장음표시 사용
341쪽
An aliquod accidens si in Euchar. sine subiecto. 29
eo quod taliter entis; ergo formalis ratio accidentis, seu esse eius,est esse ipsus subiecti. Confirmatur,quia eX e dem Aristotele A. Metaph.t.2.ens dicitur de substantia & accidente, sicut sanum de animali & urina, sed tamen nihil formaliter dicit de urina, nisi ha bitudinem ligni ad lanum dictum de
animali; ergo nec ens dictum de accidente aliquid dicit, nisi habitudinem ad substantiam . Ad Aristotelem lsco, Dum quam sensile, quod esse subiecti sit sorinaliter esse accidentis ἱ dc prima auctoritas adduci. tur e X aequi uocatione illius vocabuli, eo quod, non enim semper eo quod,
est nota causae formalis illius, quod
Praecedit, nam e X Aristol. 3. Metaph. ca P. de meo, quod quot modis dicitur
in quantum uestat eo quod quot modis dicitur causa ; quare ly in quantum, S eo quod, pol sunt et se nota cuiuscumque causae illius , quod prpecedit, ct ita non substantia iit aliqua accidentis causa, ct si non de essentia , qualis eo quod taliter entis, potest designari, &desgnatur in auctoritate prae allegata causalitas substantiae in
orditae ad accidens, quae vel est causae materialis intrinsecae wmponentis, sed subiecti, eX quo educitur, vel causae efficientis, quae risse pertinet ad rei essentiam; sed nonpcopter hoc formale esse accidentis est esse suta
stantiae, sicut uniuersaliter causatum a quacumque causa in quocumque genere causae est allud, quod est,quia e lit aliter entis, d est, talis causae in tali genere dc ordine caulandi, ted non propter hoc concludi potest, quod causatum non habeat aliud esse sol male, quo si extra causa suam, ab esse liuiusmodi caulae distinctum, S si non specie, saltem numero. Ad auctoritatem quarti Metaph. dico, quod illa am horitas non potest adduci ad probandum, quod accidens nullum habet entitatem formalem, sicut lanum in urina nil habet de ratione sanit iis, quia hoc effet maVima ignorantia vocabulorum; Patet enim quod
accidentia sunt principia agedi S c gnoscendi lubstantiam, & per se obiecta sensuum, at stultum est dicere ait
Scotus quod aliquod est principium
agendi,vel actione re ab in materiam, vel intentionali in sensum vel liuellectum, & no habere aliqua entitatem
forinale, ita enim diceremus Chimaeram agere vel sentire. Item chimaeriis cuin est, dicere aliquid cre terminum alicuius motus vel mutationis realis, ex quod non habeat aliquam entit Mtem formalem: at accidens est terminus alterationis & augmentationis, nec non motus localis;ergo &c. Intellectus ergo Aristotelis non per sim late currit luper quatuor pedes, quia secundum Da in ascenum, quod in omnibus est simile,idem utiq; erit,& none Nemplum, ueccssarium est enim in
exemplis & simile S disiunde considerare, sed sicut est ordo essentialis Medicinae ad animal in eo, quod est dici sanum,ita habitudo essentialis est inter accidens S praesentiam in habendo entitatem; sed non quod ille ordo si de essentia accidentis , vel quod nullam entitatem sorinalem
habeat distinctam ab esse substa
tiae & eius entitatem, sicut ratio signi est essentialiter ratio sani , cum diacitur de urina ; dc ratio dissimilitudinis est in hoc, quia in urina non est aliqua forma absoluta , leu ratio , a qua dicatur sana, licet sit ibi aliquod absolutuna , supra quod funda tui ratio signi, ut puta talis color, Dissiligod by Coral
342쪽
talis digestio M. sed tantum est in
ea ordo ad sanat. tem, quo sermaliter
dicitur sana; quare sanum omnino aequivoce dicitur de animali & urina. At ens non sic dicitur de substantia &accidente, quia ratio vera dc formalisentis est tam in lubiecto, quam in accidente,in utroque enim eκ tremo est absoluta ratio elatis, a qua utrumque
dicitur sormaliter ens, licet super unuabsolutum fundetur ordo ad aliud. Conclude ergo eκ his, quod accidens habet propriam entitatem , & proprium esse distinctum ab esse & entitate subiecti; & smil ter quod ordo
accidentis absoluti ad subiectum non est de essentia accidentis, sicut ordo urinae ut sanae, ad sanitatem animalis est de essentia urinae sanar, quae nihil
sanitatis praeter illum ordinem inci dit : accidens vero licet ordinem ad
subst intiam dicit, habet tame veram rationem entis, sicut e& substantia, licet dicat ordinem ad ipsam. Secundo nota, quod accidens absolutum, quatenus ablolutum, non re quirit terminum , vel terminos ad
suum esse, quia iam non esset absol
tum ; quod si requirit subiectum, hoc
erit propter aliam rationem dependentiae essentialis ad ipsum: cum vero
nullum ens absolutum dependeat e sentialiter nisi vel ab eo, quod in eius diffinitionem cadit, vel a causa simpliciter prinu nequitur, quod non dep deat simpliciter nece statio a suo subiecto, quantum ad suam eκistentiam, sed quod absolute sine repugnantia poterit esse sine lubiecto, quia subiectum nec est de essentia dc quidditate eius, quia tunc homo albus non esse tens per accidens,quia adtendo alicui id, quod est de estentia eius, non fit unum per accidens, praecipue si id sit ens per se, ut accidens, quod ob id
est eris per se in genere,ere Aristotele F. Metaph. nec est causa eius simpliciter prima,quia haec est Deus ,etgoacincidens absolute sine subiecto. Sed obi*ies cotra rationem, quod licet accidens non habeat subiectum
tanquam causam pii manu efficientem ,habet tamen ut materialiter,sne
qua esse non potest, quamque Deus nequit supplere. Secundo obiicies, quod substantiast de diffinitione accidentis, quia iri eius diffinitione ponitur; quare ratio praecedens ad probandum, accidens polle esse absque repugnantia sine iubiecto, videtur esse insufficies, cum haec duo falsa lubsumat, 1cilicet nec subiectum esse de dis finitione accidentis, nec dependere necessario simpliciter a subiecto,ut a causa.
Aristotelem 8. Metaph. non habent accidentia materiam eκ qua, sed in qua, vel si habent eκ qua, id non est subiectum, quia subiectum cum accidente facit ens per accidens; at id, quod est per se intrinsecum acciderm ii, siue sit materia sue Brina, non imstituitens 'r accidens, quia accidens ut unum quid est, coponitur e X omisnibus pertinetibus ad eius essentiam ι cum ergo Mbiectum non sit materiaeκ qua accidenti S, ted in qua, Deus potest vicem eius supplere, non quidem faciendo, quod accidens ei insae reari quia hoc implicat, sed substantiando illud,& conseruando sine subiecto, sicut licet serma pendeat a materia, via subiecto, in quo est, potest a Deo si
ctum non cadit in diffinitionem a cidentis, ut quid intrinsecum & esse tiale,
343쪽
An aliquod accidens lit in Eucharis ne subiecto. 2s s
tiale, ted ut quid additum , quod non est de essentia diffiniti. Sed inquires, quare subiectum p nitur in dii finitione accidentis, cum non sit de essenti eias a Respondeo
uniuersaliter,causam,ob quam id Ponitur, non esse dependentiam accidentis ad lubiectum, quia magis dependet lapis a Deo, quam accidens a subiecto, i1c tamen Deus non Ponitur
in diffiitione lapidis, di si illa est
caula, Deus nec cismo cuiuscumque elati, creati necessario ingrederetur
dii finitionem, quod tame est falsum; caula ergo est, quia nulla forma P test habere perfectum concePlum quid ditat m, nisi cointelligatur id, cuius est forma: diffitutio enim eκ primit conceptum Perfectum diffiniti, ct ideo quantumcumque essentialius formae exprimatur sine illo, cuius est forma, & siquid ditas eius indicaretur , tamen non esset conceptus quietans intellectum, Sc ideo nec dii finitivus. Contra, Pars est necessitas diis. niendi formam substantiale in & accidentalem per additum. Respondeo utrobique esse necelsitatem; unde Α-ristoteles dissiliens animam posuit corpus, quod est perfectibile ipsius, vel totum compositum, cuius ipsa est Pars, nec aliquid ponitur pertines adessentiam ala imae, nisi hoc, quod est actum,quod significat respectum animae ad illud , cuius est serma, non tamen utrobique similis additio,quia in diffinitione formae lubstantialis additur aliquid, quod facit unum per secum ipta, sed in diffinitione accidentis additur aliquid,cum quo non facit per se unum. Temo nota,quod hoc vocabulum, acci dens, dupliciter accipitur: uno mo
do pro per se eius signi ficato , quod
est inliciens; alio modo pro per se denominatum ab eo,quod est absolutu, ut albedo, nigredo dcc. vel est relatio, ut Paternitas, filiatio &c. quae omnia denominantur ab hoc significato per se, accidens sue inhaerens. Quarto nota , quod actualis inhaerentia non est de essentia accidentis sumpti pro per se denominato, verbi gratia, inhaerentia actualis albedinis adsuu in subiectum non est de essentia eius, nec e st idem realite r cum eo .
Probatur primum, quia nihil est deessentia alicuius , niti quod Pertinet intrinsecae ad quidditatem eius: at respectus aliquis, licet sit idem suo suta
damento, qualis est respectus creatu rae ac Deum, non tamen est de quid-ditate elus, quia tunc nulla essentia creaturae esset absoluta: Unde quaerere, an relatio sit de elueetia absoluti 3 est
metrica: cum igitur inhaerentia sit reis spectus, nulla ratione potest esse deessentia accidetis absoluti, in mo nec de essentia accidentis relativi, quia illa inhaerentia ad subiectum ut sic , est respectus extrinsecus adueniens, qui necessario supponit essent iam rei, cui aduenit; ergo nulla ratione potest esese in hirentia de essentia accidetis pro per te denominato sumpti. Praeterea, quia ut notab. I.diximus,accidens habet propriam entitatem & esset iam,
ac proprium esse distinctum ab esse
subiecti; ergo inhaerentia non potest esse de essentia eius,quia est eo posterior.Secundum dictum huius notabilis, scilicet, quod inhaerentia non sit idem accidenti inhaerenti, probatur, quia nulla relatio ad causam eκtrinsecani est eadem suo praedicato, nisi illa, quae est ad causam primam, sine qua fundamentu relationis, quod est
344쪽
creatura , esse nulla ratione potest, ut)alias probauimus: sed respectus accidentis,qui est substanti atqui est inhς- rentia, non est causa prima,ut ad subiectum terminatus; ergo no est idem accidenti, licet probatur eκ facto sacramenti ubi accidentia non in lipent substantiae; at si inhaerentia ad eam esset de essentia eorum, esset manifesta implieatio, quod manerent separata a subiecto;ergo &c.
Dices, s inhaerentia albedinis ad
subiectu in non est idem ei, ut recte ostendi, quaero,an inhaerentia, qua illa inhaerentia inhaeret,sit idem et i sic-'que habebimus, quod relatio ad causam secundam sit idem cum fundamento , quod videbaris negare. Reis spondeo,albedinem, verbi gratia ,sua inhaerentia inhaerere subiecto, quia alias non diceretur inhaerens, quia ab ea distinouitur naturaliter, ut dictum est: Caeterum illa inhaerentia non inia haeret alia inhaerentia, quia tunc da retur processus in infinitum,sed re ipsa formaliter inhaeret, nec inhaerentia
actualis est propria passio albedinis,
V.g cum accidens ad suum praedicabile,saltem reductive pertinens in ratione praedicabili. lic ille respectus inhorentiae est posterior albedine,sicut uniuersaliter respectus fundatus in aliuo est posterior fundamento; nec ine sequitur, non requirere ne cessario ad suum esse terminum ipsius rei pectus, potest enim aliquid dependerea termino ipsius respectus; quin de- Pendeat a respectu, si respectus est posterior ea,*bstantia enim lapidis non depedet a respectu lapidis; ergo nec a termino. Riideo quod ly propter,pot dici aliquid necessario consequens n aturam funda meti, vel aliquid requisitum ad natura fundamenti, ta quam
prius ipso P imo venam est, ς requiatit albedo subiectum promer respectum,sed non secundo in odorat quod
primo illo modo requiritur, 'non opoete t. in eodem ordine requiratur , in quo requiritur terminus respectu adesse fundamenti; accidem ergo depe det a subiecto tanquam a termino suetinherentiae,cui innititur,ut sit sane noa respectu seu illa inhaetentia,nisi tanis
quam necessario consequente ipsam.
Prima concluso. Loquendo de accidente pro P se lignificat quod ide est
quod inhaerens, contradimo est, ptum intelligere non sit in subiecto
& hoe intelligedo uniformiter in subiecto & praedicato; id est, quod sit sese
mode accidente actu inhaerente vel aptitudine: itaque intelligere accidens sine inhaerentia actuali , leua Ptitudiisnali , seu aptitudine ad inhaerendum.
Probatur, quia per se significatu huius nominis accides,est respectus quia dam ad illud,cul accidit,idem cum reis spectu importato hoc nomen inhaerens ad illud,cui inhaeret; ergo impli cat, intelligere accidens ama sine subdie sto,scut i mplicat, intelligere inlimrens actu sine inhaerentia actuali in subiecto, & similiter implicat, intellia gere accidens secundum aptitudinem sine aptitudine ad inhaerendum,sicut est inhaerens aptitudinaliter sine apKtudinali inherentia ad subiectum. Sensus conclusionis est,t accidens,pro ut dicit idem quod inhaerens, implicat intelligi sine inhaerentia actuali in subiecto. vel aptitudinali, nam si sit accides, seu inhaerens actu, necessario debet inesse actu subiecto , sicut est accidens, seu inhaerens secundum aptitudinem necessario debet intelligi cum aptitudine ad subiectum,quia accidens se sumptum dicit respectum incocreto.
345쪽
An aliquod accidens sit in Euchar. sine subiecto. 3 o I
sgnificatum per hoc nomen inhaeres:
hic autem respectus est extrinsecus adueniens, quia posito fundamento& termino non insurgit necessario, Posset .n. Deus fundamentum Scier. minum conseruare sine respectu. Secunda conclusio.Si loquamur deto,quod denominatur a per se significato accidentis, estque per se rei pe-mis,contradictio est, φ sit sine subiecto actu, extendendo nomen subie- ct ad fundamentum nis. Probatur quia respectus est essentialiter habitudo inter duo eκtrema, & ita sicut tollere.terminnim est tollere vel destruere respectum,ita tollere id, cuius est respectus , est tollere & destruere ratio. nem respectus, quia non minus respectus pendet a fundamento, cui inhaeret , quam a termino; ergo sicut im-Plicat esse respectum ,& intelligi sint termino, ita & sine fundamento, cui insidergo respectus per se, qui est accides,nullo modo potest esse sine sub.
lecto,idest,fundamento. Sed contra conclusione Aijcitur,
quia ratio, qua significat accides sumptum pro per se sgnificato, est respoctus; non potest couenire alicui respectui denoini natiue, quod tamen suP- ponit concluso. Respondeo,* unus
respectus potest fundari in alio, sicut posterius in priori, ut patet de propo
tionabilitate,seu proportione: ita dico in proposito,s sicut albedo potest denominari ab inhaerentia , seu ab eo, quod potest accidere, ita potest paternitas in rebus creatis denominari ,&quaevis alia relatio, ab inhaerentia. Dices; ergo ipsemet respectus inhaerentiae potest denominari inli res. Respondeo, ipsa inhaerentia se ipsa in heret, Sc ideo ab alia inhaerentia de . nominari non potestini rcns, nam esset processus in infinitum. Tertia conclusio. Illud, quod deno. minata per se significato istius nomianis,accidens, est quid absolutum,ut albedo, nigredo dcc. potest esse, dc non esse subiecto actualiter . sed necessario m est fecundu aptitudine.Prubatur prima Pars , 'nia accidens absolutum norequirit subiectum tanquam eius deinpendentiae terminum, sicut relatio re quirit terminum, nec tanquam causam simpliciter necessariam , sed sui existentiam ς ergo absque contradictione potest et se actualiter sine subiecto.Consequentia tenet, quia ob ha solas duas causas potest alicui repugnare esse sine alio ; vel tertia sit, quia est de diffinitione eius , quae causa in proposito esse nequit, quia licet subiectum cadat in diffinitionem acciden
iis, non tamen tanquam quid intrinsecum & essentiale, sed tanquam additum, ut supra diκimus. Antecedens probatur, in primis non requirit subiectum ut terminum, quia absolutum est, unde absolutum non requirit ter
minum nec terminos, quia iam non
esset absolutum; nec requirit illud tanquam causam simpliciter necessaria, quia haec non potest esse nisi prima causa,vnde nil requirit simpliciter necessario ad sui esse causam aliquam extrinseca, nisi primaHuia Deus potest causalitatem eiu supplere, unde nulla est dependentia necessaria alicuius
absoluti simpliciter ad aliquid , quodno est de essentia eius nisi, ad causam simpliciter necessariam &primam .s Deum: subiectum vero non est de eL sentia accidentis , ut supra docuimus; ergo&c. 'Si dixeris, subiectum esse causam materialem accidentis, quam Deus
suppis re nequit. Dico, quod de his satu
346쪽
2 O 2 . Controuersia Decima ' i
satis diκimus notab. secundo. Sed obiicies, si subiectu in non est de essentia accidentis absoluti; ergo
poterit albedo, v.g esseptialiter conci-Pl, quoad omnia essentialia sine subiecto, quod tamen non videtur verum.
Respondeo, quo u albedo potes intel. ligi quantum ad quodlibet, quod perie primo includitur in ratione albedinis, nil intelligendo de respectu ad
subiectum, vel non intelligendo tu lectum, possetque assignari aliqua ratio albedinis indicans totam eius e
sentiam , ted illa ratio non esset diffinitio , quia non esset eκpressiua persecti conceptus, quia conceptus ille non quietat intellectum, nisi intelligendo terminum dependentiae accidentis etiam absoluti. Secunda pars conclusionis etiam
patet, quia sicut substantiae competit per se ei se, ita accidenti esse in alio se .cundum aptitudinem, est enim Propria passio saltem accidentis aptitudo ad inhaerendum,sicut grauis aptitudo ad descendendum.
Quarta conclusio. Inhaerentia a- stualis nec e st de essentia absoluti,nec
Propria eius passio , sed est accidens
Per accidens. Conclusio haec tres h bet partes: Prima, quod inhaerentia actualis.non est deessentia accidentis , quae satis patet, cum probatum sit
coclusione tertia, accidens absolutum posse sine contradictione esse , quin
insit subiecto Secundo pars probatur, quia propria pal sio secudum Scotum est idem cum subiecto suo, Sc cons
quenter, non potest esse sine ea,& ac. cidens absolutum sine repugnantia potest esse s ne actuali inhaerentia, ut videmus in Eucharistia; ergo.Preterea
Omnes oracedunt,quod accidentia in
Eucliaristia, quod sicut habent pro
prias essentias, easque retineant,s reatinent proprias palliones: sed non retinent inhaerentiam actualem; ergo
illa non est propria passio accidentis. Item sicut se habet risus actualis, de aptitudo ad ridendum ad homine,sic inhaerentia actualis dc aptitudo ad inhaerendum ad accidens absolutum: sed risus actualis non est propria paseso hominis, sed aptitudo ad ride dum ἱ ergo inhaerentia actualis non est stropria passio accidentis,sed apti
tudo ad inhaerenduin . Praeterea Prombatur tertia pars conclusionis, scilicet,
quod inhaerentia actualis sit accidens Per accidens accidentis absoluti , quia est respectus quidam extrinsecus adueniens cuicumque accidenti absoluto, quia dicit unionem illius absoluti ad aliud absolutum; omnis vero vnio
absoluti ad absolutum est respectus
extrinsecus adueniens, qui est illi, cui aduenit, accidens per accidens, quia non necelsario sequitur illud neces rio posito termino, nam si necessatioco lasequeretur,elset intrinsecus adu niens, non enim potest respectus alia
quis magis intriniecus aduenire, qua quod necessario sequitur fundam e tum posito terminor si enim fundamentum tantum positum sine termino sequeretur, non esset respectus. Quod vero illa positio, unio omnium ablolutorum est respectus extrin1ecus adueniens, sit vera, probatur,quia neutrum eX ratione sua, vel ambo simul sunt necessaria causa talis unionis, potest enim Deus sine contradictione facere utrumque seParatum, S separatim conseruare sine alio pro eo, quod neutrum illorum respectu
alterius potest esse, nisi causa extrinseca,& no Prima; at Deus potest quod cumque absolutum sacere sine eo,
347쪽
An aliquod accidens sit in Euchar. sine subiecito.
quod non est de essentia eius,quia node pendet ad illud nisi tanquam a causa eκtrinseca & non prima, & omnis talis dependentia est contingens, in-
Iaaetentia vero accidentis abloluti contingenter tantum inest, Sc non eκ natura accidentis absoluti, sed a causaeXtrinseca, non enim albego facit te inhaerere, sed agens producendi compositum,sive sit unum per se, siue per accidens, facit forina in illi composito inhaerere. Q ainta conclusio.omnia accidentia , quae sunt in Eucharistia, lunt sine subiecto,cui prius inhaerebant, scilicet sine substantia panis, nec ulli alteri substantiae inhaere ut. Prima Pars Pa' ret, quia substantia panis non maneta ut supra diκimus. Secunda Patet,quia non est ibi aliqua substantia,cui inhς- reant, nisi corpus Christi, cui tamen non inhaerent , ut apud omnes est
Se Eta conclusio. Accidenti separa. to in Eucharistia non tribuit Deus aliquam virtutem supernaturalein, per
quam possiesse sine subiecto, Sc fine
ea non possit. Probatur,quia tunc narituraliter accidens esset sine subiecto,
quod est falsum. Sequela Probatur,
licet aliqua virtus supernaturaliter detur alicui, tamen postquamilia est, naturaliter est habeti eam, habere usum eius, ad quem datur, sicut caecus, licet supernaturaliter illuminetur, illuminatus tamen naturaliter videt; ergo licet esset miraculum in primo instanti separationis istorum accidentium,
S conseruationis sine subiecto, quia
tunc conferretur accidenti ista virtus,
tamen postea per istam virtutem erit naturaliter sine subiecto . Secundo impossibile est substantiam recipere aliquam virtutem, per quam dependeat ad aliquid visibi inhaerens; ergo impossibile est accidens recipere vi tutem, per quam sit per se ens absolutum ab omni inhaerentia ad alterum. Patet consequentia , quia ista, scilicet Perse esse de inhaerete, aeque a Ppro Ptiantur substantiae de accidenti, hoc huic, dc illud illi. Et confirmatur, Scquasi redit in idem, quia modus ille, qui modus est proprius vinus generis, non conuenit alicui alterius generis , quia scut est isti proprius, ita est cuicumque alis impasibilist sed esse per se est modus proprius substa nitae;
ergo nullo modo potest conuenire accidenti; nec accidens separatum a subiecto,habet illum modum, qui est
proprius substantiae, quia modus substantiae est per se essentialiter,id est,ineisendo non inclinari naturali aptitudine ad inhaerendum alterirat accides etiam separatum , aptitudinem naturalem habet ad inhaerentum subiecto. Ex quibus concluditur contra Caietanum ubi supra, asserentem, accidenti separato concludi modum essendi substantiae positiuum, quod vidi cimus,repugnat rerum naturis; sed de hoc aliquid etiam dicemus sequenti articulo. Respondendo etiam argumento in oppostum deducto,hec nostra conclusio probatur.
An in Euchariata quodcumque accidenisu Fnesuriecto. PArs affirmativa probatur , quia
nullum accidens est subiectum alicuius accidentis in Eucharistia; ergo quodlibet est ibi sine subiecto. Cc sequentia est manifesta, quia non est ibi substantia, cui inhaereant; Antec dens Disiti Coos l
348쪽
dens probatur primo re Aristotele Metaph. dicente , quod accidens non accidit accidenti, nisi eidem subiecto. Secundo,quia sicut substantiae conuenit per se eme, ita accidenti per se inhaerere ; ergo sicut repugnat substan. tiae inhaerere, ita accidenti per se enseu substare. Confirmatur, qui a quod terminat dependentiam aliquamino dependet dependentia eiusdem rationis r sed omne accidens dependet dependentia ad subiectum;ergo nullum determinat hanc dependetiam; ergo nullum accidens inhaerere alteri accidenti pote st.
Secundo, aliquod accidens e st ibi sine subiecto, ut patet de quantitate Iergo e st quodlibet, quia non videtur
maior ratio de uno quam de alio. Tertio, omne accidens est ibi sine substantia; ergo sine subiecto. Antecedens patet eκ dictis art. Praecedent .
Cosequentia probatur, quia sola su stantia est subiectum accidentium,ob idque cadit in eorum diffinitionem. Quaestionem hanc tractat Doctor
Subtilis in A. d. I 2.q. 1; circa quam relati duas evremas opiniones . Prima
Ponit,in Eucharistia posse eme, dc ensne subiecto quantitatem, dc ipsam
solam posse esse sine eo ibi, caetera Vero ait esse in quantitate,nec posse effesine ea. Hoc ultimum probatur, quia sola quantitas indiuiduatur per se, de Omnia alia per quantitatem; ergo si aliquod accidens esset, Senon in qua titate, esset hoc, dc non esset hoc, idem singulare dc non singulare. Secundo, quia si albedo,verbi gratia,ent sep rata a quantitate,essiet sensibilis, quia esset de se de tertia specie qualitatis,
Sinsensibilis, quia non quantum sentiri non potest; similiter esset qualitas spiritualis, quia indivisibilis,& corporalis, quia in tertia specie quathath, &ita simul esset spiritualis Sc non spiritualis. Secunda opinio extrema est,quod nullum accidens potest esse subiectu alterius accidentis, & per consequens in Eucharistia quodcumque accidens est fine lubiecto. Tertia opinio, quam tenet Scotus,
est media inter has oppostas, quod aliquod accides est sine subiecto quocumque modo accepto, siue pro te minante ultima te dependentiam a cidentis,siue non vltimate, cuius inest quantitas, alia vero accidentia insunt quantitati, dc possunt absque contra. dictione eme absque ea.
Pro intelligentia huius quaestionis
Primo nota, quod subiectum, ut ait Scotus ubi supra, ell dupleκr Unum ultimate terminans dependentiam accidentis, unde ad ipsum terminata
non habet aliud subiectum , ad quod
terminetur,dc tale subiectum est suta stantia sola r Alterum est, quod licet
Proκime terminet depecidentiam ac cidentis, non tamen ultimate,quia ashuc potest ad aliud terminari,scqualitas est subiectum, verbi gratia, albedinis, quia licet immediate Se proxiame,non tamen ultimate terminat d
Pendentiam albedinis; de quod non vltimate patet, quia adhuc potest i haerere substantiae, ad quam ultimate
Secundo nota,ut diluas argumenta Primae opinionis, quod sensibile est
duplex: Vnum in potentia remota,Vt sentiaturr Alterum in potentia Propinqua . Primo modo est sensibile quidquid habet formam sufficiente,
non tamen sub modo conuemente,
sub quo oportet habere ut sentiatur. Secundo modo est sensibile,quod habet
349쪽
An aliquod accidens sit in Euchan sine subiecto. 3 or
bet hanc formam, sic quod statim ce sante impedimento extrinseca posset sequi actus. Primo modo albedo aquantitate separata esset sens talis, suta esset forma, quς secundum se euset motiva sensus . sed non iub illo
modo essendi moueret unquam, Se
Propter hoc non esset sensiste potentia propinqua; neque eκ hoc sequitur aliqua contra dictio, quia sub diuersis modis dieitur sensibilis illa qualitas, ct non sensibilis,divisibilis, & non diuisibilis, scilicet vel remote vel pro-Pinque . Item illa qualitas a quantitate separata esset simpliciter qualitas corporalis, scilicet quia determinata simpliciter perficere corpus , secunduud vero diceretur incorporea,qa non actu ess t in corpore, sicut substantia corporea, licet esset sine quantitate, adhue esset corporea, quia esset apta esse sub quantitater Angelus vero es.set incorporeus dc spiritualis simplici. ter, quia nulla qualitas secundum sem incile potest; similiter illa albedo separata esset indiuilibilis actu. & se. cundum quid, diuisibilis autem simis Pil citer, Sc potentia remota, nec ulla modo piae fata qualitas secundum ieiens biis separata a quantitate posset inesse alicui substontiae incorporeae secundum se, quia sicut i pis non Potest esse sapiens, quia nullo modo ha, bet rationem receptiui respectu sa-Pienti aer sic Augelus, seu substantia an corporea non potest esse alba, quia non est iusceptiua huius formae, quocumque modo Ponatur separata a
Tettio nota, quod qualitas est perinfectior quantitate, quod multis alg mentis Scotus ubi supra Probat, quae satis pulara sunt. Primo, quia quali
Controu. Para IIII. tas est principium agendi actu essemtiali, ut satis probat de calore & se iisgores quantitas vero non est sorma activa secundum omnes. Secuti do, quia secundum ordinem iubstantia. rum unitur ordo qualitatum , nam substantiis nobilioribus corremo dent qualitates nobiliores, non vero correspondet sic ordo quantitatum, ita ut maius corpus sit nobilius, quia cum elementa etsi maxima sint in quantitate, sunt tamen in persectione minima illud vero videtur
perfectius, quod proportionabiliter respondet in sua persctione perfectiori. Tertis,quia subst .mi ae pers ctae per qualitates suos attingunt fines , vel saltem sunt requisitae ad eos
continendose at vero quantitas nullo
modo est substantiae principium attingendi finem suum; ergo qualitas persectior est quantitate . Quarto, quia quantitas sequitur compositum
ratione materiae, qualitas autem ramtions formaer at forma est persectior
simpliciter materia, en Atistu tete 3. Metaph.ca P. 2
Sed contra, quod est propinquius perfectioni, est pet sectius simplicitere sed quantitas est propinquior substantiae quam qualitas, cum haec meo diante illa insit lubst tit ae; igitur est Persectior.Relpo adeo,quod qua adoin aliquo primo cocurrunt mulie ieris
sectiones, aliquid potest essi sib pr Pinquum secundum vn - pe i s ctioneni,&non secundu alia m. v.y. D us
est simpliciter necc se L lIc, dc haecnocet stas est in ipso persectio simpliciter, unde quanto aliquid est magis necessarium, tanto c st Viopniquius Deo secundum hanc pei sectionem, dc siccsium cst ubi propinquius quocum U
350쪽
corruptibili. Praeterea Dem est natura est principium agendi, no vero quanis
intellectuali in pliciter perfecta, cui titas, in quo apparet minus actualitas ierandum liane perfectionem magis eius.
approPinquat creatura mere intelle- Quarto nota, quod esse accidentis et ratis, licet finita, huiusmodi est Am secundum se non variatur per hoc, gelus. Post eum nariira nostri intelle quod sit in subiecto, vel sine lubiecto. us,dc post nostram naturam,natura idem est enim esse accidentis in paneic: itiua,qui magis appropinquat na ct sine pane; Vnde isti modi ellenditurae intellectuali,quam no sensitiva; in subiecto non ponunt varietatem in hoc ordine propinquior est Deo priorem ipso esse, nec variant iplum
musca quam coetu, unde eX prirno esse, ponut tamen aliquam diuersita-dine inferri potest, coctum elia perfe- tem potatientem ipso esse . quin essectius musca, e X secundo, quod mulca accidentis ira pane fuit respectus cuius est perfectior celo, Scita opposita. Sed dam respectus realis inhaerentis ad padico quandocumq; in pruno concur- nem, quo priuatuc quando est sine surunt Persectiones qualitercumque di biecto. Vnde sequitur, quod esse instinctae vel disparatae, illud est petis' subiectoe dc sine subiecto dicunt diue ectius simpliciter,quod est sibi propin sum modum circa esse, ponendo re quius secundum Perfectiore in per- spe mini ad aliud , Se priuando illudfectionem: sicut secundum Phil. se' sine vatiatione lysii esse. i Lundo ToPic. non sequitur , si inia est Q ainto nota, quod nodusessendi Perfectra requo, quia similior homia accidentis in sulae cto potest intelligini,quia non est homini sinitior in em dupliciter: unus positivus, alter negaditionibus nobilioribus simpliciter, tiuus tantum. Hic in eo consistit prae inpriino vero ente conditio nobilior ciis, quod accidens priuitur actuali
simplicitet est intellectualitas qua ne- inhaerentia ad subiectum, nam cum cessitas essendi eo modo, intelligendo prius inesset, nunc non est; itaque magis quo est ibi disti timo,&ideolio hic modus tantum negit actualemmo est limpliciter nobilior coelo. Ad inhaerentiam, ille vero ultra hoc dicit propositum dico,q, in substantia ut est positiuum dcrealem essendi modum, Principium entium, est duplex ordo quo est per se ad modum iubstantiae: prioritatis: unus in substando abb ,q, Et hoc voluit Caietanus articulo Prae- includit recipere alia, & perfici ab eis, cedenti,ted satis est a nobis impugna-ahu Iactualitatis intensivae, Schaec se- tus. Per modum negativum, quem
eunda persectio est simpliciter ma- habet accidens leparatum a subiecto, toriquam prima,quia prima conuenit non acquirit nouum esse, nec nouum rei habenti potentiam palfiuam, se- essendi modum postiuum, sed lati-cunda vero minime, eκ sua ratione tum perdit priorem, quem habebat formali considerata; quantitas vero in subiecto significatu inperi yin, de- Propinquior est substant et secundum sinit enim esse actualiter inhaerens; si Ptiorem rationem, quia immediate vero ei daretur modus positiuus Persecundum rationem receptiui, quali- se essendi , qui substantiae competittas vero secundum aliam, ipsa enim secundum Chletan uir. , non tantum