장음표시 사용
291쪽
et 8 Orthod. Consultat. Par. II. Catholica nominatur non solum Uuis, verum etiam ab omnibus inimicis. Uelint enim, nolintue, ipsi quoque haeretici, Oschismatum alumni , quando non cum suu ,sed cum extraneis loquuntur; Catholicam, nihil aliud quam Catholicam vocante non enim x uni intelligi, nisi hoc nomine eam discemant , quo
Hoc itaque primum Argumentum sit, quo Romana Fides, ac Religio se omnium temporum, locorum, ac personarum Catholicam esse declarat. Cui duplex ratio, ab ipsa rei experientia petita adstipulatur. Prima est, quod sola Romana Religio a noua,ac singulat i fide semper summopere abhorruit. Cuius rei in primis testis est Basilius ad Antiochenam Ecclesiamscribens, his verbis: Fidem vero Nos, neque recentiorem ab alijs conscriptam suscipimus, neque ipsi
mentis no prae germina alijs tradere audemus: ne humana commenta mi imentur esse verba Religionis sed quae ci Sanctis Patribus edocti sumus, ea interrogan Ibus vobis anuliticiamus. Quae omnium quoque Catholicorum Patrum vox est, qui cum Basilio Catholicam Romanae Ecclesiae Fidem coluerunt: de quibus Augustinus ait: aeuod invenerunt in Eccle ia, temeruis; quod didicerum, docuerunt: quod d Patribus acceperunt . hoc stlijs tradiderunt.
Enimuero, cum exploratum sit (tes e Lirinenm singui
rem fidem, ac profanas nouitates recipere,aut sectari, nunquam Catholicorum; semper vero haereticorum suisse, qui se ipsos a Catholicae Ecclesiae fide dis Iuunt: omnibus aequet perspectum est, Romanam Ecclesiam perpetuum haereticis bellum indixisse,ac in eis singularem fidem nullo nunquam tempore persecutam fuisse . Neque enim (I ector tibi ignotum esse potest, non alia praeterquam Romanam Ecclesiam Marcion istas, Catha- phryges, Archonticos, Gnosticos prima illa Ecclesiae aetate ebullientes, instructa aduersus illos Catholicorum script rum, Clementis, Martialis, Ignatij, Tertulliani, Papiae , a que alio. um acie, efiugasse . Haec sola secundo seculo
292쪽
. . Cons. II. et sMontanistas, Encratitas, Ascodrogitas, Elcesutas, immissa in eos Orthodoxorum Doctorum cohorte, Iustino, Theophilo Antiocheno , Athenagora, Irenaeo, Clemente Alexandrino, & caeteris Romanae Ecclesiae scriptoribus, Obmmcauit. Hqc tertio seculo exurgentes Nouatianos, Origenistas, Sa llianos, Hierarchitas, Manichsos, A rianos, coacta Nicena Synodo a Siluestro Romant Sedis Antistite, velut Catholico ense, consedit. Hqc quarto seculo, erumpentes in Africa Donatistas, Antropomorphitas, Luciferianos, Eunomianos, Apollinaristas , Seleucianos, Pelagianos, excitatis aduersus illos Sanctorum Patrum castris, Basilio, Gregorio NaetianZeno, altero Nysseno, Chrysostomo, Ambrosio, Hieronymo, Augustino ubgentio, Prospero, atque alijs, extinxit. Sed quoniam, ad hanc usque Ecclesiq aetatem Luther ni, Caluinistae, Protestantes, Puritani, &c. Romanae Ecclesiae Fidem veram, & Catholicam iuisse, cum Caluino nobis facile dabunt; audiant posteriores quoque Haereticos, qui post Gregorij Magni tempora Ecclesiam peritu barunt, noalia, quam Romanae Ecelesiae fide prostratos fuisse. Etenim, post Gregorium, Iacobitam haeresis surrexit,quiprqter Eutychiana haeresim, quam colebant, paruulos quoque suos in utroque sexu more Sarracenorum circumcidebant: ut testantur Vitriacus Guido ,& Bernardus LutEem-burpus. Post Iacobitas Armenij pullularunt: qui, ijsdem testibus, uniuersos homines ante Christi passionem damnatos asserebant; cultu Iudaico boues,& oues sacrificabant, atque alia quamplurima aduersus Catholicam fidem docebant. Pauliciani post hos Manichaeorum, ac Valentianianorum Maeses coluerunt. Graeci hos sequuti sunt, quia Photio seducti,& a Romana Ecclesia separati, tradat Spiaritum Sanctum a solo Patre, non autem a Filio procedere. Plane inficiari non possunt, hos omnes,qui usque ad Miblenarium peruenerunt, inter haereticos censendos esse equos tamen sola Romana Ecclesia Catholicae fidei verit
293쪽
a s o Oreboae Consist. Par. II. te, & Conciliorum auctoritate profligauit. Post Millenarium, B6gomiti a Basilio eorum Duce orti,
Persenarum Trinitatem negarunt ; Moysen reiecerunt; Deum humana forma praeditum putarunt, atque alia his minitia a fide dissentanea disseminarunt. Petro brusiani nuptias damnarunt. Albigenses duo principia, ac duos Deos
Manichaeorum more, unum bonum , & alterum malum statuerunt; Baptismum sustulerunt; transmigrationem animarum de corpore in corpus approbarunt; Christum, nec verum Deum, nec verum hominem asseruerunt. Lollardi, Luciferum perperam e caelo exturbatu; Mic haelem, ac caeteros Angelos aeternis cruciatibus mancipandos assim
runt; Virginis Deiparae virginitatem negarunt ;Baptismuabiecerunt. UVichelaistae tadem inter caeteras haereses docuerunt,Deum debere obedire diabolo. nulluq .esse Rege, Principem, Dominum ciuilem, quandiu est mortali pecca to obnoxius; Iuramenta omnia, velut illicita condemnarunt. An non hae doctrinae sunt toto orbe damnatae, quae suos Auctores proculdubio haereticos ostendunt Dicant Lutherani, Caluin istae, Protestantes, ac Puritani (Lector Quaenam, praeter unam Romanam Ecclesiam , has haereses aggressus fuerit, trucidauerit, extinxerit Denique quotquot Haeretici, ac nouorum dogmatum culto.
res erumpere visi sunt, ijs indicto bello Romana Religio Catholicae fidei telo ita confodit, ut tandem expirare coegerit. Quo fit, ut sane mirandum non sit, si ea hoc quoque tempore cum Lutheranis, Caluinistis, Zuuinglianis, Anabaptistis, ac caeteris huius tempestatis sectarijs bellum sanctificet: cum illud sibi a suo ortu inditum habeat, victi omni noua, ac singulari fide, quae omnium temporu, locorum, O personarum Catholica non est, inimicitias gerat. Altera ratio est. Quod sola Romana Religio, fidem C tholicam, ac Vniuersalem semper docuit: quod ex communi fidei tradendae ratione, qua illa semper usa est, facile perspici potest. Id enim te ignorare non oportet, quod
294쪽
Cong. II. . si omnibus exploratum est; Romanam scilicet Ecclesiam, in
tradendis fidei rebus, eo semper consilio usam suisse, ut ea tantum doctrinam probaret, quae aliquo Generali, ac legitimo Concilio tradita fuisset. Cum enim generalia Conculia (quibus vera, ac Catholica semper docere a Deo datuest ea ratione colligantur, ut Catholicam Ecclesiae fidem
aduersus singulares, ac profanas haereticorum nouitates tueantur: plane eam fidem tantummodo docent, quae comuni totius Ecclesiae, quam repraesentant, consensu, vera,
ct Catholica esse definitur: ut testatur Synodus octaua gemneralis, his verbis: Regulas, quaeiansae, Catholicae, O sos licae Ecclesiae, tam a sane Iissimis Apostolis, quam ab Orthodox ram uniuersalibus , necnon O localibus Concili, sunt traditae, eruare, b cu Fodire prostemur. Quo fit, ut cum Romana Religio eam tantummodo fidem doceat, & alijs sequenda proponat, quq olim a legitimis Concilijs approbata, ac definita fuit, & quae omnium seculo i ii ni Se Gentium consensione iamdudum roborata, ad nos usque pervcnit ; nullam praeterquam Catholicam, S uniuersalem fidem tradat Quamobrem sicut olim August. hoc argumento Donam listas fugauit, qui nouitias doctrinas, praeter Catholicam, nullo Concilio terminatas obtrudebant, ita scribens: Nobis tutum es, in ea non progredi aliqua temeritatesculenti.eclusntillo in Catholico regionali Concilio coepta, nullo plenario Comcilio terminata sui id aute ductasecura vocis asserere, quod tu gubernatione Domini Dei nomi, O Saluatoris IESU Chri si, uniuersalis Ecclesa consensione roboratum es. Ita nos quoque eosdem Lutheranos, Caluin istas, Protestates, Puritanos, atque alios sectarios prouocamus, qui cum singulares , ac prioribus seculis inauditas doctrinas proferant: neque veterum Conciliorum auctoritatem,neque Gentili, aut Populorum consensum, neque Vniuersalis Ecclesiae definitionem, neque ullum pronus antiquitatis testimonium sibi vendicant.
295쪽
a set Orthod. Considet. Par. II. de in genere dicta sint. Superest, ut ex propositis verae Adei conditionibus singillatim discutiamus: An Romanae
Ecclesiae fides omnium temporum, L mnium locorum, omniumq. personarum consensionem sibi vendicet: ita ut id tantum credat, ac doceat, quod semper, quod ubique quod ab omnibus creditum, ac traditum est.
Quod ad primum attinet (Lector de quo in hoc Consilio potissimum quaeritur: Romanae Ecclesiae fides cum Apostolica fide, ipsa antiquitate, ita s e coniunctissimam, ac veluti consanguineam declarat, ut nisi Lutherani, Caluinistae, Protestantes,Puritani &c. eam fidem damnare audeat, quae prioribus illis Ecclesiae seculis, tot Martyres caelo peperit, tot Doctores Ecclesiae genuit, tot sanctos Ponti ces, ac Patres Christiano orbi dedit, totum denique orbe Christianum reddidit: omnino fateri cogantur, Romanae
Religionis fidem solam, veram, antiquam, & Apostolicam esse: quae cum antiqua illa, & Apostolica fide, fidei pro
sus, ac dogmatum unitate conspirat.
Huius rei probationem,quoad aliqua tantum fidei dodimata, quae inter Catholicos , & Lutheranos, Caluin istas,
Protestantes, Puritanos &c. simi controuersa, in tertia Regula attigimus : ubi illorum fidem ad antiquam prouocantes, veteres priorum quinque seculorum Patres Romanae fidei assertores protulimus: ex quo perspicuum est, Romanam fidem in ea fidei doctrina, cum antiqua, & Apostolica proculdubio conspirare. Quapropter ea dogmatum probatione hoc loco supposita (ne dicta repeti contingat grauiora tantum, quae supersunt, fidei capita, in quibus nobisecum Lutherani, Caluinistae, Puritani, ac Protestantes pugnant, cum antiqua fide comparabimus: (neque enim alia examinari opus est, in quibus ipsi nobiscum, & cum Ap stolica fide consentiunt. Vt inde, an Romana Religio C eholicam omnium temporum fidem, iure pcssideat, perspiacere queas. In quo, ut Lutheristis, Caluinistis, Protestat tibus, & Puritanis morem geram; qui cum Caluino verae
296쪽
. . Const. II. et dis fidet quingentos tantum priores annos , postCuam ea ab Apostolis in orbe disseminata fuit, incontaminatos relin-Tuunt; nimirum inlue ad Gregorii tempora: post quq Cal- uinus, in Romanae Religionis arce, pro fide mendacium i rupisse, & necessariam docti inae summam inuersam fuisse tradit. Veteres tantum illorum seculorum Patres, Roma-nq fidei testes proferre lubet; ut inde (Lector addiscas,
quam facile, ac lubenter nostro etiam iuri cedimus, dummodo veritati, ipsi quoque trant uersi animi lucrifiant. Ucrumtamen , quia uniuersa Patrum testimonia prosequi nimis molestu in esset, atque institutam breuitatem excederet; unius, vel alterius Patris testimonio explicato, sat erit aliorum tantummodo loca fideliter indicare, ut ea veritatis studiosi consulere valeant. Primum igitur doe et Romana Ecclesia, ac costanter tradit et Originalem culpam, non solum in Praedestinatis, sed etiam in Reprobis, ac demum in omnibus per Baptismuni deleri: quod olim Origenistae, Mestaliani, Manichaei, Pel giant; nunc vero Lutiteram, Caluiniani, Puritani, ac Pro- rcflantes oppugnant; qui originalem culpa in omnibus post
Baptismum manere contendunt: quamquam ipsius damnatio Electis non imputetur. Porro cum Romana doctrina . Coidisti domnium veterum Patruna doctrina collimate Conci tum . a. t. D. Nicenum primum, de perfecta expiatione tam originalis, quam actualis peccati, per Bapti sinum hominibus collata agens ita scribit: Descendit, hapsetatur reus peccatori em , , obnoxiusseruituti corrupti iviae; ct ascendit liberatus ab hac Conc. Ni-
seruitute, es peccato,facta lius oti, ct haeres tam gratia; co- haeres autem Chri D, indutus ipsa n chrasum, Qui scripta n s Baptisai. uicumque in Christo bapti ali estis , Christu n induistis Mirum sane est Lector quo pacto aduersus Apostolu n id
Lutherani, Caluin istae, Protestantes, ac Puritani assereret audeant: cum certum sit, neminem . nisi a peccato oti gina- ,
Ii ablutum, ac sanctificatum, Christum iii duere post e. CuNiceno, Concilium quoque Constantinopolitanum prim si et . Ii mum
297쪽
r Orthod. m. Par. II. nium idem tradit, dum in Symbolo illa verba additi Confiteor unum Badiuisima, in remissionem peccatorum . At Augustinum audiant nobiscum docentem: Aparuulo (in quit recens nato, et que ad decrepitum senem, crat nullis prohibendis elid Bapti or ita nullus est, qui non peccato moriatur in Bapti ossed paruuli latum originalie maiores autem Ff omnibus moriuntu3 peccatis, quaecunque male uiuendo addiderangad illud, quod nascendo traXerunt. Id quoque luculentius confirmat alibi his verbis: Aqua exhibens forinsecussacram tum gratia, Ospiritus operans intranscus hinescium gratiae
soluens vinculum culpa , reconcilians bonum naturae , regenerat hominem in una Chri , ex uno Adam generatum. Cum
Augustino, & cum Romana Ecclesia id ipsum tradunt Origenes homil l . in Luc. Iustinus Martyr, orat. ad Antoninum Pium. Irenaeus lib. 3. c. I p. Tertullianus de Baptismo c. . s.& I S. Gregorius Neocaesar. orat. in Epiphanium . . Hieronymus ep. ad Oceanum 83. &dial. 3. contr. Pelag.
c. 6. Cyprianus epist. Sy. Chrysostomus hom ad Neophy- eos. Concilium Mileuitanum cap. 2. Concit. Aphrican. cap. i. Leo I. epist. 86. ad Nicetam. C sarius Arelat.homil. s. Pasch. Gregorius Nyssenus orat. de Baptismo. Hilarius in Psal. 6 3 & contra Arrianos: Ambrosius serna. 3 i. O de
Docet Romana Ecclesia. Nullum originalis cuIpq reatum, seu damnationem, neque in reprobis, neque in Prq- destinatis post Baptismum manere vi sed Baptismo poenitus auferri: cu eo cqlestis Regni fores omnibus patefiat: quod Lutherani, Caluinist , Puritani, ac Protestantes, in Et is tantum,non autem in Reprobis admittunt. At Romanae Ecclesit Dogma, velut Apostolicum, docent ijdem plane Patres, quos modo retulimus, ac praesertim Augustinus, cuius haec sunt verba: Lauacrum regenerationis purgatd reatu omnium peccatorum, quae humana traxit nativitas,
contraxit iniquitas. At praeter Augustinum, ac caeteros,CD
298쪽
Cons. I. a Srillus Hierosolym .his verbis: Magnum inquit pro. Cyriline.
positum hoc Baptisma, captiuitatis liberatio, peccatorum remiuissio, mors peccati. animae regeneratio, vestimentum candidum,' ignacula anctum, ct indelebile, currus ad caelum, diacis P radisi, Regni caelesiae conciliatio, ct chari a adoptionis mimram. Ijsdem sere Encom ijs sanctum Baptismum prosequi et v. m.
tur Gregorius NaEianrenus, ita scribens et Baptismus Uebis xliti orat culum aes Deum, peret,inatio cum Chri , ei adminiculum, mentis prefectio, caelestis Regni clauis, vitae commutatio Oreui- μ' - tutis depulsio, vinculorumsolutio. En, quam aperte uterque doceat, nullam Baptismo regeneratis post Baptismum ob praeteritas culpas, damnationem timendam este, cum Baptismo omnia vincula dissolui, Regnum coeleste conciliari, ac ipsius fores baptiratis aperiri volunt. HiS per omnico contentiunt Clemens Romanus epist. . Clemens Alexan. lib. I. Psdag. cap. 6. Eusebius C sariensis vitae Constantini lib. . cap. 6 i. Athanasius, vel quis sit auctor, qu*lt. I g Epiphanius in Ancorato . Isidorus Pelusiota lib.3. episto. Is 3. Theodoretus in Epitome divin. institui. cap. de Baptismo: Gaudentius de Exodo tractatu primo: Innocent. I. epist aa. Maximus Taurinensis homil. 2. de Elemos. cuius egregia verba sunt haec: Quaenam es illa aqua, quae consumit . flammas, nec ipsa consumitur d peccatoribus j suae dum per B mis Lptismum infunditur, O ipsa in hominibus, em Tartara restinis Eleemo Dit ardorem Oc. hic uni aquae, O illic tepesit incendium, hic in fonte homo mergitur, ct illic de Tartaro liberatur. Sed
nec mirum, si in Bapti l Sacramento aperiatur infernum, cum tunc quoque remeretiar, ct caelum a.
Docet Romana Ecclesiae Neminem ante Baptismum sanctificari; cui ex aduerso stant, Lutherani, Caluinistae,Puritani,& Protestantes: qui filios Fidelium in utero ante Baptismum sanctos esse autumat. Sed cum Romana Ecclesia stat tota Patrum antiquitas; qui primam hominis sanctificationem Baptismo deserunt. Sic Augustinus, certum, ac
indubitatum hoc semper fuisse Christianae Religionis dog-: Ii a ma
299쪽
is 6 Orib. Consultat. Par. II. d. h. ma verbis disertissimis testatur. Fides Chri sana (lnquio voec neup e dubitat era, qui lauacro regenerationis abluuntur, redimi de Oao. potestate diaboli: ct eos, qui nondum rasi regeneratione redemptisret, etiam paruulos Deo r redemptorum, sub eiusdem diab si essepotesate captiuos. Vides (Lector Augustinuni, cum
. tota Christiana Fide, non modo apertum, Lutheranorum, Caluinistarum, Puritanorum, ac Protestantium se hostem prodere; sed etiam Roman q fidei propugnatorem se exhiabere: dum, & cum eorum sententia tam aperto Marte pugnat, & Romanam doctrinam ad Christianam fidem perti. . nere affirmat. Neque id semel, sed saepe confirmat lib. i. contra duas epist. Pelagianorum cap. II. serm. 6. de verbis Apostoli: & in Enchiridio ad Laur. cap . Ausustino adstipulatur Chrysostomus, qui uniuersalis Ecclesiae senium, in infantibus bapti Eandis, eum semper fuisse tradit, ut primam in Baptismo ab originali peccato sanctificationem acciperent: Hac de causa (inquit infantulos baptietamus , ut
non ins coinquinati peccaue in his addatu ancillas, i III. I , adoptio, haereditas, fraternitas Chrsi, ut tam membra ncomnes; vi spiritus habitatio flat. Atque cum Augustino , &Chrysostomo, caeteri quoque Patres in hanc doctrinam
. . coeunt. Clemens I. epis . . Dionysius Areop. Eccles Hierarch. c. 3. Iustin. orat. ad Antonin. Pium,S qua st 36. Ire narus lib. 3. c. I s. Origenes hom. q. in Cant & EOm. I .in
Lucam. Concilium Nicenum l. lib. g de sancto Baptis na-th. Concit Constantinop. in symbolo. Cyrillus Hierosol. cathechesis. Gregorius NaZiangentis orat. o. Gregorius Nyssenus orat. de Baptismo. Cyrillus Alexandri n. in Ap log. ad Imperat.Theodosium. Cyprian epis. Ioel Melchiades epist. ad Episcopos Hispaniae. Lactantius lib. . diu. instit. c. s. Hilarius in psal. 63. &6 . Ambrosius de Sacram.
lib. I. c. . Hieronymus cot Luciferianos c. g. alis innumeri. Doctrina est Romanae Ecclesiue, aduersus antiquos D natistas, Surianos, Cotorellos, Beguardos; ac nostra tempestate aduersus Lutheranos , Calvinistas , Puritanos, is
300쪽
conm. II. PRIProtestantes . Christum in Eucharistiae Sacramento adorandum esse: Cuius antiquissimi testes sunt,in primis Chrysostomus, qui de Eucharistiae adoratione agens, ita scribit: considera, quas, mensa regalis es apposita; Angeli mens mian iurantes; Isse Rex ades , Omasias oscitans Isordescunt tibi in menta, ct non est tibi curae I at pura sunt, igitur adora, ct communica. Egregie quidem Chrysostomus ;at luculenistius Augustinus , dum ait: Inuenio quomodo sine impietate
adoretur terra , sine impietate adoretur tabellum pedum eius. Suscepit enim de terra terram, quia raro de terra est, ct de camne Mariae carnem accepit Et quia in ipsa carne hic ambulauit, di imam earnem manducandam nobis ad salutem dedit nemo autem ictam carnem manducat, ni prius adoraueris: inventu es, quemadmodum adoratu cabellum pedum Domini, O non olum non peccemus adstando sed peccemus non adorando.
Quid praeclarius e idem reliqui Patres. Dionysius de Ecclesiast Hierarch. c.3. Origenes hom. s. in diu. Euang. loca. Alexand. I. epist. I. c. q. Cyprianus de Coma Domini Cytillus Hierosol. mystag. cathechesi s. Gregorius Narie Zenus orat. I l. de Gorgonia iurore. Ambros. lib. s. de Sacram. c. . is . de Spirita S. lib. 3 cap. I 2. Hieron. in psal. y8 Theodoretus dial. 2. Iustinianus in authentica, de Privile-gijs dotis haereticis mulieribus non pra sandis . , Doctrina est Romanae Ecclesiae, olim Messalianis, minexero Lutheranis, . Caluinistis, Puritanis, Ec Protestantibus insesta: Ordinem esse noua iugis Sacramentus g quam a liquis pm approbat Cyprianus de Cardinalibus christi operibi ivbi inter Sacramenta (receptissim Moto orbe a Cluistiano doctrina ordinem sacrum recenset, his verbis: Docemur, quaest Bapti mi, O altorum Sacramentorum Habnutas nam Bapti tim repeti Ecclesiasticae prohibent Regulae, O
semel Mi catis nulla deinceps manus Iterum consecrani pra- sum it accedere. Nemesacros o ines semel datos iterum Hen
uot. At praeclare tui solet Augustinus, quet fuerit omnium temporum fides de Ordinis Sacrament mi vexbis exprata,