장음표시 사용
371쪽
, , c LIB. Z DE IURE NAT. ET GENT . oee
prolixo dc asiatico stilo hoe unicum punctum sirmare studet, ut plusquam dilas libelli partes insumat. X. En quo recidant istius praeclari , & superciliosi Lutherici Doctoris conamina, ut evincat Ecclesiam Christi non esse satum ad exemplum illius status quem Romulus sormavit ex rapinis, caedibus, dc latrociniis. Incredibilia forent Lutherica haec paradoxa , nisi typis essent edita, ct quidem ab illis qui in supremo subsellio synagogae Lutheranae sedent. Eccuinam in mentem venit, Christi Ecclesiam statum esse , aut tempublicam illi similem quam Romulus condidit i mistam absurda commenta somniavit uni quam Frustra ab hoc praeclaro Doctore quaeris veram Ecclesiae christianae notionem dc imaginem . Ubique crepat Ecclesiam eo Elium esse, seu collegia per regna, provincias, civitates, & oppida dispersa . Haec quippe scribit F. 39. pag. Iso. Postquam bactenus prolixe fuit ostensum , Ecclesiam non esse statum, restat ut inspiciamus ad quodnam demum genus eo Orum moralium Ecclesine fiat referendae , prout quidem iliae se primitus habebant sub imperio Principum ethnicorum . Eas igitur constat bobuisse indolem eologiorum , seu eiusmodi societatum, que is plures homines certi cui dam negotii gratia inter se connectunιur, salvo summorum Imperantium in eosdem iure . Qua de re consuli possunt Icti de collegiis, ἐν eorporibus, is imprimis Iacobus curarius . Eccur ad Ictos Papinianos, Ulpianos, Trebonianos, Cuiacios remittit lectores suos, ut, quid sit collegium , atque inde Ecclesia , discant 3 Cur eosdem ad Scripturae testimonia non mittit 3 Ab Ictis, quid sit Ecclesia , perdiscendum ; non ab Apostolis , non a Pa tribus apostolicis , non a xv. saeculorum Doctoribus Ne multa . Ecclesia quam P endosus delineat, illa ipsa est quae nunc in populo iudaico spectatur. Antequam Ecclesia iudaica reproba esset , summum habebat Sacerdotem . Synedrium Hierosolymis residens, universum populum iudaicum, per orbem dispersum, in derabatur, regebat, & controversiae omnes ibidem desiliebantur , sui ia unitate servata. Ecclesia tufendor 'a, seu protoantica, summo Sacerdote destituta, fractaque unitate , solis collegiis in qualibet provincia , regnove dispersis coalescit , non secus ae nunc est Ecclesia iudaica. Nullum in his collegiis, sive iudaicis, sive protestatuicis, sacrificium Deo offertur. Nullum caput, nullus rector, qui haeceollegia , sive iudaica , sive protestantica , moderetur . Nulla istorum collegiorum
unitas, ordo nullus; doctrinae variae, dogmata opposita. Immo plus unitatis inter synagogas iudaicas quam inter collegia protestantica elucet. Horrendi ora reprobationis, caecitatis, obstinationis, dc divini furoris flagella in synagogis protestanticis quam in iudaicis spectantur. XI. R deo splendida & perspicua est Ecclesiae forma , quam Catholici Romania Christo delineatam, ab Apostolis persectam acceperunt , ut vel ipse P en or- ι, licet densissima tenebrarum caligine usquequaque circu ursusus , scribere coa- ctus
372쪽
chis fuerit 1. 3 . pag. I s. colorem aliquem habet quod iactatur, melius, firmiustinitatem fidei conservari , controversias componi , ac baereses compesci , atque extingui posse, si terrarum Eccleme is ab uno capite , sive Princeps is fit, De Senatus
e pluribus constans , regantur dcc. At, ut babelicam protestanticae Ecclesiae consu-sionem defendat, subdit . illico s. 36. & pag. eadem/Si res penitius inspiciatur , in eossum eiusmodi usum Monarchae ecclesiastici Uentari apparebit. inii ergo contro-Versas, quae in dies adversas dogmata excitantur, definient i Concilia Consisto ria Nulla cinquit pag. 17s. imis potestas legislatoria competit, ut Eeclesiae legestet canones pro imperio iniungant . Quid, si oncilia haec quidquam in fidei controversiis decidant. Respondet continuo ibidem : Ad quam decimnem amplectendam Eechie non tenentur. Quid itaque agendum Singuli homines, spiritu lutherico acti , definitiones Conciliorum ad sacras litteras exigere & expendere deinbent , num eisdem consonent Quid, si cerebra haec protestantica scindantur in partes, & alii congruere clament definitiones divinae Scripturae , alii per negent Respondet g. 46. pag. a M. Traeterea, ubi dissili aliquid is, controve ae circa dogmata in Ecclesia exortum fuerit, in diversa tendentibus Doctoribus istius , compone
d.e eura ad summos imperantes spectat . Hoc idem repetit s. 8. pag. aim Denique eam per religionem ebristianam iura summorum imperantium haud imminuantur, bufce . . . potestas competit inquirendi quidnam eanonum , seu saturorum in Ecelsa
receptum fit; ἐν, fi quae reperta fuerint vel supervacua , WI ipsorum iuribus arieterfantia, abolendi. Quid, si supremi hi imperantes essent Sociniani , Rulsiani , Graeci, Ariani, Nestoriani, qui collegia protestantica, aut calvinica moderari de-herent Interius , respondet , quisque ea profiteatur dogmata quae sibi arrident . Si tibi similia paradoxa incredibilia videntur , audi Pusendorfium qui 1. 9. pag.
227. haec reponit . Praeterea ad tranquimitatem eivitatis non absolute necessarium est ut omnes cives eirea fingula religionis capita consentiant, seu, quod eodem recidit , dissensus circa capita religionis per se non turbat quietem civitatis . . . Quare
igitur Princeps cives bonos is quietos patiatur abundare suo sensu, qui, si errant , non ipsius , sed suo dumtaxat periculo errant . Hue recidunt Pusendorsi , & o. innium Protestantium studia. Quisque Lutheranus iudex supremus est in controversiis fidei. Nullum in christiana Ecclesia imperium, nullus iudex, qui in alios sententiam dicat. Iuvenes dc senes , docti & indocti, mulieres & viri, omnes &singuli Sacerdotes, iudices & arbitri suae religionis . Quod passim obtrudit, unitatem Ecclesiae a fidei unitate repetendam esse , verum habet : unus quippe Deus, una fides, unum baptisma. At mirum est hominem , nec meo iudicio indoctum , potuisse tam crassis anti logiis iugulum suum torquere. Si quisque luthetico spiritu inflatus ea credere debet quae sibi videntur sacris litteris consona ;quo fieri modo potest ut fidei unitas servetur At omnibus credendi sunt arti- Tom. VI. Y culi
373쪽
s 3 8 LIB. I. DE IURE NAT. ET GENT. O .
culi sundamentales . Ita ne vero Ecquis definivit , hos tantum eme articulos , secus alios credendos Quis sancivit hos , secus illos esse sandamentalea 3 Ubinam Scripturae sanctae talem perhibent distinctionem XII. En specimen quod ecclesiastici regiminis perhibet Pufendosus , dc cum eodem Prassus, ceterique protestantes Doctores. Si confusa regiminis pictura est
contrariis delineata coloribus, si nulla nativa facies aspicitur, si omnia perturba ta, ridicularia, dc veluti chimaera , pluribus conficta monstris , appareant ; non mihi, sed Pusendorso , sed Psessio , unde hare transcripta sunt, id tribuas velim . Siquidem adeo monstrosa est regiminis forma, ut, quo exprimere eam n mine possint, vel ipsi ignorent. Nam alii anonymam, alii monarchieo-eivilem, illi aristocraticam profano aeram, isti mixtam, alii democratteam appellant. Sed primi in hac denominationis exprimenda, notione aliis palmam praeripiunt, sinon mam ,
g. III. Potestatis in sacra dis in in notio. Turpiter errant Doctores Lurbem ci, qui iure oe naturali , ct divino con-menire Principibus bane potestatem e futiunt. Nonnulla praemittuntur adversus Hugonem Grotium.
I. Ugonis Grotii opus posthumum typis pluries prodiit, inscriptum de impe-A I rio summarum potestatum circa sacra. Caussa, quam Grotius versat , adeo afflicta est, & vana, ut neque tanti viri acumine, dc eruditione potuerit aliquo probabilitatis colore lacari. Illam, non secus ac alii Protestantes , agit Grotius . confuse scilicet, dc perturbate . Nullam istius potestatis notionem perhibet . Initio Patrum testimonia truncata exhibet, & in erroneum detorquet sensum . Imperatores, Reges, de Principes supremos , secundum Deum, in civili regimine , dc religionis defensores , atque protectores appellat . Et hine ius in sacra iisdemGrotius tribuit . Argutatur adeo vane, de ridicularie, ut Grotius non dignoscatur . Inquit enim cap. I. mim. 3. Effectus summi imperii sunt obligatio, ἐν eoactio . Si autem plures essent summi imperantes ut plures, possent esse imperata contraria , aut contrarieratem implicantia. Et post pauca inseri : ut eodem tempore idem homo ob hoc ire iussus ad forum , ab His ad castra , ab ilis rursus ad templum, si bis Omnibus parere teneatur. Quam snt haec vana, dc nugacia, nemo non videt. Ipse Grotius distinguit ius in sacra a sacrorum exercitio, quod Pastoribus tribuit. Idem ergo homo, iussus a confistorio, aut a collegio recedere a sacra coena, & a supre
374쪽
'na potestate ire ad forum , eodem tempore parere tenetur . Sed quid umbras consectamur, dc larvas In medium producit Grotius ex S. Thoma Aquinate, ex PP. Francisco Victoria , Caietano , Suarezio , aliisque catholicis Doctoribus prolixa testimonia, sed omnia sinistro in sensu exposita : nec opus ea expendere est ;eum ex instituto Auctoris istius sententiam labefactaverint alii. Unum in commendationem Grotii, quod alias indicavi , repetere iuvat , videlicet salsam iniuis stamque caussam illum versare , non aliorum protestantium Germanorum more , conviciis nempe, calumniis, di impost uris ad verius Papatum ; sed honesta , licet infirma dc salsa , disputatione . Plurima transcribere ex eodem Grotii opere vana dc inepta commenta possem : sed quia eadem sunt ac aliorum Protestantium ;ideo non est quod refellere sigillatim eadem debeam . Porro , ante uam ultra provehor , notio potestatis in sacra , quae est disputationis materies , praemittenda est. II. P. Franeiscus Victoria inter primos catholicos Doctores provinciam hane pro dignitate illustravit resect. de potes. eeeos. Ipsius potestatis nomen enucleat, illud que a potentia distinguit . Haec enim quid physicum prodit. Sic inquit sect. II.
num. I. Materiam , intellectit m , voluntatem , potentias vocamus . Contra potestas , ut advertit S. Thomas in IV. distinct. xx Iv. quas. l. art. I. quaestiunc. a. ad 3.
praeter iacultatem agendi , dignitatem , auctoritatem , & eminentiam praeseri; de inter entia moralia numeratur . Potestas itaque in Ecclesia est vis , de facultas ad aliquid spirituale , dc supernaturale praestandum, a civili potestate distincta . III. Quid autem nomine Derorum veniat, exponendum est, ut plena potestatista saera habeatur intelligentia . Itaque quae in christiana Ecclesia sacra sunt, alia attinent ad sacramenta , alia ad regimen conscientiae internum , alia ad dilciplinam exteriorem . Ex quo sequitur , triplicem eiu potestatem in Ecclesia , ait ram ordinis , alteram iurisdictionis interioris , tertiam iurisdictionis exterioris. Prima sacramenta conficienda dc ministranda spectat, nempe, baptismum, dc sacros ordines conferre, eucharili iam conficere, offerre, dc ministrare, chrisma, & oleum infirmorum benedicere. Ad potestatem iurisdictionis interioris pertinet absolvere .& ligare conscientias . Potellas iurisdictionis exterioris controversias fidei dirimit , Concilia eonvocat, Ec iisdem praesidet, beneficia confert, Ecclesiae ministros conis stituit, in delinquentes animadvertit poenis spiritualibus . Quibus declaratis , se finiri in communi valet potestas in sacra : U facultas moralis ad Dei ealtum, θ' salutem fidelium ordinata. IV. Potestas ordinis lutherica eommunis omnibus est , etiam mulierculis, per bapti a collata. A coetu tamen, vel a Principe ministris quibusdam deputatur ,
quae mere profana est. Nam, si quas exercet caeremonias, hae non reputantur a
375쪽
Christo , vel ab Apostolis institutae , sed ab homine; & veluti Papisini reliquiae
habentur. Hac itaque potestate omnes homines, & feminae protestantes imbutae sunt, dc Principes eorum eminentiori modo, iuxta eorum effatum prorsanticum , a Strihio in sua dissertatione de potesate dcc. toties recantatum, videlicet, quilibet Trinceps in suo territorio est Papa . Plures numerat Principes , qui doctoris, pavstoris, & Principatus munere defuncti sunt. Rex enim protestanticus ius papale .
episcopale, & synodale possidet in suo territorio : quia inquit : Cuius es regio, i lius est religio.
V. P endosus ab hae potestate maiestatica in sacra eximit religionem internam, in baptismate susceptam , dc a Deo revelatam, ab omni prorsus imperio liberam. Quam libertatem in iure naturali sundatam ait. Subdit, potestatem Omdinis, seu, munus docendi , non esse cuivis Christiano adscriptum ; sed peculiaris vocationis fructum esse . Principes non fieri vi professionis christianae Episcopos ,& Doctores Ecclesiae : non quod haec duo, Principatus , de Episcopatus , pu gnent; sed quia ob negotiorum gravitatem utrumque munus obire idem homo commode nequit . Principi tamen , ut supremo collegii capiti , tribuit ius constituendi ministros Ecclesiae, convocandi Synodos , plectendi Ecclesiasticos delin
VI. Fundamenta quibus P endo sui suam superstruit Iuthericam machinam , haec sunt . Religio , sive naturalis , sive in statu gratiae , personalis est ἱ neque exerceri per alium potest. Ergo naturae iure libera, dc cuiusvis externae directi nis est expers; sed proprio mentis dictamine, lumine revelationis praeeunte, dirigi
debet, omni exteriori coactione submota . Neque enim Romines , in rempublicam coeuntes , quantum ad religionem se imperantibus submisere . Cultum externum Deo exhibendum sumini imperantes determinare valent, blande tamen i cum rituum disciplina, tametsi varia, religionem non tollat.
VII. Haec sunt ratiocinia P οοdt, Ac Fufendori, quos preclaros Metaphysicos sui appellant. iniis non videat has esse nugas dc geras 3 Libera utique religio est: quia non coacte, sed libere suscipi, aut reiici potest. At posito quod quis suscipere illa nivelit , non proprio marte , sed iuxta articulos Ecclesiae suae revelatos tenere debet : alioquin tot essent religiones , quot cerebra . In religione naturali ille Polytheismum, hie Dei sinum ; in christiana ille Arianismum , alii Nestorianismum, alii Manichaeismum , isti Lutheranismum , illi Calvinisinu in profiteri iure possent . Et reapse apud Luthericos, dc Calvinicos in eadem una familia plures sunt retiagiones . Qui autem semel libere religionem suscepit , Deo fide data , plecti iure debet, tamquam perfidiae reus , si ab eadem desciscat , aut proprio arbitrio te me rare, dc corrumpere illam tentaverit . Libertas protestantica christianam rempubli eam, uno divino spiritu vivificatam , moderatamque , in babelicas turbas , dc D-
376쪽
iaticas sectas eonvertit : dc ad Indifferentissi Dis , dc Athesmum viam aperit amisplissimam; quin necessaria consecutione Atheismum inducit. Hoc est monstrosum illud portentum quod Lutherus genuit, quod magnam septentrionis partem devo aravit. Qui sibi temperare valet quin deridendos universo mundo propinet sanatia eos istos, qui adversus quindecim saeculorum Doctores omnes, adversus Ecclesiam universalem , tum Latinam, tum Graecam, novum Ecclesiae regimen, anommum, anarchicum, phantasticum , societati , tranquillitati , Deo, de hominibus perniciosum, sunestum, exitiosum invehere ausi sunt 3 Haec omnia invictis rationum m mentis, & lacrymabili experientia millies demonstrarunt Catholicorum Theologi. Quas rationes praetereo, ne instituti limites transiliam . VIII. Clamant Protestantes : Iure naturae convenit supremis imperantibus potestas summa : ergo ius in sacra. Quoniam naturae auctor eam tribuit potestatem quae tranquillitatem, non confusionem pariat. Si duae essent potestates , una alteram elideret, dc esset flatus in statu , principatus in principatu . Nugae hae sunt indignae homine christiano. Duae summae potestates civiles eiusdem ordinis mutuo pugnant ; secus duae diversi ordinis , in serioris , & superioris , ita temperatae , dc ordinatae, ut una alteram firmet. Ex naturae iure proficisci nequit quod est supra naturam. Religio revelata divina est, omnem naturae ordinem praetergrediens , immo , ut iamiam dicturus sum , ipso naturae lumine insertur , seiunctas esse potestates istas . Monitrum est rempublicam in re publica , principatum in principatueonstituere. Alterutrum ergo dicendum . Aut Christus Dominus monstrum dissensi nis, & confusionis invexit , dum in Romano Imperio suam constituit novam rempublicam , cuius supremus Magistratus fuit Collegium apostolicum sub capite Petro, suprema potestate instructo: aut monstrosa & chimaerica est religio Iutherica . Sed pressius urgeamus hos Doctores luthericos . Naturae iure summae potestati competit ius in sacrat Ergo naturae iura violavit Christus , dum , repugnante su prema potestate , suam condidit religionem . Ergo perduellionis de stultitiae simul rei fuerunt Apostoli , dum Evangelium, Regibus , & Imperatoribus obsistentibus, praedicarunt. Quid ad haec 3 Ius naturae nonne Ethnicis aeque ac Christianis eo m mune Iure naturali convenit summis imperantibus potestas in sacra 3 Ergo dc ethnicis imperantibus. Quid 1' Aliud ne ethnicorum imperantium I aliud christiano rum Principum naturae ius e Quid reponunt praeclari Metaphysici iuris naturae instauratores, sed vere corruptores e IX. Evidentius demonstratur , iure naturali non convenire summis imperantibus
u s in sacra. Respublica civilis natura sua diversa est a christiana ; cum illa naturalis, haec supernaturalis sit. Ergo utriusque reipublicae regimen & tribunal infinite distant. Iure igitur naturae inferri nequit ut qui uni praesidet , praesideat & alteri . Fines istius duplicis pol statis omnino diversi sunt : politicae pax & tranquillitas civilis ;
377쪽
christianae, spiritualis aeterna salus. Εκ sinium diversitate media quoque diversa existunt, & a diverso principio proficiscuntur. Potestas summa civilis ab auctore naturae primum , & post a communitate modo supra explicato; potestas in Sacra a
Deo auctore supernaturali manat. X. Evidenter igitur constat Doctores luthericos toto ostio aberrare , dum ex principiis iuris naturalis colligere utriusque potestatis , civilis , & supernaturalis , necessariam coniunctionem irrito, dc ridiculario conatu audent.
f. IV. Turpiter errat Pufendor fius cum fuis , ex divino antiqui foederis iure inferens Iupremis potestatibus convenire
L r Lura aggerit Pufendosus eum ceteris Doctoribus luthericis ex veteri testa-ata mento, quibus evincat summae potestati tribuisse Deum ius in sacra. Nam Reges iudaici arcam foederis custodiebant, transferri alio eurabant. ΑΕdificarunt,
dedicaveruntque templum. Fregerunt serpentem aeneum, & idola exterminarunt,
e solio summum Pontificem detrusere, & plura alia praestarunt, quae indicant potestate in sacra ornatos a Deo fuisse. II. Haec omnia inserunt, Reges iudaicos eorruptelas religioni perniciosas, idololatriam fidei oppostam abolevisse, divinum cultum promovisse . Praefata omnia praestitisse etiam Imperatores , omnesque Prinei pes christianos , Eelo protegenda religionis divinae succensos, historica perhibent documenta. At propterea ne Potestate offerendi sacrificia, ministrandi sacramenta , ordinandi Sacerdotes, dirimendi fidei controversias instructi fuere III. Veritas haec, cum a sola Dei voluntate pendeat, ex iis quae Regibus iudaicis in molaica lege concessa fuere, eruenda est. Nullibi autem in veteri testa- imento habetur, Deum Regibus concessisse ius in sacra. Haec sunt iura omnia quae Regibus illis Deus tribuit, distincte descripta Deuter. cap. xvi I. Cum ingressus fueris terram quam Dominus Deus tuus dabis tibi, is possederis eam, is dixeris : Constituam super me Regem, sicut habent omnes per circuitum rationes e eum constitues quem Dominus Deus eluerit de numero fratrum tuorum. Non poteris alterius gentis hominem Regem fuere, qui non fit frater tuus. Cumque fuerit constitutus, non multiplicabit sibi equos, non reducet populum iu AQVt m , equitatus numero sublevatus, praesertim cum Dominus prae emerit vobis ut nequaquam a clus pre eamdemmiam revertamini. Non habebit uxores plurimas, erue olliriant animam eius , neque
argenti is auri immessa pοη cra. Postquam aurem sederit in folio regni sui, descri- . bet
378쪽
bet sibi Deuteronomium legis huius in volumine , accipiens exemplar a Sacerdotibus is vitieae tribus , ἐν habebit secum, legetque Usud omnibus diebus vitae suae, ut disiat timere Dominum Deum suum, is eustodire verba, is caeremonias eius , quae in lege praecepta sunt. Nise elevetur eor eius in superbiam super fratres suos , neque deel ner in partem dexteram , veI finistram , ut longo tempore regnet ipse, is filii eius super IsraeI. Cedo , Pusendor fi : potestas in sacra nonne politica civili nobilior. eminentior, splendidior Deus singillatim regia recenset munia; dc hoc eminenti iasimum, & potissimum ius in sacra silet Haec sunt capita legis regiae . Eligendus a Deo Rex est, ex populo iudaico, dc non ex gentibus. Equorum multiplicatio, reductio populi in AEgyptum, uxorum multitudo, divitiarum multiplicatio eidem prohibentur. Ut a Sacerdotibus, legum sacrarum iudicibus , accipiat Deuteronoratum , & modeste tractet fratres suos , iubetur . Haec sunt iura Regis a Deo instituti. De Rege enim tyrannico, cuius mentio fit L Reg. vita. nullus nobis ser
IV. Quid quod ipsi met Reges antiqui foederis basilice fassi sunt, nullo se in sacra iure potiri. Audiant Doctores lutherici Regem Iosaphat se sentem II. Paralipom. x Ix. Amarias Sacerdos is Pontifex vester in his quae ad Deum pertinent praesidebis . Porro Zabadias Filius Ismahe , qui es Dux in domo Iuda , super ea vera erit qu e ad Regis oscium pertinent. Cavillari hie nequeunt Protestantes
Amariam Sacerdotem praesedisse ex regia ordinatione. Quoniam Rex declarat se destinare Zabadiam Ducem, ut ea praestet quae ad Regem attinent. Amarias vero ea exequatur quae sunt pontificia: auctoritatis . Hoc solum testi inonium ora omnium Lutheranorum, tametsi impudentissima, . cludit. Ut tamen eorum ausus adversus omnes tot saeculorum sapientes sortius reprimantur , alterum textum transcribere non minus luculentum iuvat, ex eodem Deuteron. cap. xv M. Si di
felle ἐν ambiguum apud te iudicium esse perspexeris inter sanguinem is sanguinem.
eausam ἐγ eausam, lepram ἐν lepram ; ἐν iudicum intra portas tuas videris verba variari r surge ἐν oscende ad loeum quem elegerit Dominus Deus tuus e veniesque ad Sacerdotes levitici generis , ἐν ad iudicem qui fuerit illo tempore r quaeresque ab eis, qui indicabunt tibi iudisii veritatem. Et faeies quodeumque dixerint qui praesunt Leo quem eluerit Domin 1, is docverint te iκxta legem eius; sequerisque sententiam eorum e nee declinabis ad dexteram, neque ad finistram. Qui autem superbierit, no- has obedire Sacerdotis imperio qui eo tempore ministrat Domino Deo tuo, is decreto iudicis, morietur homo ille.
V. Sermo hie est de divinae legis controversis . Has deserendas, non ad Regem, sed ad summum Sacerdotem, dc ab eo dirimendas Deus iubet : Ac poenam mortis insigit illi qui summi Sacerdotis iudicio non acquieverit. Ultimo supplicio iugulandos omnes Doctores lutheticos Deus hic iubet, quod summi Sacerdotis iu-
Y iiij dicio Duiligod by Corale
379쪽
34. LIB. I. DE IURE NAT. ET GENT . oee.
dicio acquiescere nolint: qui libertatem conscientiae, quae est Troia protestantiea, nulli iudici subiectam iactant r qui non summum Sacerdotem in divinae legis controversiis, sed proprium cerebellum, sanatico spiritu agitatum, unice consulendum blaterant. Innumera alia testimonia transcribere ex veteri lege possem , ut illus Aggaei ii. Hae Zicit Dominus exercituum : Interroga Sacerdotes legem e & illud Malachiae I i Labia Sacerdotis custodient mentiam, is legem requirent ex ore eius rnon ex ore Regis : & illud Paralipom. II. cap. xxvi. Non es tui officii, Ozia, ut adoleas incosum Domini, sed Sacerdotum .... qui consecrati sunt ad buiuscemodi munisterium. Sed illa omnia praetereo .l Provoco Doctores protellanticos , ut vel unicum textum producant in quo ius in sacra adscribatur Regibus Iudaeis.
VI. Opponunt illi multa Regum facta, ex quibus sua lutherica dialectica colligere ius contendunt; ac si ex factis Regum protestantium Angliae , & Germania colligere ipsi legitime possent ius in sacra religionis christianae . Obiiciunt enim, Regem Iosaphat constituisse Sacerdotes, & Levitas in Hierusalem, ut legitur II.
Paralip. eap. x I x. Ergo ius habebat in sacra. Resp. Integrum transcribere textum nolo, cum illum supra recitaverim, in quo error luthericus expresse improbatur. Sacerdotes in veteri lege designabantur a Deo, ex sola tribu Levi consecrabantur ab Aarone, tamquam summo Sacerdote, eiusque successoribus . Ex his Sacerdotibus aliqui deligebantur a Rege ad munia sacerdotalia obeunda; quemadmodum& nunc id passim seri ab ipsis Catholicis solet . Designat Reκ hos Episcopos, illos Sacerdotes, ut sacra munia obeant in suo regno . Propterea ne ius habet in sacra, dc Episcopos, vel Sacerdotes instituit VII. Alia Regis Davidis iacta obtrudunt. David, inquiunt, abstulit plures com
ruptelas ecclesiasticas, ut ex II. Reg. cap. v. patet. Eiecit enim e templo claudos,& caecos. Et alii Reges reprehenduntur, quod non sustulerint excelsa . Ergo habebant ius in sacra. Resp. Vetitum Iudaeis erat ante templi aedificationem sacrificare in excelsis, sive in quocumque loco ubi tabernaculum non esset. Si enim tabernaculum in excelsis adfuisset , licite sacrificia potuissent offerri , ut constat ex III. Reg. ii I. Abiit Salomon in Gabaon, ut immolaret ibi : erat enim excelsum maximum. Post templi aedificium non alibi quam in templo licita sacrificia erant iuxta legem data in , nisi ex speciali Dei iussit; uti fecit Samuel in Ramatha, &in Galgalis. Sacrificia ergo in excelsis vetita Iudaeis erant . Reges iure reprehenduntur, quod sacri lcgum ab usu ni non sustulerint. Et nunc Principes reprehensione digni essent, si in suis statibus extra loca consecrata offerri sacrificium permitterent. Distinguendus est abusus iuris ab ab usu facti. Disputatur , num sit offerendum sacriscium determinatis, saerisque vellibus . 'Alii adfirmant , negant alii. Abusus iste est circa ius. Quis iudex istius abusus, seu controversa: Reκ3 Ostendant adversarii vel ius cum in Scriptura vestigium . Summus Sacerdos est legiti
380쪽
inus iudex; scuti reipsa lex ipsa divina vetabat in excelsis sacrificare. Contra definitum luculentumque ius grassiantur corruptelae, quas facti voco, ut cetera pec cata contra legem. Porro, quod has facti corruptelas non sustulerint Reges , reprehenduntur. Quia quilibet paterfamilias in sua domo, quilibet rector in' sua civitate, quilibet Princeps in suo statu tenetur pro viribus abolere corruptelas adve ius religionem. An non essent reprehens biles Principes catholici, si sacrarum imaginum conculcationem tolerarent; aut si in contemptores non animadverterent 3 Propterea ne ius in sacra illos habere inserturi Hac ratione David Rex eiecit caecos, ct claudos e templo, quos in eiusdem contemptionem posuerant Iebusaei.
VIII. Opponunt alia Regis Salomonis facta , videlicet quod dedicaverit templum, quod deposuerit ab ossicio summum Sacerdotem Abiathar, illique substituerit Sadoc, ut habetur III. Reg. II. Resp. In dedicatione templi nihil egit Salomon quod ius in sacra redoleat. Nam obtulit. illud templum Domino, seu divino cultui deputavit ; quemadmodum viri , & mulieres Israelitae obtulerunt hyacinthum,
coccum, byssum, purpuram, metalla, ligna, dc plura alia . Tria stinctionum genera peracta sunt in hac dedicatione a tribus diversis personarum ordinibus. Populus gratias egit, & laetitiae signa exhibuit. Salomon oravit, de gratias peregit. Sacerdotes tulerunt arcam, tabernaculum, & sacrificia immolarunt . Legatur integra dedicationis narratio , in qua nihil sane occurrit quod vel remote indicet quidquam potestatis in sacra Salomonem egisse . Deposuit Salomon Abiatharem . Verum habet. Ergo legitima potestate usus id peregit Hoc Scriptura divina non asserit. Etiam Imperatores christiani in exilia egerunt Pontifices. Ideone legitime Limites potestatis regiae divina lex nobis declarat. Facta legi contraria narrantur; sed non probantur a Scriptura . Plures & docti Theologi ea tholici respondent, singulari Dei amatu Salomonem e solio detrusisse Abiatharem : & non levia ex ipsa Scriptura adducunt documenta, quibus id evincant. IX. Plura alia iacta, quae obtrudi ab adversariis solent, missa iacio, utpote nullius momenti. Ex quibusdam enim iactis ambiguis, & in erroneum sensum detor tis , velle ius inferre , reclamante lege , summae est temeritatis . Paucis rem concludo. Ius divinum universum veteris testamenti partitur in tria praeceptorum genera , in moralia , caeremonialia , & iudicialia . Haec duo ultima penitus Christus sustulit. In quo ergo praeceptorum genere adscribitur potestatibus summis ius in sacra In primo in Praecepta moralia omnia Decalogo concluduntur, suntque naturalis iuris. In universo autem Decalogo nulli bi Principibus ius in sacra tribuitur, nec i stius mentio fit . Fac in aliis duobus praeceptorum generibus tributum fuisse summis potestatibus ius in sacra . Quid inde Ius divinum contentum in his praeceptis est, ut sit unicum templum, ut sacrificia sint cruenta, ut Sacerdotes ex sola tribu Levi a Timantur, ut Iudices, & Reges a Deo sint eligendi. Haec omnia',