장음표시 사용
141쪽
Secunda Cones. Primus modus eX positis tertio notab.qui asserit, non virtute Baptismi, sed solius contritionis, qua tollitur fictio, peccata praecedentia fibone Sc R iptismum remitti,est alienus a sentetia Augustari di alio tu Theologoria, & minime probandus,
quia in lege noua,iuxta Conc. Tride. doctrina ses. 6. Sc Iq. nulla Peccatu originale, aut mortale actuale dimittitur, niti per aliquod sacramentu in re, Vel
in voto; ut puta per Bipulatum & pq
nitentiam, quia alia lacramenta non sunt ad id per te institut a, ut supra vidimus; sed peccatu originale, aut mortale ante A iptismum commissum,notollutur per sacramentum penitentiqin re, vel in voto, quia cum no sint imateria illius, non postiliat circa illa habere efficacia mi ergo tollutur per Baptis mulia: sed in illo, qui iam bapti Zatus ficte fuit, non pi t tolli per Baptismua voto, quia est incapaκ talis voti, sicut& alterius Baptismi; ergo necessario tollenda sunt per B iptismum susce-Ptum,quis tempore Praecesserit. Plaeterea si concomitanter totum remittitur per contritionem peccatum originale, & actuale non re nussum ob Gctionem,ergo assignanda erit causa,
Per quam per se remitti pol sint, quia omne per accidens debet reduci ad causam per se: sed talis causa per seno
Potest poni nisi B iptismus; ergo per il
lum remittuntur: sed non per Baptis,mum futurum,quia reiterari no por ergo per B ipti sinu susceptu.Tandem
Peccatu oragmate no contrahitur nisi Per generationem naturaletergo nec
termiti potest nisi per regeneratione spirituale,que t m fit i baptismo iuxta illud, ii si quis renatus fuerit e X aqua& Spiritus. & . et vero praedictus modus sit ab Aug. alienuo liccius Patcbit. Tertia Concl. Non solum peccata illa, quς in ficto erant ante Baptismu, sublata sch:one tolluntur virtute Baptismi , sed etia datur gratia distincta
ab illa, quae contritioni respondet. Probatur, quia cum omnes Theologi aD firmari .effectu Raptismi redire rece
dente fictionedoquuntur de quolibe effecti, Raptismi, ' maxime de effoctag .itiae. Preterea costituamus homine, qui bona fide,& sine nouo peccato accepit dapti sinu,sine sufficiente tam eis spositione , atq; adeo fistus&sine effectu, si huiusmodi homo antein
quam aliquod mortale commitat,habet veram suorum Peccatorum attritionem,cosequenter effectum B ipti se mi, ut acute satis docet ei cotus ubi supra,& nos statim docebimus, quia revera tollit fistionem, quae tantum P sita erat in defectu talis dispositionis; ergo illi hol datur prima gratia baptis malis, ius data suisset tempore Baptismi,nisi fuisset fictio ergo illa gratia datur ratione solius Baptismi, supposita iubiecti di bsitione , quia sola attritio per se non sufficeret ad talem gratiae effectum; ergo Baptismu praete ritus sufficit,recedente fictione, ad dodam eam dena gratiam, Sc hoc Δ-eκ pere operato.Si igitur Baptiimus recedete fiebone per attritione ia sulficienter confert ratiam Baptismalem e X opere operat ergo similiter si ea- de fiebo remoueatur Per vera contristionem, dabitur eadem gratia-e X O-Pere operato, mo sortiore ratione.
Q tarta Cos. Ablata fictione datur
esse bas Baptismi totus o tota e Xtξ-sione Sc intelione cu qua in Principi daretur, si scibo non interuenisset. Conclusio est Augustini lib. pruno de Baptisino contra Danai stas, ca. 2. vias c ait: tunc valere incipit ad salute in
142쪽
De Sacramentorum causalitate. IO
Biptismus, cum illa ficto veraci conia nisione recesserit, quae corde in mali tia, vel sacrilegio perseuerante Peccatorum ablution em non sineb. it fieri quam sentctiam sic fere omnes Theologi intelligunt, scut in Conclusione habetur,&minutim declaratur: Nain in primis datur gratia lanctificans eri
Pere operato,ut Praecedente conclusione ostendimus, in qua dantur Om
nes virtutes & dona, quia haec ota vel sub nomine gratiae sanctificantis
intelliguntur,vel in ea tanquam in radice continetur . Datur deinde remis
sio non solum peccati originalis, sed
etiam actualium . quae cum illo coniuncta sunt cum tamen eodem titulo ac ratione, nam quae commissa sunt ante Baptismum, per se tolluntur virtute eius, quia eorum remiisio est pro Prius ac per se effectus eius; quae vero post Baptismum commissa sunt,tollu-tur concomitanter &per accidens,
Per Baptismum per se tum per poeni tentiam in voto. Conclusio liaec est Scoti ubi supra,ait enim siclit.C. Vno
modo potest dici , quod illa fictio non
dimittitur, nis per veram poenitentiam,sed ea dimilla habet Biptismus effectum tuum, respectu oin tuu peccatorum praecedentium Baptismum, quae talnen non erant causa fictionis in B iptismo,ver. grat. aliquis ante Bapti linum commisit septem peccata mortalia, & venit ad Baptismum, de sex attritu viseptimuin autem acta placet,vel de eo nullo modo atteritur,
illud septimum est solum causa fictionis eius in Baptismo; OPOrtet ergo, Vivere pcenateat de isto septimo, ct in se, dcin quantum est causa fictionis: quod pro tanto dico, quia serte peccauit nouo peccato mortali Propter irreuerentiam sacramento Baptismi, recipiendo illum cum tali fictione rsed recedete ista fictione, quae luit impedimentum effectus Baptismi, Deus coufert gratiam baptismalem in remedium contra alia peccata, quae suissent deleta in B iptismo, nisi fictio occurrisset , dc ideo de illis idem non oportet habere nouam pC nitentiam snec serre nouam attritionem, Praeter
illam, quae habita fuit ante B ipti sinu. sed solo impedimento amoto, sicut Deus si quo modo primo ali itisset ad causandum eis cta in eius, vel dandum,quando suscipiebatur, ius suisset impedimentum in suscipiente; ita paratus est semper post luscepti nem eius signi ais stere ei, qui suscipit, ad causandum effectum eius, quando cessat illud impedimentum.
Nec oportet dicere, characterem in
ficto aliquid operari, sed solum quod
Deus eX eadem pactione assistit tiam et,qui suscipit,ad causuadu esse ctu eius, quam cito obex tollitur. H qc Scotus. In quibus uerbis duo asserit: alterum, recedente fictione Baptiumum habere suum effectu in Integrum , quem habiturus erat in suscia Pusiate, ais interuenisset obex: alteruvero est, quod fictus tenetur poenitentiain agere de peccato, quod fictionis causa extitit, non talum in se, sed etiam quatenus fictionis e Xtitit causa. In quo aduerte, quod licet utriusque si necessaria poenitentia, non tamen eodem modo; nam illi ira peccati in se solum est necessaria at tritio, sicut ante Baptismum, nec alia poenitentia per se requiritur, secundi vero peccati, scilicet fictionis ipsius requiritur poenitentia, & contritio, quae sacramentum poenitentiae in voto includit, necessario est confitenda.
143쪽
Sed contra hanc conclusionem O. Ujcit Scotus in hunc modum. Per poenitentiam solum deletur ista .fictio: sed non potest deleri unum peccatum mortale, quin deleantur omnia, quia secundum Augustinum mpium est a Deo dimidiam sperare veniam ; ergo per illam poenitentiam delentur illa alia peccata; ergo gratia baptismalis non delet ita. Respondent aliqui huic argumento inquit Scotus poenitentiam qu dem, quart- tum est de se, posse delere omnia peccata, tamen quando a causa poteritiori praeuenitur, non delet illa: in nostro autem casu circa peccata,'ux B. Ptismum p ecessere .praeuenietur erutetia a gratia baptis urali, Jcita priusquam poenitentia illa peccata deleat, delentur ab illa baptismali gratia. Sed laoc, inquit Scotus, Videtur cum ratione ipsa Pugnare, quia Prius naturaliter tollitur fictio per poeniten'tiam , quam per Biptismum aliquid causetur; ergo non Praevenitur P nitentia a Baptismo, quo ad illorum Peccatorum deletionem: ideo aliter respondet Scotus, ut pura, quod licet Perfect i poenitentia vere ac perfecte reconciliet peccatorem Deo, Sperconsequens nullum peccatum in ipso
relinquat, caeterum non Omne peccatum, quod insuit, perseuerar, sed illud, quod est obiectum s .i .post Baptismuin commissum . itaq; in nostro casu poeniretitia per se solum delet ficti is peccatum, concomitanter vero alia, qui non sunt materia eius.
Vnde Scotus,ubi supra se ait: Tum ergo per virtute monitentiae dimittuntur haec o mnia peccata,sed dimitium turpartim per p itentia, partim vero Per alia causam, Si deo non habetur ibi dimidia venia Peccatorii, sed tota a Deo,non tamen tota per poenia tentia,quia tisi oportuit de ossius peccatis, quae inerant petnitere . Et iuXta hoc est dicendum, quod illa Peccata, de quibus insuit in suscipiente vera attr,tio, rem imitatur quoad culpam der nam, de quibus non oportet habe
re contritionem, nee confessione, nec
satisfactione,sed scitu, inquit Scotus, de illo leptimo,quod sit et is i fictionis; quod intellige cum grano silis , nam de illo,quod causa ficto ni3 fuit, oportet solum habere attritionem,si lecun dum se consideratur, quia de illo non praecessit attritio; de fictione uero est necessarii poenitentia, consessio, sati factio, etsi aliquo modo de illo, quod causa fictionis extitit, est necessaria alia i in litentia,ut contritio noni est. D si si ira tenus inbibitam habet uise fictionem; quae effectum Baptism impedivit. Et in hoc sensu intelligendus est Scotus. Sed obi jcies, peccatu mortale post Baptismum non deleti, nis per petiaretentiam,rergo illa peccata, quae suscepto B aptismo insunt, cum per Poeni tentiam tollitur fictio, non dimittuntur, nisi per poenitentiam, dc nullatenus per Baptismum. Respon det Sc tus duplicitere Primo propostione nuhanc, peccatu mortale post Bapti siminon deletur nisi per petnuetia, debere intelligi de Heccato coinmisso post Baptismum, vel omnino sc inhaerente, quod de ipso nec fuerit attritio, ne contritio, in Baptismo,nec post Bapti iam uiri; sicut in casu nostro de illo, quuseptem peccata mortalia ante Bapti iamum habebat, & loluin accessit attritus de leκ, leptimum vero Placuit.
vel etiam attritus non est ἰ tunc e- iam inquit Scotus, illud septimum n
Per Bapuunu deletur, sed P penitet i a
144쪽
De Sacramentorum Causalitate. t o f
usod intellige semper,sicut supra eκ- Plicauimus, scilicet Ad intelligatur de illo peccato in se sumpto, quia ad deletionem eius,& Praecedentium luis ciebat sola attritio absq; alia poenitentia, si fictio non adesset, quae fuit peccatum ab eo distinctum, sed de fictione in se,vel de illo peccat Geptimo sotu ut inhib tu, Scin se habet fict: one. Qd vero se Scotus intellige duS st,patet, Da cu assignat lecti dii modii respodedi ad fecundum argumentia in cor pore quaestionis, se ait: Potest dici, dquando aliquis vere poen: tet de fictio. ne illa dcc. ubi peccatum, quod fictio. rus extitit causa, fictionem appellat,
insinuas te per illud nihil aliud qua fictionem intelligere velle. Secundo re.
spondet, quod quando aliquem vere poenitet de s hione illa, quae B iptismi effectu impedivit,infunditur ei perfectior gratia quam essct illa, quae Praecise virtute poenitentiae infunderetur,
ita quod illa includat in se perfectione gratiae b. iptismalis de ps utentialis: sicque B iptismus habet suum ellictum, quia gratia aequi ualens gr.mae bapti mali datur poenitenti de fictione, simul cum illa,quae datur virtute contritionis, S illa gratia habens utriusque perscct onem est deletiva &remissiua peccatorum praecedentium Baptismum & fictionis , vel aliorum Baptismi susceptionem subsequen-uamenus tium: illorum quidem genui. Bipti Lmalis gratia est, ex virtute Baptismi
collata;istorum vero quatenus Poeni tenti alis est.
Sed contra hoc obipit Scotus, quias illa in gratiam ita Persectam recipit ille fictus, reportaret commodum de fictione sua maius qua si tunc non fuisset ictus, Sc postea in peccatum recl- disse q& modo Poeniteret. nam si recidisset, & modo poeniteret, noli haberet gratia,in si tantum virtute poenitentiae: atali eiu Sta hanc sentetiam qui ficte ad B iptismum accessit, habet in poenitendo quasi duplicem, gratiam Poenitentialem scilicet, & baptismalem. Respondet Scotus iii 'liciter. Primo negando, quod iste fictus reportet commodum de sua fictione, sed magis damnum, quia a fasceptione
Baptismi actuali vique ad veram poe' nitentiam, est filius Gehennae, iocomnia opera eius mortua, & absque vi,
lo merito gratiae, Sc foris, at si ita perstitisset,nec fictionem habuit Iet, fuisset tunc filius regni, Scoperae tu, fuissent viva vique ad lapsum, quibu;
meruisset augmentum gratiae Sc glo. riae. Secundo respondet,quod non re. cipit fistus p nitens maiorem gratiam, qua s post Baptismum cecidi Dset, & per poenitentiam resurrexisset, quia in hoc poenitenda reciperet tantam gratiam , quantam nunc recipit poenitens de fictione,quia relingens a Peccato per pq nitentiam,recuperat totam gratiam, a qua cecidit,Sc aliam ultra per poenitentia in , & hoc vel in re, vel in acceptatione diurna, ut in materia de Botentia dicemus. Tertiore in re
spondet, quod ille fictus recipit gratia solum virtute poenitentiae, qua ipsum de fictione poeniteat, & non maiorem , qua si fictus no fuisset in Bapti Lino,quia illa susceptio Baptismi fuit
opus mortuum,&consequenter non
potest reuiuiscere per gratia, absolutus tam e manet a precepto de Baptismo percipie do: sed huiusmodi impletio nihil fibi valuit ad salutem , quia fuit opus mortuit hominis existetis in peccato sine vita gratiae: dicitur tamen recipere effectu B iptismi fictus, qA penitet,ila efficitur filius regni, nec obligatur
145쪽
gatur a K recipiendum Baptismum, visit filius regni, quia vere adimpleuit praeceptum de Baptismo suscipiendo. Vbi nota inquit Scotus) quod actu
liter peccans mortaliter Potest meodem actu adimplere Praeceptum , sedis tertius modus dicendi, quem Ponit Scotus, ut respondeat argumentis, UOPlacet, quatenus negat recedente fictione Baptismum habere suu in effectum cum tota eXtensione &intei
sone,quam habuisset primo, si abique fictione fuisset iusceptus. Qvinta conclusio.Qui eN ignorantia inculpabili fictus accedit ad Baptismum , quia putat se esse vere attritum, cum non sit,non indiget, ad iobedam fictionem, Sc gratiam,& remissionem Peccatorum ratione Baptismi obtinendam, aliqua contritione,sed lota attritiosus sicit ei ad hos effectus. Ratio est, quia lauiusnodi attritio tunc sui seci Dset,quando Baptismus receptus est;er
go S postea sui ficiet, quia nullu pec
catum de nouo accessit. Praeterea tollere fictionem est retractare peccatu, quod prius non fuerat retris ct . tum sed in nostro casu per solam attritionem vere retractatur peccatum,quantum Baptismus postulat, Sc per consequens ponitur dispositio,quam Baptismus per se requirit, ergo illa posita habebit sacramentum tuum effectum. Tandem quia in huiusmodi homine
non est necessirium poenitentiae sacramentum , quia eius peccata omnia
Praecesserunt Bipti limum; ergo tollenda sunt per Bipti linum cum sola dispositione per se ad ipsum requisita,
quae est attritio, nam si contritio esset requisia, nunc similiter Sc ad Bapti imi susceptionem,quod no est verum. Conclusio est Scoti ubi supra , cum ait
de peccato, de quo accedens ad Baptismum non fuit attrItus, susscere
Postea h. ibere attritionem ; in quibus vel bis et lain confitetur,posse aliquem habere veram attritione aliquorum Peccatorum, & non omnium: quod velum i st, saltem detestandi illa propter Propriam Sc specificam turpitu. du em eorum,in qua non habent peccata mortalia necessariam connexio. nem rei pectu interioris effectus, seu detestationis voluntatis. Sexta concluso. Si accepto Baptismo Peccatum mortale commistum
est, vel in ipsa susceptione fictio est apposita ad fictionem & peccatum to utendum contritio necessaria erit, si eΚ-tra sacramentum poenitentiae fieri debet eius ablatio. Conclusio est Scotivbi supra, cum ait de fictione,necessa ris habendam esse poenitentiam, de conseisionem, & satisfactionem,& similiter de omnibus peccatis post Baptismuin commissis . Idem tenet D ran .in A. d. 6. Probatur, quia illud peccatu , quod in ipso Baptismo, vel post est commissum, non potest tolli per
Baptismum, quia per eum solum tolluntur ea peccata, quae ipsum praeces serunt; ergo ad illius peccati deletionem in Baptismo, vel post commissi, per se non sufficiet lota attritio; ergo
ut extra sacramentum tollatur,necessaria erit contritio, vel aliter sola attriistio per se sine sacramento non sus Gciet ad deletionem peccatorum, quia non est immediatς dispositio ad gratiam; ergo necessaria ad id erit con
Dices sorsan, ratione Baptismi suscepti sufficere. Cotra,quia B apti l mus digne susceptus non est cauta remissionis peccati, post eius susceptionem commissi; ergo neque indigne fuse Plus poterit eiusdem esse caula .vel alterius
146쪽
De Sacramentorum causalitate. IOI
terius in eius susceptione commissi. Tandem quia peccatum post Bapti Gmum commissum, vel in eius susce- Ptione , per se tamquam eius materia Pertinet ad sacramentum Penitentiq; ergo non potest deleri, nisi in Sacramento,uel in re, vel in voto: Si per sacramentum in re debet tolli, sufficiet attritio; si vero per illud in voto aufereri debet,necessaria est cotritio, ut omnes Theologi fatentur; ergo cum inc5clusione sermo sit de ablatione peccati illius e Xtra sacramentu Penitenile, necessaria erit contritio ad eius deletionem , dc confirmatur, & redit in idem,quia non solum peccatum commissum post Baptismum, sed etiam illa fictio per se pertinet ad sacramentum poenitentiae, iuxta Augustinum lib. I. de Bapt. c. I 2. ergo eXtra sacramentum remitti non potest, nisi per contritionem,quq votum poenitentiae
includit, quod vero illa fictio sit poenitentiae obiectum,praeterquam quod a Doctoribus supra citatis, dc praetertima D. Thoria. asseritur tertia par. q. 69. art. IO.ad secundum, probatur sic, quia Baptismus in ordine ad susceptionem& dispositionem eius prius natura infundit characterem quam gratiam ;tum quia ad imprimendum characterem nulla requiritur dispositio, quae tame requiritur ad gratiam; tum quia sicut etiam character baptism lis est potentia passiua ad alia sacramenta,&eorum effectus,ita ad effectam gratiae baptismalis; igitur quando homo ponit obice grat: et baptismali per ficti nem sacrilegam , iam intelligitur charactere baptismali insignitus; ergo tale Peccatum prout iure fit ab homine iam baptizato, quia oritur ab homine iam famila Christi addito. ' Praeterea quia sicut Ptius natura est baptismum esse, quam causare gratiam, ita prius natura est. Baptismum esse, qua actualiter illi obicem opponere, ne
causet gratiam; er So hoc peccatum, per quod gratiae obe X opponitur, a clauibus Ecclesiae tollitur . Tandem quia etsi illud peccatum consideretur,
ut concomitatis Baptismum non Potest per se ipsum tolli, quia eX Propria dc intrinseca ratione sua id habet, eo quod per se & directe includit appositionem necessariam ad illum, Sc sne
qua nec Per se, nec concomitanter vllum peccatum potest deleri ergo non potuit baptismus institui ad illud tollendum: Quocirca restat,ut per sola in poenitentiam auferri possit; ergo ad ipsam per se pertinet, non ad Baptis
Septima conclusio. Ei, qui ficte Baptismum accipit, vel post ipsum multa peccata com mist,sufficiet ad tollendam fictionem, vel aliorum peccatorum remissionem attritio sacramenti poenitentiae. Concluso est omnium. qui tenent sacramentum poenitentiae facere hominem de attritio cottitum:& ratio est, quia illa attritio omnium Peccatorum, coluncta cum Baptismo praecedente, & cum sacramento Poenitentiae praesente , vim contritionis habet, respectu omnium peccatorii. Praeterea quia per se loquedo, virum. que sacramentum , tam Bapti l mus,
quam poenitentia, habent dispositionem sibi proportionata ad pro Prium effectu in; ergo utrumque confert gratiam, directeq; delebit peccata qui bi subijciuntur. Sed non immerito quis poterit dubitare ,&inquirere, an homini scatis trito detur tunc tanta gratia ratione sacramenti viri utque, quanta daretur, si diuersii temporibus illa sacramenta
147쪽
susciperet , supra, ut vidimus, asseruit Scotus, huiusmodi lioum i d ui quidem perscctiorem gratiam ratione utriusque iacramenti, quς per singula daretur, quam per alterum tantum; quod cetissimum esse arbitror, quia utrumque habet suu in proprium effectum , nec causalitas unius impedit causalitatem alterius, nec diminuit, quia eorum effectus non secum pugnant m eodem lubiecto, nec causalitas unius cum causalitate alterius co-trarietatem habet. Deinde nihil cer. tum videtur in illo casu, sacramentum poenitentiae dare totum effectu,quem
homini sic disposto dare potest, quia
determinatur in actione sua ab actuali subiecti dispositione, dc ita iuxta dispositionis mensuram, gratiam Pr ducit: Si vero de Baptismo teneam, quod tantum operetur recedente iactione, quantum operatur sine ea, &cum simili dispositione cum actu e-Xercetur, necessario fatendum erit, quod coserret tantam gratiam,quan tam dare posset homini sic attrito , quia ratio eius determinaretur quoad mensuram effectus a mensura dispositionis. Et sic dicendum ad dubium, quod tanta daretur gratia per sacramentum Baptismi dc poenitentiae millo casu,ac si cum eadem dispositionee sient receptar Si vero asseramus, Baptismum in hoc calu dare minimam gratiam, quam potest dare homini non ponenti obicem, non postiue se praeparanti ad sacramentum, ut paruulo, dicendum erit illam minimam gratiam dari in virtute Baptismi, &eκ cosequenti dari minorem gratiam illi homini sic atttito per utrumque sacra uictum, quam daretur,si virumque sacramentum receptum fuisset cum simili attritione; cuiuS c Otrarium euenit, priorem tenendo sente nitam,
Sed inquires secundo, an lic eis ctus gratiae sit inter haec duo sacra.
menta diuiden d usa quia neutrum vIdetur posse hunc totuin gratiae cise ctum efficere: Et ratio ex Piaecede libus patet, quoniam est maior,quam
per illa sacramenta fieri posset. Praeterea videtur satis irrationabile, asserere, quosdam illius gratiae gradasal uno sacra mento fieri, Sc alios ab alio , non vero ita diuidi dc designari possunt, ut singuli singulis correspondeant sacramentis; nec ratio assignari potest,cur hic gradus potius ab uno, quam ab alio sacramento fiat, nisi di- Neris priores gradus a Baptistam fieri,
primor Sed hoc iam supra reprobatum relinquimns , quia potius seu Irius poenitentia in hoc casu debetuum effectum sortim , sicut per eam tollitur fictio, ante cuius ablationem Baptilmus non potest situm habere effectum. Respondeo, nulla ratione dici posse, ut argumenta facta demonstrant,quosdam gratiae gradus ab uno sacramento fieri, & quosdam ab alio,
nec totam illam gratiam ab uno solocausari tanquam ab instrumento totali , altero nihil efficiente , quia se trumque suam habet causalitatem propriam,respectu illius gratiae, ut supra eκ Scoto, & alij ostendimus. Quocirca dicendum arbitror , quod
ambo sacramenta ad illius gratiae eLfectionem concurrunt per modum Unius causae integrae, ita ut mutuo se iuuent, totusque effectus sit a singulis, licet a neutro inde pendenter ab alior sicut tractio trabis a multis se ad id adiuuantibus . est a singulis tota de- Pendenter, tamen a te inuicem. EN
148쪽
De Sacramentorum causalitate. Ιοὐ
hoe inserti potest, quod licet unum 7uodq; istorum sacramentorum Pere, de directe peccata remittat qua dam ratione, ut Baptismus,quae ipsum Praecesserunt, & poenitentia ea, quae ipsum subsequuta lunt, quodlibet tamen eorum omnia saltem concomitanter remittit, quia causti gratiae omnia discedunt. Octaua concluso.Coserre gratiam fictione recedente, est proprium Baptismi , ita quod alijs sacramentis non competit. Conclusio haec est Scoti ubi supra, squidem disputando de hac re
in Bapismo nullius sacramenti meminit, nec talem effectum tribuit nec ipsi sacramento Poenitentiae, cuius in illa quaestione toties mentionem δε
quam sic probat: Primo, quia ratio &necessitas R ipti sint in hac parte est singularis, quia inest sacramento, quod iterari non potest, & cuius effcchus est simpliciter necessarius ad salutem , quae duo nulli alteri sacramento conueniunt: Ex quibus duabus proprietatibus si in ut sumptis nascetur necess-tas, ob quam, recedente sistione,redit Baptismi cffcctus ; ergo cum ista in alijs sacramentis simul sumpta non re- Periantur, non est cur alii sacramento a Baptismo id tribui pol sit, quia si ite. rari Potest , subsequens sacramentum
sufficiet ad effectum habendum, &ita non erit necessarium, ut sacramentum prius ficte lusceptum operetui si vero iterari non potest, cum ipsum non sit necessarium ad lalutem, sim liter nec eius effectus erit in ecessarius; S ita non oportebit dari fictione re
Secundo , quia Baptismus modo quodam singulati est Dei opus, quod nec clauis Ecclesia requirit, nec dilo sitionem in suscipiente per se loquendo, ut in paruulis, quia ad remedium originalis peccati institutum est, ad plenissimam indulgentiam, & ad reis generationem filiorum Dei, ob quae omnia est illi concessa haec specialis
Praerogatiua ἱ ergo ad alia sacramenta non est eκtendenda. Et confirmatur,
quia Augustinus soli Baptismo hoc priuilegium tribuit ; ergo ad alia sa,
cramenta non debet eXtendi. Oppositam sententiam tenet D. Thom. in η. dist. 4. quaest. q. at t. a. quaestiuncula septima ad tertium, ubi omnia sacramenta characterem imprimentia ait eundem effectum habere cum Baptismo , quoad causandos suos effectus, fictione recedente. Et ibidem Pa. lud. qui sequitur Couar. in cap. Alma
mater Par. I. seis . num. I 3. Ratio D.
Thom. fundatur in charactere, nam licet ipse per se loquatur de charactere Bapti l mali, tamen ratio potest ad alia extendi; nam qui ordinatur, characterem etiam recipit, tanquam sormam , ad quam consequitur gratia quasi necessario, e X ipso D.Tho m. nisi obeκ adsit sed omnis forma conle-quitur suum effectum impedimento remoto; ergo character obtinet gratiam , ad ipsamque est quasi dispositio necessitans obice ablato. Sed iam supra ostendimus eX Scoto SDurando, characterem eX se non esse foris mam ad gratiam necessitate in , ut sic remoto obice, illam secum habeat , ac Proinde ratio haec D. Tho m. nullam vim contra nostram conclusio nem habet.
149쪽
Ad argumenta in priseipio an cuis posita.
AD primum bifariam respor deis
tur: Primo, quod omius baptizatus induit Christum , quantum ad hoc, quod familiae Christi consignatur, dc adscribitur, accipiendo char ct ei em, sed non induit Christum per characterem,& gratiam, quia indui Pei characterem, est proprium fili rum Dei, quorum indumentum est charitas: ad sensum vero familiae Christi per characterem est commune nosolum filiis Dei per gratiam, sed Stay, qui iam baptizantur, sed propter obicem peccati gratiam , qua filii Dei e Lficimur, non recipiunt. Vnde auctoritas Pauli debet intelligi de indumento, quod est character,non vero de inindumento gratiae & charitatis. Secundo dicit Scotus, quod baptiaeatus ficte non est baptizatus in Christo, sed in Christi nomine,quia no virtute Christi interius baptizantis. Ad secundum patet ex dictis M. Pra , quomodo pateat ei iter ad saluistem, quia recedente fictione per poenitentiam redit integer Baptismi eLfectus. A d tertium patet ex dictis in tertia
obiectione contra concissionem tertiam,vide ibi.
Ad argumenta in principio Controuersia posita. AD primum respondet Scotus ,
Magister per illam Particulam,& causa eκistat. quam in sacramenti diffinitione constituit, nihil aliud in-κlligit, nisi quod est signum efficax,
idest, practicum, certum, Sc verum,ScPraeulum naturaliter ad suum significatum, sicut causa adestectum. Peridem respondet ad illud de diffiniti ne sacramentorum nouae legis & veteris,no enim distinguuntur Per illud, quod neutri illorum potest conuenire
active agere ad aliquid spirituale in
anima, qui aut supra vidimus, nouae legis sacramenta, Sc multo minus illa, quae erant veteris legis, non habent physicam causalitatem, nec respectu gratiae, nec alicuius alterius formae spiritualis ipsam praecedentis, sed solam moralem &instrumentalem, modo supra eκposto, sed i sta nouae legis sacramenta causant ut sgna efficacia,
non vero illa vetera, eκcepta circuncisione,quae potius legis natur ,quam veteris erat sacra me niuin, licet etiam in lege veteri praecepta fuerit. Ad secundum dico, quod auctoritas Scripturae,ac Sactorum phrases t quendi eorum optrine saluantur, tri buendo sacramentis causalitatem moralem Se physicam , non attingendo physice effectum, sicut supra de inultis instrumentis explicauimus, Per quae dicuntur effectus effici, etsi propria physica dc reali actione effectum
non attingant; & id apium probatum est de instrumentis artis , a quibus
nomen instruitienti ad alia translatum est.
Ad tertium dico, quod sacerdos vere absoluit ministerialiter, ad quod nooportet, quod gratiam phy sica actione attingat Per lacramentum, quia sacramentum, ut diNimus, proprie adhi-ue no potest gratiam attingere. Quod ulterius eri eo Pitet, quia cum esset causa aequivoca gratiae, necessario deinberet esse persenior ea,quia quae cura
150쪽
De requistis ad Baptismum &c. III
lus effectus necessario debet esse eo
Dices. illud intelligi de lausa proxima Principali, non vero instrumentali, quia essectus non assimilatur in strumento, ut arca serrae non assimila . tur, sed artificis menti. Respondeo, id verum esse in instrumentis,qui solam motionem a principali agente reci-Piunt , nec aliquam formam habent, nec recipiunt ab agente , quia active agant, sed non de instrumento pro-Prie active attingente effectum Performam activatra, ab agente princi. Pali receptam, per quam in suo ordine active agat,de quo instrumento est in hac quaeitione sermo, nam de alijs instrumentis loquendo , nora nega. mus , sacramenta respectu gratiae hisbere rationem instrumentalis causae, saltem dispositiue,ad quam consequitur gratiar diκimus en i m supra, sacramenta esse veluti immediate dispo tiones necessitantes ad gratiam, quia
per ipsorum positionem fit gratia in anima,nisi obeκ sit.
De requisitis ad Baptismum ex parte ministri& suscipientiS.
An νn Rapta ate requiratur intentio bapticandi, ut verum s cramentum conficiatur. Ars negativa probatur primo eκ illa vulgari historia de Athanasio, qui cum esset Puer quondam alios pueros baptiZauit per iocum, quod Baptisma ratum habuit Alexander Patriarcha Aleκandrinus, ut refert Nicephorus lib. 8. cap. 4. Se S.Thom. lib. 2. cap. 26. Nec dissimilis est historia, quam ipse Nicephorus refert lib. 3. cap. vlt. de quodam Puero
Iud o per sinitem ludum ab aliis pueris baptizato, qui Baptismus m Ecclesia constanter approbatus est; ergo signum est, ab aliis Patribus iudicatum esse, ad Baptismi veritatem non esse intentionem necessiriam in baptizante , ted solum illam CXternam ablutionem exercere. Secundo. Augustinus super Ioan. h m. s. ait: Non timeo ebriosum in actu baptizandi; sed ebriosus non potest perfecte usum rationis habere, de
consequenter nec consequetur intentionem, quae rationis vel est actus, vel
illam praesupponit; ergo intentio ad Baptismum no videtur necessatia per se. Eiconfirmatur, quia non habens fidem, non habet intentionem, quia nullus fieri vult id, quod iactu iud:cat impossibile; igitur intentio in baptizante non est necessaria.
Tertio. Augustinus lib. 3. de Baptis. cap. 1 3. & habetur in cap. Solet etiam quaeri,de consecr.d.4.ait, qui baptiE tur absque simulatione,bapti Zara forma Ecclata seruata, manere baptiZa-