장음표시 사용
191쪽
Concilium Florentinum,& nos art.seo uenti docebimus; Difficultas enim est, quomodo intelligenda sit ea fodima,an tanquam forma informans, an solum ut forma extrinsece ei sciens sacramentum . His postis iam nostraia Probatur concluso, quod consecratio non sit lacramentum Eucharistiae,nec Pars eius, quouis modo sumatur consecratio, si ae pro forma verborum, Gue Pro actione conuersiua panis Sc viani in corpus &sanguinem Christi. λue pro unaquaq; simul; probatur .in- quam, conclusio,quia id, per quod sit sacramentum. dc in cuius primo non esse, sacramen tu est, Sc Permanet,non est sacramentum, sed consecratio est Vra,Per quam fit lacrum Eucharistiae, Ec in ultimo non esse verborum est ipsum Eucharistiae sacramentum; ergo consecratio quouis modo sumpta non est Eucharistiae sacramentum. Consequentia est optima cum maiori euidenti. Xlinor ostenditur,quia Eucharistiae sacramentum non est , quousque
Christus est vere sub speciebus sacra. mentalibus; sed hoc non fit, nisi finita consecratione & verborum formς desitione, quia in primo non esse verbo- mim incipit ibi esse corpus Christi; ergo Scc.Praeterea sacramentum Eucharistiae, ut apud omnes est in consesso est quid permanens; sed verba consecrationis, dc ipsa consecratio, Prout ea
includit, est quid successivum vel quid
transiens; ergo non potest elli Eucharistiae sacramentu. Consequentia Pro batur, quia rei permanentis no potest esse pars res successiva dc trasens,quia
naturae rei permanentis rePugnat. EX
liis insertur, verba illa sacramentalia non essit formam intrinsecam, Sc pa tem sacramenti Eucharisbae,sed parte extrinsecam, dcci scientem, quiλPerilla verba esscstur, ut eorpus Christi &sanguis sub specie panis Sc vini contineatur.Sequitur secundo,quod verba, quibus Eucharistia consecratur, non sunt forma eius,sed consecrationis.Vnde Scotus in A. d. S. Par. I. sic ait: Dco. quod nulla verba sunt forma Eucha ristiae, nec de essentia eiu ς,sed verba liqua sunt forma consecrationis E 'cli tristiae: Sc ratio est, quia consecratici ipsis ei sentialiter perficitur, & in ipsis consistit ellentialiter, non vero sacra mentum Eucharistiae,quia verbis ipsis desinentibus esse, secundum suum et se reale sacra metum Eucharistiae in net r at impossibile esset Eucharistiamna an ere, illis verbis non manentibus, s de eius essent essentia, quia impliscat, rem sine sua consistere essentia. Aliqui moderni certam fingunt coriis iumstionem inter materiam Euchari stiae, Sc ipsa verba, ut sic eam informare dicantur, aiunt enim e M ipsa consecratione quandam sacramentalem coniunctionem resultare inter talem materiam Sc vetborum sermam, ratione cuius determinatur Per verba
ad significandum, quod continent; dc quoad hoe, dici possunt sacramentaliter informari Pir illa. Fateor tamen, r ipsam consecrationem, quae verrum virtute fit,species determinati
ad signis candum corpus dc sanguionem, quae continent, sed exinde non sequitur, quod verba illa sint ipsarum specierum pars, seu forma, tum quia
iam non sunt, tum quia Eucharistia, ut toties diximus, est ens permanens, non successuum , cuius ens successi-uum Pars Sc forma esse nequit. Sed progrediuntur isti ulterius , dc aiunt id bene fieri posse, etsi verba transieritin Nam sicut dicitur aliquid formaliter cognitum a cognitione, quae Praeterit, X. ι dc Dis
192쪽
De Sanctiss. Eucharistiae sacramento. I s I
de visum a visione non existente, sieta species sacramentales manent deterista minatae ad hanc significationem , quamdiu moraliter subsunt ipsi sor. mete; substant autem non solum pro tempore, quo verba proseruntur, sed quamdiu retinent eandem habitudinem ad illam sormam, quae habitudo non est forma, sed veluti unici materiae cum formar re vera isti difficultati non satisfaciunt, nec demon strant, qua ratione verba ista possint esse forma Eucharistiam constituentia, cum sit potius causa efficiens eius ; quis enim unquam asseruit, actionem seu formam, per quam fit esse eiusdem
rei, formam constitutivam a Cum igitur per verba consecrationis Eucharistia fiat,nulla ratione dici potest,quod ipsa sint formam eius constituentia.
Praeterea facta consecratione, conuerinsa , quo substantia Panis in corpus Christi , ipsae species ex diuina in stitutione significant eXistentiam cor potis Sc languinis Christi sub eis, necsgnificatio specierum, quatenus sacramentum efficiunt seu con stituunt, est per ordinem ad verba sacramen talia, sed per ordinem ad sua signi iacata , quae sunt corpus & sanguis Domini , non enim species conlecratae sunt signa consecrationis, sed corporis & sanguinis Christi. Fateor equidem , consecrationem esse viam , per quam species hanc consecrationem acceperunt, siquidem virtute verborum corpus Sc sanguis Christi sub eis existunt, caeterum eorum significatio non est per ordinem ad verba consecrationis, sesad corpu; de sanguinem Christi, quae vere significant. & continent, non vero significant ipsa in consecrationem. Quae diximus, sunt demente Scoti, unde se in A. distin . . quaestio. I. in soluti ad tertium, se alte Istud sacramentum, scilicet Euchari. stia, non habet aliqua verba pro soroma,quia tunc non esset sacrame t impermanens, quia verba non possunt esse sine succellione, tamen ipsa con secratio consistit in fieri,dc ideo requirit aliquam formam verborum: sed iula non est Arma lacramenti, sed comsecrationis sacramenti, Sc pro tanto illa possunt dici verba lacramentalia, quia ad sacramentum sunt pertinentia , tanquam forma consecrationis eiu3, quae consecratio est inceptio sacramentalis; sed non dicuntur sic sacramentalia, sicut Baptismi verba, illa enim, scilicet verba Baptismi, sunt sacramentalia, quia sunt forma Bapti iami. Si autem omnino quaeras, quae sit forma huius sacramenti, scilicet Eucharistiae3 Dico,quod ipsae species visibiles sunt materia, id est, proximum fundamentum relationis significatio. nis, dc ipsa significatio est ibi formale, sicut in alij; sacramentis. Et si quaeras, quid est fundamentum tanquam materia , de quid tanquam forma 3 Respondeo, quod non est hic aliud tanquam materia, dc aliud tanquam somma, sicut in alijs sacrament s. dc ratio est, quia istud est permanens , Sc ideo non possunt aliqua verba ad eius es.sentiam pertinere; in quocunque auistem sacramento distinguitur materia,
Sc forma, signum visibile dicitur esse
materia, verba veto serma. Haec Scotus. Itaque Scotus agnoscit verba consecrandi esse formam consecrationis,
non vero Eucharistiae; etsi in landamentis aliorum sacramentorum verisba tanquam formam agnoscit, non tamen in isto,quod est permanes Sc so lum forma eius, esse asterit ipsam .
193쪽
male in sacramento est ipsa significa.' tio, & materiale sgna se bilia, inter quae verba rationem sermae habent, determinant alia sensibilia ibi concurrentia,ut late supra ostendimus. Τertia conclusio. Sumptio seu usus
Eucharisti e non est sacramentum,nec Pars eius. Haec conclusio est D.Thomet d. I . q. 7 8.art. I . ad secundum,ubi dicit,
sumptionem esse veluti actum secundum huius sacramenti, dc pertinere ad extrinsecam eius perfectionem . Est etiam Scoti ubi supra, asserentis, persectionem Eucharistiae esse quandam dispositionem sacramentalem,
seu viam, qua lioc sacram litum membris Ecclesiae applicatur.Idem lentiunt quasi omnes Theologi in A. distin. 8. Conclusio haec quasi eiusdem argu-- mentis probari potest, quibus praecedens probata e st, & sane cons umptio sacramenti Eucharistiae totum sacrum Eucharistiae supponat necessario, quia
- ante sumptionem vere facta consecra' tione,est sacramentu ipsum,sicut tan
quam de fide tenedum est; ergo sum-
Ptio non est sacramentum Eucharistiae, quia tunc idem se ipsum suppo.
neret, quod implicatriaec est pars eius, quia tunc totum integrum atque Perfectum sine aliqua parte haberetur, vel non esset Eucharistiae sacramentuusque ad ipsam sumptionem, quod fidei aduersatur. Praeterea tu sumptio in fieri consistat, rei permanentis pars esse nequit; ergo cum Eucharistia ensperna anens sit, sumptio eius pars esse nequit. Ite applicatio rei ad usum non est de eius essentia, sed conditio si qua non, sicut applicatio ignis ad comburendum lignum, nec est ipse ignis', nec pars ignis, sed conditio quςda sine qua Iron ageret:sed suptio Eucharistiae est applicatio eius ad usum,& actione atri
causativam gratiae, vel per quam ut rectius loquarin gratia causatur; igitur ἀ&c. Nec ipsa sumptio est caula gratiae, sed lacramentum,licet lumptio sit c ditio, sine qua non causaret,sicut appi icatio ignis ad comburendum, non est
causa combustionis,sed ipse ignis,licet ipsa applicatio si causa sine qua non . Unde in hoc sacramento applicatio sacramenti non est sacramentu nec per
se efficit gratiam. Quarta coclusio. Sumptio, seu usus Eucharistiae non est per se saccum ab alijs distinctu. Conclusio lisc est comunis cotra Gabrielem, ut supra vidimus. Probo, quia iacium nouae legis, quod in usu cosistit, habet propriam forma, Propriumque essectum ab aliis disti ctum. Praeterea promissio gratiae huius sacramenti per se non est racta suptioni,vi cause per se eius,sed Eucharistio 1. speciebus cotitientibus corpus & sanguine Christi, sicut ipse diκit: ut m ducat me, ipse vivet propter me; pri mo Eucharistia est, quae per se efficit
gratiam, sumptio vero, ut diximus, s
tu est conditio necessaria, seu sine qua noni nou ergo sumptio est proprie s crum,sed id, quod sumitur. Ex quo sis
huiusinodi usum non esse caeremonia
factam per se, imposita ad fgnifica,
dum, sicut nec ad efficiendam gratia.
Quinta conclusio. Sacramenta Euacharistic non est corpus Christi per se,
Sc eius languis,imo nec iplum conno
tando species. Probatur prima pars, quia corpus Christi, & sanguis eius nolunt signa ses biliaeat de ratione sacramenti,ut eκ eius diffinitione costatast
esse signum sensibile; ergo corpus &sanguis non sunt iacamentu: nec iussicit dicere esse sensib lia ratione speci
rum , sub quibus sunt, Sc per quas significamur, quia inde sequitur ma-gri
194쪽
De sanctiss. Eucharistiae Sacramento. I f 3
nis rationem sacramenti ipsis specie b. corpori,dc sanguini conuenire. Praeterea,quia corpus dc sanguis magis habet tone sgnificati P species quam Ione signi ; ergo no hem rone sacri, de cuius rone est esse signum : corpus dc sanguis potius sui res sacra meti quam sacramentu.Si vero Sancti aliquando corpus Christi Eucharistia seu iactu in appellat, sum ut cotentu pro cotincte. Sesta Conclusio. Sacramentum Eucharist re no supponit pro aggregatoeκ l peciebus, ct corpore dc sanguine Christi. Probatur,tum quia eX illis novilum per se, sed per accidens, Sc a Pgregatio non efficitur, at Eucharistiae sacramentum est unum per se; tum et
quia corpus & sanguis non sunt proximum sensib le dc materiale in quo significatio Eucharistiae sun datur, sed potius sunt termini significati per sensibilia signa, eigo non pertinet intrinsece ad rationem sacra merui tiri, licet suit significata ut concreta sub facio. Septima Conclusio. Sacramentum Eucharistiae iupponit pro speciebus sacra metalibus,conotando in obliquo corpus dc languinem Christi; itaq; sacramentum Eucharisi: est species patris & vini,sub qui b.realiter corpus &sanguis Christi continetur.Conci .satis colligitur e V praecedentita na si Eucharistia non supponit pro consecratione nec pro sumptione, nec Pro corpore dc languine Christi, nec pro aggregato eκ eis Sc specie b. relinquitura sui ficienti parti enumeratione supponere pro ipsis specieb. in recto, retortando in obliquo corpus dc sanguilic Christi. Praeterea a desinitione lacramenti colligitur, quia speciebus consecratis tota diffinitio sic ramenti co- petit,ergo dc diffinitum.Cinsequentia tenet; Antecedens Probo, quia
sunt signum sensibile gratia vel esse.
ctu Dei gratuitum efficaciter re diuina institutione lignificans, ut satis patet intuenti; ergo vere est , 8c propriἡsuit sacrum, quia cui proprie compe tit diffinitio, proprie copetit diffinitii. Octaua Conci. Sacra urentu Eucharistiae est v nu simpliciter, & absolute unitate specifica & atoma, licet no sitvnu unitate in diuisibilitatis, sed integritatis.Quod fit unu unitate specifica patet: na vel est unu specie, vel plurano secudu,sia tuc esse iri plura Eucha rilbae sacramenta lpecie distulina, de ulterius essent plura sacra meta quam septe: si primit,habeo intentu. Q l veto no sit unu unitate indivisibilitatis, atet,siqui de lici duas partes, eκ quius integratur, L specie panis& vini, congruum quidem fuit habere huiusmodi unitate, non indivis bilitatis,sed
integritatis. quia in stitutum est, ut ait Scotus dist.2. qu. t.& D. Bona u. q. V k.
ad piacta atq ii utritione, l significas P perfectὶ nutritionc corporis: dc copi etadc perfecta corporis nutritio fit in aliquo uno vnitate integritatis,non vinnitate indivisibilitatis, s .ex cibo dc potu, non. n. nutrit sufficienter cibus sine potu,nec e conuerso.Eande conclusionem docet Scotus ubi sup. q. Re
spodeo,ubi sic ait: Quod illud sacrum
est unu unitate itegritatis no in diuisibilitatis, quia in se includit duo sigiis particularia,q primo significat duo p-pria signi ficata &pr ima. corpus &s inguinem ; Sc remotas. cibationem, dc potum spiritualem.
An Chrictus aliquibus verbis couis secrauerit, ct quafuerint.
quatuor de cosecratione refert OPiniones, quas alio Ordine recitat Alans. Disiti Corale
195쪽
3. Ptima asseruit , pinis consecisse Christum lioc sacranie verbaroferret, Sc Armam consecraudi in
ituerit,sii ut prius baptizatus est qua formam Baptismi piae signaret, ipse
enim,quia vel bum Patris est,sne verbo sua virtute consecit, nobis vero' ut virtute diurna agimus, dedit verboruserinam,clua consecra imi , ut si differentia in consecrando ii terministros& auctorent. Huic sententiae fauet innocen .lib.A. de mysti rio Eucharistiae, cap. 6. dc Archidiacimus in cap. Qui scelera te,de consecrat.d. .
Secunda opinio affetit, quod Christus accipiens panem benediXitdc consecrauit illum quadam benedictione secreta, nobis ignota,ad quain facta est tranIubstantiatio, postmoda vero fregit,deditque discipulis luis dicens: Accipite dc manducate, hoc est corpus meum I Sc in prolatione horti
verborum contulit eis vim dc potestatem conuertendi panem in corpus
Christi. Tertia sententia dicit Christum minit his verbis Hoc est corpus meu)consecrasse,sed illa bis protulisse,& si semel tantum scripta sint, postquam
vero benediκit tacite, di κit illa verba Hoc est corpus meum) dc tunc confecit, Sc quia tacite dixit, tacuit Sc Euangelista. Quarta opinio communis ac prinbabiliter asserit, Christum per eadem verba consecratia, per quae nos conficimus, semelque illa protulisse, de non pluries. Pro intelligentia huius articuli obserua Dictores inter se dissentire circa benedictionem, gratiarum actionem, Jc consecrationem, de quibus in
Zuangeljs fit mentio,quadochristus Dominus hoc Eucharistiae diuinissimum sacramentum instituit,aly se in
Dentibus, benedictionem dc consecrationem eadem Disse actionem; alijs
vero contrariu opinatibus. Vnde tres
de hac re opiniones libet in medium Proferre. Prima esseruit, benedicti nem dc consecrationem idem prorsus fuisse,ita D.Thom. 3. P.quaest.78. ar. 2. ad primum,Durand. d.8.q.a ad teritu. Hugo Cardinalis Marci I 4. Remig.
dem epist.&c. Videtur haec sententia sandari in Paulo c. I o. praedictae epiastolae, ubi consecrationem benedici ionem appellat,dicens: Calix,cui benedicimus, 'non communicatio sanguinis Christi est , Et Chrysost. ho m. 1 F. in priorem ad Corint. ait: Cum benedictionem dico, Eucharistiam dico. Et Cypr.epist. y3.dicit, Christum acceiapto calice benedixisse, cum tamen
Euangelistae gratias egisse significant,
Secunda opinio dicit, gratiarum actionem de bened:ctionem illa sui Dis distinctas a consecratione, non verro inter se. Ita Soto d. II. .qΟ. I. aris
2.ad primum. Beda M irc. i . Glossi ordinari& Titet. 26. Sed his sententiis omissisit ei ii a quam sequitur, et illatria,benedictionein, gratiarum actio
nem, dc consecrationem suisse distincta iter se. Et in primis benedi duo fuit distincta a consecratione, de veluti quaedam ad eam dispositio, quod en Concit.Triden .colligi videtur, seis. I 3.
cap. I. ubi dicitur redemptorem no strum hoc sacramentum in coena instituisse, cu Post panis vini'. benedictionem se suum corpus illis praebere ac suum languinem disertis ac perspicuis verbs s te status est .Eκ quib. verbis sequitur, iuxta Concilii metem, i stum protuliise verba consecrationis
196쪽
De sanctiss. Eucharistiae Sacramento. I s s
post benedictionem, Jc consequeter benedictIo illa diuersum quid suit a consecratione. Similiter gratiarum actio distincta fuit a consecratione, qdex factis Saluatoris colligi haud dubie
Potest,nam cum aliquid magnum O- Peraturus erat, gratiarum actionem erat solitus prae mittere,ut loari. II .cu Laetam resuscitauit, Sc loan. 6.& Matth. I S. cum panes multiplicauit tergo
idem dicendum est in proposito , O
consecrationem Eucharistiae peractu rus prae arisit gratiatum actionem,tanquam quid ad consecrationem Praeparatorium . ita sensit Anselm. M iit. 16. Sc l. ad Corint. 1 Ο. aperte dicit, gratiarum actionem prae rimam fuisse ante consecrationem , dc quainuis benedictio panis dc gratiarum actio, secundum proprias rationes & significationes distinctae sint, simul tamen dc se te una Sc eade actione Persectae sunt. Prima pars patet, quia gratiarum actio secundum propriam rationem ad Deum refertur, benedictioverinde qua Euangella loquuntur, ad Panem. Secunda Pars probatur, quia via Orationis contextu simul possant
agi gratiae Deo, dc bonum aliquod
creaturae postulari , quae oratio sub Priori ratione erit gratiarum actio, dposteriori erit benedictio illius rei, cui bonum deprecamur: unde Christus
benedixit gratias agendo Patri,Sc gratias egit benedicendo panem, quia si- naul Sc unica ratione gratias egit , dc persectionem tanti mysteri j deprecatus est . Sed inquires, an haec verba Accepit , ne sirin fregit, deditque discipulis suis eundem ordinem in re habuerint, quem in i pla narrati ne Euangelica habent: nam de illo verbo sisegit est controuersa , alioqui enim voluiit fractione in lacham ni esse post consecrationem, Sc consequenter esse in illa narratione ant:ci-Patione , respectu illius verbi fregit, Respondeo cum Bona u. dc alij, , fr*ctionem antecessisse c6sectationem, quia non fuit fguralis, sed usualis: cui sententiae teXtus valde fauet, quia absque ratione cogente immutandus noest, taque postquam Christus accepit dc benedixit panem , illum in Partes sufficientes distribuit,scin catino a cis sommodate posuit, Sc porreκit discupulis suis,verba consecrationis proferendo,quibus finitis singuli suam partem acceperunt. Nec ob id ,quod praedicta verba ordalem praedictum seruasse in re,quem in narratione Euan
gelica habent, asserimus, inde colligas,prius pane Porrecta fuisse a Christo discipulis qua verba consecratio nis protulisset,prius enim consecrauis, qua Panem Porre κerit: unde illa in re Praedictum ordinem habuerunt,ticet non omnia prolationem verboruconsecrationis antecesserint, nant,
ut diximus, prius reali de physico ordine consecrauit quae Panem consecratum porrigebat. Secundo nota e X Dahom. 3. P. q. 78. art. I. sacramentum Eucharistiae ab alijs sacramentis differre in duob.
Primo quia Eucharistia perficitur in
consecratione materiae,alia vero sacramenta perficiuntur in usu materiae consecratae,ob idque forma Eucharistiae impotiat solum materiae consecrationem, quae in tram Iubstanti .mo, ne consistit, ut cum dicitur: Hoc est corpus meum. vel: Hic est calix sanguinis mei ; per liaec verba fgnificatur cosecratio materiae panis, dc vim t oueisi in corpus dc sanguinem Christi. Et ratio congrua est , quia forma ordinatur, ad complendum sacramentu , ipsum Dissili od by Corale
197쪽
psumque efficiendum: ergo cum Eu- mus, ita oponebat ut Christus verbis
charistia in consecratione materis co- essi eret, ut sic eius consecratio formas stat, forma eius debuit hanc consis de exemplar nostrae consecrationis crationem significare. Peroppositum esset.Praeterea Concilium Florenti diis vero,cum alia sacramenta in usu ma- est,formam huius sacramenti esse verteriae consecratae perficiantur, eorum ba,quibus Christus confecit,& in ca P. formae usum materiae important, ut eum Matth. de celebratione Missarii baptizationem, consignationem. Se- dicitur Chis stum huius sacrameti foriscundo differt Eucharistia ab alius sacra mam eκ pressisse, cum panem Sc via entis,quia in alijs consecratio mate, num in suum corpus Sc sanguinemriae consstit solum in quadam bendi transubstantiauit , dc Concilium T G dictione, eκ qua materia consecrata dent. ses I 3.cap. 3.&4.ait,horum veraccipit quandam virtutem ad sacra. borum prolationem si oc est corpus mentalem effectum: at in hoc sacra- meum) tuisse Eucharistiae consecratio
elato materiae consecratio consistit nem, quam Christus instituit ac secitain quadam miraculosa conuersone Tettul. lib. 6. contra Marc. cap. q. ait et
substantiae panis Sc vini in corpus dc Acceptum panem corpus suum fecit sanguine Christi, quae a solo Deo per- dicendo: Hoc est corpus meum. Itemsci potest; igitur in hoc sacramento Euseb. Emisse n.hom, s. de praesente, minister non habet alium actum,nisi dc habetur c.Quia corpus,de consecra Prolationem verborum, in alijs vero tioned. 2. August. apud Bedam primo Praeter hunc alium actu in exercenti ad Corinth. Io. Sc cap. Item ubi figu- ut baptizationem consignatione, dcc. ra,de consecratione d. r. EN his sequia His constitutis sit tui, opinionem secunda supra citata, Concluso prima,licet Christus pro asserentem, Christu propria virtute, pria virtute absque verbis consecrare nullis expressis verbis consecrasse, eL potuerit, tenendum tamen, id non se nullam Sc minime tenedam, quia secisse, sed cum verbis consecrasse.Pα- communiter omnes Doctores Sc Conma huius conclusionis pars satis est de cilia affirmant, Christum eisdem verse manifesta. Quod vero non fecit si . bis,quibu, dc no; consecrasse. Nec diacut Potuit,probatur, quia id diceretur ci potest, Christum illa verba Hoc est sine fundamento Scripturae, vel tradi corpus meum bis dixisse,cum id ne-tione Apostolo tu aut Ecclesiae, na eκ cessiim non esse simul ostendatur, nanullo istorum colligi potest; Sc sane simul dicit Sc agit satis efficaciter ad
quidquid in hac re dicatur,erit potius nostra instructionem susscientia, deis uolutarium quam verum Sc certum. cuit etiam, ut praedicta verba ex Chri Praeterea eκ Euangelijs non potest sti facto solemnem ritum huius sacra colligi alius modus cc tecrationis, qua menti continente vim transubstan- per verba; ergo per illa consecrauit. tiandi acciperent. Item cum prima sacramenti huius co Se unda Conclusio. Verba,quibus sectio subsequentium forma esset iu- Christus confecit, sunt ea, quibus tura,congruebat Sc eo modo,quo alia Ecclesia in canone utitur. Consu.est nunc fiunt a ministris Ecclesiae, Scip- certa de omnium patrum sententias a fiereti ergo ut uos verbis consecra- comprobata, uec alia consecrationis verba
198쪽
De sanctiss. Eucharistiae Sacramento. I s
verba agnoscit Ecclesia praeter haees hoc est corpus meum s & hic est calix, dcc.ὶ Et ex dictis pretcedentis coclusionis liqc veritas magiscomprobatur: Eadem te fiet Scotus in Ad. 8. q. 2.ar. . ubi se ait ; Aut corpus cofecit sine verbis,quod non est probabile ; aut cum verbis;tuc aut cum istis aut cum alij a praedictis,quia no est probabile,quod alia forma utatur auctor, Sc ministri, quibus committitur forma.
An ha quatuor voces Hoc, Est, Corpus, Meum, os Hic, Est Calix, Sanguinis,sc.9puit de ellentia consecrationis Eucharistra. DE verbis consecrationis calicis,
quod non sint omnia,quae in canone Ponuntur, primo probatur , nascut panis conuertitur in corpus Christi ex vi consecrationis, ita vinum in
sanguinem; ergo sicut panis per haec soluin verba Hoc est corpus meumὼ conuertitur in corpus Christi, ita de vinum perliqc sola Hic est calix sanguinis mei vel Hic est sanguis meus
conuertitur in sanguinem ι ergo reliqua sequentia nolunt necessiaria.C6sequentia prima probatur, quia non sunt maioris efficaciae verba, quae proferuntur in consecratione Panis, quae a,quae Proferuntur in consecratione
vini,cum utraq; sint verbaChristi.Ted statim dictis his uerbis Hoc est cor. Pus meum 9 est persecta consecratio Panis; ergo lutina, cu dictum est Hic est caliκ sanguinis me Vest perfecta cosecratio sanguinis; dc ita ea,qsequutur,no vident esse de substatia tot me. Secundo Eusebius Emiss .in c.Quia corpus de consecratione d. a. ait,Christu conuertisse vinu in Ianguine luu, dicendo: Hic est sanguis meus: simit, ter Iustinus Apol. r. m fine , sicut ponit pro colecratione panis haec uerba sola, Hoc est corpus meuὰ ita pro calicis consecratione sotu ponit ista H eest sanguis meus, Ite Graeci omittunt aliqua eκ verbis consecrationis calicis
ex his, quae sequutur post illa Hic est caliκ sanguinis mei P Sc mustae Ecclesiae id e faciunt,ut infra videbimus, er go vel dicendu est, oia illa verba non esse de necessitate consecrationis, vel fatendit illas Ecclesias minime constare: horum aut secundum durissimuesse videtur,cum Ecclesia Romana v. sum earu toleret, di minime da innet. In hac quaestione Scotus & S.Tho. Partim conueniunt, partim vero disserunt: conueniunt qui de , quia uterq; satetur verba substantialia dc essentialia consecrationis panis esse laaec Hoc est corpus me differunt vero quia S. Tho.affirmat,praedicta verba eκ se sola sine alijs praecedenti b. prolata vere suum sortiri effecturru Scotus vero dicit necessario reliqua praecedentia in canone est e praemittenda, ut verba essentialia id efficiat qd significat , quia
sine illis no significatur ex vi verborudici in persona Christi,t tamen ad cosecratione efficienda est necessarium. D fierunt ulterius circa verba colacra tionis calicis, QSThomas arbitraturoia haec, Hic est calix languinis mei noui Sc aeterni testamenti, mysterium fidei, qui pro vobis dc pro multis e Dfundetur in remissionem peccatorii Pesse de essentia consecrationis calicis: Scotus vero solum tantum de ementia formet con secrationis calicis cognosci thaec verba Hic est caliκ sanguinis mei de quod haec sint essentialia,cerista fides est,eade enim ratio est de his,
dc de illis c Hoc est corpus meum P quia
199쪽
quia significat conuersionem vini in
sanguinem. Controuersia vero est de aliis verbis sequentibus nom Sc ster- m. dcc D Thomam ita interpretatur,
Ssequutur Capreo .d. 8.quaest. I. r. . ad arg. cotra quarta in conclusionem, Herueus d. IO.q 2. Ant λ. 3. p. tit. I 3.c.
I s. g. A. Siluester verbo Eucharistia q. 6. Iigues ius in institutionibus c. I 6. Gerson. Alphro. 2 6. Soto lect.secunda Eucharistiae.Scotum vero sequuntur communis Schola antiquorum
cum Magi stro in A. d. .D. Bonavent.
ior. quaest.2. Aliaco. quaest. F . Aureol. apud Capreol. ibide. Carthu.q. 2.licet cum formidine, sicut Marsil. quaest. 6.ari I. Alens quaest. 3 3. lnembr.Α. art. I. dc 3. qui omnes maiori cum obseruatione quam Scotus hanc tenet sententia IN.
PRO intelligentia sententiae S.Tho
mae, quam ponit 3. P. quaest. 38. art. 3 .aduerte,ipsum predicto loco nodistinguere inter aliquid esse de essentia formae consecrationis, & esse de remm -- έ Metus,nam per esse de substantia absolute intelligit esse de essentia , ait vero loco statim citato in hunc modii:
Quidam diκerunt, quod de substantia formae huius est hoc solum hic est
calix languinis mei) non aut. Ea,quae sequuntur; ubi expresse per esse de substantia Armae intelligit esse de es.sentia eius,quia clarum est,hqc verba, .s. Hic est caliκ sanguinis mei,esse deessentia formae consecrationis calicis, de simili ratione concedit sequentia esse de essentia ac substantia eius,cum
ait: Et propter hoc sicut alij melius dicunt omnia sequentia sunt de
egentia formae usque ad hoe . quod
postea sequitur: Haec quotiescumque feceritis,quod pertinet ad usum sacramenti, cum hoc tamen aliqui modem ni Tholmstae, ut D.Tho m. defendat, distinguut inter hos terminos, esse deessentia,& de substantia, dicuique D.
Thoma in asseruisse. Hc est calix sanguinis mei,pertinere ad essentiam sormae,reliqua vero sequetia ad eius su stantiam Sc integritatem. EMemplis rem declarant in iacramento poenitetiae, cosessio unius peccati uenialis est sufficiens ad effemiam in eo,qui peccati mortalis non habet conscie tiam, dc tamen si plurium venialium fiat consessio, tota erit de integritate dc substantia sacramenti. Item in somma Baptismi pronomen Ego, non est de essentia, tamen cum profertur,est de substantia eius; aiunt ergo isti Thom istae, haec sola uerba Hic est calix sanguinis mei) esse de essentia cons
crationis calicis, iuraa sententia in D. Thomae,sequentia vero solum de substantia dc integritate eius; itaq; affirmant , nulla alia esse de essentia consecrationis, & de necqssitate eius, Prae
teth c hic est calix languinis mei) nihilominus sequentia dicunt esse de integritate eius, qua do proseruntur, 145 in sui simpliciter necessaria, quia licet non proferantur, ut minister velit s lis conficere,tenebit consecratio,qua-uis male faciat. Hanc lentEtiam sic eriplicatam defendunt Soto, Ledesma, dc alij.
Secundo obserua ex Caietano ubi supra,STho m. artic.Primo. quod uerba consecrationis dupliciter proferri Prat 'Primo recitative: Secudo significatiuer vel tertio utroq; modo simul, sicut re vera proferuntur nunc a sacerdote dum cosecrat, quia recitat ea sicut
200쪽
De sanctiss. Eucharistiae sacramento. I fo
cut prolata a Christo, & per ea signat
conuersionem panis in corpus Curi sti, quae tunc fit: Si consideretur priori modo,inquit Caietanus, scilicet quoad recitationem,non pollunt natelligi quod dicantur in persona Christiti ne praecedentibus,nullus en ini e X viverborum intelligeret ea dici in persona Christi recitatiue , & materialiter, nisi praecedentia verba audiret, eX quibus id posset pei ficere: Si vero attendatur significatiue, O
cui revera etiam a Sacerdote dicuntur,& in persona Christi eo ipso quod
sacerdos dicit ea in persona Christi,significant hoc esse corpus Christi ; e X hoc,quod recitatiue illa vel ba dicit sacerdos, non conficit in persona Christi,sed recitat Christum conficiente; eκ eo vero quod ea significative profert,vere conficit, quia & in persona Christi ea pios eri Sc significat conpersionem : itaque intentio & voluntas sacerdotis proferentis suit, quod illa verba vere significat corpus Domini per conuersionem panis in ipsum vere sub specie eiusdem Panis eXistens.Sithis postis Concluso prima, Verba consecrationis panis essentialia, dc sufficientia sunt haec Hoc est corpus meu Concluso est certissima,ac de fide tenenda ,omnium Sanctorum consensu approbata, quae in exposIione sententiae Scoti satis dilucidatur. Secunda Conclusio. Iuxta veram mentem S.Thomae, verba consecra tionis calicis essentialia 3c Iubstantialia sunt omnia, quae pro consecratione calicis in canone Millae ab Ecclesia assignatur, usq; ibi sin remissione peccatorum inclusive. Haec Concluso probatur tripliciter a D.Thoma.
Primo, quia tota illa locutio hic e st caliκ &c. . est una integra oratio, Scola illa noui& aeterni testamenti sunt
determinatio praedicati,dc ideo,donec illa omnia finiantur, non est absoluta propositio; ergo omnia illa pertinent ad integritatem euiusdem locutionis; sunt ergo deessentia, quia per illam determinationem quod pro uobis effundetur) significatur esse sacrificium , quod in consecratione calicis perficitur,est igitur illa determinatio essentialis. Praeterea quia Lucae 22. haec posteriora verba interponuntur prioribus, dici urenim sic: Hae calix noui testamentum est in in eo sanguine: ergo signum est,omnia e se estentialia . Tertio probatur eκ Eucharistiae consuetudine,quia sacerdos eodem ritu & modo tenendo calicem in manibus omnia illa verba profert,& ideo omnia eisdem characteribus singulariter describuntur. Tertia Conclusio. IuXta interpretationem, quam aliqui interpretes D. Thomae faciunt circa sententiae suae declarationem,licet dicta verba Hic est caliX sanguinis mei) sunt de esse-tia solum consecrationis calicis, sequetia vero sunt de substantia, & integritate eius.Conclusio hqc non aliter probatur qua per ea, quae primo notab. dicta Iunt,dc per rationes ad eandem Conclusionem. Quarta Concluso.Verba ementialia consecrationis ex se solis sunt adeo efficacia,ut prolata a sacerdote cu de bita intentione, absq; alijs praecedentibus suum super debitam materiam sortiuntur ess ctum,quia post a materia & forma secundum suam quid ditatem ponitur compositum; si uniantur igitur adhibitis verbis essentialibus formae consecrationis materiae debita fit sacramentum, & consequen