Orthodoxa consultatio de ratione verae fidei agnoscendae, et amplectendae in communem omnium vera religionis studiosorum gratiam & utilitatem aucta, uberius illustrata, & in duas partes distributa. ... Auctore R.P. Zacharia Bouerio Salutiensi ..

발행: 1635년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

371쪽

33o' Orthod. Consultas. Par. II.

cONSILIUM SEPTIAE L. i.

Fbmissime tene, O nullatenus dubita ( Quisquis in vera

Religionis sinu quiescere optas Romanum Pontificem, verum, ac legitimum me B. Petri in tota Eceletia Aeae potes iis plenitudines remoremeac propter solum me in is Ecclesiae caput, ct uniuerssem omnium Christianorum Pastorem, a Chri o Domino inclituram. Iam tandem ad grauissimum Consilium ventum est i in quod cum uniuersi nostrat tempessatis sectarij, velut inllapidem offensionis,& petram scandali, ea potissimum ratione offendant, quod & ex eo, Romana Ecclesia Apostolicum verae fidei, ac Religionis domicilium esse ostenditur, & i

sorum coetus a vera, &Apostolic a Ecclesia alienus es se clamonstratur: haud mirum est, quod in id uno agmine ferociter insiliant; atque huc omnes neruos intendant;vi R mani Pontificis dignitatem solo aequent, ac prosternant.

Mihi vero (Lector studiose elaborandum est, non quidem, ut pro illa dimicem, aut eam sartamtectam seruem, quq diuino adeo praesidio mun tur, ut humana ope prorsus ad sui incolumitatem non indigeat: sed ut ipsam ab illorum ch

Iumniis vendicatam, tibi cum primis certam, ac legitimam esse persuadeam. Porro cum uniuersa, quae Protestantes, Puritani, Lutherani, Caluin istae, ac caeteri Religionistae post Caluinum, aduersus propositum consilium obiectare solent, ad tria potissimum capita reuocentur, quae Caluinus varijs locis ex-prumcat.

primum, cum ait. Nullam esse rationem, cur Primatus Petri ad perpetuitatem trahi debeat. Secundum. Evinci non posse, Petri in Ecclesia potestatem, in Romanum Episcopum esse transfusam. Tertium . Romano Episcopo Ecclesiae Principatum non debeti, cum eum Christus suum Vicarium no elegerit.

Hoc Disitiaod by Cooste

372쪽

ME. VII. Igis oe quoque ordine, in hoc consilio demonstrando uti

lubet: quapropter ostendamus . Primo loco,Petro successore ex Xpi institutione deberi. Secundo , Romanum Pontificem in tota Ecclesiasticae potestatis plenitudine Petro succedere. Tertio, Romanum Pontificem esse verum Ecclesiae caput , & Christi Vicarium ab eo institutum. Igitur,ut a primo capite exordiar. Prima Caluini ratio, qua Romanum Pontificatum aggreditur, his ab eo verbis explicatur: Uerum (inquit inde Petro illis concedam, quo Calae disti. petunt; suissescilicet fontolorum Principem, O dignitate reli- lib. q. c. s. quos antecelluisse; non es tamen caus cur exsingulari exemplo

uniuersalem faciant regulam, O quo me actum est, adpe

petuitatem trahant.

Si Caluinus S. Scriptum Regulas, non obscuro, sed camdido mentis oculo perlustrasset ; nunquam sane tam ineptam, ne dicam impiam rationem orbi propinasset. Quid enim magis a scripturarum veritate dissentaneum est, qua ea, quae a Christo ad publicam Ecelesiae, tum utilitatem, tum stabilitatem instituta sunt, ijs terminis occludere, ut in exemplum, ac Regulam trahi minime possint, aut dem beant e An non semel Apostolis a Christo dictum fuit: Eutes docete omnes gentes I quod si id ad perpetuitatem trahi no Aedebuit; quid Paulus Doctores perpctuos in Ecclesia a . Christo datos esse affrmat e Imo cur Caluinus, ac sectarij, Doctorum successionem ac munus in Ecclesia perpetuusore colligunt; cum aliunde non constet a Christo esse institutos e Christus, non ne solos Apostolos Sacerdotes, ac . Episcopos creauit Porro, si ex hoc singulari Christi exE-plo uniuersalis fieri Regula prohibetur: Unde nam Paulus Pastores, usque ad orbis occasum perennes in Ecclesia futuros esse docete cur Episcopi creantur cur Sacerdotes in Ecclesia sunt Imo cur Eucharistia conficitur I cur CCena a Protestantibus, Puritanis, Lutheris iis, & Caluinianis

administratur i Quid clauium potestas, quam Christus fia' gillam

373쪽

; si Orthoae consistat. Par. II. gillatim Apostolis contulit, in Ecclesia agnoscitur IPorro, si haec singularia Christi, tum exempla, tum s cta, Caluin istae, Protestantes, Puritani, & Lutheristae, ad perpetuam Ecclesiae institutionem, ac insorinationem trahere non verentur: Quid est (Lector quod ab hoc Christi facto, in qu o eo magis perpetuam Christi institutionem agnoscere deberent, quo amplior ex ea Ecclesiae utilitas erumpit, omnem perpetuitatem mulare cogunt Et P tro, nullum idcirco successorem deberi volunt, quod illud Christi factum, quo ipsum totius orbis Pastorem instituit, velut singulare, ad successionis perpetuitatem trahi nullo modo queat Cui potius simiori hac argumentandi forma non utuntur Christus Petrum Ecclesiae suae Pastorem imstituit: Ergo, ne Christi institutio in Ecclesia pereat, per petua in regimine totius Ecclesis Pontificum successio,ab eodem instituta, agnosci debet: hoc enim argumento uti, tur Apostolus, cum Episcoporum successionem in Eccle.sia diuino iure institutam esse docet: quam non nisi ex sin gulari Christi exemplo elicere poterat; cum scribit: Et ipse Ephes . dedit quosdam quium scLIO i, quosdam autem Prophetas,

alios vero Euangelisias, alio1 autem ratiores, O Doctores ad consummationem linctorum, in o I ministeris, in aedificati

nem Corporis Chri A. Caeterum iectoo ut Petro laccessorem, ex Christi institutione deberi non dubites: id ex ipsis Christi verbis,

quibus Petrum totius olbis Paporem instituit, luculenter ostendo: quae manifesta sunt apud Ioan .a I. S mm Ioastinis Ioan. xii diligis me plus his. Pasie oues meat. Ex quibus duplex huius rei argumentum colligo. Primum ex nomine Pastoris, cum ait: Pase. Alterum ex nomine ovium, cum subdit:

Oties meas.

Primum igitur id apud omnes certum, ac raploratum est, Pastoris nomine, ordinarium ovium rectorem significari; hoc enim nomine a mercenario discernitur, ad quem temporarium tantummodo, ac velut delegatum ovium re-

374쪽

Conm. VII.

gimen spectat. Pastor vero proprias oves vocat ni minatim, & educit eas, & ante eas vadit, de oves sequuntur Eu,& pro eis strenue aduersus lupum decertat. Cum itaque Pastor sit ordinari j muneris nomen, id primum euincor cum Dominus Petrum Ecclesiae Pastorem pronunciauit,

ordinarium supremi Pastoris munus in Ecclesia instituisse. Sed quoniam ordinatium munus in Ecclesia a Christo institutum, minime caducum est, & labile (Illud enim munus in Ecclesia ordinarium a Christo institutum dicitur, quod ad perpetuam, ac publicam Ecclesiae utilitatem,&tedificationem spectar, & sine quo ea rite administrari non potest, ut ex Paulo colligitur id secundo euincor Huiusmodi munus in Ecclesia perpetuum esse debere, atque in perennes muneris successores propagandum fore ; neque enim alia ratione Apostolus, Pastores a Christo perpetuos Ecclesiae datos insinuat, ad consummationem sanctorum, in aedificationem coiporis Christi it praeterquam quod id munus idcirco in Ecclesia a Christo ordinarium institutum

fuit, quod illud ad perpetuam ipsius Ecclesiae aedificatio

nem conferret.

Quamobrem, cum Pastorale Pontificis munus ad Ecclesiam tum ad aedificandam, tum recte administrandam

cum primis necessarium sit ( ut prioribus Itegulis demonstratum fuit inde tibi persuasum esse debet, illud de ordinarium, & perpetuum in Petro a Christo fuisse institutum , quod perenni Pontificum successione in Ecclesia instaurari debeat: ac proinde ea institutionis verba, quae tunc Petro dicta sunt: Pasce oves meas; ad quemlibet Petri successorem pertinere, ut egregie docet Chrysostomus lib. a. de 3 Chers. lib. Sacerdotio, ubi pertractans hunc locum, alta uanam de . -de bac*x causa ChriHussanguinem e di uum cert/ in pecudes eas ac- -'U' quireret; quarum curam tum Petro, tum Pesti successoribus

committehat.

Sed iam alterum argumentum prosequamur, quod ex

375쪽

ortae haereses, quἀm quod Sacerdoti Dei non obtemperatvr ; nee unus in Ecclesia ad tempus Sacerdos, ct ad temptis Iudex Uic Christi cogitatur Prima itaque Caluini, ac caeterorum ratione expulsata, Ad secundam accedo, quam Caluinus liis verbis tradit: Calii. lib. Iam, vi alterum illis largiar, quod numquam apud D os homi 'ii V ψ F. nes obtinebunt sic constitutum in Petro Ecclesiae primatum , ut 'perpetuasuccessionesemper maneret. Unde tamen mincerat is iam Romae ita collocatam, ut quicumque t Urbis illius DL scopus. oris uniuerso praegideat I fiuo iure hane lora dignitatem rigant, quae e metitione es Haec Caluinus cmi

Vidisti(Lecto D nsi tantum apud sanos viros ; sed etiam apud sacras literas, nos Petri Primatum perpetua succeiasione in Ecelesia propagandum obtinuisse. Iam vero in tui gratiam euincendum est, Romanu Pontificem Petro in totius orbis praefectura succedere; ita ut quicumque R manae Vrbis Episcopus est, orbi uniuerso praesideat. Porro antequam huius rei probationem,aggrediar, ignorandunon est(Lectoo cum de Romani Pontificis successione agitur, eam duobus modis concipi posse. Primo, quod i Romanus Pontifex, non ut Romanus, sed ut Pontifex P tro succedat . Altero modo, quod eidem succedat, non solum ut Ponti x, sed etiam ut Pontifex Romanus . Si Pontificis successionem primo modo, absque relatione gomanum consideres: nullatenus dubita, etiam ex Cauuini suppostione, quin ex diuina institutione prodeat, ut Romanus Pontifex Pelio in uniuersilis Ecclesiae Princi Patu succedat. Cum enim in Petro Christus Pontificum successionem ordinauexit, certe ex diuina ordinatione manat, ut aliquis: Petro in Ecclesiae regimine succed*t. At velo si Romani Pontis erat successionem altero modo spectes; nimirum, ut Pontifex Romanus est, ac Romanae Se-dis Episcopus; Dpmquam ita cemini non sit Sam ex diu,

no iure manare , cum ea neque expresie in scripturis con

et .

376쪽

o I. VII. 3 et haec absque Del consilio(vt creditur acta non fuerint; id

quoque credendum est, ex Dei consilio, ac tacita institutione profluxisse , ut Romanus Episcopus, non modo in urbi g, sed etiam in Orbis Pontificatu Petro succedat. Hinc non intempestiue Anaeletus , ex illis Christi cer- Ana. l. ep, bis apud Matthaeum: Tu es Petrus, vercte. colligit Ro- i' i manam Ecclesiam, non ab Apostolis, sed a Christo uniue salem in orbe praesidentiam accepisse , cum ita scribit: me sacrosancta Romana, ct Apostolica Ecclesia non ab ApoNolo, ed ab ipso Domino Saluatore nostro Primatum obtinuit, edieminentiam potesatissuper tiniuersat Ec sim . ac totum Chri-

. sian i Populi Gregem a sequuta est, cui ipse A. Petro Apos odixit: Tu es Petrus, Osuper Sc. Cum enim a Christo C tholica, ac Vniuersalis Ecclesia in Petro fundata fuerit, ut perpetua Pontificum successione aedificaretur; sane cum primum Romana Ecclesia Petro copulata est, perpetua in ea Pontificum successio diuina auctoritate instituta fuit, ut inde Pontificum series inciperet, ubi Petrus Episcopatum gessisset. Neque solus id sentit Anactetus ; sed & plerique alij antiquissimi Pontifices idipsum cum illo sentiunt. Alexan.I. ep. i. Pius I. ep. I. Iulius I. epist. r. ad Orietates Episcopos,& ep. a. ad Eusebium Theognium. Damas ep.r .ad Steph num, & ad Concilia Aphricae: Leo I. serm. r. in die assumpt. su. ad Potis. Et Gelasius in decreto de Apocryphis scripturae libris, qui ex illo Christi testimonio, Romanae Ecclemsiae in caeteras Ecclesias praesidentiam colligunt.

Id quoque ex alio Petri facto (Lector facile tibi e Ioratum erit: Cum enim Petrus, non tetim in Romana Sede, quam in totius orbis Pontificatu Linum successorem acceperit, ex quo deinde Romanorum caeterorum Pontificum

series propagata fuit,qui in utroque,& Vibis, & Orbis Epuscopatu Petro successerunt: Inde certissimum argumenta colligimus, Petri successionem in Romanae Ecclesiae P tificiu us a Deo ordinatam fuisse: quod etiam nobiscymi

377쪽

eaeteris Ereb is praelata est ,sed Euangelica voce Domini , ct Saluatoris nostri primatum obtinuit, Tu es Petrus, inquientis, verbane Petram adisicabo Ecclemam meam: O tibi dabo

claues Regni caelorum.

n Id praeterea certum est: Petro totius Dominici gregis curam a Christo demandatam fuisse, qua suprema Ecclesiastica ipsa potestas indicatur. Porro si Petro successio tribuenda est, ne grex Domina sine Pastore dispergatiir. Quisquis Petro in pastorali munere succedit tota, ac inte-fra Petri auctoritate frui debet. Cum igitur hactenus pro-atum sit, Romanum Pontificem B. Petri legitimum successorem esset Inde etiam probatum erit, euin in tota , ac integra capitis potestate Petro succedere. Plura huiusmodi argum eta, ex alijs Euangelii locis (Lector hauriri possent, quae consulto praetereo, ut nonnullis Caluini cauillationibus, quas aduersus nos congerit, Op

portune occurram .

In primis contra primum Petri factum, his verbis Calubnus opponit: Chrsus Hierosolimissanctus eri Episcopatu coitate ct moriendo Sacerdotib munus impleuit. Princeps PasDrum,summus Episcopus, caput Ecclesiae, non potuit honorem loco acquirere et Petrus long8 ipso inferior potuit. Praeteria metis sessummus Doctor, o Princeps Prophetarum in deserto mini- serios functus est, ct mortuus. Igitur hac rationesedis priamatum debuerunt olim Oraelita constituere in deserto. At quam inepta, ac insipida sit haec Caluini ratiocinatio (Lector ex pluribus conijce. Nam quod primo loco ait: Christum Hierosolymitanum Episcopum fuisse hactenus (ut arbitror apud omnes inauditum est. Neque enim Christus, dum vixit, ullam particularem Ecclesiam sibi in sedem delegit; ut in ea Episcopatu fungeretur: sed Pontificia dumtaxat potestate usus, quae ad uniuersalis Ecclesiae statum spectabant, tanquam Ecclesiae caput instituit. At impietate non vacat, quod ait: Christum Pontificatus honorem non potuisse Hierosolymorum Episcopatui acqui ,

378쪽

. . U. F. o. o nis putet aut hunc illi soli ita honorem deberi quin aliud vicarii lama, &ministeriale V ut ita oo collo dari, ct possit, Odebeat ut fuse in superioribus: consilissi probatum fuit Quod igitur scripturae prodrii Mnotis Christo set tu quod ptimc nefas es hin alium trans serri, illiud et Ii r quo

Cluistus, ita Ecclesiae caput agnosci debeati, ut mellinae aequale,aut suprenium cum eo in Ec cle sita flatu tui et ex stipi duo Ecclesi e capita confiirganti At, eum certum sit Deci uni tarum Capitis non disto ii, quod lub eo ivica: ientatastraganeum in Ecclesia caput constituatur: .imprii et agill alitinus ciun in alienum sens una scripturas um veritatem

torquet . i. t limo I iri, et I .

Attamen rationem accipio, qua contendit: Neminem sibi in Ecclesia supremi eapitis honoeetin assumere debere, nisi i irem Christus suum vicarium ulla voluetita atque ivtinam, qui vel in Caluini dogmata iura ouat, vel quiliana Caluini rationem non aspernantiir, candide eamia nobis demonstrari quaererent; inde enim sacile ad Catholicae voritatis agnitionem pertingerent. At dum hi, non veritatem, sed veritatis interitum quaerunt; a te (Lector , qui v Pi es amantissimus, ea, qua polles singulari ingessit vi , ac excellentia. Euius rei demon strationem serio discutiendam opto, ut iude quaenam tibi fidei ratio ineunda sit,addiscas. I iuri ma huius rei argumentae, tum ex icripturis, tumen Patribus tum H Ponti fixum re tiptis, tu me . Concit satum perpetuo Ecclesiae usu, ac praxi ; tum ex Regum, et Iasperatoruma lectione colligi possunt, quae breuiter atri tingenda erunt; ne nimio. Citationum, ac testinaoniorum lunulastidiunxgignane. i di lino IQnamo e- Primum itaque dirgumentum ex iis scripturis contatur, quae Petrum Ecclesiim Petrain, Functimentum, Caput , agistrum, ac Pastorem a Chritho institutuin esse trad ini, viae fuse in T. & s .esii egula par. I explicauiu uit eadem mi in pro Bomano Pondifice . quem Petri successotem esse de curauigius, piscula io militant. Nam cuia ad i-- ,. Vti ac .

379쪽

Leo l. servi

3 et Orthod. Consust. Par. IC. ac priuatam Petri personam referri non possint, quae publiacam Ecclesiae utilitatem, O incolumitatem respiciunt; im de perspicuum est, ea ad omnes Romanos Pontifices Petri succetares spectare,ad quos ipso successionis iure Petri potestas, & Ecclesiae Principatus transmeavit; si tamen Ecclesiam cum Petro minime occubuisse, sed post Petrum superstitem (vt par est credere volumus. Ex quo illud imfero, quod non tantum Petro,sed cuiq Romano Pontifici, legitimo Petri successori a Christo dicitur et Tu es Petrus, ct luper hanc cte. R omano dicitur: Tibi dato claueae Regni caelo. rum, O quodcumques ueris &c. Romano dicitur et Pasce oves meas. Quando quilibet Romanus Pontifex, instar Petri est Ecclesiae caput, ac iundamentum f. instar Petri, ligandi, ac soluendi potestatem habet: instar Petri Ecclesic in fide ,

di moribus confirmandae a Deo mandatum accepit IDemum instar Petri Dominicum ouile curandum, ac pascendum suscepit. Hunc sensum confirmat Leo Magnus ita se libens: Hic itaque modis, dilecti mi, rationahili obsequia. celebratur hodierna sesiuitas, etit inperso humilitatis meae ille intelligatur, ille honuetur, in quo, ct omnium Pastorumsolicitudo, cum commendatarum si ovium c odia perseuerat, dicuius etiam dignitas in indigno haerede non demit . Denique cum Dominus iuper Petrum. Ecelesiam aedi caneum Regni claues illi custodiendas tradit; cum ad unia uersa, tum liganda, tum soluenda potestatem tribuit ; cum illum fratres suos in fide co firmare ilibet; cum totius Christiani gregis curam illi solicite exercendam mandata Cui dubium esse potest, quin tunc ea circa Petrum facta fuerint, quae a Romano Pontifice Petri s essore Christus in

Ecclesia fieri perpetuo voluit: quod pclare testatur Chrysologus , cum Eutychem his hortatur verbis di In omnibus hortamur te, frater honorabilis, ut bis, quae a Beati simo Papa Romanae Giutatispraescriptasum, obedienter attendas quoniaB. Petrus, qui in propria sede, ct inuit, edi praesidet, praesas quaerentibus Dei veritatem . Ex quo id tandem tibi manifestum

380쪽

c Iesiae Pastorem instituit, simul dc unumquemque Romanorum Pontificum, qui Petro legitime succedunt, in omnem Ecclesiasticam potestatem sibi Vicarium delegisse. Venio ad secundum argumentum, quod ex omnium fere lintiquorum Patrum consensu, ac veteris Ecclesiae fide colligitur. Equidem (Lector si vetustati, ei praesertim , quae propius ab Apostolorum temporibus abfuit, is honos habendus est; ut eam fides illimam verae fidei custodem. ac veritatis depositariam esse, citra vllain dubitationem cre-riendum sit: quod ipse Quoque Caluinus fatetulidum prioribus illis quinque ieculis lanam fidem, ac doctrinam adiu.-dicate scias prosecto, totam veteris Ecclesiae, ac vetustim simorum Patrum fidem, ita in hoc dogmate, de Romani Pontificis primatu collimasse; ut de illo dubitare, nedum illud o medio tollere, nefas omnino existimari debeat.

i vertim, cum horum Patru testimonia tam copiosa sint; ut omnia referre , aut explicare ad ingens potius volumen, quam ad breuem hanc consultationem spectet. Nonnulla tantum, tum ex Graecis, tum ex Latinis Patribus (ut nostri

moris est loca explicabimus, alijs fideliter indicatis. Principio ex Graecis Patribus, qui Romani Pontificis in Ecelesia primatum agnouerunt, ac scriptis testatum reliquerunt, est Athanasius cum Episcopis Aegyptijs, qui ad Felicem II. Pribentes, Romani Pontificis auctoritatem a diuina institutione prosectam testantur, his verbis: Sedob id vos Deus (in qui un t praedecessc re q. vestros, A solicos viis

delicet Pr.esules, insummuatis arce constituit, ominem. E clestarum eis curam habere praecepit.

Vides (Lector Romani Pontificis Primatum praeclari simis verbis ab Athanasio, ac reliquisi Aegyptijs Episcopis assemini. Quid enim aliud est in summitatis arce a Deo collocari, ac oannium Ecclesiarum curam illi demandari , praeterquam Christi vicarium institui e Sed Irenaeum audi praeclare Romanae Ecclesiae Princia V u a Patum

epistolas Athanasi

SEARCH

MENU NAVIGATION