장음표시 사용
241쪽
is 8 Orthod. Consti Par. f. i Eunomiant usque adeo bonis operibus insensi erant , venullum quantumuis indignum facinus ijs obfuturum docerent,qui illorum I id ei participes fierent. Testis est Augustinus hi resi s . Ita Praedestinati, valentiniant, Pleudoapostoli, Begardi, referente Ircnaeo , Augustino , Berna do Lut1 emburgo, & Aluaro de planctu Ecclesiae. Suci e ut Lutherani, & Caluinitiq. Lutherus de captiu. Babyl. c. de Baptismo, de Votis monasticis, & serm. de piscatura Petri. Melanchion in loc. comm . Almdorfius lib. coni. Georgium Maiorem. Caluinus lib. 3. Instit. cap. I i.
Verum Christi corpus non posse in Eucharistia manducavi, olim senserunt. Capharnitae Io. 6. Simon Magus,&Me a an dcr , teste Ignatio apud Theodoret. Diat 3. Mania chaei, Leone ser. in quad. Armenij, Euthymio p. a. Panop. titiro. B.igomili ex eodem tit. 23 Iconomachi ex Conc. Niceno a. act 6. Pauliciani ex Euthymio in Panop. p. a. tit. i. Berengariani, ex Guilmundo,& Lansranco contra Berengarium . Noui Manichaei apud Rodulphum Ardentem Do m. 8. post Trin. Petrobrusiani, & Henriciani apud Pet. Cluniacensi tract de Sacerdotio. Albigenses apud Cari rem Hersterbachium lib. s. c. 22. Succed ut Caluin ista'. Caluinus in desens a. col. Vuem phalum, & admonitione ultima. Petrus Martyr in disput.Oxoniensi. Be Ea contra Brentium . . Missam esse sacrificium negarunt olim Bogomili, ut resert Eutlaym. in Panop. p. a. tit. 2 g. c. i T. Pleudoapostoli. Petrus Cluniacens. epi. contra Petrobiusianos. V val&nses, Guido de V valdensibus. Lollardi,Tnthemius in Chro nicoHers augiensi anno iii S. Succedunt Lutherani, & Calui' ae . Lutherus in colloq. conuiual. sol. 33 2. ad c . 66. Lia. Caluinus l. . Inst. c. I S. Herbrandus in polleriori disputat. de Missa. Castitatis Euangelicum consilium reprobarunt Nicolaitae, ut tectantur Iraneus, Epiphanius, ct August. de Ni-
242쪽
Reeula IX. I seolaitis. Gnostici, Epiphanius haeres. 16. Uigilantius, Hieron. coni. Vigilantium c. I. Helvidius, idem aduer. Helvidium c. io. Manichaei, August. lib go. coni. Faustum c. . Pseudoapostoli a Sagaretio orti, Guido de illorum erroribus hSuccedunt Lutherani, Caluinista . Lutherus contra Ambrosiuin Catar.&ad cap. . prioris ad Cor. Buc erus ad cap. r. Matth. Caluin. l. q. Ins .c. I p. Monasticam vita in damnar ut olim Donatistae, teste Cptato lib. r. contra Donatistas. Vigilantius, Hieronymo costra Vigilantium. Petilianus, coni. quem scribit August l. s. c. . coni. Petilia mim. Lampetiani, apud Damascenum de haeresibus. V valdentes, apud Alphonium a Castro contra
Succedunt Lutherani, & Caluinis M. Lutherus de V tis Monasticis, & in c. q. prioris ad Cor. Melanchion in Apologia de votis monast. Calv. lib. . instit. cap. 13. Mag
Catholicam Ecclesiam toto orbo perijsse, S apud se
tantum esse, olim asseruerunt Donatista,ut testatur Optat. coni. Donatis . lib. I a.& o. & Aug. haeresi M. Succedunt Lutherani, & Caluin istae. Lutherus in collo quias Latinis tom. h. e. de Patribus. Melanchion ad cap. 3. prior. ad Cor. Calu. l . Inst. c. 2. S. I. .
Aeriani Episcopos a Presbyteris nulla differentia discernendos esse docuerunt, ut testis est Epiphan. heresi de Aerianis. Hoc ipsum Pauliciant, Donatistq, uualdenses
Succedunt Lutherani, & Caluinist . Lutherus in capi Babyl, cap.de ordinis dacramento, di aduersus saluo nominatum ordinem Episcoporum. Melachion in a. Edit. lo c. comm . fol. vi. Caluinus l. . inst. S. .& ep. ivo.- Carpocratiani se ipsos natura dilios Dei es le existimarunt, atque in utero sanctificatos, ut refert Clem. Alex. lib.
243쪽
a oo Orthod. Can ultis. Par. I. Succedunt Caluinist . Caluinus de Vera, genuinaque Ecclesi; reformat. in appendice de Vera Ecclesia,&admonit a. coni. uest phalum. Be Zain Creophagia fol. go . In consess. c. 3. &de Coena Dominicon l. V ues phalum: ubi contendunt omnes Fidelium filios adhuc in utero inclusos esse sanctos . Omnia puccata esse paria, asseruerunt olim Iovinianisti, teste Hieron. colat. Iovinianum l. a. c. I S. &316. & August.hqres. 8a. Idem docuerunt Eunomiani, Hiberni, Carpocratiani.
Succedunt Lutherani, & Caluinite. Lutherus in capi Babyl, cap.de Baptismo,& in resolutionibus super propositiones suas . Melanchion in loc. comm . de discrimine peccati mortalis, & veniali S. Caluin. l. a. Instit. c. 8. S. iv.& 28. Bullingerus Decade g. serm. Io.jubi omnia aeque mortalia peccata esse statuunt. Ieiunia Ecclesiastica contempserunt Uualdenses, vi re- . fert Guido de uualdensibus. Item Messaliani, Iovinianistae, Lollardi, Begardi. I li Succedunt his Lutherani, & Caluin istae. Lutherus de docti in is hominum vitandis. Caluin. lib. q. inst. c. I 2. S. Eo
Eustathiani, & Manichas, reserente Socrate lib. 2. c. 3 3.&Ambros .ep 8 s. prs scripta ab Ecclesia ieiunia spernentes. Dominicis tantum diebus ieiunabant. Succedunt per omnia Caluin istae, ut sonstat ex praxi Geneuensis Ecclesiae. Sacramentum Confirmationis nihil esse, docuerut N uatiani, teste Theodore tol.3: Haeret. fabul. Idem quoque senserunt Arriani, ut patet ex Conc.Nicaeno can. 3 i. Arab.& Constantinop. I. can. i. Donatistae ex Optato t. a. coni, Parmenianum. Armeni j ex Guidone de erroribus Am morum . Flagellantes in Bernardo Lut Eemburgo. V v
denses, seu Picardi ex Aenea Sylvio. i Succedui Lusterani,&Caluinis ae . Lutherus in capta Babyl.
244쪽
Reguli Im tot Babyl. Melanchion in loc comm. Cesu. I. . Inst. c. I s. S. I.
Magde burgenses cent. q. c.6. El. 22.
Christuin in Eucharistia non esse adorandum , senserunt Donatistae, ut resert optatus i. a. Item Suriani , Cotorelli, Albigenses, Beguardi, Picardi. Succedunt Caluin istae. Caluinus de Vitandis superstistionibus. BeEa de Coena Domini contra vvestphalum . Boquinus in desensione. Herborandus disput .de noua Re-
Purgatorium damnarui olim Aeriant,ut testes sunt Epia manius, Augustinus , Isidorus , Damascentis , ubi de A rianis . Idem & negarunt Armenij apud Guidonem de Armenijs. Graeci , ac Moscouitae apud eundem; Petro-brusiani, O Henriciani apud Bernardum serm. 56. super Cant.&e p. ago. V valdenses apud Eymericum tra 2.ua. q. I . Flabellantes apud Bernardum LutZemb. His succedunt Lutherani, & Caluin istae. Lutherus e ad Uvaldens. Ode Missa priuata. Caluinus lib. 3. Inst. c. s.
s. 6. Bullingerus Decad. q. serm. t o.
Altaria ad usu sacrificij Dominici erecta euertebat Iulianus Apostata, reserente Theodoreto lib.3. c. i i . His . &cum ipso Arriani teste Athanasio ep. ad omnes orthodoxos, Eustatiani, Donatistae, Manichaei, Messaliani , Petro-brusiani, Albigentes. Lutherani, & Caluinistae succedunt. Lutherus lib. de formula Missae pro Ecclesia V uittembergensi. Io. Catulia
Christi,& Sanctorum Imagines esse colendas, improbarunt Arriani, ut patet ex Nicena 2. Synodo act. 6. Iulianus Apostata apud Cyrillum Alex lib o. coni. Iulianum, Ic noesastae, B mgo mili, Vvaldenses. ille Succedunt Lutherant, ct Caluinistae. Melanchion in I
cis comm. c.de Decalogo. Caluin .lib. I.Inst. c. II. . a. comsessio Helvetica c. Sanctorum intercessionem,&inuocationem, velut sum
245쪽
ror Orthod. Consuerat. Par. I. perstitiosam reiecerunt Catari, teste Guidone de Cataris. Idem praestiterunt, & V valdenses, Petrobrusiani, Vigilantius , Claudius Taurinensis. Succedunt Lutherani, & Caluin istae. Lutherus in Po- stilla maiori, Dominica a Trinit. T. Caluinus lib. 2. Ins .cap. g. . id. Be Zaresponsione ad Sel ne ueri calumnias . Martyrum reliquias abominabantur Marcioni stat, ut testatur Magnes lib g. contra Theotanem. Hoc ipsum, &Manichci, Iulianus Apostata, Constantinus Copronymus, vigilantius. His successerunt Lutherani, O Caluinistae. Lutherus in postilla in die Exaltationis A. Crucis. Caluinus admonit.
de Reliquijs . Et Caluinistae, Pictavij S. Hilarij, Lugduni
S. Irenaei, Turonibus S Martini reliquias exusserunt, ut refert Laurentius Surius in comment. de anno i 62. Sanctos minime venerandos esse docuerunt Manichaei. teste August. contra Faustum Manichqum l. ro. c. . Iuliamnus Apostata, Vigilantius,Mahometus in Alcorano, Conmstantinus Copronymus . Successere Lutherani, & Caluinist . Lutherus ad Euangelium Dominicae 23. Trinit. Calud. I. Inst c. I i. S. II. &
- Romani Pontificis primatum oppugnarunt olim Anatolitae, ut colligitur ex Epistolis Leonis Papq ad Martianis Imperator. Photiniani, Vvaldenses,Sagatelliani,Fratriccl- Ii, Taboritae. Succedunt Lutherani, & Caluin istae. Lutherus in resolutionibus, &in captiu. Babyl. Melanchion lib. de potest. Papae Caluinus lib. . Inst. c. 6. Magde burgenses in singuialis centuriis circa finem. Plurima alia eorum doctrina capita praetereo, quibus se ab Apostolica successione prorsus distutos ostendunt. His tamen,quae obiter indicauimus, expergi scere (Lector ani mum excute: quali hactenus in Ecclesia vertatus fueris; cuinam doctrins animum addixeris; qualia dogmata e lucris ,
246쪽
Regula X. at lueris; quales tandem tibi fidei Patres adsciueris; vel nune altem animaduertens, erubescet si Lutheranis, si Calui- iistis, si Puritanis, si Protestantibus Religione coniunctus es. En (Lector quos doctrinae Patres, ac maiores sibi Prc
testantes, Puritani, ac reliqui Nouatores adsciscunt, dum a Catholica se doctrina di fluunt: non alios certe, quam Haereticos, ac Haeresiarchas olim ab Ecclesia damnatos: quorum dispersas , ac iam sepultas haereses diligentissime collectas . ac velut ex alta humo delassas, tanquam propriam doctrinae haereditatem adieiunt. Hi sunt (quod fles dico Lutheranorum, ac reliquorum Fidei, ac Religionis Patres, & Apostoli, quos hi suae Fidei, ac doctrinae satores(ignorantes sortei suspiciunt; eorum memoriam extumulant; ab illorum se doctrina genitos agnoscunt: quorum tandem ij se haeredes , ac successores profiteri debent. Nohaec scommata, aut sarcasmi sunt, aut eo animo a me promlata , ut ijs quam minimum laedi debeat; absit: Christi ch ritas urget nos, qua illos in Domino maxime, quoad fieri potest, amplecti inur. Vtinam idem cum Apostolis, O cum Catholica Ecclesia nobiseu sapiant, sentiant, doceant, ut veri eoru in Apostolica doctrina successores esse possint: quid magis optandum e Apostoli verbis utare Certe mRisis io.
rem horum non habeo gratiam , quam ut audiam 'atres meos in teritate ambuLire. Id summis votis expeto; atque ut voti compos fiam, Deum Opt. Max obnixe rogo.REGULA DECIMA. Irmissime line, ct nullatexus dubita, ( Qui ad verae, ac Apostolicae Religionis amplexum festinas veram RG
rionem, verasemper anctimonia ornatiam , ac veres mIracmsis opportune a Deo illariratam eser ac pro rara veram Eccle- am non esse, quae omni, tum aActitatis, tum mIraculorum gloria desiluitur.
Maximum in hac Regula (Lector sese tibi csseit verae
247쪽
ro Orthod. Consili. Par. I. Religionis agnoscendae argumentum; quod non leue, aut sutile; sed diuinis, atque Apostolicis , i sq. amplissimis testimonijs roboratum, Dei Ecclesiam cuique conspicibialem, quasi digito demonstrat. Neque nos longe primam huius rei probationem petimus . Apostolos enim, quibus a principio Christiana: Religionis cura a Domino demandata fuit; cum ea in primis
solicitudo premeret; ut certis quibusda notis, velut lineis depictam hominibus verae Ecclesiae imaginem ostenderet, quibus illam homines , & ab Haereticorum sectis, quae seta ipsas plerumq falla illius veste contegunt, discernere, atque eam certo signo agnoscere, ac tuto ampleeti possent; inter illustriora ip sius lymbola primo loco sanctitatem, velut pri clarissimum verae Ecclesiae testem, omni q. exceptione maiorem collocarunt; cum sancta in symbolo, quod quotidie in omnium ore vertatur, cunctis credendam esse communi consilio decreuerunt: ita in symbolo scribentes: Credo sanctam Eccliniame ut hoc verae sanctimoniae signo, tanquam certistiino testimonio munitam, nobis probatam
Vides (Lector non vulgarem, aut ignotam a nobis huius Regulae probationem institui: sed quae ab Apostolica doctrina orta, suo pondere tui ipsius animum iuste ad sui; admirationem, & amplexum pertrahere debeat. Id igitur, cum ex Apostolis exploratum sit; sanctitatem certam, ac indubitatam esse verae Ecclesiae notam, que ea
ab ijs, quae vere Ecclasiae non sunt, dignosci debet, illud
quoque tibi persuasumsit, oportet, veram sanctitatem , pti terquam in vera Ecclesia reperiri non posse. Quod ipsi sane rationi consentaneum est. Quae enim sanctitas ijs inesse potest, qui a Christo desciscunt e & a c atholice Ec- ruit. dia, clesiae giemi separature Hlim Fulgentius de Fide ad Pe- fidad Pet. trum ait: Firmi me tene, O nia atreus d bites, quemlibet b- 3 y reticum, in chi maticum in nomine Patris, ct Fili , ct Spiritus Sat Ii bapti datum , i Ecclam Catholicae non Derit aggr
248쪽
gaturi, quanta que eleemosynas fecerit; s pro Chrsi nomine etiamsanguinem fuderit, nullatenus se Maarx Quae cutita findiam nobis exponenda superest quae nam illa i nctitas sit, qire & homines a fide exteros ad certam verae Ehelesiae agnitionem dueit, & fidei domesticos in eiusdem
Nam, quod Caluinus, ct Lutherus, quibus ut arbitror ipsi Protestantes suos calculos deserunt, Ecclesiam idci co sanctam appellari volunt, quod ex solis Electis, ac Pra destinatis sit collecta et, tam ab Apostolico sensu dissentaneum est, ut omnem etiam tum Apostolicarum, tam Eua- gelicarum scripturarum veritatem euertat; quae Ecclesiam,
non ex Electis tantummodo, sed etiam ex Reprobis constare praeclarissime docent, ut in quinta Regula probatum
Expende Lector num haec illorum'explicatio subsistere valeat; quae tam aperte cum ratione pugnat, ut colum dictoria de eodem affrmete Nam si Melesia propterea . .
sancta est, quia ex solis Sanctis, & Praedestinatis conflature David quandiu homicidis, ct adulteri Tilmine obstrictustat,profecto anctus noruerat; (nequ*ummiethale petic tum, quod sanctitatem expellit , simul cuivi sanctitate imis eadem sede esse potes, nisi nouo ac inandito med e comtraria simul conciliari posse sentiant queintam ritu ch- stinatum suisse nemo ignorat. Erat igitur in Ecciesia, quia erat predestinatus. Non erat in taclesias quia non erit
sanctus. Erat ergo de non elat in Ecclesia. Latm et neum Christo in cruce p8ndens, non erat in Eoclesia, dum latrocinijs operam daret. Erat in Ecclesia, cu)q ipium lius se de numero P aedestinatotum Christus ipse declarauerit, / ii, eum eidem dixit: Amen ubi, qui . Aod mecum eris, O Lue., Paradiso. Fuit igitur, & non fuit iri Ecclesia. Innumera
huiusmodi exempla proferre possent, quae faliam iptarum sentetitiani demonstrant; EcelestantqInd ea ratibne, q deae sanctis latum, ac Praedestinatis collecta sit utilatis,aci C c prae
249쪽
ro 6 Orthod. Consist. Par. r. praestantiori prorsus, sanctam appellari aperto conuincunt. Ijdem quoque , cum veram Ecclesiae sanctitatem prorsus, aut inuisam, aut ignotam habeant, totam Christiani hominis excellentiam, ac sanctimoniam in ficia ollocantiatque inde Ecclesiam sanctam appellari credunt ; quod in ea vera fides eluceat: prater quam nullam, aut legis diui-nq obseruantiam, aut callescium virtutum ornamentum necessarium esse ducunt. At quamquam Fides aliquam licis mini sanetimoniam conferat, qua scilicet eum, vel a pollutis simulachrorum cultoribus, ut olim Dei populum, discernit; vel Ecclesiae corpori per Baptismi Sacramentum connectit, &in membrorum Christi societatem vocat: qua ratione scripturae s pq, tam veteris, quam noui Testamenti fideles sanctos appellat. Hinc enim Tobias aiebat: Fib Tob. i8. Sanc orum sumus. Et Apostolus passim tum ad Romanos, tum ad Corinthios scribens: Fideles omnes sacro Baptissmate ablutos, absq; discrimine sanctos vocat: Ecclesiae Dei, Crit. i. snquit qua corinthicum omnibus an f, qui sunt imis
Haec tamen sanctitas, quae a fide proficiscitur, cum sanctificationis tantum initium, ac fundamentum iit; sine quo nulla cera sanctitas homini inesse potest: idq. tantum homini praestet, quod eum ab Infidelibus discernit, & ad veram, ac persectam sanctimoniam parat: sane perfecta sanctitas esse non potest, qualem in Ecclesia esse oportet, ut sancta dicatur; atque hoc testimonio a scctis discernatur: prauertim cum in eo tota scripturarum, & antiquorum Pamtrum fides aperte conspiret: hominem non sola fide, sed operibus potissimum iustificari: quid enim luculentius d Iacob. 5. Cet Iacobus, cum ait: aeuid proderans tres mei, psdem dicat quis se habere, oi era autem non habeat, nunquid sides poterit saluare eum I Uidetis, quoniam re operibus iupiscatar homo, o non exsae tantum. Quid frequentius clamat Apostolus,
quam fidem a charitatis operibus disiunctam nihil hominis. Cot .ra. ad salutem prodcile: Si habuero (inquio omnem Idem, ita
250쪽
quam eos dumtaxat apud Deum iustificari, qui non auditores tantum, sed factores sunt legis e Quod si is ad Roma- vo . nos scribens dixit aliquando et Hominem non ex operibuS legis, sed ex fide iustific ari. Id plane eo sensu intelligendum est, quo idem ad Galatas scribens, ait. In Christo
IESU, neque circumcisionem aliquid valere, neque Gilatis, praeputium, sed fidem, quae per charitatem operatur. Nam de ex ipso capitis contextu perspicuum est , eum de opera, bus veteris legis, ac praesertim de Circumcisione agere ;quq Christi Euangelio abroganda erat: ut etiam obseruat Sedulius ita scribens: Sine quibus operibus legis Apostolus I sedul. iv c. sicari hominem perfidem dixisse cr dendus est cilicet, Clim t. epist. incumci Iouis, ct Sabbathi, O O terertim huiusmodi: non a que ''m iusiura operibus, de quibus D. Iace bus dicis: Fides sine ver bus
Quid vero magis ipsa Euangelica oracula inculcant quam nulli prorsus, quantumlibet Christiana fide praedito,
nisi perlegis obseruantiam, ac operum iustitiam ad vitam aditum patere Si vis inquit Christus adolescenti ad Vi--. . iam tragredi erua mandatae neque ulli dubium est,huc Ado- lescentem recta fide imbutum fuisse: cui tamen mandatorum opus velut necessarium pr dicatur. Tv. An non audis (Lectoo Christum ijs etiam, qui rectam . fidem assecuti sunt, aeternum interitum minari, nisi fid qui cum operibus coniungant e Multi (inquit diceni mihi im/ Matth. v. illa die: Domine, nonne in nomine tuo prophetauimus, ct iam nia eiecimus, ct virtutes multas fecimus quibus comebor,quia numquam noui vos. Discedite A me omnes, qui operamini in quitatem . Hos vere Fideles fuisse quis ambigati cum Pr
phetiae spii itu excellerent, d mones eijcerem , hin christi nomine miracula multa patrarent; quae sine, Chrisu isid*fieri non possunt Porro si hi, qui fidem habuerunt, ob eo irum scelera e ChristkRogno eiiciendi sunt; quis sola fide