장음표시 사용
221쪽
G sint per vos substat separat quia quendo invia Auer. iuxta praedicta TR ni partes istius entis. igitur erunt solutione subtiliter dicere possiimusP6 Ppria. principia suimet. Et ideo dicimus φ in illa parte in qua scietia diuina
nos iuxta viam eius in. 7.metaph.Psublestiam scientiae metaph. est ensextra animam quod est diuisuum in I Ο.pridicamerita,& quod diuiditur per potentiam,& actum,& per unu, considerat de abstractis substanti js ipse substantiae abstractae sunt illius partis veru subiectum,sed totius partis praecedentis est ens inquantumens,non in sua maxima transtudentia quia sic est purea qui uocu,cum, ut sie dicatur de assirmatione &ne- in tres partes,ut docet pulchre Auer. gatione,& deente in anima,&dein Ens eausa in prologo suo super. . met.& istud te extra animam,sed ut ens sumitur um ς inet inens causatum,&istius entis se, & multa, unde lux huiusmodi tres diuisiones diuiditur scientia diuina
uψkς stantiae separatae sunt principia sermam,& finem,& fm essicies quon quo modo,&no sunt talis entis par-tes subiectivae, sed bene sunt partesentis in sua communitate analogiaefm Auer. aut uni uocationis fm dico. Et hoc nullus sanae metis negare potest,nisi proterviendo contra veritatem. Dico tun v ratio Com.super
hoc est duplex. Prima est,quia si, flatiae separatae sunt principales partes subiecti modo declarato,sumen- pro ente extra anima,q uod per se diuiditur in decem praedicamenta, Raclarum est,q, Aricin fi. 6.meta. abi, si cita siua consideratione ens per acci Ldens, & ens in anima, ut patet. Vnde nunqua memini Auer.dicere susas
abstractas esse sipecie subiecti meta. sed dici et sent subiecta scientiae diuinae.Vnde subtilis Doctori n. q. de
subiecto metaph. sic attribuit Auer.& ita dicit Ant. And. & sine praeiudicio melioris semetit posset hoc probabilitet sustineri. Quod si dicatur, obiectiodo subiectum ensinquantum ens in quia tunc scientia diuina non esset sua maxima comunitate analogiae, scientia una,quia non habet unum non autem en quod est subiectum subiectum modo per Philosophum in. T. 8.&9. R IG. metaph. quia illud primo poster. scientia una est unius est ens causatum, unde ista aequino- generis subiecti. Ad hoc respondet Solstuo. per authoritate Philosbphi,&C5m. Min. . me com . Σ. ubi dicit,res m. quc habent unam scientiam non intum
sunt,quarum sebiectum est unu g nere,aut sipecie dictum uni uoce, ued quarum esse attribuitur uni fini,aut uni agenti, aut uni subiecto,ita i ex ., variis causis unitas scietiae venari potest,unde dicere possumus, i ila i talis scientia,quae in metaph. tradictam deducit nos ad cognitione primae Brmae,& primi fini ad ovae incognitione ultimata pol intellectus deuenire, sic stientia illa una est, ut
I catio,& multiplicitas multos decipit in illa arte,nam scientia illa ut dicit
Comen .in prooemio.7.&in m. I. I x. meta. diuidit' in duas partes: una
considerat de substantiis inseparabilibus a materia: Se alia cosiderat de sabstati is abstractis a materia, & io aliud est en cuius substantiae separatae sunt partes,& aliud cuius su Daeseparatae sunt principia fm rem,aut
saltem fm rationem alia autem ἔγtio est ex parte medi j,quia videlicet, non habet scientia diuina medium.
222쪽
A inquit Auetra mete Alex. super pro ut addueuntur in scientia naturali, Dilogo. m. metaph. tame primus mo-I& ut adducuntur in scientia diuina.dus dicendi magis cois est, & illum De principi js autem subiecti,ubi il- Principia teneo, sed fm apposui ad excitadum la principia fuerint latentia,& occul 'ing rh intellectum. Revertamur igitur ad ta,& stientia illa habet medium no M propositum P secunda ratio cui in- tius possimi per illud in illa scientia
nititur Auerim. I 2. metaph. com. s. demonstrari demonstratione signi,
est,quia nullum medium aliud essi- sicut prima materia, & primus mo-cax ad probandum esse abstractoruitor quae sunt principia corporis m est,nisi via niotus,& omnes rationes Aut ad probandum in scietia diuina esse abstractorum non pertranseunt ordinem sermonum probabiliu m,ut dici t Com. I . physi. m.vit. dc in. 2. physi .com. xx. Et in lib. de-B structio destructionum .in dispu. q. in solutione. s. dubij. unde si qua ratio adducitur in scientia diuina super hoc, tota vis illius consistit super
medio naturali, sicut patet In. t. pri mar pliilosophiae.in tex. com. 6. ubi Arist. demonstrat, P in genere cauta efficientis no est processus in infinitum, ubi totam illam ratione pelatractat de motu, ut patet intueti, ubi Com. ponit pulchrum documetum ibi com/.dicens, & eo sideratio uris in omnibus causis in eo quod sunt cause est huius stientiae. Et Aristo. qua uis vias hic demonstrationibus C lcienti naturali tamen inducit eas Vniueralius, qm quanto fuerit demonstratio uniuersalior, tanto ma
gis erit proprior huic stietio & Arisobseruat se in hac intelione. Cin inducendo dem sonesuses alio modo,
bili quod est subiectum in stientia
naturali,nam per transimulationem substantialem demonstratur m pri mae materi ,& per motum localem demonstratur esse primi motoris.
Si autem illa principia sunt occulta,& habet alia principia priora,& no- Εtiora: tunc per illa poterunt demonstrari demonstratione propter quid in stientia superiori continete subiectum illius scientie,sicut est stientia
subalternans cu subalternata,& ista est doctrina Auer. in . 2 physicae au- stultationis. incona. 22. ubi inquit. cum autem cauta subiecti artis habuerint causas priores, tunc dehaonstratio illarum causarum erit P demonstrationem simpli in arte continente illam arte. E terit etiam per signum I illa arte,& hoc totum erit
quado causet subiecti artis latuerint. Sed dices propter quid principia su- Fbiecti pollunt demonstrari, non au- nubium. tem siubieetiimὶ Ad hoc reueladetur. ψιμ Ppter quid subieetiam est subiectu,& principia sunt principia, est. n.deratione 1ubiecti quod subiiciatur,ω
concedatur in scietia,vel quia est notum in se,uel quia sumitur inquam notu a stientia superiori, in qua fuitu in stientia naturali. Et haec est cain iteratione illarum demonstratio. amo num in hac stientia. Et ex illo lo Minos xς co patet solutio contra temerarios, probatum,sed non est de rone prin- IRMO ' qui dicunt Arist. susse malum meta cipiorum inquatum sunt principiae physicum,quia maxima pars meta. constat ex rationabus naturalibus. No.n. vident driam inter illas rones
subiecti qil concedatur esse in seientia, immo possimi esse quaesita, ubi
latitant. Restat soluere argumenta
223쪽
G in oppositum adducta. Ad primum
solutiora quod erat Antonii Andr. dico quod' idu. maior rationis no est vera quod sis. Omnis scientia utitur, vel uti potest demonstratione,quia nam in scien-lijs mathematicis semper procedimus a prioribus,& notioribus naturae,&nobi ut dicit Com. in . I. phy.
plius non sussicit ad hoe qd aliquid
demonstretur demo stratione signi
quod habeatefiectum per que posnt demonstrari, sed requiritur Pillud quod demonstratur sit occultu,&nsi per se notum, neq; siumptum H tanquam notum, & quia subiectu cuiuslibet scientiae, aut uniuersalis, aut particularis,vel est notum, vel sumitur tanquam notum, ideo non potest demostrari in scientia in quasiabiicitur . nam ad per se nota, Vel ad illa quae sumuntur pro notis non est demonstratio apud scientiam siesumentem illa. Ad cofirmationem respondetur,m illa non est ostensio demonstrativa qua utitur Aristo. in
principio libri elenchorum, sed esteremptaris manuductio quae no usitatur in probando aliquid simpliciter occultum in scientia,sed facit alii quam innuitionem, unde ut supra
cictum fuit, disserentia magna valde est inter viam doctrino&inter distiplinae maneriem. Ubi animaduerte, subiecta scietiarum sunt in duplici,seu triplici disserentia. quaedam sunt adeo nota. v propter sui maximam claritatem, &euidetiam desipiciuntur a scientia,ut dicit ArisAlῖqua su in primo poster. tex. com. 2 . Alia luem te- vero non sunt adeo nota sicut ista,nui prora nec adeo ignota quod demonstrati EAddiui p5x,sicutiunt res naturaliter ignotae, sed sunt medio modon talia indigent aliqua i nnuitione,am suade- Ela,sicut est via exempli,aut via syllogismi hypothetici per natura, aut sicut est via inductionis.&s milia. dicit enim Themist in. L. poster. cap. II. loquens de subiectis scientiar quia tum ut sint,tum quid sint ce
tum esse,& constitutum necesse est, nec alio Ino cognobiliora evadunt, quam inductione, aut fide aliqua, aut periculo demolt ratione no euadunt. Vnde Aristo. similitudine, dc exemplo persuadet re syllogismi sephistici, nam sicut aliqui sunt pulchri,& decori,alij vero non sunt,sed apparent esse& in rebus inanimatis Laliquod est veru aurum, aut argen- tu,aliquod aut apparet esse auru clino sit, ita i orationibus syllogisticis ide contingit quod aliqui sunt veri syllogismi,alij aut cum no sint vfir. patet φ ista r5 facit aliquam fidem,
sed non simpl demonstrat,aut ondit,unde lucidissimus Themis in. I. de anima. . L . Ego vero primum illud demiror eorum,qui hoc audet dicere quod arbitrantur exepta vim probationum habere,quum tamen exemplum ad faciendam fidem infirmissimum argumentum sit. Et eodem modo dicendum est de rone Milla Pristiani in ostendedo in libro
constructionum orationem costructam esse,sta est similitudinaria manuductio. & non est vera demro si- ni. Ad aliud dico, i Auic.in. 6. Da
usi exesse operationu aiae cognitio ostedit esse ammae etiam cognitum
per syllogismu hypotheticum D naturam, qui non probat simpi sed usitatur in his ci indirent aliqua innuitioncina in tali syllogismo ant cedes est p se notum,& piis etiam, Ictora illatio est per se nota, & ista est clara
224쪽
A clara mens,& responsio Auer. in . I.
priorum .in digressione de syllogis mo hypothetico, ubi inquit.& ub per inductionem qua induximus apparet quod dixit Arist. in hac re apparentia manifesta, quoniam iam manifestum est ex dicto nostro, P multae res scitae per se scut est inuetio animae, & alia sunt quae scimus per hanc viam ostesion iLEt im postibile est, ut sit una& eadem via qua agatur ad stadium si pei scita per se& ignota per naturam, & consimilem sententia habet m secundo phycltra AP sic. in com. 3. Ad viii muna responini R detur per interemptione fatua tem pau vine pς p ςς Aerii iij,& Pauli,& alioru is '' hoc asserenti u.Nam intentio Arist. ibi non es disputare contra negan tes scire esse,aut contra negantes scire fieri de novo, quia hoe pertinet ad diuinum non ad logicum, Vnde Com in. 3.coeli & mundi,in m inquit. Diuinus debet loqui contra
dicentem quod nihil est permanes,& fixum, ille autem negat scietiam esse,sciam autem esse eli subiectum lagices,&diuinus,a defendit subie- . cta disciplinarum particularium debet loqui cum eo. Amplius seque- C retui Arist. ibi petere principium. Nam initiu illius disputationis est illa uniuersalis xpositio.Omnis doctrina, & disciplina intellectiva sit exprςexistenti cosnitione, ista aurem praesupponit doctrinam, & disciplinam este,nam quaestio composita semper praesuppomi sim plicem, dc hoc erat probandum. Alia igitur est mens Aris .in illo Elogo,ut ducut Grςci expositores,&est plibare quς δέ quot opoItet pr cognosci inicia demo itrativa,&an ipsa demonstra-r tione,sicut poteris videre si placet.
PRO post et Io LII rL D Disserentiae )ltimae remum nen
D Atio est,quia ut Porphyrius in I cap.dedisserentia loqbens de
differentiis specificis inquit, i no recipiunt magis, neq; minus, ipsic. n. suntquet uniuscilitasq; ratione com plent. Esse aut uniuscuiusq; unu Scidem est nec intesionem,nec rei sisionem suscipiens. & est etiam sen
tentia Arist. In. g. meta. rex. min. Io.
ubi scribitur,l species entium sunt sicut numeri. dc fuit propositio de Tmente Platonis,ut dicit beatus Thomas ibi,& idem videtur sentire CO-men. I 2. metaph. G. 2. Est etiam demente ipsius Ari it. . meta. tex.comisi '. sex semel est lex, non est bis tria, neq, ter duo. substantia enim uniuscuiusq; semel. vii inde colligitur,l species rerum consistunt in indi- umbili sicut species numerorum.ns sicut non inueniuntur duae species uiro
numerorum ab unitate qualiter di teria sitiestantes, ita etiam non inueniuntur munita.
duae species entium ςqualiter distantes a primo principio quod est prima,&summa unitas. nam fm Phi- Flosophum. I.coeli & mundi, tex. co. Ico. Coicatum est esse,&viuereoibus, his quide clarius,his vero O scurius. Et Auer. 2.cςli de mundi. G.
63. inquit distantis entium sunt valde diuersae in hoc. Assimilantur et
species entium numeris in hoc,quiaueadmodum qualibet unitate adita atri remota variat spes numeri,
patiformiter qualibet dria addita, aut subtracta variatur species diffinita. Sunt etia species rerum sicut nameri,quia sicut species numerorum
225쪽
G non eontinent aequales unitates, ita etiam species rerum non continent aquales persectiones. Ratio autem
est,quia genus non diuiditur in species, nasi per contrarias disserentias.
IO. meta. tex .c m. 24. Talis autem
Oppositio contrarietatis fm Plutoso Pilum ibidem reducitur ad opposi- tionem quae est sm yriuationem, &habitum, ut patet ibidem in tex. co. as.& per sequens disterentia constitutiva unius speciei coparatur ad
oppositam,sicut habitus ad priuatio Nem,& per consequens implicat, vsint istie disserentiae aequalis pers H ctionis,& ideo nulla via fieri potest, ut sint duae species sque essen tialiter persectae. Assimilantur etiam specimentium numeris in hoc. nam sicut minor numerus Ptinetur in maiori, sie una species Ipersecta virtualiter continetur in maiori, & pers ctiori . vegetatiuum enim cotinetur in sensitivo scut trigonum in tetragon ut dicit' in. 2. de anima.in to.
Limiratio com . 3 i. Redeamus igitur ad declap ποα rationem propositi Theorematis,&dicamus, m disseretiae ultimae rerum n5 recipiunt magis, neq; minus flaveritatem habet in substantus, fallit I aut inaccntibus,ita glossat Com. in
g. metaph. in tex. com. I O. Vbi insit.
φ Bima substantialis no recipit ma
ioris humanitatis quam homo.& si stetit erit fm lest serma in mat ria. Nam l accidentia recrpiat magis,& minus clarum est, ut testatur etiam Porphyr.dc Arist. in praedicamentis. De sermis igitur substantialibus persectis secundum se consideratis vera est propositio. Dixi autem notabiliter de persectis ad excipiendas Ermas elementales quae tacundum mentem Auer.in. 3.eoeli Sc cmundi. in com. 67. intenduntur, & nil tutur,& sunt quasi mediae inter substantiam,&accidentia:vt i statur Com. ibi propterea,quia sunt valde propinquae primae materiae. Dixi autem pm se, propter verbum Auer. in quo dixit.&si tuerit erit Dcundum mest serma in materia,&est etiam in rex. ubi dι & quemadmodum nec numerus habet magis,& minus, nec quae fm substantiam,
sed si quidem eum materia. Et per hoc voluit intelligi materiales quasdam,&accide tales disipositiones,vn L de super Porphyrio dicit Commen.
unus homo no est magis homo, si alter homo, nee unus est magis rationalis,quam alter,nisi quis velit Prationalitatem intelligere rem aeci dentalem,a serma. n. ut in materia existi:fluunt potentiς naturales,Vel
impotentiae,ut dicit Magnus Alberi ibidem secundu quas serma sit exinpeditior, aut minus expedita actio. nibus. Sed tunc est difficultas contra hoc dictum. nam si serma in se non recipit magis, & minus nisi r tione starum potentiaru quae fluuiab ipsa Arma,ut est in materia,tunc Msequeretur quod potetiae naturales, quae sunt qualitates de secunda sp
cie qualitatis intenderetur,& remitterentur, quod est cotra omnes Phialosephos. accideret. n. tunc In s cunda specie qualitatis posset esse pse motus,quod negat Comen. In.7. physic. com .ho. & est etiam contra Arist. in primo de anima. in tex. co.
61.ubi scribit,q, si senior accipiat culum talem videbit utiq; sicut is uenis,ubi expresse colligitur, sti pintentia visiva iuuenis, & senis est in indivisibili consistens. Et sine dubio hoc
226쪽
A hoe uerum est, v neq; anima,neq; animae potentiae recipiunt magis,nes; minus fim se, sea bene merito
instrumenti,ga tales potetiae utuntur organo corporeo in quo est co-plexio,& compositio:& unitas, &secundu huiusmodi dispositiones
sunt meliores,aut deteriores. Complexio. n recipit magis & minus. ut sciunt theorici medicinae,& ut sic contin sit unam potentiam melius Operari,il alteram. unde quia complexio, &copositio organi visi ui est melius disiposita in iuuene u in sene, ideo dicimus iuuene melius uide-B re si senex. Et sic colligas etiam de intellectu qui in intelligendo depε- det a virtute cogitativa, quς est virtus organica, ut patet. 3. de ara. tex. com .hO.' secundu organum cingitati uae habuerat meliore complexionem &com positione organo alterius, sic contingit unum homine
esse melioris discursus si sit alter homo. Ex quo insero ch iuuenis essentialiter est melioris discursus caeteris paribus il sit senex, sa aequalitas secundi re odi, ut uoluat princeps in prima Ten primi. doc. 3. in ca. ne coplexionibus, pr ipue reperitur in C etate consistentiae, quia illa est tas pulchritudinis, in si videmus senes praecipue in operabilibus melius discurrere,et faciunt iuuenes, hoc est per accidens rone diuturni expeti- metim no nisi longitudine temporis perficitur in nobis, & ideo dixit Iob, q, in antiquis est sapientia:& in longo Te prudentia inuenitur. Vnde ArisL propter pr dictam causam dixit. 6 ethicoru. cap. s. v pueri, &iuuenes non possunt esse prudentes, unde idem Arist. dixit. Non minus inhaerendum esse seniorum opini
nibus sine demonstrasone, quam udemonstrationibus ipsis praesertim in agibili biu, &factibilibus, in quibus requiritur experime talis cognitio,que non nisi longitudine temporis perficitur. Scotus autem &Ant. sco. In. 8.Andcin hoc qu sito tenet in. g. met.
in speciali quaestione de hoc, quo dreas ibis libet serma substantialis recipit ma de.q. 7.gis & minus, unde in quaestio. 3. ita 1cribit Scotus ad quaestionem sustinendo quod suscipit ad hoc notandum propter authoritates, P meta-
physicus hie in octauo loquitur de serma ,& disserentia secundum in pertinet ad quidditate rei, sed quiet- Editas abstrahit a suppositis no includens aliquid quod pertinet ad indiuidua,sed suscipere magis, & minus non competit quidditati secundum se consideratae, sed ut est in indiuiduis secundum hoc disterentia addita quidditati,sic variat dissinitione. Substantia ergo secundum speciem in uniuersali considerat ut quidditas non suscipit magis & minus,sed in supposito. patet quia hoc indiui, duum persectius habet natura specificam quam aliud suppositum . Aliud etiam est nota dum quod aliter est in accidentibus,quam insu, Fstantiis,sia in substati a magis & minus inducuntur mutatione in diuisibili in accidentibus motu continum unde sic exponiit authoritatem philosephi in. 8. metaph. rex. c m. Io. ubi dicitur &quemadmodum nec numerus habet magis,& minus, nec
quae secundum substantiam, sed si quidem cum materia, ita quod in si quidem,vel e duae dictiones,ut sit sensius,q, si Arma specifica. habet magis,& minus, hoc quidem est camateria,vel est una diitio,& tuc sen
227쪽
G sus est si quide eum ma. in inserioribus indiuiduis, quae respectu eius sint materialia. unde nulla est materialitas in quidditate, ut quidditas est,quia ut sic abstrahit ab Omni coditione materiali,& indiuiduali. Et pro hac opinione facit articulus Parisiesis,qui dixerit, v anima Christi in puris naturalibus no est nobilior Opi. Ηcri anima Iudae,error. Et Henricus deo Gad m Glidauo ante Scotum tenuit in pro qRR '' η' lixa q in. .quolibetiq. IS .qua quς rit,utru sernia substantialis recipiat magis & minus, sicut &accident Iis,&loquendo de serma una gene-H re quςlibet talis recipit magis,& minus. De serma aute una specie loquendo semper in sermis materialibus nullam genere substantiae dicitur secundum magis aut minus. nisi laetit aliqua quae secundum rationem suam sit naturae indete minatae, nam reprobatis variis, &diuersis modis de causa intensi nis, & remissionis in Armis,ipse d terminat v nullus specialis modus est nisi unicus, scilicet quod natura rei non existit in termino, sed nata
est hie in se aliqua latitudinem alicuius magnitudinis,& fm illam di-I eitur secundum masis, & minus, &ideo Q secundum aliquas sermarudicitur magis,& minus. huius causa est natura, deessentia sermarum in se. secundum illas enim qu consinunt in indivisibili, de non runt natae habere magis & minus, in sua eo sentia nihil dicitur magis, neq; mi nus,& ideo si sera humanitatis, aut animae rationalis sit talis inter oes formas mecificas substantiae, quod non consistit in indiuissibili,ut parti
cipabilis sit fm gradus a Christo m num griau, ab alijs bominibus
secundum alium gradum. bene ve- E. rum est,q, anima Christi in natura sua nobilior est,&superior in gradunat ae,q anima Iuuae. Vel Hrte vi inquit, est alius modus secundum quem hoc potest contingere quem fatetur se ignorare,& su dit, & profer illam candem rationem qua in ,rmis specialissimis substan tis non est secundum eos magis, vel minus nisi in forma humana, vel anima rationali. iuxta hoc quod determinauit quondam Episeopus Parisiensiis. cuius sententiae non contradico, mmiliter neq; in alijs quaecunq; sint&e. Sic igitur patet,cpisti viri gene Lraliter tenent in sermis substanti libus esse magis, & minus secudum i raedictum modum. Auer. vero Q-um in formis elementalibus. Co- πι αἰ munis inmen opinio tenet in via Arist. φ formae substantiales per ctae non recipiunt magis,neque minus,nec in se, nec ut sunt in suis indiuiduis,quia tunc in eis posset ee motus. nam ut inquit Com. in . s. phys r.com . . motus nihil aliud est,
quam generatio partis post aliam illius persectionis ad quam intendit motus donec perficiat: & sit in actu, MEcilla ratio ponic ab Auicin. 3. susticientiae suae cap. I. quod incipit. Ponemus sundamentum. dicit. n. p in substantia non est motus,quia non est magis, neq; minus. Opinio etiaPeripateticorum tenuit, P in tali
sermis substatialibus specialissimissi ςqualis participatio a suis indiuiduis. participatioe. n. spei pses boles suntvn' ho,sine aliquo distri mine, ut testatur ipse Porphyri inquit. n. in comunitatibus di Veient ,& sp cici,quod c5e est utrique aes ualiter participari,bonune. u. et qualiter pax
228쪽
A ticipant particulares homines, & rationali disserentia. & prisci ea Theologi ante decisionem reuerendi Parisiensis Episcopi hoc tenuerunt. Vnde
reso. in 1 I. moralium ex ponens
illud Iob. 3 I. N unquid non in utero secit me qui,&illam operatus est, dicit sic. Magna est virtus humilitatis considerata aequalitate conditionis. Omnes nanq; homines secundunaturam aequales in sed accidit dispensatorio ordine, ut quibusda prς- lati videantur. Si ergo a mente deponimus temporaliter accessit inuenimus citius quod naturaliter sum'.
. Si enim apud seipsum descendit de B virtute culminis citius planitiem inuenit naturalis aeq uali tatis. nam orahoies natura aequales genuit. homo
quippe animalib' irrationalibus, no
aut caeteris omnibus hominibus natura praelatus est . in quicquid sit de hoc in hoc me submitto Roman ecclesiae: unum scio φ illa opinio Peri
patetica non est, Vnde. .meta. t. co.
ii. In indiuiduis non est hoc prius, nisi eul- & illud posterius. Sed Averr. in viaras contra sua habet unam praecipuam difficultatem, propter quid est meum secudum ipsum sermae substantiales ele' mentorum cum intensionem,& re-C missionem suscipiant, non sic autem est de figuris ipsorum eum sin t accisor Auer. dentia. Hanc aut difficultate Com. illo modo euadere conatur. 3. eli, . & mundi. in c. 67. dicens, Dicemus Q figurae sunt ex qualitatibus associatis formis substantialibus persectis in hoc,quod non recipiunt diuisionem,& ideo caret motu alterationis,ui dictum est in 7.physi. ut patet oblectio. ibi in text. co m. Is . & I6. Sed tune contra Auer. insurgit maior difficultas, quia propter eandem causim et formae elementales non debent mei. Dpere diuisionem , quia per Philotaphum. in. phy. tex.co m. Io. in substantia non est motus. Amplius sequi videtur m forma substatialis elementi sit minoris raritudinis,& persectionis, si figura quae est qualitas
in eis, nani quod intendantur,& r mittantur habet ex sua impersectione propter multum vicinari naturae materia ut inquit in 8. phy si .co. 82.& tune si figura non inteditur neque remittitur,quia i hoc associatur formis substantialibus perfectis.ergo ut sie figura videtur esse magis eleuata a natura materiae,& ab imperfectione , per consequens si sit ipsa forma substantialis elementi, quod nullus Esani capitis satetur. Ad hoc dicen- inlaudum puto,i sensus Auer. talis est, P figurae associantur. idest assim dantur formis substantialibus per is, quod quemadmodum illae non recipiuntdiuisionem secundum m gis, & minus, sic nec figurae. unde
author sex principiorum in simili dicit .m sub stanti . qualitatibus inquantitate magis, dc minus,non conuenit. quoniam ipsarum impositis in termino est ultra quem transgredi impossibile est, qualitates autem in quamitate appellat qualitates de quarta specie, ut est sorma vel citra Faliquid constans figura, ut etiam dicit Averro. in quarto physic. reme. 18. ubi dicit quod Aristote.in. 7.declarauit motus alterationis non inuenitur in praedicamento quali -
tatis, nasi in genere qualitatis passiuae secundum tactum , gustum, de visum. nam istae qualitates recipi ut, magis,& minus,& non est ita de qualitatibus quae sun t in anima,& inani
mato, di in qualitate quiest secudil
229쪽
si quatitatem.&per qualitates. n. quae sunt in anima,& animato intellexit qualitates de prima specie qualita- iis,quae sunt habitus, & dispones, &per qualitates sm quantitatem sualitates de quarta specie, &ita etiam dicit in. 7. Isi. in m. is.&est et sententia Boethil in pr dicamentis. in hoe igitur conuenit figura cu forma substantiali perfecta, fm Ionem formalem essentia earu consistat in termino,& in indivisibili. unde Ari.dicit I pdieamentis assignas
rationem quare qualitates in quantitat ut triangulus,vel quadrangu-H lus,&hmoi non sii scipi ut magis, &minus,dicit.quaecunq;. n. diffinitione trianguli,vel circuli recipi ut sistimanguli,vel circuli sunt. Ex hoc in non licet inferre, q, figura sit persectius,& magis enses forma elementalis. nam pdicamentum qualitatis recipit magis & minus. praedicamentum alit quantitatis non recipit ma ghneq; minus,ut dicit Arist. in procamentis, similiter relatio fm plurimum sui magis & minus non recipit,& in non dicimus praedicamentum qualitaris esse minoris ratitudinis essendi, i pr dicamentu quanti-I tatis,cu quantitas insequatur mam, di qualitas forma,aut fialtem no est minoris ratitudinis, si sint illae relationes quae non recipiunt magis,&minus nam ut inquit Coment. I 2. meta. co. I'. relatio est debiliolis ee
alijspiplicamentis,itat quidam reputauerunt ipsam G ex secundis intellectis,unde licet in genere substatiae Brmae, quae non recipiunt magis neq; minus, sint perfectiores, uformae elementalesquet recipi ut magis& minus fm Com. tamen comparando serma unius praedicamenti ad sermam sterius praedicamen- Cti. Ex hoe non litat uti hoc inferre, immo si recte speculatus fueris inuenies, φ ita formis eiusdem praedicamenti in predicamentis accidetium hoc gnaliter locum non habet. nam certum est, P in qualitatibus tertiae specisi in quibus est motus alterationis est reperire ma8is & minus,ri sunt qualitates tangibiles. qualitates autem de quarta specie non recipiunt magis neq; manus. nullus autem sanae mentis diceret qualitates quarte species,ex eo ci, non recipitit tmagis,neq; minus eme maioris enti- tatis,& persectionis, quam qualita- Ltes ransibiles, cum illae non sint de ivirtutibus activis sicut neq; quantitas in qua fundantur,ut dicit Com. in quarto physicae ausculta. in com. 8 . qualitas non est de potetiis acti-uis,sed sequitur potentias activas, Scoperationes earum. scalidu m. & frigidum,immo Arist.omnem realem
transmutationem,& alterationem
in istis generabilibus inuentam I ducit ad istas quatuor primas qua litates contrarias,quibus mediantibus fit actio,& passio. Non bene igitur inferebatur,v figura cum sit a cidens,& non recipiat magis & mi- unus, forma au tem elementi recipit,
ergo est magis ens,& perfecti us en f irma elementi. nam persectio in
Drmis ex operationibus earum Innotuita signo philosophis, sicut dicit Com. in. 6.disput. in lib. destruet destruch. in selutione sexti dubij,ubi
inquit, Philoisphi sumpserunt si-inum subiecti ex passionibus, sicut
gnum sermae repererunt ex acti
nibus. impossibile. n.est aetio, de passio ab una,& eadem natura procedat. Manifestium est aut ς, serma
230쪽
δε elementi long obiliores operatio- dicit Com.in. h. e.in e5. Q. Esnta Dnes habet, si figura: tum quia facit enim de se infigurata sunt, sicut ma-- - uet eis de informis est, sed recipiunt figura per accns,videlicet rone continetis, i tu et
ut diciturin 3 coeli,& mundi in tex. .67.δc ideo no valet si sorma si1bstantialis ellatis intenditur,& remittitur, ergo & figura, q uia non est de accidentibus essentialiter concom tantibus sermam elementariam, sed per accidens modo declarato.
hoe aliquid qd no facit figura, uod est principium essecti uu prinmpale motus localis intrinsecum in ipsis elementis. Nam Commenta. in. I .coeli & mundi. in com. II. inquit declarando descriptionem grauis,&leuis ibi positas:& intelligendum est ex deseriptione grauis, &leuis natu ram quae est innata ad monendu ad .medium vel a medio. s habitum &.sermam,ra qua procedit haec Opera - ,
tio,etsi hoc nomen grauitas, & leui- o specie atoma ea compararia. trino dicantur vulgariter nisi exac- Amosia est propositio,&eolliti-B eideme. Sed tune iterum insurgit Imtur ex mete philosephi in . ph. Em noua dissicultas in via Averro. nam t.co. 29. & 3 I. ubi inter alias condii figura est de accidentibns termina' tiones requisitas in vera comparatiori talia autem insequuntur forma, ne addi tin debet esse unius naturae, .ut patet i n.I.cap,de substantia orbis, unde dicit in genere lati tare ui uoin ideo mirabile videtur P causa ad cationes. Veritate aut hei propo de quam consequitur aliquid recipiat physica comparatione . de tali. αlo- magis,deminus,&ssius effectus non quitur Philosophus ibi. illa.n. requirecipiat magis & minus. Nisi esset rit unitatem naturae, species autem accidetia terminata sunt a forma uere una natura est,na species copletanquam a fine, sed sunt ab agente riue sumitur teste Porphyrio in m. tanquam a causa efficiete. quia ages dedita,& teste Philosepho in . pri-dansformam dat accidentia concin mae philosophiae te . Dab ultima mirantia sermam mediante tamen dria seu ultimo actu qui unus est veforma. ab agente autem,&forma ac re in natura, sed genus no sumitur C cidentia emanatis φsuntapta na- ab aliqua una sera in na uere exit te, Fca emanare,& ideo si sorma est inis sed Elii ει ronem. No n.est aliqua ne recipiens,& remissione figura sora realis in na per qua ho est alat; sto no e capax intesionis,& remissio alia ta re ab illa per qualio est ho. nis forma illo mo,&figura diuersb omnes in holes cum sint unius spei ino erit ab agente. Accedit etiam P conueniunt in sorma quae costituit figura in elementis non est essentia speciem, quia quilibet liet animam liter sicut in coelo,sed est accidentali- rationalem, sed non est i homine,&ter,quia in eis intendebatur receptio equo,&asino,aliqua ala cois quae comultarum figurarum cum esse ele- stituat aIal praeter illa alam, si collimentorum est propinquius adesse tui thoiem,&pter illa quae co stituit primet materi quam adesse formς, aequu aut asinu.Nasiit esset genus sed corpus coeleste est econtrari a utiq; physicae esset v na na. Et in eo , suum esse est propinquius formis, ut potat fieri coparatiora.vn lucidisti simus