장음표시 사용
381쪽
G qnae fiunt ex artificio fiunt ex coueniente,necesse est,ut ea quae fiant ex virtute,quae est in putrefactione P-pria alicuius animalis fiant a conueniente,& nulla disserentia est inter virtutem,quae est in putrefactione,
qui assimilatur artificio,& eam quq est in semine sed ea quae est in sem ine fuit ex habente semen & Qte. Illa autem quae est ex putresectione a sole intum,& ideo dixit Arist. quod homo generatur ab homine,& a sele,& ideo nullo modo idigemus ponere Bras quas existimauit Them. ponere ex necessitate i animalibus, H quae fiunt ex putrefactione,& eandem sententiam habet Auer. in lib. destructionum indi p. 3. in ii I 8. dubi j. No fuit igitur mens Auer. ρο nere,ut praetendit Grego.ex illa auctoritate Com. in libro de semno,&vigilia praecipue in illa parte, ubi decliuinatione quae in Emno pertractat in generatione quacunq; ta re spectu substantiarum quae ex semine generatur,a in generatione sub- statiarum sine semine maelligentia agentem quae cognostat, & determinet indisterentiam agentis natura lis, sicut sibi imponit Grego. Arim. I Tum qui ut praedictum est de mete eius, intelligentiae abstractae non gnoseunt aliquod singulare materiale sub ratione qua tale. Tum e tiam quia intelligentiae concurrunt inquam causa uris, & remota, & per
consequens potius agentia quς senthie determinant in1fierentiam sugeausalitatis,il econtra. nam. 2. phy. rex. m. 3 8. Εflectuum urium cauta sunt vles,& particulariu particulares. ubi Com.mcom. ponderando
hoc ponit documentu dices, & dixit hoc prcseruando se a Platonica opi. . sq,vriasiunt eausae particula Ium. EAmplius si pilla verba Com. intellexiste φ aiatia,& platae sunt ab intelligentia agen te, per intelligetiam agentem intellexit substantiam mparatam,& ita etia in verbis sequentibus dum dicit, i in non generabilibus sunt corpora coelestia,&Intelligentia agens,luc ista est opi. Auic. qui voluit intelim agentem quem nuncupabat coicodeam, seu datore Brinarum,dare oes sermas sudales& quod agens materiale lii di sp
nebat materia, ut patet. 7. metaph. com. 3 I.& I 2. mei. co I 8. sic stribit
de ipQ.Vnde quidam dicunt, P oes L .sermae sudales fiunt a serma abstracta extrinseca,quq dga quibusda datorserinam,&dicut ph c est intelligentia agens &c. Sed quid Rit in Caetrotis causa,quod desecerit iste vir eximi' fuit aequivocatio,quae plerunq; nobiliores intellectus impedit atq, confundit, ut testatur Arist. in primo de
quia in principio digressionis Auet. intelligentiam agetem sumitur pro substatia separata, ut clarum est, sic. n. procedit obiectio ictu aquaeritur
quo fieri pol, ut ista diuinatio fimquietem cietur hol ab intelligentia Mseparata, cu declaratum sit apud Peripateticos,q, intelligentiae sieparatae non intelligunt singularia, credidit per totum illud capitulum , eodemodo utatur nomine intelligentiae. Quod quide ita non est. nam in corpore qu stionis dicendo, quomodo ea quae si ut,quoam sunt substatiae,& quςdam acentia.& vult, q, substatiarum qu da sunt elementa, quaedam mixta,qu dam aut sunt plante, & animalia,postquam inductive probauit,sa, indiuidua substa tiarum
382쪽
A sitriplicium,m sunt elementa, & mixta noti sunt a casu,quia gnatio ap- serum habet cas terminatas,ut declaratum fuit in lib. de gBatione&corrupi. in secundo psertim,ubi tex. m. s. demonstratu P motus solis in obliquo circulo est ca gnonis, ct corruptionis in elementis . na generatur, & corrumputur fm partes. motus autem primi mobilis est causa cotinuitatis, & sempi terni tatis, &ita et loquutus est de mixtis. transit etia ad declara dum,l gnationes viventiu no sunt a casu,ut inserat conclusionem suam v m,q intendebat B q, nullum individuum substantiae fit a casu,& Da vidit,q, viventia sunt in duplici disteretia,qu da sunt ab-iu uicem gnabilia, sicut ea quet ex semine generantur,&cidam non sunt generabilia,illo mo declarauit utro-
Iumq; generationes habere cas d terminatas, na respectu eorum quae generantur ex semine sunt sena ma,& intellinentia a ens. i. virtus Insormativa existens in semine,sed in no generabilibu ut sunt illa quae ex putri materia generantur, sunt m Ο-ra coelestia, & intelligentia agens. i. virtus similis virtuti insormativae, C quae erat in semine resipectu eorum quae ex semine generantur . nam tales virtutes ab Arist.in libro. 2. de generatione Hal. ca. 3. intellectus nuncupantur propter causam dicta per Averro. sed nulla est disserentia nisi quia virtus informativa in aIalibus, di plantis ex semine generatis datura dante semen,& a corporibus coelestibus,sed virtus generativa in putrefactis data est solum a sole, idesta corporibus coelestibus, Sista est solutiora vera mes Auer. si nobis fas est Auer. ionis. per Auen interpretari. Resolute igi
tur ad totam rationem Gregorij dl- Dcendum est, P non opus est physice
loquedo propter actionem alicuius agentis naturalis hic in serius. siue
at generando substatiam, siue acciens ponere aliquod agens Byar, tum per cognitionem illius essectus in propria serma, libere concurrere ad determinationem agentis particularis,quia ordo uniuersi,& sensata experientia ostendit totum oppomtum videlicet, P agentia particularia, quς sunt hic,& dispositiones materiales,ut locus,tempus,& ipsa materia siunt quae limitant, & dearticulant in fluxu ia deridationes uniuer Esales sub uniuersalitate prodeuntes a causa uniuersiali, sicut patuit per Auer. in loco prcinducto in illa qu stione, & ideo amor induxit nos ad diuertendum in praesenti loco,quia tepore meo auctoritas Gregorij Ariminensis multum inualuit, nedum Parisi', verum apud Italos,& tamenni fallor in via Averro. multa inducit,quae vel non intellexit, vel finxit se non intelligere. Tertia ratio principalis eius talis est. nam Videmus, agens naturale in omnibus suis
I xxibus uni serme in diuersis partius eiusdem materiar etiam peni- Flus uni sermis diuersbs causat eει- eius. verbi gratia, sperma maris ages I uni tmemoino materiam foetus diuersia mebra organica per se causat ex illa,ex una enim parte causat
neruum,ex alia os,& ex alia carnes,& sic de aliis, propter quid autem ex
na parte generatur caro,& non os,
& ex alia econuerὶ imposti bile est dicere nisi ponatur aliquod agens liberum immediate concurrere secundum se,& illud ad sic agendum d
terminet . non enim ad hoc potest valere
383쪽
G valere sol, vel milum,uel aliud aliquid naturaliter activum cu quodlibet tale indisserenter se habeat ad quaslibet illius materiae partes, nec ex se taliter determinari possit, nec certe talis distincta causatio casui eattribuenda, quoniam casus no est, nisi in his quae raro accidunt. Hoc autem euenit semper,& oporteret secundum hoc quali omnes naturales actiones attribuere casu i,quod penitus est absiurdum, tale vero uniuersale,& liberum agens omnino Deus
est, & sic agere sine aliorum cognitione non potesL Ad hoc responderi tur in simili, sicut dicit Arith contra Platonem in primo de generatione
& corruptione. rex. commen. . Cau
sa autem propter quam non potuerunt confessa videre in experientia fuit, non enlm credendum est. φ si aliquod agens,aut passism materiale videatur esse uni serme quantum ad sensum,quod ita sit ex parte rei. Testantur hoc multa semina, quae tametsi parua admodum sint, tamediuersas, &contrarias qualitates, &proprietates in diuersis suis partibus obtinent, sicut sapientes medicinae
testantur de frano psilij, cuius par-I tes superficiales sunt fetigidae complexionis,partes autem cetrales sunt calida & in multis aliis hoc ostendi posset. nam modi mixtionum. &dispositiones materiales variantur in tufinitum,unde non est credendum in hoc sensui,qui licet iudicet menstruum mulieris, quod est materia generationis membrorum esse uniforme, immo ex parte rei habet magnam ditarinitatem. unde Avicen. dicit in capit de complexionibus membrorum, & etiam in carpitulo de humoribus in prima fenprimi, quod membra ista quae ha- ebet diuersas complexiones, ex diuersis nutriuntur humoribus,aut fecundum Aristotelem ex sanguine diuersimode disposito in suis partibus, a a ipse tenet tolum sanguine nutrire. Amplius au tem hoc ex dissolutione talium mixtorum experimento sensato probari potest. nam videmus , φ multae herbae, quae ad sensum nullam distormitatem primo aspectu habere cernuntur, si in alembico ponantur,quae destillentur sensibiliter apparet in 1lla dissblutione fluere aquam,aliquas autem partes esse terrestres,aliquet vero sunt aer, & ignis. Lunde ratio ductat,quod Ppter diuersitatem approximationis agentis.&propter maximam diuersitatem, ex
parte partium materiae ipsius passi est magna dis brmitas in ipsis mixtis, licet sensus aliter iudicet. Quar Quartassita ratio eiusdem talis est ex quibus eius nudam e stibus apparentibus, & expertis cogimur ponere aliquod ens quod habet certam notitiam de futuris contingentibus ad utrumlibet. ergo naturaliter oportet ponere, PDeus cognoscat alia a se. Antecedes
pro . primo quidem, quoniam visum est ,& expertu apud plurimos est quosdam plurima, & frequenter prophetasse la tura,& ita euenisse, Seruosda habuisse,& hre vera somniae futuris,&quosda et habuisse notitiam interpretandi,tam somnia, prophetias, & interpretatione indigentes, sicut non selum ex Christi norum,&Iudaeorum libris, sed etiaGentilium patet, ac etiam Philosophorum,ut Auic. 6. naturalium. Scco m. Auer. testatur. Vnde in libebio suo de semno & visilia ait. determiuatum de natura somniorum, M
384쪽
nibus diuinis,quae non acquiruntur secundum acquisicionem nominii. Dicamus ergo, Pistarum comprehensionum quaedam dicuntur λ-mnia,& quidam diuinationes,& q-dam prophetiae,& quidam homines
negant illa, & dicunt ea accidere a casu, sed negare ea est negare sensata,& maxime negare vera somnia, nullus. n. homo est, qui non viderit
somnium quod enuncia uerit ei aliquod futurum,& eum homo experimentauit hoc multoties videbit, lhoc non accidit a casu, scd essentia- B liter,& illae aliae comprehensiones dc prophetiae, licet non sint visae, ut somnia ita communiter, sunt tamen
valde famosae,& ea quae sunt famosa apud omnes, aut sunt necessaria
secundum totum,aut secudum parrem, impossibile enim est, ut famosum sit falsum secundum totu. haec Coni Cuius dictum specialiter volat allegare, quoniam in principali
conclusioneopinionem oppositam habet.& tamen hoc assumptum co-fitetur,& dicit non posse negari .constat autem, Q talia non proueniunt casualiter,sicut etiam ipse Com. pro
C bauit in praedictis veris semniis,&ea de sortior probatio est de prophetis. nam impossibile est, v idem homo frequeter vere prophetet a casu.
nam quod est casuale rarissime accidit,ergo sunt talia,&acquirutur huiusmodi hominibus ab aliqua causa determinata,& impossibile est aliquam assignare nisi illa habeat notitiam de illis suturis, de quibus prophetias, vel somnia causet in homiti alioquin non per se, sed casualiter talia causaret Secundo idem antecedens Probatur ex eo quod cxpertum est,plures hom nes habere cir- Deaea si sunt agenda per ipses quosdam quasi naturales, & indelibera- tos,ac improuisos insti nctus, &impulsi is cordis, ad eligendum ex contradictorijs quod eis meli' est, quos homines Philosophus in libello de
bona fortuna,bene fortunatos dicit.
Talium autem instinctum, nec na tura, nec homi ncs, nec ratio hominis potest esse causi primaria,ut ibi Philosophus probat, sed oportet, Pibi sit quid melius habens notitiam de futuris,in quibus vult tales homines dirigere,& propterea tales instinctus causat in eis. consequentia sa- Elis est euidens. nam& huiusmodiens cognoscens futura est Deus,&habet proposi tum . nam sequitur ex hoc, ouod ipse co3noscat alia a se, aut est aliquid insta Deum, de tunc per locum a minori sequitur, quod
talem notitiam Deus maxime habeat cum ipse si maxim nobilit tis. Et confirmatur ista consequeri tia ex intentione aduersariorum nam Averr. huiusmodi reuelatione propter sui nobilitatem, dicit esse comprehensiones diuinas, quae noapprehenduntur pei acquisitionem hominis, ut supra allegatum est. PItem insta ait, quod iste modus d tionis cognitionis rei suturae est va de nobilis, & attribuitur principio nobiliori voluntatis, immo est a re diuina,&est ex perfecta selicitudine erga hominem, si ergo talia nosse est perfectionis,& ex hoc attribuitur principio nobilioli hominis,co- sequens est,quod Deus qui est nobilissimus omnium huiusmodi pers
clione non careat. unde Avicen. Vbi
supra de hac materia tractans,quasi principium assumit, quod . Omnia, quae
385쪽
quae in imis do sunt praesentia, prite G rita,&sutura habent esse in lapientia Creatoris. Item Philosophus ubi supra illos instinctus bene fortunatorum Ieducit in principium supra Tationem hominis,quod est melius, di nobilius ea, & expresse dicit, tale principiu esse Deum, qui videt sutuis ,&praesens,quoru Io periit i. ste-Tita,quoru notitia periit a memoriis homi usi. unde ro ista no det cuiqua
phus coactus est in principali coriusione,quae in hoc inquiritur sibi contradicere, ut ex dictis est euidens. pro
'Φ pter istam mihi apparet op quilibet
volens naturalem rationem sequi in auctoritate exclusa, cogitur ponere Deum habere notitia omnium aliorum, haec ille. Ad istud argumetum patet ex iam dictis Blutio, nam ut lasesti H e disputat Auer. in com .super librodest mno,& vigilia in illa parte ubi Aristot. agit de diuinatione,quae est sm quietem, vult tandem φ sint ab intelligentia, in exeunt ab illla sub ratione coi,& uniuersali,&anima imaginatiua recipit illam cognitionemngulariter,& signate. sic. n. omnes I efectus sunt a causis abstractis procedentes. & materia recipit illos ugnate.&cum hic & nunc, & dat exemplum dicens,& quemadmodum medicus enunciat, quod accidit corpori Sortis,&animae eius in aliquo tepore terminato per duas propositiones, quarum una est uniuersalis intelligibilis,& alia particularis sensibilis,ita istaenuciatio componitur ex uniuersali quod datur ab intelligentia,& exi mentione particulari simili illi uniuersiali, quare vero ho non comprehedit ex istis particularibus,
nisi illud quod est proprium suo te
oibus,absq; aliis particularibus G- municantibus eis in illa natura via. hoc est quia necesse est,ut ho habeat in hae comprehensione alteru duo rum modorum generum cogniti nis , quae antecedi t fidem. s. cognitio praeparas .s cognitio imaginationis imaginem informans,& debet ante. cedere fidem,& ho non potacquirere istam cognitionem nisi in indiuiduis,quae iam praesciuit,&maxime illa indiuidua circa quae habuit magnam selicitudinem, de eis aut quae lunt ignota apud ipsum non pol acquirere sciam. ista n. fides licet non Lest necessariu, ut antecedat ea cognitio agens, in necesse est, ut antecedat ea cognitio praeparans,&c. ubi patet
ista fuisse mete Auer.sicut dicimus,& ita dicendum est pari form ter de prophetia . Philosophos. Ad auctori tatem Arist. in lib. de bona sortuna pari imiter dicendum est, ΦDe' oia cognoscit, sed nobiliori mounos. aut quam sint in suo proprio esse. Aut aliter lille non erat locus discutiendi istam materiam,& ideo ibi loquitur, ut erat famosum, nam
quaestio de cognitione Dei est nobi Mi illi ima, & maxime desiderata ab hominibus, ut dicit Auer. in commen. I. duodecimo metaph. & pertinet ad scientiam diuinam,&ideo contradicentibus auctoritatibus, circa
hoc hincinde magis adhibe da fides est scientiae diuinae, cuius interest hoc determinare. Etenim in simili
etiam in Io.ethic. ca. Io. scribit Deusolicitudine lite de sapiente, & eum amare, inquit enim. Qui is mente operatur,&ea colit,&optime dispositus est, amicissimus dijsus esse . nasi dij cura aliqua lint humanarum
386쪽
A rerum,utestimatur,&creditur, ra- vero fabulose iam adducta sunt adtionabile est eos gaudere optimo, & persuasione multou, & ad opportu- cognatissimo, tale vero limoi inens nitate multo ad leges, seco ferens. est,& amantibus illa maxime hono- vii et Auer. in h. me. c5. I . ubi Aricrantibusq; fauere, tanq ua reru sibi adducit impedimenta, q impediunt charissimarum curatoribus,&recte intelrum scire veritate inter q ut di- ac bene agentibus.quod aut haec ota cit sortissim uest consuetudo in puesepieti maxime copetat no est obseu ritia in reb' legis, & maxime in sinaxia . si ergo deorέ eundeq; diuina,quia plures opiones illius sciet felicissimum esse deces est itaque, & sunt radices legu,& ponunc in legi- hoc modo sapies utiq ; erit maxime filix & Auer. scribit inco. dixit. Debus non ad sciendum sed ad inquiradu bonitate. Et cain hoc est, uia coeo aut qui agit pintellectu, dc fuerit plementu horum no copletis r nisi pobsequium eius intellectui,& dispo c5grmatione,&c5gregatio p boni eius disipo bona utim sit Deu amans tale esse, ergo boni est necessariu, &valde,& si quide cura sit Deo de ho- non est necessariu eos scire veritate. minibus, ut creditur,&debitu est, & & ita ni salior diceret Arist.&Com. Est quide Deus gaudes de eo, qui est ad istas rationes adductas cotra ip- melior, tunc gaudet de eo qui nitie sos de ista contradicti assimilari et valde, & hic est inteissdignum est ergo benefaciat eis qui amant ipsium plus, & ut honorificet eos,&visitet ipQ sicut est dispo amici,cu amico suo, patet w lltera.d. ro nabiliter. nam ibi erat in scia morali, i est via propria populoru viseri: i sta contradictione. Colligentes igr synceram ni fallor Aristoti de
Auer. inta ardua qone sitiam dica.mus lintellis diuinus tu sua essentia intelligit,q est ens p essentiam in
qua emineter coimentur ola alia eatia,& persectiones olum, & talia entia siccoleta no sunt aliud a dei sesa. bit Auer.in suo prologo. I .physi. de Etenim sicut supra dictu fuit ploca
Socrate,cui no suerut apertae,ut exi- a minori ad mai','si soran alis, q est stimatur viccbes&propiae,quia vo . ' P. δε luit ambulare in via propria populorsi . i. moralibus tm voluit insidare, iuxta illud Arist. in . I . meta. Socrate circa moralia philosophate,& de tota na nihil,non est aute necessarium populus,& rudes intelligat veritatem, sed sussicit eis persuadere aliqua principia,iuxta quς possit bene vivere, quia ista est intentio legi satoris in ma, & est potentia intellecta hee nobilius esse, ut est in humano intellectu,quia in materia non est comprehensio, sed in intellectu fit cogni Flio,& coprehesio,& situ nucu intellectu, si in intelligedo perfici cab ea, quanto magis sora eade considerata quo adesse quod het in intella diuino eri r dei scia 3 Sed in hoc est driam Philosophos de sora, ut est in in-
de Chaldaeis inquit,Tradita sunt asit in intellan ropsicit, &mouctipsu, a senioribus,& antiquis in fabulae fi quia intelligibile est persectio intelligura demi si a posterioribus,q u i a dii getis,sed ut est in deo causatur a scia sunt ij, videlicet corpora coelestia, & siua,& sua sitia est persectio intellioecocinet diuina nam ullam: reliqua itu, & oium intelligibiliu, quia Ita dei,
387쪽
G det,quae est suamet essentia est maxime activa. na si ars, quae ni nil aliud estu sorma artificialis in mente artificis existen teste Arist. in .7. primae philosophic ex .co. 23. ubi dicit. Medicinatas. n.est,&aedificativa species sanitatis,& domus; si talis in qua forma,& ars est principiti cu recta Ionefacti uu,teste Arist. in . 6.ethi, et enim ut ipse dicit.7. meta. ubi supra. Aspe domus sine maexnte fit species domus hiis mam,quanto magis credindu est forma primam quae absoluta prorsus est ab Oi ma,&ab oi potentia productiva erit i mediate forma-H rsi sine ma, de aliarii in materia mediatet quod no potuit videre Greg.
ille Arim. in a. sente. dist. I, q. I. arti. I. in riasione ad rationem partis aduersiae. ubi arguebatur quo in intel- Iigentiis sit perficiens, & persectum. dicit φ illa ratio cotinet duo falsa, &m cuius falsitas patet, inquit , est . prima intelligentia intellectionis lecundae est causa essiciens, quia intel- Iigitur a secunda inquit ipse, q, salsitas istius patet ex primo Ibi declara ro per ipsum, quia secunda intelligit primam per essentiam primae.Tum 1 etia quia si ista ratione prima essicit intellectionem secundae,quia intelligitur a secunda, tunc cum ipsa prima intelligat seipsa, igitur essiceret seipsam. Dicimus nos φ prima intelligentia sorinaliter intelligit seipsam, re sua intellectio est sua essentia, nec sc causiat, nec causa repol seipsam, ga nullus intel pus hoc capere pol, t- .a aliquid seipsum causet ut sit, ut insit Beatus Aug, quia hoc implicat manifesta contia dictione, quia tunc aliquid esset antequa esset, sed sua sor- malis intelleistio, quae est sua essentia est ca effciens ab aeterno ors intellectionis causabilis,&issa est nI' Intel- Tligentia tu .ssa. n. dei est in evicies totius entis causati, sed diuersis modis. causare aut intellectione no est sor- mali ter i ntelligere. nam oblectu causat saltim partialiter intelligere,&tii non dein telligere,& hoe est quod dixit Com. φ in intelligentiis solii est
ca,& causa tu , sicut intelligibile est c1 intelligentis , intelligibile. n.est c1 erficiens ἰintellectionem in intelligente. & se dei scietia effcit intellectionem extra se,quae intellectio sunt essentiae ipsarum intelligentiarum fimo intelligunc multi modi, ua aliud
est quod intelligit una, & aliud est Lquod intelligit alia, quia intelligerit
derivatae,& causatet a scra dei caulantur in multa distantia, in participando persectione primi. Cocludo ergom Peripateticos φ deus se solum intellige do p p laoc non d palia ignorare,imo Oia intelligit,& nobiliori mou inteiss humanus, aut alius aliquis inteis; possit ea intejligeredicet. n. nocognoscat ea illo modo quo a nobis,
vel ab aliis intelligentiis intelligunt in ola intelligit in O qui soli propri' est, quia nullus intelli het ens p esse ψtia sibi identificatii pro proprio, di adaequato obieeto,nisi ius intelsus M dei sublimis. vn se intelligedo oia en Dtia cognoscit, quia alia entia ab ipsonsi sunt quid aliua a sui scia. vn sicut
possidens auru no dr carere argeto, sic intellA coprehendens mare entitatis no di ignorare riuulos qui a mari emanant in alietate, & diuer si tale,& in mare reuertunc, de adunantur
maiori virtute, & robore usint in seipsis. nam mare, teste Arist. putrescere non potest, riuilli possunt seu
stagni. sic omnia entra causantur a
dei scientia is et apta nata sunt causaris
388쪽
A sas quia distantiae retium, ut scri- delicet,q, omne resplens est denua obit Commen. in 1. coeli & mun. co. datum a natura recepti. Glossatur Glo.Aa 63 .sunt valde diuersae,sed si taliaco autem per Auer. in. 3. coeli & mun. siderata suerint, ut sunt in scientia incom. 6 .isto modo,si erit aliqd Dei sunt nobiliori modo.quam stit subiectum receptiuum omnisi sor-Heis si quia ut sic sent idem quod marum,oportet abitu te,&sim pyrDei scientia.&hoe sine dubio credo tenuisse omnes Peripateticos, tam εego teneo,& firmiter credo Deum etiam omnia singularia cognoscere in Ppria forma. Nam ut propheta testatur,ipse humilia respicit iccelo,& in terra. non enim opinio Philasophorum debet nos deterrere in
his,in quibus videntura rebus fidei B esse discordes,quia ipsi in tantum p forma,quia ipsa de se informis est,&cesserunt inquantum lumen natu- est in potentia ad omnem formam.
Talis rationis potuit eos ducere, sed unde nullam habet formam substafides nostra a supernaturali lumine tialem, neq; vlam, neq; particularrispirmissancti illustras qui falli non neq; imperfectam, neq; persectam potest,&i5e sit dator auxili j. placuit
autem no Dis soluere ea argumenta
Grego. quia Deus, ut inquit beatus Augu . non indiget nostro menda- illud subiectum esse denudatum ab omni forma,ita φ non sit aliqua illarum, nec habens aliquam ex illis
formis quas recipit sibi propria, sed est indis renter se habens in potentia ad omnes formas,& ita ut dicite prima materia, quae recipit omnes sermas tam persectas,quam impersectis:&ideo est denudata ab omni Scio.non enim rationes illae sunt ex mente Philosophi.& ne aliquis rationibus illis innixus, amittat meritum fidei.
Omne recipiens debet esse denuda
tum a natura recept i. v γ Vlgatissima est propositio, &V maximi momenti in philosophiasvnde Auer. in . s. de anima. m. .inquit. cpissa dem roria. 3. de anima adducta ibip philosoph u ira, suns cui dicit. Si autem fuerit aliquo isubiectum quod non est receptiua omninm formaru simpliciter, sed
quarundam,non oportet, ut dicit viale subiectum careat,& sit denuda tum ab omni forma simpli, sed so lum debet esse denudatum, ab illa Erma, vel ab illis formis respectu
quarum tale subiectum dicitur esse . receptiuum.& isto modo elementa quae fiunt subiecta receptiua forma .rum mixtorum corporum, ab illis lummodo oportet esse denudata, sed non oportet, q, ab omni forma absol ute D ni den udata, qu ia eleme ta remanentiae elementa, non posis antesse priuata propriis formis. unde nisi ita esset tunc nulla prorsuses datur super duas propositiones,qua set dria inter primum subiectu , seu Tum una erat, intellectus materia primam materiam, &inter subielis omnia cognoscit, sicut dicit hoc esse per se manifestum. Secuda autem propositio est ista,quam ha mus prae manibus speculandam, victum sm,& materiam secunda, contra Arist.& Auer. I. phy. inco m. detex. 82. ubi Arist. describens in illo MX. materiam, inquit. Dico autem
389쪽
C materiam primum subiectum unicuique, ex quo fit aliquid eum insit
non is accidens. ubi Commen. dicit primo,intelligo. n.cum dico materiam primum subiectum, quod e in potentia non subiectum ex quo generatur res,&est in actu,&seneratum ex eo est existens per se,& no per accidens hoc enim fm subiectu, dc primum conueniunt in hoc, qdgneratum inuenitur ex eis per se..t disserunt in hoc, g, primum est inpotentia;&secundum est in actu aut modo medio inter potentiam&actum,sicut est dispositio in illo, H quod generatur ex pluribus uno subiecto. Glossat etiam Averr.istam propositionem in. i. de anima. in commen. 67 Sc dicit, 'est vir veratam in receptione spiri tali, quam et in receptione materiali. Vnde inat. manifestum est, o non de necessitate illud, quod mouetur a colore debet esse non lucidum,sed debet esse non coloratum, nihil enim recipit se,autem alicui'I recipiedo ipsum,
di ista est propositio manifesta P se,& Arist. ea multotiens utitur:& in- . disterenter siue mouere, & recipere suerint spiritalia: sicut aer recipit colore, aut materialia sicut corp' mixtum ex lucido,& diaphano obseuro recipit colorem. In tertio et de anima Bbat veritatem istius propositionis isto modo in com. 4.dices, m. autem P Omne recipiens aliq uid necesse est, ut sit denudatum a narecelli, & ut sua substantia non sit subantia recepti in specie. Si enim recipiens esset de natura recepti, tunc res reciperet se, & tuc mouens esset motu . unde necesse est, ut sensus recipiens colorem careat colore,& recipiens sonum careat sono, & laec propoli tio est vera, & fine dubio. TUnde vides limitare isto m liquod
recipiens debet esse denudatu mana Declara. tura recepti fm sipecie, ciuia aliaside xi' reciperet se,&moues esset motum.
nam in his quς sunt eiusdem speciei l inuet.
quicquid per se conuenit uni, per se coiequemcouenit alteri, & ideo si fuerint duo 'indiuidua eiusdem speciei,quorum denudata
unum esset recipiens alterum pati- ana recepformiter idem posset recipere sei p. ti,ide recisum sicut sequitur, & tunc ide esset pςxexta'
mouens,& motum,dc per conseques rein actu,& in potentia. Vnde parum motum. insta Comen, in eodem com confit Ι'iopter
mando istain limitationem seribit. Opion A' Vtrum autem liccsubstantia habeat isormam diuersiam in esse a formis i in holmalibus , adhuc non declaratur ex loco ab hoc sermone. q. d. licet per illam de- Atisondi monstrationem Arist. demonstra' hΛsula tet intellectum possibile esse denu- sed subaidatu ab omni sorma materiali,quia p6a tm,2 est receptiuum omnium sormaru intes materiali um,in ex illa demon stratione non apparet an sit expoliatus ,
qualibet sorma etiam immateriali, quae est diuersa a materialibus sormis, Sc reddit causam dicens,propositio enim dicens φ recipiens debet, τι nesse denudatum a natura recepti,in 'telligitur a natura speciei illius rece- δε pia non a natura sui generis, de maxime remoti,& maxime eius quod dictum est per aequi uocationem .i. analogice,ucut est substatia,& ens,& unum,quae pleruq; ab Averr.diit gna multipliciter dicta.i. fm prius, dc posterius. nam de mente eius genus dupliciter dicitur, uno modo Pgenere univoce dicto,dc istud est genus logicum & etiam dicitur de genere dicto M prius, & posterius .Lausogo, test videre. .metaphysi.
390쪽
& alibi frequenter, ut alias probauidi flusius. Ioannes autem de Gandauo in . . de anima. in quaestio .
inquit , sti aliquid esse denudatum ab aliquo intelligitur dupliciter. 161 Vno modosmee,ut dicimus quod
L Sortes est separatus a Platone, &vrcsic se habent illa,quorum unum noest coniunctum secundum subsistetiam cum alio. Alio modo intelligi.tur aliquid esse denudatum ab alio m qui ditatem,seu essentiam, sicut cum quiditas unius non est qui ditas,& essentia alterius, quan uis sint B coniuncta secundum subsistetiam, ut dicimus Q, materia prima est denudata ab omni forma seu actu, no
quod secundum subsistentiam sit separata ab omni forma, sed quia quiditas,& essentia materiae primae noesiquiditas nec essentia alicuius sormae,Vt patet. I . physicor. de sie est in multis aliis similiter. possibile. n.
est,m aliqua duo sint sibi inuice eoniuncta secundum esse, ita P sint in eodem loco,& eodem subiecto , &tamen essentia unius diuersa est abessentia alterius,ut sciunt paru exerC citati in philosophia Aristote. unde
iuxta istam solutionem soluit multa argumenta in illa qone de tactu respectu qualitatum tangibilium, dicendo P licet tactus non sit denudatus ab omni tangibili secundum G siubsistentiae tamen ipsa virtus tactiva est denudata essentialiter ab omni qualitate tansibili. Sic. sq, es. sentia ipsius non est aliqua qualitas tangibilis sed est virtus animae naturalis fundata in organo habete quadam medietatem, & proportionem omnium qualitatum tangibilium.
Et sic dicit de intellectu, quod e es
sentialiter denudatus ab omnibuI tasormis materialibus, & earum speciebus, quamuis sit coniunctus messe cu multis,& sorte omnibus speciebus intelligibilibus sormaru ma, terialium. Et eodem modo resp5
det ad illud de vii,& visibili. Dicit
enim l visus non est separatus sim esse ab omnibus coloribus, sicut bene arguebat videlicet, quia omnia mixta colore participant ex lib. de sensu&sensa.Tamen alia est quiditas visus ab omni colore,& sic denudatus est secundum essentiam, licernon secundum subsistentiam,&rursus,quilibet visus non cognoscit co- E lorem sui organi in quo existit. Quamuis sorte visus unius animalis cognoscit, vel cognoscere possit colorem organi visus alterius animalis.&itas reuiterta praedictum doctorem Ppo nostra, quae propo nitur hic,locum habet isto modo,q, reeipiens debet esse denudatum a
natura recepti,secundum essentiam&non secundum subsistentiam. sed ista glossa Ioannis contradicit
Commen .expresse in. 3. de anima.
m. . Vbi dicit, φ. 2. propositio super qua fundatur demonstratio Ari Fsto.est ista videlicet,q, recipiens det esse denudatum a natura recepti, &ut sua substantia, non sit substantia recepti in specie, ubi duo si in ut iuncta concurrunt in verificando illam propositionem videlicet,l recipies
debet esse denudatum a natura recepti,& hoc quantum ad esse, & quod substantia eius non sit substantia recepti in specie,&hoc quan in m adessentiam. Amplius si recipiens secundum esse non debet esse denudatum a natura recepti, tunc aliquid secundum esse habens aliquam sor- Theore. Y Inam