장음표시 사용
81쪽
Valentino Episcopo Amiterni sub Theodorim Italiae Rege, Bb quo rea
claruisse reperitur Equitius . nam audi, dum sanctus Gregorius de sit a Gru. L cto Equitio scribit, de Basilio mago haec habet: Hic in magicis ope, ribus primus iat, iii monachico habitu ab Urbe fugiens Valeriam ρο iijt. J & inferius ipsum ab Equitio prophetico spiritu probe cognitum, expulsumq. e monasterio fuisse subviti ex hoc erso Baulio tempus, quo vixit sanctus Equitius, facile poterimus intelligere. Misenum fuerit ille Basilius, ex duabus Cassiodori epistolis satis reperitur expressum. In epistola quidem Theodorici Regis nomine ad Argolicum Praefectum, Urbis conscripta Cassiodorus haec nabet: h Masnitudinis tuae relatione
comperimus, Basilium atque Praetextatum artis sinistrae iamdiu conta ' ' gione pollutos in accusationem tui examinis personarum intentione d ductos. Super qua re te asseris nostram expectare sententiam , ut confudentius fiat, quod pietatis nostrae mandat auctoritas Sec. J Subijcit auteinferius a se constitui Quinquevirale Senatorum Patriciorum iudiciti, ac Id rar . quo maximi ponderis causa ipsorum magorii tractetur. Alia vero φ epi-6 v- δῖ- hanc tequente scribit idem Cassiodorus nomine eiusde Theodorici Regis ad Arigemum Comitem, ut eosde magos iudicio Quinquevirali conuictos,sed Bga lapsos inquirat. in Ura epistola haec inter alia: Praeminis Vrbis sua nobis relatione declarauit, Basilium atque Praetextatum misicis artibus inuolutos impeti accusatione multorum; quos elapsos . innuat mentis alienatione custodum. Eos te praecipimus ubicumque repertos ad iudicium Quinquevirale ducere &c. JSic igitur ex nomine,loco, crimine, & in crimine excellentia personae delinquentis,atque fuga,quinque notis hisce amplissimis eumde esse Ba
siliit,de quo Gregorius in dialosis, & Cassiodorus in epistolis scribitismo iure poterit dubitare: nimiru quod ambo Basiliu nominent,Romaeq. ' deliquisse consentiant,magicis intendente artibus tradant, & inter m gos eidem principem locum tribuant; quodq. captum cum alijs magis, atque isga pariter lapsum asseuerent. Ex quibus probe inserri potui, S. Equitium tunc claruisse, monasteriorum in Valeria iam Abbatem agentem, cum Theodorico Rese Italiae Romae regnante, Argolicus, ad quem datae extant litterae, praefecturam Vrbanam administraret. Quod certum tempus, Dei beneficio, qui voluit adeo antiqua monimenta illibata conseruari, in promptu est demonstrare. Siquidem ex eiusdem. Theodorici Regis f epistola reddimur certiores, Argolicum creatum abo. 3 eodem Rege Urbis Praesectum per Indictionem quartam; per tertiam o- . Ida A.e'. ro Indictionem ante ipsum creatum praesectum Vrbanum Artemidorii, 4 - 43 - idem Cassiodorus h t. erat praesectura annuus magistratus . Porro ex certa Indictione notata annus pariter Redemptoris, quo famosum illud magorum iudicium Romae contigerit, tota luce redditur exploratus. Sed quoto Redemptoris anno, quarta Indictio sub Rege Theodorico primum inciderit, hoc videndum. Marcellinus Comes morum tempo- rum res gestas scribens, iungensq. Consulatibus Indictiones, sub iis
, latu Pauli filius quartam numerat Iadictionem: estis annus Theo riis
82쪽
ei quat tus, Christi autem quadringentesimus nonagesimvssextus, quo tempore ex tua sententia sanctus Benedictus annum Iecundum agebat in specu, nondum alicui praeterquam Romno monacho cognitus , ut fan ' As Gregorius tradit qui triennium eius commorationis in specu p i AE Greg. Hac nit ut ex eodem Gregorio audisti cum iam Equitius non suum torum pater esset monachorum, sed etiam monasteriorum Abbas. At ne te cauillis inuoluam, sed sine suco & sellaesis sincere in omnibus agam,nullo modo ista referri volumus ad quartu annu superioris Indiactionis,sed sequentis;afirmamusq. quod sic suadeat Cassiodori series epistolarum ad inseouetem Indictionu periodum sub eode Theodorico
Rege praefecturam Vrbanam Argolici reseredam. contigisse autem tunc dicta quartam Indictionem sub Consulatu Secundini atque Felicis, idem Marcellinus assirmat. estis annus Redemptoris quingetesimus undeci- .mus,quo tempore sanctus Benedictus ut ex eode S. Gregorio apparet monachos colligere incipiebat, cum iam sanctus Equitius ut dictum est multorum esset monasteriorum pater: sicq. etiam sancto Benedicto ' .antiquiorem Equitium in monasticis institutis iure possimus assi are. quantum autem temporis Equitius vixerit, ignoratur. Ceterum longa vixisse aetatem inde possumus intelligere, quia Fortunatus Abbas, qui de illo retulit sancto Gregorio cuncta quae scripsit. erat ipsi Equitio familiaritateconiunctus, cum tamen esset idem, quando ista sancto Gregorio enarrabat, iam aetate grandaevus . nam de ipse sic Miquando Gregorius: h Crebro ad me nunc usque veniens, dum ficta mihi vetera nar- , Ιἀμω.rat, noua resectione me satiat. J & superius: φ Etiam quae subiungo,pr dicti venerabilis viri Fortunati, qui valde mihi aetate, opere, & simplia: citate placet, narratione cognoui. J Ex his igitur vide, quam stustra . labores, ut sub S. Benedicto S. Equitium statuas, eiusq. discipulos eidem sancto Benedicto coniungas, atque cum eis stactum quoque in Frium alliges. nam quo tepore incipiebat iste,iam consummauerat ille. Sed ad quartam tuam Sectionem transeamus, si quid sertasse abs te,
sertius dictum inuenire poterimus. Qui isitur sanctum Equitium eum suis monachis sub S. Benedicti Regula redigere tertia Sectione vividismus laborastistac Sectione quarta id eniteris,ut stylo tuo,quasi pote
ii ariete omnia simul euertas ac destruas solo tenus sancti Equitii m nasteria.at quomodo istud, Lector, attende.Dum enim interpretem agit verborum sancti Gregori), quibus dixerat β,Equitium pro suae magniti rin. dine sanctitatis multorum in ea prouincia monasteriorum patrem extulisse, sic ratiocinatiu : Cum vero,inquit,ut re ipsa constat, ad hodiernam usque diem neque ope scriptorum, neque hominum memoria ac conditione , praeter locum, in quo celebris est sancti Equitii recordatio. vlla reperiantur monasteriorum, eiusq. vivendi Regulae vestigia: facile cre- . . . diderim, vitam egisse Equitium cum suis discipulis anachoreticam. IMIMconiecturam nostram iuuat, quod monasterium iuxta nominis et moloeiam unius etiam monachi habitationem significare potest. -- - έ enim Graece, Latine nus, vel singularis, unde monachus a quod
83쪽
. - quod est in solitudine , & quasi singularem vivere. Monasterium itaque
quod Graece μαώων, Latine solitudo , est unius monachi singularis habitatio . Idemq. confirmat vulgata illa quorumdam antiquorum etD, mologia, quae monasterium deducit a mona , quod est unus, de sterium . quod est statio,ac si dicatur, solitarij habitatio.J& paulo post: Multorii ergo monasteriorum pater in prouincia Valeria erat Equitius,id est multorum monachoru singulariter viventium in sinpulis cellis,quarum una ab alia haud multum distaret.J haec ipse. Ex quibus verum esse, Lector intellisis,quod diximus, ipsum stylo suo, velut ariete omnia S. Equitii monaueria conatum euertere,atque sin ta in sinsulas cellas redigere. ΘΑt unde eiusmodi verborum sancti Gregorii interpretatio deducenda λ quae etsi aliquando ab aliquo usurpata fuisset quod nemuriumquam inueniret) ad ipsum tamen sanctum Gregorium, cuius ea sunt
verba, oculorum acies conuertenda esset, si umquam sorte eam vocem
tali sensu accipere consueuisset,ut suorum verborum ipse auctor esset in- terpres. sed certe quidem nusquam a sancto Gregorio in hunc sensum usurpatam poterit inueniri . At Histra & illud ais, tot monasteri rem abolitam esse memoriam: quasi nouum id videri possit,cum barba-- rorum adeo frequentes in Italiam eruptiones fuerint, ut admirationi, potius esse debeat, quod vel unius monasterij integra memoria mans rit post tanta & toties repetita nautagia totius Italiae, & maximarum
I His subijcis immensas laudes sanctissimi Benedicti; qui licet numquasatis laudari possit,tamen quae ipsi conuenire no possunt,procul abest, ut
ipse recipiat,quin potius execretur,ut oblatum iacrificiu de rapina.sunt haec verba tua: Quod vero Benedictus monastici ordinis auctor no Italiae modo, sed totius Christianae Reipublicae bono natus erat &c. J Se i serius : Summi itaque & sanctissimi Pontifices illum praedicauerunt m nachorum praeceptor almificum,monachorum omnium patre no- nasticae legis latorem, & operatore, & sacrae resistonis monachalis ven randu auctorem.J haec tu cu assers, nimis ei scindigent encomta staeno, ne nimia laudandi cupidine attexantur veris cita mendacia,ut visus mi hi es modo secisse, dum diceres, S.Benedictu monastici ordinis auctore dicere potius debuisses, Benedictini ordinis, seu Benedictinae religionis' auctorem.Nam quomodo veru esse potest, ipsum simpliciter dici mona- sticae religionis auctorem,cum negare non possis, antequam vel ipse nasceretur , non Orientesem tantum Ecclesiam, sed Occidentalem etiam , monachis diuersbrum ordinum abudaste Et ut dicere de reliquis prouincijs omittamus, quis ex Aegypto primum in Urbem inuexerit ge a Nis .et. mina monasticae vitis, sanctus Hieronymus te docebit: fisisse nimirum νε- magnum Athanasium, & Petrum, utrumque Patriarcham Alexandrinu.& quantum eadem fecunda germina fuerint propagata, extenderintqovsque ad mare propagines suas, eumdem audi, dum S. Fabiolae essulas Id. . . io. eleemosynas praedicati: hQuod monasterium, inquit, non illius opia
bus est sustentarum t 4 & paulo st: magrabat ergo insulas, dc totum
84쪽
Here cum Hare, Volstorum. prouinciam,& reconditos curuor in litorum sinus, in quibus monachorum consistunt chori, vel proprio cor pore, vel transinissa per varios Sanctos & Fideles munificentia circumiabat. J haec ex Aegypto ge amamonacliorum , cum alia ex Capp ocia, sancto Basilio auctore, longe ante sanctum Benedictum, non Italiam si' ium, sed uniuetiam occidentalem Ecclesiam impleuerint, v ue ad diauisos etiam toto orbe Britannos. Vides quam patens mendacium sit,aia strere monasticae religionis sanctissimum Benedictum auctorem ut a uersus ista adeo toto caelo patentia nullus testis possit admitti . Sed prosequamur reliqua, quibus argumentum mutans,exagitas iterum sanctum Equitium, eumq. suis rursum niteris priuare monaste-xijs, asserens multa illa eius monasteria, quibus praefisisse ipsem Ab rem sanctus Gregorius ' tradit, non aliat se, quam illa duodecim α, ι is Benedicto apud Sublacum erecta. His una satis superq. possit es M. se responsito; nimirum auctoritate ipsius sancti Gregorij luce clarius d mmisari, fuisse omnino diuersa, cum dicat,a sancto Benedicto , sinsu- . φιλlis monasterijs singulos monachos suisse praesectos: at de sancto Equitio verba ciens, ipsum unum multis fuisse praepositum monasterijs Abb rem assirmat, nec ipsum ibissest aliquo constitutum: ut plane osten- . dat luce clarissima, distinctas ab inuicem fuisse collectiones monach
rum Equiti; & Benedicti; Equiiij vero bi est demonstratum antiqui ex . declarat hoc ipsum & locorum diuersitas. Nam eodem tesse . sancto Gregorio, duodecim illa sancti Benedicti monasteria circumqu que ut ' Mi constructa erant; haec autem Equiiij apud Amiternum, με
fuisse cum idem sanctus Gregorius docet, tum vetera, Quae nunc eodem in loco extant monimenta, quae & tu ipse non negas, ostendunt.
Rursum vero de duodecim illis monderijs Subiacensibus ex eodem S.Gregorio, qui ipsorum primus meminit, illud considerandum, non ipsum dicere, singulis ipsis monasterijs singulos fuisse praesectos Abb tes,quo scilicet locorum tenuitas paucitas monachorum in ipsis de gentium id minime ferret ,sed sim citer monachos dixit quos inse 1λι-Lrius nominat Praepositos, cum de eius inde discinione agens, haec ait: tis. i. e. t Inuidiae locum dedit, atque Oratoria, & cuncta, quaeconsulixerat , se stitutis Praepositis, adiunctis Fratribus, ordinauit, &cd Porro Praeposimitos minores Abbatibus tasse, ut qui eisiem subiecti essent, idem Grorigorius saepe docet, & S. Benedictus in Regula, quam postea scripsit, si gnificauit. Hinc etiam est, quod Subiacenset in monasterium ab e ldem S. Gregorio non Abbatia nominatur, sed Cella, ut quae Abbatiae sibiecta esse soleret. Nam de Honorato agens Subiacensis monasteris In aesecto, haec ait: e Honorato etiam, qui nunc adhuc Cellae eius, inqua&Benedictus videlicet conuersatus fuerat, praeest. J haec. Gre ius. 're I Quibus intelligas, nondum adhuc tempore S Gregorij illa omnia mo': eria Subiacensia eiusmodi fuisse, utillis Abbates praeses possent, sevi Praepositi tantum, minores Abbatibus . Cum igitur S. Equitius non a
Praepositus , stib Ahbaa in prouincia Valeria multa moni tria, nonia.
85쪽
Cellam rexisse dicatur: plane conuincitur ex hoc etiam , Ipsum esse non potuisse uni ex illis Subiacensibus cellis praefectum, quod tu as marere misi a laboras. Etenim cum idem S. Equitius a S. Gregorio pater multorum monasteriorum fuisse asseratur, ipsum fuisse Almatem, est
Q vero subijcis etia Sublacum oppidu filisse in Valeria prouinciis
positum: Paulum diaconu vestirum monachum Cassinatem legi oportuerat, qui secundum eius temporis usum uniuersam Italiam diuidensa PAEM c. in prouincias quindecim, cum de Valeria agit, haec habet. Tertiadecia 'g-- prouincia Valeria, cui est Nursia annexa, inter Vmbriam, de Pice' ' num, & Campaniam consistit. J subden'. fines eius ab Occidente , ubi& ipsa Valeria via ducit principium: Hal et, inquit, urbes Tiburimo , a Carseolim, Reate, Fumonium,&Amiternum, regionemq. Mars inb& eorum lacum, qui Fucinus appellatur.J sic Sublacus ab ipso ferme. exordio Valeriae viae extra ipsam a dextris relinquitur, posita in ea parte, quae secundum eiusdem recentiorem descriptionem Campania appellatur, sub qua etiam censetur hodie. Remaneant igitur sis sancto Equitio monaueria,& ab eis distincta sancto Benedicto sua, quem tu ι Ierem. i7 inuitum cogis , ut perdicem, oua ibuere non sta. . Sed ad quintam Sectionem tua veniamus, qua hoc tu astruis parado .mmodicas, ante sanctum Benedictum in Italia monachos vixisse Resularum expertes. quod primum hac probare niteris ratione: Si qui,
inquis, eo saeculo in Italia de hac enim loquimur ) certis scriptisq. t ibus militassent, huius rei vestigium aliquia superiuisset. J at hoc i io μι-inta ius facile confutabitur. Deinde letobas exemplo, φ sanctum Gregorium testem adducens, qui de sancto Honorato, patre ducentoriam inbnachorum assi et, ipsum a Deo edoctum, nullo usum esse nis-gistro. At non addit sanctus Gregorius, ipsum suos ducentos mona -'ehos absque Regulis, solo vitae exemplo instituisse, qui tota illa disceptatione cum Petro diacono hoc agit unum, ut ostenciat interdum ac- eidere, Halimps absque magistro instituatur a Deo, quod tamen in
exemplum non esse trahendum ammat. Honorato ista accidisse, veeum ruri semper vitam Gerit, adscripticii coloni filius, absque magi stro a Deo bene fuerit institutus: quod ipsum sanctus Gregorius de se cto Benedicto pariter docet, a Deo scilicet doctu atque pariter institutum.Sed tameneiam Abbas praefectus est monachis pshm eos ad omnes inumeros vitae regularis reuocasse, antequam ipse Regulas suas scripsis set, testatur idem Gregorius, dum de illis agit qui ipis exordio eius is, gubernationi commisere Cum in eodem,inqvit, monasterio regularis vitet custodiam teneret,&cd Quid enim per re arem vitam i ntelligit, nisi ex Regularum praescripto vitam bene compositam Sed idem ipse sanctus Gregorius ibidem de Romano quoque monacho ait, eum sub Regula Theodati Abbatis vixisse. Sic igitur, qui mulariter suos gubernabat stactusBenedictus, animum suas scriberet, alienis Resulis iam antea promulgatis ne instituerit cine est quas cum tibi inc
86쪽
nitas diess, nee earum inueniri vesti m existimes, negas quam pruenter, tu videris )vllas umquam fuisse. verum non cernis antiquarum Regularum vestigia in ipB, de quo agitur, sancto Benedicto satis expressa, dum regulari disciplina ut leuatur in loco citato lanctus Gregorius illos gubernaret monae γs, qui eum sibi constituissent A batem. At quamam illae Regulae fuerint, cum suas nondum ipse scripsis et, tibi quaerendum erat, di non negandum quod essent. sed & quaenam eae fuerint, ab ipi sancto Benedicto intelligere potuisses. Nam qui recens suas condidit Regulas, noluit antiquas abolitas, sed ob oculos suorum discipulorum semper voluit ipsas versari. Etenim de his ita cauit sua Regula numero septua esimatertia: llationes Patrum,& instituta, & vitae illorum, & Regulae sancti Patris nostri Basilij quid aliud sunt, nisi bene viventium & obedientium monachorum exempla, α instrumenta virtutum λJ Haec ipse vere sanctissimus, sicut & gratissimus, dum, per quem profecerit, non occultans, sanctum patrem nostriis a Basilium nominat, ut ostendat, quemnam in suis instituendis monachis saerat masisti um secutus, & quibus, antequam Regulas suas scriberet, ipse vixerit, & suos monachos erudierit. At no ita tu,Frater,qui ubi de Regulis Smasilii a Rufino Latinitati do natis,quas adeo S Benedictus commedat, agis,hanc perpera abs te co fictam interpretatione apponis:Veru haec inquis,nullum nobis facessuntnertium:Rufinus enim Basilij Regulam Iatine reddidit,nequaquam ad inuituendos Occidetis ordines, vitam. monasticam excolendam; sed ut spirituale opus, quod ad cuiusque spiritus profestiun maxime conduc rei. J haec ipse. Ni eadem dicturus eras de Regula sancti Pachomii dies' nitus accepta,qiram S. Hieronymus aeque in Latinum sermonem tram litiTu vero neutram vis apud Occidentales in usum acceptam, ut st stra hae in re primas deseras Benedicto, qui malis tot monasteria totius occidentalis orbis sine Regulis vixisse, quam ante Benedictum Resulas ab aliquo accepisse. At quis roso te tam amens inueniri poterit , qui collecturus monachos, & monasterium crecturus, non prius crebetarit, quibus illi essent Regulis instituendi,& sub quo ordinis titulo coenobium statuendureu praesertim diuersi generisextarent in Italia es satae Regulae magni nominis viro Mempe Basilij,atque Pachomij, Cansani, Eu piique. Et tibi placet sine scriptis Regulis tot agmina mon chorum vixisse,antequa suas ederet Benedictustametibus ista seadem Outem libere affirmamus, non sine Regulis scriptis tot monasteria in occidentali Ecclesia militasse: immo non hoc tantum dicimus, sed &lius assi amus, eumdem ipsum sanctum Benedictum primum quia Eem alienis Regulis, nempe sancti Basili j cum eum communem patrem appellat se, suo'. monachos instituisse et cum tamen non negemus, eas illum ipse usu ad suum institutum paulatim accommodasse, & experientia conuertisse, non tamen, illi s reiectis, suas scriptas Regulas o seruandas promulgasse.' Ista ut demonstremus, primum de tempore, quo vir sinctus suas Acr. ' gulas
87쪽
pulas scripsit, dicendum erit. Communiori vestrorum sentensa Otiuetiam asseris receptum est,non,antequam Cassinum peteret, id egis e. Modo rogo te, quibus Regillis duodecim a se constructa monasteria sub praesectis totidem rexit, vel regenda reliquit Z vel quibus Cassinensem Collectionem moderatus est, prius quam Repulas scriberet Plane non alias, quam sancti Basilij delegisse seritandas, eius conuicti testina .nio, fateri debemus, dum saniam Basilium suum suorumq. commonem patrem appellat. Sed non solum sub monachatus sui primordia, atque media, sed ad postrema usque ipsa,& obitum, sanctum Benedictum iisdem Regulis suos monachos inis asse, vestrorum patrum assertionibus quod abs. que eorum testificatione dicere non ausi essemus cogimur profiteri. Si quidem Petrus diaconus Cassinensis, magnae apud omnes auctoritatis vir, utpote qui Chartularius, Bibliothecarius coenobij Cassinensis
cum esset, quaecumque extabant antiquitatis monimenta, ex penere
Iibus vendicauit in lucem, dum pertexit catalogum virorum illustriuiii eiusdem monasteri j, haec de sancto Benedicto in primis habet; Scripse autem iam senex in eodem coenobio Cassinensi monachorum Regulam discretione praecipuam, sermone luculentam. J & eodem libro capite quinto haec addit . Simplicius sanctissimi Benedicti discipulus,Regulam, quam suus magister condiderat, publice legendam omnibus monachis tradidit. Jhaec ipse. Selmus alicubi vitio Scriptoris legi. Quam suus magister ediderat.J sed repugnat lecti ita sequentibus. Nam sitiam eam S.Benedictus ediderat, quid opus fuit ut simplicius eam legendam omniabus traderet,quae iam cunctis editione facta per Benedictum innotuisset - At quaena siit germana lectio,doceat vos vester monachus Sigebertus, suorum scriptorum multiplicium fama notissimus, qui in libro, quem scripsit de illustribus Scriptoribus ecclesiasticis capite trigesimo mo, haec de sancto Benedicto: Prouectus ad summum culmen monasticae persectionis, secundum quam vixit, scripsit Regulam monachorum,serna ne luculentam, discretione praecipuam: Simplicius discipulus eius la- tens magistri opus publicauit.J haec Sigebertusaeuius verbis,dum est,si
cundum quam vixit, scripsit Regulam, J possumus intelligere praecessis se ut diximus experimentum,inde vero subsecutam scriptionem,nempe ut S. Basilii Regulas ipso usu ad suum institutum paulatim inflexerit, senex demum scriptis suas mandarit, no tamen vivens ut audisti pro mulgarit, sed potius occultarit: quae tandem publicatae sunt a Simpliucio, qui ut de eo testatur sanctus Gregorius tertius non Cassinensis, viputant sed Lateranensis Abbas Benedicti nos monachos gubernavit. Qui perspicue satis in praefatione Regulae sancti Benedicti praeposita rex dit, latens hactenus magistri opus se publicasse, Regulas scilicet ipsi de quibus tunc sermo, ut de his cile dubitatio nulla possit, a quo tun Petrus diaconus,tum Sigebertus eadem, quae de his scripsere , accepisse sciantur. Ex quibus non solum Petri diaconi sermanam habes lecti
nem , sed perspicue declaratum , absque scrietas a sanctovenodicto Regulis
88쪽
gulis, non solum ipso Benedicto vivente, sed & post mortem eius unque ad dictum Abbatem Simplicium Benedictinos monachos in Italia gubernatos. Istud quidem non ignominiae sanctissimo viro cedit, ut alienis potius quam suis se suo . monachos scriptis Resulis insi tuerit, sed sumniae gloriae, idq. multipliciter. Ac primum quidem vit bat illud, quod Dominus dixit in Evangelio: am ex prVrijs loqui- a Ditie. tur, mendax est. J atque insuper illud: - Nolite plures magistri fieri. J b Iacob. I.
Itaque cauens utrumque scopulum, Basilium patrem suum atque sum
rum elegit, & hoc nomine ut audisti summopere gloriatus, eum ut communem patrem etiam post scriptas a se Regulas suis colendum proposuit: ut sicut sanctus Hieronymus sancto Gregorio Nazianaeno, ita Basilio Benedictus magistro se usum esse praedicarit. Dignus pariter &eo nomine plurima laude, quod non ante ad suas Regulas scribendas addixit animum, quam usu de experientia alienas summa prudentia considerasset,& quae addenda,quae minueda,vel moderanda,temperandave serent, pro temporis, loci, personarum'. ratione didicisset, usuq. , paulatim & experimento seritanda introduxistet. Sed & prae ceteris ex eo sibi summam gloria comparauit quod,ne suas quantumlibet elaboratas, sub incude saepius reuocatas,omniq. ex parte probatas, in omnibu': persectas, praeserre videretur antiquioribus aisanctis Patribus statutis Regulis,eas noluit,vi nouus lepissator,Estu tur ens edere & promulgare,sed recondidit & latere voluit. Ex his tu mihi ignosce Sanctos, aettima sanctiores, iudica sanctissimos . hanc adhibe v e Mattae. Cnristi statera,& pondera Sanctuarij,quibus expenditur maior in regno caelorum, ex gradu nempe maioris humilitatis. Ex his, inquam, mihi eximiam Benedicti sanctitudinem praedica, tolle praeconijs, & exagge- - ' 'ra: nam paucorum est ista praestare,plurimorum scribere libros. Quam-ui & hac ex parte sanctus Benedictus non sit sua laude fraudandus, v pote, qui scribens Regulas, non de monachis tantum suis, sed de omnibus est bene meritus, factus toti orbi proficuus atque conspicuus. Vt iam non habeat, quod fastu tumens Graecia Latinis insultet, vivere O cidentales monae s Orientalium Regulis, cum tanti Patris beneficio habeat Latina Ecclesia in thesauris, quod Graecia mutuari possit ab ipsa. nam pene exolescentibus reliquis, Regulae Benedicti ubique locorum Dequentiori sunt usu receptae, & obseruantiori cultu retentae. Det, his enim Honorius Ausustodunensis haec ait: si Benedictus Abbas monasterij Cassinensis scripsit Resulam monachorum, per totum mundum promulgatam. J ex his igitur satistactum sit tuae quintae, atque, 'etiam sextae Sectioni. Sed & septimae quoque, qua rursum demonstrare contendis antiqui rem Equitio sanctum Benedictum, abunde satisfactum est superius,cum de tempore, quo sanctus Equitius claruit, ex Cassiodoro praecipue declaratum est ; sicut & confutatum est pariter, quod hic resticas,sanctum
Equitium anachoreticam egisse vitam, pariterq.crroris etiam conui- - ' .ctum, quod nullas dixeras Mile Regulas, quibus S. Equitius sitos in 11 nachos
89쪽
nachos instituere potuisset. Sed aeque etiam satissectum sit iis , quibus
confutare ad postremum id nisus es, quod Baronius dixit , in prouincia Valeria celebre monasterium eo tempore, nisi S. Equiiij iussum fuistis, ex quo peti posset Abbas, qui ad resimen S. Gregorij monasterii in Vrbem vocaretur. Quod enim opposuisti, S. Benedicti monasteria Subla censia ex nomine S. Benedicti fuisse celebriora: sitisfactum sit, inquam .dum est demonstratum, non fuisse in Valeria prouincia monasteria Sula Iacensia , pariterq. dcclaratum, auctoritate S. Gregoris, ea minime fisisse celebria,sed exilia, quibus nec Abbates dandi essem, sed Praepositi, quae& cellae potius propriori vocabulo dicerentur, quam monasteria. Deinde, quod ad celebritatem Equiti j monasterii pertinet, quodnam illo in ea prouincia potuit tunc inueniri celebrius Erat illud nobilit te praecipuunx, sub quo reliqua illa monasterian, quibus praeerat sanctus Equitius, posita erant. Quodnam illorum duodecim S. Benedicti, in quibus singulis duodecim tantum monachi sub uno praefecto degebant, cum isto comparandum λ An non celebrius cunctis Valeriae prouinciae monestirijs illud Equitii habendum fuit,illustratum tanti viri regimine, i non ab hominibus,neque per homines ad conuersionem animarum , sed aDeo Apostolatum accepisset, quem & reuereri coactus sit ipsum totius Ecclesiae caput Romanus Pontifex, illum numine exterrente , Quantam ex his putas viro sanctissimo gloriam comparatam, ac publice promulgatam, & quantum inde ipsius monasteria illustrata λ praecia pue veroillud, cuius Oratorium post obitum eius tutum asylum factum . a in s. viat. sit ut ostendit sanctus Gregorius a saeuorum incursione Loia obard rum. Vt non immerito ex mccessoribus & virtutum eius heredibus sibi Gregorius Abbatem elegisse intelligatur. Octauam his subi jcis iactionemarursus insurgens in ea, quae a Bar nio sunt asserta de S. Equitii in prouincia Valeria monasterio, ex quo Valentius Abbas a sancto Gregorio est petitus: Non recte, inquis, mi cludit, nullum aliud celebre crat in prouincia Valeria monasterium, , quam S. Equitii: ex eo igitur accersitus est Abbas Valentius.J urges numirum, potuisse Gregorium ex minus celebri monillierio eius prouinciae Abbatena sibi deligere. sed, ut video, vel cauillaris, vel vim minime, percipis argumenti. Audi igitur unde sit deductum, id quo tendat Ba- ronii argumentum. h Qv od enim sanctus Gregorius suum Abbatem diruxit filii se Valentium, cumdemq. petitum e prouincia Valeria: cum in ea nulla alia nominara sic enim voluit celebria dixisso nisi Equitii namnasteria fuisse legantur, ex uno illorum dictum Abbatem fuisse petitum,
iure existimandum putauit. At quonam ex alio, quam ex aliquo in . nasteriorum S. Equitii Abbatem illiun petitum dices,cum nullum in ea prouincia nominatum reperiatur monasterium, quod non esset positum sici S. Equitio 3 nam Subiacensa illa coenobia extra Valeriam prouin- ω ciam Histe constituta,nec talia quibus praeficerentur Abbates, superius, est demonstratum. Mendax ergo Trithemius recens auctor, qui inter
Benedictinos Abbates numerat Valentium istum. sed peculiare ipsi,
90쪽
otquot Iegerit usqtiam monachos, etiam ex illis , quos constat arat . sanctum Benedictum vixisse,mox inter Benedictinos annumerare. Gregorio igitur potius inhaerendum est, immo &cum eo stilo sentiendum, qui pluribus notis ipsum a monachis sancti Benedicti sece nit. Ex loco primum, quod in prouincia Valeria Abbatis in haeresimia geretur, quae nec nominata saltem toto illo secundo dialogorum libro . quo sanctus Gregorius vitam sancti Benedicti contexuit, inuenitur, in qua tantum Equiiij seisse posita monasteria tradit. item ex loquendi usu. Nam cum de Benedicti discipulis verba facit, semper eiusdem sancti Patris monachos suisse docet. Valentium vero hunc, quem suum Abbatem fuisse dicit, cum reliquis sancti Benedicti sucrestaribus A batibus non coniungit; neque ab eo, sicut ab alijs Abbatibus, S. Benedi- cti discipulis, de S. Benedicto se vel verbum obiter ullum accepisset
ratur; cum tamen in rerum ab eo gestarum narratione, una cum tribus
illis nominatis Lateranensibus Abbatibus contexta debuisset vel quavis saltem occasione eiusdem viri mentio fieri, ut patris & institutoris ipsius,quod de alijs factum constat. Demum vero ut mica sententia rem absoluam cum phira sint, qu.ae Valentium sancti Gregorij Abbatem a monachis S. Benedicti distinguant, nihil penitus inueniatur, quod ipsum illis adiungat; contra vcro, cum nihil sit inuenire, quod ipsum ab Equi iij monachis constituat alienum; plura vero sint,quae ipsum ex eius permine propagatum ostendant: iure ex Equitii potius sobole, quam enedicti eum fuisse monachum, est assertum. sed iam de his satis,ad n
Qui hactenus seustra laborasti, 't positas ex S.Cresorio de suo in nachatu diuerse ab ordine S.Benedicti confutares rationes: iam hac ipsa & ceteris, quae sequuntur, Sectionibus plura argumenta aflatre conaris, quibus doceas, ipsum S. Gregorium Benedicti num fuisse monachii. Atque in primis ex cognatione cum sanctis Mauro & Placido S. Benedicti discipulis ita probas: S. Gregorius hos habuit consanguineos: ergo sicut illi,sta & ipse inter S.Benedicti monachos numeradus.J Vtinam posses probare, quod astruis, fuisse S.Gregorium Mauri & Placidi comstinguineum: concederemus, indulsentes tibi, ut quos nexuit vineulum carnis, strinxerit quoque simul spiritu exus. licet haec sibi inuicem, aduersentur; & sancti viri timentes, ne quoquo modo teneantur affectu carnis, cum a spiritu ducti, mortificaturi ope carnis, seculari vi- . , tae nuntium remittunt, monasteria non deligant, in quibus stringi posi sint compede earnis, persectam Abrahae renuntiationem imitantes, cui dictum est: Egredere de terra tua, & de cosnatione tua.J Sed undi a Gen. r 1. sitii quaeso propinquitas sanguinis a te ostenditur λ quod, inquis, sicut Maurus Placidus, ita & S. Gregorius ex Anicia familia fuerit pro-ereatus,& diploma extet antiquum,in quo Gordianus id disertis verbis affirmet. Trahis inuitum, fateor, de renitentem cogis apertissimam detegere imposturam de commenticio isto, quod citas, diplomate