Orthodoxa consultatio de ratione verae fidei agnoscendae, et amplectendae in communem omnium vera religionis studiosorum gratiam & utilitatem aucta, uberius illustrata, & in duas partes distributa. ... Auctore R.P. Zacharia Bouerio Salutiensi ..

251쪽

ro8 Orthod. Consuli. Par. I. Matthas, An non decem Virgines fidei lampades gestabant, quibus ad cclesiis sponsi nuptias properabant Ex quibus rhmen, quae legis iustitia vacuas, ac sine vetibus eximctas gerebant, e sponsi nuptias expulsae fuerimi . Sic Crigenes: , , iri M. REF pr temur quidem (inquit Fidem in I Ea U M, non au

Quis sine fide Christum inuocate cum apud Apostolunom. io. scriptum sit. Ruomodo inuocabunt eum, in quem non crediam rum I Etenim diuini nominis inuocatio, cum inter praecipuos Religionis actus annumeretur , sine fide esse non po, Matth. i. test. At quandoquidem Christus ait: Non omnis, qui dieii mihi, I omine, Domine, intrabit in Regnum Caelorum med qui scit voluntatem Patri mei, ipse intrabit in Regnum Calorum. Quo sane exploratum esh multos,qui diuini nominis inuocationem cum fide coniuncta habent, e cassesti Regno expellendos fore. Quinam isti sunt, qui uniuersos sola fide , iustificari autumant e prsterquam ij, de quibus Hierony-Nletoo. io mus ita scribit: Populum Dei errore decipium, O ho actum, s. Mich.-comedant eoI, vel simplieiter iv aeripiendo muneribus, vel mistice in oeci ne animarum eorum s ct prominum eti pacem, O Regna ex Bia, O dicunt: Non est necesse, in vitias contiis nentu', bsancte; habeto fidem, quam docemus , ct omnia ' mi a Domini consequeris: quae loquentes, magis aduersus eos ira Dei eoncitant, is praelium in illos sancti Mit. Quapropter sibi Lutheranoruin, Caluinistarum, Protestantium, Puritanorum, &c. Magistri a Hieronymo, sed magis a Deo caueant: cuius gloriam, qu- ex operum luce in ipsum redum dat, ipsis operibus ab hominis iustificatione sublatis, com

'Hqc obitet attigisse suffciat, ut ex his sLector agnoseas; veram Ecclesiae sanctitatem in sola fide reponendam

Vera igitur, ac persecta Ecclesiae tinctitas, non ex Fidetantummodo; sed magis ex integra diuinae legis, & Eua

252쪽

Regula X. et os gelicorum consilioru obseruantia, ac demum ex persecta Christi imitarione venanda est: in qua vera Ecclesia ita suos fideles omni tempore exercet; ut nunquam viros sanctimonia illustres, ac peiicctissimos Christi imitatores alere desinat, quibus se ipsam, S tinctam,& veram Ecclesiam esse demonstret. Nam etsi in Ecclesia quoque mali sint, haud secus (vi Augustinus ait qua mali humores in corpo- Aug. rara re ; ij tamen non ita Ecclasiam contaminant, quin ex nota 'v'biliori sui parte sancta sit, dia ancta appellari debeat. C qterum (Lector ne hanc Ecclesii sanctitatem, quam

in studiosa omnium virtutum exercitatione, omnium secuislorum consensus temper constituit, tibi absque testimonio persuadere videar. Audi Apostolorum Principem, fideles his verbis admonentem t Vos autem (inquit curam omnem , Pet t. tibimerentes, minis Irate in side vestra virtutem; in virtute . autem scientian; inscientia autem abs tuentiam; in at linentia

autem patientiam; in pastentIa autem pictatem; in pietate a tem an. orem fratem Tatis, in amore autem fraternitatis charia

En praeclara virtutum ornamenta, quibus hominum cduersatio post Fidem, ac Baptismum excellere debet; ut san .eti esse,ac dici possint: Quam verc haec necessaria sint hi qui Fidem Christianam sulceperunt, protinus deglarati me enim (inquit bivobismma sint superent; non vacuo ne nefructu vos constituent in Domini nostri I ASU Christi cognitione; cui enim non prae sunt hac, caecus es , di manu

vide, quam luculenter Apostolus illas vacuos, ac si

fructu, quin etiam t aecos, ct manu tentantes esse doceat, qui talam fidei virtutem, nulla viis probitate, ac morum sanctimonia exomatam, apud homines iactant.

Id confirmat Paulus, cum ad Ephesios scribens, illos ad Dei imitationem hortatur: E se (inquio imitatores Dei, ius yeharisimi, O ambulate inae ne cui briam Ephis. .

253쪽

2Io Orthod. Consistam Par. I.

dilexit nos, ct tradidusemet jum pro nobis Si nulla, pr te quam Fidei sanctimonia homines indigerent (plane fideles erant Ephesii, ad quos scribit Apostolus: quod ex ipso Epistolae exordio exploratu est , in quo ita scribit: Paulus Ap Holas IE SU ChrisIi, omnibus sanctis, qui sunt Epheis. OFidelibus in Chrim IESU quid igitur Apostolus eos ad Dei imitationem compellit e Cur Christi dilectionem, qua

ad eum imitandum accendatur, illis proponit e cur ad praeliantiorem vitae sanctimoniam, suo quoque exemplo pro- Cor uocat, cum ait: Imitatores mei estote,sicut O ego ChriSI At vero, cum non fidei; sed dilectionis, ac caeterarum virtutu, quibus Dei imitatio perficitur, illis persectionem suadet;eo sane demonstrat, aliain in Christiano homine, praeterquam Fidei, excellentiorem sanctimoniam requiei, quq in omniuvirtutum, praesertim vero dilectionis, ac charitatis pers ctione sita est; quam q. ipsa Fides per se,absque assidua earuexercitatione nequaqua in hominum animis gignere valet.Quapropter idem Paulus Timotheum instituens, qua via ad Casum pergere deberet: Lab ra(inquit scut bonus miles Christi I ES U, Oe.,Nam ct qui certat in agone, uora coronatur, uis legitime certauerit. Quid e an non his verbis Apostolus perfectam Christiani hominis excellentiam in eo repositam esse docet ; ut labore, & omnium virtutum exercitatione ad gloriae coronam perueniat Quod si tota coronc Regni caelestis adipiscendae summa in eo posita et fit, ut fidei quisque integritatem teneret: quodnam Christianis post extinctos tyrannos bellum indiceretu; e Quiribusnam cum hostibus nobis pugna ineundatae stet; in qua tanto labore latitaq. vi, tam strenue a nobis decertandum sit; ut non nisi a legitimo pugnantibus vi coriae corona eo pectanda est ei: Equidem, si nullum pra terquam fidei, pi q- ita tim qualis a sectarijs praedicatur, c ei tamen obiscitur: nimis profecti, leuo certamen est, cuius trita pho latis sit credere,sibi esse remissa peccata, & se Pre destinator um nume

254쪽

Regula X. I. ro indelebiliter associari. Imo nullum prorsus certamen sest, cum nihil lubentiusTartareus hostis homi sibus persuadere curet; nec homines auidius amplecti soleant, quam eam fidem, quae illos, & remissionis peccatorum, & diuin

amicitiae, nec non caelestis coronae certos reddat. Grauius nobis certamen imminet(Lector in quo nos maxime exe citatos vult Deus, de quo Paulus: Caro enim(inquit) csimu- c. ii , piscit aduersus, ritum: Spiritus autem aduersus carnem . hac. enim sibi inuicem aduersamur; ut non quacunque vultis, illa

En generale, ac intestinum bellum, quod uniuersis fidelibus post fidem, ac Baptismum indicitur; in quo maxima virtutum exercitatione, ac legitimo certamine opus est, ut quisque spiritu desideria carnis, quae militant aduersus anumam, cohibeat: ac illorum victoriam assequatur. Neque quisquam de adepta fide sibi blandiatur: nam Catholica . Pauli sententia manet , Christi esse non posse, qui carnem ibidem . suam cum viiijs, & concupiscentijs non crucifixerunt: neque vitae aeternae usura quemquam frui posse, qui spiritu facta camis non mortificauerit. Atque hinc perfecta vitae Rom.g. sanctimonia oritur; cum caro assiduo virtutum, ac orati

num studio spiritu subucitur: spiritus autem incendio tria, Deum transfertur,ut iam cum Apostolo homo non sibi,sed

Christo vivat. Galat. .

Hinc Chrysostomus sumpta illius parabola, qui sine vel str nuptiali inrer discumbentes apparuit: Nolimus sinquit

Fidem oobis ad late Miserae ex timare: nam ni vitam puram exhibuerimus, o hac caelesti Vocatione digna nos indu . ramus vestimeneta, quibus ad nuptias admittamur imbiI nos errat piet, quin eodem. quo miser ille, assciamur spphcio. Neque frustra id dixit Cn sostomus. Nam cum fides quaedam Dei vox sit, quae ad caelestes nuptiasi vocat sola; vitae fa ctimonia ornamenta administrat, iu quasi vellibus ornat, quibus fideles tantis nuptijs digni essiciantur . . . Hoc igitur cum Smum, ac indubitarum sit, Ecclesiae

255쪽

r i et Orthoe . Consultat. Par. I. .

sanctitatem no ex fide dumtaxat; sed etiam ex morum sanactimonia, & persecta Christi imitatione pendere . si(Lectoo veram Dei Ecclesiam agnoscere, atq; a sectis disceris

nere volueris, in huius sanctimoniae signum oculos intende; perpende q. , an in ea viros virtutibus eminentes,ac sa-ctitate illustres conspicias, qui Christi Domini imitatione fulgeant: quibus pariun sit praeceptorum operibus incumbere; nisi etiam ardentiori studio ad perlaetioris vite normam, excellentioremque Consiliorum viam, in qua perfecta Dei imitatio viget, seipsos transferant: his enim vera Ecclesia nunquam destituta est, sed perpetuos in sinu fouet; ut posthac demonstrabimus. Hoc symbolo vera tibi Ecclesia quaerenda est: Hoc versu au. lut coccineo signo, quo olim domus Raab fidelis Iudaeis agnita suit, veram Religionem a sectis discernes. Hoc tandem testimonio domum Dei , quam decet sanctitudo in longitudinem dierum, ab Haereticorum tabernaculis dignosce S.

Huc enim spectat, quod ait Christus apud Matthaeum:

Matth. r. me omnis arbor bona bonos O facit mala autem arbor malos ructu acit. Unde enim bonam, ac domesticam arborem solo fructu a bluestri dignuscimus; latque eam dumtaxat bona, atque utiIem iudieamus, quq dulces, ac sapidos fructus gignit, quos sylvestris omnino ferre non potest: inde etiam veram Ecclesiam a sectis secernimus. Nam cum . i. i , verte Ecclesiae fructus sit ipsa sanctimonia, omni virtutum genere referta; ut testatur Paulus, his verbis: Frectus autem ph*s, i, lucis es in omni honitate . di iustitia,ct veritate. probases, quid beneplacitum es Deo. Sicubi eam velut oliuam uberem exo- riri, & excrescere videris: protinus bonam, ac optimam ibi

verat Ecclesiae arborem satam esse existimar neque ea te

existimatio saliet; cum nulla sectarum planta, utpote sylvem, stris, hiriusi di vere factimoniq tactus germinare valeat.

Neque enim (vt Christus aio colliguntur de spinis vus, aut de tribulis ficus. Quare cum ea bonie arbolis certa

256쪽

probatio sit: cum fluctus suauitate in reddit ; ita certissim si Matth. r. illud verae Religionis argumentum esse ne dubites , cum ex ea uberes sanctimoniae fructus erumpunt. Hoc enim testimonio B. Iacobus Religionem veram esse probat, cum ait: Religio oera, ct immaculata apud Deum, O Patrem haec laeob.i.

I, oi tare pupilloi, O viduas in tribulatione eorum, S -- maculatu ec odire ab hoc seculo. Hi enim sunt verae Ecclesic, vel ut Dominicq arboris fructus,qui eam hominibus conspicuam reddunt: ac tam efficaci argumento persu dent; vi qui Dei Verbo saepenumero ad fidem minime adduci possunt, sola Ecclesiae s anctimonia perspecta, atque alte animo concepta, vi quadam occulta ad ipsam impe tantur. sic Petrus : Mulieres (inquit subdita sint viris suis: t. Pet. s.

M, si qui non credunt Verbo, per mulierum conuersationem , sine verbo lucristant, . oia derantes in tImore sanctam conuers

Mirum enim est, quam liberis hominum animis praeci

ra virtutum exempla alte inhaereant ; & ad eorum, in quia bus ea elucere cernunt, Religionem sectandam, mentem

accendunt. Dum enim irreprehensibilem, & inculpatam . fidelium vitam sibi ante oculos positam vident; mox velut quodam mentis timore perculsi, diuinum quiddam in animo concipiunt, quod minime contemnendum putate quo tandem sibi persuadent, eorum Fidem, ac Religionem, tabi tuto amplexandamesse,quorum vitam tot pr*esaris vi

tutum ornamentis illustratam cernunt. Idcirco Petrus his verbis Fideles hortabatur: Obsecro vos, tanquam aduenas,o Peregrinos abs inere vos d carnalibus desiderim, quae militant aduersus mimam, conuersationem veraram inter Gentes habemus bonam ut in eo,quod detrectant de vobis, tanquam de me factorabus, ex bonis operibus vos considerantes, glorisscent Deuio die vinuationis.

Hinc cum perfectos sui imitatores Apostolos Christus

Soli comparasset, dicens: Vos estis lux mundi. Quod sane Matth. s. non abi re victum fuit; cum voluntaria pauperies, rerum Dd inu

257쪽

a i Orthod. Consum Par. I. omnium temporalium abdicatio ; sui ipsorum abnegatio; coelibatus, & alia quamplurima, quibus perfectam Christi imitationem hominea assequuntur; illos orbis soles constimant; quibus illud a Deo collatum est, ut splendorem verae Ecclesiae addant. Statim post pauca addit: Sic taceat lux omsyra coram homini bses, vi videant opera vema bona; O olo Aeni P. trem vestram, qui in caui ecl. Vt verae Relagionis lucem erratibus affulgere indicaret, simul atque hec Apostolicae vitae lineamenta conspicerentur. Haec enim sunt,quq rectaen fidem commendant;hqc veram Ecclesiam ho minibus indigitantes; c tandem Deum agnoscendum ,&glorificandum praebetnt.. Neque id grauilsima ratione vacat. Nam cum ex his exploratum sit, vers Ecclesiae statum, non solum fidei doctrina; led etiam charitate, ac omnium virtutum excrilemtia commendari, quippe qui perfectam Christi imitationi

contineat: in qua omnium tam humanarum, quam diuinarum virtutum genera emicant: is sane tunc verus, ac per

fectus agnoscitur, cum viros, perfectos Christi imitatores, atque omni virtutum genere insignes perpetuo alit, qui diuinam Christi lanctimoniam inter homines referant. Nam quemadmodum speculum, ea ratione lucidum, ac perse e tum probatur, cum obiectam hominis, vel alterius rei mguram veram, ac naturalem reddit: Hoc sane modo Ecclesia tunc maxime vera, sancta , ac persecta probatur, cuperfectas Christi Imagines, virosi scilicet pietate, ac san-i ctimonia illustres progignit, in quibus perfecta Christi

imitatio enitet: eosq. perpetuo in sinu nutrit.

His igitur de vera Ecclesiae sanctitate explicatis; venio ad miracula, quae diuina quaedam testimonia fiant, qui biri

Deus O . Max. dum vel illustriorem quorundain vite fana ctimonsam probat, vel tandem antiquam Ecelesie fidem alicubi haeresibus collaplam, opportune confirmat: veramndem, S Ecclesiam nobis testatam relinquit. Si enim, v

ianctimonis testimonium, quod hominum est, ad veravi

258쪽

R et a T. et i Ecclesiam cognoscendam accipimus; quanto magis Dei testimonium, quod maius est: quoties veram sanctimonia, aut Ecclesi fidem e csto testatur, accipere debemus e Equidem (Lector nulla ratione dubitare potes, quin

Deus Opt. Max. plerumq. ad declarandam atquorum illustrium virorum sanctimoniam, etiam nunc ,dum hic vivunt:

vel ad illorum, post decessum, gloriam explicadam , signa, ac miracula patrare soleat. Nam & Elias olim, S Apostoli adhuc superstites plurima Dei virtute signa patrarsit: Et

Eliseus, ac plurimi alij vita defuncti, ne dum viventes, miraculis a Deo illustrati fuere. At vero in Ecclesia post Apostolos crebriora apud sacros Historicos miracula legis, quorum Cathalogos describunt, Gregorius Turonensis, Beda, Paulus Diaconus, Simeon Metaphrastes. Surius, &alij: nec non quotidiana nos in dies fieri conspicimus, tam a uiuentibus notq sanctitatis viris, quam ad Sanctorum tumulos, quae Augustinus suo tempore ad Martyrii reliquias creberrima facta fuisse testatur, his verbis et S non sc accipiendum est, quod dixi: Ui nune in Christi nomine seri miracula nulli credantur. Nam ego ipse, quando librum clum scripsi, ad Mediolanensium tarpora Mart rum in eademCiuitate, caecum illaminatum fuisse iam noueram,qalia nonnulla, q&alia tam multa etiam Utis temporibus sitim; ut nec omnia cogno. cere, nec ea, qua sisnoscimui, enumerare possimus. Neque ea nostrae huic tempestati desunt, cum innumera

quotidie, ac illustrissima, tum Mediolani ad D. Caroli Bor

romet memoriam, tum Romq ad S. Franciscae tumulum, ac alijs pleris q. locis Deus miracula operetur: quae eo potissimum tendunt; ut eorum, dum viverent, praeclaram vitae

sanctimoniam , ac,illustrem deinde post obitum in Caelo gloriam testentur. Stabile enim Dei verbum manet: fiuicunque glorsicauerit me, glori abo eum: O qui contemnunt

me, erunt ignobiles b ili istic in Hi

259쪽

ris Orthod. Cotinae. Par. I. peruacanea esse sentiunt; vel ea ad daemonum praestigias, &essicaces illusiones relegant. Nam q od ad primum attineti si miracula post Apostolos in Ecclesia superuacanea sunt, quid Paulus donum miraculorum inter Spiritus Sancti charismata, quq in Ecclesia perpetuo asseruari debent,

tam aperte enumerat, cum ait: Aly quidemper spirittim d Colia, tu erinosapientiae: ab autemsermoscientios cundum eundem

spiritum: ali Mes in eode piritur ali, gratia sanitatum incavno spiritur ab operatio virtutum , Num superuacanea Spi ritus Sanctus in Ecclesia instituit; quae nulli utilitate prodessent e si sapientiae, ac scientiae termo; si fides,ex Spiritus Sancti dono, Ecclesiam perpetuo comitari debent, quidni, & gratia sanitatum; & operatio virtutum, hoc ipsum a sequi debeant, quae ab eodem spiritu manant e Neque o,

stat, quod inter haec Paulus donum linguarum recenset, quod in Ecclesia videtur expirasse: nam tametsi illud eatenus cessauerit, quod ad Gentilium vocationem, ad quam olim institutum fuerat, amplius necessarium non est: id i men etiam nunc persectius in Ecclesia manet; cum Ecclesia per totum orbem diffusa, omnium populorum linguis loquitur; atque eodem Dei spiritu operante, Christi fidem omnium linguis praedicat. Id quidem (Lector negandum non est et Frequentia illa miracula, quae ab Apostolis, ac caeteris fidelibus inter ipsa

Ecclesiae initia fiebant; ut Christi fidem hominibus persu

derent;&pullulans Ecclesia, velut Domini ager, iis irriagata, foecundiores fidelium partus ederet e modo Ecclesia per totum orbem diffusa, ac Christi fide ubique terrarum explicata, iam necessaria non esse. At quis ea, quae quo tidie in Ecclesia, Dei virtute patrantur, inutilia, ac super

. uacanea asserere audeate cum ea ad verae Ecclesiae gloriam declarandam a Deo instituta sint . . . .

Caeterum, alijs quoque grauissimis de causis miraculo rum patrandorum charisma in Ecclesia asseruari, ipsem, raculorum usus, ac finis non obscure demonstrat. Quae

1 dam

260쪽

A Rerula. X. ar dam enim miracula ad Dei tantum Maiestatem illustranda tendunt; qualia sunt, quae illius diuinitatem, vel potetiam hominibus insinuant . Hac ratione Deus tot signa in A gypto patrauit, ut in ijs seipsum glorificaret: quamobrem cum Dei gloriam, ac maiestatem semper in Ecclesia assubgere necesso sit: atque eam non semel, vel daemonum prae igijs, vel hominum impietate proscindi, ac labefactari codtingat; ea etiam opportuno diuinorum miraculorum splendore indiget, quo suprema Dei maiestas illustretur. Quaedam vero ad verae fidei commendationem fiunt, ut ijs inlideles, ac haeretici ad verae Ecclesiae sinum reuocem tur. Hac ratione ait Apostolus signa data esse infidelibus. Porro cum hae via olim Deus Gentiles a simulachro e.,-rum cultu ad Christi fidem perduxerit; eadem plane, &hq- reticos a fide aberrantes plerumq. ab erroribus reuocare solet. Quapropter cum hi reses Ecclesiam, quandiu incolumis erit, comitari debeant, testante Paulo : Oportet b,rem . coe ites; esse, vi,qui pri bailsum, manifes ante neque unquam haereticorum ZiZania ab Ecclesiae agro, ad extremam usq; orbis messem, auellenda sint; inde constat,miracula in vera Ecclesia nunquam defutura esse; quibus hqreses a vera Christi doctrina discerni,&haeretici ad veram Ecclesit Adem reuocari queant. Quaedam etiam miracula ad Sanctorum, tum pietatem, tum gloriam illustrandam patrantur: quae idcirco perpetua in Ecclesia esse debent, quod ea piorum virorum sanctit

te perpetuo exornanda sit . .

Alia quoque ad fideles in ea Fide, ac Religione, quam

ab initio acceperunt, stabiliendos, & confirmandos mir cula nunc quoque a Deo exhiberi,exploratum est: prae se tim cum haeresum tempestas ingruit, qua imbecilles frequenter commoueri solente atque inde multorum nause gium formidatur. Eo enim factum est, ut non pauca ad Crucis signaculum, plura ad sacrarum Imaginum cultum, plurima ad Sutotum inuocationem, innumera ad Eucha

ristiq