장음표시 사용
351쪽
go8 Orthod. Consis. Par. II. munis est illa potestas, cur non communibus clausulis,explicata e Cur tam singularibus verbis Petro non aliis proeinissa fuit e Quid ista insinuant nifi quod ea clauium pol stas, quae tunc Petro promittebatur, tam Petro singularis erat, qua verba, quibus ea explicabatur:ita ut caeteris Ap stolis communis esse non pollet. At ne haec gratis a nobis proferri existimes: Antiquissimos Patres prostramus, qui integerrimi huius doctrinae testes tibi esse possunt. Primus est optatus, cuius perspi- CP tib tua sunt verba . Beatu, Petrus (inquit cui saetis erat, a possis eo 'quam negauit,solam veniam consequeretur O praeferri omnibus Apostolis meruit, ct claues Regni caelorum communicandas cateris,selus accepit. En quam aperte Optatus, Petro soli, non caeteris Apostolis supremam, ac ordinariam clauium potestatem collatam sentit, qua etiam Ecclesiae Principatum obtinuit. Leo Maga. At egregie Leo Magnus sectarijs respondet, his verbis: in ser. . in Propter quod dicit Beatissimo Petro: Tibi dabo claues Regni cri. 8 . is lorum. transiuit quidem in alios vis potestatis illius, ct ad omlampi' ad nes Ecclesiae Principes decreti huius constitutio commeauit sedron ii. nonfustra uni commendatur, quod omnibus intimetur. Petro . enim ideo hocsingulariter creditur; quia cunctis Ecclesiae Rect ribus Petri forma proponitur. Atque hoc illud est, quod uiui. prior dixerat Hieronymus: licet cuncti claues Regni caelorum . . .. '' ' accipiant, ct ex aequosuper eos Ecclegia fortitudo Alidetur: t men propterea inter duodecim unus eligitur, ut capite conBituto ,schismatis tollatur occasio a
Calvi ast. Verum Caluinus, ubi sua sibi effugia intercipi videt, ad Augustinum aufugit: a quo frustra sibi suppetias quaerit. Ita
s. iuioa . ergo Augustinum scribentem citat: Si in Petro non es et Ecclesiae miserium, non ei dicer et Dominus: tibi dabo claues Si enim hoc Petro dictum es . non habet Ecclesia. Si autem Ecclesia habet Petrus, quando claues accepit, Ecclesiam totam designauit.
Hic tuam Sector fide exposco; ut vel leuiter animai,
352쪽
Cong. U. 3*yuertas, num vera, integra, germana Augustini verba Caluinus protulerit En Augustini verba, ex ipso sente deprompta . Nam (inquit) ni in Petro non e et Ec sit Sacramentum, non ci diceret Dominus. Tibi dabo claues Regni vi rum; quaecunque solueris Oe. Si hoc Petro tantum dictum est. Tantum, prae scindit Caluinus, ne aduersus illum pugnet(vt statim explicabimus) Pergit Augustinus . Non facit hoc Ecclesia dierba mutat Caluinus, dicens: Non habet Ecclesia . Sequitur Augustinus: Si autem, O in Ecclesia sit,ut qua
in terra ligantur, In caelo ligentum , quae fluuntur in terra , soluantur in caelo; quia cum excommunicat Ecclesia, in caelo ligatur excommumcatus et cum reconciliatur as Ecclesia, in caelo
soluitur reconciliatus. Haec omnia confundit Caluinus, illis tantum verbis utens: Si autem Ecclesia habet. Pertimescit
enim propria Augustini verba, primum ob potestatem ligandi, &soluendi; quam Augustinus ad excommunicandi potestatem refert; quam ipse Caluinus, ad Euangelij tantum praedicationem alligat. Deinde, quia alium sensum. Cesu. in . Augustini verba reddunt ab eo, quo a Caluino referuntur. lib. .c. r. Denique, concludit Augustinus: Si hoc ergo in Ecclesia De Petrus, quando claues accepit, Ecclesiam sanctam signi cauit. luinus, Ecclesiam totam designauit.
Mala itaque Caluini in reddendo Augustini testimonio fide perspecta, ipsa Augustini verba perpendamus; num
aliqua ex parte Caluino faueant. Porro, quod Caluinus ex Augustino sibi vendicare nititur, illud est: Petrum, cum Ecclesiae claues accepit, eas non proprio,sed Ecclesis nommine accepisse; ita ut claues formaliter,ac primario Ecclesiae datae fuerint: Petro vero, non nisi procuratorio nomine, ut e as in Ecclesiam transferret. At, quantum ab hoc
Caluini sensu, Augustinus longo distet, sacile est, ex ipso Augustino colligere. Neque enim Augustinus aliud hoc testimonio probare voluit, pr terquam Petrum totius E clesiae caput a Domino institutum esse, cum primum illi Ecclesi e claues creditae fuerunt. Id sorte nouum tibi ub - ct debitur
353쪽
debitur inector ut Augustinum, quem sectarij sibi Amicii,
ac Patronum quaerunt; Hostem experiantur. At mirari desine : neque enim alium, praeterquam Augustinum, sui sensus, ac totius huius quaestionis iudicem volo. Percurramus Augustini verba: Si in Petro (inquit non erat Ecclesiae Sacramentum, non ei diceret Dominus: Tibi dabo claues Regni caelorum. En Augustini sensum. Si in Petro velut in capite, ac Pastore Ecclesia no contineretur, Christus et Regni caelorum claues minime tradidisset. Nam cum Petro Dominus claues tribuit; Ecclesiam totam ab illo , velut ab uniuersali omnium Pastore, ac Principe; cui potestatis claues iure ipso debentur, regi, ac gubernari voluit: soluere enim, & ligare, Principis est. Ecclesiae igitur Sacramentum in Petro enituit, cum eum Christus, traditis clavibus, Ecclesiae Principem instituit. Caeterum,ne hic sensus a nobis confictus videature prodeat Augustinus ipse huius sensus auctor, Stestis: cuiusia re haec sunt praeclarissima verba: Sicut (inquio quaedam dicuntur, quae ad A uolum Petrum prome persinere 'indeantur; nec tamen habent illustrem intellectum, nisi cum referantur ad Ecclesiam, cuius ilete in Aura anno citur gesta de permanam propter Primatum, quem in Discipulis habuit. Sicut eis. Tibi L.
Hic candidum animum (Lector candidam mentem candidum tandem tuum iudicium exopto: ut hoc Augustini testimonio, quaqua versum diligentissime spectato, atque examinato, sapienter iudices; an non clarum, apertu, ac conspicuum Augustini sensum in eo ita elucere cernas, ut superuacaneum sitialia apud Augustinum loca quaerere, quibus ipsius mens luculentius explicetur. Petrus tinquit
Augustinus Ecclesiae in figura agnoscitur gestasse perso . nam . At quo Sacramento quo sensu qua intelligentia qua ratione e non alia plane, quam propter primatum, que in Discipulis habuit. Nulla vis Augustini verbis inferatur: quid elarius, quam Augustinum docere, propterea Petria
354쪽
Ecclesiae figuram gessisse, quod Principatum inter Ap
stolos obtinuisset, ac proinde, ut Ecclesiae caput, ac Primceps, claues accepisset.
Neque semel Augustino lassicere visum suit, hunc se
sum verbis explicare. Eundem audi, rursus hunc ipsum refricantem . Idem ergo Petrus (inquit a Petra cognominato Id.seriae cibeatus, Ecclesiae figuramportans, Aristolatus Principatum te. e .nens . Audis, quo sensu Petrus Ecclesiae figuram portaret. Demum praeclarissime hunc sensum confirmat, in Ioanem se ribens, his verbis: Hoc agit Ecclesiasse beata in hac vita aerumnos, cuius Ecclesiae Petrus fossolus,propter Apos asus isui Primatum gerebat, figurata veteralitate, di ovam. '
Quamobrem, cum Augustinus ea verba prosequitur: Ahoe in Petro tantum dictum est, non facit hoc Ecclesia; priorem magis sensum corroborat. Nam si Petro, non velut Ec-el esiae Principi, ac Pontifici; sed tanquam priuato homini, Dominus Ecclesiae claues tradidisset pipsas Ecclesia, in Pontificibus Petri succestoribus, haud sibi perpetuo vendicaret: sed prorsus cu Petro sublatae esset;atque eo extincto, simul potestas ligadi,atque soluendi in Ecclesia extim a foret. Quapropter recte concludit Augustinus: Si hoe ergo in Ecclesia sit et Petrus quando claues accepit, Eccletiam sanctam signi Pauli: quandoquidem ut Ecclesiae Pastor, de Caput, Ecelesiam totam in clauium acceptione, in se ipso continuit. Caeterum, antiquam hanc fuisse Ecclesiae fide; ut claues non Ecclesiae, sed Petro datae fuerint, testis est Tertullianus, his verbis: Super u snquit disicabo Ecclem rectura
fiam meam: ct dabo tibi claues, non Ecclesia . Et gustamque is de Padi: solueris, velalligaueris; non quaestuerint, vel alligauerint. Sic
enim, ct exitus docet. In ipso Ecclesia extructa est, ides preissum . Ipse clauem imbuit. Postremo, quam friuola, atque ab ipsa ratione, nedum, scripturarum veritate aliena, stilla laetariorum interpreta
355쪽
3 ia Orthod. Consili. Par. II. Euangelicam doctrinam significari volunt: plane quilibet mediocri ingenio praeditus, &scripturarum prorsus non signarus, facile perspiciet. Quid enim Euangelica doctrina, cum clauium promissione, quae tunc Petro facta suit, commune habet aut ubinam apud sacras literas legunt, quod ligandi, & soluendi potestas, nihil aliud, praeterquam credere, & non credere insinuete An non haec in scripturis ita noua,& inaudita sunt, ut diuini prorsus nihil sibi ve- dicente atque adeo leuia; ut facilius sua leuitate euolent, quam animo concepta sint At, inquit Caluinus: Iam non alio modo ligantur, ac si uuntur homines, nisi dum es alios reconciliat Deo, alios sua incredulitate magis constringit. Quid ineptius e imo quid inscripturas contumeliosius proferri potest Quasi vero Originale peccatum ante fidem Infantes non liget: quos non fides, sed Baptismus soluit, dicente Petror Baptivitur unusequissique vestrum in nomine I ES U Chrisi, in remissionem peccatorum v rorum: Quasi post Bapti inium admista peccata homines non ligent: quae tamen non fides, sed P qnwtentia soluit, praedicante eodem Petro: Poenitemini igitur,
ct conuertimini, ut deleant r peccata vestra . Quid e An non excommunicatio contumacem hominet
Iigat; quam tamen non fides, sed Ecclesia soluit Quot praeterea animorum vincula sunt Cum saulus nos Probpositis nostris subesse, ac Regibus parere iubet; an non toties eorum praceptis ligamur, quoties suis legibus nobis aliquid agendum praecipiunt a quibus non fides, sed obedientia soluit. Cum Christus Ecclesiae parendum imperat; an non Ecclesiae leges animorum vincula esse docet, quibus soluendis non fide, sed operis obedientia opus est Quid igitur tam falso, ac perniciose dogmatigat Caluinus; homines non alio modo, praeterquam Euangelij fide solui,& ligari Quandoquidem igitur,cu Caluino pugnat ipsa scriptura rum auctoritas: quidni ipsi quoq; antiquillimi Patres, sacra
356쪽
trum scripturaru Vigiles, ac custodes cotra ipsum dimicet e Chryt ho- Audi(Lector qua inter alios luculenter de hac clauiu pote. state, alio sensu, quam Caluinus,disierat Chrysostomus .Pem Hiis. tro A Bolo snouit 'rbis terrarum Ecclesiae ct Populoru mu titudines eius dei committendae erant, vel potius creditae sunt illi claues Regis caeloram riuid ratim ait illi Dominus I riuos . . cum ue ligaverissuper terram, erit ligatum, O in caelis. En , quid sit apud Chrysostomum, claues Regni cassorum in Petrum conferri; non aliud sane, quam orbis terrarum Ecclesias , de populorum multitudines illius fidei committi. Cum Chrysostomo idem affrmant, Cyprianus ep. II. ad Iubalanmaa. Hilarius in Matth. c. i5. Cyrillus Hierosolymit. cathechesi i . Ephrem in Panopita. Petrus Chryselogus serm. is . & alij complures . Sed iam tertiam rationem prosequamur, quam nobis Christi verba suppeditant: quibus Petrum ita apud Lucam
alloquitur: Simon, Simon: Eccesethanas expetivit vos, ut cri- Lue.s braret sicut iraticum ego autem rogaui ro te. Ut non desciat fides tuae ct tu aliquanis conuersus consirma fratres tuos: Geminum ex hoc testimonio argumentum colligunt Patres orthodoxi (Lector ingeniosissime quo Petrum cc teris Disciapulis antelatum , ac toti Ecclesiae prauectum e si e docent. Primum ex prioribus illis verbis desumunt, quibus Petro
dicitur: Simon, Simone Ecceiathanas expetivit vos, ut cribr ret sicut triticum Ego autem rogaui pro te, ut non deficiat ea
Quid causae est (Lector quod Christus Simonem alloquens, quantitatis numerum adhibet Simon . eccessitan expetivit vos. quorsum id e cum singularem Christus personam alloquatur: cur pluralem numerum exprimit Deinde
quid est, quod pro Petri, non pro aliorum fide orat, ut non deficiat Nonne dilectissimus Christo erat Ioannes e No ne stater DominrIacobus e Nonne omnes Apostoli gloria Christi Nonne omnes Christi orationis praesidio indigebant, cum omnes scandalum passuri essent Omnes vos (i
357쪽
gi Orthoe M. Par. II. quit Christus scandalum patiemini is me is ista nom .' Cur pro Ioanne, pro Iacobo, aut pro alio Apostolo non rogati sed pro Petri fide tantum orate Quis haec mysterio vacare
aut reici. Audi igitur (Leistoo quod Christus Petrum, qui (ut Au
ia lato gustinus ait natura unus homo erat, gratia unus Christianus, abundantiore gratia unus Apostolus, plurali numero alloquatur: plane alia ratio reddi non potest, quam quod in Petro, in quo iam aedificandam Ecclesiam,& Ecclesiae claues collocandas decreuerat, velut in capite, ac uniue sali Pastore totam Ecclesiam intuebatur . in quam sathana omnes suas vires exerturum esse praenuciat, ut illius fidem Aug. lnPL euertat. Atque huc spectat, quod Augustinus supra a no- φ bis citatus ait: Multa, quq ad Petrum pertinent, illustre i tellectum non habere, nisi cum ad Ecclesiam referunturi cuius ille propter Apostolatus sui Principatum, gerebat,sigurata generalitate, personam. Irere porro causa est; cur Christus Petrum alloquens, plurali numero utaturi quam do quidem in eo Ecclesiae personam, velut in suturo Past re, collectam spectabat.
Hinc facile perspidies: quare Christus pro Petri tantu-
. . modo, non pro aliorum fide oret: id enim ea ratione factu est, ut Petrum non priuatum hominem, aut unum ex Apostolis; sed Apostolorum Principem ,& Ecclesiae caput f turum ostenderet: cuius fidem idcirco stabilem esse voluit, ne unquam Ecclesiae fides dilaberetur. Expetebat plane sathanas, omnium Apostoloru fidem crucis scandalo euertere; ut simul totam Ecclesiae fidem
prosterneret. At quid Christus e pro sola Petri fide orat,
ut illum fidei caput esse disternat: cum q. eam integram, ac sartam tectam sua oratione in capite seruauerit, omnium membrorum fidem incolumem tueatur. Etenim sicut capitis incolumitate sublata, cumsta cor poris membra in morbum resoluuntur; qua restituta, illa
pristinam valetudinem acquirunt: ita si fidem in Ecclesiae
358쪽
Cons. V. 3 is capite minui, aut labefactari contingit; cui dubium est, quin Ecclesiae membra senui errorum, ac haeresum morbo tabescant e quapropter capitis fides integra maneat necesse est, qua totius Ecclesiae corpus imbuitur, ut ipsa quoque membra integram fidei incolumitatem servent. Audi (Lector antiquissimos Patres e, Augustinum, vel quicumque ille est apud Augustinum, quaestionum veteris, ac noui testamenti Auctor, & Leonem praeclarissimos huius doctrinae, & veritatis assertores: Pro Petro rogabis (inquit Auetustinus ct pro Iacobo, di Ioanne non rogabat, vi csteros tace. m .et 'Mamifestum es in Petro omnes contineri et rogavi enim pro Petro, pro omnibus rogasse dignoscitur. Semperemmis Praeposito populus, aut laudatur, an corripitur.
Audiant, qui locum ad singularem Petri fidem inuitum
trahunt, quam aperte ab antiquissimo Patre redarguantur. At non minus praeclare Leo rem totam edisserit, dum ita scribit et Commune erat omnibus A solis periculam de tent time formidinis, ct diuina prolictionis auxIlio paruer inde
bant: quoniam diabolus omnes exagitare, Omnes cupiebat elia
re eo tamen secialis a Domino Petri cura suscipitur, ct roridi de propri8supplicatum tanquam aliorumclatus certior sit
futurus, si mens Principis victa non fuerit. In Petro ergo omnis ortitudo munImr. Porro alterum argumentum inde elicitur, quod Petro fratrum confirmandorum, cura demandatur. Et tu aliqua do conuersus, confirmasa res tuos. Quid enim hoc fratrum confirmandorum munere indicari existimandum est, praeterquam Petrum illorum curae praefici, quos in fide conii mandos a Domino suscipiebat e Nulli etenim dubium est, hoc inter caetera Principis, praesertim Ecclesiastici, munera potissinuin esse ; ut infirmum plebis statum sacris legibus confirmet, atque aduersus hqreses, ac fidei hostes co roboret: id enim a Pastoribus Israeliticis Deus olim munus exquirebat, cum diceret: fiuia in mum fuit, non consilia Bis; O quod aegrotum in avariis: quod confractum es, noma
359쪽
sio Orthod. Consuli. Par. I. assim tis; er quod abiectum es, non reduxistis; ct quod perie. rsst, non qemiusti sed eum auferitate imperabatis eis , O potentia. Porro, cum hoc ipsum in praesenti testimonio Christus a Petro instanter exposcat, cum de fratribus confirmandis illi mandatum tradit: eo sane indicat, eum Ecclesiae Principem aliquando fuisse futurum. Quamobrem (Lector hic opportune obserua: quod Petro dumtaxat, non Iacobo, non Ioanni, aut alteri Apostolorum, Ecclesia, quae fratrum nomine significatur, iuxta il-N b, 3- lud Matthaei; Unus es enim Magi Fervester, omnes autem
voraratres esis, in fide confirmanda commendature Quid hoc annuit praeterquam quod Petro tanquam Ecclesiae capiti, ac Magistro, Ecclesia a Christo velut fidei Discipu.la subi j cienda erat, ut ab eo fidei veritatem addisceret . .e, Hinc Chrysostomus, Petrum orbis terrarum Magistrum nrita, et . appellat. Praro (inquit orbis terrarum Magister peccare
Aposto. de permicus es ob eam maxime causam, quod Populorum multia Eliam Pro- itido illi credenda erat ne seuerus, ct imorem,a venia proprFI
tribus impartienda esset altenus. Postrema denique ratio omnium illustrissima, ex Chriasti testimonio apud Ioannem depromitur, quo Petrum prosequitur, his verbis: Simon Ioannis diligis me plus his. Pasce
oues meas. Quae verba ter a Christo repetita suere; ne eae ad alios, quam ad Petrum pertinere nemo cauillari posset.
Quid( Lector An non clara , ac perspicua sunt Christi
verba, quibus uniuersarum ovium, absque ulla prorsus limitatione Petro regimen ,ac pastura committitur e At quid c quaeso uniuersae Christi oues, praeterquam uniuersam. Christi Ecclesiam indicant Quid omnium ovium Pastura, praeterquam summam in Ecclesia potestate insinuat 3 Quid tandem aliud est, cunctarum Christi ovium, regimen, ac pasturam soli Petro demandari, quam summam Ecclesiasti campotestatem in solum Petrum conferri Hare sanh, si nulla veritati, quae tum ex obuio sensu, tum ex ipsa verbo cum vi, ac serie cunctis perspicienda se osteri vis inserature
360쪽
Neque enim quisquam ignorare potest, Palloris nomen apud scripturas, Praendentiam, ac Potestatem praeseserre, Quis enim absque auctoritate Pastor unquam iuit, qua oues sibi Pastoris iure sub ij cere posset aut quomodo Pastoris ossicium quispiam exercere potuit, qui ovibus non praeesset, ac eas imperio tegeret Hinc Christus, qui suptemum in Ecelesia Principat um, adhuc inter mortales deges obtinuit; seipsum Pastorem appellat: Egosum Pasor bonus,&c. Et alias oves habeo, quae non sunt ex hoc otii si, ct illas oportet me adducere; et onum ouile, ct unus P Ior . Petrus quoque eundem Pastorem simul,& Episcopum vocat, ut potestatem simul cum Pastoris ossicio coniunctam osten deret. Eratis enim (inquit cui oues errantes sed conuerti tis nunc ad Putirem, O Di copum animarum v rarum . Quid igitur est, quod tam Protestantes, & Puritani, qua Lutherani, ac Caluin istae, ac caeteri huius tempestatis sectarij, post Caluinum, ad solum docendi munus, hanc o usu pasturam Petro collatam contrahunt An non eandeata. vitium pasturam Christus Petro exercendam reliquit, cum eidem dixit: Pam oues meas, quam ipse adhuc vivens in orbe exercuit, cum de se ipso assereret: hosum Pastorouis, Num Christus solum docendi munus, Omni potasiate vacuum, ut Ecclesiae Pastor obiuia, ut inde solam docendi potestatem, Petro relictam colligerent/ Calu. lib. Ostendant oportet (inquit Caluinus ei mandati potestatem inst e. 5. s. in omnes Ecclesias, quipascere Christi gregem taberare. Osten- s. dimus id perspicue exemplo Christi ut refragati nemo potest. Ostendimus quoque ex ipso Pataris munere : neque enim illud tantum Pastoris munus agnose itur, viso uibus pabula ministret; sed etiam ut eas imperio gubernet. Sic enim Christus de vero Pastore disserens , ait: Et cis proprias ' n isura emiserit; en potestatem: Uadii ante eas . En pi aefectura.