Controuersiae theologicae inter S. Thomam, et Scotum; super quatuor sententiarum libros; in quibus discordantes opiniones referuntur, potiores difficultates elucidantur, & responsiones ad argumenta Scoti reijciuntur. Prima quarta pars. Auctore reuren

발행: 1617년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

De Beatitudine. ' a 97

ἐκ primo, quia voluntas non solum

hirca media, sed et mm circa sinem ultimum lare visum seriur libere secundum naturam suam , nec magis necessario fertur in maius bonumnam in minus, quod inferius latist me ostendemus. Neque e X lecumdo , quia habitus respectu volupta tis habet rationem caules secundae, ct instrumenti , quo utitur voluntas cum vult et at causa superior non potest per inferiorem necessi. tari; ergo id ipsum potest , eκ articu lo praecedent . Neque Prouenit ex visone diuinae essentiae , tum quia visio est voluntati trinseca , tum quia non necessario causat fruitio nem in voluntate , 'cum si solum causa partialis eius, vel eonditio necessaria tantum. Et tandem quia si sermo sit de diuina essentia visa, ipsa non mouot necessario volunt tem quia ad eκtra nihil necessario agit. Si autem dicas id prouenire eκ natura fruitionis, non dicis ad pro-Positum , .quia non loquimur in sensu composito , 1ed diuiso. lyraeterea quia voluntas ex natura sRaetiam libera est respectu stultionsi, nec necessitatur ad eliciendum; erigo per nihil intrinsecum est beatus impeccabilis potentia propinquas

Secunda conclusio. Beatus estim peccabilis potetia proPinqua per cauis. sam extrinsecam, scilicet diuinam vo. Iuntatem semper conseruantem v luntatem creatam in actu suo fruiti uo. Concluso haec e X praecedenti se . quitur, nam si nulla cansa'ntrinseca assignari potest, per qu3m betatus sitim peccabilis,necessario est aliqua causa extrinseca assignanda, nec alia assignati Potcris, nisi quae a nobis nunc assignata est; est ergo impeccabilis beatus . non quidem Per naturam, sed per diuinam gratiam iuκta illud Augustii contra Max. 3. de Trin.Cuicunque naturae praestat ut peccare non possit inon est hoc naturae, Ied Dei gra

tiae

Sed contra has conclusones argumentor, quia iuxta Augustinum in Enchiri in cap. 86. anima nostra scutnune habet nolle infelixitatem, ita in Patria nolle iniquitatem, semper habitura est : sed nunc sic habet nolle infelicitatem, ut non possit eam velle ι misera enim solum esse nolumus, sed nunquam velle possumus; ergo

in patria non poterit VoluntRS vet. . te iniquitatem ; ergo eκ natura sua

est imprecabilis , quia necessario habet nolle iniquitatem, scut & nolle miseriam . Respondet Scotus, Psi sermo sit de actu elicito , ne que nunc necessario habet nolle iniseriam , nec in patria nolle in

quitatem , sed scut nune habet nolle hoituale iniquitatem , dc

quamuis nunc non possit velle vo luntas miseriam , non tamen habet necessario quo ad eκercitium actu in elicitum nolendi respectu eius I itaque voluntas .respectu infelicitatis necessitatur. quo ad spe cificationem actus, non quo ad e-Nercitnim et ratio autem quare sic necessitatur est , quia in selcitas non

potest habere respectu voluntatis rationem obiecti volibilis. Sed eκ alia parte inquit Scotus , quod sic habeat voluntas nolle iniquitatem, qdia licet sub ratione sot mali sumpta non sit volibilis, bene tamen ratione substrati actus. Quod si obirias nunc non potest velle infelicitate volutas; ergo neq; in Patria Diqiligo: by Cooste

442쪽

- Controuersa Duodecima

patria in quitatem .Relpondeocu Scoto quod non valet co equentia, quia1btast similitudo quantum ad nolle, nota tamen quantum ad posse unde non seqwturius volui iras r.ori potest velle infelicta m* non Pisssit velle iniquitatem, i alte in rationc actus subis strati. Sed contra, non intinus tollit indis. serentiam volutatis determinatio eius a causa superiori,quana a caula inferiori ergo si eκ ratione caulalitatis suς est in determinata ad operationem,ita rein Pugnat natui ae suae v illa indifferetia tollatur per caulam superiorem . sicut per inferioren: sicut ergo est contra naturam voluntatis, Q habitus determi. net eam necet Iarim ita & Q Deus eam determinet .Et co firmatur, quia magis determinat causa superior inferiorem, quam e conuerso: ergo sul erior deteris minans magis tollit indifferentiam in

serioris in agendo, quam si inferior de

terminaret. .

Praeterea si voluntas determinatura Deo non erit in potestate eius sic agere, vel non sic agere, quia id, ad quod determinatur a causa superiori,no p te si esse in potestate determinati, agit

vero sicut motum a determ iu ante; e go ille actus no erit laudabilis, nec proprie voluntarius.

Ad huius d fficultatis lacte in argurne inru solutione, nota, qd ad tonem cas contaget:s & libere operan xis regritur, quc d ipsa causa libera ex se.&sua ratione formali possit libere exire ad actu in viri u , contradretor j, ita quod nulla sit implicatio contradictionis, posse ad hoc & non ad illud suum opis Positum eXire, nec repugnet de sua ratione formali, dum actu semper in bonum operatur, non sit omnino omnis remota potentia, de sua formali ratio.

ne ad oppostum exire dc per se, licet

duin eNit in actum circa velle bonum. Per accidens non possit semper in m luna, dum semper in bonum exit. Dico, Per accidens, eX Parte diuinae v lun talis,no potest enim voluntas creata in actum suum eiure, nisi diuina voluntas concurrat cum ea ratione camis primae; dum ergo voluntas diuina

ab aeterno determinauit, in sempiter num non concurrere ad operandum, ut primat causa, cum voluntate com

prehensorum, nisi in velle bonum, &nunquam in malum,non Propter hoc abstulit aptitudinem seu Potentiam remotam, non posse ipsam voluntatem velle malum: sicut si lapidem in sempiternum Deus supra caelum det, neret, non propter hoc abstulit potentiam remota, seu aptitudinem ad non posse deorsum moueri,& ad centrum

quiescere. . .

Respondeo igitur ad primum a

gumentum,quod maior non est vera, quod causa inferior possit tollere i differentiam voluntatis sua determia natione , h oc erum ei regugnat, quia non sit causa prima concurrens cum voluntate creata ad actu in suum , tum enim cause simpliciter prime conuenit,& nulli alteri. Nec naturae v luntatis repugnat,tolli ab ea talem indeterminationem,sicut non repugnat naturi lapidis in caelo in seinpiternum sursum detineri; te pugnat autem cauinis inseriora sua determinatione auferre ab ea talem ind iserentiam, quia hoc est solius caulae primae simpliciter. Ad con firmationein negatur antece. dens, qum sola causa prima potest talem indisset etiam amouere circa velle. 3c nolle intrinsecum voluntatis. liacet causa inferior possit impedire executionem vitiusque actus,non autem

ocra le

443쪽

. De Beatitudine. et Os

in disserentiam actus eliciti. Ad aliud dico , quod est falsum de

Potestate seu Potentia remotae nec sequitur consequentia, quia remotio itinlius indifferentiae non facit actum noesse voluntarium , immo liberior elivoluntas, quae a recti tudine declinare

non potest ν sicut Augustinus & Αnselmus dicunt, ut supra determinatum est.

ARTICVLVS VII. An ssurmis sit de essentia bem

P Ars assirmat tua probatur,quia Au

gustinus I 3 .de Trin.caPit.T.Post alia pertinentia ad beatitudinem merita subditi Et quod est omnino bea: tissimum,ita semper fore certissimum erit; erici ad felicitatem intrinsece Pertinet certitudo de beatitudine noamittenda.

Secudo, ad perfectionem primam

viatoris concurrunt essentialiter fides, spes. Sc charitas, Sc ad secundam actus istarum virtutum; ergo ad Perfectionem comprehensoris pertinent et sentialiter actus perfecti istis correspondentes, quia non minorem integritatem requirit prisectio secunda beati in suo gradu, quam viatoris in sua. a. Iioquin beatis. re de beatuS, non haberet omnem perfectionem, cuius est capax: sed actui spei non succedit in patria ri .si tentio, quae nihil aliud quam securitas esse videtur: igitur ad essentiam beatitudinis pertinet securitas. Tertio de essentia beatitudinis τst, quod si v ltima perfectio; ergo eκ ratione sua eXcludit a lubiecto omnem Privationem opposiIam i ergo ex x

tione ui constituit subiectum , in quo est, incorruptibile & securum, quod

eam non amittet.

Quaestionem hanc tractat Scotus in A. d.49. q. 6 Dahomas in I. a q. 7. attiq. Ad cuius intelligentiam obseruapramo,quod iecuritas videtur esse passio opposita timori, pertinens ad aP- petitum sicut timor; timor autem est de malo infligen do,vel de ii floo cointinuando, vel de bono amittendo,seu de amissione futura boni , quae est quoddam malum .ec pertinet ad a P. petitum; huiusmodi autem timorem Praecedit apprehesio talis mali, Sc hoe siue in parte sensitiva, si sit timor pertinens ad appetitu inensitiuum, vel in intellectu, si fit timor pertinens ad appetitum inteflectivum, & conse quςnter securitas est passio quaedam pertinens ad appetitu in , praesuppinnens apprehensionem alicuius boni continuandi, vel conferendi, vel maliauserendi . seu non infligendi. Εκ his collige, quod non sunt idem dubitatio dc timor,nec certitudo est idem cusecuritate; nam dubitatio pertinet ad apprehensuam,& prqcipue ad inte

lectum, timor vero ad appetitum; similiter certitudo ad apprehensivam pertinet,securitas vero ad appetitum; securitas ergo dicit passionem in v luntate timori oppostam, supposita in intellectu certitudine de bono c serendo, vel de bono collates contianuando , hanc Grtitudinem habent beati, non quia vident beatitudinem eκ se esse perpetuam, non enim esticis, ut supra ostendimus ec Perra tione n naturalem, quia nulli creat rae potest ei se notum per rationem naturalem Illud , quos contui genter pendet a voluntate diuina , cuiusmodi est beatitudinis colIatae Perpe

444쪽

koo Controuers, Duodecima

tua continuatis,sed eκ reuelatione not.i ipsi beato. Secundo obserua,ut ait Scotus, tentio quatuor modis accipitur. Primo , Pro actualitentione obiecti apud memoriam,seu pro unione eius in ratio.

ne obiecti cum intellectu, siue hoc fiat per speciem vel habitum, vel per rea. lem obiecti presentiam. Secundo,pro actuali visione obiecti, per quod dicitur intellectus tenere in actu se eundo biectum, nam prima tentio ad primum actum spectat. Tertio potest accipi prout spectat ad voluntatem, quatenus concupiscit obiectum, quae succedit spei, nam per spem voluntas

desiderat sibi Mnum habendum , ScPertentionem amat illud bonum ii bitum libi; Sc haec tentio est amor concupiscentiae boni praesentis. Quarto modo dicitur tentio esse quas actus assequutiuus obiecti ultimatus&pe

fectis , & est ipsa fruitio, tua obiectu possidetur de habetur in complacenistia , ad quam sequitur delectatio, pausio, quae ab aliquibus tentio etiam di.

cim r. His postis,sit Concluso prima.Securitas non est de essentia beatitudinis. Probatur,tota & essentialis beatitudo potest essesne certitudine de continuatione &Perpetultate eius ergo & sine securitate . Consequentia probatur, quia securitas praelupponit necessamo tertitudin .de continuatione beatitudi.

nis, dc sine ea nullus potest esse securus; ergo si beatitudo potest intelligi, di csse sine eeittudine illa multo me lius dc sine lecuritate, quia quod Potest esse sine priori, potest multor meialius cile sine posteriori. Antecedem Probatur, quia apprehensio illa certa

sequitur ordine n iturae totam beatitudi item,cum sit actas re stexus super illam;ergo presupponit piam beatitu

dmem cssentialem ra quam Priorem gat prius essentialiter potest c sse abso

contradictione sine suo posteriora. Praeterea perpetuitas beatitudinis, de qua est illa certitudo, ad quam conse quitur securitas, non est de essentia beatitudinis eo modo , quo articulo praecedenti ostendimus ἱergo nec certitudo de eius continuatione, nec sectaritas erunt de eius essentia , si quidem haec supponunt perpetuitatem beatitudinis. Ex his tequitur, quod absque contradictione posset Deus facere, Paliquis videret diuinam esse am, de ea frueretur, essetq; essentialiter beatus, & quod non esset certus in intellectu,nec securus in voluntate quia nec Perpetuitas, ne certitudo, nec securitassunt de essentia beatitudinis, sum.

Pae pro operatione persecta&optiama, qua persectissime de immediate immediatione persectionis Deum attingimus. Secunda conclusio. Tentio illis piimis tribus modis prioribus, eκ notatis not.2 .no est de essentia beatitudinis,

nec sumpta pro delectatione, sed solum tentio 'darto modo . I robatur conclusio m Prrinis,lentio primo m indo non est de essentia bestitudinis, sed praecedit beatitudinem, quia illa Praetentia obteisti beatifici praecedit

actum intellectus de voluntatis secundum, in quorum altera essentialis beatitudo consistit: tentio vero secundo modo est actus secundus intellectus, dc praeuius beatitudini, quae , ut dirimus, est in voluntate vel est actus -- luntatis tentio tertio modo est amor concupiscentiae boni cornmodi praesentis, quod non pertinet ad beatitu

dinem, sed amor boni honesti in se .

qui est amor amicitiae et Tentio vero quarto uitia ed by orale

445쪽

quat a modo est ipsa beatitudo foe- malis de essentialis, quae est fruitio ni infiniti praesentis . sed tentio sumpta pro delectatione non est beatitudo , sed passio consequens

AD phinum respondeo,Augi a

stinum intelligere, quod esse certissimum de semper stando in beatitudine si essentiale ipsi beatitudini, sed sic,quod sit de perfectione elus a cidentali; S ita praesupposta beatit

dinet essent ii, beatissimum est accidentaliter,certum esse de perpetuitate beatitudinis extensua . Velanteuligit de nasut 4 perfecticine certum dirus extensiva. ac si diceret. ipsa pedi Petra continuatio , de qua habetur certitudo, est maximum quid in be titudine, quia quantitas extensionis superaddita quantitati intensonisast minima, quia ista extensio includit etiam persectionem intensio us.

Ad secundum diis Scotus, quod tribus. virumbus Theolanen in via

correspondent tres Persectiones in beato, sed om oportet illa succedemata esse M essentia beatitudinis sum. prae pro su D persectione natura malificabilis, ipsam summe obiecto persectissimo coniungente; tribus er go actibus in via succedunt alij in patria, fidei visio, spei tentio, acturi harutatis fruitio, quae sola est essentialiter

o . Ad tertium dicit S ratus, quod nubia se asini in potest excludeteolmnem priuationem a susceptiuo, tam e beatitudo petu quamo est persectis. ma , minime. eκcludit, persisti hcentrem ParimI.

Priua tonem a suo su ino,quini ius.ficit, ut stiis mirinsectis si naturae in.tellectualis,sed riora sufficit ad incorruptibilitatem, & consequenter nec adi ciuitatem, &certitudinem de com

i DAri affirmativa probatur , quia L, beatitudoest pei ficta quieta ue beatie sed persecti quies est paminum siue delectario; g tua gaudium

est essentialiter ipsa beatitudo.Et con firmatur,quia in Augustra tosto CD-sef. beatitudo est gaudium de beata

Secundo, beatitudo est ultimum bonum ipsius vir sed delect,tio istultimum consequens operationcms ergo est ipsa beatitudo. t. i. Tertio si gaudium nos esset de eL sentia beatitudinct. posset separari a visione beata per Dei potentiatur sed consequens insalsum .est enim tru Nima contradict quia quis clare viis

deus eum in non delict aut an ipso, dc quod non gaudeat. Quarto, Matitudo est maxima persectio ipsus beati, sed . ipsa erit maior persectio, si audium se de est

sentia eius,quam si solum concomit tur ipsam ι .erm melius est ponem quod si ila ellantia eius quam natu, qui sic melius sa luatur per sectio ei . . Q.imo,su ul la habeti oena ad gaussium, sc tristitia ad praemium a ergope mutando, sicut se habet poena aut institiam, sic praemium ad gaudium I

446쪽

ratione,non tamen est talis quod operatici ordinetur ad ipsum sicut ad fi

, Sed obi jcies, posteriora generatio ne esse Priora persectione, eκ sup moribus, ubi ostendimus,' voluntatis actum esse perfectiorem actu intelliactus, quia est posterior generatione; sed delectatio est posterior generatione quam operatioe rso perfectiὀr. Respondeo in eodem genere post riora generatione sunt prioribus Perfectiora . ut fi plures iarnax subsuntiatessime in eodem supposito,ut ditia est persectissma, Sc s accipianturmalio lic alio genere priora dc posteriora , non serruer posteriora generatione sunt perfectiora, nam post ulti' mam formam substantialem sequuntur accidentia, quae tamen sunt ii perfectiora; siem proposito in operationibus, quae tendunt in obiectum posterior est sem per perfectior, & sie operatio voluntatis est perseetior' o. Peratione mtellectus, licet non sim In eodem genere Prommo , sed mnae in genere cognostitiai . alia in genera appetierat , m passionibus autem Panatur genus, quia illae non tendunt in obiectum, sed sunt abo,

- Adadertum Paet quid ditandum sit, eκ secunda eonclusione. . M A. quartamconceda maiorem,&minoremi . sed in 'inde sequitur,

quod gaudium sit de essenna beati tudinis, ut patet in simili , si sapieutia esset de essentia hominis ,esset homo perseebors ergo est da essentia limminis . Dico ergo, quod non est possitate, quod gaudium siti de essentia beatitudiuis, quia est palsi eius, est enim dc egentia beatuudinis, quod

lla, quod pallio efficer i equit.

Ad quintum cico, quo sinnarura intellectuali poma em essentialitiae tristitia, sed praeestum isto est esse ttialiter gaudium. quia pinem ari, faactus voluntatis , sam im i citi est passio :'unde illa maiot argumenti

est falsa, quia poena ad laudium a habet scin passo ad potentiam Vra stitia vero ad praemium sicut passo

ad arium: ἰ vnde nitet .habdi coim Patat omenae ad gaudium, alite te stitiae ad pi amsamalla enim est coamparatio pallionis ad potentiam, haec vem est comparatio passionis ad Metum; Sc sic est dispar ratio. V Praetinea, quia Poma dc tristitia in natura intellectuali sunt idem di xiveiro praemium & gaudium sunt rei ia distincta & essentialiter, quia prae .mium est aetas, gaudium vero passio voluntatis'ab obieem dc operatione

eausata.

Sed obiicies. miseria in essentiali ter Poena , ergo beatitudo est essmatialiter gaudium. Respo deo, quod miseris sita kaee Ac essentialiter est culpa, non vero poena , quae diminuit miseriam , in quantum ordinae culpam, est enim Poena ordina uaculpae. -

AD primum , vide solutionem

eius articus. q. in responc ad

Ad secundum nego antecedensa ad probationem dico, quod actus v luntatis,qui est fruitio, est finis intrimisera

447쪽

De Beatitudine. 4o e

Deus nativae intellectualis, de euius ratione non est quid ad finem extrinsecum, quod est summum, non res eatur, immo eo ipso. quod creatura, quod est necessario propter suum num,est volendum.sicut & omnia alia; sed de ratione eius est, quod ad alium finem intrinsecum non resera tur . sed ipse sit finis intrinsecus ulturnus, ad quem alia referantur, de ipse

in Deum: nunc autem intellectus ainctus refertur & ordinatur ad actum voluntatis,& non e conuerso, ut satis

in superioribus ostendimus. Eκ his se uitur, quod actus voluntatis non est finis extra, sed intra, finis enim vitimus cXtra est Deus benedictus, finis vero intra actus voluntatis; neque de ratione actus beatifici est,quod si pramo volitus, sed id ad obiectum beatuscum pertinet, quod ipso velle beatifico est volitum , actus vero beata ficus est volitus alio actu reflexo. Ad Pr bationem secundae Pariis minoris,ne go minorem ; ad probationem dico, quod voluntas non assequitur vlti

mum finem peractum desiderij, sed

per actum amo Q. Cum vero dicis, non fieri assequutionem Per quierationem in fine , quia quietatio esse quietationem finis supponit. Respondeo quod ut supra diκimus, quietati bifariam accipitur e primo, pro actu quietativo, quo formaliter voluntas coniungitur fini ultimo , S in ipso quiescit; aut pro delectatione conseisquente quietationem formalem. PH-mo modo quietatio est ipsa perfectises ma unis ultim assequutio, & non supponit nisi ossequutionem fictam per intellectum, quae via originis est prior, licet ordine persectionis sit ma sterior. Secundo vero modo sumpta quietatio supponit utramque finis aia sequutionem, per intellectum scilicet di voluntatem ; per intellectum fit prima assequutio finis prima quidem via generati in

Per voluntatem vein

sterior ordine generationis, sed prior ordine Per.

sectionis.

Finis controuersiae Duodecimae.

448쪽

oo Controuerla Duodecima

tua continuatis,sed eκ reuelatione fa iam ergo pi supponit piam beat tu

cta ipsi beato. dinem cssentialem aquam priorem rSecun do obserua,vt ait Scottis, ten at prius essentialiter potest i sse ab stio quatuor modis accipitur. Primo, contradictione sine suo posteriori. pro actualitentione obiecti apud me Praeterea perpetuitas beatitudi ius, demoriam, seu pro unione eius in ratio. qua est illa certitudo, ad quam conseis ne obiecti cum intellectu, siue hoc fiat.quitur securitas, non est de essentia per speciem vel habitum,vel per rea. beatituditiis eo modo , quo articulo lem obiecti presentiam. Secundo,pro Praecedenti ostendimu Iergo necce actuali visione obiecti, per quod dici. ritudo de eiu continuatione,nec secatur intellectus tenere in actu secundo ritas erunt de eius essentia, si quidem

obiectum, nam prima tentio ad pria haec supponunt perpetuitatem beatimum actum spectat. Tertio potest tudinis. εκ his sequitur, quod absque accipi prout spectat ad voluntatem, contradictione posset Deus facere, Pquatenus concupiscit obiectum, quae aliquis videret dii inam isseisiam, de succedit spei, nam per spem voluntas ea frueretur, essetq; essentialiter bea-

desiderat sibi hum habendum , & tus, & quod non esset certus in lintelle

Pertentionem amat illud bonum ha- ctu,nec securus in .voluntate quia nec bitum sibi;&haec tentio est amor con perpetuitas, nec certitudo, nec securi-

cupiscentiae boni praesentis. Quarto tariunt de essentia beatitudinis. sum. modo dicitur tentio esse quas actus Praepro operatione perfecta & opti- assequutiuus obiecti ultimatus&pe ma, qua perfectissime & immediatefectus,&est ipsa fruitio, qua obiectu immediatione perfectionis Deum at. possidetur de habetur in complacen- tingimus.

tia, ad quam sequitur delectatio, pas- Secunda conclusio. Tentio illis phiso, quae ab aliquibus tentio etiam di. mis tribus modis moribus, eκ notatiscitur. Hispositis,sit notamo est de essentia beatitudinis, Concluso prima.Securitas non est nec sumpta pro delectatione, sed so-de essentia beatitudinis. lVobatur,to. tum tentio 'darto modo . Probaturta & essentialis beatitudo potest esse conclusio in primis tentio primo mo- sine certitudine de continuatione & do non est de essentia bestitudinis. perpetuitate eius; ergo & sine securi. sed praecedit beatitudinem, quia illatate . Consequentia 'obatur,quia se- praesentia obiecti beatifici praecedit

curitas Praelupponit necessario certi- actum intellectus & voluntatis securitudin .de continuatione beatitudi. dum,in quorum altera essentialis beanis, di sine ea nullus potest esse secu- titudo consistit' tentio vero secundorus; ergo si beatitudo potest intelligi, modo est actus secundus intellectus, S c sse sine ceti tudine illa multo me, & praeuius beatitudini, quae, ut diri inlius isc sine securitate, quia quodpo. mus, est in voluntate vel est actus v test esse sine priori, potest multo mea luntatis; tentio tertio modo est amortius esse sine posteriori. Antecedens concuplicentiae boni cornmodi Praeprobatur, quia apprehenso illa certa sentis, quo .l Don pertinet ad beatitu sequitur ordine niturae totam beati tu durem, sed amor boni honesti in se, diuem,cum si actus reflexus superil qui est amor amicitiae et Tentio Vero quarto

449쪽

quarta modo est ipsa beatitudo D priuationem a tuo subiectaquod ius.

malis dk essentialis, quae est fruitio ficit, ut finis 3 transecus sit naturae m. m infiniti praesentis . sed tentio tellectuali ed non ιufficit ad incomitumpta pro delectatione non est Ptibilitatem, S cotilequenter nec ad beat cudo , sed Passio consequens 1 uritaten ,& certitudinem de coma un. ι unuati negius caulanda . . i.

certit simum de semper stando Inhea .i ix i i Πhtudine sit inentiale ips beatitudin, ioAr affirmativa probatur , quia sed sic,quod sit de perfectione eius ao. x beatitu est pelticta quietatiocidentali; dc ita praesupposta beatit ue beatie sed persect ε quies est gam

.dine essenti li, beatissimum est acci- inuni siue delectitio; g tur gaudium dentaliter,certum esse de perpetuita- est essentialiter ipsa beatitudo.Et tot beatitudinis extensua . Velinte, firmatur,quia eκ Augustitio 2 COnligit de maxima perfectione certit, fel . beatitudo est gaudium de beata dinis extensiva, ac si dicerer, ipsa Perin vita. i Petua continuatio , de qua habetur Secundo , beatitudo est ultimum certitudo, est maMimum quid in bonum ipsus beatu sed delact,t:o cst titudine, quia quantitas extensionis ultimum consequens operaticinem. suPeraddita quantitati intensionisast ergo est ipsa beatitudo. minima, quia ista extensio includit i: Tertio si gaudium no esseide es, etiam Persectionem intensionis. sentia beatitudinis, posset separari a

Ad secundum dicit Scotus, quod visione beat apex Dei poteturam: sed tribus vininibus Theologicis in via consequens falsum .est enim m ' correspondent tres persectiones in Nima coimadom unde tincturam beato, sed non oportet illa succedem deat Deumac non desectetur an ipsostia esse de essentia beatitudinis sum. & quod non gaudeat. Ptae mo summa persectione naturae Quarto, beatitudo est maxima beati strabilia, ipsam summe obiecto perfectio ipsius beati, sed ipsa erit Persectissim coniungente; tribus e maior perfectio, si gaudium it de ingo actibus m via succedunt alii in pa- sentia eius,quam si lotum colu mitti tria,fidei visio, spei tentio, a Micharia tur ipsam i ergo melius est ponere ratis fruitia, quae sola est esse aliter quod sit de emtitia eius quam nuru, beatitudo. Mi se melius siluatur persecto elux

Ia forma finita potest excludete om- dium, sic tristitia ad prae nium dees nem priuationem a susceptiuo, tame in murando, sicut se habet poena ad

450쪽

go praemiarm est ellantialiter garudium Iergo gaudium est essast inlittii beatitudo. Hobarur tror, quia νω-hia non potest esse aliquis actus linitatis. Eum quillhec talis si volum

tarius, poena vero inuoluntaria: eighnecessario erit tristitia, quae est inuo.

lentibus accidunt.

Quaestioneinα in subest notus in A. dist.40. quaestra. Ad dinu intelligentiam prunae sapponendum est, delectationem & gaudium re linlia d intre ab opera reme, delerimoiaenim Edumst operationi sicut pὰ-

llo S gaudium snt qasa ollimum n

habeterim , ut scire, recordari, Sc vi Listes; quodirea non est operatio pr

enim laboramus ut quiescamuII sulquiescimus ut laboremus. His constitutis, est. T. .. Conclusioptimae. 'thipiendo stricte beatitudinem pro optima Oper

dinis. Cfisequentia est hora; probatur maior, quis beatituito stultima per fectio dino, quod simpAeites opti cones' i ii nediate nunediatibne

non est ηεessentia Mantudinis. Teiatio, via si mihin via 'ct aliquid eris.

o quaeseli in oblecto Beatifim , t Arfecte tamen: erao simili effri patis preMiquid eiu em lationis vltima e 3 rifctri coniuhiiturini δω beatifido' sed iti via nullus eo iungitur obiecto beati sis, per passis. nein, sed per operationem et ergo nee

SEARCH

MENU NAVIGATION