장음표시 사용
401쪽
DE PERTINENTIBUS AD SACRAMENTA EXTREM EUNCTIONIS , ORDINIS , ET MATRIMONII. CAPUT PRIMUM.
De Sacramento extrema Unctionis: tibi de materia hujus saeramenti, de Mei benedictione ab Episcopo peragenda , nulla tamen in θηοδε facta probibitione Presbteris Graeeis illud beneis dicendi, Catholicos Graeci ritus inungendi, se in Latinorum diaeresbus Graeci inhabitent.
amvis immemores haud simus nostri propositi, quod iam semel, atque iterum significavimus, neutiquam scilicet nobis in animo esse, tractatum de Sacramentis hie exhibere; attamen innumeri difficultates, quibus hoc Sacramentum scatet, nos vel nolentes cogunt aliquantulum prolixius de eo disserere: quo securius possit Episcopus e tot sentieetis pedem subducere, suamque de Sacramentis administrandis Synoualem Instructionem ita adornare, ut communem , receptamque ab universa Eeclesia doctrinam contineat , nullamque adoptet inter Catholicos controversam opinionem . II. Extremam Unctionem verum esse novς Legis Sacramentum, a Christo Domino institutum, apud Marcum quidem insinuatum, sed per Apost tum Iacobum Fidelibus commendatum, & promulgatum, definivit Triden.
tinum sus I sede extrema Unctione I. inquiens: Instituta es autem sacra haec Unctio infirmorum , tamquam vere, proprie Sacramentum n i Tes menti, a Chrso Domino nos re apud Marcum quidem insininatum, per Iac bum autem Mooseolum , ae Domini Fratrem, Fidelibus eo mendatum , ac promulgatum. Infirmatur . inquit eps cap. s. in quis in vobis λ Inducat Presb teros Ecclesiae, er orent super etim, ungentes eum oldio in nomine Domini ' σoratio Mei βιυabit inmmum alleiaasia eum Dommus I s in peccatis fit , dimittentur ei. Consulto autem dixere Tridentini Patres eiusmodi Sacramentum suisse apud Marcum insinuatum; quamvis enim Marci cap. 6. de Apostolis a Christo ad praedicandum missis dicature Et exeuntes praediacabant , ut puem entiam agerent , re daem-ia multa ejiciebais, est' ungebanι oleo multos aegros , O sanabant: secum tamen contendunt Theolog . in metalis unctio esset illa saeramentalis, de qua est sermo, an potiuS tantum adhibita ad restituendam corporum sanitatem ; quod posterius , non sine 8 Vi fundamento, post Hugonem a S. Victore, Alensem, S. Bonaventu NM, Rliosque antiquiores, opinantur Dominicus Soto in m dist. 13. quo r. A a 4 m t. Diuitiaco by Cooste
402쪽
aft. i.& Bellarminus de Sacram. extrem. Unct. lib. Muc. cap. 2. Controυ. tom.
tune quippe Apostoli nondum erant Sacerdotes, Omnesque ςgrotos promiscue inungebant , qui ceteroquin , cum nondum Baptismum tui cepissent , non
erant aliorum Sacramentorum capaces . Quia vero Tridentini Patres tanta semper circumspectione, sua concinnarunt decreta, ut nullam.vulnerarent
Catholicorum opinionem, ideo adhibuerunt verbum illud insinuatum, quod sane referri potest tam ad institutionem , quam ad figuram , typum , &symbolum Sacramenti extremae Unctionis , quod Christus Dominus in ea unctione, de qua Marcus loquitur, Voluerit praemonstrare: quemadmodum
ex iis constat, quae Pallavicinus hist. Concit. Trident. lib. I 2. cap. Ir ac recte expendunt Bellarminus cit. Ioc. SuareZ rom. . . in pari. disput. sect. 2. nutu. q. s. Est ius in loca disscitiora sacrae Scripturae ad cap. 6. S. Mariaci , o in E .sent. dist. 23. 2. TOurnely-Sacram. extrem. Unct. quaest. I. art. 2.
III. Pergunt deinde Tridentini Patres, atque ex allegatis S. Jacobi verbis colligunt, nobisque pandunt hujus Sacramenti materiam, sermam, Ministrum, & effectus , ajentes e suibus verbis, ut ex postolica traditione, per manus accepta, Ecclesa didicit, docet materiam, formam, proprium Μ strum , ω effectum hujus salutaris Sacramenti: intellexit enim Ecclesia , Mat riam esse oleum ab Episcopo benedictum ' nam unctio aptissme Spiνι tus Sancti gratiam, qua inissibiliter anima aegrotantis inungitur , repraesentat e formam
Eeinde esse illa verba: Per istam Unctionem oe. Quibus Tridentini vestigiis inhaerentes, singula diserpius explicabimus . Itaque Sacramenti extremae Unctionis materia remota est oleum , liquor videlicet en baccis olivarum expressus, qui solum in communi modo loquendi, absolute,& sne
addito, oleum nuncupatur I quemadmodum cum communi ponderat Suaregiona. Φin 3. pari. disp. O. seci. I. num. I. Debet autem ejusmodi oleum, saltem ex Ecclesiae praecepto , esse simplex, hoc est absque ulla alterius liquoris admixtione. Diximus, saltem ex Ecclesae praecepto; quoniam Suareacιt. Ioc. num. Io. defendit, non solum non esse contra Christi Domini insti.
tutionem, alium liquorem huic oleo admiscere , sed insuper opinatur , a. liquando suisse illi balsamum admixtum I siquidem Innocentius I. epist. ad Decentium, allegata exponens Apostoli Iacobi verba, infirmorum oleo Chrismatis nomen attribuit , inquiens: suod non est dubium de Fidelibus aegrotantibus accipi, vel intelligi debere, qui sancto Meo Chrismatis perungi possunt : ac sub eadem Chrismatis nomenclatura idem infirmorum oleum a pluribus designatur Conciliis, Hormatiensi praesertim , atque Aquis ra-nensi, ex quibus conjicit Suarra, aliquid halsami tune eonsuevisse illi assimisceri . At . melius alii, quos sequuntur Iuenin dei eram. dig. 7. quaest. 3.
cap. I. Sc Tournely citi quaes. I. an. 3. hanc admixtionem, ex Chrismatis nomenclatura , nequaquam colligi arbitrantur a Chrisma quippe freque ter appellatum, advertunt, omne unguentum, seu liquorem, quo eo usinungitur . Omnes tamen Suaressio .concedunt , nihil detractum iri Sacra, menti validitati, si, contra communem ceteroFin& perpetuam Ecel
403쪽
L I B. VIII. C A P. I. 377sae praxim, infirmorum oleo admisceatur aliquid balsami; modo admixtio
tanta non sit, ut destruat exteriorem olei speciem, ita ut, non amplius oleum, sed potius unguentum, aut alterius generis mixtum artificiale cenis
IV. Debet praeterea oleum , in extrema Unctione adhibendum , esse Episcopi benedictione antea lacratum I quod ab antiquissima Patrum traditione accepimus .' etenim Innocentius I. in cit. s. ad Decentium,
aegros inungendos dixit oleo Chrismatis ab Episcopo confecto . Beda quoque
in Comment. ad eap. 6. Marci lib. 2. cap. 24. in fu. Oper. tom. s. affirmat, ab ipsis . Hiotis hune sanctae Ecclesie morem traditum , ut tingantur oleo, Pontifica i benedictione consecrato. Et Concilium Cabilonem se II. anni 8I3. cap. 48. aite Secundum beati postoli Iacobi documentum, cui etiam documenta Patrum consonant , infirmi oleo, quod ab Episcopis benedicitur , a Presisteris ungi debent e tom. 4. Collectionis Harduini col. IO4o. Ac denique , ut cetera praetermittamus antiquiorum Patrum testimonia, ita nos docuerunt Eugenius IV. in decreto pro in Iructione. rmeno.
rum , & Tridentinum ein loe. Sed quaestio est , num Episcopi benedictio sit necessaria ex Christi Domini institutione , an solum ex Ecclesiae praecepto. Diversae sunt hac in re Theologorum sententiae. Victoria in Summ. Ee Sacram. num. 2I5. Emmanuel S, veta. Extrema Unctio, Sam vius tram de extrem. Unct. Juen in de Sacram. dissert. 7. quaes. g. cap. I. conclus. 3. putant , benedictionem fuisse oleo superadditam ab Ecclesia , non vero institutam a Christo Domino , ae proinde illicitum quidem , sed validum
pronunciat Sacramentum oleo non consecrato administratum : quin immo , urgente necessitate , etiam absque culpa ita administrari posse, tr dit citatus Victoria . Istis e diametro opponuntur Suaret cit. disp. 4 sect. I. num. 4. Est ius in 4. dict. 23.,9. docentes, olei consecrati nem , non tantum praecepti , sed etiam Sacramenti necessitate requiri ;eamque praeterea consecrationem ita a Christo Domino ordini Episcopali annexam ajunt , ut simul asseverent , ne a summo Ρontifice quidem eam posse secundi Ordinis Presbyteris delegari. Inter hasce duas extremas sententias, medii quodammodo incedentes Cajetanus pari. quaesi. 72. arrig. Solus in A. dict. 23. quas . I. art. 3. De oleo ergo, aliique, quos ei tant, & sequuntur Gregorius de Valentia tom. 6. disp. 8. quaest. I. punct. 2.
rum primoo,. aliquam consecrationem , ex Christi institutione , requiri , ut oleum fiat apta materia Sacramenti extremae Unctionis: secundo, nunquam in Ecclesia Latina fuisse aegrotantes oleo inunctos , ab Episcopo antea non consecrato e tertio denique , ad Sacramenti validitatem satis esse assirmant, oleum a simplici Sacerdote benedictum . Et profecto posse, , saltem ex commissionei sive expressa , sive tacita Romani Pontificis, , simplici Sacerdote praeparari materiam aptam ad conficiendum Sacramen rum extremR. Unctionis, res videtur exploratissima, quam nemini licς ἔin Disiti Orale
404쪽
am quaestionem adducere e siquidem in Ecclesia orientali mos viget , amille & amplius annis in ea receptus, ut ipsi met Presbyteri, cum se a cingunt ad infirmum inungendum , oleum , in ea sacramentali Unctione adhibendum , benedicant et uti testantur Ioannes Nathanael in epi' ad
Episcopum Anagninum, apud Arcudium, Arcudius lib. s. cap. a. Allatius de eonsensu utriusque Ecclesiae cap. I6.3c legitur in Graecorum Euchologio, a Goario notis illustrato, pag. Eumdemque morem ab Armenis r tineri , . asserit Ioannes XXII. epistola ad Omnium Armenorum Regem seribens, in haec verba : Ipse etiam Sacerdotes oleum , quod in mortim diacitur , consecrant pro Sacramento Unctionis extrema ς cum tamen ita , apud nos, ad Episcopos solos spectet. Hanc autem orientalium consuetudinem Eeclesia Latina non solum non improbavit, sed ratam habui te resert quipispe citatus Goarius , a sacra Congregatione de Propaganda Fide approbatam, ejusque impensis Romae editam senopsim vernaculam Neophyti Rh dies , in qua haec habentne : Materia Saeramenti extremae Unctionis est oleum oliis expressism, a Pontifice, vel Sacerdotibus, qui praesentes fuerint, iuxta Ecclesiae morem , benedictum. Consulto ait i a Pontifice , vel a Sacem dotibus : quia , uti narrat Areudius , etiam Episcopi Graeci , perinde ae
Latini, seria quinta majoris hebdomadae , solemni pompa , & apparatu
oleum infirmorum consecrant , quamvis postea suis Sacerdotibus non distribuant, sed iisdem curam relinquant illud consecrandi, quo mox in Sacramenti administratione utantur e de qua re iure miratur laudatus Aructor Theolog. morat. ad usum Sem. Petracorens Sed , quod adhuc clarius ostendit , ab Ecclesia Latina validum haberi Sacramentum extremae Unctionis a Sacerdotibus Graecis, oleo tunc a semetipsis benedicto, administratum , est Decretum editum a Clemente UII L in quo permittuntur Italo.Graeci in praedicto ritu perseverarer Circa oleum sanctum in*momms sunt verba Decreti in non sunt cogendi Presbteri Graeci oua sancta , praeter Chrisma , ab Episcopis Latinis dioecesanis aeripere e Mon ejusmodi olea ab
eis , in ipsa oliorum, Sacramentorum exhibitione, ex isteri ritu con ianis tur, ac benedicantur.' quod Clementis Decretum fuit a nobis totidem fere
uerbis renovatum & confirmatum in nosera Constit. f. q. noseri Bullar rum. I. pag. I72. Neutiquam autem id tolerandum iasset, si oleum, simplicis Sacerdotis benedictione sacratum, ne per potestatem quidem a.R mano Pontifice sue expresse , sive tacite eidem Sacerdoti factam , esset materia idonea ad conficiendum Sacramentum extremae Unctionis. Quare
Episcopi Latini, pariem populi Graeci ritus sibi subjectam habentes, etsi
teneantur feria quinta sacratioris hebdomadae, una cum ceteris siaris oleis . etiam illud infirmorum Latino ritu consecrare, Latinisque Parochis distribuere, ceteraque implere , quae nox ediximus in nostra instis. 8I ubi de infirmorum oleo, ejusque benedictione ex professis egimus, quoad Sacem dotes Graeci ritus nihil innovent , sed ea exequantur , quae a Clemente VII L iterumque a nobix deereta lantia Legi etiam potest Dissertatio B
405쪽
, I B. VIIL CAP. II. 37ρὰ im de Gaetanis .is suprema Unctione , post laec jam stapta , a nobis
De firma Sacramenti extrema Unctianis , de epuamsuta in se dis , or instructi ius, Episcopalibus. IN Dissertatione Benedicti cis Gaetanis nuper citata, plura erudite colle. Eha legi possunt de Hrma hujus Sacramenti, desumpta ex variis Eeeleis
statum Ritualibus tum Latinis, tum Graecis . Leaorem ad eum allegamus.
di nune tantum animus est ea subdere, quae Episcopi in suas Synodos laseis rere possunt, si in eis de Arma Sacramenti loqui velint. II. Formam Sacramenti extremae Uninonis, non esse a Christo Domino histitutam in specie infima, ut aiunt, hoc est ceriis verbis priscriptam , Themlagi omnes admittunt, atque ex mox reserendis diversis formulis, etiam ire Ecclesia Latina in illius administratione usurpatis, evidenter demonstraturis Quae nune in Eeelesia Latina sit adhibenda, iam a Tridentino accepimus,& clarius in Rituali Romano explieatur ; neque est , qui non intelligat, eam esse depreeativam e quemadmodum deprecativam Priter esse , quae adhibetur a Graecis, liquet ex eorumdem Euchologio in Ofeio Oisi san. si , testanturque GabrieI Philadelphiae Metropolita is suo de Sacramentis opere, Areudius cap. s. Se Neophytus Rhodinus in σιν. onopsi inmnacula. Sed quaestio est, an neeessario debeat esse deprecativa; ita ut indi.
cativo modo pronuntiata, irritum reddat Sacramentum. Deprecationem pertinere ad Saeramenti essentiam, docent S. Thomas in disi. 23. I.. an. q. quaesiunc. . oe in suppum. quast. 29. an. 8. S. Bonaventura ead. dis. artic. I. Praes. 4. cin ris ses. 3. Valentia cit. disp. 8. pMess. I. 'R2.
Henriqueet des 8. aliique plurimi , praesertim ex antiquioribus: id manifeste confici existimantes ex allegatis S. Iacobi verbis: In --atiar quis in vob- ὶ Indueat Presbνteros Ecesinae, Er orent super eum o oratio Mei salvabit laserinum edie. quibus certe tota Sacramenti essimi. cia Sacerdotis orationi tribuitur. Nihilominus Albertus Magnus ead.ds. 23.
an. 4. atque ibidem Richartas, Durandus, Paludanus, quibus ex recenti iribus adhaei ent Tannerux eis. disput. 7. Pub. I. num. 22. Estius in 4. GR. 23. Io. Menardus in notis ad ιG. Sacramenis,m S. Gregorii, Iu in. citi σι. T. pisse. ΦTournely de Sacram. Eisrem. Uns. quis. Σ. an. a. Marteis ne ει σπιι Eceles vitis. δεβ. I. eap. 7. - . 3. p. nihil Sacramenti substan. tiae detrahi arbitrantur per tamam modo absoluto, non deprecativo pr
istam , dummodo pee eam 'nificetur , Unctionem fieri in nomine D misi . Ad hane autem sententiam comprobandam innumeras exhibent se nina absilutas, & non deprecativas in variis Melesiis Latinis olim usu
406쪽
patas, quin majores nostri eas tamquam insuffcientes respuerint. Non igno. ramus quid ad hoc, essicax certe argumentum, reposuerit Cardinalis Sancto rius in suo Rituali pag. 32 . ubi ad illud refellendum , hsc scripsit: Sciat auissem s Sacerdos, in formam bujus Sacramenti esse verba illa deprecatoria, quae in Unctionibus proferuntur, veluti, fecuudum usum Romanae Ecclesiae: Per viam sanctam Unctionem, suam piissimam misericordiam p indulgeat tibi Dominus quidquid per visum deliqui ii. Tum etiam noverit, formam non servari,
nibit agi, per υerba indicatiυa tantum , puta, Ungo oculos tuos , vel manus tuas , m smilia , sine verbis deprecativis , cujusmodi bactenus ego non ν eri . Et quamυis ea occasone aliqui Theologi referant , quod multae Ericlesia habent pro forma verba indicatιυa, ut, Ungo oculos tuos me. ideo quaesierint, an valeat, oe de ea re plura extra rem dixerint; eum nusquam reperiatur talis forma per verba indicativa tantum, seu per orationem indieati m taurum , sine verbis deprecatiυιs , hoc Sacramentum conferri e Ied: Iibri, ritus Ecelesarum, qui pro ea parte citantur , quod habent verisba indicativa, paulo pos babent etiam verba deprecatiis me. Quare quaestio inanis , o fruseranea es . Quoniam autem hujusmodi forma variis verbis traditur in disersis Ecelesis, etiam praemittendo verba indicati , subis iungendo deprecati , unaquaeque Ecclesia suam potes retinere formam, modo
semper adbibeantur verba deprecatiυα crc. Ceterum apud sanctam Romanam Ecclesiam, unam tantum in hoc Sacramento deprecandi formulam traditam,
passim in Italia, oe toto orbe receptam esse, compertissimum, m explor sissimum est. Verum, etsi Sanctorio concedamus , aliquam deprecationem posse deprehendi eum antiquissima illa forma Ambrosiana , quam resere.
S. Bonaventura est. c. quaest. Ungo te oleo sanctimato, in nomine Patris, O Filii, Spiritus Sancti, ut more militis uncti praeparatus ad eertamen, aereas possis superare potestates: tum in alia desumpta ex libro Sacramen. tali Uenetorum , a Leone X. ut sertur , approbato : Ungo te oleo famcto , ut bae Unctione protectus , fortiter Rare valeas adversus aereas cateris vas , in nomine Patris me. tum demum in ea , quae ex vetustissimo lubro Sacramentorum Ecclesiae Catalaunensis prosertur a Martene eis. AL:
In nomine Patris Oe. st tibi haee porrectio olei sancti Mi, ad purifati
nem mentis, o corporis.' etenim verba illa ut, & st, optativa cum sint, non incongrue referre possunt proserentis votum , Orationem , & pr
ces ; at nescimus , quo pacto possit deprecatio inveniri in aliis soramis , ex pluribus antiquis Ritualibus a Menardo, & Martene produms, in quibus solum adhibetur verbum ungo , absque alio additamento , equo deprecatio colligi , aut fingi queat : nec facile erit ad depree tivum sensum hanc detorquere , quae extat in antiquo Pontificali Naris bonensi : In nomine Patris , Filii , Spiritus Sancti regnantis in s
euia seculorum , accipe sanitatem corporis , remissionem peccaιorum tu . rum . Sed, utcumque haec res se habeat, eum nihil de ea ab Eceles a deo
finitum habeamus, non decet in Synodo, seu Synodali lastructione, ejuL
407쪽
' L I P. VIII. C A P. III. 38rmodi quaestionem commemorare I sed dumtaxat injungendum est Paro. chis , ut sermam adhibeant in Rituali praescriptam, quae certe, sine gravi flagitio, non potest privati auctoritate immutari:
De Corporis partibus inungendis: de quo multa in nonnullis senodis, ritualibus habentur.
SEd , quoniam in Decreto Eugenii pro instructione Armenorum , in
hujusce Sacramenti administratione septem Unctiones fieri jubentur ,
videlicet.' In oculis propter visum, in auribus propter auditum, in naribus propter odoratum, in ore propter gustum , vel loquutionem , in manibus propter talium , in pedibus propter gressum , in renibus propter delectationem ibidem υι- gentem: earumque singulis respondere debeat forma, tunc a Ministro pronuntianda , hoc est : Per i iam sanctam Unctionem, suam piissimam miserico diam, indulgeat tibi Dominus quidquid per visum deliquist, cum inunguntur oculi ; quidquid per auditum deliquist, cum inunguntur aures; & sic deinceps, quemadmodum suse exponitur in Rituali Romanor hinc alia gravis suboritur controversia, utrum omnes praedictae Unctiones , & sormae prolationes sint de Sacramenti substantia : de qua controversia multa habentur in citata Dissertatione de suprema Unctione Benedicti de Gaetanis cap. 8. II. Ultro Doctores omnes fatentur cum Suared rom. 4. in 3. para. disp. 4o. fct. 2. num. 6. duas postremas Unctiones , pedum scilicet, & renum, necessarias non esse ad validam Sacramenti consectionem ' tum quia non sunt in ulla apud omnes Ecclesias tum quia illa renum , honestatis, &pudoris causa, semper omittitur in sceminis , & interdum etiam in viris , qui propter labefactatas corporis vires , morbique languores , dimoveri nequeunt sine gravi incommodo: quod adnotatur a Rituali Romano, atque a Cardinati Sanctorio in suo Rituali. 32s. Haud dissiculter quoque
liciem admittunt , ceteras quinque sensuum Unctiones , necessarias esse necessitate praecepti ; sed dissentiunt, & disputant, num etiam necessariae sint necessitate Sacramenti . Antiquiores Scholastici existimarunt , omnes pertinere ad substantiam , & integritatem Sacramenti, quod ex singulis , tamquam ex suis partibus essentialibus , constitui , atque .integrari , sunt opinati. Ita in o. dis. 23. docuerunt S. Bonaventura, Richardus, Palu danus, Solus , quibus subscripsere Bellarminus de extrem. Unct. lib. unis. cap. IO. Gregorius de Valentia tona. q. disp. q. quaest. 2. pundi. 2. f. Secuncto asserimus, Gonetus rom. s. pag. 456. aliique plurimi, praecipue ex The logis moralibus. Citatur etiam pro hac sententia S. Thomas ' sed Auctor supplem. 3. part. quas. 32. ara. o. exponens Angelici Praeceptoris mentem, dubitanter loquitur, inquiens: Illa Unctio ab omnibus observatur , qua fit
ou quisque se isus , quas de necessitate Sacramenti : & ὸubitanter quoque Diqitiros by Cooste
408쪽
. videatur in sententiam propendere, tunc temporis sere communiter a Scholasticis receptam . III. Alii ex adverso validum censent extremae Unctionis Sacramentum , si vel una tantum inungatur .corporiS pars , unica prolata , mox reserenis da , serma universali, omnes sensus complectente. Ita Sylvius in supplem quaesi. 32. art. 5. quaest. 2. Nicolaus Serarius tract. de extrem. MEL cap. v. Becanus in Summ. Theolog. de Sacram. in sperie cap. 27. quaesi. 7. Est ius u 4. HR. 23. 3. IS. Natalis Alexander Theolog. dogmat. o moral. tom. s. lib. 2. cap. s. regul. 6. Iuenin cit. dissert. 7. quaest. 3. co. 2. Tournely eis. quaest. a. art. I. in M. Vanroy in sua Theolo morat. para. q. tom. 2. de eram. tractis de extrem. Unct. quaesi. 3. Piette suaesi. Theolam pari. s. quaesis
3 vers. Dico septimo, aliique recentiores passim. Hule opinioni validissimum landamentum praebet diversa in Unctionum numero disciplina, quam in diversis Ecclesiis sua aetate viguisse , assirmat Albertus Magnus an dis. 23. art. I 6. Inquiens : Diversarum Ecclesiarum, ordinum , dia versus es usus , quia in quibusdam Ecclesis unguntur loca plura, in quia husdam pauciora . Atque exordiendo ab Ecclesia Orientali , licet Graeci , teste Arcudici Coneoia. lib. s. cap. 7. nunc inungant frontem , mentum , ambas genas, pectus, manus, & pedes; attamen, ineunte seculo I x. tres tantum Unctiones ab iisdem fieri consuevisse asserit Theodulphus , Aurelianensis Episcopus, Capitulari a. apud Baluzium tom. 7. Miscellan. In Ecclesia vem Occidentali , invenimus quidem in S. Gregorii Sacramentario , edito a Menardo , pretescriptas Unctiones quinque tensuum .' at iacodice Abbatis Rotaldi illis additas legimus unctionem colli , pectoris ,& scapularum: in veteri Pontificali Prudentit, Episcopi Tricassint , imperatam insuper reperimus Unctionem umbisici , seu Dei , ubi plus dolor imminet antiquus codex Turonensis , Unctionem fieri manctit in genibus quoque , m in cruribus , suris , pedibus , ac plantis , pene in omnibus meminoris , seu in loco, ubi dolor plus imminet: quae omnia videri possunt apud
Morinum in appenssi ad tract. de Poenit. & Martene de antiq. Eecles ritis. rom. I. lib. I. cap. 7. art. q. Tanta autem in Unctionum numero disso initas non fuisset singularum Eeclesiarum arbitrio permissa, si certum earumdem numerum Sacramenti Validitas exposceret IV. Majus adhuc argumentum . huic eidem opinioni suppeditant recenistiora peculiarium Ecclesiarum Ritualia , unicam Unctionem fieri permitatentia, si omnes perfici nequeant : siquidem Pastorale Mechliniense , cua ius non levis est auctoritas , tum quia ab Academia Lovaniensi anno Is 88. approbatum , tum quia ab Octavio Frangi panto, Episcopo Trica-xiensi , per Germaniam , ac Belgium Nuntio Apostolico , ad dioecesi
quoque Coloniensis usum protractum , haec de extrema Unctione statuit In morbis contagioses , σ pese grassanse , ut periculum vitetur , sufficitantingι sensus orga um magis ad Unctionem expositum , aut detectum, dicen
409쪽
L I B. VIII C A P. IV. 383: μν isam sanctam monem , m suam piissimam misericordiam, induti
κ.aι tibi Dominus quidquid deliquissi per visum, auditum , odoratum , guissum , tactum , gressum. In antiquo codice Remigi Remensi, a Samis hovio laudato, legitur ritus abbreviatus conserendi hujus Sacramenti, ubi unius pariter unctionis fit mentio. In Rituali Parisiensi, prolato a Tour. nely cit. art. I. dicitur: Si non possis βρον infirmum fieri , nisi unica Umctio, ungatur oculus, vel aliud sensuum orRanum , oe reteris precibus praetermissis, dieatur: Per Uum sacri olei Unctionem, O suam piissmam mis ricordiam , indulgeat tibi Deus quidquid peccasi per sensus . Eamdemque praxim approbant Cameracensis , Atrebatensis , aliarumque Ecclesiarum Manualia, apud citatum Natalem Alexandrum. V. Sed, quoniam neque de hac quaestione, quae sane gravissima est, uula hactenus ab Apostolica Sede prodiit sententia , non debet Episcopus in sua Synodo aliquid de illa decernere : sed dumtaxat Parochos monebit ,
ut, cum prudenter timent, aegrotum decessurum, priusquam omnes absol vantur quinque sensuum Unctiones , unicum sensum inungant , formam universalem pronunciando, quam ab allegatis Ritualibus audivimus.' quinimmo in praedicto eventu consultius esse , ut caput, e quo omnium sensuum nervi descendunt , sub eadem Arma universali inungatur, non imis merito advertit Coninch de Geram. dis I9. dub. 3. num. 2. Ne vero Parochi hae libertate abutantur , expedit , ut Episcopus simul serio eosdem admoneat, a gravis culpae reatu non excusari , qui , extra casum verae necessitatis, vel unam ex quinque sensuum Unctionibus praetermittit .
De Sacramenti extrema Unctionis Minfra tum quoad Ecclesiam urinam, tum quoad Ecclesiam graeeam e qui a Episcopi latini, in quorum Dioecesibus Graeci inhabitant, statuere valeant de eorum ritia hae in re. SAeramenti extremae Unctionis Ministros , solos esse Sacerdotes , con tra Novatores, definivit Tridentinum eis. sus I 4. can. 4. Si quis diaxerit, Presbteros Ecclesia, quos beatus Iaeobur adducendos esse ad insimum inungendum hortatur, non esse Sacerdotes ab Episcopo ordinatos, sed etiam seniores in quavis communitate, ob idque propritim extremae Unctionis Ministrum, non esse solum neredotem, anathema st. Neque ullam dimeultatem facit, quod de hujus Sacramenti administrandi ritu legitur apud Guidonem iovisciplina Farfensi, nempe: Tune snt quatuor Coninrs, quorum unus ac cipiat Aquam sanctam , alius Crucem , tertius thuribulum , quartus oleum sacrum: hic quippe Conversus oleum deserebat , quo infirmus, non a se,
se8 a Sacerdote inungeretur , scuti ibidem postea adnotatur , & scite animadvertit Monachus Benedictinus Congregationis S. Blasi in Sylva nigra , cap. I 27. praelationis ad opus inscriptum Vetus Disciplina MoHassia
410쪽
ea, quod anno I 726. evulgavit. Aliquid tamen negotii facessit Innoeenistius I. in saepius laudata epistola ad Decentium, in qua videtur omnibus Christianis facultatem asserere , se ipsos , aliosque infirmos inungendi ;Ioquens quippe de sacro oleo, ait: ab Episcopo confectum, non selum Sacerdotibus, θd er omnibus uti Christianis licet, in sua , aut in suorum necessitate, ungendum , seu, ut melius alii legunt, , aut ad ungendum. Verum ab Innocentii mente perquam longe aberrare, qui eum hoc loco mnes Christianos Sacramenti extremae Unctionis ministros facere arbitrantur, optime advertit Petrus Coustant in notis ad eamd. eps. yom. I. col. 853.
S:quidem ibidem ad aliam statim progrediens quaestionem, de qua fuerata Decentio interrogatus, an scilicet ita Presbyterorum proprium sit, Sacramentum extremae Unctionis administrare , ut illud conserte Episcopis non Iiceat ; hanc opinionem , quae plurimorum mentes invaserat, consuistat Pontifex, respondens: Ceterum illud superfluum esse videmus adiectum, Mi de Episeopo ambigatur , quod Presbteris licere non est dubium . Nam iri circo Presisteris dictum est , quia Episeopi oecupationibus aliis impediti, ad omnes languidos ire non possunt. Cui nam autem in mentem veniat, potuisse Innocentium omnibus Christianis potestatem tribuere, quam plerique, Per eam aetatem ex verbis Apostoli Iacobi inserebant , adeo propriam esse Presbyterorum, ut eam etiam Episcopis abjudicarent 'II. Quocirca allegatum Innocentii textum , quem totidem verbis r petitum legimus a Beda in cin epist. Iacobi eap. s. Operi tom. s. atque ab Anonymo Scriptore , qui Canonicorum regulam , e Crodogango , atque ex Capitularibus Aquis grauentibus anni 8 Io. consarcinavit , tom. 4. COl- Iectionis Harduini eol. Iao7. plerique intelligendum censent de unctione, non sacramentali , sed quae unice neret ad medendos corporis languores, ideoque, non de Unctione Iambi, sed de alia , eum illa magis comparanda , de qua Marci 5. Etenim , cum viderent Fideles , extremae Umctionis beneficio plures infirmos in pristinam restitui sanitatem , coeperunt eodem sacro oleo uti ad sui, aliorumque curandas infirmitates e cuius rei fidem faciunt Rufinus lib. II. his. Eccles cap. 4. Palladius hi LLausiacae cap. 2o. Severus Sulpitius in Vita S. Martini cap. 2I. Gregorius Turonensis in Visis Patrum cap. dc clarius constat ex Vita S. Gothardi
Episcopi apud Surium die 4. Maji , qui Presbytero jussit , ut cujusdam
mulieris, oculorum morbo laborantis, sacro otio, quod infirmorum Acitur , ejus ungeret oculos ς quae quidem unctio, oe sanctι vira preces , ab illo dolore , que ad vitae finem , eam immunem confer runt . Hunc autem morem , sua aetate maxime vigentem , voluisse Innocentium cit. Ioe. approbare , interpretantur Alphonsus de Castro lib. de haeres verb. extrema Unctio, S tus in q. di I. 23. quaest. a. art. I. Gregorius de Valentia cit. tom. 4. di '8, quaess. 2. punct. I. quorum explicationem probabilem putant Estius in Φ dist. 23. I a. & Tournely citi quas . 2. an. q.
III. At melius fortasse Iansenius Gandavensis in cap. 6. Marci , Mau