장음표시 사용
61쪽
puto, te non sentῖre ista, sed quae sunt pia & orthodoxa; at vitiosa or itione te ipsum his nexibus implicuisse, ut absque dubio, quid de his se
tias, sis serio interrogandus. . lIn eo autem quod inserius ' ast ers auctoritate soni laesi Paps Quarti, ad significandum S: Gregorium fuisse monachum ordinis S. Bepedicti ; ι i6. q. a. e. eamdemq. apud R Gratianum in libro Decreti positam, ista praemittis: oim uomuli. Cuius rei arsumentum alia ctiam ratione, ante oculos tam mentis qui corporis tibi exhibere posse, citra omnem dubitationem consido. cui nias prorsus obfirmata seonte fiteris,quod haud credere possiim, tuam possit penitus retundere, immo radicitus euellere suspicionem. J ita tu . o utinam quod polliceris, praestare possis. Non inuideo testis est Deus λnam quae inuidentiae caula este possit, ut a gro seram animo, S. Gregorium dici monachum Benedicti num nulla penitus: quin magis certeis sauderem. At ne faciam, veritas, quae in primis audienda est,uetat in e r. Cor. Iy Ius imperio omnes cedant, cum & ipse dicat Arestolus: Non enim is possiimus aliquid aduersus veritatem, sed pro veritate. J Ceterum non desunt innumera loca, quibus eadem sacrosancta Congregatio Cassi nensis, ex qua tamquam e fonte lucidissimo uniuersus Benedictinus o do manavit, atque aliae plures sanctorum monachorum Congregatio ines sunt derivatae,floriosissiimis laudibus possit extolli, ijsdemq. verissi'. mis: ut non opus sit pulcherrimam Christi sponsam,iam matronali grauitate decoram, huiuscemodi pigmentis & sucis, fictis ac mentitis colon. xibus comparatis delini tam reddi deserinem: prout tu lacere niteris; cum ego e vultu veneranda maiestate micante superinductas eiusmodi sordes abstergere, digne, iusteq. laborem . . Quid igitur dicam de Bonisecij Papae Quarti decreto abs te citato,ac recitato, quod tali facis, tumesces ex eo,ut secure iam dicas psum ommnem dirimere controuersit ut de his no relinquatur locus amplius dubi 'tandi rillud sane & appossite cudetumescere lacero tumorc istum ex dimd Iob 38. uino oraculo comparatu: si Hic constinges in te tumentes fluctustuos. I quos iam in tenue spuma videris resolutos. Ita magnificere,Constatine consueuisti res tuas,ut incutere timorem possis etiam animi sortitudin praeditis;verum risum moueas,cum eaede propius cognit quam inan sint, deteguntur. At utinam inanes tantum inuenirentur; & non subdo-Iae,commenticiae, adulterinae, ac penitus falsae.insui Num tuae existima tionis praeiudicium ostendi possenti Accedit autem hoc loco, non quod. mperius de epistola Abbatis Fundani abs te recitata, & a nobis manu sestae imposturae conuicta vidisse contigit:sed quod explorando solicitius veritatem textus Bonisecij decreti, abs te citati, & collatis pluribus diuersorum veterum codicum lectionibus, inuenerim; is recitatum ipsum Boni iacij decretum decurratum clausula una; quae cum omne tuum evacuet argumentum, certe haud fiet, ut negligentia Librariorum id es- sectum existimare possimus, sed callide potius sic redditum, ut ex eo. absque obice probari posset, quod tu inducis & an eris,ipsum S. Greg trium iuisse monachum orditas S. Benedicti. Doleo De iis scit me ne
62쪽
cessit ire compulsum istam detegere seaudulentiam in textu comun pendo patratam. Aperiam tamen, quod id extorqueat a nobis inuitis tanta tua de victoria ex eo iam consecuta iactantia.reddamus igitur pria
naum verba textus, quem citas. sunt ista .
Sunt nonnulli, ' nullo dogmate fulti, stulti magis zelo amaritudinis, uquam dilectionis inflammati, asserentes, monachos, quia mundo mortui sunt & Deo vivunt, sacerdotali ossicio indisnos,neque poenitentiam, neque Christianitatem, seu absolutionem largiri posse per sacerdotalis ossicij iunctam gratiam. sed omnino falluntur. Nam si ex hac causa. v teres aemuli vera praedicarent, Apostolicae Sedis compar beatus Gre rius monastico cultu pollens ad summum apicem nullatenus conscende
Tei,cui soluendi de ligandi potestas c cessa est. Augustinus quoque eius dem sanctissimi Gregorij discipulus Anglorum praedicator egregius, alijq. quamplurimi sanctissimi viri, pretiosiorum monachorum habitu
fulgentes, nequaquam a quoquam pontificali ossicio subarrarentur'. Neque enim Benedictus monachorum pater & praeceptor almificus h
ius rei aliquo modo tat interdictor.J haec Bonifacius.Quo certe decreto subijcis mox tu ipse luce solari clarius redditur, & Gregorium & Λ gustinum fuisse monachos instituti sanctissimi patris Benedicti. dieat quidquid velit quidam Constantinomastix. Nam cum Gregorius & A Dstinus monachi fuerint, & ad solium Pontificale tracti: illud obtinere
potuerunt utique,quia hoc a patre & praeceptore eorum Benedicto pro hibitum non fuit, cui . Benedictus absolute dicatur monachorum pater & praeceptor almis s. quod & glossa in eodem loco & sensit & nota uit cum dixit . Quidquid erso non prohibuit S. Benedictus, hoc mun chis licet. non enim suis dixit, sed tantum monachis, intelligens mona chos omnes militare sub Regula S. Benedicti. ex quo quid sequatur, sturulis etiam patet &c. J haec tu. Sed quam male inducere possis ex recitato textu S. Gregorium misse discipulum S. Benedicti, satis illud declarat. Quia sicut certum est, cum dicitiar intextu S. Benedictus monachorum . Pater , includi eos minime potuisse, qui semper militarunt &militant i avsque hodie sub Regula S. Basilij, sed tantum monachos illos qui sub ipsius Regula vivebant; ita neque Gresorium vel Augustinum qui auterius Regulε fuisse probantur,contineri .adeo ut suum ad principi u qu stio reuocetur, num scilicet S. Gregorius fiterit monachus instituti S: Benedicti,nec ne . Ex glossa autem quod arguis,ad S. Gregorium utique
male deducis. Nam cum textus a Gratiano recitetur mutilus, S p
termittantur illa omnia de sanctis Gregorio atque Augustino exempla, non potuit glossae auctor diuinasse de eisdem Gregorio, & Augustino, quod ex verbis illis comprehensi sint sub Regula Benedicti . haec itaquentis, esse postent ad eludendum,& ad nihilum redigendum Enthymema tuum, quod dicis sertissimum esse.
4 Sed iam patratum scelus in textus deprauatione aperiamus. Quaenam autem maximi momenti a textu per Constantinum recitato, sint dolo
uiato subducta,Lector attendat. Antiquiores Collectores canonum, qui longo
63쪽
longe ante Gratianum soruerunt, praestantissimi habentur lao Episci pus Carnotensis, & Anselmus Episcopus Lucensis, ambo doctrina, ac pietate clarissimi. Hi quidem intulerunt in suum ipserum volumen illud ipsum integrum, idemq. prolixum Bonifacij Papae Quarti decretum .
praeter hos autem auctor Collectionis, quae inscribitura' olycarpus,e-dem quoque textum, ut se habet, prolixe descripsit. In quo quidem, quod spetat ad rem nostram, singulorum ipserum singula accipe verba. a Ius pari ν. ac primum, ' sic Iuo: Nam si hac ex causa veteres emuli vera praedica rent, Apostolicae Sedis compar beatus Gregorius monastico cultu poselens, ad summum nullatenus apicem conscenderet,cui quidem ostiatim
fungendi, ligandi, seluendiq. ossicio potestas summa conceditur. Augii stinus quoque eiusdem sanissim Gregorii discipulus Anglorum pr dicator egregius,& PANNONIENSIS BEATUS MARTI NVS, q. quamplurimi viri sanctissimi pretiosorum monachorum
habitu filigentes, nequaquam annulo Pontificali subarrarentur. neque enim Benedictus monachorum praeceptor huiuscemodi rei aliquo modo filii interdictor, sed eos saecularium negotioriura edixit expertos fore selummodo,&c.J ita apud Iuonem, cuius codex Decretorum im prae, AU.Llib. s manibus omnium cuius habetur. M & Anselmi , Decretum,cuius exem-ν s. plar scriptum Vaticana biblio&eca possidet , in quo pariter post Augustinum&Martini nomen tin tuone vidisti,cum huiusmodi additamento sic exprimitur: Augustinus eiusdem sanctissimi Gregorij discipulas Anglorum praedicator egregius, ac PANNONIENSIS MARTINUS BEATISSIMUS. CVIVS S CTITATIS FAMA M, LONGE LATEM DIFFUSAM, TOTUS PE SONAT MUNDUS, alijq. quamplurimi sanctissimi pretiosissimo monachorum habitu fulgentes nequaquam annulo Pontificali sit arrarentur, sed quia monachi fuere,praedictis uti prohiberentur. Neque enim Benedictus monachorum priceptor almificus huiuscemodi rei alia quo avido fuit interdictor,&αut iupra. ita pariter legitur & in Polyca D, quae Collectio habetur in Vaticana bibliotheca numero MDcc I I. s' ijsilem verbis, quae iterum hic reddere non piget: Augustinus etiam
eiusdem sanctissimi Gregorij discipulus praedicator egregius,ac PAU- ONIENSIS MLRTINUS BEATISSIMUS, CUIUS SANCTITATEM L O N G E LATE .DIFFUSAM TOTUS PERSONAT MUNDUS, alijq. quamplurimi,& I
Ecce tibi, Lector, ipsa germana Iectio ex tribus aqtiquis auctoribus restituta. ex quibus vides, qua versutia in lectione,quam recitat Co stantinus, fuerit subdiictum nomen S.Martini,quo stante, relatio illa i sus de Benedicto ad S.Gregorium fieri nullo modo potuisset,ut S. Ben dictus superius nominatorum Gregorii , Augustini, atque Martini pa ter atque magister assereretur, cum S Martinum longe ante S. Be ctum vixisse constet. Quod igitur nomen ipsius S artini esset omnino
impedimento, ne illa fieri posset inductio, expuncto illo,atque scitato,
64쪽
Aduersus Constant. 'Bellotium. 6 3
ea lectio quam audisti, est edita a Constantino. Sed sint ista, Lector,ob- a ..secro,apud te, nec diuulgentur apud alios: semper enim monachorum existimationi est pro viribus consulendum . nam satis ad poenam fuerit erubescentia eius, quia iuxta Comicum, Si erubuit, salua res est; siquidem non nisi de valde improbis illud est sacrum oractuum: Frons mu- a alteris meretricis facta est tibi, noluisti erubescere. I in quem statum, a sit,ut quisquam sancti ordinis monastici homo deficiat. autem ci- ' 'tat ipse codicem bibliothecae Columnensis, cuius sit titulus ut ait ) V
riorum sermonum, ipsum perquisitum hactenus inuenire non potui, nec puto requirendu in libro Sermonu eiusmodi Bonifacij Quarti Papae decretum , quod non nisi in Collectionibus canonu consueuit esse receptu. Sed quid faciam,cum obruar falsitatibus, si quod monachus sis, non timeas legis Corneliae fasces nam audi quid paulo post dicas: χ od bautem Augustinus aedificasset monasterium Benedictinum in Anglia ipsa, testis est etiam Beda ipse, qui sua historia de Ecclesia Anglicana haec habet: Feeit autem de monasterili non longe ab ipsa ciuitate ad Orientem , in quo eius hortatu Edilbertus ecclesiam beatorum Apostolorum Petri & Pauli extruxit a fundamentis, ac diuersis donis ditauit. J haec ille. & hucusque tu. Vbi ergo in his mentio, quod illud monasterium fuerit Benedictinum,ut profiteris,a Beda dictum &sequenti pagina sic habes:ς Cutbertum autem illum cum Aidano fuisse ex instituto sanctissi- . De. 161. mi patris Benedicti, liquet clarissime tum ex illis verbis : Vt regento ι .ar. monasterium Abbate,quem ipsi cum consilio Fratrum elegerint. quibus expresse ostendit, Regulam in ordinando Abbate ipsius sanctissimi P
tris seruatam fuisse dic.J At quid tam commune omnibus monachorum ordinibus tum Orientalium, tum etiam Occidentalium, quam ut per monachos Abbatis electio fieret sunt haec istiusmodi tua argumenta, qui--a E bus paginas multiplicas, ut vel hoc uno excedas aduersarium, si grandiori eum superes libro, in quo tibi cedimus, quod veritatem tuemur , quae non indiget verborum ambitu, ut mendacium. In eo autem quod Beda sanctum Benedictum patrem nominet, nihil
est quod arguere possis, eius se misse discipulum, cum ibidem & S. Ant
nium eodem titulo, & maiori praeconio appellet,dicens: ReuerendnN--ἐπ Cue mi & sanctissimi patris Antoni j sequebatur exemplum . At vis discere, eosdem monachos Anglicanos alterius suis se instituti, quam sancti Be- ἡ 'nedicti hoc saltem uno accipe signo a te ipsbex Ioanne diacono in amgumentum deducto, nempe quod monachi S.Benedicti praecingerentur zona pellicea latitudinis pollicis unius: at vero S. Cuibertum lilaea usum zona, idem Beda eius ' vitae auctor affrmat. sed adde adhuc aliud. . Tu constanter assirmas, monachos Benedicti nos ab ipso principio Re-..ij. ' ulae uti consueuisse vestimentis nigri coloris, quod & testatur Petrusiaconus in disputatione sub Innocentio Papa Secundo & Lothario Imp.& tamen S. Cuibertum cum suis uti cousueuisse vestimentis ex lana nulla tinctura infecta, sed naturalis coloris qualiscumque esset, idem ipse s
65쪽
Post haee potentissima ri tibi visum insurgis coesectura, nempe s.
Gregorium scripsisse ad Arrigem Ducem Beneuentanum de restauratione coenobij Cassinensis,idq. constare dicis ex epistolis ipsius Gregorij ad eumde datis,4as,ais,non inueniri impressas, sed asseri idipsum a s
, Paul. Haι. bellico. Primum ad haec respondemus, quod cum Paulus diaconus de consuetudine eiusde Gregorij cum ipso,&epistola ad eum scripta agat, i ' meminerit de alia epistola pro restauratione Cassinensis monasterij ad eum data ipse monachus Cassiinensis: an sit verum quod Sabellicus tradit, magnopere in dubium reuocatur. Deinde esto quod scripserit: plane ex Piaificio munere id fecisse potest intelligi, utpote cui inerat cura omnium Ecclesiarum, ut apparet ex omnibus eius epistolis positis in Registro. At tu tanti ficis eiusmodi leuissimam coniecturam, & ince tissimam assertionem,ut dicas de Blondo & Sabellico φ haec afferentibus: Auctoritas autem horum duorum grauissimorum virorum ea est, ut nisi stonte persticata reijci non possit , & ita resellit ea, quae nouissimus ille tuus Scriptor exarasse dicitur, ut penitus non seripsisse, sed somniasse videatur.J ita tu derisionibus rem agis,appetens S. R. E. Cardinalem, oui tibi ita deliranti parcit, tui commiseratione commotus, quod monasticos mores sic exueris. Sed illud ridiculum, quod subij cis de S.Gregorio, quod ut ais) non inueniatur scripsisse pro restauratione monasteri j S. Equi iij, sicut S. Benedicti,ex eo conuinci, non ex S. Equitii, sed ex S. Be nedicti ordine mille. At quis scit, an omnino Equitii monasterium repa ratione indiguerit, vel quod destructum, vel quod non fuerit ante haec tempora restauratum Vel quomodo tu stis,non scripsisse λ dices, quia
litterae non extant. atqui nec datae de restauratione Cassinensi extaro dicuntur.
Inserius autem post derisiones narras si tuam diligentiam,Romae dum esses, exhibitam in pervestigandis antiquis monimentis monasteri j S. Gregorij in Clivo Scauri, quibus totus intentus non vidisti praesentia ob oculos posita, nempe monachos ibi degentes non esse montis Oliveti, vi stribis, sed Camaldulenses; nec vidisti, seu non vidisse dissimulas, in Oratorio S. Andreae,loco primario, habitum monachorum S.Gregorij in antiquis picturis non esse nigri coloris, ut tu contendis fuisse Benestiactinorum, sed castanet; quo vel saltem signo discere potuisses, ipsum a Benedictinis fuisse distinctum.
Addis post haec, te nactum codicem praegrandem membranaceum, in quo essent descripta antiqua atque recentia eiusdem monasterii
diplomata : & inter alia diploma Bonifacij Papae Octaui abs te cit tum in margine, non ut abs te signatur pasina ducentem aprima , sed trecentesima quinquagesimasecunda , in quo ista leguntur . quae ita a te recitantur : Bonifacius Episcopus seruus seruorum Dei dialectis filijs Abbati & Conventui sancti Gregorij in Clivo Scauri de Vrbe, orynis sancti Benedicti&c. I in his autem litteris, inquis, ren uat priuilegium Innocentij alias concessum eidem monasterio, quod
incipit: Innocentius Episcopus struus seruorum Dei&α & infra: Ea
66쪽
Aduersus Constanti pellotium. 67
propter, dilecti in Domino fili j, vestris iustis postillationibus elemen
ter annuimus, & monasterium S. Gregorii in Cliu Scauri de Vrbe, in quo diuino estis obsequio mancipati, sub beati Petri & nostro protectione suscipimus, & praesentis scripti priuilegio communimus. In primis siquidem statuentes, ut ordo monasticus, qui secundum Deum, debeati Benedicti Regulam in eodem monasterio institutus esse di oscitur, perpetuis ibidem temporibus inuiolabiliter seruetur &c. J Datum Anagniae anno quinto Pontificatus. J subi jcis alia diplomata ibi scripta reperiri, in quibus afferantur monachi ibi degentes esse ordinis S.Ben dicti. post haec autem longissimam subdis disputationem, An, & quando verba enuntiativa fidem faciant ad probationem. sed incassum laboras. Etenim concedimus tibi si id cupis verba illa etiam esse dispositiva ut appellant siue etiam sententiae definitiuae, nempe ut Innocentius, &Bonifacius ea repetens, aut etiam alij, definierint decreto Pqntifici
monachos in eodem monasterio degentes esse ordinis S. Benedicti, & in eo institutum esse ordinem monasticum secundum ordinem S. Benedictio Vide Constantine, quam liberaliter tecum agam,ut liberem te ab illa dissicultate probandi enuntiativas propositiones fidem facere, cum v Iimus, fidem.facere omnino, perinde ac si essent sententiae definitiuae, ibiq.degentes monachos esse ordinis S.Benedicti,illicq. institutum ordinem monasticum secundum Regulam S. Benedicti, cum constet poste
pulssis inde Graecos monachos ut tradit Ioannes diaconus S. Benedicti Regulae monachis illud monasterium esse traditum. at quid ad rem Nam quid ad Gregorium,de quo est disputatio,asserere quod in ide in nasterium introducti sint monachi ordinis S. Be dicti λ ergo sequitur S. Gregorium eiusdem ordinis suisse λ cum teste etiam te ipso liqueat,qu plurima monasteria diuer Brum ordinum suscepisse postea seruandam Regulam S. Benedicti. Quid enim, ut hoc exempli causa ponatur cum in diplomate Gregorii Papae Decimiteriij, quo est facta concessio eius. dem monasteri j monachis Camaldulensibus, dicatur, ut ibi degentes
monachi obseruent eas omnes constitutiones,quas obseruare consueuerunt c obitae Camaldulenses: numquid aliquis ex his inserre poterit, S. Gregorium fuisse monachum Camaldulensem 3 At nec considerasti, Constantine,non dici ab Innocentio Papa monasterium illud erectu esse secundum Regulam S.Benedicti,sed in eo institutum esse ordinem monasticum secundum Regulam S.Benedicti .sicut cum dicit Gregorius Decimustertius Papa,in codem institutu esse monachorum ordinem secundu Regulas Camaldulensiti coenobitarum,ut eas ibi observent. Nihil ex his igitur resers lucri, sed damnum potius, cum id factiim scribat Ioannes post eiectos inde monachos Graecos, quando id monasterium datum est Benedictinis. Attamen tu ipse more tuo tunc amplius victoria velut adepta exultans, cum magis causae succumbis, ista subi jcis: Quare nescio quo- iure recentissimus ille tuus Scriptor scribere potuerit, se valde mirari,
cur quidam e nostris scribere ausus fuerit, & auctoritatibus probare, S. I a Gr
67쪽
Gregorium monachum fuisse Benedictinum, nihil ducens tantam anti . quitatem,quam aliter tradidisse,asserere conatur, cu ex iam allatis m niseste constare perspicue appareat, eum valde hallucinari, cum nemine ex antiquis afferre possit,qui tradiderit,Gregorium alterius suisse instituti,quam ante nos tot testibus prolatis probauimus. J haec tu. ad quae breuissime. Recetissimus iste auctor antiquissunorum nititur probati ne, contra communem errorem, quem perperam ut demonstratum est tu stominas traditionem; Gregorii nimirum ipsius fultus auctoritate,eos . hallucinatos ostendit, qui contrarium asseruerunt. Ita pariter & inserius de victoria tamquam ex verbis Gregorii vendi 'xνν. cata glorians, ista subi jcis ex Concilio Lateranense sub Gregorio Papa: vers τε Gre portus Papa exorsus est: Quam sit necessarium monachorum quieti prospicere,& de eorum perpetua securitate tractare, anteactum nos ossicium inBrmat, quod in regimine monasterij exhibuimus, &c.J pergis et Sed&ipse in sermone quodam habito ad monachos Cassinenses, satis aperte se ex eorum numero extitisse ostendit, cum inquit: Nos enim,qui monachi nuncupamur,inter Martyres computamur, si professionem nostram factis implemus. & insea: Claustralis enim inclusio, regularis di . strictio,vestium abiectio, Praelatorum inuectio, iuge silentium, alienum imperium. & paulo post. Nos vero iugo obedientiae subditi, & regul xium praeceptorum loris constricti, non nos, sed alium sequimur imperantem,S c. ex quibus certe verbi s,certius, quam ut probatione egeat, constare posse puto, nos vera asserere, cum dicat; se cum ipsis regularium praeceptorum loris constrictum, nempe eiusdem Regulae praeceptis
addictum. Quo quid clarius dici possit, videre nequaquam possum. Jhucusque tu ex verbis ut tibi vendicas ipsius S. Gregorij. quibus abs
te causam evictam ostentas. Bene actum, quod cum de tanta victoria exultas, non pariter aliquo scommate, vel dicterio insultaueris moro tuo. sed iam quantopere decipiaris, attende. Etenim nihil pryterea ex recitatis verbis consequi poteris,qua probari ex eis,S.Gregoriu fuisse monachum, & co modo monachos allocutu,siue in Concilio, siue per sermonem illum, quem citas, hactenus in Romana Ecclesia inauditum,quem habitum esse dicis ad monachos Cassinenses, cum tamen nec Cassinense tunc extaret monasteriit,iamdiu ante a Longobardis excisum.quod si non ad eos, sed ad Lateranenses monachos vis habitu este:utique.dicendum erat,habitum esse non ad monachos Cassinenses,sed Congregationis Cassinensis.Sed absit,ut tua tantumodo asse tione nusquam Romae cognitum sermonem S. Gregorij nomine accipia,
absque habita de eo diligentissima pervestigatione, cum non nisi in sancta quatuor Euataelia,& super Ezechielem ab ipse siue scriptas, siue dictas homilias fuiste, eiusdem Gregorij testificatione habeatur exploratum . Sed concederemus tibi in his etiam indulgentes sermonem . abs te citatum esse legitimum ipsius Gregorij, nisi obstaret, quod aucto- rem sermonis illius longe alium a Romano Pontifice fuisse, necesse sit as- firmare, dum in recitatis illis paucis abs te verbis, Lepe tamen profitet auctor, se sub alterim iugo obedicatia constitutiun. At id dici a
68쪽
Aduersu 1 Constanti pellotium.
Gregorio papa pbrui ut sub Praelati sui fuerit obedientis,quam absuriadum est 3 & Abbatem aliquem super Pontificem praesectum asserere, qua penitus inauditum Z At dicereos Gregorium illa respectu aliorum . ad quos sermo esset, locutum esse: haec si tu vera esse contendis, proiecto ex verbis illis non elicies,quod praetendis,cum Cregorium ab illis velis exemptu,si quaecumque de monachis ibi cicit, non ad ipsum dicentem , sed ad auditores monachos sint referenda. Vides igitur, Constantii ψqualia sint arma tua,ex quorum usu adeo securum polliceris tibi triumphum & quam oporteat graui veritatis lance suspendere, quae ex abdistis consueuisti in lucem proserre λ. Quid tandem p Λd testimonia confiigis 'recentiorum, quorum tamen inuenis neminem , qui de hac disseruerit quaestione, sed quod quis, 'que putauit esse verum,hoc obiter scripsit. Etenim quod ipsi omnes in S. Gregorij monasterio viderent monachos esse Benedictinos, quodq. apud loannem diaconum id quoque peritiores legere potuissent, do sparsum in vulgus audirent, S.Gregorium fiussu eius ordinis monach rum, qui in eius monasterio habitarent: absque alia ea de re diligenti ri pervestigatione, inter scribendum, cum se occasio dedit, dixerunt &ipsi, S. Gregorium fuisse monachum ordinis Benedictini. Quorum ex 'numero in primis citatus abs te fuit S.Thomas, qui haec dixerit: Beatus Gresorius de facultatibus suis intra Vrbis moenia unum monasteriu, in Sicilia vero sex legitur construxisse.J Ita, legitur,apposite dixit, ut fides 'remaneret apud auctorem: dc sic iuxta ea, quae legi sciret, subdit, quae sequuntur. Eadem ratio est de beato Gregorio, qui construxit monasteria secundum Regulam a beato Benedicto institutam.J haec ex LTh ma in opusculis, quem citas. Cui tanto Doctori cum in more positum hi erit, si quid vellet ut verum accipi, illud se aio articulo subtilis me disputaret obiectiones contrarias asserret, easdemq. reselleret, ut sic
concliuio examinata subsisteret: si quid interdum vi accidio obiter ab eo dici contigerit, haud perinde sane accipi voluit, ut sancti Euangeluverbal cum praesertim, quae tradit ut hic secisse cosnostitur ex aliena
se potius relatione reserre fateatur . Accedit quod non hic versamur in
stientiis speculati uis, sed practicis, & in his, quae sunt facti, in quibus
quisque etiam sapientissimus possit errare,eoq. magis cum de iis agitur quae ante plurima saecula acciderunt. Quod intelligens ipse S.Thomas, qui ea narrabat,quae ia olim ante anno excentos & quinquaginta contigerant, magna cautela illud, legitur,apposivit, quo signincaret, se potius reserre,quod legerat, quam affrinare,quod certo scire ipse non po- 'isset. haec ipsa plane de ceteris omnibus Scriptoribus, quos En m .seripsisse narras, dicta sunto;vt no sit opus reserre singulos,quos absquet firmiorum testificatione loquentes eadem asserta ratio respuit. Ad postremum recitatis auctoribus recentioribus, qui videntur fauisse tuae sententiae, posita Arnoldi vestri monachi huius temporis scriptoris auctoritate,' subiicis ista: idem etiam sannis prosequuntur,quod r δ'
vocaucrit Gregoria ipsum Archidiacoam,quo numine cum a multis,
69쪽
a Me ita. qui ante eum de eo egeriant,vocatus fisit. J & paulo post: ' sed ego quo p. r. sum haec Ac si ipse Mn dus is esset, qui perstrepentes muscas abigere sabello veritatis non posset.J eo usque , Constantine frater , progressus
es contumclijs, ut non verearis tibi contradicentes , muscas perstrepe
res nominaret Sed talleris admodum: scies, ubi ista nostra perlegeris . ex infixis aculeis eas quas existimasts muscas, fuisse crabronita , quos te
poeniteat irritasse, cum unde cvadas, quo eo as,non inuenies, ubique eorum aculeis confixus, atque perfossus, nec erit, ut leui flabello eos e
Pellere valeas. Dimoue, vita, si potes, eum, qui tibi modo infigi tur obtuum Arnoldum aculeus. Dixit ille S. GreMrium Hisse S. R. E. Archia. diaconum, cuiusdam ut tu excuses recentioris Scriptoris auctoritate. Anne potuit non risisse Baronius, audiens Archidiaconum asseri S.Gre gorium, quem certo sciret ultimum diaconorum fuisse Z Qui hoc test tur , filii aequalis nostri Gregori; Gregorius Turonensis, qui non solum eodem vixit cum ipso tempore, sed ut ipse tradit Romam venit, de quae scripsit, oculis vidit. hic ergo de S. Gregorij diaconatu agens, haec, Greg. habet: Qui ante serico contextu,& gemmis micantibus solitus erat per
o Vrbem procedere trabeatus: nunc vili contentus vestim,ad altaris Do
minici ministerium consecratur, septimusq. Levita in adiutorium Papae ad ciscitur.J haec ipse . plane his significans,eum ultimum omnium crea, tum diaconum, ultimum locum nactum, ut septimus diaconus dictus siein numero illo septeno diaconorum Cardinalium, quorum primus A chidiaconus esset. Sed deceptus est numerando imprudens Lector,dum inuerso ordine numerauit, atque primum diaconum putauit infimum . septimum vero summum. At vero primum diaconum eumdem fuisse,
Archidiaconum, accipe ex his, quae habentur in exordio libri secundi epistolarum S.Gregorij istis verbis: Temporibus Gregorii Papae, Coninsulatus Mauritij Augusti anno septimo, depositus est Lauretius,qui prismus fuerat in ordine diaconia Sedis Apostolicae, propter superbiam, dc mala sua, quae tacenda duximus,& iactus est Archidiaconus Honoratus coram omnibus presbyteris,de diaconibus,Not ijsque,subdiaconibus, vel cuncto Clem in basilica Aurea. J haec ibi. Ex quibus vides primum diaconum, eumdem fuisse Archidiaconum, quo titulo auctus, qui in Iocum ipsius est subrogatus, ita ut Gregorium, qui septimus ordine
diaconus asseritur, eumdem diaconorum fuisse nouissimum, necesse sit affirmare. En, Constantine, tuo nunc flabello cijce muscam istam quam pateris perstrepentem, tuis auribus permolestam. At num hic finis derisionum tuarum atque calumniariam, cum a1
muscam usque perueneris 3 minime gentium. Pauca ista tibi huc vita si ni, Constantine quo impulsore spiritu, dicat alius qui quidem eo licentius rem agis, quod fissi velamento dialogi , mutatis nominibus u . Iut imposita larua tegaris; tantoq. securius agas, qu cum Baronius modestiae se causa e campo subduxerit, iactus videri possit tamquam ' homo non audiens,nec habens in ore suo redargutiones. Sic igitur post:
t tantat caluitu se in ipsum allata; ad postremu prioribus deteri U
70쪽
ra compIngis cum olim iure redarguis auctorem illuni, ut stulte ad modum negauit S. Gregorium fuisse monachum: mox subi jcis Quae a Di ilρ. stilicet sententia, quod Gregorius non fuerit monachus, ex parte a te, ee a tuis syna mystis suscitata est, nullo licet silmdamento veritatis nixa. JAt quid illud est, quod ex parte dicist Quanam ex parte cum illisne, gauit Baronius S. Gregorium monachum misse λ Numqbid vis omnea
monachos, praeter Benedictinos, non suisse dicendos monachos, sed seia mimonachos,ex parte tantuZ non puto te adeo delirare,licet hoc ipsum ex necessaria inductione dictum oportuerit; tamen Baronius constam. tissimus monachatus S.Gregorij fuerit semper assertor. Vides Lectorian alia maior in Baronium potuisset conflari calumnia, quam haec fuit . , quod scilicet ex parte negauerit, S.Gregorium fuisse monachum. Esto tu iudex, & tantae caluitaniae propulsator, non aliunde quam ex sexcentis locis Annalium,quibus plenissime S. Gregoriiis asseritur fuisse inonachus. O si non me Baronius cohiberet,qualia experiri iacula cogereris lPost haec te conuertis ad ludicra,dum ex monacho graui atque se uero agere te delectati mimum in scena, qui verbis his carpas aduersarium ι aristi. tuum: Ad argumentum vero,quod recentissimus ille tuus Scriptor secie 'vers. ai. ab Ecclesia Romana,quae,ut ait, numquam Gregorium depingere solita
filii monastico habitu,J ista tu reddis haud fideliter, aliqua mutilans. Nam dixerat, non consueuisse Romanam Ecclesiam S. Gregorium Papam pingere monastico habitu indutum, sed Pontificio, ut audiet Leoctor in Responsione. Tu vero uniuerse negans,mox ista garris: Respon4sum esse velim, illum aut captum esse oculis, aut eius caligasse ita δvel specilla, seu orbicula illa vitrea oculis non adhibuisse, quibus uti s Ienthi, qui minus clare vident. quae si adhibuisset , prose M vidissa ita plurimis ecclesijs, ubi solent quatuor Doctores Ecclessae depingi, an Gregorius ipse habitu monachi fissitus vestimenta Pontificia depinga--. Sed quid ego in re uniuerso orbi notissima laborare contendo I haec tu, mox ad alia diuertens. Sed siste gradum, licet inuitus , detineberis tamen, mecum annitente Lectore, qui arbiter sedeat iudicans, uter nostrum visit praestet. Facetum spectaculum i Dicas tu, Constantine, aduersarium tuum, vel coecum fui se, vel oculis certe caligasse,quod depictum S. Gregorium habitu Pontificio cum aliis tribus Latinis E clesiae Doctoribus intus indutum monastico habitu non viderit; arguis vero amplius, quod ad id videndum specilla non admouerit oculis suis. Sed excuso, quod non putauerit inueniri specilla, quae faciant vide quae pictor subtus talarem lineam vestem prolixam valde, eius habitu Pontificio occultauit; cum quae Hris apparent tantum viderit, pluui Ie, pallium,stolam,atque laciniolam lineam tunicam, quae sinuosis rugis ea omnino occultaret, quae subtus laterent, ut videri non posset, qualis intus sit ille tuus, quem dicis, monasticus habitus. Rogo te, detese, ut sc videat. Quod si facere renuas,quod non possis; credam tibi nihil minus afferenti intus latere monasticum habitum; sed cum illum dicis
nigri coloris esse; te ut putem hallucinatum, ficit, quod dictum est sae-