장음표시 사용
501쪽
LIB. IX. C a P. VI.mo , haeresis , & multo magis apostasia a Fide , saltem eum quis in ii.
lam relapsus , aut in ea pertinax est , Cap. G abolendam , Praesenti, Cap. Excommunicamus , I. Damnari , de haereticis , Cap. Ωιιoniam , &Cap. Super eo , eod. in o. Inter haereticos vero magis adhuc specialiter actuali degradatione puniendi decernuntur negantes mysterium Sanctissimae Trinitatis , vel Chrilli Domini conceptionem opera solius Spiritus San. E i , seu intactam Dei parae virginitatem , aut ejusdem Christi Domini mortem , juxta Constitutionem Pauli IV. innovatam a Clemente VIII.
Constit. 97. Bullar. rom. 3. Secundo salsificatio litterarum Apostolicarum, Cap. iasu fassariorum , 7. de crimine Dis , & Cap. Novimus, 27. de veta. signife. Tettio , gravis contumelia , Vel calumnia proprio Epit copo illa. ta, 1 eu structae eidem insidiae, &in ejus necem conlpiratio, Can. Si quis, II. μ' I. cita tamen plerique Auctores, ac praesertim Glossa in .eis. Cap. Novimus , vel b. Tradatur, Panormitanus in Cap. At s Clerici, de judiciis, num. 37. & Sylvester verb. Degradatio num. q. docent , non posse Clericum ob ejusmodi crimen degradari , nisi fuerit incorrigibilis , si eorum doctrina admittatur , non poterit illud recenseri inter specialia delicta,
quae in praetens enumeramus : nam , ut ad rem advertit oliva de fora Ecclesiastico pari. a. quaest. L 2. num. 14. quaecumque alia enormia Clericorum flagitia poterunt actuali degradatione animadverti , si in illis Clerici obstinate perseverent , quod paulo inserius declarabitur. Quartum est, quod vulgari nomine dicimus assassinium . Cap. I. de homicidio , in 6.
Quintum est nefandum crimen , frequentatum , hoc est non semel tan-. tum commissum, ex Constitutione 93. S. Pii V. quae incipit Horrendum , rom. q. pari. 3. Bullar. pag. 33. Sextum est solicitatio ad turpia in Con. fessione sacramentali ; si enim eam aggravent peculiares quaedam circumstantiae , Sacerdos illius reus degradari permittitur in Constitutione 34. Gregorii XV. Bullar. tom. 3. Notandum tamen , quod ab eo tempore , quo haec Constitutio edita fuit , nullum exemplum reperire datum est, quo hujusmodi solicitationis, cum circumstantiis etiam quantum cumisque aggravantibus , reus , degradatione punitus , & sero seculari tradi intus fuerit I quod etiam observat Cardinalis Albi ius in eis. Tνactatu de Inconstantia in Fide pari. I. eap num. I 3. Unde Constitutio ipsa ad te rorem praecipue incutiendum facta fuisse videtur . Septimum est celebratio Missae, aut exceptio Consessionis sacramentalis, temere praelum pia ab eo , qui sacro Presbyteratus Ordine non est initiatus ex Constitutionibus Clementis VIII. atque Urbani V LII. a nobis innovatis in nostra Confistitutione 97. nostri Bullar. to m. I. pag. 342. Octavum est fabricatio,
tonsio , aut adulteratio monetae aureae , vel argente e , elusque adultera
Iae erogatio, vel expositio in regnis, provinciis , 3c civi alibus Italiae , ex Constitutione Urbani VII l. quae incipit In supremet , Bullar. to n.
Nonum est sacrilegum.& execrabile surtum sanctissimae Eucharistiae, sive cum sacra Pyxide ,. sive sine illa , quis sacram Hostiam turripiat ,
502쪽
& apud se retinere , aut alio translatae praesumat , juxta Constitutio nes Innocentii XI. & Alexandri VIII. a nobis confirmatas in nostra Constitutione 93. nostri Bullan rom. I. pag. 3I4. Decimum est illius eri men , qui abortum scelus animati vel per se , Vel per alium procurat, effectu sequente , ex Constitutione Sixti V. quae incipit Efenatam. Diximus autem scelus animati , licet Sixtus pari jure habendum statuerit inanimati , ae animati scelus abortum , quia Gregorius XIV. per a. Iiam suam Constitutionem, quae incipit Sedes inpostolica, Sixtinam praeis dictam moderando , illius saninonem ad abortum scelus animati restri mxit;& hoe etiam casu facultatem absolvendi ab incursa excommunicatio. ne, quam Sixtus Apostolicae Sedi reservaverat , locorum ordinariis eon. cessit. VIII. Undeeimum ab aliquibus recensetur maleficium, seu sortilegium , ex quis unius, aut plurium personarum mors sequuta comprobetur il hujus. modi enim maleficii, seu sortilegii reus, etiam primo lapsu, Curiae seculari tradendus decernitur in Constitutione ψ6. Gregorii XU. data die xo. MajiI623. quae incipit Omnipotentis Dei, Buuar. tom. Verum haec Constitutio de Clericorum degradatione non loquitur, ut observat, & probat Cardina. Iis Albitius iis dicto Tractatu de inconst. in Fide pari. I. cap. 32. num. Is O. Nos autem hie agimus de Clerici degradatione, ejusque traditione brachio laeulari . Duodecimum pariter ab aliquibus numeratur polygamia , cum quis nimirum, falsum professus nomen, & cognomen, uxore vivente, a. I iam ducit; quem scilicet Urbanus VIII. per suam Constitutionem , quae incipit Magnum, die ao. Iunii Is37. editam, Curiae seculari tradendum sanxit. Sed, cum nee in ea Constitutione degradationis mentio ulla fiat, evidens est, Clericos in ipsa comprehensos non esse. Praeterea diei potest, hanc etiam Constitutionem ad terrorem potissimum editam suisse; siquidem Congregatio S. Officii anno Io 7. nimirum vix annis decem ab illius promulgatione elapsis, ab Archiepiscopo Beneventano interrogata, qua poena puniendus esset polygamus , ita respondit e Pol amorum poena , s sansos testes ad suum liberum statum comprobandum non ιnduxerint , post abiurationem de inbementi, solet esse damnatio ad triremes per quinquennium 's vero induxerint , per septennium . Fals testes ipse quoque damnantur ad triremes per quinquennium , aut brevius tempus , pro delicti sui qualia
IX. Praeter praemissa igitur nominatim excepta, alia etsi aeque gravia, aut etiam graviora Clericorum scelera, tum demum actuali degradatione vindicari permittit Coelestinus III. an cit. p. Cum non ab homine, de iudiciis , cum Clericus , depositionis , & excommunicationis poenis antea coercitus , non respiscit , sed.in profundum malorum veniens contemnit erunc quippe s uti textus loquitur , i cum Ecclesia non habeat ultra quid faciat, ne post esse ultra perdit o plurimorum, per secularem comprimendus vi potesatem . At nihilominus plures Doctores ita hanc Decretalem i
503쪽
L I B. IX. C A P. VI. 477terpretantur , ut per eam minime prohiberi opinentur , ne Clericus parari eidii, homicidii insidiosi , aut sacrilegii , vel alterius atrocissimi criminis reus , praedictis poenarum gradibus non servatis , statim tradi possit
Curiae seculari . Ita ad prid. Cap. docuere Ancharanus num. Io. Alciatus num. 22. Martinus det Rio Disquisiit. magicari lib. s. Iect. I 6. Si quaeras quid Iudici liceat , aliique relati a Farinaccio Prax. ciam. quaest.
X. Uerum communis Doctorum sententia indubitanter assirmat , ad actualem Clerici , cujuscumque criminis rei , degradationem , praeter numeratos casus, a Iure speciatim expressos, non posse procedi , nisi ille sit incorrigibilis , hoc est , uti a Coelestino audivimus , nisi Ecclesiae monita , sibique gradatim inflictas canonicas depositionis , & excommunicationis poenas , pervicaciter contempserit I superfluum quippe suisset, in quaedam peculiaria Clericorum flagitia degradationis poenam nominatim decernere , si haec potuisset cuicumque Clerico flagitioso statim irrogari. Neque ad rem facit , immanius scelus esse parricidium, quam se te sit aliquod ex iis exceptis , ob quod Clericus , nulla praemissa can nicarum poenarum gradatione , permittitur statim tradi Curiae seculari detenim leges poenales non complectuntur delicta , quae non exprimunt , etiamsi sint expressis graviora: quod argumento Cap. in poenis, de regul. γιιr. in s. probant Castro de lege paenali lib. I. cap. 7. docum. 3. & SuM reg lib. s. de legib. cap. num. s. Quare Innocentius III. qui statim post Coelestinum III. Pontificatum tenuit, interrogatus ab Episcopo Londinensi , quid agendum seret de Clericis in latrociniis , aliisque magnis sceleribus deprehensis I eos deponendos quidem , seu verba liter tantum degradandos, non tamen Curiae seculari tradendos, rescripsit in Cap. Tuae,f. de paenis : Ad illud , quod a nobis tertio requi Hi, qualiter Clerici in atrociniis , veι aliis magnis sceleribus deprebensi , puniri debeant οῦ respondemus , quod a suis ordinibus degradati detrudi debeant in arctis monaseriis ad paenitentiam peragendam. Et Bonifacius VIII. in Cap. Felicis, eod. tit. in o. etsi hostiliter inlectantes, aut percutientes S. R. E. Cardinalem, reos declaret criminis laesae maiestatis, & veluti tales infames , atque intestabiles pronunciet, variisque poenis addicat, non tamen, si fuerint Ct rici, actuali degradatione plectendos statuit . XI. Instar igitur regulae sit , neminem Clericorum , quantumvis flagitiolum , posse ab Episcopo actu degradari , & Curiae seculari tradi , nis post ei inflictas alias poenas in eit. Cap. Cum ab homine praescriptas , deprehensus suerit inemendabilis; aut nisi sit reus alicujus ex enumeratis criminibus , a Jure communi , vel a Pontificiis sanctionibus nominatim expressis: quemadmodum docent ostiensis in Cap. I. num. 2. de homiciri Berojas 3n Cap. . t s Clericἱ, nu. I 8 r. de iudicIis , verb. Mihi autem ,
Covarr. lib. 2. var. cap. 2 o. nu. 7. Farinaccius cit. Prax. criminat. quis.
504쪽
lus tom. 7. consuli. 33. num. 2 s. seq. aliique apud Raynaldum ad Ban nrmenta Bousn. cap. s. I. a num. Is . Ab hac regula, communi usu reiscepta, non recedat Episcopus, neque ad compescenda scelera, quae frequenister a suae dioecesis Clericis sorte perpetrantur , tis sibi esse putet , in lux Synodo, solemnis . & actualis degradationis poenam in illorum sontes decernere e id quippe cum sit contra canones , unice pertinet ad Romanum
Pontificem , cujus certe supremam jurisdictionem invadit , qui sua auctoritate maleficis Clericis eamdem poenam irrogare praesumit. Quod si alicubi tanta sit alicujux enormis criminis frequentia , & experientia comperistum jam sit , alias poenas haud sufficientes esse ad Clericos ab illo deteriarendos : poterit Episcopuς summum Pontificem rogare, ut in Clericos , vel semel illud deinceps perpetrantes , decernat actualis degradationis sentenistiam, eamque a summo Pontifice latam, in sua Synodo , ad omnium temrorem, promulgare e sicuti faciendum monent Farinaccius eis. quaest. 8. &
De laesione γurium iaspostolicae Sedis in unione beneficiorum , quae Seminariosi ab Episcopis in vim Decreti Concilii Tridentini Cap. XVIII. Sest XXIII. de Reformatione.
SAcrum Tridentinum Concilium inter alia adiumenta , quae Episcopis
attulit , ut Clericorum Seminaria , prout vehementer optabat, sustentari possent , facultatem ipsis concessit uniendi Seminario Beneficia aliis quot simplicia , cujuscumque qualitatis dignitatis fueνint me. etiam ante vacationem , sine cultus Diυini , m illa obtinentium praejudicio me. quod Deum habeat , etiams Beneficia snt reserυata , vel assecta ; uti legitur in eo. I 8. seg. 23. de reform. Siquidem compertum est omnibus , aliqua eis xistere Beneficia Ecclesiastica , quorum collatio reservata semper est Roma- no Pontifici aut in corpore Iuris communis , uti videre est in Cap. Licet , S. in Cap. Statutum , de praebend. in o. aut in Extravagantibus communibus, ut in Cap. Iniunctae, tit. de electione, in Extravaganti Execrabilis, de praebendis , m dignitatibus , in Extravaganti Ad regimen , eod. tit aut in Bullis S Pii Uia Gregorii XIII aliorumque Romanorum Pontificum , aut in Regulis Cancellariae , inter quas celebris est regula mensium reservat ria , in qua sibi reservat Ponti sex collationem omnium Benesciorum, Quaecumque per octo anni menses vacare contigerit , quorum deinde mensium duos Episcopis in residentiae praemium remittit , quae omnia essicit in vim plenariae suae auctoritatis; ut videre est apud Auctores, qui materiam
hanc plene cumulateque pertractant
505쪽
nodum expleamur cum consilio quatuor Seminarii Deputatorum , de quibus alibi verba secimus ; quorum quidem consilium a Tridentina Synodo in unionibus hujusmodi pro forma , ut dici solet, requiritur , ut o
servat Lotterius de re benesciaria lib. I. quaest. 29. num. 6Ο. & ut resolutum fuit a Congregatione ejusdem Concilii Interprete in causa Giem nen. I . Februarii Is 44. lib. 8. Decretori pag. I 4. Sacra me. censuit , uis niones factas Seminario absque e filio eorum quatuor , quos Iubet Conciliam adbiberi , minime valere e & in alia Ferrarien. Martii ejusdem anni, eod. lib. 8. Decretori pag. I 6. a tergo : Sacra oeci censuit , in unionibus
Beneficiorum faciendis Seminario, satis esse, servare formam traditam a Conis cilio cap. I 8. sess. 13. de reform. nee νequiri eonsilium Capituli . Uerum , quia aliquando in Synodis actum vidimus de unionibus Beneficiorum Ss minario factis , aut faciendis , ad hoc ut Clerus Episcopalem hae etiam in re solicitudinem agnosceret , ideo opportunum existimamus , aliquid hic de unionibus Beneficiorum Seminario iactis , aut iaciendis , attingere : ne eas invalide fieri contingat , neque Apostolicae Sedis jura ex unione Beneficiorum affectorum , aut ipsi reservatorum aliquid detrimenti
III. Porro , ut Seminarii sustentationi provideatur , initium minime ducendum est a Beneficiis Eeelesiasticis ipsi uniendis , sed dismembratio prius fieri debet , seu detractio aliqua portionis fructuum tum mensae Episcopalis, tum mensae Capitularis , ac Dignitatum , Canonicatuum , &Beneficiorum , etiamsi de jurepatronatus existant : Ex fructibus integris mense Episcopalis , oe Capituli , m quarumcumque Dignitatum , Persona-
suum, .ciorum , Praebeniarum ere. σ Beneficiorum quorumcumque , et. iam Rgularium , etiamsi iurispatronatus cujuscumque fuerint 2 verba sunt Concilii Ioe. eit. eaque dismembratio vulgo dicitur rixa. Et quidem recitata Concilii verba satis indicant , Seminarium jam erectum praesupponi , scilicet paratam jam domum , Praeceptores conductos , Deputatos lectos , desgnatosque Consultores ad Taxam statuendam : ex quo sequitur, unionem Beneficiorum , quae fieret Seminario, non adhuc , uti s pra dictum est , erecto , sed erigendo , irritam sore , juxta resolutionem Congregationis Concilii in causa item Giennen. Is 88. quae a Sixto V. Pontifice eonfirmata fuit per litteras in forma Brevis datas die 26. Oct
bris ejusdem anni, ut videre est apud Garciam de Bense. pari. I a. cap. z. num. I93. Praeterea Concilium faciendam decernit Seminario unionem
simplicium aliquot Beneficiorum: necnon Benefeia aliquot simplicia . Hinc est, quod Episcopi non omnia Beneficia, nee majorem ipsormn partem, Seminario unire possunt. Cumque aliquis id efficere praesum plerit , & i.
pse reprehensus est, & uniones abrogitae fuerunt, ut patet ex monumen. tis fideliter a Rigantio collectis, relatisque in tom. 2. ad ReguIas CancεI ιar. & speciatim re L I3. num. 88. seq.
IV. Sed jam ad iurium Apostolicorum laesionem gradum liciamus ,
506쪽
quae aliquoties in hisce Onionibus contingit , qua Rue cuilibet Episcopo effugienda omnino est . Retroactis temporibus Episcoporum aliquis Benta ficium affectum , aut Apostolicae Sedi reservatum , Seminario univit , postquam illud jam vacaverat , & qui de eo ab Apostolica Sede provideri meruerat, iam expediverat Bullas, aut Beneficii possessionem nactus fuerat. Id quidem, ut par erat, minime tolerandum visum suit ; ac propterea Congregatio Concilii jure ae merito decrevit , ut ab Episcopis Beneficia hujul modi ante illorum vacationem Seminario unirentur . Ita ipsa respondit anno Is 86. mense Augusto, ut videre est lib. 4. Decretori pag. 169. a terg. seq. in causa Caputaquen. sequentibus verbis proposita e Seminarium Caputaquense humiliter petit , sba declarari , postquam Episco. pus auctoritate Concilii Tridentini potes unire Seminaris Beneficia simplicia cujuscumque qualitatis , an Episcopus, vel ejus ricarius, potuerit unire dicto Seminaris Beneficia s licia, quae vacarunt in mense Pontificis. Responsum
vero fuit : Sacra e. censuit , uniri posse, modo uniantur ante vacationem. Huic alia concors est resolutio in causa Palentina Is 88. mense Iunio , lib. s. Decretori pag. Iso. Sacra m. censuit, uniones de Beneficiis vacanti. hus in mense reservato non esse validas, cum factae fuerint pose eorum vacati
nem , m prου os a Sede . UMisa debere mitti in possessionem Beneficiorum . cui sequens etiam addi potest edita in causa Eiboren. 3I. Augusti I scio.
Iib. 9. Decretor. pag. I 2. a terg. Sacra O c. censuit, s hujusmodi Beneficia, quo tempore vacarunt, erant resemata, vel assecta , minime potuisse post vacationem ab inrebἰepiscoρο Seminariis uniri, proυisos . Volicos in eorum.
dem Beneficiorum possessionem esse mittendos. U. Hoc itaque constituto, & latis ubique cognito, quod Beneficia aD sectioni , & reservationi subjecta , antequam vacarent , Seminario unie da essent, aliquid ulterius excogitari coepit , ouod in Apostolicorum j
rium detrimentum cedere inventum .est . Quaedam existunt affectiones , quae beneficiatorum personas comitantur, quocumque mense , & quocumque loco decedant I uti est, exempli gratia , alicujus Cardinalis famili ritas . Nonnulli Episcopi in Beneficia sic affecta potissimum oculos injicientes , eaque , antequam vacarent , Seminario unientes, certum D tariae Apostolicae damnum inserebant, quae , eveniente eorum vacatione ,
de ipsis , utpote iam Seminario unitis, disponere non poterat . Hanc iurium Apostolicorum perturbationem recte animadvertit Congregatio Concilii I atque idcirco censuit , viam aliquam arcendis in posterum fraudiis
bus excogitandam esse : uti legitur lib. 9. Decreton pag. II p. a terg. die 26. Februarii Iso I. Sacra me. censuis , de cetero ad obviandum fraudiabus , oportere decerni , ut non possent etiam ante vacationem uniri Semia ris Beneficia , quae obtineant personae , quae vel ob familiaritatem Cardis Ilum , vel aliam rationem , tales sint , ut, quocumque mense decedant, ce
tum sit , ea fore assecta Sedi . Volicae . Ceterum in praeteritum nibis si νuendum , senendumque , ut causa suo marte decurrat . Consilium hoc a Cle
507쪽
L I B. IX. C a P. VII. 48r Clemente VIII. Pontifice approbatum suit , ut videre licet apud Fagnanum in eap. Sicut unire , num. 37. de excessibus Praelatorum . Iamque id
jus obtinet, ut Beneficii affecti unio, ne quidem ante illius vacationem, per Episcopum Seminario fieri valeat, quando affectio stabilis est , continua, atque immutabilis, cujusmodi est illa Familiarium Pontificis , &Cardinalium, Protonotariorum, aliorumque Apostolicae Sedis inficialium e relicta tamen ei facultate Beneficium affectum affectione non continua , sed sortuita, qualis est illa menss , aut loci , ante vacationem uniendi pignoratur enim , dum unio fit , ubi , aut quo mense beneficiatus obiturus sit. VI. Cujus legis ratio cum in eo posita st , ut supra attigimus , ne fraus fiat Apostolicae Datariae juribus; consequens est, ut nec illa quidem unio sustineatur, quam Episcopus Seminario secerit de Beneficio non ita constanter affecto , & nondum vacante , si appareat , expectatum ad id fuisse tempus , quo beneficiatus aegrotans proximus erat obeundae morti, quam re ipsa in mense reservato obiit; sicuti nec illae sustineantur, quas fecerit Episcopus aliquis , quem constet nullum unquam Beneficium ex his, quae in suo mense vacarunt, Seminario univisse, sed ad illa dumta. xat unienda animum intendisse , quae in mense Apostolico vacare poterant. Haec omnia accuratissime e osita sunt a Rigantio Ioc. cit. num. IIO.
seq. cujus quidem Scriptoris auctoritate libenter utimur, quod & ipse, dum vixit, nos omni amici hominis officio est prosequutus , & nos testes sumus ineredibilis illius laboris , ac diligentiae in colligendis, & discutiendis iis omnibus, quae suis operibus interuit.
VII. Resert praeterea idem Auctor ad praedictam regulam I 3. num. IIT. seq. controversiam exortam post Clementis VIII. decretum I eum scilicet dubitatum fuit , utrum S. R. E. Cardinales , aliique , qui Indulta habent conserendi Beneseia Apostolicae Sedi reservata 8c affecta , possent haec , licet non eventuali dumtaxat , & variabili reservationi obnoxia , sed fixa & immutabili affectione reservata , Seminario unire . In sau rem siquidem Cardinalium dicebatur, quod, cum ipsi in decreto Clementis VIII. expresse nominati non fuerint , illius lege minime tenebantur. Pro omnibus autem Indultariis illud in genere afferebatur , quod nempe , sublata per Indultum reservatione , libera in ipss reviviscebat auctoritas ordinaria , qua poterant , juxta Tridentini praescriptum , Benefi- Cia quaecumque , licet antea Apostolicis reservationibus & affectionibus subjecia , Seminario unire . De nae quaestione in Congregatione Concilii
disputatum est ; 8c quidem Cardinalis Ubaldinus prolixo suffragio edito ,
quod , suppresso illius nomine , resert Fagnanus in cit. Cap. Sicut unire, ιν num. 38. ad 46. de exesbus Praelatorum , intentioni Cardinalis Lantes tunc Episcopi Tudertini adstipulatus , reliquos Coli as , in ea causa judicantes , in suam sententiam pertraxit οῦ ut colligitur ex resoluti ne ejusdem Congregationis in Tudertinis unionis et O. Ianuarii I 522. lib. Tom. I. Η h Iz. Diqitiros by Cooste
508쪽
12. Decretον. pag. 88. ubi sic legitur e Cardinalis Eriscopus , habens
Indultum , possi, non obstante decreto san. mem. Clementis VIII. unire Semianario ante vacationem ea Beneficia , quae , se eodem Cardinali visente uricarent , non obstantibus reservationibus , veι lectionibus Apostolicis , ad suam collarionem pertιnerent . Sacra oec. censuit , posse . Cum tamen non
eadem semper fuerit dictae Congregationis opinio , ae etiam in tribunali Rotae aliqua suerit super hoc lententiarum varietas , summus Pontifex Urbinus VIII. in sua Constitutione Iss. quae incipit Quamvis fit. ree. Clemens Papa VIII. confirmato prius Clementino decreto , declaravit in illo non solum Patriarchas , Metropolitanos , Archiepiscolos , & Episco. pos, verum etiam S. R. E. Cardinales comprehensos fuiste , & esse' neisque illis in vim Indultorum Apostolicorum licuisse, aut licere Benencia, tempore unionis affecta , & reservata , Seminario unire , nisi ad formam decretorum ei uidem Clementis VIII. uti copiosius legitur in dicta Constitutione, relata etiam per extensum ab eodem Fagnano in eis. Cap. SL cur unire , num. Φ9. ω SO. de excess. Praelator.
VIII. Haec itaque statuta , ac definita habentur , pro eo quod pertinet ad unienda Seminariis Beneficia Ecclesiastica Apostolicae Sedi reseruvata, aut affectae nec aliud quidquam hic addere necesse essea , nisi sel. ree. Pontifex Benedictus XIII. pro Episcoeis Italiae , & Insularum adjacentium , Constitutionem edidisset , quae incipit Creditae nobis , quaeque ordine 27. extat in Appendice ad Concilium Romanum ab ipso habitum in Basilica Lateranensi anno I72s. Per eam siquidem Constitutionem praedictis Episcopis jus tribuit uniendi Seminario Beneficia semplicia eu-juscumque qualitatis, oe dignitatis fuerint, etiam jurispatronatus Ecclesiassiaci , -ι quomodocumque sed a , m dispositioni Sedis iasposeolicae resemata
σα fel. rec. Clementis VIII. ae Urbani pariter VIII. necnon aliorum qu rumcumque Romanorum Pontificum Praedecessorum noserorum Constitutionibus vel meretis . in eontrarium facientibus , non obstantibus oec. Quae verba
nonnullis Italiae Episcopis ansam dederunt , ut sibi tributam putarent sa- cultatem uniendi Seminario quaelibet Beneficia simplicia nondum vacantia, licet quocumque modo Sedi Apostolicae affecta, & reservata ; sublatis nimirum de medio, per verba superius recitata , contrariis Clementis VIII. & Urbani VIII. decretis , in supra citatis eorum Constitutionibus
contentis . Uerum advertendum est , praefatum Benedictum Pontificem in eadem Constitutione Creditae nobis , decrevisse , ut , antequam ad B neficiorum unionem procedatur , non solum statuta & imposita esse debeat Taxa a Concilio Tridentino praeseripta, & quidem ad rationem salis rem trium annuorum scutorum pro quolibet centenario fructuum ; verum etiam , si haec ad Seminarii , & Clericorum in eo alendorum s stentationem satis non sit, ut eadem laxa usque ad summam quinque stu. zorum augeatur ' & quidem cum approbatione Congregationis ab ipso
Pontifice super Seminariis institutae . Quod si in aliqua dioecesi, compu.
509쪽
' L I B. IX. C A P. VHI. 483tatis omnibus Seminarii proventibus, etiam illis, qui ex Beneficiis antea unitis , aliisque reditibus eidem applicatis obveniunt , necnon ipsa Taxa ad praedictam rationem aucta , non adhue ejusdem Seminarii , & Αlumnorum necessariae sustentationi lassicienter provisum esse constiterit ;tune, eo casu, ae in subsidium tantum, praedicta Beneficia affecta , &Sedis Apostolicae dispositioni reservata , non tamen jam vacantia , Seminario uniantur . Ex quibus simul sumptis clare patet, Episcopos Italiae , di adjacientium Insularum , qui Benedicti nam Constitutionem exequi , ae privilegio sibi per eam elargito uti velint , id agere minime posse , nisi cetera superius indicata praecesserint i quod & ex ipsa Constitutione colligitur , & clarius etiam ex Edicto , ipuus Ponti scis jussu publicato ,& ad locorum Ordinarios transmisso per organum Cardinalis Corradini tune Pro-Datarii , quod per extentum legi potest apud Rigantium Ioe
suomodo se gerere debeant Episcopi erga o postolicam Sedem, si quam soria Ponti eiam constitutionem de aliquo disciplinae capite pro suis
Dioecesibus minus opportunam esse censeant.
IN superioribus capitibus demonstravimus, nihil ab Episcopis in Syn
dis statuendum esse . quod Apostolicae Sedis iuribus , ac praerogativis adversetur: ex quo sequitur , ut debita illius Constitutionibus obedientia praestari debeat etiam in iis, quae ad disciplinam pertinent. Verum, quia disciplina varia est pro locorum , & temporum ratione , ac fieri potest, ut aliqua Constitutio , licet plerisque Orbis Christiani Dicacesibus utilis. alicui tamen provinciae, aut peculiari dioecesi minus opportuna dignose tur : idcirco operae pretium duximus hie explicare, qua ratione se gerere debeant Episcopi , qui aliquam Pontificiam Constitutionem dioecesis
suae rebus minime conducere arbitrantur , ne debito erga summos Pontifices, & Apostolicam Sedem obsequio desint. II. Non hic agimus de peculiaribus rescriptis, aut mandatis; in qu rum concessione, sive expeditione, nihil sicilius est, quam ut aliquando Pontifices decipiantur vel falsa rerum enarratione, vel occultatione alic jus veritatis , quam si notam habuissent, nunquam ea concessissent , aut mandassent, quae alicujus vitii arguuntur. Verum in hisce easibiis. quidquid ab eis per subreptionem , aut per obreptionem impetratum est, ipsi haud inviti abrogant ; uti apparet ex Cap. Super litteris , de rescriptis et nec ullo modo aegre serunt , si exequutores , quibus mandatum commissum est , exequutionem suspendant , atque interim accuratas rei mittant notitias, quibus certiorem reddant Pontificem , cur illius mandatum non
510쪽
quando, de rescriptis, cujus haec sunt verba: Sicur vir promidus, o prudens , discretus , qualitatem negotii , pro quo tibi scribitur, diligenter
eonsiderans , aut mandatum nostrum reverenter adimpleas , aut per litteras
ruas, quare adimplere non pum, susscientem, oe rationabilem causam praetendas : quia patienter sustinebimus , si non feceris , quod praυa nobis fue-νit insinuatione suggestum . Congruit sententia alterius Decretalis , nimiis rum Cap. Cum teneamur , de praebendis , ubi sequentia leguntur verba. Si non potest ei sene scandalo provideri , aequanimiter sustinemus , s pro eo
mandatum noserum non duxeris exequendum . Non solum autem Episcopis
id petentibus , sed aliis etiam quibuslibet, quorum intersit , & quorum
res agatur, si damnum exponant aut jam obventum, aut proxime obventurum ex Pontificio decreto , litteris etiam Apostolicis roborato , conceditur ut omnibus notum est ) aperitio oris , ut jura sua deducere pos- snt ; quod alioquin ipsis interdictum esset, propter consuetas clausulas , ejusmodi litteris, dum nemini damnum inserri credebatur, adjectas. III. Multo minus hic agitur de Pontificiis Constitutionibus dogmaticis, quae ad Fidem pertinent; cum in his irresormabile sit Romani Pontificis judicium . Agitur itaque de Constitutionibus ad disciplinam pertinentibus: at non ad illam , quae sacros respicit ritus , caeremonias , Sacramenta, Clericorum vitam et namque isthaec omnia a Pontificia pariter auctoritate omnino pendent: ideoque Apostolicae Sedis decreta, quae cir- ea ea prodire contingat, inferiorum judicio, & censurae nullo modo lata jecta esse debent: ut ipse etiam Petrus de Marca recte perpendit de Conis eordia Sacerdotii m Imperii lib. 2. cap. 7. num. 8. Sed alia extat Ecclesiasticae disciplinae pars, de qua aliquando a Romanis Pontificibus generaliter statuitur . Uerum nonnunquam experientia demonstrat , aliquod ex huiusmodi generalibus statutis , licet plerisque provinciis , ae dioecesibus utile atque proficuum, alicui tamen provinciae, aut dioecesi opportunum non esse : id quod Legislatori compertum non erat , cum ipse peculiares omnes locorum res , atque rationes perspectas habere nequeat ; quemadmodum fatetur Pontifex in Cap. I. de Coiniturionibus , in sexto . In his itaque rerum circumstantiis Episcopus intelligens , Apostolicae Sedis te. gem in dioecesi sua noxium aliquem effectum producere posse, non modo suas Romano Pontifici rationes repraesentare non prohibetur , quin potius ad id omnino tenetur : ut copiole disserit Suarez lib. 4. de legibus eap. I 6. num. 7. & optime ad rem prosequitur Layman notab. I. in Cap. Si quando, de rescνiptis. Neque Romani Pontifices unquam renuerunt inseriorum rationibus aurem praebere ς & , quoties has satis validas esse a-gn'verunt , minime recusarunt aliquas provincias, aut dioeceses a generalium Constitutionum suarum lege , quoad disciplinae genus. illud , de quo nunc agimus , eximere: uti laudati Auctores prosequuntur. Aliquando etiam legum ipsarum rigorem generaliter moderantes poenas adversus illarum transgressores minuerunt . Horum exempla in hoc ipso Ope Disitirco by COOste