장음표시 사용
111쪽
lapsu in ulum penitus traduceretur. Ita prima fronte conjeceram, nec deerat ratio conjecturae 3 norunt enim quam sortem literae passae
sint, vel apud eos, qui utpote publici prost Gres earum tutelam debuerant luscepisse, ut oratione quadam ingemuit Muretus. Earumisdem quis fuerit apud religiosos exitus, di potissimum apud eos qui soli Theologiae favent, quotidiana satis exprobrat eX perientia. Inis de nuam quantitatis syllabicae oblivionem existimabam, quam Ecclesiastico cantus usu confirmatam iidem defendissent. Verum me nuper monuit in re Musica, aliisque Matheseon partibus, scientissimus Dominus Iacobus le Clerc, Congreg. S. Mauri Monachus insignis, non ita rem se habuisse, cum demonstrari pose
sit, errore factum, ut lyllabarum quantitatem observare tentarenr,quae notis aequalibus in cantu plano Ecclesiastico pronunciari postulant. Primo equidem constat, veteres ad numerorum advertisse divisionem, ut varias in Musicam cantuum species inducerent; quid pomro, si eandem, quam ill i ingrcssi sunt, nos sequamur viam ' nonne omnis divisio fit, aut in partes aequales, aut inaequales 3 ratio aequa litatis cantum planum Ecclesiasticum , ut ratio inaequalitatis Rhythmicam, constituit: haec autem inaequalitas,si commensurabilis, poeticam, si incommensurabilis, psalmodicamessicit. Rationem aequalitatis cantores observarunt, dum aequales pronunciarunt notas,
inaequalitatis vero Psalmista & potitae; illi nempe dum accentuum legibus, ii vero dum syllabarum quantitati studuerunt 1 aliis syllabas elevandas producentibus , deprimendas corripientibus, sive
langae sint aliunde, sive breves; aliis vicissim nulla accentuum ratione habita syllabarum lcmpora servantibus. Verum ne videar gratis asseruisse , rationem inaequalitatis in Rhythmicae partem venisse, vetustissimum rei Musicae , Graecum Bacchium seniorem , Doctorem , sic respondentem interrogant Proseram. Ex quoιnam temporibus Rhythmus est connexus f Tribus respondet) brevi , longo , in irrationali. Uuodnam est breve, minimum ' Quidquid nullas divisiones recipit. uodnam est loneum' Hujκι duplum. Vuod nam irrationale Quod brevi quidem longius
est, at longo minus. Quoniam vero quantum sit minua aut majus evi denti ratione trias nequit, ex hoc ipso accidente irrationale est appetiarum. Ita vertit Doctissimus Marcus Me ibomius. Quod si rationem inaequalitatis ad Rhythmicam pertinere Bacchius definivir, cuinam aequalitatis ratio, nisi cantu i Ecclesiastico, quem ideo planum
112쪽
vocant, quod aequa planaque Voce fiat, poterit Convenire Ex quo, merito vidcntur mihi erroris insimulandi, qui hunc usium pervem tentes novum induxerunt, in quo, contra Musicae leges, quantitatem syllabicam observare Conantur. Secundo, lubens ab iis, qui quantitatem syllabicam in cantum Ecclesiasticum invexerunt , postularem, quare primam syllabam vocis, Domine , non modo Pronunciatione producunt, sed eam pluribus etiam notis onerant, cum syllaba Do , tam sit brevis,
quam syllaba Mi ' Cur illud sibi licere praelum unt, hoc vero do ctissimis Ecclesiastici cantus Auctoribus negant 'Unum est, quod Recentiores nostri cantus, non dicam mode ratores, sed potius corruptores, possint respondere, non ad sylla harum scilicet quantitatem, sed ad accentuum rationem attendisse, quam ut Observarent, operae pretium fuit, notarum numero & vam lore, eorum varietatem distinxisse. Uerum quis non videat quam iniqua sit haec responsio; aut enim de accentu grammatico aut de psalmodico volunt intelligi, quorum neuter in plano cantu observari potest , quod accentus grammat, cus solitus sit adhiberi ad elevandam aut deprimendam vocem in syllabarum pronunciatione , non ad protrahendam vel contrahendam; at illa vocis inflexio grammatica, cum sit irrationalis , harmonica esse nequit; nec enim inter loquentem & cantantem foret ulla distinctio. Accentus quoque pselmodicus in eodem cantu pla no non potest observari: cum, uti supra diximus, deberet esse ratio inaequalitatis incommensurabilis, seu notarum aliae deberent esse longae, aliae breves irrationales 3 & sic cantus planus non esset amplius planus & aequalis, sed inaequalis & psalmodicus; tuncque Philosophis indigna specierum confusio inveheretur in Musicam. Tertio, si inter coelorum motus harmoniam observarunt Astronomi, quaelo , dato singulis planetis inaequali motu , Rhythmicae convenienti, cuinam Musicae parti primi Mobilis motus, aequali-ier incedens, respondebit, nisi illi quae Isometra dici potest, quamque vulgo planum cantum solent nuncupare Nec est quod forsan urgeas, ingratum auribus suturum, si haec syllabarum quantitas incantu negligatur, clim haec gratia, quam hodie experimur, non nisi ex ulu manaverit , & solo sulciatur habitu , eo plane modo, quo novitas vestium statim oculis non arridet, quibus tamen assue-
113쪽
vulgaria illa nostra Latinae linguae pronunciandae ratio nullatenus est grammatica, sed vere & mere psalmodica, ut satis ex dictis colligi potest, & ex hoc sancti Augustini testimonio lib. a. de M sic a cap. I. Cum dixeris, inquit, Cano, veι su versu posueris , ita ut vel tu pronuncios produca h M. verbi stitabam primam , vel in
ναμ eo loco ponaε, as esse produsam oportebat, reprehendet gramma ticus, nihil aliud asserens, cur hanc corripi oporteaι , nisi quod hi qui ante nos fuerunt, in quorum libri extanι , tractanturque a grammaticis, ea correpta non producta usi fuerint ι quare hic, quidquid valeat, auctoritas valet. Αι vero Musica ratis , ad quam dimensio ipsa ιο-
eum rationalis Cr numerosita pertinet, non curat , nisi ut corripiatur
vel producatur stilaba , qua illo vel illo loco est , secundum ratιonem mensurarum suarum. Nam si eo loco ubi duaι longas o stabas poni decet, hoe verbum Cano posueris , CV primam , qua brevis est , pronuntiatione longam feceris, nihil Musica omnino Fuccenset , rempora enim vocum ea pervenere ad aures , qua isti numero debita fuerunt. Huc usque Sancti Doctoris verba ; ex quibus duo concludere licet, unum, rectum,&antiquum pronunciandi modum id exigere, ut etiam in
disyllabis prima brevis efferatur, si brevis est x, unde ergo nunc producitur, nisi quia jubet psalmodia, protrahendam esse quantam-libet syllabam accentu notatam , qualis prima est in omnibus pene disjllabis, alterum, in Musica syllabarum quantitatem semper licite negligi potui sie, ut potius numerorum ratio servaretur.
114쪽
116쪽
E Gallico sermone in Latinum transsatus. Os es natura jungenda , nec artis expers natura conspicietur opus. Diuiligoo by Corale
118쪽
Gnoro equidem, Vir summe Reverende, annon satius omnino fuisset absque ullis notis hoc opus me publici secisse juris, quam nonnullorum secutum esse consilium , ad id me exhortantium, ut loca dissiciliora elucidarem, quo unusquisque, qui modo naris obesae non omnino csisset, mentem Cartesii percipere posset. Illorum in me amorem hoc consilium satis prodere non inficior, sed tamen , ne quod mutare non amplius est integrum , multum Vituperem , id sentio, tractatus hosce nudos, & quales ab auctore conditi erant ,. edendos fuisse , cum injuria qua si inferatur Cartesio , dum ipsius scripta , ut ab omnibus reciperentur , alieno creduntur indigere calamo. Quod sine primis quidem Mechanicae , cui soli nostras adjecimus annotationes, imbutus quispiam esset rudimentis, hunc tamen facile credideris magni esse facturum tanti Viri nomen , cujus opera, licet etiam de ipsorum pretio nobis non constet, thesauri tamen instar investigari merentur. Imo si quidam' a a popu
119쪽
populi in Deorum suorum templis obscuritatem amaverunt, ut eo magis illa veneranda redderent, inque iis non nisi mysterio plena peragi, hominibus persuaderent ; eadem quoque ratio requirere videretur, ut Cartesii hypothesibus non plus lucis, ac ab authore ipso habent, afferretur, quo abeas percipientibus approbarentur, illis vero, qui eas suum transcendere putarent captum, propter authoris aestimationem cocco assensu & citra deceptionis metum reciperentur. Tractatus de Musica talis adhuc cst conditionis, ut hac sit approbatione dignus. Praeterquam enim quod priorum editionum mendas sustulerim, quodque inutile & superfluum esse autographo docebar , resecarim , versionemque adoris narim , alia adjicere mihi per otium non licuit. Nam quae sub finem adjeci, non sunt nisi partes solutae, quibus dissiciliora obscurioraque loca non enucleantur ι suntque tantum quarundam Epistolarum epitome, in quibus ad quaestiones varia occasione mihi propositas responderam. Αlter de Mechanica tractatus minorem quidem elucidationem requirebat: nihilominus tamen quia loca quaedam intricata videbantur, hinc Occasionem cepi, ut notis meis, praeter alia particularia , id insererem , quod ad libros dissiciliores consimilis argumenti legendos necessarium esse videbatur, atque ita fusiores in Musicam commentationes, quarum ope Cartesii aliorumque scripta facillime intelligantur, in aliud rejeci tempus. Ex hisce paucis, Summe Reverende Abbas, intellexisti, credo, cuinam Opus hocce ortum suum acceptum ferre deis beat, & quemadmodum , cum ab initio solam tantum Mechanicam edere constituissem, Notas composuerim duarum modo plagularum spatio comprehensas , quae deinde ad plura nonnulla se extenderunt, ut, si Musica, cujus nullum fere in Gallia adhuc superest exemplar, ei adjungeretur, Volumen fragmentorum, , Clerseterio in tertii literarum Voluminis
120쪽
praefatione promissum inchoaretur. Idcirco isthoc de meis quicquam edendi propositum ex mera eorum, quos magni facio, iudicii observantia potius, quam aliquo scribendi pruritu est enatum. Te minime fugit, quomodo Physiicis &Mathematicis nunc delecter, illamque deseruerim sententiam, qua statuebam, hisce qui operam navaret, studium ex omnibus
quam maxime rationi consentaneum excolere. E contrario Vero nunc ea usque adeo parum cum meae vitae ratione commune habere puto , ut scientiarum harum curiosa cum altaris sacris conciliare mihi prorsus sit dissicite: Libenter quoque iis assentirem , qui Eusebii Emissent ad Episcopatum factae electioni suum adjicere nolebant calculum, quod , referente Socrate, Mathesin docuisset; imo ad majorem illis contemptum conciliandum pulchris illis Eusebii Caesariensis verbis , quae de asseciis Artemonis disserens usurpat : Relictis se depositis saerarum litterarum s diis , omni cura o egitatione in Geometriam incumbunt,
tanquam ex terra editι de terra loquuntur , omnino uterer , nisii Mathematicorum potius contemptum, & neglectum Scripturarum, quam ipsius Matheseos, cujus optimus esse potest usus , cognitionem damnari scirem. Sic Plato, quid Deus ageret, interrogatus, nullum judicabat laborem Deo digniorem , ac , quod respondebat , γεωμο-- τον Θεο, , quod Geometriam exerceret. Sanctum etiam Basilium, Augustinum, celebremque Didymum, qui licet coecus esset, ab Hieronymo tamen Oculatus appellabatur,) Dionysium denique cognomine exiguum, aliosque plures has scientias suo cum ministerio pugnare haud existimasse scio; quid 3 quod ipsis Alexandriae Episcopis Calendarii adornandi cura diu siit imposita, erroresque circa Pascha commissos emendandi , quod sane citra exactam Planetarum illud determinantium notitiam fieri haudquaquam potuisset.
Hisce, quae modo dixi, Vir plurimum Reverende, errores, a 3 qui