Controuersiae theologicae inter S. Thomam, et Scotum; super quatuor sententiarum libros; in quibus discordantes opiniones referuntur, potiores difficultates elucidantur, & responsiones ad argumenta Scoti reijciuntur. Prima quarta pars. Auctore reuren

발행: 1617년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

Controuersia septima 238

nem addit ordinem partium ad locum, seu partes loci , ita quod partes

corporis quanti coextendantur. Prima positio est disterentia intrinseca quantitatis, ut di Ni mus, dc consequenter ad praedicamentum quantitatis pertinens. Secunda vero ad praedicamentum situs, quae priorem supponit. Per modum autem quatitatiuum non intelligimus hic positionem primam, ted secundam, quae est ordo partium totius ad locum, tu incoeN-rensione earum S commensuratione ad partes locicon sistit, ita ut per eam totum locatum correspondeat toti loco, S singulae partes singulis partibus loci: Vnde dicere quantitatem non habere suum modum quantitatiuum, est carere illo ordine eκ-tranteco ad locum; quod autem po sit fieri, est dubium . Sed aduertendum,

quod id potest isse duobus modis et

Primo Per negationem termini, scut Deus posset facere, aliquod corpus extra uniuei sum; & tunc tale oorpus haberet priorem positioncitisitamen secundam. quia non haberet aliquod continens, cuius Partibus paries eius commensurarentur. Secundo, quia posito termino,cui pollet corpus com

met .surari, Vere non commensuretur, nec extendatur ei, licet ei vere

sit pisiens. Primum modum cssem sibilem nullus dubitat, lςd desecudo posset esse dubitario. Scotus ubi supra ait, simpl:citer e illa possibile Deo ponere alIquod corpus Praesens ali J, ct Ii naturaliter commensuraretur modo Praedicto, quia ei cominensuretur Ec extendat arcti correspondeat unuroti corpori , & totum sit gulis eius Panibus quantumuis maxilni quod est dicere, quod Deus potest sacere coiPus quantum intra uniuersum

quin locum occupet, 3e eum hoc e virealiter praesens alteri corpori, quod poterat ipsum circumscribere, & amisbire commensuratiue, sicut ponit corpii; Christi sub speciebus panis, Ut tO- tu in sit sub tota hostia, . totum insingulis eius partibus; quo polito, illud corpus habebit positionem primam

sine secunda, partes enim elus habebunt ordinem inter se in toto sine otis dine ad locum, S coexistet alteri corpori sine hac secunda positione, quia illa coexistentia quanti ad quantum non est simpliciter necessaria ratio Lstius positionis lecti ndae; potest enim

fieti, ut statim ex Scoto probabimus, quod unum corpus alteri coeΚistat, quin et com irae niuretur:quod lic probat Scottis: Q iaecunque natura contingenter respicit quamlibet formam alicuius generis limpliciter, continge-ter se habet ad totum ilha d oenus: sed

corpus contingenter se habe ad qualibet positionem in loco, quia possummo te corpus meum a quacumque

positione ad alia; ergo corpus habens positionem partium in toto, non se habet simpliciter necessatio adpositione ira partium in loco; ergo non rein pugnat ei t sse sine tali positone; ergo Deus potest illud sic ponere. Omnia

patent, Pl aeter maiorem ι cotra quamllittatur, quia numerus est vel par,vel impar necessario, nec tamen necessario i st iterum istorum , sed contingenter se habet ad quodlibet i spo-

detur,itistantia non est ad propositu, quia in ea no Ponitur aliquod virumi ubic chii na, quod contingenter se habe it ad quamlibet formam tollus geucris, sed ponitur genus in ordine adsu isd fferentia; .vel specie SI Ut autem essent ad propositum 3 necessirium

erat considetare ita turam sume tam ordine

282쪽

Utrum panis conuertatur an corpus &c. 23 S

orinne ad formam alterius generis, ad quarum quamlibet se haberet contingenter ι Sicut si comparemus ita perfici: n. ad colorem,vel genus quatitatis: nam si genus ad suas disseten

tips, vel speciei comparetur, ne ssarist a causa intrinseca ad ona in illaram determinatur, quia una natura non habet intrinsece ad opposta dii. iuiust aut nec ei statem, qum habeat

necessitatem ad aliquod unum ill

: Quod si di ηeris, superficium nece ssario esse coloratam, contria Renteri amen se habere ad quemlibet colin rem. Rei pondetur,quod etsi necessario secundum naturam sit superficiesn imo colore ' lecta, tamen talis nectistas non oritur ab aliqua causa intranseca, ratione cuius sit contradictio ei Ieluae colore, immo nulla est n-lta dictio, quod siue eo esset, unde

Deos pollit supet ficiem sacere sine

colore : u. est de corpore quolibet, cuius par xς, hobet politionem in eo, absque omni tamen repug03ntia Potest alteri corpori esse praesens sine secunda palitione, quae e si ordo ad locum , quia Ou genter se habet ad totum Potitio uis genus , cum ad quamlibet positionem simplicitet contingentem se habeat , quocirca absque contradactione potest Deus corpus aliquod in

tra uniuersum coii

sl ituere absque tali positione,& consequenter sine suo modo quantitat

Quibus pro δι ovibus possu haec eo

DE hac re dii putat S. Thori,aS 3.

dist Proculus intelligentia primo no ta e X Scoto ibidem , quod verbum fieri quia praedicat secundum iudi cens, praedicat fieri simpliciter eius,de quo dicitur, sev sgnificat re incsimpliciter fieri, secundum suuna esse primum: ut si dicatur, Petrus fit, vesPanis fit, ilanificat Petrum & panem suum esse lubstantiae accipere .Quam do vero stati) praedicat tertium adlam cens, denotat subiectum fieri secundum formam praedicati; vi s dicatur, Petrus fit albus, denotat Petrum fieti sub sorma albeduus. Secundo nota, quod esse in notatvnionem eΚtremotum,quando Prae dicat tertium adiacens, essentialem vel accidentalem pro tempore, quod consignificat, verbi gratia, Petrus est animal significat ly est,unionem animalis ad hominem pro tempore Pret' senti, cum vero dicitur, Petrus erit albus , significat unionem aBedinis cum Petro accidentalem,pro tempore futuro.

Tertio nota, quod hae positiones

De, EX,Et, aliquando denotant habitudinem materiae, ex qua aliquid fit; ut cum dicimus, EX ligno fit ignis,uel. Ex aere fit statua: aliquando vero con substantialitatem unius eκ alio, ut in diuinis Filius in de, vel e κωbstantia Patris:aliquando vero solum dicit ordinem vinus ad aliud, vel post aliud, sicut cum dicimus, Ex mane fit metidie a Diuitiaco by GOrale

283쪽

24o Controuersia Septima

dies,& non ε conuerso,id est, post mane se meridies. iQuarto nota,quod panis & corpus Christi possunt in propositionibus

explicantibus conuersonem unius in aliud, accipi vel in recto, vel in obliquo; & hoc vel utrumquem recto, vel unum tantum,& alterum in obi

quo ue ut si dicamus, Panis fit corpus Christi, vel, in pane fit corpus Cnἡμm,vel ,Panis transiti vel conuertitur in corpus Christi. His constitutis, sit Concluso prima . Si conuersio emptimatur per verbum fietidi, & si

Praedicet tertium adiacens secundum nullam temporis differentiam, est verum quod panis fiat corpus Christi; unde istae sunt salsae, Panis fit corpus Christi, Panis iactus est corpus Christi, Panis fiet corpus Christi Sa. Pr batur, quia quando verbum fiendi

Praedicat tertium adiacens, denotat

subiectum fieri secundum sermam praedicati. sed panis pro nulla temporis differentia fit secundum Mimam praedicati. scilicet corporisChristi, nee e conueris,quia impossibile est, quod unum disparatum nat sub forma alterius, ut quod homo fiat asinus, leo, bos Acc. ergo cu panis di corpus Clitusti sint species disparatae , implicat, quod una fiat sub se a alterius, ut constabit ex dicendis.

Secunda conclusio. In hac conuerinsone istae p: aedicationes sunt falsae &impossibiles, Panis potuit, aut Potest, aut poterit esse corpus Christi. Pateteκ praecedenti conclusone; Sc probatur amplius, quia illa de possibili est falla,cuius illa de inesse est impossibilis: sed istae duae inesse, scilicet Panis est,aut suit, aut erit corpus Christi, sutim possibiles; igitur istae sunt falsae,Panis potuit, aut i otest, aut poterit esse

corpus Christi. Consequentia tenet

cum maiori vera ; minor probatur, quia in illis propositionibus verbumine redi vel dicit unionem essetialem praedicati cum subiecto, vel accidentalem sed utraque est impossibilis in ter pane & corpus Christi; igitur M.

Probo minorem,in primis unio esse tialis est impossibilis, qua enim rati

ne fieri potest, ut corpus Christi sit deessentia panis,aut E couerso)aut quod una species sit de essetia alterius, Nee potest eis in ea unio accidetalis, quia substantia non accidit substantiae,nee una substantia completa alterius is ma esse potest, unde accipiendo praefata eΚtrema in recto cum verbo fiendi, aut essendi, nulla praedictarum

propositionem est , aut potest esse

vera.

Tertia conclusio. Sumendo alto rum eκ praefatis extremis in obliquo, cum propositione De,Eκ,vel Ingon tingit propostionem esse veram, ut verbi gratia i termino a quo conuersionn praeponatur Vel, ΕΚ, De, vita Pane, vel De pane fit corpus Christi. est veta propositio, dumodo illa propositio non dicat circumstantiam materiae ex qua, nec consubstant alitatem extremi ad extremum, sed ordinem unius ad aliud, vel post aliud cum dicimus, ta mane,vel De mane

fit meridies r Similiter si termino ad quem praeponatur Propositio In, erit vera propositio; vi s dicatur, Panis transit,vel conuertitur in corpus Christi. Haec tria desumpta sunt eκ Scoto ubi supra, qui in fine quaestionis ait, omnes alias locutiones de virtute sermonis ad aliquam praedictarum propositionum esse reducendas, sed illa ultima est magis propria , scilicet Panis transit, vel conuertitur in corpus christi, Disilired by Coos

284쪽

Vtrum panis eonvertatur in corpus M. et a

Christi, quia in ea non denotatur aliquid commune manere, sicut aliquomodo videtur illud denotare illa ρος- Positio Eκ. accipiendo eam Proprie, non enim M opposito fit oppositum, nisi quia subiectum commune virique ab una serma mutatur in aliam. Quarta conclusio. Nulla propositio cum mutatione accepta, Vel m ueri, etiam accipiendo unum eritremum in obliquo, & reliquu in recto, vera est proprie loquendo; vi si dic

tur , Panis mutatur in corpus Christi, quia haec eonuersio non est mutatio, vi supra diκimus; eo verbo autem transire, aut verti, seu conuerti , aut transubstantiari est vera, ut si dicatur, Panis trat sit, vel conuertitur in corispus Christi, quia ly transire, verti, aut traii lubstantiari, a mutatione abstrahunt,quia dicunt habitudinem termini ad terminum, no importando subiectum commune manere.

Ad argumenta in principio Controuersia posita.

AD primum patet eκ dictis, quid

dicendum sit, maior enim Proinpositio intelligitur, si in ea sermo sit, esse simpliciter de productiva conuersone, qualis non est ea, qua hic Panis conuertitur in corpus Christi, sed est adductiua,per quam terminus

ad quem non accipit esse simpliciter, sed esse hic. A d secundum dicendum , quod

terminus huius couersionis ad quem est substantia corporis Christi , non sub ratione substantiali,sed sub ratione pr sentiae,quod ad rationem tran. substantiationis sufficit,suae in rigore non est nisi successo lubstantiae ad substantiam, seu substantiatum, ita controu. Pari IIII. ut una desinente esse alia ineipiat esse,ubi erat illa, quae esse desint l, ut ex supra dictis satis patet.

Ad tertium respondet Scotus,con cedendo quod in creditis non sunt ponenda plura sine necessitate, nec plura miracula quam oportet; sed cum dicitur in minori quod veritas Eucharistiae posset saluari manente pane , vel sine transubstantiatione.

dicit, quod bene fuisset polsibile Deo

instituere, quod corpus Christi vere esset praesens substantia panis nente, tuncque ibi fuisset veritas Eucharistiae,quia ut signum verum & si

gnatum Verum.Caetcrum modo non

est hoc tota veritas Eucharistiae, quia non sic instituta est. Et cum dicitur, quod ad veritatem Eucliaristiae non requiritur nisi verum fgnum, & verum signatum. Respondet,id verum eo,s signum sic repraesentet,sicut in.

stitutum est, & sic respondeat illi si gnato, sicut signi institutio expost lat, videlicet, quod corpus Christi acum accidentibus Panis, tantum cou-

uersa substantia in ipsum. Ad quartum dico , ad maiorem, quod illa est falsa, ad veritatem enim eius aliud membrum esset addedum, videlicet ut habetur eX traditione Etaclesiae r sed quamuis ad propositum

concederetur maior, diceretur ad minorem , quod Ecclesia declarauit esse de substantia fidei, panis substantiam

non manere sub sacramento, in Symbolo edito sub Innoc. III. in Concit. Lateranensi, dc habetur capitulo Firmiter credimus, de Trinitat. & fide Catholica , ubi explicite Portitur veritas aliquorum credendorum , de magis eXplicite quam habeatuem Symbolo Apostolorum , vel Athanasi , vel Niceno 3 dc breui- ter,

285쪽

2 et . Controuersia Octava

ter, quidquid ibi diuinitur esse tredendum, tenendum est elia cla subis

stantia fidei post huiusmodi declara.

tionem solemnem : at ibi diffinitum , panem transubstantiari in corpus Christi; ergo sic tenendum est. His additur, quod hoc eκpresse est etiam diffinitum in Concit. Tridenti via dicitur etiam, quod panis non manet,

sed conuertitur

. Ad quintum dico , quod ille intel.

lectus de modus est determinandus.

qui est vetus,etsi dissicilior sit: at cum

verum sit, panem conuerti, ct non manere, is intellectus ab Ecclesia est acceptus,etsi difficilior,quia verus est, licet alter intillectus esset facilior deverior, secundum apparenti/m, non enim in potestate Ecclesiae est, fac re istud verum, vel non verum, sed Dei instituentis r at intellectum a Deo traditum Ecclesia eXplicavit, di-rdista in hoc a Viritu veritatis, ut cre

ditur.

CONTROVERSIA OCTAVA,

An partes Se proprietates, quae Christo conueniunt

existenti in coelo,necessario ei conueniant existenti in Sacramen M.

Ars negativa probatur primo, quia qualitas non potest effesimul cum quantitate propter formalem repugnantiam ad esse simul in eodem loco ; ergo quantitas corporis Christi, quae ad Praesens nomine proprietatis comprehenditur , non potest esse in hostia simul cum quantitate panis. Et confirmatur , quia quantitas , unde quantitas est , non potest esse simul cum quantitate continente, quia stibi localiter, quia posto fundamento S termino proprio, necessario sequitur relatio inter ea: sed fundametiam circumscriptionis passiuae est quantum, proprius vero termitius est continens; ergo necessario quantitas cor

posis Christi, si in hostia est, debet ese se ibi circumscriptiue; sed sic non est,

ut est manifestum sergo non est ibi. Secundo. Sanguis non est in E charistia lacra me u taliter nisi post coissecrationem vini;ergo non est sub hostia, nam frustra poneretur esse sub

specie vini, quia sicut nihil incipit esse simpliciter postquam iam est,ita nihil incipit esse sacrametaliter postquam est sacramentaliterised sanguis incipit esse sacramentaliter sub specie vini,

cuius consecratio sequitur consecrationem corporis; ergo non est ibi sacramentum sub specie panistat est ibi corpus; ergo ut sub hostia est,non habet sanguinem ἰTertio. Tota veritas Eucharistiae potest saluari,non ponendo in ea iusisolam substantiam corporis Christi; ergo non sunt ponendae ibi eius pro . prietates Sc accidentia, quae sunt e X-

286쪽

De Proprietatib. Christo in Euchar conuenientib. a 3

tra eius substantiam. Antecedens est notum; Consequentia probatur, quia sicut in operibus naturae non debet poni pluralitas sine necessitate sequendo rationem naturalem, ita &m creditis non est ponenda pluralitas,quq non sequitur necessariam deis ductionem eκ creditis. Antecedens ostenditur, quia ad veritatem Eucharistiae sufficit, quod in ea contineatur

id, quod per verba senificatur, quod est solum corpus, ut sic, ad quod accidentia non pertinent .Et confirmatur

ratio,quia corpus potest essesne pro-Prietatibus, quia prius naturaliter ρο- test esse s ne tuo posteriori ; ergo sine contradictione potest fieri sola su stantia corporis Christi nuda sub speciebus, sicque esset res sufficiens sa

cramenti.

In hac Controuersia primo inqui. ram, an idem corpus possit esse simul in pluribus locis. Secundo, an eXistentia corporis Christi sub sacramento necessirio dependeat ab existentia eius sub modosuo naturali, vel econtra. Tertio inquiram de quaesito principali. Ultimo ad rationes in principio Controuersiae Positas.

ARTICULUS I. An idem corpus possit esse Fmul in

ΡΑra negativa probatur multis a gumentis, quae Scotus adducit ex diuersis Dactoribus,& eX propria sententiat di primum si illud, quod in Principio quaestionis, loco terim ad inducit , quod affirmat Suar. tertia par. quaest. 3 s. distinct. 62. se apud nullam Catholicum Doctorem vidisse, Sita est , quod non legerat Scotum, est e go argumentum . Idem temporale non potest esse simul in diuersistem. Porib us; ergo nec idem locabile in diuersis locis Secundo.Si idem corpus posset esse simul in pluribus locis, esset in se diuisum , quod est contra rationem

Tertio . Si idem corpus posset esse

in pluribus locis simul, eadem ratione posset esse in inultis, Scin toto uniuerso, atq; ubique: sed hoc est proprium Dei, ex eo enim quod est ubique Spiritus sanctus probant sacri Dactores

ipsum esse Deum ; ideo impossibile est, quod idem corpus sit simul in plaribus locis,& per consequens,non potest esse in eis. Quarto. Sicut natura se habet ad specie in , ita quantitas ad locum .' sed Vna res per Propriam naturam est i tum in una specie , nec potest esse in pluribus ; ergo similiter per unam quantitatem non potest esse nisi in vano loco.

Quinto. Si idem esset simul in pluribus locis, aut una mutatione, aut pluribuS; non una, quia una mutatio est tantum ad unum terminum ; nec

duabus, quia vel essent eiusde in speciei, vel alterius; non eiusdein, quia non potest aliquid moueri simul duabus mutationibus eiusdem speciei, se cundum Philolophum quinto Metieapitulo de uno et nec duabus alterius speciei, quia termini essent co intrarij, & consequenter Inoi us incompossibiles. Seκto. Termini cuiuslibet motus sunt incompossbiles, ex quinto Physieorum , sed quaecunque duo via Prusum esse termini erutae inmotus, quia potest moueri corpus ab uno

in aliud; ergo quaecunque duo ubi

287쪽

sunt incompossibilia circa idem corpus.

Septimo. Impossibile est eandem materiam esse simul lub diuersis sormis substantialibus ; et go impossibile est esse idem corpus in diuersis locis.

Probatur consequentia, quia ex positione consequentis huius sequitur opPositum antecedentis,quod sc ostendo: ponatur idem nutrimentum numero in diuersis locis, & comedatura diuersis animalibus,in ipsis existetibus nutritiua utriusq; conuertet idem in subiectum suum,& sic eadem materia,illius nutrimenti esset sub diuer-ss formis substantialibus eorum dum rum animalium,quae illud conuertiusent alimentum.

octauo. Si idem corpus posset simul esse in diuersis locis, sequerentur multa incouenientia: primum, quod quantumcunque Paruulus ignis posset comburere omnia combustibilia, quia si poneretur in locis, in quibus essent combustibilia, & eis applicar tur Posset ea comburere simul. Secundo sequeretur, quod animal positum in diuersis locis,in uno viveret,&in alio moreretur, nam si in uno loco haberet nutrimentum, ibi comederet & viueret, in alio vero moreretur, quia non haberet nutrimentum. Tertio sequeretur, quod idem animal in duplo nutriretur , si in duobus locissumeret nutrimentum. Quarto sequitur, quod in uno taco quiescati Iaceat, in alio moueatur, vel stet, quae contradictionem inuoluunt. Quinto

sequeretur, quod simul calefieret &frigefieret, ut si in uno loco ei applicaretur ignis, in alio gelu; Sc in uno

loco eκ aeris in temperie incurreret infirmitatem, Scua alio ex aeris tem

Perie ianit Hem, sicqu e tanti esset sa-

num & non sanum vel aegrum, δc in

uno loco occideretur, dc in alio non, quae omnino sunt absurda.

In hac satis difficili quaestione triapim potest esse dubitatio: primas an idem corpus possit esse simul sacramentalitet in pluribus locis. Secumda, an in uno sacramentaliter, &in alio naturali modo . Tertio, an possit esse simuI in pluribus locis modo suo naturali, scilicet circumscriptiuo . De prima & secunda quaestione non est controuersia inter Catholicos . haereistici tamen ut negent sacramentum

Eucharistiae primae dc secundae dubitationis partem negativam tenent ιde tertia vero inter Catholicos est d pleκ sententia.Prima est sancti Tli imae, qui etsi confiteatur idem corpus posse esse in uno loco modo suo naturali, seu circumscriptiuo, de in multis alijs modo sacramentali, ut fides docet, negat tamen posse esse modo naturali & per diuinam potentiam absolutam simul in pluribus locis. Hoc indicat tertia par. quaestione 3 F. articulo primo, ad tertium S eκpresse quot. tertio, articulo secundo, Se in quarto distinctione decima, quaestione prima, articulo primo, & distinctione 44. quaestione secunda,artic lo secundo, ad quartum, ubi etiam S. Bonaventur. articulo de dote lubuli tatis, quaestione prima, idem tenet, Capreolus distinctione decima, quaestione prima,articulo tertio, Paludan. quaestione secunda, Durand.quaestio ne Prima,nnmero tertio, & 34. Squaestione quarta, numero octavo, dedistinctione 44. quaestione seXta, ad Primum, item Henta quol. 9. quaestio. 3 2. HGid.quol. primo,quaestione Pr

ma. Heriae . quOl. II. quaestione tertia, Ferrara 6. contra gente , ca Pitulo 6.S.

288쪽

De Proprietatib. Christo in Euchar. conuenientib. 2 s

oppositam sententiam tenet Scotus cetur, non plurificato priori, unico in quarta distinctione decima, quae- enim manente fundamento eκ eo. stione secunda. Hugo de Sancto Ui- Pollunt multiplicari relationes , Sectore, libro secundo delacramentis non multiplicato genere multiplisar. 8. capitulo undecimo, AleXand. cantur Wies: at quid est, quantita. Alensquarta parte, quaestione unde- tem aliud euec aliud ubi habere, quam cima,artices prim*,,. vltimo, quaest. relationes extrinsecas plures reciperei ΑΑ.memb.tertio. Ricla ard.articulose- Idem piobatur , e X princi psj, fidei cundo, quaestione Prima. Maior. tuae- non est repugnantia , quoci eademsione secunda, Gabr. quaestione pri- quantitas sit l)raesens diuersis si acipina, articulo secundo, &lectio. η6. in inter se distantibus, ut patet de quan- canonem, Marsil. in quarto quaestim litate corporis Christi in diuersis ho- ne septima,articulo tertio, dubsecun- st ijs, una in Oriente, Scalia in Occido. Ocham quaestione quarta, Aureo- dente i ergo non est re Pugnanti. .lus apud Capreol. disti iustione deci- quod eadem quantitas si extensiuema, quaestione prima. Alanus libro in locis a se distantibus. Et confirma-Primo de hoc lacra naento capitul. 3 s. tur, quia quod in hac re difficultatem Bella . lib. 3 de Eucharistia, capitulo ingerit, est,quod idem corpus sit praetertio&quarto, eccon in unitet om sens diuersis spacijs a se inuicem dines iere moderni scriptores idem stantibus, quod tamen fides docete Llelient. se Possibile, ut patet de corpore Chri-

Pro intelligentia lunus quaestionis sti in diuersa host ijs valde distata GPrimo notandum, non esse contra ra- bus existente; ergo possibile erit, vitionem intrinsecam quantitatis, ne- illud idem corpus iam illis diuersis i que contra rationem intrinsecam cis praesenseΚtendatur in ordine, ad

modi eius naturalis, quo existit ex- locum nam si quod minus videtur intensure in loco, quod existens in uno esse, ine Mergo quod magis, magis m- loco, simul ponatur iii alio illo modo erit. Et similiter si quod magis vide-eXten suo. Quod sic ostendo,quia ra- tur impossibile, est possibile, id quod tio quantitatis integra prior est quam minus videtur impossibile , magis extensio eius in ordine ad locum , ut Possibile erit; aut saltem quia mimis c X praecedetibus patet; positio enim, videtur impossibile , videtur concoque ordinem dicit partium quantita- dendum illo priori concesso, quod

tiuarum inter se ad totum, praecedet magis impossibile videbatur. Quod naturaliter ordinem ad locum, sicut vero hoc non repugnet rationi in- prius est secundum rationem Sc na- trinsecae modi naturalis quantitatis,t uram rem esse, qua in alicubi esses un- probatur, quia ratio huiusmodi in eo de dicendum , quod sciat non repu- consistit, ut corpus quantum ita sit

gnat quantitati priuari positione in praesensi pacto, ut e M vi modi , quo

ordine ad locum, ita nec videtur repu illud replet , habeat extensionem gnare, quod istaeMistentia una . cin- partium in illo, ita ut alia cXcludat adiuisa recipiat plures tensones in suo partiali loco: seo hoc totum inte- ordine ad locum, quia nulla apparet grum manet, etiamsi corpus sic exi-

contradictio, quod posterius plurifi- stens in hoc loco alibi ponatuti, simili controu. Para IIII. Q 3 modo

289쪽

24rs Controuersa octaua

modo, quia per hoc non amittit emtensionem in alio loco,neque aliquid aliud, quod intrinsece illi competat, immo hoc ipsum est, quod haec secunda affirmat esse possibile, videlicet multiplicari huiusmodi praesentiae modum, alia simili praesentia integra& immutata manente.

Sed obi j cics,intrinsecam ratio aemhuiusmodi pril entiae non satis explicari per totum illud sositiuum lupra positum , sed includere etiam quandam negationem, scilicet quod corpus ita claudatur terminis illius loci, quem occupat, ut e Xtra ipsos non sit svnde eo ipso, quod alibi ponitur e se directe fit aliquid repugnans pri

ri modo existendi in loco. Et confirmatur , quia esse in loco quantitatiue idem ell, quod esse in loco circumscriptiue: at de ratione eius, quod loco circumscribitur,est, ut non sit eκtra terminos circumscribentis,praesertim

cum talis modus essendi in loco , includat loco de finiti; ergo&c. Sed nostra obiectio haec videtur petere principium , nam si assumit de ratione modi essendi in loco quantitatiue ense, ut illud mel corpus non sit extra illum locum , vel actu non habeat aliam rationem similem, petit principiuin, hoc est probandum ;&vnde probabitur, si considerata tota ratione illius modi positivi, non sequis tur talis negatio non enim iIle modus includit, nisi quod corpus vere replet locum, & totum toti loco, &pars parti correspondeat, non vero

quod alibi non sit, vel non possit esse

Priori loco manente , itaque non est de ratione intrinseca modi existendi

circunt scriptiue in loco, quod simul non sit in alio, sed solum quod dum

est in hoc loco,totum locatum toti linco , & partes partibus correspondeant,quod totum saluatur,illa negatione etiam seclusa.

Et iterum suadetur possibilitas huius rei; nam Angelus, s& idem est de

anima) potest virtute naturali esse totus in toto , & totus in qualibet Parte loci, quid ergo mirum est, quod Deus virtute sua supernaturali aliquid simile possit operari in corpore, consti tuendo totum illud in diu ei sis locis Dices forsitan, Angelum illo modo solum posse esse in toto continuo spatio , non vero in discretis . Re-lpondeo, illud incertum esse, e sub opinione, nam multi opinantur Angelum sua virtute naturali posse esse in locis discontinuis, quae non eXcedunt adaequatum illius loci; at extra controuersiain esse debet , aliquid dandum esse diuitiae potentiae, prae sertim cum eκ sola locorum dilcontinuatione nulla appareat specialis ratio contra dialonis. Vnde Augustinus lib. de cura pro mortuis agenda, ait; Alij sunt humanarum limites reis rum, alia diuinarum signa virtutum; alia sunt,quq naturaliter,alia,quae mirabiliter fiunt. Secundo notandum, tres propositiones, quas ponat Scotus ad soluendas omnes dubitationes, quae in hac

quaestione Occurrere possunt, tenenindo, ut ipletenet, partem eius affirmativam . Prima est , quaecumque sunt priora essentialiter ipso ubi uniformiter insunt corpori, quamuis habenti diuersa ubi, nec variantur ipso ubi variato , quia prius essentialiter non variatur per variationem posterioris , nec propter eius multiplicationem multiplicatur necessario, sicut nec variatur i ea vero, quae sunt

ipso

290쪽

De Proprietatib. Christo in Euchar. nuenientib. 247

Ipso ubi, seu eo quod est esse in loco , existens in uno loco seu ubi , recipe-Posteriora , vel simul natura cum ip- ret formam a duobus agentibus libilo , variabuntur secundum variet, approximatis, sic ipsum in duobus tem ipsus ubi,quia variato prior, P locis existens patietur ab eisdem sisterius variatur ,& variato eo , quod brin alijs duobus locis approximatis. est simul natura cum alio, variatur quod intelligitur de passione adsor

& illud aliud. Ex his collige, quod mam absolutam. Probatur Proposi,

cum omnia accidentia absoluta Prius tio, quia ut Patiens ab agente pati l in sint corpori, quam esse in loco, illa tur, sufficit quod habeat potentiam non variantur variato loco, quocirca passivam N agens activam, & sintilla omnia, quae insunt corpori inv- debite approRimata, sue in hoc, si .no loco existenti, eadem insunt ei ve in illo ubi sit approMimatio, nihil

in alio loco. Vnde si hoc in loco coris refert, quantuin ad .ustionem ad rispus est album, alio in loco simul exi- mam abiblutam , sed passum pos-stens erit albuin ;& li in illo loco est tu in in duobus ubi habet eandem quantum , di similiter in isto eXi- Potentiam passiuam ad formam abis steris erit quantum; item si in hoc lo- solutam, Sc activum habet eandem coestaminatum, similiter Sin alio, potentiam activam, & eodem in alias enim sequeretur aperte contra- do potest fieri approXimatio utrobiadictio, erit enim simul idem corpus que ι ergo eodem modo Patietur quantum di non quantum,album dc quantum ad formam absolutam . non album . Addidi, secundum forma in absol Dices sorsitan, id esse possibile, nec tam , quia non oportet quod eadem inde sequi contradictoria esse ve- patiatur loquendo de rei pectivis, ra, quia non erit tunc illud corpus al- quae sunt simul natura cum ubi, vel bum S non album secundum idem, i pio posteriora , quia illa possunt v quia non in eodem loco S per se i- riari sicut dc ubi. EX hac propositio, dem . Sed re vera responsio haec nul- ne sequitur, quod sicut si passa in rila est , quia impertinenter se habet no loco e Vistenti applicentur duo a diuersitas loci ad contra dinionem vi- gentia contraria , ut ignis aqua,

tandam, cum illa accidentia sint ab- effectum agentis vincentis recipiet,

soluta, & a loco in dependentia, tum item si in diuersis locis existenti ea-

etiam quia ad contradictionem ve- dem agentia applicentur , non v-rain sufficit unitas lubiecti numer triusque agentis effectum Ieca Piet,lis, & quod extrema coiit radictionis sed eius quod vincet de superabit a- de eo lecundum eandem partem di- liud, quia duo essectui contrarii ei- cantur. Vnde si corpus constituatur dem subiecto inesse nequeunt.

in diuersis locis contrad:ctio est, quod Tertia propolitio. in uno ubi ex sua ut si in uno loco quantum, in a- stens se haberet in ratione activi adlio velo non quantum , ut album diuelsa sibi in illo ubi approximata , A non album, aut vivum S non vi sic ipsum ut e X, stens ui duobus locisuum uesta debis dicemus latis articulo se habebit ad eadem sibi in illis locis

Secunda propositio. Sicili passum tione praecedentis . . . , Q 4 Tertio Distrigod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION