장음표시 사용
301쪽
s s 8 Orthod. constat. Par. II. . . Aug. debo ctuemadmodum sat ordinatio Cleri ad plebem congreganda, 'qu*i Ag, Miam plebis congregatio nonsubsequatur, manet tamen in i ae ordinatis Sacramentum ordinationis: Osi aliqua culpa,quis ab ossicio remoueatur acramento Domini emel imposito non ararebit, quamuis ad iudicium permanente. His suffragatur tota Patrum vetustas Tertuli. exhori. ad castitatem cap. T. Zephyrin I. epist. r. Ambrosi de dignitate Sacerdotali c. q. Hieronymus cotra Luciferianos. Clem Rom. const. Apost. lib. s. c. I o. Dionysius Ecclesiast. Hierarch. c. s. Basilius in Anaphora Syriaca, & lib.a.de Baptis. c. 8. Gregor.NaZian. orat . a I. alter Nyssen. orat. de 3. Baptism. Theophil. Alex.can. 6. Chrysost. lib.3. de sacerdotio. Theodotetus in c. s. prioris ad Timotheum Innocent. I. epist. II. Leo Magnus episto. St. ad Dioscorum: Concilium Ancyranum c. I s.
Doctrina est Romanae Ecelesiae, quam cum Armenijs, &-aldensibus, Albigensibus, Lollardis, ac Flagellantibus
negant Lutherani, Caluin istae, Puritani, ac Protestantes; Et tremam unctionem esse nouae legis Sacramentum, &gratiam conferre. Quam velut ab Apostolo Iacobo tradita, veterum omnium Patru auctoritas comendat. Hanc enim, tanquam Ecclesiae communem, paucissimis verbis statuit Coae. Ni- Concilium Nicenum i . his verbis: Transscto anno debet Sa-- β' cerdos benedicere aquam,ct oleum: non nicut in Baptissim neque
sicui benedicitur Chrisma;sed sicut oleum Insirmorum. Eande quoque, velut Apostolicam tradit Augustinus, ita scri- Aug. lib., . bens: Nec praetermittendum est illad Apostili Iacobi praeceptu. de vilitat. Insirmaim quis in vobis, in lacat Presburos Ecclesi D in Oret ipsim rum per eum, omentes eum Ohosancto in nomino IESU; ct oratio eis abit In mum. Ergo sic roges de te, O pro te seri, sicut dixit Apostolus Iacobus; imo per fomlum suum Dominus . Ipsa videlicet me acrati delibutio intelligitur Spiritus . 3i r. Sanctit picalis tinctio. His consentiunt Ambros: in Missa- Ii. Innocentius I. ep. I. ad Decentin m Augubinta. Ephrem
de Vita spirituali cap. Is . Chrysost. lib. 3. de Sacerdotio.
302쪽
Co II. as svictor Antiochenus in c. f. Marci. Gregorius Magnus lib. Sacramentorum de Feria f. in benedictione Olei: ct alij:
Doctrina est Romanae Ecclesis contra Lutheranos,Caluinistas, Puritanos, & Protestantes: Matrimonium esse nouae legis Sacramentum; quam velut cum tota antiquitate conspirantem approbat in primis, Clemens Alexandrinus his verbis: Sancti atur itaque, quod per verbum perscratur Matrimonium; si covivium se Deo submittat, O cum vero corde administretur in ei certitudine. At egregie, ut Serper Augustinus. In Ecclesia (aio Nuptiarum, non modo vinculum; verum etiam Sacramentum ita commendatum ut noti a
Veis viro uxorem alteri tradere et & de bono coniugali: Usque adeo (inquio illudfoedus initum nuptiale cuiusdam Sare menti res es, ut nec ipsa separatione irritumst. Hanc ipsain fidei doctrinam, velut sacram, confirmant Martialis epist. ad Tholosanos, cap. v. Tertullianus de Monogamia cap. S.Cyprianus de disciplina, & dono pudicitiae. Lactantius in epist diu instit. cap. 8. Ambrosius de Abraham Patriarcha l. i. c. T. Hieronymus in c. I s. Matthaei. Basil. de vera Vi ginitate cap. 8. Chrysost.in psal. 3. Cyrillus Alex. lib r. in Ioan .c. 22. Theodoretus in epist. diu.decret. cap.de Matrimonio. Innocentius I. epist. s. Fulgent. de fide ad Petrum cap. 3. & alij plerique. Doctrina est Romanae Ecclesiae,quam post Montanistas, Nouatianos, Audaeanos, Messalianos, Iacobitas, Armenios, Albigenses, atque alios priscos sectarios, Lutherani, Caluin istae, Puritani, ac Protestantes improbante Peccatorum consessionem coram Sacerdote sectedam esse: quain tamen antiquissimam esse probat Clemens I. his verbis: Si forte in alicuius cor, ut i liuor, vel in delitas, vel aliquod malum latenter irrepserit; non erubescat, qui anime suae curam gorti, consiteri haec huic, qui praeest ut ab imoper verbum Dei. O consilium salubre curetur. En singularem peccatorum consessionem, quae Sacerdoti in auribus fieri debet, ut per absolutionis remedium Peccata curentur. Plis consentanea trag
303쪽
di 6o Orth. Cossultat. Par. II. tradit Cyprianus in libro de Lapsis, ubi inter alia, luec vera Cypr anui habet: Confiteantur singuli, quaeso voraratres, delictum, ili. ' sum; dum adhuc qui deliquit, in eculo est dum admitti eius
conses o. otes; simiatisfactio , ct remissio iam per Sacerdotes, apud Dominum grata est. Huic doctrinae velut antiqui simae, & ab Apostolis traditae, iubscribunt alij quoque vetusti istini Patres. Dionysius ep 8. ad Demophilum Ireneus
lib. I. c. q. Origenes cap. a. in Leuit. Athanasius sermone sua illa verba, Profecti in pagum, &c. Basilius in quaestionibus breuioribus interrogat. ea v. Cyrillus Hierosolym .cathechesi i. Chrysost. hom. D. in Ioann. Laetant. l. s. instit. c. II. Ambiosius, exhortatione ad pqnit. agendam. Pacianus, Paraenesi ad psaltentiam. HieronymuS in c. io .Ecelesiast. Leo Magnus epiit. 8o. Caesarius Arelatem homil. .
Gregorius Magnus homil. 6. super Euangelia: At omnium praeciarissime Augulta in lib. s. de Visitatione Infirmorum; Aug. lib. i. cuius sunt illa vel ba: Sum quidam, qui sebi adfatalem EF
de visit. In cere ausumant, sis si Deo mi nihiI occultum est,sua constem- tur crimIna . Nola it euim , aut crubescunt, siue dedignantur ossenderes Sacerdotibus, quos tamen luter lepram Ocern re per legislatorem Dominus constituit. Sed nolo ut ipsa cecinapis opinione, quareno confundaris consiteri coram Domitii Uncario, tabefens prae rubore, P. I ceruico us prae indignatione Nam ipsius humiliter subeandum es iudicium, quem Dominus non ad natur Vicarium. Ergo ad te inube roges Sacerdotem,
ac ipsum conmentiarum tuarum p initus participem. - At, ne Lutherani, Caluiniani, Puritani, ac Protestantes eo diffugiant, quod se non soli Deo, sed etiam Sacerdotii sua peccata confiteri dicant: nam cum ea tantum in genere, non autem in specie aperienda cxistimant, ab antiqua doctrina recedunt: quos idem August. posteriori capite redarguit: ubi postqua purae, ac integrae Confessionis con-ith, ibia siclen ae modum docuit, tum concludit his verbis : Con
e. t. tere igitur, chare mi, Nomise imus, quae te remordent agitia
dete specia iter , quescissi specialia. .
304쪽
Imagines, pia religione a Christianis colendas esse ; quam post Manichaeos, Arrianos, Bogomilos ,&VValdenses Ddololatriae damnant, Lutherani, Caluinistae, Puritant, de Protestantes. Attamen eam, non modo ab omni Idolol triar vitio liberam, scd orthodoxam, antiquam, ac sacrosanctam esse , antiquissimi Patres tradiderunt. In quibus Allian. la-
est Athanasius strenuus Catholicae Fidei propugnator, qui tig
ad Antiochum Principem scribens de Imaginum cultu, ex tioch. P. in totius Ecclesiae consensu, his verbis disserit. Ab sulcauito cip. c. 38 ut quema Adum Graeci.faciunt, nos Chri etiani tanquam Deos imagines adoremus. Auesectionem duntaxat, Ocharitatis nostra Hudium erga Auram persenae, per Imaginem expremae, d claramus . Itaque lignums A quod iam erat Imago , Amra deleta sit, tanquam inutile comburimus . iluemadmodum igitur Iacob, cum emet e vita discessurus, fastigium viisse Ioseph, adorauit, non virgam imam honorans ed eum, qui virgam tenebat; ita nos Chri Fiani, non alia ratione Imagines colimus. En quo sensu Bomana Ecclesia, Christi, ac Sanctorum Imagines colendas docet. Eodem plane, &Basilius, iantiquam Ecclesiam eas religioso cultu prosequutam suisse, contra Iulianum tuetur his verbis: Hi Ionas Imagiuum IasI.eotiti Sanctorum honora, ct palam adoro: hoc enim a sanctis Patri- Iul.bus no es prohibitumsed in omnibus Ecclesiis no is eoru historias erigimus. Vides (Lector quam dispari affectu antiqua,& Apostolica Ecclesia erga res sacras ferretur, ab eo, quo Lutheranorum, Caluinistarum, Puritanorum,& Protestatium Ecclesia hac tempestate assicitur. Quod si Imaginum cultus a sanctis Patribus (ut testatur Basilius non est prohibitus; quid est, quod illum Lutherani, Caluin istae, Protestantes, ac Puritani prohibent, ac Idololatriae insimulant, nisi quod antiquam fidem euacuant Caeterum, quod cum Athanasio, ac Basilio caeteri quoque Patres in eadem doctrina conueniunt. Eusebius Caesar. Eccles. hist. lib. I. c. i . Gregor. Nagian Z. de Laudi- '
305쪽
ris et Orthod. Cons. Par.II. bus S . Theodori: Chrysost in liturgia: Tertullianus lib. r. aduersus Marcionem cap. 2 2. Hieronymus epist.2 T. ad E stochium: Augustinus, vel Auctor librorum de visitat. Infirmorum inter opera Augustini I 2.c. 3. Gregor. Turonensi de gloria Martyrum l. i . c. 22. Gregor. Magnus l. T. epi. 3
Damasus in Potificali de S. Siluestro: & viij quamplurimi. Doctrina est Romanae Ecclesiae, Traditiones Apostolueas, & Ecclesiasticas , quae in Ecclesia ab ipsis Apostol rum temporibus custoditae sunt, summa Religione ab omnibus seruandas esse: quam conuellere nituntur Lutherani, Caluinistae, Protestantes, & Puritani: sed eam antiquisesimam esse Ecclesiae disciplinam,testatur in primis Basilius, his verbis: Dogmata, qua in Ecclesia prae cantur, qv.edam e habemus ex docti in cripto prodita, quaedam rursus m A solorum traditione in m Demo, idest, in occulto tradita recepia , mus quorum utraque parem et Im habent ad pietatem, nec his qui quam contradicit, qui quosne, vel tenuiter expertus es, qvsint iura Ecclesiasticata, .
vides (Lector quam antiquae sint in Ecclesia traditiones, & qualcm vim, atque auctoritatem sibi apud veteres illos Patres vendicauerint, cum eas cum ipso Dei verbo compararunt. Alterum quoque huius doctrinae antiquitatis testem Chrysostomum accipe: qui explicans illa Apo-c Mysania, stoli verba: State. Oteneterr iditiones (ait Hinc perspicuu n . -ο Π τ- est, quo non omnia per EpiHolam tradiderunt sed multa etia ' escriptis, ct ea quoque sunt e digna . Luamobrem Eccl(siae quoque traditionem censeamus esses de dignam . Ut tradia tio, nihil quaeras amplius. Hinc Augus mus celebrem illam. Regulam toto Christiano orbe decantatam deprompsit.' uodetini aerii(inquit tenet Ecclesia, n c Concili' i titutum; non ilia. emper retentum est: non nisi a dictoritate Apost ca traditui. q. c. a se recti me creditur . Ex quo (Lecto io tibi facile perspectum esse potest, quam sacra illa Patrum ant quilas Ecclesiae auctor tatem semper religiose suspexerit: ita ut quae ab ea tra uua tu . ex Apostoli a doctrina, abique ullo discri inme
306쪽
GUE. II. 263 manare crediderit: quam tamen nostri temporis sectatis ita
floccipendunt; ut nec ulla fide dignam sie censeant. His aliorum quoque Patrum restimonia accedunt. Te tulliani de corona milit. c. a. 3. q. Dionys. de Eccles. Hierarch. cap. i. Papiae lib. q. Clementis Alexand. lib. s. strom. Athanasij ep. ad omnes Orthodoxos. Irenari lib. s. c. q.Origen lib. i. de principijs. Epiphanis haeres or. & 3. CyrilI.
Alexandr. homil. 8. Atr. brosis de fide l. 3.c. T. Hieron. Diat. . aduer. Lucifer. Leonis I. serm. a.deIeiunio; Gregorij lib. v. epist. 6i & aliorum, quos praetereo. Doctrina est Romanae Ecclesiae, aduersus Marcion istas,&Manichaeos, atque hac nostra tempestate contra Luthera nos, Caluin istas, Puritanos, ac Protestantes; sanctorum Reliquias pie seruandas, ac religiose colendas esse et quam olim vetus Ecclesia, non tam icripto, quam usu ipso Apostolicam esse declarauit, ut testatur Cyrillus Alexandri his verbis: Sanctorum Emas honoramus; ac velut in praeclari impet
imorum virtutis , magnitudines. animi praemium, ac merce- Dam ase. li. dem nunquam intermorientem Uss memoriam rependimus. 5. P rat. IEam vero, tam strenue, ac luculenter Hieronymus a duc
sus vigilantium tuetur; ut mirum sit,quo pacto Lutherani, Caluinistae, Puritani, ac Protestantes contra Hieronymum antiquae doctrinae propugnatorem pugnare audeant. Audi(Lector Hieronymum cum vigilantio dimicantem: Ais V ' t(inquit Uigilantium os fetidum rursum aperire, O putarem a patium. purcissimum contra Sanctorum Martyrum proferre Reliquias in nos,qui eas scipimus, appellare Cinerarios, ct Idololatras, qui hominum mortuom os a veneramur. O infelicem hominem, O omni lac, marum fonte plangendiam; qui h ec dicens, nem intelligat se esse Samarita um, , Iudaeum, qui corpora mo tuorum pro Immun iis habent. Vtinam ( Lector haec tantum Vigilantio, non autem , Lutheranis, Caluinistis, Protestantibus, ac Puritanisa Hieronymo dicta e sIent. At si causam expetas, cur sanctor tim. Reliquijs honor habendus sit, eam paulo post his verbis
307쪽
explicat: Nonoramus autem Reliquias Mart rum, ut eum, cuiussum Mart res, adoremus honoramusseruos,ut honosse
. uorum redimisi ad Dominum, qui ait: qui vos suscipit, me su--fcipit. Si non honorandae sunt Reliquia Mart rum, quomodo legimus: Pretiosa in conspectu Domini mors sanctorum eius ICum Hieronymo pro hac doctrinae antiquitate pusnant, Clemens Rom. cost. Apost .lib. 6. c. et v. Eusebius Caesarie n. Eccles. hist lib. . c. i q. Magnes contra Theosthenem lib. . Iasii .homil. in psal. I 33. Cyrillus Hierosol. cathechesi i 8. Cregor. NaZiaZ. orat . .& q. Chrysost. laudat. in martyrem Ignatium, & hom. 66. ad Pop. Antioch. Pius I. ep. r. ad Iustum. Ambrosius lib. s. epist. 8 s. de lib. Io. epist. 8S. Prudentius, hymno de S. Eulalia. Russin. Eccles his . lib. a. c. 28. August. de Civit. Dei, lib. I. c. i 3.&lib. 22. c. 8. Paulinus Nolanus,natali 6. S. Felicise Eucherius hom. de S. Blandina Lugdunesi. Gennadius de ecclesiast. dogmatibus c. s. Atque ut huic tandem probationi finem imponam. Docet Romana Ecclesia aduersus Lutheranos, Caluin istas,
Puritanos, ac Protestantes; Monasticam vitam, tanqUam
Euangelicorum Consiliorum obseruantia praestantem,&perfecta Christi imitatione fulgentem , apud homines sa-ciam, ac venerandam esse: quae doctrina, ut antiquissima est, ita omnium sere veterum Patrum ore laudata . Huius primus Encomiastes est Dionysius, qui Monachorum insti-Dionv. Ee- tutum miris laudibus effert, his verbis . Initiaudorum om- Π:q nium (inquit excellentior, a ublimior ordo , Monachorum misancta di tinctio; expiatione omni , tota virtute, vique exametissim uarum operationum castitate mundata omnis item
sacrae operationi piritualiter speculatrix, ct particeps facta . Chrysostomus aduersus Monasticae vitae vituperatores integros libros scripsit, in quibus mirifice Monachorum viatam commendat. In his haec inter alia habet: Monachi concit c lib. uer tionem plane caelestem elegerunt,nihilq. deterius Angelis eflubet. I. sectisunt . Ut enim istis nuta inest inaequalitas, nec ab acce IIbus, ecundisq. rebus gloriantur elati, ab extremis majis, O
308쪽
incommodis oppressium te sed omnes pariter in gaudio, ct quiete ummae. illa, ct caelesti gloria exultante ita ceri quoque perspicias in Mona tirps. Denique Monasticum institutum
adeo antiquum, atque Apostolicum esse , ut non aliunde, quam ab Apostolis originem traxerit, tradit Cassianus his Io. Cassian verbis: Itaque (aio Caenobitarum dissiplina A tempore praedi- Oli t. 8, rationis Apostolicaesumpsit exordium. Nam talis extitit Hi r obmis omnis icta credentium multitudo, quae in Actis Apost
lorum ita describitur: Multitudinis credentium erat cy Unum, Aet. .
O anima una, nec quissuam eorum, quae possidebat, aliquid suum esse dicebat. Cum his caeteri quoque Patres in eandem doctrinam conspirant . Eusebius Caesiariens. Eccleshist.lib. r. cap. 16. Athanasius in Vita S. Antonij. Basil. de instit. Monachorum, serm. a. Ephrem Paraenesi s. Gregorius Na Eian Z. orat. I .in Apolegitico: Epiphanius hqresi 8 o. Oresie sis de institutis Monasticis et Ambr. epist. 8a. ad Ecclesiam Vercellensem: Hie ronymus epist. II. ad Marcellam
cap. 6. de a a. ad Eustochium, cap. is. S aduersus Vigila tium cap.6. August. in psal Is a. & lib de moribus Ecclesia Catholicae cap. si . Paulinus Nolanus epist. 3. Paulus Orosius lib. q. cap. 33. Hilarius Arelat. in vita S. Honorati: Leo Magnus epist. yr. ad Rusticum Narbonensem cap. II. Caesar. Arelat. ho m. 28 Isidorus Pelusiota lib. I. epist. Ias.& a 8. &alij quamplurimi. At quid pluribus opus est(Lectore Si Romana fides
omnes haereses in orbe grassantes antecessit; ac tunc iam
in Ecclesia erat, cum nedum haereses existerent; quod inde potissimum manifestum est, quod uniuersae haereses cuncea ipsa fide, quam modo Romana Ecclesia colit, aperto Marte pugnarunt; ut ex his, quae dicta fiant, facile colligere vales. Rursus, si a Romana fide cunctae haereses, velut ex pingui oliva oleastra, & de vite sarmenta inutilia exierunt, ut testatur Augustinus; quod ipsa res quoque clamitat : Dicant Lutherani, Caluinissae, Protestantes, & Puri, )-hhec tant quaenam tunc Ecclesia vigeret, cum antiquae haereses Lb. i. c. s
309쪽
166 Orthod. Consul Par. II. Ecclesiam inuaderente Num forte tunc, aut Lutherani, aut Caluin istae, aut Protestantes, aut Puritani aderant, ex quibus illae discesserint. An non tunc Apostolica, ac Romana Ecclesia florebat , a cuius doctrina Cherinthus, Ebion , Nicolaus, Marcion ex id runt, ac caeteri quoque posteriores Haeretici, qui hos successu temporum sequuti sunt, exorbitarunt e Iterum, si Romana fides uniuersas haereses , quacunque Ecclesiae tempestate erupentes persecuta est, peremit, eintinxit, ut superius demonstratum fuit: ex quo omnibus haeresibus superiorem, & antiquiorem se apertiis me ostendit.
Denique si Romana fides, vel co solo titulo, quo Catholitica est, & Catholica nuncupatur, sola est, quae verae fidei antiquitatem possidet. Quid dubitas (Lecto D veram illa,& Apostolicam agnoscere, atque eidem te ipsam tuto comittere Na si ex Tertulliano constat; id verius esse, quod prius, id prius quod ab initio; id ab initio, quod ab Aposto
lis , omnium veterum Patrum consensione, traditum est.
Illud quoque tibi exploratum esse debet; Romane Religionis fidem solam veram, atque Apostolicam esse, quae omnibus haeresum sectis antiquior, cum Apostolica fide, summa doctrinae consanguinitate coniungitur. Neque ullum commutatae Religionis periculum pertimescere debes: neque enim sine Dei consilio ad Catholicae, ac Romanae fidei amplexum vocaris: cum in hac via Duces habeas Apostolos, Euangelistas, Doctores, Ecclesiam Catholicam, qui cum erroris Magistri esse no possint verae tantum fidei sua sustragia ferunt. Quo fit, ut cum nullam, praeterquam Romanae Ecclesiae, fidem commendent: eam tuto tibi amplectendam proponant. Postremo, hic quoque prudens Consiliarius, nedum Comes,ac familiaris tibi Augustinus adiungitur, qui dum in Manichaeorum secta versaretur, hoc sacrae antiquitatis vinculo olim ad Romanam, & Catholicam Ecclesiam adduci, atque in
in ea alligari lubentissime tulit, ita scribens : Musta junt,
310쪽
t. Iri. a 6 qua me in Catholica Ecelere a gremio lammme teneret. Tenet consensio populorum, O Gentium; tenti auctoritas vel late
cONSILIUM TERTIUM. FIrmis lene, O nullatenus dubita (Falsae Religionis,
olao Romanam em, ac Religionem, ex quo ea in orbe disseminat afuit, ita omnium locoram,ae Gentium c emonem, ubicunque ea dissus es bi veniae G vi a que uua prorsustii mutatione, aut dogmatum variatione, eadem ubique, O in omnibus semper extiterit, O mi tac proindesolam veram , Catholicam erae.
Si huius Regulae probationem quaeras (Lector nihil ea luculentius esse potest his, qui Romanae fidei naturam, ac
conditionem non ignorant. Quae sanE ea est, ut a primo suae natiuitatis exordio, ad haec usque tempora, nuga v n- quam locorum intercapedine dissuta, nulla Gentium, ac populorum dissensione concisa; ita semper ubique in om- 'nes totius fere orbis terrae plagas, ac gentes, una, eademque diffusa fuerit; ut idem semper ubique docuerit, idem praedicauerit; idemq. ab omnibus, ea docente, creditum suerit: ac proinde non immerito Catholicae nomen iam olim sortita suerit, ut eo se nomine, & veram esse declararet, & ab haereticorum sectis, quae fidem non uniuersalem, scd sim gula tem locis, ac perionis alligatam habent, seipsam discernetret ., At, quamquam ipsa rei experientia, quae a nemine n gari, aut dissimulari potest, amplissimus huius Regulae testis esse posset; eam tamen praeclara quoque argumenta
probant Nam in primis, quod ad uniuersalitatem locoruspectat; Fidem Romanae Religionis eamdem semper ubiq;locorum diffulam esse, ac semper in posterum esse diffundendam, prob at Hieronymus, ex testimonio Apostoli, qui
ad Romanos Icribens, eorum fidem tanquam uniuersalem, Rom. i.