장음표시 사용
371쪽
An accidentia in Eusa. polum habere actioncm,&e et 2 r
Conclusioprima. Hostia consecr. ta potest mutari ab agente creato mutatione secuduin locum, eadem p rsus quantitate manente. Consus
haec nullam habet difficultatem , dsensum .n. Patet, nec aliqua Probati me eget.
Secunda Conclusio. Secudum qualitatem potest esse in Eucharistia motus eadem quantitate manete, & hoc ab agente creato. Probatur de mutatione secundum aliam Sc aliam figmram, nam si uinum consecratum in alio Salio vase alterius figurae ponatur, quod quoties figuratur aqua in alio Scalio vase aliter & aliter,toties &illud habete potest nouam quantitatem,partibus eius eisdem omnino manentibus.
i Tertia Conclusio. Quando rare, fiunt species non est tota quatitas no ua. Conclusio haec est contra Got fre-dum,& probatur, quia non manente subiecto eodem, non manet aliquod accidens eiusdem. sed si quantitas vini est tota noua, nihil praeexistentis manet , quae tamen erat subiectum accia dentium ; ergo nullum accidens manet idem,& per coseques non manet idem sapor numero, nec idem color, di huiuimodi, quod est contra sensu. . Dices,esse argumentu rusticum, sugere ad sensum, quia ratio iudicat de eodem & diuerso . Respondeo, quod secundum Philosophu,tatuu est quorere ibi ratione, ubi habemus aliquid certius ratione. Sed iam omisso, rone
se arguo: non est possibile, quod
quantumcumque agentia diuersa regulariter inducant eadem formam post corruptionem eiusde corrupti, sed a quocuq; rare fiant huiusmodi species, sue ab igne,siue a Sole,regulariter inducitur talis sapor & talis colori ergosmum est, qdod sunt eadem aecide-tia numero, sonsequenter,quod noest omnino noua quatit a Led potius, quod manet omnino eadem,qua erat alute rauiastionem. Dices, illa es noua accidentia. C
tra, quia si solo igne potest rare fieri illa species vinua quo tamen non POL sunt induci illet qualitates, quae ibi apparenta non . n. eas continet in se vi tualiter,quia non continet virtualiter qualitates mixti,sed si vinum cosectatum hic suit dulce, & ibi amaru, post
rarefactionem remanet in illis specie. bus ibi amaritudo, & hic dulcedo; e go solum ignis rarefaciens no eas causat.Secundo, ta diu manet corpus Christi sub accidentib.quamdiu manet ac cidetia, 'us nata etant afficere panesi maneret;sed si tota quantitas in rarefactione est noua; ergo non manet ibi corpus Christi. Probatur conseque tia, quia sub quantitate alterius hostet non consecratae non est corpus Christit ergo nec sub ista noua quantitate. Probatur haec consequentia, quia haec noua quantitas non magis est eadem Praexistenti,quani quaecumque alia; ergo non magis est sub ista quantit te quam subita. Dices,differentia esse, quia haec succedit quantitati pri existenti, non v ato illa alterius hostiae non consecrat . contra, quia sub nulla quantitate est corpus Christi,nisi per conuersonem,
Vel conlecrati alie, sed per Oonuersone&consecrationem no accipit esse, nisi sub ista quantitate,& illa noua est omnino noua ab ista,sicut quantitas alterius hostiae non consecratae; ergo per illam conuersionem S consecra Ilonem non est sub illa quantitate ἔergo nullo modo.
Quarta concl. Quantitas separata X A non
372쪽
non potest corrumpi ab agente treaatokProbatur, quia quod immediate coseruatur a Deo non potest corrumpi ab agente creato sed talis est quatitasse Parata; ergo non Pot tortum pi ab agente creato quia nulla causa creatapo i habere virtutem intuli praeemi. nentem virtuti causae consecuantis earn illo esset sed quantitas separara in isto esse a Deo immediate conserua tur Iergo &c.Secundo quantitas in subiecto corrumpitur per con tarium νquia illud non habet ergo nocorrupitur,nisi per defectum subiecti,vel ali. cuius necessario con sequentis ad ipsa ;sed hic non pol corrupi per defectum subiecti,quia non est,nec secundo Inodo,quia nullum aliud accidens, quod ibi inest. necessario consequitur ipsam,ergo dcc. i Quinta Conesu. Si in rarefactione inducitur noua quantitas, non inducitur ab agente creato, sed a Deo immediate.Probatur,quia non est hic alio subiectu,de quo educatur, nam de qualitatibus, quae quantitati insunt, educi Non pol, quia est eis prior naturaliter secundum genus; nec de quam itare Prae existetite,quia quantitas non educitur de quantitate; cliuiuimodi eductio a Deo immediate est cum n no miraculo, quia ea voluntate, qua disposuit Eucharistia esse in Ecclesia, dii posuit quod circa illas species prae sente activo naturpii causaret Pu talam trans nutationem, quale in subiectis conuersis causaret ages naturale, Echoo ne meritum fidei evacuaretur si videremus intra smutabiles. Hec ita inquit Scotus, non potest improbari per sensum, quia saluat omnia,quae sensui apparent; nec per rationem Quod si arguas, quod aufert agenti naturali suam propriam actionem. Respondeo,' ausereram,quae potest shi competet stilicet, transmu late subiectam pissens a formam sormam,sed negat; ibi illam, quae no P test tibi competere.'. transmutare, ω
non aliquod subiectum. 4-u Qii i
D primum conteia totum, lae. Π.diXimus supra gens riatura te ut agat,necessario requirit subiectu; quocirca non potest causare circa Eu. charistiam mutatione, qui nouam inducit qualitatem, dc priorem destruit. Ad iecundum patet de se,quod aliqua transmutatio alia ab augmento, ac duninutione potest esse circa quantitatem,ut diuisio dc continuatio.
An accidentia Euebaristia disraetra mutatιone corruit/ua transmutara seu corrumpi.
PArs negativa probatur, quia si
corrumperetur aut in substantia, aut in aliquod accidens, aut in ii iti non in nihil, quia tunc creatura. an nihil aret r nonin accidens, quia tunc
creatura produceret sine subiecto; noin substantiam, quia ex accidentibus non potest substantia fieri; ergo, Sce. Secundo, materia est, qua res Pintest esse, do non esse r sed accidentia separata sunt sine materia ; ergo non possunt desinere esse de cor. rumpi. Quaestionem hanc tractat Scotus in Diuitigod by Goral
373쪽
An accidentis in Euch. postini habere actionem.&co 3 2s
in' . disti hct. 12. quaest. I. Pro cuius intelligentia obserua , quod in E charistia sunt accidentia Panis, quae eius substantiam effecerant, ut qualitates omnes, S insuper quantitas, in qua illae qualitates subiiciuntur, ut sa-Por & alsedo,qualitates vero ideo possunt corrumpi esse sicut in subiecto bisariam:ptimo percontrarium, substatia panis manente, & eius quantitate: secundo ad corruptionem substantiae seu subiecti. Sed inter commulac sententiam S Scotum hoc interest,quod sententia communis asserit, substantiam corrui ripi ad c uptionem gradus qualitatis requi in ad conseruatione eius : Scotus vero dicitillum gradu non corrumpi per alterationem, sed ad corruptionem subiectἰ,ut supra dicimus; sed cum quantitas hic non habeat subiectum, ad cuius corruptione corrumpi possit, nec queat a contrario corrumpi, cum illud non habeat , est specialis difficultas de eo,& modo corruptionis eius. Secundo obserua, q, in omni mutatione, qua non requirit ut sic, nouam quantitate mi ut nigefactio, calefactio Sc. facile est inuenire subiectum Sc passumae spectu agentis naturalis,scilicet ipsam quantitatem , quia qualitates contrariae ut corrum Pantur, vel
inducantur, non est necessariu quantitatem, quae earum est immediatum subiectum, mutari; at cum quantitas
ista separata non habeat subiectum, in quo si, quomodo corrumpi Possit, ct mutari, difficile est intellectu. Tertio obserua , quod Deus disposuit tamdiu manere corpusChristi sub speciebus cosecrationis, quamdiu qualitates ibi remanentes natae eissent lubstantiam panis efficere; unde eo momento,quo qualitates ille desineret afficere substantiam panis si esset, desi. nit esse sub eis corpus Christi.
Quarto obierua, quod ut diximus notab. secundo, non omnis alteratio inter contraria requirit quantitatem mutati eκ vi talis alterationis , quia alterum ut sic, non corrumpit suu in subiectum, sed supponit illud in toto alterationis motu, & sub quolibet gradaper illam inducto,cum hoc tamen v
rum est; quod scut corruptis qualitatibus conseruatiuis substratiae corrumpitur ipsa substantia, dc ad corrupti
Dem eius quantitas etiam, in qua immediate illae qualitates lubilciebatur; ita corruptis qualitatibus specierum sacramentalium, sine quibus substantia panis, si esset ibi, non conseruar tuti desinit ibi esse corpus Christi, pr
Ex quo insertur', simpliciter saluati
posse destionem Eucharistiae Per actionem agentis naturalis, sine aliquo nouo miraculo, quia si Deus corruptis illis qualitatibus conseruaret quanti tatem , desineret esse in ea corpus Christi, quia iam illa quantitas non e rat sine illis qualitatibus, quibus nata est asilere panem, Sc tam e manet illa
quantitas;igitur eΚ vi alterationis,qua
desineret esse corpus Christi sub sp ciebus pani non desineret esse quantitas panis, licet de facto desinat, quia
tum Deus desinit illam conservare . Quod vero per actionem agentis naturalis desinat esse Eucliaristia sine miraculo, Patet, quia eadem voluntate antiqua, qua Deus voluit Eucharistia esse in Ecclesia , voluit etiam illam non manere, nisi qu amdiu qualitates aptς natς perficere substatias iam conuersas, mane iri.His constitutis, sit a
charistiae, quatum traninuitati 3 non
374쪽
3 3 o i' Controuersa Undecima , i
requirit aliam quantitatem,corrumpi possunt per actionem agentis nat ratis,quia illae habent subiectum commune manens, scilicet quantitatem,
in quo induci & expelli possunt.
Secunda conclusio. Ad corruptio. nem & destionem quantitatis separatae, desinunt e sti etiam omnes qualitates in ea eκistetes, sicut ad desti nem subiecti desinit esse accidens. Tertia conclusio. Peractionem a. gentis naturalis potest desinere esse Eucharistia. Probatur, quia agens naturale potest corrumpere qualitates illas panis, in quantitate eius separataeXiste utes, ut diximus, sine quibus non conseruatur Eucharistia , quia Deus statuit sub illa non esse corpus
Christi, nisi quamdiu ibi posset esse
naturaliter substantia panis: Uerum est tamen , quod quantitas illa non corrumpitur ab agente naturali, sed solum inducit qualitates , cum quibus substantia panis non conseruaretur. Quarta conclusio. Quantitas illa
separata non corrumpitur, nec co
rumpi potest ab agente naturali, ut optime deducit primum argumentum pro parte negativa quaestionis;& satis patet haec conclusio eκ dictis artaculo praecedenti. Ad argumenta in principio Am
ticuli po ita. AD primum dic quod concludit
quantitatem non polle ab agete naturali corrumpi, non tamen Pr bat de qualitatibus in ea eκ istentiabu , quae perinductionem contrarij corrumpuritur eadem quantitate ma
Ad secundum dico, quod solam habet difficultatem de quantitate .
quae non est in subiecto, quae tamen corrumpitur immediate a Deo illam non conseruante, quamdiu substantia panis ibi conseruaretur.
PArs negati Drobatur, quia quantitas separata habet in agendo de Patiendo modum substantiae ; ergo quidquid potest generari de substanistia ,si ibi esset,poterit generari de qualitate separata, & consequenter non oportet aliquam substantiam redire . Secundo,agens naturale non impeditum , necessario agit; ergo non dependet in agendo ab aliqua acti ne , quae sit immediate voluntatis diauinae , quia voluntas diuina nullius actionis ad eram est principium, nisi contingentenat necessarium non P test dependere a contingenti; ergo in ista actione non requiritur aliquid, quod causetur a voluntate diuina immediate .
Tertio secundum D. Augustinum de civit. cap. 3. sic Deus res, quas condidit, administrat, ut eas proprios m tus agere sinat; ergo sinit agens nat rate agere motum suum naturalem.& per consequens transmutare Euricharistiam sine omni miraculo; ergo& sine substantia praecedente. Quarto, agens naturale non impeditum, & approximatum naturaliter transmutat; ergo non requirit miraculum adhoc, ut trasmutet, sed subiectum Diqitiam by Cooste
375쪽
An accidentia in Euch. possint habere actionem,&c. 3 3 I
ctum non potest redire , nisi per miraculum ; ergo nulla transmutatio ibi possibilis requirit substantiam redire. Quaestionem istam tractat Scotus
in A. d. I 2. q. 6. ubi tres recitat opini
nest Prima est innocentii de officio Mis Iae p. t. de fractione, affirmantis, substantiam Panis redire facta tranf- mutatione specieruin in eo gradu, in quo substantia panis , si ibi ellet, non
ussiet conueniens nutritionibus corporis,quia Christus in Eucharistia est nutrimentum spirituale; & ita tamdiu est sub speciebus,quamdiu substantia panis sub illis speciebus esset nutrimentum corporale conueniens cor-
Pori ; eo ergo puncto, tu illis species ita sunt alteratae, ut panis substantia
sub eis non effet conueniens nutrimentum corporale,desinit ibi esse corpus Christi, & redit substantia panis.
Secunda sententia, quae tribuitur S.Thomae in A. dist. t 2. art. I. insolui. Princ.quaest.qui afferitimateriam primam redire, sed non potest id, inquit, intelligi de materia annihil ante, nec de materia primo conuersa in corpus
Christi, quia quod nihil est, non potest idem numero redire, & quod co- uersum est in aliud, non potest redire , nisi illud aliud in ipluin conuerta. tur: at materia corporis Christi,in qua conuersa est materia panis, non conuertitur in materiam aliquam ; ergos noua materia ibi est, debet de nouo
Tertia sententia negat materiam aliquam vel substantiam redire quomodocumque trausmutatis speciesus,
quia inquit, quod de ipsis speciebus potest educi quidquid educi pol Iet
de materia panis, ibi esset, quia illis datum est esse conforme esse prioris substantiae S maletiae, sicque illis datum est, ut possent subesse Armis su stantialibus, & si de natura sua non habent, nisi quod subsint fornaae accidentali . Quarta sententia est Scoti afferentis, redire substantiam aliquam in illa
transmutatione corruptiua, qua spe cies illae torrumperentur, non tamen
illam esse substantiam panis, sed illam, quae nata est assici illis nouis accidentibus de nouo generatis.
Pro intelligentia huius quaestionis Primo nota, mutationes possibiles cim ca Eucharistiam eme in duplici diis rentia; aliae,quae stant cum ipsa Eucharistia manente, ut fractio, diuisio, vel loci mutatio calefactionis &c. aliae vero formae, quae non stant cum Euch ristia manente, & liae sunt in duplici differentia ; aliae, quae non requirunt
substantiam redire eκ ratione talium mutationum, redit tamen actione diuina; aliae, quae necessario reditionem
substantiae requirunt, cuiusmodi sunt illae,per quas quantitas specierum cor
Secundo nota,quod quantitati,vel alijs accidentibus,quae a substantia separantur, & se Parata manenti, ut in Eucharistia, non tribuit Deus modum aliquem essendi positiuum substantiae,sed tantum negativum, istum scilicet, non esse actu in subiecto, quia modus non sufficit ad hoc, quod acci. des possit esse subiectum alicuius magis quam prius,imo cuius potuit prius en immediatum subiectu, eius praecise potest esse nunc: unde quamuis quantitas receptiua possit ese alicuius 'transmutationis subiectum, sed non transmutationis ad subst intiam,quia ibi requiritur quod subieetiun sit principium substantiae corruptae, Ut
376쪽
Τertio nota, quod ut supra diximus, agens naturale necessario ut aisgat, requirit subiectum, quo deficiente non agit; unde cum quantitas etiam separata subiectum formae substantialis non si, nec possit esse, ut postea ostendemus,necessario agens naturale, ut eam ad generationem Deus mutet,
exposcit materiam primam, e X qua forma rei generandae educenda est,q, s ibi nulla virtute fiat praesens agens naturale hostiae a pplicatum, non P
terit eam corrumpere , in quo meritu
fidei diminueretur, cum videmus hostiam ab igne non comburi,quo fit, ut in in stati,in quo ex hostia ignis gene tandus esset, si ibi fuisset panis, Deus sua virtute vel materiam primam,vel substantiam ignis producit ne meri tum fidei diminuatur; quando ergo mutatione circa Eucharista facta, Eucharistia non manet, necessario concedendum est,uel ibi creari a Deo materiam primam rei generandae, vel aliuam substantiam incompletam Prouci, quae illis nouis accidentibus afficiatur , aliter enim hostia quocunq; gente sibi applicato maneret,nec corrumperetur,quia agens naturale non
potest illa accidentia in alia separata
conuertere, nec In materiam primam
aut aliquam hostia mirum quia materia prima non habetur, rusi per rei tionem tum etiam quia agens naturale illam necessario supponit in actione sua, substatia vero completa ab eo ibi produci non potest, quia vel eduincendo formam ex materia;& hoc no, ' quia non est ibi materia: vel produc do illam lubstantiam totam & totaliter, quod de gente naturali fieri non
Potest,quia materiam necessariosu'PO mi ita agendo;ergo non potest suta stantiam totaliter producere secun
Q aarto nota, P Eucharistia no eoti sist i in sola quantitate . sed in alijs a cidentibus necessario consequentibus substatilias couersas, undes conuptis allii accidentibus pauis, quantitas a Deo conseruaretur separata, iam E charistia non esset ibi secundum lege a Deo statutam, qua ordinauit ibi non manere corpus Christi, nisi quamdiu
maneret substantia panis naturaliter, quae tamen non manet sola quanti rte panis manent e, alijs accidentib. c*rruptis;vnde manente Eucharistia,po
test fieri circa eam quaelibet alter tio,per quam no inducitur aliquid incompossibile pani, si maneret, ut fractio, diuisio, rarefacti condensatio, dumodo non inducantur Per eas quantitates repugnantes substantiae panis iaconuersae, si esset ibi, per oppositum transmutatio corruptiua secundum qualitatem secundum illum gradum, secundum quem no posset stare cum Pane,si maneret, non potest fieri manente Eucharistia, vel saltem manente de facto. Quinto nota, dici non posse, q, soluChristus est sub speciebus panis &viani,qua diu illae sulco ueniens nutrimetum,ita φ illis desinentibus habere rationem conue mentis nutrimetrii, desinat ibi esse corpus Christi, & redeat substantia panisl, ut voluit Innocetius ubi supra. Ratio est, quia substantia panis si redit, vel hoc est in ultimo instati, in quo ibi generatur substantia noua ;& hoc non, quia tune simul esset substantia panis,ia non esset; sset quidem,quia per se redit; non esset, qui
in instanti an quo generatur noua lubstantia , corrumpitur panis: vel reditante illum alterum instans,& tunc accidenter seqintur,quod non tam diu maneat
377쪽
An accidentia in Euch. postini habere actionem,&c. 333
maneat Eucharistia, quamdiu i 3 a i i et species non corruptae,vel φ simul manebit Eucharist. oc erit ibi substati a panis in corpore Christi,quorum quodlibet a veritate est alienii. Ex his te quitur, v Eucharistia manet dum manet species, Sc non corrupitur, etiamsi lucnon haberem rationem couenientis nutrimenti , quia manet ibi corpus Christi quamdiu manet et panis: at clarum est, panem manere etiamsi
ista alterentur, ut in cibo sumi non possit conuenienter. his constitutis, sit Conclusio ptima. Permutationes quascumque, quibus stare potest E charistia, non est necessarium redire substantiam . Probatur, quia illae mitationes habent subiectum, seu passum, circa quod agens naturale pote st in illud agere, dc transmutare inducendo terminum , quem ipsum per alterationem potest inducere, quia potens in transmutationem, potest in tertiit num illius, si habet susceptiuum non magis repugnans ter mino quam motui: sed agens natirale in transmutationibus, in quibus manet Eucharistia, potest in tot uinmotum , & susceptiuum non plus repugnat termino quam motui; ergo potest inducere terminum transmintationis in Eucharistia ipsa manente, ct consequenter potest agere circa ipsam eamque transmutare, nulla redeunte substantia ; Et ratio praecisa est, quia ibi habet subiectum aptum ad receptionem termini per alterationem in diuisibilis , scilicet quantitatis, cui non magis repugnat unus gradus qualitatis, ad quem potest e stetransmutario , quam alius imperfectior, secundum quem, Sc alios sibi s- miles, potest esse motus alterationis. LX quibus minor Patet , quia agens
naturale circa Eucharistiam, ea manente, potest iu ducere tanquam maptum subiectum qualitates,quarum ipsum potest esse prinicipiu; hinc est,q, hutuli nodi alterationes positatur ea ab ipso fieri per quas no inducitur allinquid incompossiόile pani, si maneret. Secunda concluso. Manente E charistia nulla substantia de facto redit. Probatur, quia dianam n et E charistia, non est ibi substantia nisi substantia corporis Christi, accidentia etiam manent sine subiecto cum neutrum istorum esset verum , si substantia alia ibi rediret; ergo manete Eucharistia nulla substatia redit. Tertia conclusio . Transmutatio corruptiua Eucharistiae no requirit necessario substantiam aliquam redire, dum tamen manet eadem quantitas, quae est transinutationis subiectum. Probatur, quia Per aliqua transmutationem potest corrupi Eucharistia,Per qua non est necessarium ut cormpatur quantita Porruptis. n.qualitatibus neclinario consequentibus subiectu, corrupetur Eucharistiariaec in necesse est tunc quantitate panis corrumpi; ergo propter huiusmodi trasmutatione Eucharistie corruptiua non necessaria
est redire substantiam quantitate manente, licet de facto redeat, quia tunc et de lege qualitas illa separata corrupitur eo puncto, quo Christus sub Euchari st ia esse desinit. Hsc igitur conse quentia non est necess aria; corruptrue Eucharistia;ergo ne celse e st ibi aliqua substantia redire,licet de facto redeat, quia illis qualitatibus corruptis quq ad
naturale e Xistentia panis, si ibi elset, essent necessariae, corrupitur Euchart-stia,nec tamen necesse est Iunc corru pi quantitate, tuae sub contraris',qua Iitatibus et lain conscruari potest.
378쪽
Quarta concluso. Qualitas separa-.ta in Eucharistia nece it, nec potest esse subiectu susceptiuum fornaae subnantialis. Probatur primo,quia sorma determinata ad ali id rece prauum,nullo modo aliud sui ceptiuum alterius rationis perficeret, sicut albedo ne potest perficere Angelum, nec sapientia lapidem , sed tarma substantialis determinatur ad materiam substantia Iem, ut ad proprium lusceptiuum, dc nullo modo potest perficere dimensionem de genere quantitatis. Secundo, forma de genere priori non potest perficere susceptiuii de genere posteriori; ergo nec forma substantialis qualitatem. Consequentia est nota, quia quantitas.est genere posterior forma substantiali; Antecedens probatur, quia actus supponit ordinem Originis potentiae, in qua recipiturr sed , chus de genere priori, nec origine,nec Pei sectione supponit aliquid de genere posteriori , quia sicut genus praecedit genus, ita quodlibet generis prioris praecedit quodlibet genetis posterioris. Tertiosorma substantialis est talis amas, qui est natus per se unum csistituere cum suo persectibili per se, sed non potest constituere unum per se de genere quantitatis,quia est alterius generis, nec unum de genere substantiae cum quantitate, quia ex tui, santia & accidente non fit unum per se; ergo,& uniuersaliter ex substantia,
ct accidente non pol constitui unum
per se; ergo si eX quantitate, & forma
vermis generaretur, vermis non esset unum per se,nec unum commune cualijsQuarto,illud,sd est essentialis ratio terminandi dependentia alterius, non potest ab illo dependere, quia in dependentiis essentialibus non datur circulus: sed Brina iubstantialis est ratio essentialis terminandi dependentiam quantitatis ad subiectu in ἱ ergo non potest ab ea dependere.
Quinta conclusio. In transmutatio nibus, quae non stant cum Euchariis stia, non redit sola materia prima.Probatur quia vel redit in altero instanti, quando generatur ibi noua substan- stantia, aut ante ultimum instans, noante propter duo I tum quia manente Eucliaristia esset ibi substantia materiae alia a materia corporis Christi,quod non tenet communis schola, imo est contra se utentiam commune Patrum, secudum quam illa materia
esset sine seritia, quod secundum S. Tlioma est simpliciter impossibile,de secundum me, & omnes nota est possibile sine nouo miraculo,quod ii 5 est
ponendum sine necessitate.Si vero in instanti generationis redit materia , frustra ponitur ad hoc redire, ut agens naturale agat, quia non generat nisi de substantia quanta, & maNime secundum tenentes materiam redirer Similiter non potest generare, nisi cuilla generatione concomitetur corruisptio , sed tunc non corrumpet aliqua iubstantiam, quia illa inon redit sub ima substantiali corrumpenda, tu ceni naui nul faceret eam , S non haberet,quia in illo in stati corrumpitur. Sexta conclusio. Improbabilis e st illa sententia , quae affirmat, materiam an nihil atam, vel conuersam noposse redire, quia annihil ata est,& coauersa. Prima par probatur, ea de diastantia est materie ad nihil seques anni hi latione eius, cic ad nihil praecedes creationem eiu , ergo eadem potetia
potest super hanc distantiam de illa ;ergo illa, quae potest materiam creaare,potest etiam eam an nihil atam reis Parare .ltem materia annihil ata non
379쪽
An accidentia in Euch. pomni habere actionem,&c. 391
magis nihil quam ante creationem;ergo non magis concludit contradictio. ne madesse ii prius; ergo sicut prius potuit omnipotens eam creare cumciset nihil, similiter cic nunc postat nihil ationem. Secunda pars Prob
eur, quia ratio, ob qua in ari praef.ita ientcntia, riciteriana cor mersam re .
dire non posse,est quia adlluc oportebat materia corporis Christi de se ini Pl. in coaerti ed haec ratio nulla est; ergo excaeci Secundo probatur nor, qiva corpus Christi naturaliter te habet per hoc. quod panis conuertitur in i pium ;cconiae cui potest panis co
uerius redire eo modo, quo conuersuscit in i pluria, ab que hoc, tu 3d corpus Clitasti aliter se haberet in te, qui is cui habendo ira se entitatem post conuei sion em, rion aliterse habet positi-ue, ita in non habendo , puta sit edi
rei panis, vel eius mat cita , non ais ter se ii :beret priuatiua ; si ergo non re dit rixa terra siue amuli. lata , siue colν ueria, rat: o non est, quia anni illata, vel comi et se est, sed illa , limita tertia coii clusione ducimus. Septirna coesta ΣQa usi a. modo corrumpatur Eucha mitia siue per aute rationem fue per motum in quin-tit:.te,redit de facto substratia, iasiquecunque, sed corrunt a , cui illa aes feri Ua quae de nouo fiunt, 'nata sun in herere. at hoc in inst uati generati sus,
immediate a Deo: prima pari probatur, quia Deus statuit illa pspecie; esse suae subiecto praeciso in Eucharistia,Sno alibi; ergo si ituit e celsante Eucharist a non sint species sine subie-cho. Per conlequens in i Plo in Em- l corruptionis earum fit ibi aliqua substalltta. Secunda pars probat in iuri si aliqua subst intra redit, non alia quam
illa, quae potest illis accidentibus nouis affici, quia alia sirinantia non esset capax; ergo est subst intia composita
etiam vermis.Tertia pars probatur, Pscilicet non redeat, ins immediate a
Deo; quia nullam aliud age is habet ad id virtutem actsuam sus fitientem;
non ergo redit substantia composita dum accidentia Euclinistiae manent ut dicebat prima opinio, nec redit la. Ia materia strue per creationem, laue per resolutionem, ut dicebat secunda opinio,quia hoc esset omnino superis fiunm, ut diximus conclusio.tertia, cuper matera a solam non posset magis taluari aliqua actio agentis naturalis, qua sine ea, nec ut dicit tertia qualitas
est susceptiuum formae substantialis , ergo dcc. Ad argumenta in principio Articuli pulta . A D primum dico, maiorem esse
A. veram de illa transmutatione,
in qua manet Euchariltia , ut patet in secunda conclusione. Ad secundum dico, maiorem effeveram , quando agens habet materia sibi proportionata m; unde si nuthim haberet, ut agat, est necessarium illa a Deo creari, si enim solum esset ignis,& nulla materia ad agendum sibi proportionata, inc necesse est,materia sibi ad agendum proportionatam creari. Nee est inconueniens, Ut agens naturale agit in materiam a Deo crea otam, in mundi enim primordio primae actiones agentium naturalium non potuerunt fieri, nisi in materia a Deo creata. Nec in conueniens est, naturales actiones dependere a sor- mali principio creato, ut iunt natura. les operationes hominis de pedentes
ab anima a Deo creata. Uude i allaest Diqitigod by Gooste
380쪽
est consequentia: nec est verum,quod
actio necessaria naturalis agentis,non
possit dependere ab eo, quod continis genter causatum est,ut per duo exempla demon stratum est. Ad auctoritatem D. Augustini, d eo, hoc esse verum, quando agens naturale habet in quo agat sibi debite Proportionatum , quale non est in transmutatione Eucharis is,in qua fit
augmentatio, dc di minutio, rares ctio,condensatio,& nouae quantitatis
inductio. priore destructa, istae enim
mutationes, hoc ratione non fiunt sine omni miraculo.
Ad quartum dico, quod omnis illa
mutatio, quae fit manente Euchari. stia, ipsa manente, quoniam agens
naturale habet subiectum sibi proportionatum, fit sine omni miraculo; non autem illa, in qua ipsa Eucharistia non manet,no habens subiectum sibi proportionatum , in quo agere possit. Ad argumenta in principio Controuersia posita.
Scotus in quolib. Stalibi, haec auctoritas est Aristotelis, qui sic ait: Actiones sunt sngularium; non a tem dicit, suppositorum, quia vero haec singularia non agunt,nis snt supPosita, aut actualem eκistentiam habeant in suppositis, ideo sic communiter citatur, quoniam omnes acti
nes sunt singularium, supplentium
vicem suppositorum ut quod ,sormarum vero tum substantialium , tum accidentalium ut quo: accidentia vero Eucharistiae, hoc est, qualitates Panis& vini, ante consecrationem sunt agentia ut quo, suppositum vero P, nis, & vini ut quod: Acta vero tonse cratione, desinit ibi esse panis & vini suppositum, desinente panis & vini substantia; sed quia qualitates illae, .cut habent propriam actualem αι stentiam in quantitate remanente , habent etiam proprias suas operati nes, quae non dependent essentialitera supposito panis,& vini,vltima te minrum dependentiam terminatis. Ideo dum virtute diuina permanet quantitas absque subiecto, ipsa quantitas supplet vicem proprij quod i arum
qualitatum E natistiae:suntientur ilistae actiones ipsarum qualitatu ut quoa& quantitatis ut quod, supplentis viocem sui proprii quod, non quod alia quid agat achive ipsa quantitas,sed inquantum per eam habent existentiam actualem,&extensionem , sine qua extensione & eκistentia nullat nus agere possunt. Ad confirmati nem, dc auctoritatem Boetii, dico, ut Sotus tenet in primo Sent. diuina eL sentia habet propriam actualem eκ stentiam,aliam ab existentia suppositorum, quae per se,& primo est esse tiae, per se vero, & non primo suppos totv m;& sic habet rationem quo,&quod, ut est per se actu eκistens, prior existentia suppositorum, est quod; ut vero est communicabilis suppositis, qua quodlibet suppositu est Deus, de qua agit,est quo leu qua: Et talis ratio quo, & quod illi soli essentiae conuenit. Aliae vero semiae, quia non POD sunt naturaliter actualem eκistetiam habere sine proptio subiecto. sine virtute diuina vicem subiecti supplente, praeter animam rationalem, quaes Parata a corpore habet ratione quod, virtutes vero ab ipsa fi uetes rationem quo, dum vero est tuo subiecto unita