Orthodoxa consultatio de ratione verae fidei agnoscendae, et amplectendae in communem omnium vera religionis studiosorum gratiam & utilitatem aucta, uberius illustrata, & in duas partes distributa. ... Auctore R.P. Zacharia Bouerio Salutiensi ..

221쪽

Hebris

iv 6 Orthod. Cossultat. Par. I. ac spirituale Ecclesiae Regnum a Deo administrari, hoc testimonio docet Apostolus: in quo cum Pontificem , velut Principem, constituerit, penes quem supremum Ecclesiae

ius, ac rerum omnium summam repositam e sie voluit: cui

paulo post demonstrabimus ad ipsius labores subleuados Magistratum illi perpetuum adiunxit. Ille qua dein primum ex Apostolis, Prophetis, Euangelistis, Pastoribus, ac Epia

scopis inter ipsa Ecclesiae initia collectus fuit, cum omnibus Ecclesia adhuc paruula egeret: at ea iam adulta, ac per orbem longe, lateq. dilatata, solus illi Episcoporum , ac Doctorum Senatus relictus est,qui in partem solicitudinis vocati, dum proprijs Ecclesijs quisque curandis incubit, omnes, quasi dispertito labore, communis Ecclesiae administrationi operam impendunt. At singula testimonij capita expendamus. Obseruae .

Sector in primis ex Apostolo, Deum dedisse Ecclesiae Pastores, & Doctores. Et ipse (inquit dedit quosdam &c. Igitur a Christo Episcoporum successio in Ecclesia instituta fuit: vides diuinam Episcoporum successionem, quq c ua Christo effluxerit, ab Ecclesia tolli non potest; sed cum

ea perpetuo manere debet. Quod si moduni successionis quaeras, ipsum explicat Apostolus ad Hebr os ita scribesi Nec qumquamsumi ibi honorem,sed qui vocatur si Ireo,tanquam Aaron. Sic o Christus non semetipsum clari auit, ut Pontifex fleret,sed qui loquutus est ad eum, Filius meus es tu.Dei igitur ad legitimam Episcoporum successionem in primis vocatio expectanda est: non ea quidem, quae per Dei vocem e C lo delapsam fiat; sed quae per legitimam Ecclesiae vocationem, quae Dei vocatio censenda est, perficiatur . Neque enim absque legitima Ecclesiae vocatione quisquam aut Episcopus esse, aut inter Episcopos haberi potest. Ceterum,Paulus sub hoc vocationis nomine uniuersos verae successionis actus: nimirum Electionem, ordinationem, ac Missionem comprehendit ; quos Marcus in Apo

222쪽

stolorum vocatione distincte contemplandos proponit . IS. enim Apostolorum institutionem describens ait: cendit Mue. 3 te montem IESUS, O vocat adse, quos voluit ipse: Osuit, ut duodecim essent cum illo; ct mitteret eos praedicare . En omnes legitimq successionis gradus a Marco distinctos. Prius vocat ad se quos voluit, eligit, atque a caethris discernit. Priuc namque necesse est ab Ecclesia vocari, atque eligi eum, qui Episcopus creari debet, ne ante Dei, de Ecclesiae vocationem seipsum in Episcopatum in trudat. Verum, a quo vocari, ac eligi debeat, declarat Euan- relista; cum ait, Apostolos a Christo vocatos suisse, qui supremum in Ecclesia Principatum gerebat. Ad illum igitur , Lector spectat Episcopos vocare, & eligere, qui supremmam in Ecclesia potestatem exercet. Quod ipso perpetuo usu, ac praxi, ex Apostolica traditione manante, in Eccle-sa receptum esse, confirmat Gregorius Magnus ad Ioamnem Subdiaconum scribens, his verbis: aeuanto se licet Sedes, Deo auctore, cunctis praelata esse constat Ecclesiis ; tanto bii ,.

inter multiplices curas,illa nos vald solicitas, ubi ad consecramdum Antis item, nostrum expectatur arbitrium.

Secundo, fecit, ut duodecim essent cum illo: nimirum ordinauit, Consecrauit, constituit Apostolos. En Ecclesiasticam ordinationem, quae legitimq successioni tantopere necessaria est; ut nullus unquam ante Ecclesiae ordinationem Episcopali munere legitime in Ecclesia iunctus suerit: Cuius rei testes sunt Saulus,&Barnabas, quit metsi ad Apostolicum, & Episcopale munus a Deo ele- ., ac vocati essent; non prius tamen Episcopalem auctoritatem sibi vendicarunt; quam per manus impositionem Antiochiae, Episcopi ordinati estent. Sic enim scribit Lucas : Segregate mihi Saulum, O Barra abam in opus, ad quod Ast i a. assumpsi illos. Iam eos Spiritus Sanctus ad Euangelicum opus assumpserat ; iam ad Episcopatum vocaverat; quos tamen ad Ecclesiae ordinationem mittit: neque prius eo illos munere iungi vult, quam ab Ecclesia electi, se gregati, Pe

223쪽

i 8 Orthod. Consili. Par. I. atque ad id munus ordinati suerint. Huius tamen ordin tionis modum olim statuit Anactetus, quem ab Apostolis traditum fuisse, testatur ; nimirum, ut non minus, quam a

tribus Episcopis Episcopus ordinetur. Postremo Apostolos ad ministerium Apostolicum mi tit . Et mitteret (inquio illos praedicare. Ecce tibi (Lector

Anu ep. supremum huius successionis gradum, in quo Episcopo- ' rum potestas, ac iurisdictio concluditur. Qui enim Apostolos ad Apostolica munera misit; necessariam illis iurisdietionem non negauit, qua sua munera recte obire possent. Hoc modo cum Episcopi ad Episcopale munus, ac spiria

tuale populorum regimen mittantur; plane aequum est, ut

ea iurisdilationis potestate prsditi sint, qua & ligare, O soluere valeant quaecuque, aut liganda, aut soluenda sunt: Id enim, & Saluator ipse confirmat, cum post Resurrectionem iota. io. Apostolis ait: Sicut misit me Pater ,- ego milio vos. At cucertum sit, Christum a Patre cum iurisdictionis potestate in orbem missum fuisse; id quoque exploratum esse debet; Episcopos, qui ad Ecclesiarum regimen destinantur, Episcopali iurisdictione non carere, En legitimae successionis modum a scripturis traditum,& perpetuo usu in Ecclesia obseruatum. Qui igitur hoc mota ab Ecclesia vocati, ordinati, missi, ad Episcopalem dignitatem euehuntur; proculdubio a Deo eliguntur, ac Apostolis in Episcopali munere succedui: ut post Cyprianum, O Damasum praeclare tradit Augustinus his verbis: Cypr. l . . fiuid es, pro Patribus tuis nati uis tibi flui I Patres missi suntti,ta,c. ' qui pro Vati sunt tibi, conflauti tint Episco..... cho M. Sed alia Apostolici testimonij capita percurramus. rep. Secundo loco tradit Apostolus, Pastores a Deo in Ec- Aug. iaps clesia institutos fuisse, in opus ministerij, in aedificationem' '' Corporis Christi; quod maxime tibi examinadum est (Lector Eo enim aperte docet, legitimae Episcoporum successioni, qualis modo a nobis explicata est, vera fidei doctrinam semper coniunctam fore. Cum enim Christi co pus

224쪽

Regula IX. yyypus, quod est Ecelesia,sicut vera tantum fide constitutum

fuit;sic vera duntaxat fidei doctrina aedificari, &excresceae valeat: si Pastores, & Episcopi idcirco a Deo instituti sunt, ut perpetuam Ecclesiae qdificationem peragant; quis luce clarius non videat, veram fidei doctrinam penes Episcopos, qui legitime in Ecclesia succedunt, semper repositam fore e

Hinc apertum Caluini errorem agnosce, cum ait et Nec veritatem semper in sinu Pastorum ali, nec Ecclesiae incoalumitatem ab eorum statu pendere. Vnde enim haec noua Caluino sententia erumpere potuit; cum ex Apostolo a

diat, perpetuam Ecclesiae in fide qdificationem Pastoribus commissam esse Quid est Pastores a Christo dari in opus ministerij, praeterquam Pastores idoneos, Ecclesis semper prouidendos fore; qui iuxta Christi promissa, fidem in Ecclesia doceante Quid est eosdem dari in aedificationem Corporis Christi; quam quod Christi Ecclesia, quae velut

corpus Fidelium membris usque ad orbis intelitum excrescere debet, ac aedificari; non alios, quam Pastores,ct hiascopos perpetuosqdificatores est habitura Nam quemadmodum Deus opt. Max. eam a principio viventibus corporibus vim indidit; quae illa ad incrementia compelleret, ac tandem iuxta proprium genus ad persectis adduceret: qua sublata, res frustra conditae viderentur: nueam corpori suo mystico, quod est Ecclesia, virtutem denegasse existimandum est; quod idoneos Pastores diuinae illius fidei Ministros, qua Ecclesia augetur, amplificaturi aedificatur, donec ad persectium crescat, eidem perpetuo

contulerit

Quid (Lector An non gratiae promissio, quae Ecclesiae

de ipsius aedificatione a Christo facta fuit, longe essicacior esse debet, quam quae de naturali hominum propagatione olim facta legitur, cum Deus dixit: Cre cite, O multiplic iraris mini, O replete terram. Quod si ea hoc Dei decreto adeo immota, ac stabilis permanet; ut nunquam orbi homines

225쪽

i 8, ' orthod. cingunt. Par. I. defuturi sint, qui illum noua semper hominum soboIe reis pleant , ac multiplicent: quid maiori, ac grauiori Dei erga Ecclesiam promissione urgente, veros, ac legitimos in Ecclesia Pastores deficere posse putabimus, qui ipsius qdificationi incumbant aut in eis veram fidem, ac doctrina, qua potissimum Ecclesia regitur, ac propagatur, perire Gen. s. posse existimabimus e Plane si qui semel dixit: Crescite, O multiplicamini perpetuam hominum propagationem in o be futuram statuit: quid dubitamus, quin idem, qui dedit Pastores, & Doctores ad consummationem Sanctorum, in opus Ministerij, in qdificationem Corporis Christi, Ecclesiam hoc decreto perpetuo a Pastoribus vera fido, ac doctrina qdificandam velit e Id sane verum est, hanc Dei promissionem non singulis Pastoribus, quos a fide aberrare nonnunquam accidit: sed omnibus tantum in genere factam esse: quo fit, ut ea in perpetua, ac omnium duntaxat Pastorum successione efficax semper futura sit; & vim ex Dei decreto stabilem sortiri debeat. Postremo docet Apostolus, Episcoporum successione

perpetuam in Ecclesia futuram esse, cum addite Donec o curramus ommes in mitatem eis et agnitionis Fili Dei: in , virum perfectum, in mensuram aetatis plenitudinis Chri A. Nasiue cum Theophil acto,ac Grqcis scholijs de perfecta fide, O absoluta Christi notitia, qualis in hac vita haberi potest, locum intelligas: siue cum Ausustino de persectione

fidei, quam Electi in sutura vita ex clara Dei visione consequentur, hoc dictum interpreteris : id profecto certum est; non prius omnes,qui ad Christi Corpus pertinent, in unam fidem confluere debere, donec Electorum numerus impleatur: quod tunc tantummodo, non antea fieri opus est, cum supremus Iudicij dies aduenerit: ex quo Paulus ,

id his verbis insinuat: Tandiu legitimam Episcoporum successionem in Ecclesia incolumem esse permani uram; quoad uniuersi fideles in ea fidei unitate, qua inter se coniun

cti Diuitiam by Comi

226쪽

Regula IX. igicti sunt, Christo ad Iudicium venienti tandem occurrant. Hinc enim Christus apud Matthquin Ecclesiam agro

comparat: in quo verae doctrinae semen usque ad futurum

Dei Iudicium excrescere iubetur: at quomodo fidei semen in Ecclesia oriri potest,nisi a Pastoribus seratur, quibus verbi Dei disseminandi munus iniuncta est Fides enim ex am

tu (vt Apostolus ait: At quomodo audientsinepraedicante I ' 'I' quomodo vero tradicabunt, nisi mittantur Illud plane certum est, Fidei semen usque ad messem excrescere non posse ; nisi propterea Pastorum, velut operariorum, diligentia excolatur. Quamobrem perpetuam in Ecclesia Pastorum successionem, non quamlibet, sed legitimam', atque a Deo institutam esse necesse est; qui in Ecclesiae agro veram doctrinam seminent, ac perpetua praedicatione excolant. Caluinus hanc Pastorum successionem, rem friuolam, ac ludicram venditate At dicat, num res ludicra, aut friuola existimanda sit, diuinarum scripturarum auctoritas Euangelica, O Apostolica testi inonia e Patrum antiquorum doctrina e perpetuus Catholicae Ecc Iesiae usus e Sed quonia haec facile contemnit: dicat num res ludicra censenda esset, si quis hominem absque parentibus nasci; aut stetiles, atque a generandi officio vacantes procrcare; agros absq; semine, ac seminatore tritico replerii pisces sine piscatore capi, alijs persuaderet: An no haec potius,ac aenigmata; quam vera viderentur e Haec ipsa (Lectori ac magis ridicula nobis persuadere, nititur L aluinus .cua Ecclesiam abique Episcopis, qui veis fidei Patres, Satores,Cultores, atque hominum Piscatores a Deo constituti

sunt, in fide propagari posse docet.

At alterum Diui Pauli testimonium obiter attingamus:

qui in Actis Apostolorum Asiae Episcopos his verbis alloquitur: Attendite vobis. Otiniuerso veli, in quo vo=Spiritui Act.1 o.

S mctus posuit Disopos regere Ecclesiam Dei. Vides (Lector Episcoporum successionem, quae primum in Apostolis a Christo instituta, deinde in Episcopos Apostolorum suc- χ ces

227쪽

18 r Orthod. Consulu. Par. f. cessores defluxerit, diuinam a Spiritu Sancto sibi orginem

vendicare: quod ipse quoque Petrus no obscure declarat, dum illud a Spiritu Sancto decretum etae pronuciat: ut Iu-Ac o . dae Episcopatum accipiat alter: an non hoc ipso testatur, Episcopatus dignitatem ipsa Dei institutione in alterum . transfundi debere ac proinde, ut Episcoporum succelso in Ecclesia pcrennis esse debeat , ex diuina auctoritate manare e Et quidem id fateri opus est. Nam cum Paulus T motheum Ephesi, Titu Cretae Episcopos ordinauerit; quo iure hanc illis potestatem contulisset, nisi Episcoporum successionem, S Apostolicam esse, & ipso diuino iure institutam agnouisse te qua Ecclesia' corpus nunquam corrumpendum in fide aedificetur, quousque in virum Persectiim transeat; in mensura Statis plenitudinis Christi: quod in caelesti patria, Ecclesia ad Christu collecta, expectatur. Haec igitur de necessaria Episcoporum successione, Qne qua vera Fides, ac Religio esse non potest, satis dicta sint .Presbyterorum hic successionem praetereo: de qua in secundae partis Cons. v. agendum erit. Ad Pontificum successionem venio, de qua, quoniam plura in Posterioibbus Regulis dicenda sunt: pauca hoc loco attingemu S. Pontificum successionem (Lector, & diuino iure instia

tutam, & Ecclesiae omnino necessariam esse; ita ut ea sublata omnis, tum fides, tum vera doctrina, velut de uastato sonte,protinus arescat,superius annuimus: quod modo, sacris nobis suffragantibus literis, tibi demonstrandum est. Quapropter, ijs hoc loco suppositis, quae in Sexta Regula de visibilis capitis necessitate su se disseruimus: ubi certum, aliquod in Ecclesia visibile caput, ex Dei institutione, da ri oportere ostendimus, quod illi perpetuo pr sit, quae de ipsa non obscure huic probationi deseruiunt: propositam huius rei demonstrationem ex illis Christi verbis exordior,

Mattii 5. quae apud Matthaeum Petro dicta leguntur: Tu es Petrus,ct 'super hanc petram aedisicabo Ecclesiam meam.

His enim (Prudentissime Lectoo tum ex ipso scriptur

228쪽

rum contextu, tum ex omnium sere Patrum consensu in

primis velut certum statuo; quod posthac probandum erit: Petrum totius Ecclesiae caput, & Rectore designari. Quod . cum ita sit, obserua verbum illud: Aedisicabo; quod perpetuam, non tam ob suturum tempus, quod priuefert, quam ob ipsam verbi vim, ac significationem (ut ex Apostolo probatum fuit) Ecclesiae aedificationem ac propagationem ostendit. Quid enim aliud est Ecclesiam aedificari, quam eam perpetua Fidelium multitudine propagari Nam cum

in aedificatione duo potissimum considerentur. Primum edifici j assurgentis origo; deinde ipsa in parietes extensio. Ecclesia quidem tunc primum oriri incipit; cum primum illi ad a dificationem fundamentum substernitur: quod in Petro te facturu his verbis Dominus pollicetur, quem velut primarium Ecclesiae lapidem in fundamento funda tu, ct caput sub ipso capite constitutum esse voluit. Deinde vero in ingentem sese extendit Fideliu multitudinem, quicut ait D. Petrus tanquam lapides vitii super dificantur, ut ex his tandem Ecclesiae domus spiritualis assurgat ;&tandiu Fidelium plebe qdificetur, quoad expleto Electorum numero, & i dificatione peracta, ipsa Ecclesia in Chri .sti sinum colligatur. Iam hinc aperte vides (Lectoo utrumque, nimirum, &supremum Ecclesiq caput, velut fundamentum: & Fideliumembra, tanquam lapides ad perennem Ecclesiae aedificationem, que necessariti esse ; ne sublato capite, tanquam euulso fundamento, Ecelesiae aedificium corruate vel abscissis Fidelium membris, velut amotis lapidibus, eiusdem edificatio cesset; ac tandem Ecclesiit coi pus membris diniis tutum intereat.

Porro, si in Petro tantummodo Ecclesia edificata sui set, eo e medio sublato, quod nam Ecclesiq fundamentum reliquum esset , quo aut illius fides salua consisteret, aut Fideles in ea propagarentur Certe nullum . Nam si Chri situri,sundamentum proferas, satis antehac suse probatum

L et fuit;

229쪽

i 8 Orthod. Cossust. Rem Liuit; ad visibilem Ecclesis, tum administrationem, tum qdificationem, inuisibile caput non sufficere. Si fidem ex ras: An non ea ab illius successione expectanda est, cui a Christo dictum fuit et Ego rogaui pro te , ut non desciat estuae ct tu aliquando conuersus confirmastatres tuos. Qui cum veram fidem ex Dei dono indelebilem acceperit , ut eam in Ecelesis sinum diffundat: quis veram fideinde habere existimat, Cui cam a Petri successore, velut a fonte profluentc m, non hauserit: Age Lector An non fides ex auditu e auditus autem per verbum Christi Quod si ab Ecclesia supremum caput auellas, ad quod spectat legitimos in olbem verbi Predicatores, ac Pastores mittere: quis legitimus Pastor, aut Doctor in Ecclesia agnoscendus erit, cui fides tuti, credenda sit e Aut quo pacto fides Ecclesiqiundamentum esse poterit quq proprio fundamento amisso, non habet, quo se ipsam tueatui Igitur, cum Dominus in Petro se Ecclesiam dificaturum pol Iicetur; certum sit, in Petro se nunquam perituram Pontificum successionem futuram insinuare, quq tum fidem, tum Ecclesiam perpe. tuo incolumem seruet. Sed hanc ipsam Pontificum successionem a Christo institutam, ex altero ipsius testimonio euincamus; quod apud Ioannem legitur, cum Petrum ita affatus est: Simon Ioannis diligis me plus his I Pasce oves meas. Eo enim ordinarium supremi Pastoris munus instituit: quod in Ecclesia perpetuue sie debeat. At cui dubium esse potest; quin ordinarium munus, quod in uno institutu inest, successores exposcat, in quos muneris potestas transfundatur e Rex enim, qui Pro regis, aut Gubernatoris ordinariam in Regno,aut Pr uincia potestatem instituit; in primis ita successionem o dinat, ut ea in perpetuos sibi succedentes Proreges, aut Gubernatores fluat. Quare cum primum Christus Petrum

ordinaria capitis potestate Ecclesiae Pastorem illis verbis instituit, perennem illi Pontificum successionem adiunxit; ne ordinarium Pontificum .munus in Ecclesia intercide-

230쪽

Regula IX. 28 sret: ac Dei institutio periret. Quod ipsa quoque cognata ratio facile persuadet. Nam cum Ecclesialemper sit ovile Christi semper ordinario Pastore indiget, qui illius curam gerat. Ea vero quae ordinaria sunt; tandiu diuturna esse oportet, quandiu id ipsa rei necessitas poscit. Quapropter cum Ecclesia , tanquam , cDominicus grex,usque ad orbis interitum propagadu S,SE- per Pastorem necessarium habeat ; perpetuus vero Pastor esse non possit, nisi perpetua sit Pontificum successio, quae perpetuos Pontifices in Ecclesia laueati inde perspicuum est, perennem Pontificum succe Sionem, velut necessaria, a Christo institui oportere; ne Ecclesia, velut grex absque Pastore, aliquando dispergeretur. Denique, cum symbolum Nicenae, & Constantinopollianae Synodi, quae apud ipsos quoque sectarios sacrosan- habentur, Ecclesiam Apostolicam nobis credendam proponit . quid aliud docet (Lector quam quod utramque, & Episcoporum, & Pontificum, magis autem Pontificum , successionem inculcate Neque enim Ecclesia alia ratione Apostolica nuncupatur; quam quod ea ab Apostolis fundata, eam Fidem, ac Religionem, non casu, aut fortuna, sed ex legitima Pontificum successione, quasi haere- , ditario iure popidet: quam prior Cluillus Apostolis tradiadit; quam q. Ecclesia Apostolorum praedicatione genita , ab ijsdem tanquam ab uberibus laxi te quo fit, ut ea tantum Ecclesia Apostolica cEsenda sit, quae tum ab Apostolis perlegitimam Episcoporum successionem; tum praesertim a Petro per rectam, ac nunquam interruptam Pontificum lianeam, cui perpetua, ac indelibilis Ecclesiae fides alligata est, originem duxit. Hinc Augustinus certissimum verae Ecclesiae argumen- Aug. coni.

tum colligit, dum ita scribit: Muetasunt, quae me tutis e 'pli', F

tenent in Ecclesia Catholicaegremioe tenet consensio populorum , ' ' o genetium tenet auctorulas Oraculis inchoata ,se nutrita ascharitate aucta, vetusta Amasae tenes ab ipsa Sede Petri Apo-

soli