Theoremata. Marci Antonii Zimarae sancti Petrinatis, philosophi solertissimi, seu memorabilium propositionum limitationes cum additionibus ab ipso auctore post primam impressionem factis. Mendis quaàmplurimis repurgata, & ad normam prioris ac fidelio

발행: 1563년

분량: 557페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

Theoremata.

c petitionem quandam subsistentiae, mae. . meta. 18.& . metapkysi.tent Enon tamen consistente in statu, sed com . . unde lucidissimusThemist. Them. potiusapparente,& modo quid par in. I.physicae austulta. supertex. 81. sui ui, modo magni, quodq; nat sem- inquit,loques de prima materia, sed per&antea moueat, pr terea men- cur suscipit vicibus sermas,quia aptientem, quia non praestat sp pollice petens est diuini tatis,& despicies boni,voco autem diuinum, & bonum primam forma, & primam causam quo referunt collimantq; ora,& cui quaeq; res tendit fieri quam simillima quantum por, potest aut quantum n a conceditur. ea vero appetitio quonam moest in materia, pr tu uena fingentem non in locu,sed

in non ens, quapropter imagines qin ea apparet instant quasi in specu- I I in quom alibi situm est apparet, Ripsum speculum plenum esse videtur, & habere omnia esi nihil habeat. Pythagoras autem dicit Deu i monadem esse,syluam vero dualita secto verissimu puto, q, dicitur pr tem: a quo dogma Platonis non di- uidentiam fuisse,qui & turpi desideri strepat. unde alterunt primu Deum Iium honestatis,& egentis opuletiae L num esse,&principi u bonorum, quantum sit satis iniecerit. eandem sylvam vero malorum,nec huic ad sermestiam habet Aricin. i. de aniuersatur Arist. qui contingentiam, ma. in te T. com. 34. ubi scribiet Natumrorem, mortem,& defectus oes ad ratissimu . n.opus viventibus est quet materiam reduxit. Scias autem, Φ cunq; persecta,& non orbata,aut gein prima sui nouatione materia ne- neratione spontanea habentia fac que bona,neq; mala, sed in secunda re tale alteru,quale ipsum,alal qui-

qua habet formam fit capax boni- de Hat,planta asit platam, & reddittatis. pro quanto Vero capit priua- cam quatenus ipse sempiterno,& ditionem est capax mali, sic. n.est tur- vino esse participent fm l pnt, oiapis per accidis. Vt dicit Philosophus . n.illud appetui,&illius causa agut in primo physi in fine,facit etia plo oia quςcunq; agunt m natura. v hac mea via Aristan. I x.ptim phi- de non est este absolute quod habet Iosephiae iuxta finem rubi arguens ronem appetibilis, sed ee actuale, & MI de in lassicientia illos,qui posuerunt diuinum, na tale habet roem boni. bonum re principium, inquit quod unde ut inquit Arist. in principio li-

diminute dixerunt, quia non deter- bri ethici Bene ostenderunt bonum minauerunt virum bonum sit cau- esse quod omnia appetunt. nihil ausa ut moues,aut ut species, aut ut fi- tem reseri,ut inquit Philosephus innis, no meminit autem de Hateria. 2. physice auscultat in tex.com. I.

quia vidit quod in materia nulla est aliquid bonum esse, vel videri bo-

bonitas ratione sui,&fuit bene no- num . nam ut inquit Com. ibi in M.tatum ibi per diuum Tho. bona au dixit hoc, ut descriptio sit comunis oren potest competere imbus causis,

ciuia ut amatum copetit fini. I 2. meras h. tex .co m. 3 6. Vt largiens com-

metit efiicie . 3. physi. I I. vi. autem est univocum habet rationem se rebus voluta ijs,& naturalibus, quoniam ultimum intentum in reuus voluntariis multoties videtur bonu,& non est in rca veritate. intentum

vero in rebus naturalibus est bonii

192쪽

Theoremata ' 8 3

A verum.& ratio huius, ut mihi vide- stini tu lib. 3.de libem arbitrio,*vo utur,q, ideo semper bonum interum luntas i considerati, ut natuo, dea natura est bonum. rum ouiaubi sic non potest magis appetere noes stribit Com. in. rh. primae philoso- se,q miserum esse miseria poenae, oriri boni. phia .in m. I 8. Opus naturae dirigi non esse simpliciter non habet r electiu've tur ab intelligentia no errante, licet tionem appetibilis. unde inquit,im-

no eriante, sicut. n. sagitta tendit in non esse. licet. n. Vnu esse magis ap-sgnu pr fixum, licet no cognoscat, petat quam aliud esse, ut esse no poedirisitur in ad illud ab ipso .piicien- nal u poenale non esse,iamCn nunte, sed agens voluntarium dirigitud qua omnino eligit. non. n. it esse a ratione,cui plerunq; potest contici poenale nisi propter naturale desid gere,imo cui de facto, ut plurimum rium quietis,quae non nihil est, sed error permiscetur,ideo bonum tale aliquia est.&ideo dici siquis di x est qnq; in apparentia,&non inexi Ut non esse, R miserum esse, se mal- Estentia. na ut Poeta inquit. perpauci le,remondebo, mentiris,quia cu mi sunt qui possunt dignoscere verabo ser esse nolis,esse vis tamen. Si verona, atq; illis multu diuersa remota voluntas eligat aliquid,ut delibera- Erroris nebula.& propter hoc igitur tiua,tuc subdistingui aut. n.Volun contingit φ appetitus naturalis sem ira est regula a ratione recta, aut fuper est respectu boni veri, quia diri- se errore decepta. primo mo distingitur in intelligetia,& Euidetia Dei gui potest de no esse,quia ipsum de

qui falli non pol.& ideo dicit Arist. non esse praepositum, aut est no esse in . 2.coeli,& mundi. in tex com 3 . simpliciter: & sic adhuc non potest v natura semper de possibilibus sa-. plus eligere non esse,qua esse poenacit quod melius est omne igit' quod le,quia ut dictuni est,ipsium non esse movet appetitum bonum est, aut simpliciter nihil habet in se eligibia eru,aut apparens nu unde Arist. lis: recta ratio nihil eligit nisi pin se .de anima. tex. co. t. inquiti sem- eligibile. Aut est non esse in uno sta C per quidem mouet appetibile, sed tu propter esse melius quod expecta rhoc est bonu, aut apparens bonum, turan alio statu fm Apostolus cunon autem oe, sed actuale bonum, piebat dissolui,&eecu Christo, ma actuale enim est contingens, & ali- sis eligens non esse in vita ista, u es, ter se habere. Et ex his patere pol se propter bonum quod expectabat solo pul- solutio.q.quae plerunq,nsitati con- in alia vIta,sicut e uers mali ma-

έi,' ' sueuit, an non esse potest appeti ab gis eligilt esse hic in miseria. quam

Opi. Πεii Uiquo appetitu a rone regulato, in non esse quia maiorem miseriam si ei de Clid. quo magis eligere quis habeat non ment incurrere in alia vita. Si au tibia Ain esse, quam miseru esse, & est. q. mo- tem voluntas fuerit falsis errore d Ivit ta per Henricu de Gadatio in qu cepta, & hoc circa ipsum non esse libeto primo q. xo.& tandem distin tanquam eligibile a ratione acce-guit de duplici malo poenς,& cul- ptum, hoc contingit dupliciter, aut pae, & inquit nixta doctrina Augu- enim ista deceptio ptingit circa noci

193쪽

Theoremata.

c esse in uno statu propter esse melius an alio statu, sicut contingit de illis. ut inquit Augu aequi urgete miseria se se interimunt eo*co junt ubi melius sibi sere putauerint. aut con tingit circa ipsum no esse simpli pugando non esse,esse quodda eligibile, plus ipse esse poenali, & hoc propter ipsius rationis obnubilationem ex poenς perturbatione. qui. n. vi dicit August.vrgente malitia petnali sese interimunt, si nullu se futuru esse omnimode crediderint, falsa est et

Go nihil eligentis. na si eligit no esse persecto si nihil eligere, se si nolitn respondere conuincitur hoc modo, Cato impatiens subiici Caesari seir sum occidit,& multa alia quet I hoc consistunt. loquendo igitur de non esse absolute,non est magis eligendum a voluntate a ratione recta re

Opio diui gulata q miserum esse. Tame bea-

tus doctorin. . sententiarum,&in tertia parte summae.q. 98.de Voluntate & intellectu damnatoru. arti 2. ubiquetiit utrum damnata recta rone vellent non esse.Respodendo i

qui P non esse dupliciter considerari pol. Vno modo fim se,& sie nullo modo est appetibile,cum no habeat I ratione boni, sed sit boni pura priuatio. Alio modo potest considerati

inquantum est ablatiuu poenalis vitae, seu alicuius miseriae,& sic non esse accipit rationem boni. carere.n. malo est quoddam bonum,ut dicit Arist. in. .ethic.&per huc modum melius est damnatis non esse,quam miseros esse. Vnde Matthaei. 26. bonum erat ei si natus non fuisset homo ille&super illud, Iob. 3. Maledicta dies in qua natus sum. dicit glossa Hieron. Melius est non ee quam male. per se autem uo esse noest eligibile sed per arens, nquantsi Cest miseric terminativum. Quod. n. dicitur,v esse,& viuere ab omnibus appetic naturaliter,non oportet hoc accipere quantu ad mala vitam, &corruptam,& eam quet est in tristitiis,ut dicit Philosophus in. 9.ethic. c. I I. inquit enim. Viuere autem dissiniunt animalibus quidem potentia sensius, hominibus vero sensi ae intellectus. potentia vero ad Operhtionem refertur, sed principalem peratrone est. videtur autem vivere principale esse sentire ,vel intelligere.. iuere autem per seipsum bonuest ac iocundum . determinatu vero Lnatura est bonum . quod asit natura bonum est id,& bono viro, quapro pter videretur ol bus esse iocundum,

nec vero accipere oportet praua vitam neq; corrupta, neq; in dolori positam. ubi manifeste fim Philos hum non quaelibet vita est expetisitis,sed aut est sine tristitia,& do. lore. Vnde animaduerte & considera,m aliud est loqui de esse, & bono simpliciter,&generaliter, & aliud eloqui de tale esse quod unicuiq; proprium est. vn non est dubium Q esse simpli est melius, si non esse. ut dicitur in. 2.degenerat. & corrupi. tex. Mcom. 3 9.& non est dubiu φ loque do de appetitu naturali quod re naturaliter appeti tur,quia tale est participatio prima entibus comunica ta a primo principi ut dicit author de causis.& sma Philosephi. I .coeli,

autem de appetitu intellectivo regulato a ratione recta per se,iste fertur in esse perfectum fim propria rati nem coiremente su et naturae. nullus. n. tali appetitu appetit per se vitam prauam,aut in doloribus,, c uisti iijs conm

194쪽

Theoremata . 8 4

A constitiiram, Imo per accidens pol,

ut sic appetere non esse inquantum e termInatauum miseriae,&tristitiae, 'uia cum propriti uniuscuius'; nostrum este necessario su terminatu ι nam mors ut inquit Com. in proloso primi phy. accidit ex necessitate

Ilae,siue materi praestat vivere pparuum tempus sm persectam vita quae debetur homini fiat virtutem , t vivere per longum tepus in trilli-ua,&in miseria, sicut contingit hominibus vitiosam,&prauam vitam agetibus. vitam. istis data est in supplicium,nec malefacientibus potest B verum gaudium, aut delectatio ve- Ia contingere. unde Salomon sapieni tissimus inquit. Cognovi op non est ' homini melius,q uam benefacere dc gaudere in vita sua, posuit aut prius Menefacere,ua male viventi no contingit gaudium. non . n. curat sapies a Iacione recta regulatus quanta futura sit vita,sed de sola qualitate coSdma I, siderat. Revertamur igitur & dica-

mi uora. Husu, bonitas,& perfectio est passio per se entis extra alam existentis in actu. nam entia in tantum participant de bonitate inquatum partici-

C pant de actualitate. Subtilis doctor

sco. M q. quaiuloq; dixit,l bonitas,seu quanquolibe Q titas virtualis non conuenit niuen

Ait,o non competit nisi entitati abosilutae . hoc autem facit pro nobis quantum ad illud quod diximus,l bonitas primo no fluit a rone prae cisa entis,licet omne ens bonum sit, sed a ratione entis in actu inquantum in actu,& hoc teneo. AD DI. Adde pro hoc authoritatem Philosephi. Σ. physicor. tex. com. 74. Vbi etiam Commen. inquit φ nobilitas non accidat sermae inquantum sar. ma sequitur nobilitas entis, sed iii- D quantum serma est finis. t

P Ropositio ista est Auer. prima

coeli. com. I. ubi aduerte, quod

ut inquit Com. in . 2.phylicae auscula νςOm. substantia&accides sunt de disterenti j sentis . ubi scire debes, PArist. posteaqua in . s. meta. diuisitens iit ens sin se,& in ens . acciis, RSe in ens in ala, & in ens extra antrimam. deinde ens fm se,& extra animam diuisit in decem preςdicamenta. ut patet in tex.com. I I . Et

in. 6. primae philosephic postea qua

abiecit a sua consideratione ens per accidens,quia non habet causas terminatas P quas scia de ipsblisi possit,& abiecit ens in ala,quia est di minutum iterum tale ens per se,&eX-tra animam diuisit in decem prςdi,

camenta, sicut patet in tex. co m. q. ibidem.&in principio. I. Et Epter Ens nati aequivocationem quς est ca confii- tis mo sionis,& erroris, animaduerte v ens Fmultis modis diuidi pi fm varias ap diuidi PQ prehensiones,&modos diuersos con ςβ cipiendi, na quandoq ; ens diuiditur, viti de omnibus quomodocuq; dc qualitercunq; , ita φ dicitur ta in decntibus in anima,u de entibus extra animam,& de substantia,&de acci, dente,& pri irationibus,&negatio, nibus,& illa diuisio est euiis trascendentillime sumpti,&m hac significatione diuisit ens Arist. in . . primet philossiphiae.in rex. comme 2. vias Com.vult ibi incom.quod diς tu ἔ

L iiij etiam

195쪽

Theoremata.

C etiam de. h. intellectis. i. de secundis in tetionibus que fiunt res logicae. na Arist. ibi vult, o dicatur indiffereter

tam de assirmationibus, quam etiade negationibus,& priuationib' in- tantum, aliqui auli sunt dicere, Pensi illa maxima comunitate sit subiectum adcquatum in metaphysica,quod quidem nullo pacto stare potest,quia viseribit Auer. in. T. pri

mae philosophiae. inco m. Is . nomi na quae dicuntur de assirmatione,&negatione,dicuntur pure aequivoce.

Inanisestum est aute', nullum pure aequivocum est siubiectum in ali-H qua scientia,& ideo dicimus nos, lilia diuisio qua ens diuiditur in ensin aia,&mens extra animam, & inaffrmationem, & negatione est divisio vocis aequi uoce in sea aequivocata. enti .n.in anima, & enti extra animam non corresipondet conc

Ilus p se unus,nec um uoce, nec an ogice ductus,quicquid dicat Franciscus de Marrone super hoc. Sutiterum aliquae diuisiones entis, secundum P ens cadit sub opere animae ,

α sic ens prima sui diuisione diuiditur in res, quae sunt nollia opera,&ADDI. in res quae no sunt nostra opera. Vii

I de Auic.dixit in principio suae logi Noe idem cae,& in principio su et metaph. resCQ - abiblute sumpta diuidi fin substaneom. & accidens sicut & ens, sed res visu ba , di de ea habetur scientia prima sui di-aeeidens uisione diuiditur in res, q uς sunt nosunt diis stra opera de quibus sunt stientie amenti res quae non sunt nostra opera,vi sunt scientiae speculatiuae.& hoe etiam est de mete Auer. in . 2. physicae austultat. in co. TI. inut. n. cu ens diuiditur fm cosiderationem demonstrativam intrabit una natura in duas artes,cido in teli igere albquas rediuisiones entis smq, de en Ete scietia pdemronem haberi poti Similiter etiam ens ut cadit sub opere animae diuiditur in ens per se, &in ens per accidens,quia ista est diuisio logicalis penes modos presicandi per se,uel per accides.quaedam. n. praedicata perse dicuntur de subi

ctis,ut prςdicata primi,& secudi modi dicendi per se. Et quaedam dicuntur per accides. nam qu cunq, neu

traliter insiunt,accidentia sunt,ut patet primo posterio. licet enim huiusmodi diuisio ponatur in metaphysica. est tamen logicalis, appropriata tamen metaph. Nam ut stribit Co- Lmen. I. physi. com. 3 s. logica usita- Logita dutut in scientiis duobus modis aut se e in eundum φ est instim distinguens verum a falso,& hic est modus proprius. aut secundum φ declarata ita ea accipiuntur pro maximis in destruendo aut construedo aliquid. de ista consideratio cum ustatur in ar-

tibus particularibus est no propria, in arte autem uri. cin prima philosophia est propria,q, pro tanto dixi t logicam secundo modo sumpta, tum usitatur instientia diuina esse propriam illi,quia istaeseienti communicant in uniuersalitate cosiderat rum. nam circa idem versatur dialecticus metaphysicus,& sophista : patet. 4. met. tex. co. 3. & i sta est opi tuo eius etia in . . meta. co. 2. Et eandem sententiam habet in . I. meta. m.

primo , ubi dat causam quare omnes quςstioues examinabiles per rationes dialecticas ad utraq; partem instientia diuina fuerat in una par te illius scientiae in troductae, videli-

cet in . . meta. non sic autem contingi t in aliis scieti js,& dicit,* hoc fit in

Ide quia comunicat in uniuersat

inte

196쪽

Theoremata.

Ii tate eonsiderationis eum scietia dialecticali,& ideo debuit esse pars illi'

scietiae.&ita dicit in simili in. s. m taph. in com. I. dc Maduerte, hoceu multum difficile in scientia obseruare huiusimodi mixturas . nam scientiae sunt mixtim traditae, undentia sine dubio e diuisio emis in substantiam & accidens, & alia est qua diuiditur ens in ens fm se, Scin ens secundum accidens. nam prima est diuisio entis extra animam absblute sumpti,sed secunda est diuisio entis: ut cadit sub opere animae penes alium,& alium modum praedicadi.,B Et sili est diuisio entis in ens copi Tum,& in ens incoplexum, & mubtae consimiles quae per se,& directe pertinent ad artifice rationalem, licet etia appropriari possunt in scia diuina propter uritatem consider tionis,sicut praedictu est.Sed diuisi nes entis realis, & ad artificem realem per se spectante ut est diuinus, Tres entis sunt tres. Prima est qua diuiditur in

abhE, ' ii substantiam & acci gens. Secuda est: ' qua diuiditur per potetiam & actu.

Tertia est qua diuiditur per unum,& multa,&iuxta illas tres primasentis diuisiones,scientia diuina pri- C in a sui diuisione diuidituri tres par Metaph tes. In prima agit de prima diuisi rice diu, ne entis in stuliam de accidens,& ista abso turtur in . .& q. primae philos, phiae,unde isti libri appellantur tractatus de substantia,& de ente: ut patet per Philolophum in prine.'. primae philosophiae. Secuda vero pars tractat de diuisione entis pri ma,q ue est per potetiam de actum,& ista a soluitur in . q. primae philosophiae. Tertia vero pars tractat de prima divisione entis quς est per unu & multa,& ista absoluicin. Io. primae phi-

iplom sup.7.meta. ita q= Vult oes alios libros ante septim si esse pr paratorios. Et nota φ omnes istet tres diuisiones sunt entis extra animam.&oes sunt primet in suo genere. na sicut alias dixi queadmodum sunt decem genera generalissima, inquam decem prima rerii principia,ut milt Porphyr. in cap.de specie. &vnumquodq; generalissimu est primu in suo genere,sic unaquN; ex istis diuisionibus entis est prima in suo ordine. unde loquendo deprima diuisione entis,quet est per quidditates. ista est prima qua diuidit' ens extra ani Emam in substantiam,&accides.Vnde ista e diuisio entis absolute sumpti,& non cadit sub opere animae, ut

dicit Auie. na omne ens extra Hamaut est substantia,aut est accidens. Diuisio autem entis per potetiam &actum est prima inter diuisiones entis qu dantur per relative opposita. sic. n. actus& potentia sunt primarentis di fierentiae,& sunt valde oppo

sitae,&circvunt omne Penus. Oppo nuntur. n. relatium Vt patet. 9. primae

philosophi in tex. . I I.Vn GCDm- Ite ens extra a7am, aut est substatia, aut accidens, di omnis substatia vel Faccidens,aut est actu,aut est poten- tia. Diuisio aut entis per unum & Dillisio

multae prima inter diuisiones quae z .danc pyriuatiue opposta. Pro quo e . AEanimaduerte cy diuisicies entis sunt multiplices,siqi . n. sunt per drias substantiales intelligendo i dissere tias subitatiales quidditates,seu partes subiecti uas,in quas diuidicens, sicut est substantia & accidens. sic lo

ixit, q, substantia & accidens sunt de primis disterentijs entis, aliquae

197쪽

Theoremata. 86

Α men modum qualitatis. 'nam inter alias acceptiones qualis enumeratur disserentia substatialis,ut patet in . s. primae philosophi . in cap.de quali, di genera accidentium licet secundurem sint accidentia, habent tamen modum substantiae, quia praedicantur in quid, & per modum per se statis. unde Arist I. topi . cap. I. scribit,

qfi colore albo polito dixerit φ positum est album, vel colorem quid est dicit, & quale signi fieat. similiter autem,& si bicubi tali magnitudine posita dixeri t,q, positum est bicubi tale magnitudinem ello & quid est dicit B & quantum significat. Et ex hoc

Mnes D. incidentaliter defendere possiimus m. aduex Auer.ab argumentis diui Tho m. de A. formis elementalibus, de' quibus tenuit. 3 .Rli,& mundi .co m. 67. ' intenduntur, & remittuntur in substatiisseis nedum in suis qualitatibus, ct quod siunt mediet inter substantia,&accidens.sunt enim imperfectissimae utpote primae materiae propinquissim et sed inquit Diuus Tho m. in primo de generatione,& corruptione in expositione, & digressione su- Per tex. com . . P ista opinio est impossibilis. Primo quidem quia esset aliquid medium inter substantiam, & accidens est omnino impossibile.

esset .n. aliquid medium inter affirmationem,& negationem. propriuenim accidentis est in subiecto esse. substantiae vero in subiecto non esse

sormae quidem substantiales sunt in materia sed non in subiecto. nam subiectum est hoc aliqvr d. serma autem substantialis est quae facit hoc aliquid,non au t presupponit ipsum.

Amplius ridiculii est dicere mediutae in ter ea,quae non sunt Unius ge- , Drath Ut probat . ua. IO.meta. --dium. n.&extrema ex eodem gene Dre esse oportet: nihil ergo medium esse po test in ter substan tiam, & accides unde impossibile est formas ele- metorum suscipere magis,& minus. omnis. n. forma reeipiens magis, &minus est diuisibilis per accidens inquantum subiectum potest eam participare uel magis vel minus,sin aut

id quod esse diu i sibi te, vel per accidens, vel per se contingit esse motu continuum ut patet in. 6. phy. si igitur rinae substantiales elemento suscipiunt magis, & minus, tam generatio si corruptio eri t motus continuus, quod eli impossibile. namo Eius continuus non est nisi in tribus praedicamentis. sin quantitate,qua litate, &vbi. Dicimus nos prode Defensio. sensione Averr. informet elementam Auer. Iesmi rem sunt substantiae, in participant modum aliquem accidentis.

sicut disterentia substatialistarem est substantia, in participat modum qualitatis, quia in qualu pr dicatur. inter res igitur quae sunt se bstantia,&accidens nihil mediat, quia omne ens extra animam, aut est substatia,aut accidens, tame in modis subitantiae aliquid esse potest vicinius accidenti, sicut in modis accidentis aliquid est vicimus substantiae, mul- φta enim verificantur secundum rationem abstrahentem in qua no est

mendacium. I. . physticae auscult. tex. commen. I 8. quae tamen non sunt

diuisa inesse . nam ut scribit. Aueri

duodeeimo diuinorum com . trim

esi monono.intellectus inuatus estiuidere ea quae sunt adunata in esse. Nee illo modo sequitur da ri medium inter affirmationem ,& negationem, quia negatio inluereudi voa constituit intesicistia mso

198쪽

Theoremata.

i. G substanti ,nee assirmatio intellectu bet veritate de mediis quae sine eo- Q. accidentis quatum ad inhaerere. Vt paratione dicuntur,immo sunt sor- scribit Auic. in seeudo suae primae maliter coposita ex extremis, & Ita Medisi da philosophiae. Amplius autem me argumentum peccat per fallaciam νὴ i dium apud Philo phos est duobus aequi uocationis, si bene aduertis. modis secundum csiparationem,& Ad illud aute in quo dicit m in for-

secundum compositionem ex extremis. sic enim primo modo dicimus aerem & aqua esse media inter graue simpliciter,dcleue simpliciter, noma elementali esset verus motus αcontinuus, si talis serma est diuisibilis&partibilis. Respondetur P argumentum peccat per fallaciam co- secundum compositionem, sicut ru tequentis,ila ad hoc φ in aliqua sopbeum est medium inter album & ma sit per se motus continuus non nigrum, accideret enim ut aqua&aer coponantur ex igne & terra, sed hoc intelligedum ut scribit in quarto coeli de mundi.in com. 26. ubi innuit istam diuisioue de duplici medio, i duae potentiae existunt in eis secundum comparationem, ex quo non sequitur ut sint coposita. Aqua enim non dicitur leuis nisi in comparatione ad locum terr .Et grauis

secundum copa rationem ad aerem.

unde ipsa in se habet unam natura simplicem, quemadmodum de aliqua re dicitur ipsam esse dextram &sussicit in illa sit diuisibilis, sed oportet φ subiectum transinutationis P quam acquiritur illa sorma sit ensin actu: ut dicitur in .s .phy tex .com tamen. g. unde licet motus distinguatura mutatione,& per terminos, Mper subiecta,quia primi terminimo '

tus sunt assirmati, sed primi termini generationis sunt priuatio& serma. subiectum vero motus est in actu . sed subiectum generationis e in po tentia, quia quod mouetur est,&Pgeneratur non est,ili stinctio tamen per subiecti secundum doctrinam sinistram in respectu diuersorum. Auer.in loco praeallegato. s. physi. α ipsa in se habet unam natura sim est magis per intrinseca, quam quae plicem & non compositam. Media 1 vero quae no dicuntur secundu ω-

parationem, sit ni coposita ex extre

miscontrarijs. Et per hanc distinctionem patet lutio ad obiectionem prima S. Tho.sia forme elemetales sunt media secundum similitudinem inter substantiam & accides,

via in aliquibus assimilantur acci

entibus propter sui impersectione videlicet pro quanto intenduntur diremittuntur in gradu suae substacialitati licetis rem sint substatiae. Et per hoc patet etiam ad aliud,sn enim dicitur cy media sunt ei usi est ex parte terminorum, licet Scotus in hoc distentiat, &beatusTho. in. I .coeli & mundi. quia igitur subiectum transmutationis substantialis elementorum est prima materia, ut dicit Arist in. I de genera. & co

ruptio. in tex commen L . quae fin

se est in potentia ad quamlibet ser-mam: ideo non sequitur Q illa trasmutatio sit verus SI continuus motus: i m mo stat aliquam tarma per se diuisibilem non acquiri per m

tum continuum, sicut patet de motu augmenti, ut declarat Auer. in. 3.

a physi. m. 6.&in. 8. phy. m. 33- subida videm generis cum extremis, hoc ha- Et animaduertet in Fia eius con ri . a sequenter

199쪽

rum.

ter substantiam,& accides datur medium. Quod autem moderni diem oluerunt super hoc quod substantia,& accidens dupliciter sumimi post unt,tianscendenter, videlicet & praedicamental r,& tune dicut , inter substantiam,& accidens pret

pugna.

Proposi.

Theoremata. 87

quenter loquendo sicut dicimus dum aceidentis,&vt possis bene hoe n

sormas elementales esse medias in- caperriman uducam intellectu tuu , ter substantiam & acciden pati sor- per quoddam simile. certum est omiter dicere debemus m modus ille M rem, sanitas&aestatuta sunt cotransmatationis quo acquiruntur, traria Imediata, ut dicit Arist. in prinon est vera generatio substantialis dicamentis,& tamen ut concipiune nec verus motus, sed e quasi medius ab arte medicini,sic datur medium inter generationem, & motu, quia quod est neutralitas. veritas autem idem est iudicium de via, & de ter- non contradicit veritati, ut dicit Amino, ut dicit Com. in. s .phy. com. Iisto. in. I .ethico. . 8. sic In propo-9. sic igitur intellexisti quomodo in sito omnis transmutatio m rem ipsam,aut est substantia, aut est accidens. nam transmutatio si inlabst

tia fuerit est substantia, & si trasimutatio suerit in accidente,erit accides, cquia in eodem praedicamento per se est via, & terminus viae, seu motus,& terminus motu ut dicit Com. indicametali ter sv m pia motus est me s. phy. m. 9.&non differunt, nisidium,quia non est substantia, neq; sicu i diminutum a perfecto, tameta accidens,sed est via ad utrunq;, hoc transmutatio fim suam transcendenquidem dicunt Auer. intestexisse in tiam non est substantia neq; acci- proposita propositione. Si vero su- des,quia ratio multa potest praescin-mantur substantia,&accidens tran- dere quae non potest diuidere natu-scendenter sic sunt opposita imme- ra.nam animal secundum ratione diata,&transmutatio est accidensit abstrahentem, neq; rationale, neq; lo Hodo. Sed ista solutio non est irrationale est, & tamen omne ani- de mente Auer. quia tunc sequeree malin re ipsi Mut est rationale, aut eta istam glossam, sermaeno sunt irrationale. Vndesiubtiliter rima. Fin praedicamento, nisi inquantum re&siste gradum hie, quod inue-' sunt habitus. quiescentes,&cum mo nies motum, & transimulationem tus non potest esse species quiescen- in se consideratum habere vim tratis,sic mot' formalr non erit in pri scendentis conceptus. nam Arist. siedicamem, sed si dr ee in praedicame imaginatus est in . s. physi. ubi tecto erit solummodo ratione mate- commen. . dicit,tot esse species moriae & termini motus.&ista erat opi tus quot sunt spes entis: unde dissinio Auic. quae late impugnatur per nitione motus venatur per diuisio- Auer.in. s. phy. m. 9. Dicas igi- nes transcendentes potentiae &in tur φ licet m rem quicquid est, est & per diuisionem entis in decem p aut substantia, aut accidens, tamen dicamenta si bene aduertis: sic igiem modum,& rationem potest in- ratio inuenit medium,quod no po- ueniri medium, quia aliquid secun- test habere natura. ens enim quod dum rem existens substantia potest diuiditur in substatim &accidia: habere,&participare aliquem mo- est eas extra animam absolute su m-ptum

200쪽

Theoremata.

G ptum,&fie omne extra anim1 en aut substantia, aut accidens: tamen anima potest considerare aliquid secundum rationem sermalem, ut noest Prmaliter substantia, neq; sor-rnaliter acci dens, sed est via ad utru- 'ue:&hoc colligitur ex proposito

Lacus totius locin partis idem 3.

in. 2.coeli 3 F. 92. Io 2. &. I S. Glossat autem Commen. istam propositionem in. 3. physi in comm n. x.de loco secundum speciem, non de loco fm numerum, quia maior elocus toti usquam locus partis.

a Dur. Ista etiam est glossa Themistius ibi. Sed aduerte φ oppositum scribitur primo coeli.text. commen. 84.

α Commenta. in commen. dicit Pidem numero est locus totius , &partis, nisi estet φ hoc est verum de I loco eommuni non de Ioco Eprio, quia locus proprius est aequalis locato,&pars non est aequalis toti,etia Iocus in actu est unus numero, q*irrimo est totius,partes enim locantur Iocutione totius. Et aduerte Peum unitate specifica stat unitas nulmeralis, sicut ibi est unus specie , &vnus numero,locus igitur terrae totius,& partis unus numero est,&lla maior uni tas in seri numerationem etiam unus est specie, sed non uni uersialiter est unus specie,igitur plu- , res numero. Habet etiam veritate

propositio quando pars est separata aluo toto,quia tunc ad eundem locum mouetur par ad quem moues NIOtum,aut moueretur totum si Geseparatum, vel extra suum locum.i Nam partibus non separatis a toto

non debetur locus per se,sed per accidens. Animaduerte tamen hic diligenter φ pars non mouetur ad lini cum totius ratione qua est pars totius,quia tunc ubicunq; poneretur totum mouerentur partes sicut seo rum ad magnetem, quod tamen fusum est,sed mouetur ad locum narit ratem totius qui in tali, de tanta di stantia habet qualitatem conseruatiuam totius,&cuiuslibet partis es'.. Iavnde si totus aer poneretur in loco Laquaea hoc casu pars aeris n5 moue. retur ad suum totum. Colligo hoc ex mente philosophi & Auer. in. . physicae ausculta. in tex.cOm. 2. ubi. Auer.in commen.inquit. super illis erbis texe. vero graue deorsum

est uodo uide est ad medium continens deortum est, & iplurn mediu. Et dixit medium, quoniam graue non quaerit hunc finem ne aquae nisi m m est medium totius, no - φ est finis aquae,& si non, tunc terra

moueretur ad aquam ubi esset finis eius,sicut ferrem mouetur ad magnetem ubicunq: fuerit,&hoenon M1entitur de aqua, hoc idem confirmat Aristote.in. .coeli & mundi. intex. commen. Q. si terra esset subluna, partes non moueretur ad totuisnam si partes terrae mouerentur ad tota terra, non mouerentur ad toturo ne qua totis, sed rone loci in quoto tum naturaliter est locatum. Habet etiam veritatem propositio

in his quae Rut homogenea:vt glor

habent eandem diffinitionem habeat eandem formam, de quae habet

SEARCH

MENU NAVIGATION