장음표시 사용
321쪽
a 8 Orthod. Consultat. Par. II. bitandum est: quod hactenus in Romanae EccIesiae fidere
periri, non obscure demonstraulinus . .
Neque te moueat (Lector quod nonnulli Romani fidei
aemuli potius, ac detractores, quam aequi aestimatores, ae Censores, aduersus illam leuissime ob ij ciunt: nimirum s Romanam fidem, aut Ecclesiam, Catholicam, aut Vniue salem esse non posse; cum sit particularis, ac Romani ta tum Episcopatus terminis occlusa: nisi Romanam Ecclesiam, ac Episcopatu ubique diffusum esse doceamus: quod plane dissentaneum est credere. At, quamquam id facile, ex his, quae hactenus de Romana fide expIicata sunt,disso ui posset: attamen, quid de eadem Romana fide sentie dum sit, Iuculentius accipe. Romanam fidem, aut Ecclesiam, non ea ratione Catholicam, ac Uniuersalem nuncupamus, quod vel Romanus populus, vel Romanus Episcopatus ubique diffusus a no, bis asseratur: id enim a ratione dissentaneum est. Neque enim Romana Ecclesia, que ex Romano populo colligitur, cuncta terrarum spatia occupat; aut Romanus Episcopatus cunctos orbis Episcopatus absorbet: sed Romanam Ecclesiam idcirco Catholicam , ac Vninersalem appellamus. Primo, quod ea sit caput,radix, & origo omnium Ecclesiarum ex qua caeterae orbis Ecclesiq, seminis traducem acci piunt, nomen, remq. sortiuntur, ut sint taboles Ecclesiae Catholicae. Nam, ut Tertullianus ait: omne genus ad origian suam censeri debet. Erunt itaque tot, et Oniae Eces et Una illa ab Apostolis prima, ex qua Omura.
Secundo, Quia in Romana Ecclesia, Apostolica fides
semper integra, ac sartatecta seruata fuit, ex qua in caeteras Ecclesias vera fidei doctrina emanavit; ut testes sunt, CPrillus Alex.lib. . Diat. de Trinit. Hieron ad cap. s. Amos, vi Rustinus in explicatione symboli. Tertio, quia Romana Ecclesia tum ob Apostolicam fidem, cuius fidelis semper custos, ac depositaria suit: tum et obpreeminentia, quam
322쪽
in omnes orbis Ecelesias, velut Caput, ac MagIstra, sem per exercuit ; apud veteres Catholicae se in per cognomen sortita fuit; ita ut apud illos Romana Ecclesia, pro Ecclesia Catholica, ac uniuersali haberetur: ut testatur Hieronymus, contra Ruffinum, his verbis et Si Romanam Mem saam dicit, ergo Catholici sumus. Proinde, ac si idem esset Romanam fidem tenere, & Catholicum esse: idipsum quoque docet Ambrosius, in orat. sunebri de excessu fratris sui S tyri, ubi ait: Satyrum a quodam Episcopo percontatu fuisse; Utrumnam cum Episcopis Catholicis, hoc est cum Romana Ecclesia conueniret ex quo liquet apud Ambrosiu,
ac caeteros Patres tantundem fuisse Romanam, ac Cath
Iicam Ecclesiam: quod ea potissunum ratione factum est: quod Patres uniuersi Romanam Ecclesiam, tanquam omnium Ecclesiarum Matrem, & caput suspicerent, ut ex Irenaeo, ac Cypriano demonstratum fuit.
- Ita etiam de Romana fide dicendum est: quae non propterea Vniuersalis appellatur, quod ea in Romano Episcopatu tantum vigeat; quasi Romanus Episcopatus ubique diffusus esset, aut ubique diffundatur, sed quod omnes t tius orbis Episcopi fidem a Romana Ecclesia hauriant, &Romanam Ecclesiam eam esee agnoscant: in quam (ut ait Irenaeus Apostoli, velut in repositorium diues, omnia quq sunt Veritatis, contulerunt. Ex quo sane manifestum sit, Romanam fidem iure merito Catholicam, ac uniuersalem Muncupari; quado ea totius verae, ac Apostolicae fidei fons est, a qua in omnes totius orbis Ecclesias Catholicae fidei rivuli diffunduntur. -υ: Quarta ratio em quia sicut Ecclesia propterea Christi via dicta fuit, ut vera Ecclesia ab Infidelium turmis discetianeretur: Ita etiam Romana cognominata suit, ut ab haer sibus, quae Christianae Ecclesiae sibi nomen arripiunt, velute erto symbolo dignosceretur: Is quippe mos oliin fuit, cuhaereses in Ecclesiam grassarentur, ut Episcopi vicissim communicatorias literas mitterent, quibus se c um Roma-
323쪽
a 8 o Orthod. Conse . Par. ff. nae Ecclesiae fide , ac communione conspirare profiteretiatur: bt alias declarauimus atque inde Catholica Ecclesia
Romana cognominari coepit. Postrema tandem ratio est. Quia Romana Ecclesia sola est omnium te inporum uniuersalis, ut patet laxiptegra, ne que unquam incorrupta successione Romanorum Ponti cum, ex qua Irenaeus, Tertullianus, Augustinus, O caeteri Patres veram, ac Catholicam Ecclesiam collegerunt. Igutur saltem ex hac uniuersalitate Catholica Ecclesia Romana appellari debet. At neque quod assirmant, intelligunt et cum existimant Romanam Ecclesiam, quasi una ex alijs, particularem tam tum esse: nam etsi Romanus Episcopus singularem tantum
Ecclesiam, quae Romae est, complectati : attamen, quia
Romanae urbis Episcopus a Christo etiam Episcopus Orbis institutus fuit; idest, omnium Ecclesiarum, quae in toto orbe sunt, Caput: inde quoque Ecclesia Romana Catholicae agnomen nacta est 1 ut quoties Romanam Ecclesiam, absque discrimine appellamus, Catholicam, ac uniuersa
Habes itaque jector quo sensu, tam Romana Ecclesia, quam Romanae Ecclesiae fides Catholica dici debeat. H bes Romanam Fidem, ac Religionem, ex quo a Christo in Petro fundata, & ab Apostolis disseminata suit; eadem per cybi dia omnia Ecclesiae tempora, loca, ac personas diffiisam:&vait. Ecel. Domini luce perfusam (vt Cyprianus ait instar solis, per orbem quidem totum Catholicae fidei radios porrigere
unum tamen fidei lumen esse, quod ab ea manans ubique, ac per omnes diffunditur: quae vera proculdubio, ac Apostolicam eam fidem, ac Religionem esse ostendunt. Rel, quum est, ut quod solerti illo tuo ingenio non obscure cinprehendis, animi quoque sinu alte reponas; atque auidius . ivt par est amplexeris . Siquidem fortius a veritas est, quae ipsos etiam reluctarici animos ad sui amorem, & am
324쪽
ruptam fidem auersaris Romanam sidem, ac Religi nem, ex quo Apostolicosemiue satafuit; integram semper, et incorruptam ad haeciaque tempora prema lase: ac propterea in veram, et fossicam amplexandam esse. Non meum (Lector iled Apostoli hoc olim consiliuinfuit, cum ad Corinthios scribens, ait f. Obsecro vos ratres, per nomen Domini nostri I E S E chriai, ut idipsum dicatis omnes, et non sint in vobis schismata et sitis autem persem in eodem ensu, et in eademscientia. His enim verbis Apostolus fidei unitatem, quae ex persecta illius integritate constat, magnopere cunctis veram fidem, ac Religionem quaerentibus commendat: Maximeq. cauendum monete ne aliud dicant, aut loquatur, quam quae Spiritu Sancto affati, loquuti sivit Prophetae, Apostoli, atque alij sancti Dei homunes. Insuper ne aliud in fide, ac Religione sentiant, quam quod antiqua Patrum fide, ac populorum consensione receptum est: neque aliud sciant, quam quod ab omnibus semperscitum, ac creditum fuit: denique fidem ita integram, ac sartaintectam seruent, ut eam in sectas non di rumpant, aut schismatibus dilacerent. Denique si qustas, quid sit adipsum dicere,a schismatibus cauere: ac in eodem sensu , Sscientia persectos esse rid est unanimes in eadem fidei doctrina permanere; idem semper cum antiqua fide ssentire: Neque ex ea quicquam unquam praescindere , aut . immutare: Nuquam enim apertius veram Religionem dei monstramus:quam quum illam cum ea Religione, quae tum Apostolorum, tum sanctissimorum hominum tempestate colebatur, conspirat e ostedimus: Neque x nquam Cath licae Religionis fidem tui ius aduersus passim grassates habgei S tuemur, iquam cum intdgrum, atque unanimem im
.doctrina fidei consensium antiquitate roboratum Gemus
325쪽
x8, Orthia Cons. Par. II. ac populorum consensione firmatum, nunquam nouis doctrinis interruptum, nunquam in paries dissedum, nunquam immutatum proferimus.
Id facile ex antiquartim sectarum casu (Lemio tibi pet
spectum esse potest, quae sim viaiq. ab una, ac Catholica fide diuuls in varias fidei doctrinas discindi coepere: mox earum interitus sequutus est et Diuisum es cor eorum (inquit Vates nunc interibunt. Nam quemadmodum cor, quan diu integru permanet,hominis incolumitatem fouet: quod si in plures partes dispertiri contigerit , protinus ad interi tum ducit. Non secus Religioni acciditum ea siquidem quandiu una doctrinae pax, unus sensus viget neque in his, quae ad fidem spectant, alter ab altero discrepat; sed pinnes inuicem inter se,& cum antiquitate colpitant: pr fecto nulli dubium esse potest, quin hoc consensu, tanquaverae fidei nutritione,uniuersu Religionis corpus incolinta seruetur. At vix in fidei doctrinam schisinata irrumpunt, doctrinatum dissensiones, dogmatum bella, immortalia cum antiqua fide dissidia Religionis arcem occupant mox veluti disrupto, ac conciso corde fides ad interitumTapphtur; sine in vere Religionis locum iure edunt,mendacium vel itatem expelliu vera fidei doctrina iugulatur, ac rudem
Neque secus euenire potest, cum Dei sententiaratu sit.
Omne Regnum in se sum diui um destilari L Quod si quotidiana Lxperientia admonet, tunc maxime regna, ac imp riasiorere, cum pacis, ac concordiae bono potiuntur; V
uersi nam. tunc ad publicam Regni utilitatem ; conspiratia eo celerius ad casum properare, cum ciuilibus, ac in t stinis bellis discinduntur. Hoc ipsum & in Religionis statu licet intueri, in quo dum fidei pax mutuo fidei consen ac doctrinae concor dia foueri conlpici tui lumina Christianis rebus tranquillitas exorietur. Religionis splendor, si pernae veritatis luce affulgente, per orbem donge lateque
diffinditur : quod si eam fidei altercationibus, doctrinarii
326쪽
mox velut offusis tenebris Religionis splendorem evanescere, veritatem exulare, fidem obtruncari, sacrum q. Religionis regnum,uelut in partes dissectu, mdc solari, ac tandem ruere necesse est. - .
Atque hinc primum (Lector tibi argumentum ducere licet: quod Romana Religio, integram semper fidei unitatem apud se sartamtectam seruauerit: quandoquidem ab orbe redempto ad liqc usque tempora immota, constans, inconcussa aduersus tot ingruentes haereses perma sit. quod sane unquam assequi non potuisset; nisi eam fidem, in qua vera Religio fundata est, apud se integram retinuisset. Porro haec fidei integritas, quae Romana Religio, tanquam illustrissimo quodam vinculo, verae,& Catholicq Re ligioni copulatur, ita omnibus perspicua est: ut eam nec ipsi aduersarij inficiari audeant; qui cum uniuersa pene R manar Religionis dogmata aggrediantur, ubi ex praua s
erarum scripturarum interpretatione aditum sibi ad ea impugnanda patefactum inueniunt et cum tamen huc peruet nerint, velut aperta veritate conuicti, ora comprimunt, &garrule loquacitati silentium indicunt: neque aduersus manifestissimam veritatem toto orbi illustrem, atque conspiacuam effutire audent. Amplissima quippe, ac propria Romanae Religionis dignitas, atque excelletia haec esse agnoscitur: ut fidem non solum uniuersalem doceat; sed etiam ita integram seruet, Vt neque ulla ex parte mutilatam, neque temporum lapsu immutatam proserat. Id vero (Lector ut tibi luculentius pateat: Haud ignorare debes: Ea,quae nobis credenda proponuntur, duplici in ordine constituta esse. Primus est earum rerum, quae apertum in scripturis fidei testimonium habent, atque ex expresso Dei verbo nobis innotescunt, quibus eo ipso, quod a Deo credendae praecipiuntur, summa fidei necessistas coniuncta est. Alter vero earum, quae non expresso, sed
tacito Dei Verbo Apostolica traditione nobis insinuantur,
327쪽
di Oreboae Consi . Pis. II. quae cum a Deo clametsi tacite) preceptae sint, parem cum ecteris dogmatibus fidei auctoritatem sibi vendicant: at que hq sunt, quas Apostoli a Domino singillatim acceperunt, ac traditione nobis reliquerunt: quas Ecclesia, velut earum fidelissima custos, ac repositaria passim nobis credendas proponit. Haec enim sunt tanquam quaedam Eu
gelicae fidei fragmeta, quae maioribus fidei articulis palam orbi dispensatis, Christus Apostolis colligenda mandauit, ne poenitus interirent. His plenos cophinos Ecclesia studiose seruat, ex quibus fidei dogmata Apostolica traditione collecta, ac sibi commissa, fidelibus aperit; nec ulla interire sinit. Porro uniuersa haec fidei dogmata, quae nobis parti m exscripto Dei verbo , partim ex tacito credenda proporenuntur. Romanae Religionis fides ita integra seruat, ut eae his nihil unquam minui, nihil detrahi passa fuerit: quod ipsa rei evidentia loquitur. Nam hqc sunt, quae iam a priscis temporibus Romana Ecclesia summa religione custodie da curauit, ut testis est Basilius de Spiritu Sancto cap. 23. aillius. Dogmata (inquio qua in Ecclesia praedicantur, quedam habemus ex doctrinascripto prodita, quadam rursus ex Apostolorutraditione in an fierio, iam in occulto tradita recepimus, quorum utraque parem vim habent ad pietatem, nee ise quissuam contradicit. Qua vero pietate ac integritate ea a Romana
Religione seruentur, declarat Agatho Romanus Pontis. . ad Constant. Imp. Heracl. & Tiberium. Haec est (i Agatho , quio persecta nostrascientia, ut terminos Catholicae fossi lica ei, quos urique hactenus Apostolica Sedes nobiscum, O tenet, ct tradit, tota mentis , dia conseruemus. Ium post pauca. ) Haec nos Apoclo ira, ct Euangelica traditio, Sancto. rum Patrum Magi rium . qu.e sancta Ap olica, atque Catholica Ecclesia, O venerabiles nodis ipiunt, iussituisse
morabantur. Ex quorum doctrinis haec recolligentes ea breuia late perstrinximus. Hoc enim credimus, quod per traditu nems olicam accepimui, cuius auctoratatem in omnibus sequi
328쪽
mur: a qua O inclitutos hoc ipsum nos rae humi litatis predecessores cognouimus quam ct urique ad emseruara nobis e per vitam , e per mortem optamus. Haec Agatho et ex quo perspicuum est, quam ardens fuerit semper totius Roman qReligionis in Evangelica, ac Apostolica fide integre se uanda studium: Nam cum omnibus hqresibus id commune sit, ut fidem ita inter se dispertiantur; ut integram nunquam retineant: quod suis olim temporibus Augustinus lib. de unit. Eccles. c. f. haereticorum sectis exprobrauit. Ohaeretica insania (ait quod non vides, credis mecum, quod otia A gui
des, ncn credis me, in 'eius mecum exaltatum Chras um supervios, quod non vidimus, ct negas gloriam eius super omnem
terram, quod Vidimus. Vbi hoc argumento agit Augustianus, s t discissam eorum fidem esse demonstret. Nostra vero hac icmpestate adeo apertq inter Luttieranos fidei sectiones vigent, ut nec integra, nec constans unius articuli fides apud illos inire niatur,ut testis est Nicolaus Sel necΚe rus Lutherista ad Psal. III. ubi de Lutheranorum disco dia haec scribit. De blica d cordia in Ecclesia 'utheraues s.lheeR,. non era, quod interroges. Loquor autem non de ea discordite tui. quae nobis necessario de ei doctrina cum Pariclis, atque alibi haereticis intercedit ed de ea, quae tuter nos ipsis es, qui puram nos Euangelv doctrinam habere gloriamur. Mota etenim sunt certamina, atque rixae de rebus adlaphoris,de bonis operibus, dei itia coram Deo, de libero arbitrio, de praesentia, ct participatione corporis, ct anguinis Chricli in Caena, de humanitate Chrisi, de eius ascensione, desecione ad dexteram Dei, de obiis
quitate, deq. rebus alvs . Ibi rixandi,atque contendendi, neque nis es, neque talus modus,
De Caluinianis quid opus est dicere, cum fidem inter se ita dilacerent, ut no modo Apostolicas traditiones reij-ciant, neque tantum ipsos expressos fidei articulos mutilent, obtruncent, corrumpant, ut superiori Consilio demonstratum fuit: sed etiam iptas fidei fontes exsiccent, ac
ipsos canonicos libros ita dilanient, ut hos quidem pro lu. N n bito
329쪽
18 6 Orth. Consultat. Par. II. bito recipiant, illos explodant: unius partcm canonicam censeant, alteram via ut apocrypham damnent sed de ,
his alias satis. Inter hos Romana Religio integra, ac constantissima fide, velut regio itinere, ac ditiina quadam semita incedit, dum ea, quae semel accepit, fidei dogmata, non mutila , non trunca, non clauda, sed integra ac inuiolata custodit. Atque ob eam sane causam D. Augustinus de vera Relbgione lib. i. cap. s. apud eam tantummodo veram fidem, ac Religionem quaerendam esse docet, quod ea fidei tum uniuersalitatem, tum integritatem fidelissime conseruet. Rel gio (ait non in confusione Paganorum, neque in purgamem' tis haereticortim quaerent da es,sed a ud eossolos, qui Chrsiam, Catholici, O Orthodoxi nominantar, id et integritatis cum es. Altero quoque argumento tibi (Lector persuasum esse debet. pei sectam hanc fidei integritatem in Romana tantum Religione elucere: eo quod ea semel acceptam fidem nullo unquam tempore immutauit: sed eandem semper pero inr es Christiani orbis et ales incorruptam constantistiuae seruauerit, in quo aperte ab lineticorum sectis dignoscitur, quae fidem saepissime mutant; id enim do Arrianis testatur Athanasius in decretis Synodi Nicenae contra haeresim Arrianam. Homines sincavit unietates, quales Diuus Iacobus A th nas, duplices corde, O instabiles in omnibus f vis arae at s numquam et nam, eandemq. tentiam,sed alias, aliamsolientes, dicta . ua nunc laude, nunc vituperio prosequuntur, ut quod
iam probarint, e vesigio damnent. De his quoque Hilarius uitiau, ad Constantium tradit, eos semper fidei nouas consessi
nes conscribere ac nouas fides cudere, ut tandem nulla
apud eos esse incipiat. Hoc ipsum de Lutheranis, & Caluinistis res ipsa per se loquitur: neque enim facile explicari
potest, quoties inter Lutheranos Augustana confessio immutata fuerit: quot etiam inter Caluin istas Gallica illa fidei confessio castigationes, mutationes, additiones peditulerit: ita ut qui priores, ac posteriores viderit, summum
330쪽
Coi s. IV. inter eas discrimen animaduertat. Porro tanta semper Romanae fidei stabilitas fuit, ut qu uis saepissime ab Haereticis oppugnata fuerit, nunquam thmen a cocepta veritate moueri, aut mutari potuerit: quod sane cum omnibus exploratum sit; tum neque ipsos aduersarios latet, qui non leuiter propterea excruciantur, cum Romanae Religionis fidem sibi impugnandam proponunt, quod sibi prius cum antiqua, ac uniuersali tot ieculorum, ac Sactorum Patrii fide pugnandum esse videant. Hac eniinratione Romana Religio fidem sua integram, atque inco ruptam demonstrat, dum eam cum antiquissima Apostolorum ac Sanctorum Patrum fide collatam, nunquam immutatam ostendit. Quid quaeso in Romana fide aduersarij immutatu agnoscunt, quo eam corruptam, ac violatam fuisse accusare , audeant e Num aliam fidem, aut fidei partem modo Romana Religio profitetur, quam olim professa fuerit ea ut aliquo dogmate exciso aliud inseruit e Plane Apostolicae Regulae a Sanctis Patribus conscriptae, atque antiquissimorum Patrum monumenta, quae omni ex parte Romanam fidem confirmant, aperte testantur, eandem esse nostram,
atque antiquissimae Ecclesiae fidem, in nullo prorsus immutatam . Pergant aduersari j Romanae Religionis fidem diligentissime, ac linc eis oculis explorare; velint, nolintuta , suo ip so testimonio reuincuntur, in ea nihil ab antiqua fide detractum, nihil imminutum , nihil additum, nihil tandem immutatum suisse. Incorrupta est Romana Religio, integra est, atque, ut Cypriani verbis utar, pudica est, adulterari nunquam potuit sponsa Christi, unam Christianae, ac Catholicae Religionis domum nouit, unius fidei cubile casto timore custodit . Furent licet in eam aduersarij, obmurmurent, obtrectent: omnes ta dem mox victos, victori cedant, ac colla submittant, necesse est; cum eam fidem illi adiudicare coguntur, quam Ecclesia ab Apostolis, Ap stoli a Christo acceptam consignarunt: hoc enim telo unis