장음표시 사용
211쪽
quamque de ego per modum tituli expono, ut omnium oculis perspicue obverseiatur, estque sequens. Delectatio superior, seu relative victris IansentanInstematis BASIS, ae FUNDAME IUTUM est.
Haee est tota & integra thesis , nullo apice dempto . Rescribamus alteram, quae ibidem pag. 231. constituit similiter titulum alterius paragraphi, & est sequens. uuinque famose proposit οπι ex delectatio e suppriori relatio,
velut a fonte, ae radice a Iansenio derιvavtur.
III. Hanc thesim sic continuo, nullo interposito verbo, exponit. Cum delictatio superiar, ac plativa totius Iononianae βοβυσα basis , ac fundamentum fit , necesseo Ianonium ad eam, Teist ad primum ac radico e quoddam principium , revocare quaecumque Meet in suo grandiori volumine, eui titulus AUGUSTINUS. IV. Mea nunc interest palam facere, D. Honoratum Turnely vi harum thesium ad phantasticum commentum, merumque figmentum revocare systema Ian- lanianum , illudque confundere cum Catholicorum doctrina . Et revera an celebriores Augustiniani, Cardinalis Norisius , Augustinus Burgensis , Basilius Pontius Manso , item Macedo , Cardinalis Lauria , Ilambertus Haberi, & alii, teste Laurentio Berti viro doctissimo , non propugnant gratiam emcacem era delectatio. nem victricem, & quidem relativam , dc gradibus veluti distinctam, de eontem peratam delectationi carnali , seu concupiscentiae terrenae devincendae: Propterea
ne haeretici Iansentani Quid pIura An non Moliniani ipsi propugnant gratiam relativam, contemperatam malitiae gradibus, quaeque respectu Tyriorum est eficax seu victrix, & respectu Corozaitarum inessicax est An toto caelo distanta systemate Ian leniano ob hoe istam quod gratiam , non delectationem , non lumen caeleste , non sanctam delectationem , non divinam inspirationem vocent 3 Sed haec longius quaesita sunt, & extrinsecus. V. Ipsae theses Doctoris Sorbonici sub criticen veniant, Zc singula verba ad examen. Delectatio. Hic ne latitat venenum Ianseuianum Superior. in id hic erroiaris An gratia quae Paulum, quae or es peccatores in Deum convertit, superior non est Sev. Hie ne quidquam veneni 3 Relative victrix. In cauda venenum . In his forsitan duabus ultimis vocibus tota concluditur Iansentana haeresis Negas ne gratiam dari in cacem Absit . Datur ergo gratia emcax Si essicax, er go victrix. Si victrix, eigo superior. Si superior, ergo relativa, quae victam, dc prostratam delectationem terrenam respicit . in id iocaris Non in singulis verbis seiunctis , sed in omnibus simul acceptis residet Iansentana haeresis. Redeat itaque sub oculos integra thesis. Delectatio superior, seu relative victrix, Lansentani sestematis bos, ae fundameotum es . Haec verba ergo simul iuncta , Delectatio super-iών , seu relative victrix, conllituunt radicem illam veneficam Iansentanae haere-
212쪽
ss Quid est' haeresis Iansentana adversus libertatem , de qua nune sermo nobis est Ad meritum, aut demeritum non requiri libertatem a necessitate, sed a coactione tantum immunem . Ubi in praefatis quatuor vocibus, sive separatim, sive eoniunctim acceptis , vel leve vestigium istius haeresis 3 Et tamen Dcoor Sorboniaeus alteram similem thesim reducit in scenam . Quinque famosa propositiones ex delectatione superiori resativa , velut a fonte, ae radice, a Iansenio derivantur. D lectatio ergo superior relative victrix bestia illa immanis est quae quinque propo. sitionum lanesta cornua emittit 3 Sed iterum insto . Ubinam in hae thesi, ut iacet, vel minima vola haeresis Iansentanae contra libertatem Iam demonstravidi quidem evidenter , nisi me meus saltat amor , omnem gratiam efficacem esse . victricem , superiorem , perhibentem relationem ad victam profligatamque eone piscentiam, seu delectationem terrenam. VI. Nec est quod Doctor Sorbonicus opponat , non alium se velle suae thesis testem quam Ian senium ipsum , qui Lib. de grat. primi bominas east. v I r. fatetur , hane delectationem esse veram clavim , qua sibi aditum aperit ad seripta S. Augustini intelligenda. Quandoquidem. dum hoc opponit, a versutia Iansenti se mirifice deceptum patefacit. Iansenius, utpote acutus & callidus, non secus ae Calvinus, deprehendit reipsa ab Augustino gratiam Dei appellari triumphatricem, &sanistam delectationem , divinamque inspirationem . Et sub hae Augustini larva
occultate interdum studuit eu vim caminianam extinctae libertatis indifferentiae ob originale crimen, ut mox dieam . Sciat interim Censor noster , non omnia quae Iansenius docuit, haeretica esse, aut haeresim redolere.
VII. Sed, ut pressius urgeam Doctorem Sorbonicum, cedo. Nonne quinque pro- postiones continent & clavim, & radicem, dc sundamentum totius Iansentani systematis. dc ipsam totam haeresim Iansentanam ὶ Dubio procul. Et in nulla ista rum indicatur haec venefica radiκ , Delectatio superior relative viariae e Quoniam radix Luthera nae, & Calvinianae haeresis contra libertatem est extinctio libertatis in peccato originali, nonne LEO X. nonne Concilium Tridentinum hane radicem manifestarunt damnando eos qui dixeri ut liberum arbitrium extinctum esse per peccatum Adarni Et in quinque propositionibus famosis, tanto studio, tanta maturitate , tanta partium contentione ex universo Iansenti volumine excerptis , nee verbum habetur istius delectationis superioris reiative victrieit, quae, Doctore Sotbonico iudice sedente , est basis , radix , clavis , sons , fundamentum continens universam haeresim Iansentanam Quid ad haee Tot docti, & sapientes' viri tum in universa Gallia, tum Romae, tam longo tempore, tam severo examine Iansenti volumen cribrarunt , Romana: Sedi patefecerunt totum id quod damnandum iudicarunt in hoc opere : & hane delectationem superiorem relative victricem praeteriere Malos plantae fructus, dc lutulentos sontis rivulos manifestavit Ec-
213쪽
t ν 8 LIB. I. DE IURE NAT. ET GENT. oee
Hesia, ut quid vitandum esset, compertum foret: & malam plantam, & veneficam radicem, dc pestiferum sontem, & elavim omnium errorum occultam reliquit Radiκ in primis, & sons omnium errorum aperiendus, atque patefaciendus erat. Alterutrum ergo. Aut Ecclesia ignoravit, vel occultavit radieem Iansentanae haeresis; aut turpiter aberrat Doctor Sorbonicus in manifestanda clavi, & ra. dire haeresis Iansentanae. VIII. Nemo nunc non videt, Censorem nostrum ad purum putumque figmentum reducere systema Iansentanum , dum illud , tamquam fructum in radice , tamquam rivulum in sonte concludit in recensita sua thesi . Debuisset Censor severus huie suae thesi, Delectatio superior relative victrix , adiicere aliquam saltem ex his particulis , quae extinctum supponit arbitrium , qua excludit indisserentiam activam, eui humana voluntas non potes resistere . inlid 3 Haec omnia alibi dicit . Verum habet. Quid heinc Duo prosecto, quae oratio mea evidenter ostendit. Primum, quod Doctor Sorbonicus implexe, perturbate, atque confuse exponit systema Iansentanum. Alterum, quod ad tri , iuxta obvium naturalemque sensum innoxiam , dc ab errore immunem , tamquam ad clavim , radicem , fundamentumque, revocat haeresim Iansentanam. IX. Quid refert, inquies, quod asseratur, elavim haeresis Iansentanae esse delectationem victricem, vel amissionem liberi arbitrii Verbis tantum haee duo disserunt. Ita ne vero Immo tam grave discrimen est, ut Mine bellorum tragae-diae, quae a tanto tempore turbant Ecclesiae pacem, proficiscantur. Unam oculorum aciem converte in veram sinceramque picturam quam haeresis Iansentanae , damnatae in tertia lamosa propostione, de qua sola nunc mihi sermo est, sormavi. Ian senius, non secus ac Calvinus, quassatum , praecipitatum , remissumque per peccatum originale liberum arbitrium docet . Haec clavis, haec basis, hoe landamentum haeresis Calviniano-Iansentanae; ut eκ illorum verbis, & Ecclesiae can nibus palam feci. Ex hac venefica radice prodit delectatio illa terrena superior , dc relative victrix, quae cum delectatione caelesti pugnat . Hae duae delectationes mutuo certant, & sub eisdem humana voluntas , veluti bi lanx passiva , duabus pressa ponderibus , altero praevalente , altero succumbente , captiva iacet , volvitur, passive agitur. Delectatio quae praevalet, voluntatem, destitutam activa indifferentia, necessario impellit cum sola spontaneitate. Et, quod haec sit vera, Mnativa pictura haeresis Calvinian Iansentanae adversus libertatem , praeter argu menta repetita ab eorum testim iis, ct Ecclesiae auctoritate , patet reipsa. Tam Lutherus, quam Calvinus, de Iansenius libertatem electionis admittunt in Ada mo ante peteatum. Haec libertas captivam tenebat delectationem terrenam, plenissime dominabatur in omnes appetitiones carnales sensualesque. Ut hoc ausera tur regimen, Sc imperium, quid primum omnium requiritur Ut e solio detru
214쪽
datur Rex , nempe liberum arbitrium , eiusque potestas activa , seu imperativa omnino extinguatur . Hae extincta libertate, necessario eonsequitur , delectati nem terrenam . quae prius captiva erat , oecupare solium , evadere dominam . necetario impellere voluntatem , exclusa quacumque electionis indifferentia . En veram clavim, radicem, & principium haeresis Iansentanae, damnatae in tertia propositione: Ad merendum, is demerendum &e. Error ergo, de quidem eratisissimus, est thesis Doctoris Sorbonici, constituentis haeresim Iansentanam in sola delectatione victriet, tamquam in radice . Nam ideo delectatio victrix Iansentana haeresim includit, non quia delectatio victrix, sed quia haee delectatio, cum supponat extinctam libertatem indisserentiae, tyrannico imperio necessario impellit ad sui nutum voluntatem et quia iuxta Calvinum, & Iansenium libertas elemonis , seu indifferentiae activae amissa est per pereatum: quia iuxta Calvinum, & Ian- senium necessitas ad unum non ossicit libertati quae requiritur ad meritum , vel demeritum. Haec perpetua doctrina Iansenii, qui Lib. HII. de grat. Chris cap. x Inscribit : Vulla neetilitas actibus tiberis formidanda est, sed sola vis is eoactio, os
X. Audiat nune Censor sorbonteus eonsecutionem. Admita hypothesi calvini
πο-DUeniana , gratia eficax λε, quocumque sensu exponatur, necessario movet
voluntatem , destitutam Iibertate indisserentiae activae . voea hane gratiam sive delectationem victricem , sive motionem , sive qualitatem , sivr actionem, sive insensu Thomistim , sue in sensu Moliniano , sive in sensu Calviniano , sive quo-
eumque alio excogitabili nomine, si essicax sit, necessiario movet voluntatem, facta positione Calviniano. Iansentana , quod voluntas per peccatum originale amiserit activam indifferentiam electionis . Ut itaque doctrina ea tholica contra hae- ticum Calvinian lansentanum systema in controversia de libertate propugnetur, praemittet: da est catholica veritas , nempe , libertatem indisserentiae amitam non esse post peccatum originale . Quem primum catholicum articulum consequitur haec alia veritas, videt ieet Deum sua eficaei gratia eaugas liberas libere movere , & caussas necessarias necessiario . Modus vero quo id praestat , areanum est , quod humanam fugit intelligentiam . Quod his gratia essicaae vocetur delectatio superior, victrix, motio, auxilium, qualitas, perinde est. Quoniam vocum dive stas, quando senius doctrinae catholicae evidenter oppositus est doctrinae haeret eae, nullum facessit negotium. Nec temeritate sane impotenti caret qui ob solam hane voeam diversitatem haeresis notam imponere non erubescit. XI. Quibus omnibus claro in lumine constitutis , liceat nunc mihi paullulum vocis sonum - extollere adversus dc Turneo, & ria ebanos illos quos non pudet haeresis Iansentanae labem aspergere celeberrimis Theologis ea tholicis, quod una prae alia voce , uno prae alio modo usi sint in explicanda divinae gratiae essita-
215쪽
1 N, LIB. I. DE IURE NAT. ET GENT. Oe
citate. Ex qua sive vocum, sive modorum diversitate nullum sequitur, ut palam seci, absurdum. Erigunt censores isti tribunal, iudices supremi sedent. Hos Ian- senistas, illos Rigoristas , hos catholicos, illos haereticos ex tripode pronuntiant r& qui non turnebrat , continuo iissentiat. Pro certo habeo, dc D. Honoratum Turnely, & Turne lyanos nonnullos bona intentione , pioque Eelo has censuras tanta liberalitate imponere sibi adversantibus . Verum, si factu in spectetur, cenissores isti dissidia , schismata , clades , tragaedias parturiunt in Ecclesia funestissimas. Pro arbitrio, ut inaniseste probavi , sibi fingunt iiii Iansentani systematis clavim, & ianuam. Hanc sibi fabricatam clavim , vel tui in potestatis iudiciariae signum , Ian senismi te terrima in notam quibuslibet sibi obsistentibus affingunt nonnulli D. Honorati Turnely discipuli. Mira res Usquequaque grassantur depravatissimae opiniones, quae sinceritatem divini cultus adulterant, quae superstitionem
promovent, quae morum integritatem corrumpunt, unde haereses omnes semper
prosectae sunt. Super his canes muti, altum silentium ; immo declamant, & invehuntur in eos qui pro morum reformatione vocem exaltant, calamumque a
cuunt. Qui iuxta systema D. Honorati Turneo non exponit divinam gratiam, qui eam vocant delectationem victricem , licet & indifferentiam activam Iiberi arbitrii sub hae ipsa gratia victrice, & dimentiendi facultatem sincere, di vere pr pugnent, Ian seniliae sunt, Calviniani sunt . Donee tam incauta, ne dicam immoderata , denigrandi catholicorum hominum famam libido triumphabit , quia pacis, quid fausti ominari positimus Si, quae proxime adiicit D Honoratus Turne I, lector serio secum reputaverit animo, colliget, me mitissima eum excipere oratione. Ut enim P. Massouhe, Iansentana lue tinctum , accitis undique captiosis subsidiis evincat, audias velim quae sibi obiicit. εXII. Ne ullus dubitandi locus lectori supersit, P. MasDulis doctrinam haereti eam esse, haec sibi opponit Doctor Sorbonicus post latam in eum censuram supra reqscriptam. Nec te moveat inquit continuo pag. 324. quod dicitam opus P. Maia
ulte Romae sub ecusis summi Pontificis typis mandatum fuerit. Intellexistin' Non te moveat quod opus dicatum summo Pontifici INNOCENTIO XII. &auctoritate Magistri Generalis O. P. dc Theologorum eiusdem, & aliorum ordinum , & sapientissimi Cardinalis Ferrarii , tune temporis Magistri sacri Palatii , praesidio munitum ROMAE typis prodierit . Non te moveat quod hactenus per
medium & amplius saeculum nec Romae, nec ex Italia , nec ex Germania, nec ex Hispania, nec ex universo orbe Episcoporum , aut Theologorum aliquis contra doctrinam P. M Durie reclamaverit . Verum enimvero te moveat, comm Oiaveatque mirum in modum quod unicus D. Honoratus Turneo Doctor Sorbonicus,
postquam, deserta suae celeberrimae Universitatis antiqua doctrina in hac caussa ad nova castra, ambigua tamen veste, dc ancipiti pede , amphibiorum more in .
216쪽
mἰgravit, in censorem supremum sese erigat adversus libros qui ROMAE edunatur , quosque sapientiores, eruditioresque Theologi Romani non probant modo,
sed praeconiis multis etiam efferunt , dc exaltant . Haec censura te commoveat.
Theologorum Romanorum maturum cautumque iudicium nihil pendito . P. Maia ulte Romae sua volumina edidit. Iose ista . Vir Cl. P. Laurentius Berti suam Theologiam Romae edidit. DUensa. Cardinalis Norisii opera Romanorum Cens rum iudicio sana. Ianferista . Quid haec opponis 3 clamat iterum D. Turneo, qui eadem pag. 324. se persequitur . Nonne liber Cardinalis Uondrati Romae pariter editus fuit, is eum S. Pontificis Innocentis XII. commendatione, , Cardietasium plurimorum an usu e Non tamen religioni duxere nonnulB Arebiepiseopi, im Episeopi GaIticani dictum librum , velut plures errores eontinentem , denuntiare S. Pomi ilanocentio in solemni vistola scripta septimo calendas martii am I 697. Dominus Turneo negotium istud reducit in scenam Inter plures errores, quos Archiepiscopi, & Episcopi GalIicani deprehenderunt in praefato libro, numerarunt ne gratiam versatilem , ab humana voluntate determinabilem. & suam efficacitatem recipientem Erroria ne loco habet censor noster , quod infirma voluntas humana essicaeem reddere
queat gratiam divinam Nemo sanae mentis improbabit , sed commendabit Archiepiscopos , & Episcopos , qui supremo iudici Romano Pontifici denuntiant libros quos continere errores iudicant. Cur istos non est imitatus D. Turneost Quid εΑrchiepiscopi, dc Episcopi Gallicani non sunt ausi censuram inurere libro Cardinalis SMndrati; sed legitimo supremo iudici illum iudicandum detulerunt : & privatus unus Doctor Sorbonicus, non Episcopus . non Archiepiscopus, in supremum censorem se erigit, & haereticam declarat doctrinam P. Massouli et Plura sileo, de aio , opera Theologorum Romae edita non esse canones indefectibiles . sed con stanter assero, libros Romae typis editos , di consuetis Theologorum tum genera lium sacrorum ordinum, tum Magistri sacri Palatii censorum suffragiis probatos, peculiari obsequio suspiciendos. summoque in pretio habendos, ob hoc scilicet quod Romae prodierint, & quod Romani Theologi illos probaverint . Quid ν An sorte Theologi Romani apostolicae Sedis, eui in Congregationibus sacris inserviunt sicut reipsa interviit P. Massioulie non magis perspectam habent eiusdem lanctae Sed is doctrinam quam D. Turnely, & nonnulli Turnelyani Porro quod D. Turnely, eiusque assectae nec teruncii faciant Theologos Romanos , quod in eosdem censoriam virgam extendant, quod libros illorum sussragiis probatos haereseos damnent, iudicent aequi rerum aestininores, an hic tantus ausus serendus sit.
217쪽
- LIB. I DE IURE NAET. ET GENT. oee.
g. VII. Breves vindiciae P. Ioannis Baptistae GONET as iniustis censuris D. Honorati TVR NELT.
I. U. Carolus Renatus Bisiuari in praef. ad Tom. I. prudenter asserit. Thomitas L non queri , D. Turneo Doctorem Sorbonicum Molinae placita amplexa tum esse . Id miratur dumtaxat , Theologum hune tribunal inter utramque schoIam erexisse , in quo animum ab omni partium studio alienum simulans, utriusque partis rationum momenta in medium se afferre spondet. Quod sane m nus is Ussime inquit Cl. P. Billuari r in gravissmam scholae nostrae iniuriam prosecutus fuit, passim mine ia nostνa solidioνa aut taeens, aut dissimulans, aut con temptui , is ludibrio babens; opposita veνo, qua parte macent, propalans , o laudans ; qua parte vitio laboraat, occuhans, aut pigmentis obliniens. P. Billuari opiis niones aliquas, quae mihi visae sunt laxiores , reselli, ut intelligant adversarii nostri , me non pro domo, sed pro veritate pugnare. Verum eadem sinceritate opus Cl. P. Bilitiari in pluribus commendo, & recensitum iudicium magnopere probo. Doctor Sorbonicus nune universae Thomisticae scholae doctrinam sub ementito aspectu exhibet , nune Theologos celebriores Dominicanos , M syossie, Contenonium, GOnetum, carpit, vexat , & iisdem aut Iansenismi, aut fraudis dicam impingere exquisita arte studet. Ut P. Ludovicum Molinam a nota temeritatis adversus S. Augustinum asserat, perdoctum Theologum Gonetum malae fidei arguit, quod minus sincere P. Molinae in S. Augustinum censuram reserae . Integram P. Molinae censuram rescribere, nee apice dempto, cogor, quoniam super hac D. Tumeblitem intentat P. Gonet, eique fraudis notam impingit. Porro hare est P. Molinae censura contra S. Augustinum in sua famosa Concordia quaest. xx mi. art. q. is F. membri ultim. pag. 324. edit. Antverp. an. I 69 . ,, NOS pro nostra tenuitate rati si nem totam conciliandi libertatem arbitrii cum divina gratia , praescientia , de
se praedestinatione, quam toto art.x m. quaest. XIV. Hart. v I. quo.XI R. quaest. XX Ir.
de tota hac quaestione tradidimus, sequentibus principiis , ex quibus eam deduis ximus, quaeque in variis locis tradidimus, inniti iudicavimus : Qua fi data, eriis plicataque semper fuissent, forte neque Pelagiana baros fuisset exorta, neque L is THERA I tam impudenter arbitrii nostri kbertatem fuissent ausi negare , obtemis dentes eum divina gratia, praescientia, is prAEdestinatione cohaerere non posse : NE-
- QUE EX AUGUSTINI OPINIONE , CONCERTATIONIBUSQUE CUM pELAGiANis ΤΟΤ FIDELES FUISSENT TURBATI , AD PELAGIAN -
, QUE DEFECISSENT : facileque reliquiae iiD PELAGIANORUM in Gallia,
218쪽
is quarum in epistolis Prosperi, is mimii fit mentio, fuissent extinctae , ut patet ex se iis in quibus bomines illos eum catholicis eouvenisse, is ab illis dissensisse eaedem
se epistolae testantur : emeertationes denique inter Catholicos fuissent eompositae . Plurima alia similia habet P. Molina contra S. Augustinum, qui, quasi suturi cem soris praestius, exclamat : O quid perdidit qui te audire non potuit. Lib. IV. contr. Iul. operi impersecti cap. ex IX. Mira sunt qus dieitis e nova sunt quae dieitis r falsa sunt, quae dicitis. Misa sustemus, nova coemus, falsa convincimus. Lib. III. contritat. c. III. Quis dediguetur talem habere Doctorem P Lib. IL de orig. anim. An in praefata P. Molinae censura in summum gratiae , & libertatis Doctorem S. Augustinum obsequium, moderatio, & modestia splendeant, iudicent aequi rerum arbitri. S. Augustini doctrina de gratia, quam tot saeculis & ante , ct post P. Moliana m semper magni Deit Ecclesia tota, quam ceteri posteriores Ecclesiae Doctores, praesertim S. Thomas Aquidis, obsequio summo venerati, & amplexati sunt: haec.
inquam, Augustini doctrina fideles turbavit In Pelagianismum eos detrusit Haec νAugustini doctrina Pelagianismum peperit 3 Haee doctrina in eaussa fuit eur in Gallia Pelagianorum reliquiae extinctae non fuerint Ex hae Augustini doctrina LUTHERANI ansam arripuere impudenter negandi arbitrii libertatem Supra ostensum est verbis Lucteri, dc Calvini, atque Concilii Tridentini , & Leonis X.
auctoritate, Lucterum, & Calvinum libertatem impudenter negare propter Originale peccatum. Luculentum ergo est toto caelo aberrare hic P. Molinam. Et, ablata hac hypothesi , quam falso supposuit ex inscientia systematis Lutherani, di Calviniani contra libertatem, magna ex parte eorruit illius celebris Concordia, quae tot celeberrimas discordias peperit. Si Lutherus, & Calvinus compertam h huissent Concordiam hanc, non asseruissent libertatem humanam extinctam suisse in Adamo Compertam, exploratamque illam habuit Iansenius . Quid inde Sed
haec nunc einra chorum sunt. Ad P. Gonetum accedamus.
II. D. Honoratus Turneo Tom. I. Edit. ven. a. pag. 438. haec scribit contra Th mistas, di in primis contra P. Gonet. Duo reponunt Molmae defensores. I. meis verba, nee sensum Molinae in citato CONCORDIAE loco ab adversariis, G si NET in primis, sincere referri. Haec sunt verba Molinae : pro nostra &αώ Quibus verbis non de scientia media tantum sermo instituitur, ut supponere via
is detur GONETUS, sed de tota ratione conciliandi libertatem arbitrii eum disia, na gratia, & obstinatione et de qua ratione cnon de scientia media post verba is iam citata immediate subiungit Molina: Quae fi data, explanataqua semper fuisis fera: GONETUS ponit fuisset, ut de scientia media Molina sie putaretur loc is tus. Est genuinus, ct manifestus huius loci sensus e si sequentia principia qua-- tuor inter qua unum es scientia media ea ratione , di methodo ad concilia is dam libertatem arbitrii cum divina gratia, praescientia, & praedestinatione com
219쪽
is 4 LIB. L DE IURE NAT. ET GENT . oee
is nexa inter sese, atque disposita se in per fuissent, oua ratione, & ordine, ae me is thodo ea omnia data , explanataque iam sunt I sorte neque Pelagiana haeresisse &e. Hactenus D. Honoratus Turnely. III. Quis inducere sibi in animum posset, Doctorem Sorbonicum talia obtrudere potuisse , ut fraudis , seu minoris sinceritatis argueret Thoi nillas universe , de inprimis Gouetum 3 Cur sincere GONETUS non allegavit Molinae censuram eontra
S. Augustinum3 Quod loco fuissent seripsit fuisset. Nullum aliud fraudis argum e tum Nullum. Tota ergo fraus latitat in illo singulari fuisset pro plurali fuissent. In reliquis omnibus sincerissima est censura severissima quam P. Molina intorsit
contra S. Augustinum . Porro , ut a fraudis nota P. Gonetum vindicem, non dicam plurale fuissent mendum esse eum possit iuvia critices regu Ias reserri, non ad principia, sed ad rationem totam ἱ eum haec si quae totam illam periodum regit. Non dicam, petitos omnes eiusmodi famosae controversae nomine fetentiae mediae , a P. Molina invectar, intelligere, & comprehendere totum systema Moliniatis num, quatuor sultum prinei piis. Haec praetereo. Thom istae , 3c in primis GONE-TUS eitatum P. Molinae testimonium m medium producunt, ut evincant, P. M linam proprio ore sessum eme , novum systema se in materia de gratiae & libero arbitrio invexisse , sanctoque Ecclesiae Doctori Rugustino latur possim sui mr, atque incredibili eontemptione eiusdem doctrinam despexisse . Porro quid ad hane rem attinet, sive applicetur censura Moliniana soli scient ne mediae, sive universis qum tuor principiis quibus illa nititur Audax ne censura est , si soli scientiae mediae attribuatur; modesta vero dc humilis , si ad quatuor principia extendatur Quid ad haec Cur ergo insinceri Thomi me, Ac in pνimis GONET IV. Qua igitur ratione a temeritatis & audaeiae nota adσersus S. Augustinum vindieat Doctor Sorbonicus praefatam censuram Audi. Si quatuor , inquit, prin cipia , inter quae unum est scientia media , ea ratione, methodo, & ordine S. Augustinus explanasset, digessisset, & coniunxisset ad conciliandam arbitrii libertatem cum divina gratia, & praescientia, qua ratione, ordine, di methodo illa explicuit, digessitque P. Molina : quid tunc Tunc ex doctrina S. Augimini neque Pelagiana haeresis exorta, neque turbati Catholici fuissent, neque tot ad Pelagianos desecisi sent, neque Lutherani tam impudenter ausi essent arbitrii libertatem inseiari. Naehaec modestissima censura Immo quid hii militis, quid obsequentius in S. Augustini dominam excogitari poterat Aut haec quatuor principia , quorum unum est scientia media, ignota Augustino fuere, aut nota. Nulla hic ad evadendum m dia scientia. Si primum; ergo Auctor Concordias quatuor excogitavit principia in dogmate conciliandi arbitrii libertatem cum divina gratia &c. quae ignoravit facin Patrum antiquitas , & praecipue S. Augustinus. Ergo Auctor Concordiae iure sibi asciscit novum in hoc dogmata invexisse systema. Si secundum; ergo S. Augusti
220쪽
nus hebes suit , & ignorans , qui , cum ante Oculos haberet quatuor principia. quibus concordiam libertatis cum divina gratia conciliare potuisset, illustrare, di gerere , interpretari illa nescivit ea perspicuitate, & methodo quo illa explicuit P. Molina. Inamo S. Augustinus tam confuse , & perturbate eadem exposuit, ut inde recensita absurda prosecta sint. Quam lepida & festiva sit interpretatio haee, qua Doctor Sorbonteus nomine de sensorum Molinae GONETUM eum Thomistis carpit, & fraudis a ceu sat, unaque Auctorem Concordiae a contempta doctrina S.
Augustini exeusare contendit, nemo non videt.
U. Verum, ut evidentius pateat quam infelici conatu Theologus iste Molinianus caussam pro P. Molina oret , pauca subiicere lubet . Negat Doctor Sorboniacus, P. Molinam novum in hac controversia systema invexisse; sed ait, nova methodo quatuor principia explicasse. Porro , ad hoc quod attinet, salsitatis illum redarguunt celeberiores Molinae affectae & defensores , P. Fonseca , P. VasqueE, P. Granado, P. Valentinus Herice, P. Tiphanius , P. Henricus Henriqueae, quorum luculentissima testimonia recensent Thomistae Gonet, Serry, Billuart. Unum &alterum ego rescribo , quod in rem meam conserant . P. Tiphanius Lib. de Ora. prior. ω posterior. eap. xxiv. testatur, nullum alium Theologum ante Molinam, nec
per somnium quidem, de scientia media eogitasse, nee eam ullibi vel suppofuisse, via adhibuisse ad ullam sive Scripturae, sive Theologiae scholasticae di cultatem expediendam . P. Valentinus Herice I. Part. tract. I. disp. v II. cap. I. num. T. ἐγ 8. inquit. Scientiae mediae patroni e nostra Societate sunt. Inter eos princeps Molina .... In qua
ego re diuinam veneror submisse providentiam , is fingulare ipsius beneficium in nostrae Religionis magistros eolgatum agnosco .... is doct os eiusdem familiae Seriptο- res ... eaelesti lumine perfuderit , baeque illustraverit scientia , qua libertas arbitrii contra Luiberum, is Calvinum, aliosque sectarios defendi possit. . . Itaque, ut fingulari obedientia venenum inobedientiae, quod homines imbiberant, sanavit enatius; ita hae scientia conditionali fatanteum dogma contra Bbertatem fanditus evertitur. Minus caute, ut mea minima praesert opinio, P. Herice comparat scientiam mediam eum obedientia quan S. Pater Ignatius servandam iubet. Nam, quod haec virtus splendidissima obediendi supremae Potestati , auscultandi eiusdem oraculis Ac manis datis, omni captioso effugio, & vanis interpretamentis sublatis, sit validissimum antidotum contra superbiam, dc appetitum dominandi, ultro fatentur omnes. V rum quod scientia media satanicum dogma contra libertatem evertat, eeu imagunarium commentum , reiicere docti omnes debent , qui systema Luthero Calvinianum non ignorant. Scientia media eo studia sua collineat, ut profliget haeresim Luthero Calvinianam libertatis amissae per peccatum originale 3 Hue ne pertinent scientiae mediae molimina At nolo haec pressus urgere. Sat mihi est palam secisse, D. Honoratum Turneo in duobus , quae probanda assumpserat, evidenter