장음표시 사용
351쪽
mum eo. I. ait : Haereticos in mortis di mine positas , si Catholic osse desiderant, s desit Episcopus, a Presbteris tam Chrismate , m benedicti
ne conglanari placuite alterum autem can. I 6. inquit.' Presbteros, propter salutem animarum , quam in cunctis optamus , desperatis, er decumbentibus
reticis , si conversionem subitam petant , Chrismate permittimus subvini. re. Quod omnes conversuri, se sani sunt, ab Episcopo noverint expetendum. Ad haec , Martinus Archiepiscopus Bracarensis in sua canonum Cestissicap. SI. non de hac, aut illa regione, sed veluti de consuetudine ubique recepta, ait : Presbter, praesente Episcopo, non signat infantes, nis forte illi ab Episcopo fuerit praeceptum. IV. Sed , licet haec momentosa sint , non tamen leviora sunt , quae in contrarium proseruntur . Etenim Innocentius I. qui statim post allegatam Synodum Toletanam , hoc est anno ψοχ. fuit Pontifex renuntia. tus, eit. s. ad Decentium Eugubinum Episcopum , ex Actis Armstolorum colligi asseruit , solius Epilcopi esse , baptizatorum frontem inunge. re , eaque unctione Spiritum Paracletum tradere . Non potuisset autem Pontifex, sine ulla haesitatione , haec assirmare, si eadem aetate viguisset alicubi consuetudo , ut baptizati infantes a simplici Presbytero confirma. rentur e quare , etsi Thomassinus dixerit , se non videre , nee suspicari posse, quidnam aliud, quam Sacramentum Confirmationis, Patres Toleisiani simplici Sacerdoti permiserint οῦ attamen alii ex hae ipsa Innoeentii I. Decretali manifeste confici arbitrantur , eos de sola loquutos unctio. ne, fieri solita post Baptismum ex mera caeremonia, a qua facienda jusserunt Presbyterum abstinere, si Episcopus astaret. Ita Toletanum cano nem interpretatur Binius in notis ad eumdem , apud Cardinalem de A-guirre tom. a. Concilior. Hispaniae pag. I 48. inquiens. Haec verba canonis
intelligenda sunt, non de sacramentali unctione Chrismatis in fronte , sed de tinctione cieremoniali , quae in solemni Baptismo in vertice baptitandi adbia
Betur. Hanc caeremonialem un9ionem , olim Presbyteris interdictam , nonnisi
cum licentia Episcopi ab iisdem usurpatam suis recensuimus. Hanc vero fuisse mentem praefati Concilii Toletani , suadent etiam Acta Comeilii Hispalensis II. habiti anno si ρ. adversum Agapium , Cordubensem Iondam Episcopum , cui, inter cetera, crimini datum est, quod merisaeerdotibus potestatem delegasset conficiendi Chrisma , ct Chrismate baptizatorum frontem Anandi . Haec enim omnia dixerunt Hispalenses Patres cap. 7. in illicita esse Presbteris , vel Chorepiscopis , quia Pontificatus
apicem non babent , quem solis deberi Episcopis , auctoritate canonum pr cvitur: tom. 3. Collectionis Harduini col. s6o. Minime autem reprehendendus suisset Agapius , si rem gessisset a Patribus Toletanis Episcoporum arbitrio permissam. V. Minus porro hujus sententiae Dironi se urgeri opinantur ab alimgatis Arausicani, & Epaonensis Conciliorum locis e incertum quippe esseajunt, num in illis sermo sit de Confirmatione , an potius de unctione, per Diqilirco by Corale
352쪽
per quam haeretici ad Ecclesiam redeuntes, ritu valde assini ritui Consi mationis, olim recipiebantur, & verosimilius credunt, ad hane solam illa reserti; ea siquidem tempestate, qua Confirmatio statim post Baptismum
conserebatur, vix evenire poterat, ut haeretici in Ecclesiae Catholieae gremium se recipi exoptantes, nondum essent confirmati, ac propterea in moristis articulo sacro Cnrismate signandi serent. Ad haec Theodulsus Aurelia. nensis Episcopus, cui certe canones Conciliorum Galliae ignoti non erant,
Iib. de ordine Baptismi cap. I7. tom. Bibliotb. Patri pag. I 3. absolute ait. Quod ergo Presbteris Baptizatos Cbrismate ungere licet, Spiritum vero Sanis Hum pre manus impostionem tradere non licet, antiquus isse mos ab Apo-
solis Eeelasiae est traditus . Nulla autem ratione potuisset Theodulsus id ab Apostolis traditum asserere, si oppositum scivisset Galliae moribus olim
VI. Ita ratiocinantur Doctores, jus, de quo agimus, uni vindicantes Romano Pontifici, quorum longum catalogum contexuit Uerri cellus de Apostol. Muson. quaest. Igo. sect. I. G duabus seq. eorumque agmen ducit D. Th mas 3. para. quaesi. 72. an. II. d primum, ubi haec habet: Dicendum, quod Papa in Ecclesia habet plenitudinem potestatis, ex qua potes quaedam, quin sunt superiorum ordinum, committere quibusdam inferioribus, sicut quibusdam Fresbteris concedit conferre minores Ordines , quod pertinet ad potestatem Epι- scopalem . Et ex hac plenitudine potesatis concessit Beatus Gregorius Papa, quod simplices Sacerdotes hoc Sacramentum conferrent , quamdiu scandalum
VII. Ceterum, quidquid sit de hac dissicili, & valde implexa contro.
versia, omnibus in consesso est, irritam nunc fore Confirmationem a simplici Presbytero Latino, ex sola Episcopi delegatione, collatam, quia Sedes Apostolica id juris sibi unice reservavit; quam quidem reservationem
non tantum a consuetudine in tota Ecclesia Latina jamdiu recepta tacite inductam arbitramur, sicuti opinantur Iuen in eis. loe. 3c Tournely de Sacram. Confirmat. quas. 3. art. 2. sed iam ante Ix. seculi finem ex preme factam colligimus ex eps. o. Nicolai I. ad Ηincmarum, & ceteros Archiepiscopos, atque Epitcopos, in Regno Caroli constitutos, in qua legitur, Graecorum Imperatores , eosque , qui illis parebant , calumniari sanctam Romanam Ecclesiam , immo omnem Ecclesiam , quae Latina utitur limgua , quia Presbteros sortiri conjuges prohibemus, or quoniam eosdem Presin teros Chrismate linire baptinatorum frontes inhibemus.' tom. s. Collecti nis Harduini col. 3N. Posita autem reservatione facultatis, de qua est se mo , a summo Pontifice sibi facta , nec licite, nee valide potest Epist pus Latinus illa uti e nam, quamvis confirmare sit actus Ordinis Epise palis, cujus firmitas & validitas a Pontificis nutu non pendet , delegare tamen simplici Presbytero potestatem exercendi eiusmodi actum, potius ad
jurisdictionem, quam ad Ordinem , pertinet I Episcoporum vero jurisdictio , sve sit immediate a Christo Domino , sue a summo Ponrifice, Tom. I. X a ita Diqitiros by Corale
353쪽
ita semper huic subest , ut, consentientibus omnibus Catholicis , eiusdem auctoritate, & imperio limitari, atque ex legitima causa, omnino auseori possit . illud etiam ad rem iacit , quod modo audivimus a D. Tho ma , nempe delegationem , de qua est sermo , esse actum potestatis . &iurisdictionis supremae, a Christo Domino soli suo in terris Uicario com
missae . Quamobrem Clemens VI. priusquam ad Catholicam communio. pem reciperet Consolatorem , Armenorum Patriarcham, certior fieri vo luit, an cum Ecclesia Romana sentiret etiam in hisce articulis , expres sis in Apostolicis litteris ad eumdem Patriarcham datis, quae habentur , pud Raynaldum ad ann. I 35 I. num. I 2. nimirum Primo de consecrassove Chνismatis, s credis, quod peν nullum Sacerdotem , qui non est Episcopus, Chrisma potes rite, oe debite consecrari . Secundo, s credis, quia Merais mentum Confirmationis per alium, quam per Episcopum , non potes ex Q. cis ordinarie miniserari. Tertio , fi credis, quod solum per Romanum Pontia scam , plenitudinem potesatis habentem , possi dispensatio Sacramensi Comfrmationis Presbteris, qui non sunt Episcopi , committi . suarto , s ero. dis , quod cbrismati per quoscumque Sacerdotes , qui non sunt Episcopi , n sue a Romano Ponti e super hoc commisonem , seu concessonem aI quam receperunt, iterum per Episcopum , vel Episcopos snt cb mandi. Quae veruba perpendant, oportet, qui potestatem, de qua disserimus, Episcopis alis
In quo Miι imponitur propositae quaestioni de pueris , qui . , post . Baptijmum a Pres tero Bapti ante .
DIcendum nune restat de Graecorum consuetudine , quae nos ad hane materiam tractandam induxit. Longe ante Photianum schisma, sui ia1e Graecorum moribus receptum , ut simplices Sacerdotes baptizatos insanistes statim sacro Chrismate inungeren r. demonstrant Morinus cit. dissen. a. de Sacram. Confirmat. 3c Lucas Holstentus digeri. I. de Mintro Confirmati nis apud Graecost eumdemque usum invaluisse apud alias Orientales Ecclesias testantur Ambrosiaster in comment. in epis. Fauis, ad cap. 4. eps. ad 0bes vers. II. rom. 2. Operi edit. Paras anno I 69O. col. 24 I. ιn . Pend. inquiens: Apud AEgntum Presbyteri consignant, se praesens non st Episcopus dc Auctor suasion. veter. nου. Testam. quaes. Iol. rn .spend. ad I. Partiram. 3. Opeν. S. Augustini col. In Alexandria, oe per totam AEgyptum, sedest Episcopus , consegnat Presisteν : quibus in locis verbum consi as, non merum ritum, sed veram Confirmationem denotare, tanquam indu bitatum ponit Christianus Lupus e t. tom. a. pag. I 424. Sunt qui hanc Gra corum consuetudinem semper ab Ecclesia Latina improbatam affirmant.
354쪽
' L I B. VII. C A P. I x. 327. Etenim, inquiunt, Nicolaus I. vix exorto Photiano schismate, cum auis dierit, Graecos Presbyteros, auctoritate, & suasionibus Photii, Sacramenis tum Confirmationis per Bulgariam administrasse, misit illuc Ρaulum Populoniensem, & Formosum Portuensem Episcopos, Legatos suos , qui omnes Bulgaros a praedictis Presbyteris inaniter confirmatos, iterum sacro Chris mate rite signarent I quod constat tum ex epistola Photii ad omnes Episscopos orientales, ubi de hoc facto acerbe conqueritur, tum ex epistola Metrophanis Metropolitat Smyrnensis ad Manuelem Patricium, tom. s. COLlectionis Harduini eol. III 4. testanturque Ρatres octavae Synodi in sua epistola Synodali ad Hadrianum II. ibidem , ac ipsemet Nicolaus I. scribit ad
Hincmarum , apud Baronium ad anniιm 857. num. So. Adhuc etiam expres,sius praefata si consuetudinem damnatam a junt ab Innocentio III. in Cap.
Quarto, 4. de consueti ubi Lucio Vicario suo, in Constantinopolitana urbe constituto, scripsit: Perυenit ad audientiam nostram, quod quidam Iimplices
Sacerdotes apud Constantinopolim ea Sacramenta praesumunt Fidelibus exhibe re, quae ab Apostolorum rempore fuerunt solis Pontificibus reserυata, ut UpSacramentum Confirmationis conferre ad excusandas excusationes in peccatis solam consuetudinem Quam quidem Innocentii III. Deis cretalem corroboratam dicunt ab Innocentio IV. qui de pluribus interrogatus quaestionibus inter Archiepiscopum Nicostentem, ejusque Suffraganeos Latinos ex una parte, atque Episcopos Graecos regni Cypri ex altera, subo tis, haec ad Ottonem Cardinalem Tusculanum, Apostolicae Sedis Legatum, inter alia rescripsit e Soli autem Episcopi eonsignent Chrismate in frontibus baptistatos ἰ quia huius unctio non debet , nisi per Episcopos, exhiberi Col. leaionis Harduini tom. 7. col. 364.
II. At, si D. oribus haec nobis obtrudentibus assentiremur, cogeremunquoque eum iisdem admittere, vacuam, inanem, atque irritam esse Con-hrmationem Graecorum, haec enim a simplici Presbytero administrata, non
potest aliunde vires sortiri, quam a delmatione, sive expresse, sive tacite, eidem Sacerdoti facta a Romano Pontifice r hujus autem delegationis nullum haberemus indicium, si Graecorum consuetudini , de qua est sermo, semper Romani Pontifices obstitissent. Asserere vero cum praefatis Doctoribus, quos citant, & sequuntur Sambovius eis. disput. 7. de Sacram. Confirm.& du-Ηamel cit. tom. 5. tram de Sacram. Consi . cap. q. in M. Sacramen tum Confirmationis ab Ecclesia Graeea nunc penitus exulare, multis nomminibus absurdissimum , recte ostendit Goarius in suis notis ad Euchol gium Graecorum pag. 367. Equidem ex Concilio Florentino cerio conjicimus, Graecorum Confirmationem, etsi a simplici Sacerdote administratam, a Latinis Patribus ratam habitam: cum enim Graeci, inter undecim quae
stiones sibi a Latinis post unionem propositas, ad hanc quoque jussi sint
respondere: Quare Episcopi non inungunt sacro Chrismate, sed Sacerdotes et eum hoe Pontificibus se datum P tom. q. Collectionis Harduini col. 43 o. ple δες, quoad hane, per Mitylenensem Praesulem Latinis satisfecisse, ex eadςM X a. histo-
355쪽
historia colligimus, in qua, post undecim illas quaestiones, habetur: Reea Latinis objecta Mitνlenensis eanonice omnia legitimeque dissolvit , praeteris quam duo, de quibus Papa fgnificavit Imperatori ; cur scilicet matrimonia dirimantuν, edi Patriarcἶa non eligatur. Magis autem diserte ejusdem rei testimonium nobis praebet Gresorius Protosyncellus, qui eidem Concilio intersuit tamquam Legatus Patriarchae Alexandrini, & postea creatus est P triarcha Constantinopolitanus.' is quippe scribens adversum epistolam Maraei Ephesint, apud Harduinum tom. p. col. 6ψI. aite Verum Latini etiam n stros eοὐ nabant, o chrismatos appellabant. Sed haec non fuisse in aequo, bono facta, constat ex eo , quod in nostra unione nihil habuerunt , quod nobis obiicerent; sed, cum essemus orthodoxi, habiti sumus ab orthodoxis orthodoxi . III. Neque Confirmationem Graecorum irritam evincunt facta Romano.xum Pontincum in contrarium adducta . Etenim Nicolaus I. iterum Bulgaros consignari voluit I cum quia Confirmationem receperant a Sacerdotibus, qui Photii errore imbuti, eam contulerant jure ordinario, existimantes nimirum, potestatem eam conserendi, & Episcopis, & Sacerdotibus , pari jure competere e tum quia iidem Sacerdotes delegati fuerant a Photio maeebo , invasere , uti loquebantur Apostolici L ati , hoe est pseudo. Patriarcha , cui propterea le3itimi Patriarchae jura non convenie. bant : tum denique , & praecipue quia Bulgaria pertinebat ad Patriarcha. tum occidentalem , quod pluribus ostendit Christianus Lupus cit. tom. 2.pag. I4o4. σ seq. atque ideo delegatio , de qua est sermo , a Romano Pontifice Graecis Presbyteris sive expresse , sive tacite facta , ministrandi Confirmationem in Patriarchalibus orientis , nequaquam iisdem Presbyteris id ipsum in Bulgaria peragere permittebat . Decretalis autem Innocentii III. solos respicit Sacerdotes Latinos e etenim , cum tunc temporis urbs Constantinopolitana subjecta esset imperio Francorum , ejusque
Patriarcha esset Venetus, ex Francis , & Venetis incolis magna ex parte conflabatur : cum autem audierit Innocentius , Sacerdotes Latinos , inibi degentes , Graecorum ritus adoptasse , Graecorumque more Confimmationem ausos conserre , hunc Latinorum abusum compescuit, scribens ad Lucium : Volantes igitur haec, m alia , quae oculos Disinae majestatis offendunt, de agro Dominico extirpari, discretioni tuae per ias stolica scripta praecipiendo mandamus, quatenus omnibus Latinis Presbyteris, apud Consanissim lim constitutis , districte prohibeas , ne talia de cetero sua temeritate praesumant. Ita quippe habet integra Decretalis apud Baluzium tom. I.
vs. Innoe. III. pag. 48O. & Gonetalea. Sed, Dia in compilatione Decr talnum , qua in Golis, & soro utimur, omistum est verbum illud Latianis, hine Auctores contrarii ansam acceperunt asserendi, Innocentium imritam Pronuntiasse Confirmationem a Graecis etiam Sacerdotibus collatam; sicuti scite animadvertunt Morinus cit. disser. cap. 22. & Van-Espen
Iur. Ecci. univers pari. a. tit. 3. cap. a. num. 4. Innocentius IV. viribus carein
356쪽
re voluit. Confirmationem admini stratam a simplici Sacerdote , sed unice quoad regnum Cypri , in quo praevalere inceperat ritus Latinus ob mulis titudinem Latinorum Antistitum ibidem degentium : ut enim idem ritus
per totum regnum propagaretur , & soret perpetuus , , necessarium duxit Innocentius IV. revocare delegationem a Romanis Pontificibus tacite sautem factam Sacerdotibus Graecis conserendi Sacramentum Chrismatis. Ceterum in aliis locis , in quibus Chrismatio data a Sacerdotibus Graecis non est a Sede Apostolica expresse improbata , ea pro valida est habenda , ob tacitum saltem privilegium a Sede Apostolica illis concessum reuius quidem privilegii praesumptionem inducit ipiam et conniventia , &tolerantia' Romanorum .Pontificum qui praedictum Graecorum morem scientes, non contradixerunt , nec unquam illum damnarunt ; licuti post Goarium, & alios, recte rati inatur Arcudius da Concorae Eccles Occident. Orient. lib. 2. de Confirm. cap. IS. pag. 96. inquiens: Tutissimum est dicere , Graecorum Presbteros, per suos Patriarchas, ia tisites ejusmodi facultatem a summo Pontifice obtinuisse , a quo omnis iurisdictio , quas a Capite , in alios, veluti membra, immediate. , . vel mediate deri tur, O
. Iv. Sed, quoniam omnis praesumptio cedit veritati, eadem Confirmatio est irrita reputanda in locis , in quibus certo novimus talem facultatem 'Graecis, alteriusve Orientalis ritus Sacerdotibus , esse ab Apostolica Sede expresse ademptam . Praeter autem Sacerdotes in Bulgaria , quibus eam ademptam audivimus a, Nicolao Ι. & Sacerdotes in regno Cypri, quibus eamdem abstulit Innocentius IV. scimus, a Clemente VIII. levere interdictum Sacerdotibus Italo-Graecis , ne baptizatos Chrismate consignare praesumant, cujus . decretum nos confirmavimus in nostra Constitutione 37. Bullar. nostri tom. I. pag. I 57. in cujus f. q. haec ad rem ediximus: Disc pi Larini , infantes , seu alios in suis dioecesibus bapti atos a Presisteris Graecis abbolute Chrismate in fronte con natos confirment ' cum neque per Praedecessores nostros , neque per nos Graecis Presbνteris in Italia , m Insulis adjacentibus, ut infantibus baptietatis Sacramentum Confirmationis conferant, facultas concessa st , aut concedatur : quin immo usque ab anno IS95. recorae Clemente VIII. Praedecessore nostro suis Presbteris Italo-Graecis expresso interdictum , ne baptinatos Chrismate consignent . Secus sub conditione, σcum cautela eos confirmare debent , de quibus verosimiliter dubitar3 potes, utrum ab Episcopis Graecis , ordinem Baptismi juxta eorum Euchologium servantibus, fuerint baptietati. In alia pariter nostra Constitutione I 29. 3. cinrom. ejusdem Bullan pag. illata mentione ejusdem Graecorum coninsuetudinis, haec addidimus: suemadmodum enim Graecis incolis Italiae expresse vetita es adminiseratio utriusque Sacramenti . ab eodem Ministro contemporanee facienda; ita parientia quadam , m facilitate 'Sedis Apostolica factum es , ut unum, alterum Sacramentum ab eodem Sacerdote in Orien-re Graecis conferretur.' & s. permittendum duximus Cophiis persevςr '
357쪽
re in eodem ritu, jamdiu ab ipsis recepto, atque ab Apostolica Sede t
V. Haec non incassum sunt praenotata; ex omnibus quippe simul contaderatis optima, & secura conflatur regula, ad quam dirigi debeat judicium Episcopi, in euius Synodo accidit disputari de robore Confirmationis , a Simplici Sacerdote Graeci ritus administratae. Antequam is quidquam deis finiat , diligenter inquirat , oportet , num in tali loco , ejusmodι Graecorum mos fuerit unquam ab Apostolica Sede expresse improbatus; an potius ex ejusdem Sed is conniventia, & lenitater toleratus. Si primum, Conis
firmationem irritam pronuntiabit, atque a Sacerdote Graeco inaniter conia
firmatos , absque scrupulo iterandi Sacramentum , iterum sacro Chri sinate inunget: si alterum , Confirmationem ratam habebit . Quod si res dubialit, nec possit certo dijudicari, num ejus regionis Sacerdotibus aut expresisse , aut saltem tacite data sit ab Apostolica Sede facultas conserendi S cramentum Confirmationis, se abstinebit a proferenda sententia , eamque expectabit a Romano Pontifice, cui decet adeo grave negotium significari. Omnes ejusmodi circumstantias prudenter examinatas invenimus a pluribus Synodis, & pro earumdem diversitate diversam ab illis , prolatam deprehendimus de Confirmatione , Graeco ritu administrata , sententiam . In Synodo Maronitarum, habita tempore Gregorii XIII. eodem Pontifice jubente, Synodi Praeses, liberum esse, declaravit , confirmatis a simis plici Sacerdote , denuo idem Sacramentum recipere ab Episcopo : quia non satis constabat , an Presbyteris Ecclesiae Hierosolymitanae , cui subduntur Maronitae , concessum fuerit unquam ab Apostolica Sede tacitum saltem privilegium, Sacramentum illud administrandi, quemadmodum rein ferunt Verticellus de inpostol. Mission. tit. 7. de Confirmat. quaesi. I 3I. num.& Thomas a Iesu de eonυersione omnium Gentium lib. 3. 3.-484.o' pag. 3O8. In Synodo Provinciali, seu Nationali Albana, habita anno IT 3. atque a summo Pontifice confirmata, decisum videtur, solius Epiis scopi esse, baptizatorum frontes Chrismate linire; menim q. ubi de Conis firmatione est sermo , haec habentur e Tanti porro Sacramenti , quod sola Episcopalis persona suae vindicat dignitati me. Contra in Synodo Proviniaciali Ruthenorum , celebrata Zam ostiae anno 172 o. cujus Acta a nobis, qui Congregationis. Concilii Secretarii munere tunc iungebamur, diligenister antea recognita , suere pariter ab Apostolica Sede approbata , sanci.
rum est , validam habendam fore , neque idcirco sine sacrilegio , posse
iterari Confirmationem receptam a simplici Sacerdote, quia scilicet comopertum est, ad ea quoque loca extendi tacitam delegationem, Graecis S cerdotibus factam a Romano Pontifice: Sacramentum Confirmationisba sunt praefatae Synodi ) a Chriso Domino institutum , quod Paroebi morienroli Ecelem extraordinario iure, delegata ab Episcopo facultare, ex. postolicae Sedis dispensatione , flatim post Baptismum administrare solent , in genere visebilium fgnaculorum , sacrosanctum est, ut i e Baptismus , ε
358쪽
L I P. VII. C P. IX. I 3IIudque nefas es iterare , proptereo quod rudesebium cbaracterem imprimis. Denique in nupera Synodo Nationali Maronitarum, coacta in Monte Liabano anno atque a nobis confirmata anno I74 I. ut in nostra Con stitutione Euliari tom. I. pag. 7 haec ad rem edita sunt decreta: vid, licet cap. 2. de Sacramento Baptismi can. Is . Maiores noseri, scut ceteri
Orientalium Ecclesiarum filii , statim post BaptUmum tam infantes , quam
adultos consueverunt sacro Chrismate perungere, atque adeo Sacramentum Conis
firmationis tuis conferre ; idque per seniplices etiam Sacerdotes , quibus mistriarebae, Episcopi bane facultatem concesserant, quemadmodum a Risua. libus apparet. Quia υero Patriarchae nostri , ut eo , quo par es , obsequio Romanis Pontificibus , Pi frequentes ad illos Me de re litteras dederant. morem gererent, Latino ritui consentientes, decrevere, ut de/nceps nemo , nisi Episcopasi dignitate praeditus , Sacramentum Confirmagionis admixturaret ideo mandamus, ac praciomus ommbus Parochis, rchipresbieris, Chorepta seopis, ceterisque dignitate Dis pali earemibus, ne audeant in postertim h pti ali frontem sacra Chrismate perungere, er verba illa, quae ad Confirma. rionis Sacramentum , adeoque ad Episcopum tamquam ordinarium illιtis Alia
niserum spectant, recitare' sed illis omiss, intingant pollicem in sacro Chrismate ungant baptivarum ru summitate capitis in modum Crucis , dicenisses Orationem ex Rituali Romano desumptam, quae sequitur e Deus omnip
Mns, Pareν Domini nostri Iesu Cb isti eyc. β υero adfueris Episeopus , ipse , via semplex Presbter adultum quempiam baptina-ris , poterit idem Episcopus post Baptismum, se velit s ac praecipue eum contigeris ab ilio M-
ριιυra adultum , seu infantem in mortis periculo constituιum, prosequi crisera , quae is collationem Sacramenti Confirmationis in Rituali pertinent , iis tamen, in patrinus, veι rana adhibeatuν, nomen confirmati in I hro ad id destinato a Parocho, vel E scopo adnotetuν . Hine in Rituali. . quod auctoisitate Revirenissimi Domιni Patriarchae propediem es edendum , ante illa verba, quibus, juxta ritum noserum , Confirmation s Sacramentum confertur , apponenda es admonitio ad smplices Sacerdotes, cum supradicta diratione: Deus omnipotens me. Ο altera admonitio ad Episcopos eum ritu eon. ferendi Sacramentum Confirmationis, quem omnino a ritu Baptismi disingui , m separari preciUmus . VI. Et eap. g. de Sacram. Con m. q. a. Quia vero ram ἰn no ira, Famin reliquis Orientalibus Ecclesiis , antiquus mos obtinuerat , ut flatim possBaUVmum etram Sacramentum Confirmationis eonferretur, quemadmodum oein Nitualibus continetur , or a Concilio Laodiceno bis verbis praescribitur,
quod oportet eos , qui illuminantur , pol, Baptismum inungi' super caelesti Cόrumale , m esse regni Christi participes ', hac tamen in re servandum
praecipιmus, ac mandams, quod dudum a Reverendissimis Domιnis Patriar
ebis iniunctum est , nosque supra de Baptismo monuimus, ne fuliere S cerdotes de cetero praesumant hoc Saeramentum administrare : sed illud D scopi dumtaxat conferant, illum sacrosancta Tridentinae Synodi canonem min
359쪽
L I B. VII. C iae P. X. 333-ι hebetes , respondeant pro illis, qui eos offerunt, juxta morem baptinan-ki se manus impositione, m Chrismate communiri, Eucharissiae mis His admittantur. Baluzius in suis notis ad Reginonem lib. I. cap. 69. duos exhibet antiquos codices manuscriptos Pontificales ex seculo I x. & x. in quibus ordo confirmandi insantes liatim post Baptismum continetur : in eorum enim altero se legitur et Statim autem confirmetur infans : in ali ro vero : Si Discopus ades , satim confirmari eum oportet Chrismate . Haee eadem disciplina secuto x Irt. licet in Ecelesia Latina nonnihil remitti coepisset , nondum tamen penitus obsoleverat , quod pluribus minnumentis demonstrat Martene de antiq. Eccles risib. tom. I. Iιb. I. cap. 2.art. I. num sed subsequenti aetate congruentius visum est , expectare, ut confirmandus rationis usum adeptus fuerit. Concilium Provinciale Μ diolanense I. a S. Carolo Borromaeo anno Isos. celebratum, pari. a. Hor. Mediol. Ecet. pari. I. pag. 7. decrevit : Minori septennio Confirmationis Sacramentum nemini praebeatur . Concilium Turonense anni 1583. cap. 7. tom. Io. Collectionis Harduini reI. I o3. loquens de eodem Sacramento : Quod ut decentius conferatur , saluit, ne ad illud faciis minores septennio admittantu . Concilium Cameracense anni I 386. tit. 7. cap. a. tom. 9. ejusdem Collectionis col. 2Iso. Non infra septimum , aut octavum annum pueri confirmentur . Concilium Tolosanum anni Is sto. pari. z. cap. 3. num. q. rom. IO. Collectionis ejusdem eo l. I7ρ9. Ni summa quaedam impellat necessitas , septennio minores pueri nequaquam veniant ad Confirmationem admittendi . Tandem Catechismus Romanus Ioe. eis.
haee habet: . Illud observandum es, omnibus quidem , post Barismum , O firmationis Saeramentum posse administrari , sed minus tamen expedire hoc fieri, antequam pueri rationis usum habuerint. suare, si duodec3mus annus non expectandus videatur, usque ad septimum certe hoc Sacramentum dissemri maxime convenit.
IV. Hanc tamen disciplinae mutationem , justis de causis in Ecclesiam Latinam invectam , non est amplexa Ecclesia orientalis ; ea quippe retinet etiam nunc veterem morem Sacramentum Confirmationis statim
post Baptismum ministrandi , scuti ex iis colligitur , quae in praecedenti
capite diximus , testanturque Allatius de perpet. consens Eccles. Occid. in Orient. lib. 3. cap. 18. Thomas a Iesu de con-rson. Gent. lib. 7. cap. 7. ac Ioseph Vicecomes in obsereat. Ecele s. de antiquis Baptismi ritibus lib. s. cap. 32. atque de Maronitis, & Syris asserit Natronus in Emplia Fidei Catholicae parti a. cap. g. Diversam utriusque Ecclesiae hac in re
consuetudinem considerans Pater Drovet tom. a. de re Sacramentaria quaest.
p. inquit : Habent sua consuetudinis idoneas causas Graeci , habent suae Latini . Illi subjecti magis , quam Sacramenti, respectum habentes, voluerunt, Confirmationem flatim post Baptismum conferri ut nimirum , qui ρη a Drat α poterant , promptius neopbiis procurarent i si decori magis , ac dignitati Sacramenti , quam exigentiae Fidelium , consulentes , est μης
360쪽
disserendum saluerunt, donec instructionis capaces essent , edi' possent Ditan;
beneficii pretium pro meritis aestimare. Hanc eamdem rationem respexerunt Patres Concilii Coloniensis anni parti T. c p. 9. ajentes : Cum enim hoc Sacramentum Confirmationis non si necessitatis absolutae , conυenientius . milius dabitur , se addatur admonitiuncula . iast antequam infans supra septimum aetatis annum progressus fuerit, parum, aut nibis breum, quae agun-
ων, intelliget , ne dicamus meminerit tom. 9. Collectionis Harduini es. a oo . Praedictas diversas utriusque Ecclesiae diversi ritus causas nos prae culis habuimus, eum in cit. nostra Constit. I 29. relinquendos diximus Cophtos in sua antiqua consuetudine recipiendi Confirmationem statim post Baptismum, sed limul summopere reprehendendos, quod a Baptismo, ritu Latino collato, hoc potissimum nomine abhorreant, quod scilieet seorsum LConfirmatione administretur, quod in v dem Consit. 6. legitur . Verum , ut ad propositum redeamus, quamvis Catechismus Roma.. nus non expedire dicat , ut Sacramentum Confirmationis pueris ante se. ptennium conseratur , non tamen prohibet , ne ullo unquam in eventu iisdem conferri queat: quod scite perpendentes Suaren in 3. pari. tom. 3. disp. 33. 1ect. a. Sylvius in g. pari. Divi Tbomae quaes. 72. artia 8. Layis
mari Theolog. morat. lib. Sia tract. 3. cap. s. num. χἀ Diana panis 3. tras. resolutia I9. Cotonius lib. 2. de Sacramia controv. 3. cap. 3. Iuen in de
eram. dissert. 3. quaest. 8. cap. Sylvester Maurus rom. 3. Theolog. Iib. II. quas. IIV. num. q. Roncaglia de Sacramia tract. 3. cap. 3. num s. n mem. Cardinalis Gottus tom. I 3 Theola' pag. 336. num. 6 alitisque plurimi, affirmant , sancte , ac licite , etiam juxta praesentem distiplinam , sacro Chrismate inungi pueros ante septennium , cum Fut prae videtur sutura diutina absentia Episcopi, aut iidem versantur in discrimine vitae, aut alia urget necessitas, seu justa causa cVI. Et profecto , quod Confirmatio non sit denefanda pueris ante se plennium, si tali mortio laborent, ut decessuri praevideantur , aperte de ducitur ex D. Thoma 3. pari. quaesi. 73 an. 8. ad 4. ubi docet, etiam pueris morituris hoc Sacramentum dandum essed in confirmati decedentes , majorem gloriam consequantur , sicut m hic maiorem obtinent gratiam: quod nos ipsi advertimus , & eum eodem Angelico Praeceptore tradidimus in nostra Incliti 6ia ac pluribus prosequitur recens Auctor Catalanus tom. 3
in Pontificale Romanum pag. 227. num. 22. Licet enim Confirmatici non si pueris ante usum rationis necessaria ad pugnam tune subeundam pro
Fide Christi, non est tamen inutilis; tum quia auget illis gratiam; tum quia eis jus tribuit ad accipienda gratiae auxilia, quibus suo tempore roborentur ad sustinendam pugnam pro casu , quo ex morbo convalescant Pquamobrem du-Hamel tom. s. Theolagia Tractia de Sacram. dissert. 3. cap. I. postquam docuit expedire , ut Sacramentum Confirmationis conseratur habentibus usum rationis, id limitat in infantibus constitutis in modi tis articulo, quibus laudabiliter eonferri assirmat