Orthodoxa consultatio de ratione verae fidei agnoscendae, et amplectendae in communem omnium vera religionis studiosorum gratiam & utilitatem aucta, uberius illustrata, & in duas partes distributa. ... Auctore R.P. Zacharia Bouerio Salutiensi ..

발행: 1635년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

et i s Orthod. Consistat. Par. I. Sacramentum in dies miracula cernantur; ut Fide sin ea dogmatum fide eo magis fixi, ac stabiles permanest, quo acrius a sectariis ea impugnari vident.

Postremo, cum Dominus id serio Fidelibus promiserit ri . Amen, amen aera vota, qtii credit in me, opera, quae ego facio, in ip efaciet, ct maiora horum faciet, quia ad Patrem vado. An non vides, verae Ecclesiae ad patranda miracula, nulla unquam tempore occludendas, fores patefieri; quibus vel

ad Fidelium utilitatem, vel etiam ad solatium uti possit8 -(Lector An aequum est Dei potentiam intra solius

necessitatas terminos occludere, ut tunc tantu modo miracula exhibeat, cum necessaria sunt; nullo modo, cum utialiae Certe, cum plurimas in mortalium dumtaxat solatium rerum naturas condiderit; pleraq. etiam delectabilia tueatur; quamplurima utilia, quae hominibus minime necessaria sunt; ut in rerum adininistratione magnificentissimus,

. ac liberalissimus appareat. Quid in Ecclesiae gubernatione eum praestare censendum est e An non omnes illius bonitatis, ac benignitatis thesauros ibi effundi aequum est; unde amplissimam sus maiestatis, ac gloriar manifestati

nem expectat

. . Duc enim pleraq. ad Fidelium dumtaxat eonsolatio nem miracula patrata legimus: An non Iosue Solem in . medio Celo consistere iussit; ut inchoatam de hostibus victoriam prosequeretur Nubes diurno tempore nonne Icraesitico populo, ad illius tantum solatium, se eo mitem in deserto praebuit Quid coturnicibus opus erat, ut ijs H braeus populus in deserto frueretur An non Petrus Tabitarn iam vita defunctam, in pauperum solatium a mortuis excitauit e Plane inficiari nemo potest, Dei benignitatem,

quae nullis terminis comptehenditur, plerumq. etiam vi- ero, non rogatam, in a minorum cosolationem sese copioine effundere; dum vel, si saepit Sime apparet, veI Angelos, acri anctos consolatorta mittit, vel caelestes Citharesis, Nuo defatigatos illo i um animos recreet, e caelo destinat; ac

262쪽

Regula X. 2Is miranda quaeque ad i llorum vota operatur. Quid plura ,

Suorum amicorum Deus nullam petitionem vacuam n uulum irritum votum esse patitur: ut verissimum esse comis

probet, quod olim David praenunciauit. Oculos nimirum Domini esse super iustos, ct aures eius ad preces eorum 1 ac praeterea voluntatem timentium se facere, de deprec

tionem eorum exaudire.

Porro quod ad secundum attinet; quo posteriora post

Apostolos miracula, daemonum praestigias , ac efficaces ibi usiones appellant: certe in eo(Lector se diuinorum mir culorum hostes declarant, cum diuinam virtutem daemonialcribunt. Dicant, oblecro, an i ides, qua miracula phtrantur, daemonum operi tribuenda sit, cum illam Apost ius inter Spiritus Sanisti dona enumeret, quq in Ecclesia asseruantur e Id si hiscere non audent ita ex Fidelibus quisquam eo fidei dono praeditus miracula edat; num ea hm nis praestigia erunt Quid Lector An non aperte cum

Christo pugnant, qui fidelas omnes in Apostolis alloques,

ait: Si habueritissidem fulvanum Mapis, O dixeritis momti huic, tollere, O mittere in marer amendico vobis et octis. An non stabiles Christi promissiones evacuam; qui crede-tibus miraculorum donum pollicitus est, dicens: Amen amen dico usiti, qui credra in me . spera que ego facio', ct ipse faciet, , maiora horum nerei, quia ad Patrem vador ac de mum illis omnia e caeso daturum psilicetur,quae ab eo,hae

fide praeeunte postulauerinta Plane intelligere deberet, sicut suas sathanae praesti gransic Deo sita esse miracula; quae . si daemonum praestigijs tria

buant, profecto omnem Dei gloriam, quae ex miraculorum opere in eum redundat, depascunt. At caueavit prosecto, nedum diuina miracula diabolicae artis ir; simu ine, Haereisticorum, ac praesertim Arrianorum se impietatis haeredes ostendant qui hoc modo Martyrum miracula catanniabeiatur. de quibus ita Ambrosi us lat s h it: Cedit diabolus plagis, o adhuc cedere ne iunt Arrianis quatit a perpesci suas, ct quem

n ... admodumpta. i.

263쪽

a et o Orthod. Consultat. Par. I. Amb. to. I admodum Z harao, malionis indurantur. Dicebat dial in Si

& protul. suae i. Nemimur, quis t. . Dicebant Miae, Ssuper ore te, damones cimus, quia Mar res estis: Et in imni dicunt et Nescimus, nolumus intestigere, nolumus credere Dicunt Mart ribus daemonen Uent iis perdere nos. Arriani A. cunt e Nonsunt daemonum vera tormenta ed ficta, ct compossia iudibria. Quid illud, quod ita agitari eos videmus, quidus manus imponitur I Ubi locus fraudi eis I Ubi suspicio simulam di Haec,& alia diserte Ambrosius. vigilantius quoque Hieronymi tempestate , post Po ph3 rium, & Eunomium, miracula, quae ad Martyrum me. morias frequentissime fiebant, velut daemonum prcstigias insectabatur. Quem Hieronymus graui censura perstrin-

Hiero. to. x git, his verbis:&mis (inquit Sentio infelicissime mortalium, conr. igi, quid doleas,quid timeas. Spiritus est immundus, qui te cogit taeiant 'Pui Saepe hoc tisisimo tortus es puluere, immo isaeus. to queram ct qui, in te plagas di simulat, in caeteris consitetur e ni cforte in morem Gratilium, impiorum. Porphirib, ct Eunom haspraestigias daemonum me eo vase ct non veia clamare Omnes sed a simulare tormenta. Do consilium. Ingredere Basilicas M.trtyrum ci aliqua purgaberis: inuenies thi mucto ocios, ct nequaquam cereis Marorum, quae tibi displicent;

sed flammis inuisibilibus combureris et O tunc fateberis, quod

nunc negas. lihi

Vide (Lectoo quorum se hominum imitatores praebeat, qui miracula post Apostolos, vel superuacanea, ac inutilia esse sentiunt; vel quae Dei virtute patrata sunt, daemonum prqstigijs tribuunt. . . At illos obloquentes audio. Quidquid de horum mir culorum veritate sentiendum sit, iuspenderer his tamen miraculis, neque veram Fidem, neque veram Ecclesiam, indicari: cum daemon, & suas pr stigias exerat, Dei miram

culis simillimas; quibus falsam hominibus fidem,& Ecclesiam pers indere potest. At, quam vana, ac ridicula haec

corum

264쪽

eorum ratiocinatio sit, hoc vel unico argumento euincere licet. . Nam si miracula idcirco certa veritatis testimonia

esse non pollunt, quod sathan, & suas pr stigias proserat. Quomodo Christi, & Apostolorum miracula orbi certam Christianae Religionis fidem fecerunt Si Protestantibus,

atque alijs Nouatoribus credendum est ran non aequum,

erat, homines hac ratione ita a fide deterreri ; ut miracula, quae tum a Christo , tum ab Apostolis ad eam confirmandam exhibebantur, merito daemonum pr*stigias esse suspicarentur Neque enim tunc sathan suis pristigijs carebat;

cum ubique mortalium genus oraculis deluderet: Et tamen credidisse orbem diu tuo miraculorum testimonio pe motum; & Christi fidem, eo testimonio munitam, tam costanter amplexatum fuisse; ut ea vix hausta, pleri . vitam pro Christo fundere non pertimescerent, omnibus exploratum est. Quid igitur illos adeo in fide certos , ac intrepidos prq stitit prcterquam quod ex fine, usu , ac modo,

quo ea miracula patrara sunt, ea vera Dei miracula, non , d monum p rq stigias esse cognouerunt, ut testatur Augustinus de Civitate Dei, ubi verorum miraculorum naturam declarans, ait: Porro aut m, Uuscurque miracula ue per Amgelos, die quocumque modo ita diuinitus stant, ut Dei et mus, in quo Alo beata vita est custum, Religionera g. commendent; eavere ab eis, vel pest eos, q vi nos cunaum veru tem, pietate mg.

diligunt, fleri, ipso Deo missis operante, credendum est . Verum & altera ratio accedat. Siquidem ron ignor as(Lector ad Ecclesiam spectare, ut de veris, ac falsis miraculis iudicet. Esto igitur, quod dsmon suas praestigias obtrudat; num propterea plo veris miraculis habentur e cum

illae Ecclesiae iudicium subire debeant: quod cum prorsus in fallibile sit, eas indubitanter a veris miraculis discernite atque illas quidem cui par est ad daemonum quisquilias i e-ijcit, hec, ut diuina testimonia, probat, & commendat. Hinc tibi persuasum esse debet (Lector miracula non modo Ecclesiae utilia, ac proficua esse. ted quoties ea a. Ep Dco .

265쪽

tra Orthod. Com. Par. I. Deo nobis in Ecclesia exhibentur, toties veram ipsius Fiadem, ac Religionem declarari. Nam siue in testimonium doetrinae fiant; quandoquidem ea fidei, ac proinde Ecelesiae fundamentum est; nulli dubium esse potest, quin ijs vera fides, ac vera Ecclesia manifeste probentur: nue in san.ctimoniae aliquorum testimonium exhibeantur; tunc quoque veritas Fidei, ac Religionis, in qua ij versati sunt, nodi obscule ostenditur. Demum cum ad fidelium Dei amicorum dumtaxat consolationem, ac postulantium fidem patrantur : quandoquidem ipsa fides miraculis Deo grata e se probatur: neque ea praeterquam in vera Ecclesia haberi potest; sane perspectum est, ijs veram Ecclesiam demonstrari. Ex quibus tandem id colligere debes et eam tantum veram Ecclesiam agnosci debere, quae vera semper sanctimonia ornatur, & veris miraculis a Deo opportune illu

stratur

Cum igitur, & morum sanctimonia, & miraculorum fulgor ita cum Dei Ecclesia coniuncta sint; ut ubicumque ea simul offendi contigerit, ibi veram Ecclesiam, ac veros fideles esse nemini dubitandum sit: quibus illud Propheticum occini possit: omnes, qui vident eos, cognoscent illos, erdicent: Hi sunt semen, cui benedixit Dominus. Ac proinde Ecclesia, quae his velut utroque oculo orbata fuerit, ad semas releganda sit. Iam nobis examinandum superest(Lector An Lutheranorum, Caluin istarum, Proteliantium , Puritanorum, atque aliorum Nouatorum Religio gemino hoc testimonio ita munita sit; ut eo se veram Ecclesiam esse probet. Id sane (ut arbitror vehementer Protestantes, ac alios . torquet: quum se omni, tum Euangelicae sanctimoniae,tum' miraculorum testimonio carere cernunt. Sed virula que

singillatim perpendamns . Si (Lector a Puritanis, ac alijs quaeras: an eorum Religio eam vitae sanctunoniam pariatiquit a Christo in Evangelio tradita, tantopere Deo placet,

di ab Apostolis commendatur: ita ut aliquos saltem intagnis

266쪽

Regula X. Ignis persectionis viros proferretvaleat; qui Christi imitatione fulgeant, & Chrutianum orbem Euangelicae sanctimoniae gloria illustient. Plane eos obmutescere u deas Etenim, quo pacto ullam Euangelicae viis sanctimoniam ij praeseserre valent, qui omnem in primis Euangelicq perfectionis notinam, unde omnis vitae sanctiliaCnia oritur,

despectam habente voluntariam omnium rerum derelictionem Christus in Evangelio fidelibus suadet, cum Adolescenti ait: Si vis perfectus esse vade, O vende omnia 'ae habes, ct da pauper

bus,ci veni, eqtiere me, o habebis thesauros in Caelo. N Petroscii citanti: Icce nos reliqhimus omnia, e equuti sumus te . quid ergo erit nobis Respondit: Amen dico vobis, &c. Et omnis, qui reliquerat domum, velfratres, vel rores, aut patrem, aut matrem , aut uxorem, aut illos, aut agros, propter no mcumeum, ccntv um accipiet, O vitam aetemam possidebit. Quid ipsi e an non cum I ut hero eam rapinam orbis terrarum op pellant, & deridendam censente Castitatem, S Coelibatum, quam mirifice Apostolus commendet, ex ipsius verbis licet colligere, quibus ait: De Uirginibus praeceptum Dρ-

mim non habeo si conchum autem do, tanquam misericordiam

consequutus a Domino, vis fidelis, dec riui matrimonio imgit Virginem suam, benefacit; ct qui nou iungit melius facit. Quid .lli neminem hominum ad continentiam creatum, sed omnes Dei pr*cepto , S plus quam praecepto ad generandam sobolem conditos autumant. Obedientia in , ac sui ipsius abnegationem Christus fidelibus cinnibus commendat, illis verbis vult venire tos me abneget emetipsu er tollat crucemsuam, equatur me. Quid Lutherani, Caluinistae, Protestantes, Puritani, ac reliqui part m est, quod eam rudem, ac puerilem nc minant: at, quod peius est, velut rem impiam, ac sacrilegam damnant Denique quibusnam conuicijs parcunt, quibus Monasticae vitae, tauangelicaeq. peifectioisis professores proscindant Viigi num Monasteria pro sua honestate lupanaria appellat. Vo-

267쪽

ta Monastica, quae circa Euangelica Consilia versantur,s tanae retia vocant: Monachos Euangelice perse ionis pro- festares, ac Christi imitatores, Sophistas cucullatos nuncupant . Monastica vota impia, Gentilica, Iudaica, sacrilega, Hipocritica, Apostatica, atque alijs titulis cohonestant. Haec apud omnes ita nota sunt, ut nullo, pr terquam communi voce, teste indigeant. Quid igitur ab his vitae Euangelicae sanctimoniam exquirimus; qui ipsam Euangelicam Consiliorum Regulam, unde purior sanctimonia exoritur,a se quam longe abijciunt, ac diris conuicijs persequuntur Quo fit, vi frustra ab ipsis quaeramus: unde nam eorum Ec- .clesia Euangelicorum Consiliorum obseruatores exerat Vnde Christi, &Apostolorum apud eos imitatores erumpant ubi Virginum collegiae ubi voluntaria pro Christo. patPeries ubi mundi contemptus ubi cslibatus ubi carnis macerationes ubi quotidiana ieiunia ubi vestium a peritas Iubi orationum assiduitas, atque alia Euangelicae sanctimoni q testimonia apud ipsos cernantur: quibus sitam Ecclesiam sanctam esse demonstrent Cum enim Euangelica omnia Consilia, velut obseruatu impossibilia conuellant; non est cur ullos ab ijs Euangelicorum Consiliorum

sectatores expectemus .

Sed quid Euangelica Consilia urgeo (Lector utinania,

saltem Christianae vitae rationem, quae ex diuinorum pr*ceptorum lege omnibus comunis esse debet, eorum sibi Ecclesia vendicaret At quae nam ijs, non dicam vitae sanctimonia, sed et salus reliqua esse potest, qui legis diuinae a se obseruantiam expellunt Quis diuina praecepta hominibus data non agnoscat; ut non aliam, quam per eorum Obseruationem sibi ad caelum viam sternant Pespicua enim est Saluatoris vox, qua Principi illi quaerenti: Magi ter bone, quid faciem vitam aeternam possideboy Respondit: Manda- iv. ta nosti, non occides, &c. An non ea prima Christiane fidei rudimeta sunt,quae Christus Apostolos in orbe disseminare iussit ; ut ijs homines simul cum Baptismo imbuerentur, cu

268쪽

r. Ioau, I, Ioan

Regula x. at

ijs imperauit: Euntes docete omnes gentes , baptisanter eos in Matth. x inomine Patris, ct Filis, ct Spiritus Satini; docentes eos ser ab omnia, quaecumque mandaui vobis . Denique totam legis dbstinae summam in Dei dilectione concludi, ubique Apost ius inculcat. At quae unquam sine dilectione Dei, aut lamctimonia, aut salus potuit salua consistere st Ioanne praese tim attestante. aeui non diligit, manet in morte. Si dilectionem Dei,velut impossibilem reijciunt, quo phcto se a Deo dilectos esse certa fide sibi persuadent cum ij tantum a Deo diligantur, qui persecta dilectione, quq vnbuersam legis obseruantiam perstrinuit, Deo adhqrent; ut Christus ipse testatur dum ait: aetii diligit me, diligetur a P tre meo; ct ego diligam eum. Postremo cum omnem operum iustitiam, tanquam sibi minus necessariam damnant; quid aliud praestant, quam quod omnem a se,&a sua Ecelesia sanctimoniam excutiunt Porro quod secundo loco discutiendum erat . Si a Lu- theranis, Caluinistis, Protestantibus, Puritanis, ac reliquo Religionistarum vulgo miracula postulamus; quibus vel extraordinariam suorum Episcoporum missionem probet: vel Ecelesiam suam hoc caelesti testimonio veram esse demonstrent; id eos non parum cruciat, cum miraculis Omnibu3 x ista licita prorsus se destitutos vident;ut quemadmodum Erasmus Diat. de . de Lutheranis dixit 2 Nullus inter eos hactenus extiterit, liber.arbuqui vel equum claudum sanare potuerit.

En (Lector quam hic se Dei prouidentia admirabilem

pandit;quq verae Ecclesiae ita consulere voluit;ut nulla praeis terquam vera Ecelesia de veris miraculis gloriari queat. Haeretici (inquit Irenaeus neque caecis possunt donare visum sue esurdis auditum, teque omnes daemones e mare, petur eos,

qui ab ipsis immittuntur: si tamen, ct hoc faciunt; neque debiles, aut claudos, aut paral ticos curare, O alia quadam parte corporis vexatos. Tantum absit, ut mortuum excitent. Neque id frustra. Nam cum vera miracula verae, ac probatae a Deo

Religionia testimonia sint : hoc symbolo Ecclesiam suam De ud

269쪽

. in

et di 5 Orthod. Consistat. Par I. Deus ab haereticorum sectis discerni voluit, ac velut sigil

Io muniri; ut quicumque in e am oculos coni j cerent, protunus diuitiam agnoscerent.

At sorte in illum Caluini asylum se recipient quod recens Euangelium non cudunt; sed illud ipsum retinent, cu ius confirmandae ueritati seruiunt omnia, quae unquam, &Christus, & Apostoli miracula ediderunt. At quamquam iam a nobis denas stratum fuerit; priora illa Christi,& Apostolorum miracula. quae ad extraordinariam Apostolorum Missionem declarandam nece staria fuerunt, ad ueram Ecclesiam copiositus illustrandam non sussicere, sed alia quoque utilia opportune reqviri. Esto tamen . Dictum accipio. Id igitur citra controuersiam sit: quod ubi recens Euangelium cuditur, ac noua Ecclesia instituitur, ibi ad

eorum veritatem hominibus insinuandam miracula, velut necessaria, exigantur. Porro, cum se nouum Euangelium non cudere affirmat,

quis eorum dictis fidem adhibeat (Lector cum res ipsa oppositum aperte clamitet Nunquid non recens Euan - , Iium cudunt; quando novas, ac inauditas prisco Euagesio doctrinas praedicant An non recens Euangelium cudunt; cum cuique fidelium certa suae salutis expectationem promittunt; quod priscum Euangelium nunquam docuit e Cufilios fidelium in utero sanctos a firmant, quo S priscum Euangelium originali labe infectos,atque irq filios esti docet Cum corporalem Christi praesentiam, quae per panis, divini transubstantiationem fit, ab Euchar stia expellunt; quam omnium Euangelistarum doctrina, tanquam indubit tam statuit Cum Baptismi necessitatem tollunt, quam Euangelium apertissime decernit Eu Poenitentiae Sacramentum toto orbe expellunt, quod Euangelium in toto orbe praedicata Cum diuinae legis obseruantiam hominibus impossibilem esse persuadent, suam Euangelium leucm,ac dis auem docet e Cum Euangelica Consilia improbant; quae Euangelium cunctis amplectenda proponit Cum vota la ncsta

270쪽

Reguia X. xtet esta,velut impia,rescindunt, quae Euangelia Deo redde

da esse moneta Cum caelibatum ac virginitate oppugnanes quae Euangelium passim mirifice extollite Postremo iri cstera omittam cum bona opera taluti minime necessaria eo se volunt, quae antiquum Euangelium , vehit necessaria,

Sed quid multis opus est y An noti ij, non dicam recen S, sed etiam conmptissimum Euangelium cudunt, qui non a semel damnatam olim ab Ecclesia doctrinam,pro Euange lio obtrudunt; ut Superiori Capite demostratum est Quo

fit, ut nihil improbum, aut a ratione dissentane uni a nobis agatur; cum miracula ab ipsis postulamus , quae nobis noui huius Euangelii veritatem testatam relinquant. Porro, cum non antiqvam Ecclesiam, quam erroribus corruptam, ac penitus deformatam docent: sed resormatam colunt, & suis colendam proponunt: quid aliud praeterquam nouam Ecclesiam erigunt ICuius eonfirmandae veritati, Classii, & Apostolorin miraeula non sufficiam; sed noua miraculorum probatione opus sit. Ea enim in priamis Dei consuetudo est, ut nulla unquam ipse, aut nouam legem, aut nouam Ecclesiae politiam in orbem introducati quin eam miraculorum testimonijs probeteid sane omnibus perspicuuin .est ..,Nam cum Israelitico populo nouos Religionis ritus, seculiarem legem , recens sacerdotium, singularia quoque sacrificia, ac tande inauditas caeremonias;

cuiusmodi Patres eorum non acceperant, persuadere vel

let; plane innumera, tum in Aegypto , tum in deserto, tum in Monte Sinai miracula edidit; quibus ea nors humano imgenio parta, sed, Deo docente, instituta esse testari voluit, veteri postea Sacerdotio translato; ege,ac e remonijs abrogatis; cum noui sacerdotij formam, legem, sacrificia, caeremonias sub Christo condidite quis uberiora, ac am pliora miracula accessisse non videat; quae nouam Christi doctrinam, ac inauditum Euangelium non ex hominibus,

sed ex Deo profectum esse probarem Sic Paulus et cmum

rame

SEARCH

MENU NAVIGATION