장음표시 사용
391쪽
L I B. VII. C A P. XV. 36sq. Quod si etiam necessaria Sacramenti materia in hujusmodi actibu, constitui deberet , ipli jam antea praecessisse dicendi essent , & tunc pro
praesentibus haberi yγssent: non secus ac petitio absolutionis, eluam poenitens ante Confestarii adventum emisit , sed coram eo amplius exprimere , aut repetere non potest , pro praesenti habetur ad eumdem efferictum , ut lcilicet Confessarius ejusmodi poenitentem , jam sensibus , &loquela destitutum, absolvere non dubitet. - XII. Et haec quidem sententia inter Theologos novissimis temporibus tantum invaluit , ut Auctor Theologiae Moralis ad usum Seminarii P trocorensis, dum eam sibi nequaquam probari significat , ad ultimum tamen admittat , elusmodi moribundis absolutionem dari posse sub condiatione ; ut videre est in illius tom. q. lib. 2. tract. I. quaest. Io. Similiter P. Berti loco superius citato aperte docens , quod, juxta scholae rigorem,
ejusmodi infirmi minime dici possent absolutionis capaees s id quod eta
iam sese comprobat Cabas t. in Theor. oe Praxi Iuri Can. lib. 3. cap. II. num. Io. cum tamen tot esse videat doctissimos viros, qui eorum capacitatem admittunt, eamque constituunt in retroacta illorum vitae probitate , ac pietate , conditionatam absolutionis formam eum ipsis adhiberi posse non inritatur. Hanc vero licet aliqui nec rejiciendam putent , ubi agitur de hominibus in mortis articulo constitutis, qui neque recenter poenitentiae significationes ediderunt, & di lutam, flagitiosamque vitam , sceleribus temper inquinatam, egisse palam dignoscuntur, quive e iam in actuali peccato moriuntur , dummodo Catholicam Fidem retionuerint , & pro Catholicis se gesserint ; ut videre licet in supra dicta
Instructione pro Consessariis Tyronibus pari. 2. cap. I . q. I. num. I93. id tamen nullo pacto probatur iis, qui cum Morino putant, rectam, &religiosam vitae rationem , & Sacramentorum frequentiam , qua aegrotus ipse in omni vita fidem suam ex operibus comprobavit , justam praebere causam, ut, quamvis idem in mortis articulo, morbi vi oppressus, nullum poenitentiae signum dederit, aut dare valeat, nihilominus sacramenin
tali absolutione vel sib absoluta , vel sub conditionata serma , donari possit.
XIII. Haec sunt , quae circa usum formae conditionatae in Sacrament Pinnitentiae ea , qua ueri poterat , brevitate, ae diligentia colligere n bis datum est . Et quoniam haec omnia , quemadmodum hucusque narra
Vimus, in utramque partem a Theologis disputantur; optimum sactu judicaremus , ut Episcopi in suis Synodis intra Ritualis Romani terminosse continerent; relinquentes nimirum scholis , & Conseremiis , seu Collationibus , quae de Casibus Moralibus haberi solent , totam hanc quaestionem de conditionata absolutionis forma , & de peculiaribus casibus , quibus adhiberi illa possit, aut debeat. Porro in Synodo Montis Falisci,
quae anno ITI . habita suit , cap. 6. de Paenitentia num. 6. decernitur, ut rasolutione saltem sub couisione moribundus donetur , quamvis nullus μή Dissiligod by Corale
392쪽
D, qui illius paenitendi vota signis aut verbis prodita testetur. In Synodo
Isciana habita anno IIIo. pari. Σ. de Sacram. Paenit. cap. I. num. I
gitur etiam de eo , qui in mortis articulo reperitur , si nulla fina pr siserit, saltem sub randitione absol tur, modo in actuali peccato non deceis dat . In Synodo Feltriae celebrata anno I 627. rit. Io. decernitur , ut , etiamsi adstantes Sacerdoti asserant , infirmum suorum peccatorum poeniis tentiam demonstrasse , & confitendi propositum ostendisse , abboisatur in domino sub conditisne' hoc tamen addito et cognitis eiusdem moribus , ae viata , vel f in Deum , a Fide discedendo , non peccamrit. Si hare Synodalia statuta eum Theologorum nuper indicatis opinionibus comparentur , facile erit agnoscere , aliqua ex ipsis alteram ab altera circumstantia non recte secernere , alia vero rem totam nimis ampliare , alia deni'ue eamdem nimis in arctum constringere . Quod sane propositam a nobis agendi ratio. nem magis magisque confirmat ' ut nempe , controversiarum decisionem
Theologorum disputationibus relicta , prudens Episcopus ea dumtaxat S nodalibus statutis inserere studeat , quae in Ritualibus Libris , ab Ecclesia Romana propositis, indicantur, & praescribuntur . .
m reprobatisne doctrinae, quae in nonnullis Sνnodis legitur , Confessionis vide. licet factae in mortis articulo Lateo , aut etiam mulieri , desciente Sacerdote , aut Diacono , vel Subdiacono.
BErnardus Lemovicensis an. I 374. factus Bononiensis Episcopus , suam Synodum coegit , pluresque edidit Constitutiones , quas etiam Be nardi Successores religiose , ac sancte custodiri , & servari jusserunt οῦ uti testatur Sigonius lib. 3. de Episcopis Bononiensibus , in dicto Bernardo . Ilis Ias easdem Constitutiones , in posterioribus Bononiensibus Synodis iterum, iterumque publicatas , Augustinus Zanneltus Episcopus Sebastenus , Lamrentii Cardinalis Campegit , Episcopi Bononienss , Vitarius Generalis ,
& Suffraganeus , anno Is 33. typis editas vulgavit . In harum Constituistionum rub. de Poenis. haec habentur e Nullus alieno sacerriti peceata sua consteatur , nis prius a proprio petita licentia , obtenta , quam nuLius requisitus , dolose , vel malitiose denegare praesumat . In quibusdam immen eobus potes quis alieno Sacerdotἰ consteri , a suo non petita licentiarrimo , IS Episcopus aius specialiter delegaverit : fecundo , si peceans in aliena paroebia , iterum vult de peccato ilio Sacerdoti ruius parochiae confieri; tertio , s suum domicilium ad aliam transtulit parocbiam ' quarto , quando quis es vagabundus ' quinto , se periculum mortis mi imminet , nee habere potest proprium Sacerdotem , quo easu, deficiente alieno Sacerdote , confiteri posset laico , . etiam mulieri . Id ipsum dictum comperimus in Dioecesana Synodo Sabinensi, habita anno Ia I 2. ab Arnaldo. de Faugeriis S. R. E. Ca Diqitigod by Corale
393쪽
LIB. VII. C .a P. X VI. 367 E. Cardinali , Episcopo Sabinensi , quam ex codice hi bliothecae Othob nianae , publici juris secit Hannibal Cardinalis Albanus in Appendice ad
suam Synodum pariter Sabinensem, habitam anno I 736. Andreas quoque Minorita, Episcopus Μegarenss, in Lumine Confessorum, quod anno I 429. obtulit Iordano Ursino , Episcopo Albanen si , S. R. E. Cardinali Poenia tentiario, eamdem tradidit doctrinam; uti videri potest in Dissertatione, quam Constantinus Ruggerius attexuit citatae Synodo Sabinensi Cardinalis Albani, pag. 324. In Commentariis Pii II. lib. 6. pag. Ist. editionis
Francosurienses anni IOI4. resertur concio , quam habuit Henricus An. gliae Rex ad milites suos, dum eos ad confligendum cum Gallorum exedicitu cohortaretur; ubi , inter alia, sic eos admonet.' Verum non tam etae. Iiris ex manibus , quam Dei dextera salutem sperate: quae ut nobis secunda sis, peccata aeostra confiteamur, humilique corda Divinam masericordiam amisploremtis . Sed in antiquioribus, & non adhue eorrectis editionibus, haee' alia verba leguntur . Iter alteri peccata nostra confiteamur , o Euebam sis loco, cujus copiam non habemus, terram sumentes.
II. De Consessione, hoc est de doctrina illa, seu consuetudine, ut laici cum laicis confiterentur, mox Nemus. Ad illud autem, quod ibidem de Eucharistia dicitur , breviter obiervasse juvat, teneri nos jure Divino
Eucharistiae Sacramentum 4n mortis periculo sumere , juxta communi rem Theologorum sententiam , quam aliis compluribus allegatis , referunt, & tuentur Sylvius tom. 4. in 3. pari. S. Thomae di put. 8 .art. II. quaeso I. Cardinalis de Lugo de Saeram. Euebarissiae disput. 16. sect. a. num. et s. seq. Cumque duobus modis Sacramentum hoc percipiatur ,
yel stilicet re ipsa, & facto , vel spiritualiter , & in voto, hoe est, vel ipsum Eucharisti cum panem ore manducando, & deglutiendo, vel, si ho fieri nequeat , id ipsum enixis votis desiderando ; sorte evenit , ut , ad hujusmodi desiderium externa aliqua actione sgnificandum , simplices aliqui & rudes terram ore sumendam excogitaverint : quod tamen aliorum judicio subjicientes , id unum addimus , quod in Libello Benedicti
XI. alias XII. de erroribus .aermenonum , quem edidit Raynaldus ad annum Chrisi I 34 r. num. 48. inter alios Armenorum errores , hic etiam sub num. I . refertur et Item Armeni tenenν, quod, δε aliquis si in per culo moriendi, non habeat tempus reeipiendi Communionem, quod faciunx Crucem eum manu in terra , or de quolibet braehio dictae Crueis accipiunt modicum de terra, comedunt e m haec comesis terrae habetur per eos pro Communione . Interim ad propositam materiam Consessionis a laico eum alio laico peragendae regrediamur. ' .
III. Plerique ex haereticis dixerunt, non solum Sacerdotem, sed quemcumque Fidelem , etiam laicum , posse esse Ministrum Sacramenti Poenitentiae , praesertim si probus si , & justus . Hoc errore imbuti suerunt Flagellantes , qui , spreto Sacerdotum tribunali , peccata sua laicis confitebantur, de ab eis absolvebantur I uti videre est in lib. de gessis Baia.
394쪽
E mi de Lueetenbureb cap. 9. Miscellaneor. Baluzii tom. I. eumdemque euit Wiclesus , teste Waldensi rom. a. cap. 133. I4s. a quibus illum hausit, iterumque excitavit Lutherus, apud Rosensem art. I 3. Quare Henricus VIII. Angliae Rex, in suo opere de septem Sacramentis adversus Lutherum , de Confessione , postquam necessitatem adstruxit peccata sua aperiendi Sacerdotibus, quam non solum ex pluribus sacrae Scripturaetextibus, lanctorumque Patrum testimoniis , sed ex ipsa Fidelium anti qua, & constanti praxi evidenter ostendit , inquiens et Uerum de Confessione F υerbum nullum neque nominaram , neque in figuro legeretur , neque quidquam a sanctis Patribus diceretur, tamen , cum videam, totum populum tot seculis peccata sua parefacere Sacerdotibus , cum ex ea re tam a uedeam tunsum boni moventum, tam nihil enatum mali, aliud neque eredere , neque cogitare possem, quom eam rem , non humano consito , sed Divina plane manrito constitutam esse, consematam . Neque enim ulla humana
auctoritate populus unquam potuisset adduci , ut occultissma scelera, quorum tacitam conscientiam borrebant , quae ne prodirent in lucem , tanti referebastinorum , in alienas aures qui posset, cum vellet, prodere ) tanto cum p dore, tanto cum periculo, tam incunctanter effunderent: neque fieri potvive. cum tam numerosi Presisteri, boni, malique , qui promiscue Confessones amdiant , in audita eantinerent etiam hi , qui alias urbiI continent, nis Deusine, qui Sacramentum instituit, rem tam friubrem speriali gratia defenderet. Mihi ergo , quidquid ais Lutberus , non ex aliqua populi consuetudine , uec ex institutione mirum , sed ab ipso Deo videtur ι tiruta , praeservata
Confessio e postquam , inquam , de sacramentalis Consessionis institutione
haec contra Lutherum scripserat , eumdem alio etiam. nomine exagitat ,
quod nimirum Consessionem cuicumque laico , immo etiam sceminae si ri permitteret, addens; Nune igitur judicet quisque , quam vere sentit Lmrberus, qui , contra Sanctorum omnium sententiam , Gaves Ecclesiae trabit ad uicos, trabἰt ad mulieres, oe ait , υerba Cbrisi , Quaecumque ligaυ ritis mc. non Sacerdotibus tantum, sed omnibus dicta Fidelibus. IV. Ecclesiae itaque Catholicae certissimum dogma est, solos Sacerdotes posse Poenitentiae Sacramentum administrare , & a peccatis Asel vere . quoniam ad sacramentalem absolutionem, qua anima lolvatur a culpae n xu , necessaria est potestas Clavium , quam Christus Dominus solis eo tulit Sacerdotibus, cum Ioann. 2 o. solis Apostolis , eorumque successori. hus, riteque ab his ordinatis , dixerit : Accipite Spiritum Sanctum a quoarum remiseritis peccata, remittuntur eis. Quamobrem S. Ambrosius ιib. I. de Parnit. cap. 2. num. 7. tom. a. Operi col. 392. loquens de potestate a
solvendi a peccatis: Ius boe sinquit) solis premissum Sacerdotibus es: de
S. Basilius in Regulis brevius tractatis, Operi tom. 2. pag. II 6. ad ιnterro
gat, Qui confiteri vult pereata sua, debetne eonfiteri omnibus , m quia bustiore, aut quibus 8 respondet: Hecata iis confiteri necesse es, quibus m seriorum Dei concredita dispe, io esse, ae S. Leo ΜUnus Fui olim 9 I.
395쪽
nune 83. ea . a. ait,. Divinitus esse ' ordinatum, ut indulgemia Dei, nisi syFieationibus Sacerdotum , nequear obrineri . Atque , ut missa iaciamus alia plurima sanctorum Patrum testimonia, quae congerunt Suarm tom. in 3. pari. disp. 2I. sect. I. Vasqueet tom. q. in 3. para. quas. 93. arrix. Gregorius de Valentia rom. q. disp. 7. quaesi. I . punct. I. Natalis Α- lexander bis. Ecia. tom. 3. ad secul. IV. dig. q. Iuen in de Geram. disso. Faest. s. art. a. & alii et Eugenius IV. in decreto unionis Armen rum , tom. st. Collectionis Harduini col. 4 . definivit : uni er hujus Saeramenti es Sacerdos , habent auctoritatem ad absolυendum vel ordina riam , vel ex commigione Superioris . Et in Consiit. 44. Leonis Papae X. Bullar. tom. 3. part. 3. pag. 489. inter ceteros errores Lutheri , hie etiam proscribitur , quod videlicet , in Sacramento Paenitentiae , ae remissis ne culpae , non pIus facit Papa , aut: Discopus , quam insimus Sacerdos ;ἐmmo, ubi non es Sacerdos, aeque totum quilibet Chrotianus, etiams mu- Πεν , aut puer esset. Ac demum sancta Tridentina Synodus fies. r . da. Fuenit. cap. s. haec habet: Declarat sancta Duodus, fassas Q. , a --ritate Euangelii penitus alienas doctrinas omnes , quae ad alios quo is b mines , praeter Discopos, m Sace otes, Gaυium minisserium perniciose ei. tendunt , putantes , verba illa Domini , Quaecumque alligaveritis oee. σsuorum Pemiferitis oee. ad omnes Cbrissifideles indisserenter, oe promiscue, , contra Insitutionem huius Sacramenti, ita fuisse dicta, ut quivis potesatem tΑabeat remittendi , peccata : & can. IO. ejusdem sessionis, anathema profert adversus eum, quUasserit , non solos Sacerdotes , sed omnes Christianos esse.
. V. At , primo aspectu', oppositum sensisse videtur S. Cyprianus epist. 12. ubi permittit, cinsessionem fieri Diaeono, eum Sacerdos abest ; aieenim: Occurrendum puto fratribus noseris , ut qui libesus a Martyribus acceperunt , er praerogativa eorum apud Deum adjuvari possunt , s incommodo aliquo, m infirmitatis periculo occupati fuerint, non expectata praesentia n sira , apud Presbyterum quemcumque praesentem , vel , s Presbyteν repertus non fuerit , ' urgere exitus caeperis , apud Diaconum quoque Exomologesi fiseere delicti sui possint, ut, mania eis in paenitentiam imposita, veniant ad Dominum cum pace , quam dari MartFres litteris ad nos factis desderave runt . Cypriano adstipulantur tum antiquissima Synodus Eliberitana can. 32. Collectionis Harduini tom. I. col. 233. inquiens: ia pud Presisterum,s quis gravi, ιυμ in ruinam mortis inciderit placuit agere paenrientiaminon debere ,. sed potius apud Episcopum : eogente tamen infirmitate, necesse.
es , Presbrerum communionem praestare debeνe, Diaconum , s ei jusserit Sacerdos e tum Concilium Triburiense anni Sys. relatum in Cap. Fures , de furtis, ubi sie legitur e Fures, latrones, si in furando , vel depraeda do occiduntur , visum es pro eis non esse orandum ' sed , s comprehens, aut vulnerati, Presistero , veι Diacono confessi fuerint , communionem eis non negamus : tum demum alia plurima veterum testimonia , congesta a Marteno Tom. I. A aDisitiros by Corale
396쪽
de antiq. Eceles ritib. tom. I. lib. I. e p. f. an. s. num. 7.
VI. Attamen haec, quae sucum faciunt , rite expensa minime pugnant cum veritate Catholica. Etenim, praetermissis ceteris responsionibus, quae videri possunt apud nuper laudatos Doctores j & Du-Hamel pom. 7. The .log. tract. 7. de Paenit. haec sola, quam subnectimus, sufficere posse vide tur ad omnem eluendam dissicultatem. Nomen Exomo ess non semper apud Patres significat Consessionem arcanam , auricularem, & saeramen. talem, sed frequenter usurpatur pro ultimo illo ritu , seu actu externo, qui totius publicae poenitentiae clausi ila erat, & complementum, eum numirum publice poenitentes, humi substrati, flentes , atque ingemiscentes, se ipsos incusabant, veniam exposcebant , & Ecclesiae tandem retontiliari , atque iterum ad Sacramenta admitti , petebant e quemadmodum fuse demonstrat Albaspinaeus Lb. 2. obser atiosum obsereat. 26. Morinus Iib. 2. de Poenis. cap. 2. num. 4. oe seq. Petavius suis in sanctum Epiphanium anima ersionibus , ad haeresim s9. quae est Novatianorum & plane constat eum ex Tertulliano lib. de Paenit. cap. p. ubi ait e Exomoisgess pro se nandi, o bumit eandi hominis diseiplina esse & lib. de Oratione eap. 7. Exomologesis es petitio veniae , quia qui petit veniam, delictum confitetur: tum ex eodem laudato Cypriano ers. 3 s. ad Cornelium Papam , ubi de lapsis agens , qui publicam poenitentiam subire detrectabant, hane pariter Exomologesin appellat , inquiens e sublata menitentia , nec Exom loges criminis facta, despectis Ep*copis atque calcatis , pax a Presbyteris verbis fallaeibus praedicatur: atque in eodem sensu eps. II. ait: Cum rominoribus delictis, quae non in Deum committuntur, poenitentia agatων jussMmpore, o Exomologesis sat . Hane porro publicam Exomologesin , deficiente Sacerdote, & urgente necessitate, excipere poterat Diaconus , isque potestatem habebat publicum poenitentem Eeclesiae reconciliandi eo pacto , quo etiam nunc posset , facultate ab Episcopo aecepta , excommunicatum absolvere, & Ecclesiae communioni restituere. VII. De hae Exomologesi loquitur Cyprianus in eis. epist. Ia. & de ea intelliguntur ceteri Patres , & Concilia , cum idem , quod Cyprianus, assirmant. Quodque hic si proprius de genuinus Cypriani, aliorumque Patrum sensus , aperte insinuant posteriores Ecclesiarum constituti nes, quae eamdem potestatem faciunt Diacono , exeipiendi scilicet poenitentium Consessiones , absente Sacerdote , sed smul aperte denegant eidem potestatem Clavium , & auctoritatem absolvendi a peccatis. Concilium Eboraeense anni II93. decret. q. rom. o. pan. a. Collectionis Ha duini col. I93 I. Decrevimus salt) etiam, ut, nonnis summa m grata umge te meumata, Diaconus poenitentiam confitenti imponat, ut iuxta parem rum tenorem eanonum luis Ordini Sacerdotali proprie eωυenire decernit anti--tas. Constitutiones Odonis Parisiensis Epis cmpi circa annum II 98. cap. 36. rom. 6. pari. Σ. Collectionis Harduini col. I946. inquiunt e Probi rur di ridis, ne Diaconi ullo modo audiam Confessiones, nisi in arctissima πω
397쪽
euptate ; Claves enim non babent , nec possunt absolυere . Constitutiones walteri, Episcopi Dunelmensis, anni Iass. rom. 7. Collectionis ejusdem I. 492. aiunt: Et quia selis Sacerdotibus es potestas tigandi, solisndi
commissa, prohibemus, ne Diaconi Confessiones audiant, aut admittant, po nitentias injungant nisi necessitas urgeat, aut compellat, ut in casis
mortis, per absentiam Sacerdotis. Videri poterunt de hac re di flarentes ristius in . disin R I7. in M. Natalis Alexander cit. dissert. 4. ad see. III. & Cardinalis de Aguirre tom. I. Concilior. Hispaniae pag. 729. ubi loca , quae in contrarium objici possunt , ita explicanda centet , ut
sensus sit . bsente Sacerdote, o urgente extrema necessitate , Diaconos
liis interdum, aliquibus Iocis solitos, ex delegatione Episcoporum, audi re Confessiones lapsorum paenitentium , non quιdem ad absolυendum illos s non enim unquam id facere potuerunt, aut possunt adbuc per delegationem
Episcopi , immo nec Romani Pontificis ), sed ad explorandum illorum sim
tum , m veram contritionem, sis plenam consersionem ad Deum.
VIII. Quod autem specialiter attinet ad Concilium Eliberitanum , iulud , nomine communionis, vel intellexit Communionem Eucharisticam , vel Canonicam reconciliationem cum Ecclesia , uti prosequitur Cardinalis de, Iguirre lae. eis. Similiter & textum in Cap. Fures , nonnulli intelligendum existimant de absolutione ab excommunicatione, qua irretitierant publici latrones : alii vero eum interpretantes de Eucharistia , dicunt , allegatum textum id unice permittere , nimirum , ut Diaconus praebeat furi vulnerato Eucharistiam , si ei constet de illius contritione; cum inter ceteros casus , in quibus suffcit contritio , sne sacramentali Consessione, ad perpiciendam Eucharistiam, enumeretur etiam ille hominis constituti in mortis aniculo , cui deest Sacerdos, a quo sacramentalem absolutionem obtineat . At Antonius Augustinus in notis ad primam collectionem Decretalium ad Cap. Fures, de furtis, contendit, verba illa : vel Diacono : non esse authentica : & revera in antiquis manuscruptis codicibus illorum loco , legitur e vel Deo . Quod si hoc secundo modo legendum sit , tunc allatus textus Concilii Triburiensis concordat cum Capitularibus Theodori Cantuarienss eap. 33. Dieilegii tem. I. &Cum can. 3 o. inter eos, quos Gregorius III. ex variis Patrum sententiis excerpsit , apud Harduinum rom. g. eoI. I 876. quibus in locis dicitur , in cala necessitatis , cum scilicet Sacerdos deest, Consessionem iaciendam
esse soli Deo. IX. Majorem dissicultatem faciunt, quae apud antiquos Patres , &Theologos legimus de Consessione facienda laico , uigente necessitate e Tanta itaque vis Confessionis es , ut , s deci Sacerdos, confiteatur proximo a verba sunt textus in Can. Qui vult , de Paenit. dise. o. excerpto ex libro de vera , oe fassa Poenitentia , inter opera Augustini : ex quibus
Petrus Cantor in Summa de Geram. fol. 2o3. concludit: Ecce ex hac auctoritate habemus, quod in necessitate e Mendum si laico, se Sacerdos δε
398쪽
si, non selum venialia, sed etiam mortalia. Idem docuere antiquiores Theologi , inter quos D. Thomas in Φ. HR. I7. quaest. 3. t. q. quaest. x. ubi ait: Minifler Paenitentiae , cui Confessio es facienda ex osseis , es Sacerdos e sed in necessiare etiam laicus vicem Sacerdotis supplet , ut ei Confesso fieri pol. Haec , aliorumque testimonia collecta sunt a Morino in Paenit. lib. 8. cap. 24. Iuenin de Sacram. dus 6. quaes. S. art. 2. Martene eit. lib. I. cap. 6. art. 6. num. 8. quibus addi potest , ex Canonistis , ostiensis lib. s. Summae tir. de poenit. remus. num. I . ubi casus explicans, in quibus licet alieno , dc non proprio Sacerdoti , seu Parocho, peccata sua sacramentali Confessione aperire, ait: Tanta es vis Confessonis, quod, s immineat necessiatis articulus, ut quia infirmatur a moriem is, qui vult confiteri, vel oportet eum intrare bellum, deest Sacerdos , non Dium proprius , sed σ quilibet , in tali articula potes et am aleo, vel etiam mulieri, se non adst alius , confiteri . X. Verum haec omnia facile explicantur . Duobus modis Consessio fie. xi potest homini laico : primo, ut ab eo tamquam a Iudice, & Christi Ninistro, habente potestatem Clavium , obtineatur sacramentalis abseluisito; & sic esset inutilis, perniciosa , &' conjuncta cum errore 'contra Fididem: altero modo posset quis confiteri laico, ut ipsa animi demissione,,u humilitate, atque erubescentia Consessionis , magis flectatur Deus ad ei elargiendum uberem gratiam , qua excitetur ad persectam contritio. nem, & justificetur ' atque ejusmodi Consessio esset in se proficua , eaque multo tempore in usu fuit . De hac loquuntur textus , & Doctores1upra allegati, quemadmodum se , aliosque explicando , tradit D. Thomas; qui, postquam dixerat, posse, deficiente Sacerdote , Consessionem fieri lateo , statim addit , ejusmodi Consessionem esse quidem aliquo modo sacramentalem , quia est conjuncta cum voto Sacramenti οῦ non tamen esse persectum Sacramentum , nec gratiam causare ex opere opera. to , ac piopterea reiterandam docet coram Sacerdote u En Angelici ve ha in responsone ad primum e Confesso laico ex desiderio Sacerdotii facta, sacramentalis est quodammodo , quamυis non si Sacramentum perfectum , quia des ei id, quod es ex parte Sacerdotis. Et clarius in responsione adrertium: Iuamvis illa, qui laico confessus es in articulo necessitatis, con=curus si veniam a Deo , eo quod propostum confitendi , secundum mandatum Dei , quod concepto , secut potuit, impleυit, non tamen adbue Eccle reconciliatus es , ut ad Sacramenta Ecclesie admitti debeat , nisi prius a Sacerdote asi tur : scut ille , qui Baptismo faminis Arptimius es , ad Euehaγi iam non admittitur e m ideo oporteι, quod iterum censiteatur δε- eerdoti, eum copiam habere potuerit, Er praecipue quia, ut dictum es, Sacramentum Paenitentiae perfectum non fuit. Hanc D. Thoinae explicationem confirmat , ac praeterea quaenam fuerit ea in re Ecclesiae doctrina , n his patefacit D. Thomae coaevus , ejusdemque condiscipulus , Thomas Canti pratensis; hic siquidem lib. - de αμbus cap. postquam narravis,
399쪽
L I B. VII. C A P. XVI. 37 Ludovicum Comitem Leodiensem, in extremis constitutum, Christianam
Viiginem arcessivisse, eique omnia peccata sua maximis cum lacrymis reci. rasse , statim addit e hoc quidem , non pro indulgentia , quam dare non potuit , sed ut magis ad orandum pro se , tali piaculo moυeretur . Moremastum pandendi peccata sua laico, cum instabat mortis periculum, & deerat Sacerdos, perdurasse usque ad seculi xv. initium, discimus ex Guillelmo Lyndevvode, qui per idem sere tempus, uti ex operis praefatione desumtis tur, glossemata adjecit ad Constitutiones Angliae : is quippe Glossator ad
rit. de Sacramentis iterandis , vel non, verb. Paenitentia pag. 32. haec habet:
Laico posset quis confiteri in necessitate, ut per hoc appareat Ecclesiae de sua
contritione. Non potest tamen laicus absolvere , vel ligare, cum non habeat Claυes Ecclesie .XI. Sed posteriori aetate ea eonsuetudo justis de causis coepit pedetentim remitti, donee tandem penitus obsoleverit. In supra citato Sacerdotali R mano Alberii Castellani cap. 26. de paenitentia imponenda infirmo, sequentia verba leguntur : Si autem haberi non pust copia Sacerdotis, quamυis honum si in hujusniori periculis, in mari videlicet, bello , vel in infirmis te, vel morte violenta, laico confiteri , tamen non est necessarium . Quod stat , er eυadit , tenetur talis iterum de illis peccatis confieri , quia non habebat ille Claves Ecelesiae . Dominicus Soto, celebris Theologus Ordinis Praedicatorum, in sua Relectione de ratione tegendi , m detegendi secretum, edita Romae anno I 374. pag. IS9. seq. agens de Confessione, quae in necessitate fit laico, inquit d At Confessonem feri Dico , ubi nouest copia Sacerdotis , multo minus necessarium est in quacumque necessitate.'Nam quamvis Augustinus dicat, tautam esse vim Consessionis, ut , ubi non est copia Sacerdotis, facienda st pνοximo, de Poenit. distinct. i. Cap. suem paenitet, dist. 6. Cap. I. non tamen insinuat, esse praeceptum' sed solum id
consulit , ut merito verecundia majorem gratiam consequatur apud Deum.
Immo vero iam non est tanta confisetudo hujusmodi confusionis, quanta inprimitiis Ecclesia. Me forsan est consilium, rameis eam non damnaverim, mansi enim consuetudo solum inter nautas . At, quidquid sit de asserti
ne tanti viri , hodie neque quoad nautas ejus doctrina videtur recipienda ; multa si quidem ex ejusmodi Consessione imminent damna , multa timentur pericula , quae ponderat Clericatus de Poenitentia decis I 8. subnum. I 3. neque ea evitantur , aut ideo contemni possitnt , quod laicus Consessionem audiat, ut illam, ex confitentis mandato, reserat Sacerdoti,' quoniam, ut capite praecedenti dictum est, a summo Pontifice Clemente VIII. nedum illicita , sed invalida declarata suit Consessio sacta
Sacerdoti per internuntium. Merito propterea Navarrus manual. cap. 2I.
num. q. I. Gregorius de Valentia supra cit. disp. T. quaest. IO. tun I. I. aliique ab hoc allegati , concludunt , nisi excusetur ab ignorantia , in praesenti rerum statu, graviter eum peccare, qui etiam in casu necessitatis peccata
400쪽
praebet aliis occasionem de se suspicandi, quod adhaereat Lutheranorum lueresia XII. Quibus stantibus, ut illuc redeamus, unde disressi sumus, etsi in supra relatis Constitutionibus Synodalibus tam Bononiensibus, quam Sabi-nensibus , insinuata suerit Consessio facienda laico , deficiente Sacerdote, quia nondum hsc consuetudo extincta erat tempore, quo illε condiis sunt: attamen merito in subsequentibus utriusque Ecclesiae Constitutionibus, neque ad titulum de Poenitentia, neque in ullo alio loco, facta est mentici necessitatis, aut utilitatis praedictae Consessionis , sed communis doctrina tradita est de actu contritionis ita eo rerum eventu eliciendo.