D. Ioannis Molani, s. theologiae louanii professoris, ... De historia ss. imaginum et picturarum pro vero earum vsu contra abusus. Libri 4

발행: 1617년

분량: 567페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

si sanctorum iseleant L huiu* Iamen Ima -

1 csΠMe s reposiaiue i,. R Vxorum linarum eleganter & amitorie depictas . et Vidi. Pr De. inus, ait ad Borbonium Feunardentius, '

ii Melanchthonis , Caluini heseae , dc, aliorum Apostatarum iconas a sectator ibus, ambitiose circumserri, dc ingen μα ti prelio Cotyp'rari . Crucifixi verb, B. Mariae, & Apostolorum delicii con-α fringi, & flammis voracibus tradi. ii diutus ipsi tronum , qui circum Chri-

332쪽

Iii. Ia. CAP. LXXI. et ribi os: quodque pingere non aliud vi- dea uir esse qua ii scribere, mineamenta ducite ; nullus pictorum temerario ausa attentet dies sacros pingendo prophana- te:quas ei in die festo ut scribere, sic &pingere liceat . Audio enim quosdam ebtemeritatis venasse: sed quia heccatum dum negligitur suo pondere ad aliud trahit, scio illos eosdem paulo post Catho - , licae fidei naufragium perpessos esse,ac ad eos pertrans)sse, qui, ut Optatus loquitur, shidio criminandi ad conuitium

tholicorum cuncta componunt. Con suetudo quae, ut habet innocentius ter- De emitus,est optima legum interpres) hancti suetuit centiam pictoribus non admittit: ut istis φ. - nouatoribus merit 6 obijci possit, quod' 'est apud Esdram : Quae est haec res mala sluam vos facitis , & propitan iis diem abbati λ Nunquid non haec fecerunt pares nostri 3 dc adduxit super nos omnes natum hoc, & super ciuitatem hanc. Et os additis iracundiam violando Sabba-

333쪽

ni l

SACRARUM

' ε Vlta secundo libro generatim de sacris, 1 a Imaginibus suo dicta. Nunc ad specialia

I AN VARI US.

Yordium igitur sumendum est a suauissimo nomine. IESU, quod Saluatori nostro Kalen-- la dis Ianuarijs impositum est. Atque is ipse latui sui calamum dirigere dignetur. Videri itaque posset inconuenienter nomen Iesu pingi inradijs solaribqs . sanctus enim Antoninus dicit,

334쪽

sast

L i E. I I I. C A P. Lram prohibuisse. Verba eius haec sunt: tCum expia deuotione is anetus Bernar dinus) tabulam paruulam, in qua scrip

tum erat nomen I E s v litteris aureis, circundatum quasi radijs solaribus, sed auro depictis, populo in praedicatione osten deret, ut veneraretur illud, ad imprimendum nomen illud mellifluum, de non minus lignificatum eius , in cordibus audientium: Martinus Pontifex, veritus ne ex ea nouitate aliquid superstitiosum, aut sicandalo sum , in Ecclesii a suscitaretur, dematuro consilio sapientium, viro Dei Adisse vocato, mandauit talem tabulam deinceps non ostendere populo, & ritum illum dimit rere. Quod, ut filius obedie n. tiae, humiliter impleuit. Verum attendas Martinum in his verbis nihil damnare praeterino uitatem priuatim intro datactam, cum periculo superstitionis reuandali. Quae tria mala nun C cessant: Si quidem Clemens septimus Anno INO. petentibus Minoribus, instituit in toto eorum ordine,& sororum sanctae Clarς, festum duplex maius &solenne, de sacratiuimo nomine IE sv. Idemq; festum permultas Ecclesias celebre est , etiam apud

plebem. Quae facile intelligit festu nominis I Esv no esse aliud quam festum Irsu. eo locutionis genere, quod in sacra scriptura est usitatissimum, quo nomen pro L a nomi-

335쪽

Deut. 23 nominato ponitur.Sicut etiam Mosesin

f terpretatur in libro Deuteron om ij, dum ob jata' ait: Nisi custodieris & feceris omnia ver suis, Bb ba legiS huius, quae scripta sunt in hoc mina ho- Volumine , dc timueris nomen eius glominiam riosum & terribile: hoc est , Dominum septem Deum tuum; augebit Dominus plagas misit' tuas, dc plagas seminis tui . Intelligit itaque populus, qui in quotidiana oratione petit sanctificationem nominis Dei: per nomen Iesu, dum scribitur, pingitur, &dicitur, non aliud significari, quam ipsum Iesum. Quod vero iuperstitioni s periculum plebei incurrere possint ex huius

nominis pictura, non video. Sciunt enim ex sacris concionibus,& aliunde, in litteras vocis Iesus , non contineri aliquod mysterium, sanctitarem, aut virtutem: eas non esse maioris virtutis,quam tuum, aut meum nomen. Sciunt dum agitur de nomine Iesii colendo & amando, agi de redemptore nostro Iesu Christo, qui nobis

per nomen suum innotescit, sicut unumquemque per suum nomen nouimus, qui etiam aliquando per nomen suum mira Nirepho, bilia operatur. Clim enim Antiochia ter-rm lib. raemotibus concuteretur,unusquisque ci-

uium Christi nomen prae foribus inscribens , eo modo terraemotum dispulit, cam Deus religioso cuidam homini haec verba. oraculo inscribere praecepisset , i H CHRZ-

336쪽

Sed cur inter tot nomina Saluatoris

nostri istud prae reliquis ita in honore est, non solum in pictura & festi institutione,

sed & dum nominatur 3 Dum enim nominatur Iesus, externum reuerentiae signum exhibemus, flectendo genua, aut caput aperiendo: dum vero Deus nominatur,

nihil tale fit. Huius ratio est, quod Iesus sit proprium nomen Christi, qui salutem

nostram, & redemptionem, est operatus: qui liberauit nos ab aeterna perditione , ω gratiam promeruit perueniendi ad vitam aeternam . De illo ergo beneficio quod longe maximum est inter omnia, quae Deus nobis praestitit, agimus gratias Deo , quando honoramus nomen Iesu: quia illud nomen clare ob oculos ponit illud beneficium: cum Iesus non sit aliud quam Saluator, ut Angelus ait. Vnde etiam Maii. i. Psalmista istud nomen frequentissime in Val. 8 .

ore habuit dicendo, 'ut vertit Hieronymus, Conuerte nos Deus Iesus noster, de In sc similia. Annotatur etiam in commenta- ω

rio Psalmi xcti. apud eundem Hieronymum, pro eo quod habemus, Notum fe- cit Dominus salutare suum , in Hebraico legi. Notum fecit Dominus Iesum suum. Et ubicunque Saluator dicitur, in Hebraico iesus poni Non est igitur improbanda praedicta

L 3 pictura q

337쪽

H I s T. S. I M A G. ratio: sed, si qui erudiori plebe - 1Jaae litterarum ignara est, haec nonailequatur, cum picturae libri sine idiotarum, Parochi erit eos in si ruere,aut, si ita videbitur, non admittere picturam nominis I Es v inter radios solares , sed Uuc i8. ipsius I E s V, qui in sole posuit tabernaculum suum. Q

noue fae virginis Parisiensis, Galliarum protectricis. Quae candelam habet in manu,& ad pedes, daemon ςm ligatum, eo quod duo cerei in manu eius sine succensione accensi sunt, & aliquot obsessos a daemonio , oratione, Sc signaculo Crucis, emundavit . Vt habet originalis eius historia , cuius stylum nonnihil Lii. Surius immutauit.

De picturis trium Marorum in Epipha

S equitur deinde solennitas Epiphaniae seu Epiphaniorum Domini. Cir-

ca quam a

338쪽

ca i

Las III. CAP. III. 1 7 a quam . si Lutherus audiendus foret, multipliciter errant pictores. Nam Magos reges fuisse negat, & numerum eorum incertum facit. Nos igitur quod vetitas habeat expendamus. Quod ad Magos attinet, Fertur, ait Petrus de Natalibus lib. 2. catalogi Sanctorum , cum ad Christum venerunr, Gaspar fuisse, anno- Cap. prum sexaginta: Baltazar, quadraginta: dcM elabior,viginti:& ita communiter pingitur. Sed nota in his verbis, quod dicat, fert br. Qua voce fatis subitisinuat istulapud nullum grauem authorem legi: quamuis, nescio unde, nonnullis e vulgo Ma persuasum sit. Non igitur a quoquam Ecclesiae praefecto male audiet, qui hanc aetatum aeonsiderationem in Magorum 'delineatione negliget. Deinde quidam pingunt unum Magorum nigrum, aut potius subnigrum, de fuscum , quales sunt albiores Mauritani. Quod mihi valde recens videtur. Nam in picturis vetustioribus saepius omnes tres candidos pingi obseruaui. Idemque non infrequenter Reuerendissi Lindanus,Rure mundae & alibi, obseruauit. Vnde in quarto libro suae panopitae pulcrede hac Pictura ait. Porro quod de Magis illis vulgo creditur, viati fuisse AEthiope, eo de. videlicet ad traditiones mediJ generis,

de quibus pride respondit Hieronymus: L Eadem

339쪽

Eadem facilitate haec contemni, qua dicunturὶ referendum putarim. Restat probandum quod recte reges pingantur. Undanus ibidem : Verum eos fuisse reges 'ruden- haud eiusdem opinor generis. Testantur' - ' vetustissimi scriptores fuisse reges.' Chr3sostomus reges Persicos appellat, Oth s. N. ZiRnZenus quoque in carmine quod Cap. a. de Virginitate cecinit, eos dicit reges do-ε norum portitores. Melchior vero Canus

Canariensis Episcopus , lib. D. de locis Theologicis , Magos ait, qui Christum

adoraturi ex Oriente venerunt , reges

fuisse, nedum philosophos, tradunt, Cyprianus in sermone de baptismo Christi, ct manifestatione Trinitatis : Athanasius

quaest. a. ad Regem Antiochum: Hi o- . nymus in Psalmum 7i. Chrysosto imus. ho m. 6. in Matthaeum:Tertullianus c5 tra. Iudaeos : Doctor quidam antiquus Christianus nomine,in cap. Matt.2. Isidorus in praefatione Missis,quq vulgo dicitur Mo-Zaraue: D. Thomas in Matr. cap. a. & in cap. s. Ioann. H. cap. aliique ex iunioribus. Et ιιι, rursus in responsione ad quartam obiα-ctionem. Nituntur authores isti, non historiae authoritate, quam nullam probata

habuere , sed probabilibus coniecturis, quas porro habuere non ullas: Qualis est, quod in magis impletum videtur illud: Val. 7i. Reges Tharus,&insulet munera offerent: Reges

340쪽

li οLin. III. C Ap. III. et I Reges Arabum dc Saba, dona adducent. Itens, Ambulabunt Reges in splendore orsus tui, Sc. Quae in Epiphania Dominino hodiernum vulgus, sed antiquus semper F cclesiae chorus intonuit. Accedit, quod ,ut Tertullianus ait: Magos fere reges habuit Oriens. Accedit quod in reges illud maxime quadrat, Apertis thesauris suis . Extat etiam Claudiani Epigramma, ubi Magos appellat Chaldaeos reges . Quod si Claudiam non est, certe elegant stimi poc ς est. Hanc opinionem, Ut quae plata si bilis sit ac popularis, Christi fidelesiam olim libenter induerunt . Sine ergo plebem probabili stimam opinionem . praesertim quae penitus insedit, atque inueterauit, cum suis maioribus retinere. Adamus porro Sasbo ut, Homilia infesto trium Rigum : Neque vero sapientes duntaxat suere sviri hi,) sed & potentes, imo reges: sic enim habet traditio: quam probabilem facit, quod apud Persas nemo rex esse poterat, qui non ante magorum disciplinam scientiamque percepisset, quemadmodum lib. I. de diuinatione refert Cicero. Corn. denique Ian senius ante annos aliquot praeceptor meus in Schola Lovaniensi: nunc vero, Reueren dissi Episcopus Gandensis. s. capite Co mentariorum in Concordiam Euangelicam ; Magos istos Euangelista reges non L 1 vocat:

SEARCH

MENU NAVIGATION