장음표시 사용
171쪽
nis careant; hoc pei insantes intelligimus si grandiores sint aetatis, dummodo unquam ratione usi fuerint, per adultos vero contra intelligimus omnes,quibus aliquando usus rationis adfuit,quamuis contingat deinde etiam fieri a mentes. Quaestio mouetur etiade effectu grae sanctificatsi,no vero de charactere, nam de eo certum est,nullam exposcere in suscipiente dispositionem, praeter voluntatem suscipiendi lucramentum, quia ut ait Innocen. sacra metum imprimit characterem, i non inuenit obicem contrariae uoluntatis obsistentem, haec enim volutas ad veritatem sacramenti sufficit, quod verum esse nequit,nisi characterem imprimat; ita si dum imprimit est inualidum S rei terandum, quod
vero rei terare non dicetur, cum primuinualide sit collatum; supponimus ergo in quaestione, verum suscipi sacramentum, S per consequens hominem ad ipsum cum sul sciciate voluntate suscipiendi accedere,& characte. rem suscipere; Sc inquirimus, an adulteriorem effectum suscipiendum, Vt puta gratia sanctificantem , alia sit in eo necessaria dispositio ex parte voluntatis, nam quo ad intellectum inter omnes Catholicos, imo inter liae reticos c5stat,necessaria esse fidem,quia ut ait Paulus ad Hebr. ri . Sine fide impossibile est placere Deo. Et Mati. Vlt. Qui crediderit,& baptia atus fueri ,1 aluus erit, qui vero non crediderit condemnabitur; igitur ad receptione
gratiae per Baptissimarii fides in intellectu suscipientis est necessaria; non enim gratia Dei sine fide esse potest, lino necessario ex lege Dei praesupponit in sub ecto ,culi p. a est insundenda; nam cum per gratiam homo placeat Deo, & sine fide Placere non P test,optime sequitur, gratiam no posise esse in aliquo iubiecto, in quo fides non sit. In hac rq immerito tribuitur ab aliquibus Scoto, quod ipse ad suscipiendum effectum Baptismi , ut Puta gratiam, solum requirat in suscipiente voluntatem recipiendi sacramenis tum sine fictione, hoc est, cum in te attone recipiendi quod confert Ecclesia, &sine actu vel voluntate peccati mortalis, ultra enim hoc in habente Peccatum mortale aliam requirit inisi postionem, ut puta attritionem, ut eXpresse postea in conclusionibus ostendemus. Eadem sententia tribui. tur Caietano,tertia par. quaest. 86.art. secundo,in solui.ad pranaum,ubi asserit, Baptisinum no supponere actu tripoenitentiae persectum , sed illum
tecum afferre cum alijs virtutibus infusis, quoniam sicut Baptismus datur in remissionem peccatorum, ita qui baptizatur sulcipit illum in remissio nem peccatorum: at per hoc impla susceptione Baptismi 1ubiiciendo se illi ,3c fatetur se peccasse, dc detestatur priorem vitam moriendo illi, Sesub.jecit se Deo, ut nouum Christi membrum. Sed quidquid sit de Caietano, de quo non curo,illud falso Scoto tribuitur. Secunda sententia est Gabrielis, 1. dist. 32.qo. Pruna, Ponentisddserentiam inter effectum remissio nis peccati originalis , dc gratiae infusione in , ac inter talium peccato rum remissionem; ad primi effectus susceptionem asserit sufficere volu tatem suscipiendi BaptistDum, ad alios vero aliquam aliam eκ poscit dispostionem, unde ait. Quod si quis accedat non voluntate sulcipiendi Baptismum, Sc cum complacentia peccati mortalis, consequetur remssione peccati originalis, non vero gratiam, q
172쪽
De requistis ad Baptismum,&c. I 33
nee actualis peccati remissionem. Prima Conclu. raui ut minister, cui
eκ officio incumbit, ministrat lacra mento, tenetur se ad gratia praepara re. Conci .haec eκ dictis I . notab.est sa tis manifesta , nec alia indiget proba tione ;& intelligitur,quando ipse minister se in peccato esse nouit, nam si peccati mortalis non sit conscius', sed
si se quantum possibile sit, cognoscit
esse in gratia repositum, tali Praeparatione non indigebit; nec si in peccato se esse cognoscit latisfaciet huic obligationi, si solam attritione habeat, quia deseratis administratio exposcit ministrum in statu gratiae, ut isigne fiat, licet a peccato excusari possit, inculpabiliter existimans esse illa
contritione na,quia talis ignorantia eXcusata culpa.Sed forte inquies, an quando prata scientia peccati mortalis praecedit, teneatui minister ante administratio nem sacramenti consessionem praemittere 3 Respondeo, ad eam nullo Praecepto teneri , si sola ratio administrandi sacramentum interueniat absque sacramenti susceptione, quia tale praeceptum in primis non e st natu rate absolute;neque eκ sola sacramentorum institutione potest colligi, quia moralis diligentia,qua minister praemittere tenetur,ut se ad gratia praeparet,satis adhiberi pol per contritione; neq; est praeceptum diuinu postiuu, quia neq; eX scriptura habetur, neq;eM traditione;neq; est praecepta ecclesiasticum, quia tale non est in iure,neque ex consuetudine colligi potest,in sola Eucharistiae celebratione tale pretceptum inuenitur,sed non praecise ratione ministrationis eius, sed ratione receptionis sacramenti; est q; peculiare pretceptum diuinum positiuum dec-rou. Pari IIII. hac re, ut suo loco dicemus. De Diacono vero & Subdiacono, an Peccent mortaliter administrando actu in susrum ordinum, est difficultas, & contrarie sunt sententiae,caeterum me ab hac re eκpediendo dico cum Sco
quaest. i. quod non peccat mortalitor, quia materia non est adeo grauis, ut ex natura sua censenda iniuria vel sacrilegiu graue limodi actione i peccato mortali eκ equi, contemptu diutino excluso. Id ipsum sentio de Episcopo aliqua sacramentalla eXercetes ut confectiones Chrismatis, dc Ecclesiarum consecrationes, & hoc per se loquendo. Unde S.Tho. 3. pariquaest. 66.art. 6. solum de ministro sacra meisti dicit, esse peccatum mortale illudeXercere in peccato mortali; dc in solui.ad primum, reddit specialem cauissem, quia. s. illae actiones sunt 1 peci
liter consecratae, ita Caietanus tom .secundo,opusc.tract. I o. idem etiam iudicium habendum est de praelato corrigete subditum, vel Pr dicatore Prqdicante, aut de iudice iudicante,cum ipsi in statu peccati mortalis eκ istunt, quod scilicet, non peccant mortaliter p se loque do, dc sublato conleptu; nec Peccat mortaliter is, qui ob necessitatem priuatim administrat sacra mentum , non ut minister ex officio , sed eo modo, quo laicus potest illud administrare, ut Bapti imum set si ita peccato mortali existens illud administret, ita D.Thom .ubi supra, in solui. ad tertium,&in quarto dist.2Α.quaestio. Prima, art. tertio, quaestiuncula quinta,Siluest .verbo Baptismus nume.A. Richard. etiam in quarto dist. quinta, art.tertio, quaest.tertia.
Ratio esse pol, obligatio praeparandi se ad gratia non oritur preci se e X fam
173쪽
ctitat e sagramenti, neq; eκ eo, quod
Christus in illo opere est principale agens, sed praeter haec quae multu ad
hanc oblis tione conferunt, adiungendum est,quod is, qui sacrametuin Porrigit, in ipso modo adnim isti adi
Sed dices secundo, ere dictis sequi.
sacerdote e Mercutem actum, ad quenon est necessaria consecratio, no Peacare mortaliter, ut si Eucharistia in in peccato administret infirmis , dum do illam non recipiat, nec conficiat,
se gerat ut persona specialiter exos fi- quia ad ministraὸuui ea non videturcio deputata S co secrata ad illud mu- per se requiri aliqua cole cratio in minus Peragendu; deputati ergo &consecrati ad sacramenta administranda ex speciali hac ratione & sacramentis .inctItate,eN praecepto obligantur ad digne,iSc in statu gratiae administra da sacramenta, non vero laici hoc in necessitate eXercetes in ijs, in qui b. sibi licet,ut in collatione Baptismi.Et quam inficis .Rei pondeo,cosecrationem posse dici non nec et Iaria ad aliquem actum dupliciter: primo . quia sine illa potest ille . ctus valide fieri,i cu fructu, & in hoc sensu negetur e X dictis sequi,omnem actionem, ad qua non est simpliciter necessiria consecratio, posse licite fieri a sacerdote extrauis haec obigatio digne administradi statum gratiae, alioquin posset etia sa- sacramenta ex sanctitate sacramenti, cerdos oleaster b ipti Zare in statu pec& principalis agentis oriatur, lon tarme respectu cuiuscumque, sed respectu eius, qui ad hoc munus est deputatus & consecratus, nam licet omnes tenean vir debitam sacramento eXhibere reuerentiam, ut auctori eius, Hontainen idem modus reueretiae ab omnibus exigitur, sed ab unoquoq; iuxta capacitatem suam isc sui status.
Sed obi jcies forte: Ergo si laicus administratis sacramenta in statu peccati mortalis mortaliter non peccat,sequitur quod contrahentes matrimonium in peccato mortali non peccent mortaliter, quia lunt laici. Respondeo negado consequentia. Primo,quia ipsi contrahentes sunt proprij mmistri illius lacram enti, &ad hoc deputati, ct ideo illud in peccato mortali administrantes peccat. Secundo respodeo cum Scoto in A. d. a. q. . concedendo conseq aetatiam, quia cotrahentes nosunt ministri consecrati ad illud in nus, & ideo non peccant, eo quod inmortali illud sacrum administrat,sed quando in mortaliallud recipiunt. cati mortalis, quin ipse peccaret mo taliter. Alio modo dicitur consecratio necessaria ad aliquem actu, vel sacramenti dispositione in , quia per se i quendo minister consecratur ad illuactum seu ministerium, quod propterea eNerceri non potest, tanquam antinistro publico,nisi ab eo qui est ad illud consecratus: de hoc modo non soluin conficere, sed etiam dispensare Eucharistiam per se sita ministro consecrato; & ideo si fit i n mortali, graue
Peccatu erit . Hinc sequitur sacerdote etiam in necessitate lacramentum ps nitentiς administrantem grauiter peccare, quia ille actus est proprius ordinis sacerdotalis, neces sitans suscipietis est impertinens ad ex crisandum. Idem dicendum de administrante Viactionem, Coi ficinationem&Ordinem, quae sunt minoris nec et statis sacra meta. Sed de lacerdote ministrate sacramentum Bapti inii iii necessitate sine solemnitate, poterat esse dubitatio, an Peccet mortaliter, si in stata
Peccati mortalis illud administret, Et
174쪽
De requistis ad Baptismum, M. Ir e
Et respondeo negatiue, quia re Vera tunc non baptizat sicut minister eκ officio,sed subuenit necessitatem perenti, eo modo,quo latius etiam id efficere potest. Secunda Concluso.Qui accedit ad Baptismu cu intentione iuscipiendi 1llud cu coplacetia tamen alicuius pec cati mortalis licet characterem rectis Dat, non tamen remissionem peccati
originalis. Conclusio est contra sententiam Gabrielis supra positam, qui asserebat in tali casu hominem rectis Pere remit sicinem peccati originalis, non vero gratiam, Sed prima pars coclusionis probatur, tum quia sacramentalis operatio itia primit characterem, ubi non inuenit obicem contrariae voluntatis obsistentem,ut diffini. uit Innocent. idque nos in praecedentibus docuimust sed recipiens Baptis naum in hoc casu non habet obicem contrariae voluntatis, imo consensum
in Baptismo; ergo recipit charactere. Preterea quia character nullam dispositionem prae requirit in baptizando, nisi assensum, nam sicut in facto esse cum omnibus peccatis stat, ita in fieri nullum peccatum est ei impedimentum,solum .ri. eius impressionem impedit voluntatis dissensus, qui in no stlocatu non inuenitur. Secunda pars
conclusionis probatur, quia ut supra docuimus, nullum peccatum etiaoriginale deletur de potentia ordinaria sne infusione gratiae, ut docet Sco tus in A.d. 2.qO. 6. ubi de poa ordinata, idq; docet quasi apertis verbis Coc. Trident.sess. 6. ubi dicitur, Peccatum, in quo homo nascitur filius Adae non remitti nis per iustificationem , quae est translatio ab eo statu, quo homo
nascitur primo filius Adae, in statum raratiae & adoptionem filii Dei, quam translationem dicit fieri in Baptisino per infusionem gratiae & donorum,
tanquam Per sermalem causam. Et sess. s.can. a. idem docet,& secunda.
concludit, per Christi gratiam, quς in
Baptis. cofertur reatum originalis peccati remitti, & totum id, quod veram ac propria ronem peccati habet, nulli ergo peccatum originali remittitur, nisi cui confertur gratiam, quae nullii Peccatu morsale secum admittit, ted omnia a subiosto,in quod intrat, eκ-
pellit;ergo cum remissio peccati originalis per gratia fiat, non remittitur iane ea. Preterea sicut certum est,unum Peccatum mortale non remitti sine alio, quia nullum remittitur sine in fuissione gratiae , cui quodlibet peccatum
mortale opponitur, ita non remittitur
Peccatum originale sine mortali,quia sicut hoc non remittituri sine gratia, ita etiam illudi at gratia quantumuis minima omnia peccata expellit a s biecto; unde sententia Gabrielis C tholicae veritati oppugnat. Εκ ijs infertur nullum esse in conuenies, aliquem baptizari vere, quin recipiat gratiam
propter obicem,qui soli gratiae oppo
Tertia Cones. Qui ad Baptismum
accedit propter peccata actualia commissa,vi gratia recipiat, necessario det actualium peccatorii attritionem habere, itaque non sufficit voluntate habere suscipiendi Baptismum, sed necessiria est aliqua alia volutatis dispositio, que consstit in aliquali conuerissione ad Deum cu detestatione pri ris vitae seu peccatorum actualium praecedentium Baptismum, &est sermo de alijs. Conclusio est certit sina, dc consensu omnium approbata, qua etiam Scotus aperte fatetur in A. d. 4. q. F. Vbi asserit, fictum accedere ad sa-I 4 cra. Diqili do by Coral
175쪽
cramentum Baptis recipiendum, qui
accedit cum peccato mortali, vel actu praeselm vel praeterito , de quo nullo modo atteritur, vel conteritur, nec alibi contrariu docuit, etiamsi muli ties dicat , absolute Baptismi gratiam recipere, qui obicem non ponit, ubi per obicem non solii intelligit peccatum actuale,aut Prdeteritum, quod actu placet, sed etiam eoru imp nitentiam. Conclu.probatur,quia Petrus Actor. 1. dicebat: Ps nitemini,&bapti Zetur unusquilq; vestruiar. Augustinus in lib.de vera & fal. poenit .ca P. I 8. altBapti sine poenitentia nunquam Profuit et,qui peccauit spontanee. Et Fulgo I .lib.de fide ad Petrum ca. 3.ait. Firmissime tene, & nullatenus dubites,eXceptis illis, qui pro nomine Christi baptizantur,suo sanguine nullum liora inem accepturum vitam aeternam,
qui non hic a mali. fuerit per poenitentiam & fidem conuersus, Sc Persacramentum fidei & poenitentiae ideper Baptismum liberatus;& maiorib. quidem necessarium, & de peccatis suis poenitentiam agere, & fidem Catholicam secudum regulam veritatis tenere,& sacrum Baptismi accipere.
Quarta Concl. A deffectum Baptismi obtinendum,non est necessaria cottitio, sed sufficit attritio, et cognita, nec etiam necesse est, ut eXistimetur contritio.Prima pars huius coclusionis est contra Gabriele in A.d. q. q. 2 . Sc d. q. q. 2.& cotra Marian 6.q. 2.in Principio: est tamen Scoti in A.d.4. q. F.&d. I A. q.4.ar. 3.Darandi in eadem d.q. a.ad secundu . D. Tho.in A. d. s. q. I .art. 3.quaestiuncula pinna,&est comunis
Theologotii sitia, quae eκ supradictis satis colligi pol, si quide ostendimus, Baptismu ,& pq nitentiam prima gratiam Crasse ire: at si contritio csset necessaria ad ipsum Baptismu,suppontaret gratia in suscipiente, quia cotritio no est sine gratia, si perfecta sit, Sc ex
consequenti prima gratia non cofert. Praeterea Conc.Trid. sess. I 6. I 6.&IT. dicit ad comparandam iustitiam cum sacramento p nitentiae non esse necessaria cotritione, ted attritione sufficere; ergo multo minus erit necellaria
in sacramento Baptismi, in quo facilia
ter est via ad gratia,ut idem Conc.coiscedit. Et ratio luinitur ex propria huius sacri institutione, est. n.instit dum perie ad regenerandu homine in nraua creatura sergo per se institutum est
ad remissione peccati originalis ; erg sicut in naturali b. generatio per se fit ex priuatione formet, q per generatione inducitur, atq; eXcludit priuationea subiecto ita i supranaturalib.supe naturalis regeneratio p se loque doctex priu itione iustitie Se gratiet ad gratia dc iustitia, q per illa inducitur, emcluditq; priuatione illa. . Peccatu nature, Sc quodlibet, qd in subiecto reperit, & col equen ter non supponit peccatu remissu,aut holem iustificatu,sed remittit peccatu, de iustificat holem,na quo per se Bapti ius ordinaretur ad da da iustitia,Sc vita spuale, si prius lata illa presupponeret aut qualis institutio, utilitas, aut efficacia remedij cotra peccatu, si seper illud ablatu supPoneret Εκ quo sequitur, hoc sacrum non supponere cotritione veram, &suu confert cffectu,quia alias disponeret peccatu rem illam.Unde Scotus in 6.d. 2 3 .concl. 2. loquendo de sacrameto Unctionis ait: Patet quod nullus est
capaκ huius sacri digne nisi sit in gratia,istud .n. lacramentu non est reme
diu acquirendi gratia, quia ad hoc sue Baptismus,&p nitetia: at si Bapti linus est instrumentu acquircdi gratia non supPO
176쪽
De requisitis ad Baptismum,&c. I 37
luppotae do ea, hoc. n. Scotus intelliingit P verbu, ac sirere, ut plane eX eius Iittera colligitur, quia asserit, unctionem non digne accipi, nisi in gratia, quia non est instrumentum acquirenesi gratie sicut Baptismus) ergo vere Primam gratiam confert, & consequenter non praerequirit contritionem tanquam dispositionem , quae necessario est contritici. Plaeterea ad digne sustipiendam contritionem ait, Prae requiri gratiam in suscipiente,no autem in luscipiente Baptismum; ergo Baptismus per se non supponit contritionem, ut suscipiatur, quia necessario est causa gratiae. Secunda eiusdem conclusionis pars probatur , quia si eκ praecedenti conclusione coinstat, non esse necessariam contritio. Den , ex quarta conclus. liquet, poeni- tutiam esse necessariam ad Baptismu, euidenter sequitur, sufficere attriti nem,quia nulla alia poenitentia eNcogitari potest, quae ad id sufficere possit.Tertia pars coclusionis Plobata est, quam eXpresse tenet D. Thom. 3 .Par. quaest. 68. articulo quarto,ubi ait, peccatoribus dandum esse Baptismum, etiamsi sint mali, & reatum praeteriti Peccati habeant, quia est, inquit, ad hoc specialiter institutus,ut per ipsum Peccatorum sordes mundentur,ut Patet per illud ad Ephes. s. Mundans
cum lauacro aquae in verbo vitae, at quaest.64. articulo tertio, ad secundum sic ait: Baptismus est spiritualis regeneratio, quae est mutatio a non esse
spirituali, ad esse spirituale ,& datur Per modum ablutionis, S ideo quantum ad utrumque non inconuententer accedit ad Baptismum, qui habet conscientiam peccati mortalis: at habere conscientiam peccati mortalis, non est solum hominem cognoicere se peccasse, in hoc enim sensu etiam ad Eucharistiam homo conscius peccati digne accedere potest, quod i men D. Thom. negat, in hoc constia tuens differentiam inter Baptismum S Eucharistiam,quod ad Baptismum potest quis digne accedere, etiam Peccati conscius , non vero ad Eucharistiam; ergo habere conscientiam Peccati mortalis, est existimare se esse in peccato mortali,quod sibi non esse reis missum cognoscitat qui hanc conscientiam habet, necessariu est ut e Xistimet, se non esse contritum I ergo cum eXistimatione hac&conscientia
potest quis ad Baptismum digne accedere , & consequi ei stum eius. idem discrimen constituit D. Thom. inter Baptismum , & Eucharistiam, eadem 3. Par. quaest. 8 o. art. q. ubi scait, Eucharistiam, quia est medicina consortativa, non esse dandam nisi liberatis a peccatis,secus vero de Bapti Lino esse & poenitentia, quae sunt quasi medicinae purgatiuae , quae dantur ad tollendam sebrem . Eandem sententiam tenet Cano Cord. libro Primo quaec Thebl.quaest.2. Scotus in
quarta dist.6. quaestio.Prima, articulo septimo Quinta conclusio. Probabilis est Pinio asserentium , sufficere attriti nem veram naturalem ad Baptismi receptionem , Ised probabilior est ea, quae asserit esse necessariam attriti nem eX auNilio speciali veram proinuenientem,veram S realiter eXistem tem,nec sufficere existimatam . P mma pars huius conclusionis patet eX auctoritate Doctorum eam defendentium, ita tenet Sotus lib. 2. de natura
S gratia capitulo quinto, ubi signi Dcat, ad id sufficere dolorem eX moti uo humano conceptum, qualis est infamiae
177쪽
famiae metus aut mortis. Idem tenet per Baptismum fit In re, vel in vom
Cano.de poenitentia cap. 3. ubi gene- supernaturalis dispositio; ergo non taliter videtur docere, hominem qua- tit sufficiens attritio naturalis. Quodcumque ratione accedentem ad BD vero non sufficiat autitio existimata. ptilinum cum bona fide, mistiman- probatur, quia ipsa non reduiritur vido se esse satis dispostam effectum praecepta solum , sed etiam ut me- eius consequi, & si re vera non sit di- cium ad iustitiam necessarium, scutspositus. Fundamentum huius opu ad remissionem peccatorum extra samonis est, quia ut sic dispositus , non cramentum est necessaria vera ,& s ponit obicem sacramento in ordine pernaturali spe nitentia: led ita iis,quae ad gratiam , quia non habet volunta ad salutem sunt nec eli tria necessitatetem alicui peccato adhaerentem : at medii non sufficit ad salutem existis
sacramentum dat gratiam non po- matio, si re vera non exhibeantur; nenti obicem. Et confirmatur , quia ergo non proderit eXistimatio attri- minor dispositio requiritur ad gra- tionis, si in re non eXistat, quia adtiam cum Baptismo, quam cum p- hunc effectum non videtur minus nitentia, ut Concit. Trident. significat necessaria attritio in ordine ad Baptisse T. I 4. cap. I. ob id etiam ait, sacra- mum, quam contritio in ordine ad clamentum Poenitentiae dici a Patri- remissionem peccatorum actualium bus laboriosum esse magis quam Ba- extra sacramentum . Minor Prob.
Ptismum, quia maior dolor requiri- tur, nam quid quaeso proderit, quod tur in eo quam in Baptismor sed in sa- quis existimet te absolui a sacerdote, cramento poenitentiae sufficit attritio si te vera ille non est lacerdos , supernaturalis; ergo in Baptismo sus.ficiet naturalis. Secunda Pars eius- Ad regumenta in principio Contro dem conclusioni sostenditur, quia gra uersis pogita. ' tia est supernaturalis serma; ergo di. Mi Edspositio ad eam debet esse superna. D primum respondeo, quod ut turalis , ut debita proportio inter di- dicit Hugo,bifariam potest ali-spositionem & formam seruetur: sed quid per iocum fieri. Primo animo attritio est dispositio ad gratiam; ergo dc intentione illud vere efficiendi,etsi
debet en supernaturalis . Plaeterea finis extrinsecus sit iocus, aut animi quia poenitentia est necessiaria respe- oblectatio, quae substantiae sacramemctu peccatorum actualium in eo, qui ei non contrariatur, non enim finem ad Baptismum accedit,quia debet es- intrinsecum actionis destruit, sed eκ- se actus absolutus & efficax, quo vi- trinsecum addit, quod non verit tapraeterata detestetur, & emendare tem, sed honestatem actionis tollit, Proronatur, etsi non ita eminens, ut quae sane non est de sacramento subsit immediate ad gratiam dispositio: stantia . Secundo potest aliquid pee sed tabis non potest esse nisi supem, iocum fieri, ita ut intentio sit ficta &turalis; ergo attritio, quae ad Bapti se simulata , nec fiat animo actionem muni disponit, supernaturalis esse de- conficiendi, nec cum intentione aliabet. Tandem in Concit. Trident. sessi qua ficiendi, nec eo modo ,quo vere 6. requiritur ad iustificationem, quae ab alicia quo sumpta est, fieri consueuit. ligod by Coo le
178쪽
dit. Nune dico, quM si actio baptizandi priori modo fiat, di animo &Intentione, qua Christiani eam face. re super paruulos suos consuescunt, vere Peream Baptismus efficitur, qua ratione factam esse illam actionem a puero illo in argumento commemorato concedendum est, id quod coniecturis aliquibus Almandrum collegisse, maκime eκ eo, quia Ath nasius solos catechumenos baptizabat . idem dicendum videtur de pue ro Hebraeo ab alio puero baptizato, ad historiam. Ad secundum dico, quod ebriosus est, qui ad ebrietatem est assuetus, qui
non semper est ebrius, quia non semper ab usu rationis est impeditus; v xum ergo dicit Augustinus : Non timeo ebriosum, assuefactum ad ebrietatem generaliter, quia illa consuetudo mala non prohibet quin Baptismus ab eo collatus sit bonus,quia coninsuetudo illa non aufert ab eo rationis usum. Unde attende differentiam inter ebriosum & ebrium e primum enim dicit habitum, secudum actum; primum non tollit ex se rationis risum sed secundum.Vnde Augustinus non dixit: Non timeo ebrium, sed e-
briosum,ebrius enim actu rationis c ais ret,&consequeliter non potest vi sie intentionem habere; ebriosus vero non caret actu rationis, & via actuali
eius,nis dum ebrius est, ac proinde intentionem habere potest. Ad tertium eκ Augustino desum.
tum respondeo, Augustinum ibi nisil asserere de intentione baptizavitis,sed nec ipsum proinde negare,immo supponit intentionem baptigantis, & ait, valere Baptismum, si in b, ptizato non sit funes ata intentio, ita quod foris consentire videatur, cum intus dissentiat. Ad altera m vero Par tem argumenti dico, quod Durandus respondet, Augustinum esse intelligendum cum dubium est de intentione iocosa , qualis fuerit, an omnino ficta,an vera; in quo dubio expectanda est reuelatio , sed certe in eo dubio
ad reuolationem recurrere non opor
tet, nam si sacramentum est iterabile iterandum est absolute ; si vero iter bile non est,
179쪽
De Sanctissimo Eucharistiae Sacramento,
tur. Primo, quia sacramenta nouae legis
efficiunt quod significantiled Eucharistia non efficit suum si. gnificatum; ergo non est sacrametum nouae legis. Consequentia est optima
cum maiori .eκ Concit .Florent. delum Ua. Minor ostenditur, quia Eucharistia significat corpus te sanguinem Christi sub speciebus sacramentalibus
contineri,quae tamen non efficit,nam neque illae species,neque aliquae creaturae habent vim super illam ; ergo, δα. Secundo. Sacramenta nouae legis habent aliqua verba pro forma r sed Eucharistia illa non habet: ergo non est nouae legis sacramentum. Minor Probatur, quia verba, quae sunt forma lacramenti,sunt simul cum sacramento, ut in alijs sacramentis videre licet rat verba Eucharistiae non sunt simul cum eo, tum quia Eucharistia manet verbis no manentibus,tum quia dum verba sunt in prolatione, non est Em charistia,sed in fine prolationis. Tertio. Eucharistia nihil fgnificat; ergo non est sacramentum, quia de ratione sacramenti est ipsa signific tio,vt insuperioribus vidimus. Probo antecedens, quia iuxta Aristot. . Metaph. e. cap. Io. quod non significat hnum, nihil significat: sed Eucharistia non significat unum, sed plura, sicut
sunt ibi plura signa, nam aliud fgnuest species panis, aliud signum est spe
cies vini, dc habent aliud & aliud λgni ficatum, quia unius scilicet speciei panis significatum est corpus Christi, de alterius, scilicet i pecie, vini est iam guis Christi; ergo vel non significant
unum,uel sunt plura sacramenta. Quarto. Quia sacramentum nouae
legis est signum gratiae collatae r sed Eucharistia non est huiusmodi, quia manet in altari facta consecratione, Senulli per ipsum datur gratia; ergo δα. In hac Controueisa sic procedam. Primo inquiram de quaesito principali.Secundo. An Christus aliquibus veriabis consecrauerit, Sc quae fuerint. Te tio . An haec verba Hoc est corpus meum in sint forma consecrationis Pa. nis,& illa alia,quq ponuntur in Can ne Missae, sint forma consecrationis calicis. Quarto. An haec oratio Hoeest corpus meum) si vera. Quinto. An plures sacramentales formae a ministris debite prolatet simul vel succeia
siue consecrationem eiusdem materiet efficere possint. Ultimo ad omnes rationes nunc positas.
DE hac quaestione disputant scho
lastici Doctores in A.d. 8.dc Sc tus eadem dist. q. I. Alens. .Par.q. I P. Saliom. 3.Par. q. Ιχ. art. I. Ad cuius
180쪽
De Sanctiss. Eucharistiae Sacramento. I I
intelligentiam ponenda est ratio cerdote, ut intelligas, nullum,cui uiuis quid nominis Euch istiae . & simul gradus aut dignitatis sit, posse Euclia- inquirendum, an illi rationi possit ali- ristiam conficere nisi sacerdotali cha- quida parte rei vere subesse, ut inde ractere fierit insigimus: Dicitur sub colligatur, rationem illam non essem certis verbis, ut intelligas esse in hoc se fallam ; dicitur autem in se falsa, sacro verba determinata ad eius esse, quando partes eius secum pugnant, chionem, ut alijs praeter . tuam cuillis nec aliquid unum a parte rei et corre. fieri non possit: Di etiam e V diuina in- spondere potest, qualis est ratio Chi stitutione sigiufi ans,ut aduert as sacra maerae; est ergo ratio quid nominis Eu mentum hoc a solo Deo fuisse institu. charistiae secundum Scotu ubi supra tum,ut supra late ostendimu ; nullus in hunc modum assignanda, Sacra- enim alius a Deo potest sacra meta in- mentum corporis Sc san3uinis Chri- stltuere. Ratio haec a nobis posita non sti veraciter contenti sub speciebus est in se falsa,quia nulla pars alterire. panis & vini, post consecrationem fa- pugnat , quia possibile est absquectam alacerdote sub vel bis certi: cum contradustione sub speciebus panis debita intelisone proluis, e M altitu- corpus christi contineri realiter , tione diuina, veraciter significans cor- dc sanguinem sub specie vini , ut pus Christi, di sanguinem sub eis rea, inferius ostendemus , possibile est liter contineri. R itio haec et ii tibi l6ga praedicta signa instituta esse a Deo ad videatur, est tame aptissima, ecdistm- significandum illa sigia ficata sub eis cte eκplicaus ea, que in alij I dil finitio- contineri, potest enuia Deu; lecudumnibus supplenda videntur, ut illa ra- effectum per aliquod sensibile signittis Eucharistiae intelligatur. Dixi in pri in se impositum significare; ergo prae .mis, Eucliaristia est signum corporis δc dictae rationi subest aliquod ensacu a- sanguiuis Cliristi, no quidem quas in liquis conceptus obiectivus,cui non refigura ibi existentis, sed secundum te, pugnat esse a parte rei. Eκ quo sequi-
proinde enim dicitur in diffinitione tur, illam rationem non esse rationem veraciter contenti, quia non est ibi si- m seialsam,sicut rationem Chim rae, cui in signo tantummodo, sed secun- vel huius, Animal inseri sibile, vel Ho- dum veram & realem praesentiain i mo irrationalis,quorum partes secum
quod magis eXplicatur in finalbus Pugnat,nec eis simul sumptis aliquod
verbis, cum dicitur significans corpus eris respondere pot,nec in mente,nec
dc sanguinem Christi sub eis realiter in re, Scin effectu, subest. n. preductae contineri, fgnificatum huius sacra, roni aliquod ens inesse bu, dc a parte
menti est duplex t Primum realiter rei, quod Scoti auctoritate, S congrua contentum in eo,scilicet corpus Chri- ratione probatur : auctoritas est Mati.
sti verum, Sc eius sanguis; secundum 26. ubi Christus post coenam hoc sacra vero solum est ibi tanquam in signo, mentum instituit, ut sub istis speciebus quod est corpus Christi mysticum. li, verum corpus eius, ct verus sanguis
lud primum sigi, ficatum tangit Sco- veraciter contineretur , di Ait enitritus in diffinitione Eucharistis,cum di- Christus cum consecraret , Sc por-citur sacramentum corporis Sc sangui rigeret suum corpus Apostolis: Ac-nis Clarius: D.citur ulterius, a sa- Upite, di comedite , hoc est corpus