장음표시 사용
381쪽
t; g Orth Consistat. Par. II. qn- 3. , parum mira cetractas os bis Ecclesias critenterii: Sed qu - niam (inquit et alae tragones, inloc tali volumine, inini m. Ehles artinet Cumi raresetes meae moAima, ct antiquis mae,indrenit tu rogi ita a dudbtis Gloram sim is AI osolis Petro , er-Paulo , Acmae sandata, ct cor tituis Ecclinae, eam, qnam ha bet ab M pHolis basilien meta renunc sim hominiba Faee, pcrsuccesssones Epyccporampi euent hiem, Ussse ad nos india cantra, re undimus eos, qui quoquomodo, vel per ui place tiam malam, vel vana gloriam, vel per caecitatim , in malam sententiam, praeterquam oportes, colligunt. Ad hanc enim E iamiam, pCpter polinti rem prmcipalitatem, necesse es o m.
En R'manae Ecclesiae maximam, S supremam in caethras orbis Ecclesias potestatem, quae illis prioribus verbis instinatur, Maximi, Om liquissumae. En Romani Pontificis Principatum , qtrem posteriora illa verba indicant:
Propter pote Dorem Principalimum. iEn tand(m omnium,Ecclesiarum era a unam Romana in subiectio nem, quae postremis illis verbis aperte explicatur Ad hanc enim Ecclesiam recesse era o tinem: conuenire Ecclesiam . Quids clarius, quam his verbis Iren quin pro tota illa veteri Ecclesia testari: Romanum P cntificem in regimine Uniueis alis Ecclesiae esse Chrisu vicarium, &Christi Vice summum in Oin- .nes Ecclesias P sincipatum obtinere L I, L. t iuris P. His . & alii Graeci Patres adstipulantu mi Chrysostomus epistjad Innocentium Papam: in qua petit summa Ponti sicis auctoCtate ab exilio reuocari , ac si cclesiae restitui. Theodoretus in epis .iad Renatum; ubi inter alia haec de .. i Romana Eccl esia scribit. Tenet enim ista sancta Sedes MFc Theod in natassa, regendarum cuncZi orbis Ecclem arum. Basit epist. Set .rpistoli ad ad Athanasium : Epiphanius limes 68. Na Ei an renus orat. '' b di. Cyrillus Alex. epist. ad Caelestinum: Palladius in vita Chrysost Sonomenus lib. 3 c. . Anastasius Hieiosos.episto. ad Felic. pam Ioannes Patriarcha Constantinop. epist.
ad Hormisdam . Maximianus Episcopus Constantinopol. epist.
382쪽
episto radi orientales Staiij quam plimini. It . Porro ex Latinis, Patribus i praeclarus Romani Poptim. Catus assertor primus est Cyprianus a qui ubi frequenter Fetti cathedram: quam Rotnanam Ecclesiam esse nemo ambigit, Ecclesiam principestem, Sacerdotalis unitatis cm.put, de originem, omnium Ecelesiarum Matricem, ad radicem appellauit; tandem concludit et Unde enim schi aeta h.ereses orias mi misi quia Episcopus, qui ontis est, ct Ee- 8 cista praeest, verba quorundam praesumptione contemnitur, ethoeto dietatione Dei bonoratus ah in lanis hemimbus tudici
Aud Eriunm-piseoput oti EccIesiae diuina auctoritate praeesse; queande ichismetum ac haeresum capita exur- .gere, cum ab cu stiperba adim praesumptione receditur; quid hoc annuit, cLector preterquam)vnum in Ecclesia Itolia anum Pohtifidem Christi vicarium,S totius Ecclesim Rectorem: abi omnibus agnoscenchmi ac suspici dum es.. sci a lue adeo idi ad Catholicam fidem petetineret qui
illvinariuPomificis Primathun vel olliri; ves hac nostrarem-.ti f. i lpestate e medio tollere ausi sunt, protinus in omne haere Su . E
genus se praecipites dederint: quod res ipsa, absque alio
teste per te aperte clamitato tu Hunc quoque Romani Pontificis Principatum, egregie tuetiir Augellinus his verbis: Erat mare armis Oicina Re- Aug. epist. imitus O sema celet 'rima nolisis Carthago b Inde non inc- si '. diocris auctoratatis habebat Discopu c rassianum qui posset Gntarare conspirantem inimicortim multitudini edi rem is videret,
edi I omanae Ecreeste, in qua emper Apoclestiae Cathedrae Uiguit frincipatus: ct caeteris Icrris, unde Euangelium ad ipsam AP
cam venit, per communicatorias larem esse continctum )Por- .ro, si Augustinus, vir antiquissimus,ac eruditissimus, Apo- stolicum Romani Pontilicis primatum, non solium agnouit, docuit, praedicauit: veriuu &dem per in Ecclesia agnitum, accreditum testatur. Quid verendum est Lector illum,pium eum Augustino, ac tota veteri Ecelesia fidelirer a
383쪽
gnoscere, ac sateri Si grauillimis Patribus, qui antiquam,& Apostolicam fidem nobis testatam relinquunt, non credimus ; quibusnam credendum erite Num Caluino potius, aut iis, qui nouitias, ac nuper natas doctrinasi obtrudunt, quam illis, fides erit adhibenda e i tiram: i
Perspicuum quoque est Ambrosij testimonium,qui licet paucis, disertis tamen verbis, Romanum Principatum d cet, ita scribens . Ecclesia (inquio est domus Deni cuius hodia Rector est Damasas Quid luculantius es Damasus ex Ambrosio uniuersalis Ecclesies est Rector, qualite, Paul est domus Dei: Cur, & Chri sti vicarius censendus non erit; qui Christi Vices in Ecclassia admin istranda gelat His&viij plerique Patres at ceduis, ex quibus aliquos
. tantum indicare lubet. 3ic Hieronym. ep. I. ad Damas. Optat. lib. I. aduersus Parmenianum. Prudent. de S. Hyp- pol. Maximus Taurin hom. a. de Natali S. Laurentis. Vincentius Lirin. contra pros Hier. n . c. a. PetruS Ch sologus epist. ad Eutychen i PhilippusHesbyter in Cocis. Prosp. di Ephes. tom. t. c. 16. Prosperde Iii gratis c. a. cuius hi sunt
Sedes Roma Petri, quae Pastoralis honoris Facta caput mundo, quicquid non possidet annis, Relligione t notis Victor Vticensis de persecut. Uuandalaea lib. a. Episcopi Dardaniae ad Gelasiuam Pap. intei Epistolas Gelasii. Enn dius lib. de Synod. Possessor epistia ad Hormisdam: Calli
dorus lib. t I. epist.2. ad Ioan . Papam. Porro tertium argumentum nobis conciliorum generalium auctoritas ministrat; quae Romani Pontificis Prima- Cone Nic.'tum semper commendatum. In his primum est Concilium . CAE R Nicenum primum, in quo iuxta integram lectionem , ' Ne habetur in Concilio Chalcedon. m. I 6..ita legiturrsia Romana pei habuit trimatum. mos autem antiquus pro duret in Aegreto, vel obta, o Pentapoliet in Alexandrinus Ora
384쪽
UE. VII. , . 3 Episcopo Romano parilis mos est. Ex hoc emone plane conis stat quod certis alijs Ecelesiis propriae potestatis terminis praefixis,isoli Romano Pontifici uniuersalis in omnes Ecclesias Principatus seruatur. At luculentius id explicatur in Canonibus ex Arabico transsatis, ubi canone 3 s. ita diffinitur: Et quamuissit Archiepiscopus inter Episcopos tam- Ioni
quam Frater maior, qui curam habet Fraetrum uorum , ct ei debens obedientiam, quia praes est tamen Patriarcha ise omnibus , qui suo potestate eius sum s scut ille, qui tenet edem Romae,
capis, di Princeps cs omnium Patri charum; quandoquidemus es primus, sicus Petrua, cui data es potestas in omnes finiscipes Chri tianos, ct omnes Populos eorum ut qui A Uicarius Chri ri Domini per omnes Populos, ct Universam Ecclesiam Chri rimam. Et quicumque emtradixerit, a nodo emo uin
Quid hoc Canone praeclarius(Lector Audis Roma
num Pontificem Christi Vicarium, & Ecclesiae caput a gerati Concilio sub Anathematis fulmine, diffiniri. it, Post Nicenum, Chalcedonense quoque Cocilium Act.1 .et. & 3. Leonem Papam Vniuersalis Ecclesiae Potificem appellat; & epist. ad Leonem scripta, Romani Pontificis
Ptimatum in Ecclesia a Domino institiuum grauissimc, his en exiui
verbis profitetur. Et post baec ometia insuper, ct contra inua e .aepiae
cui vineae e I adia d Saluatore commima es, Di coras extem ad Leo. P. it insaniam, idest, contra tuam scLIolicam sanctitatem; ct excommunicatione m meditatus es contra te, qui corpus Ecclesiaevmre festinas. Rogamus igitur, O tuis decretis no Erum hon ra iudicium, Ssicus nos capiti in bonis adiecimus consonantia
sic Osummitas tua bs, quod decet, adimpleat. En (Lector Romanum Pontificem ex Chalcedonensi Concilio, vianeae Domini, quae Catholica Ecclesia est, Gustodem. En caput, ac Patrem, cuius uniuersi Concilij Patres se filios subiectos profitentur, ab omnibus appellatum. His co sentanea sunt, quae docent, definiunt, statuunt, Concit. Constantinop. I. can.3. EphesinVm ep. ad Caelestinum P
385쪽
Orthod..Consuli. Par. II. Rourinna sub Sylae Mos Trile rapum t. sub finem assertio rus fides. Asela. Festir g s. Mileuitauum . ad Innocentium Pap. Carthaginense ad Innocem Pap. Romanum g de .
sub Symmacho c. a. Aureli mense Cai. Turonense a. c. et linc caerente i. c. et r. a g. Mopsuestanum epist. ad vigi- -- lium Pap. Nicenum et . M. 6. O T. Alia recentiora
-: His accedat quartum Argumentum, ab antiquissimori Pontificum rescriptis ductum,qui uniuersalis Ecescitq Priamatum stibi a Domino creditum agnouerunt. Areue h. cum danctitii iniviri laediit, S ex his. quamphirimi, quam profitebamur fidem, ac doctrin am,martyr i o testatii tuerint plane dubitandum noviciti quilii Catholicam potius limius dogmatis iidem, quampropriam daguitatem prole qui voluerint. Primum Anacletu in praetereo, cuius testim
trium superiri expli Musii is Anactetum Alaxap. I. Martyr, quid de Roviani Pontificis sede sentiendum sit, tuae Aleae. l. ep. verbis ap rit . Ec uum est M'bu ad bu sanciae . O favi. salica Acis opstem, cuUmmarum di pose Ionesi causartim i e mmnis negoti Ecesci. im ab Vrsico inmino tradita quasi a caput imo dicente Prfncipi, postolorum Petro Tu et Pr, rus, Osuper I videsi quam praeclare Martyr, Romani
Pontificis in cunctas. orbis i Ecclesias I raeemiueintiam irrci Christi vicariatiun testatum relinquat i . in Ea leui Religione Suctus Aimus, .Sacram RomanoTum S t. i. 'p. aeontificum dignitatem prosequitur, ita scribens: bi quis . cro Usertim, at laseivi iv ahquia a semitate; licenter hcto
sanctanet, O sori uam demo esset; in ad eam quasi ad
caput cretium habeat, ve Innoccns damnetur. aut Eccleucr a
m detrimentum patia T. Quem sequutus Pius Iu de ime Di Christi martyr. Chri sonaciuit hancianwm Sedem pocloi ilicam omnium Ecclesiarum caput esse praecepit, aes,dicrate 3 PriccbI in florum. Tu es PetruG uper Oe. Denique .hanc fidem testantur, Euaristus episti i ad Episcopos O rientales: Felix II. epistii . c. Is Damasus cpis . a. Si ricius
386쪽
Conf. VII. DAep. 3. Innocentius I. epist. 32. Leo I. ser. I. de Natali Apostolorum: Gelasius in decreto de Apocryphis scrip . Anastasius II. ep. ad Augustu in . Hormisda episti ad Remigiu,
& alij plerique; qui primis quinque seculis Pontificia di
gnitate, & sanctimonia floruerunt: quibus si non propria, ea saltem ratione credendum est, quod ij ea secula coluerunt, in quibus , iuxta Caluini sententiam, sana fides, ac doctrina in Ecclesia vigebat. At vero, non minori Religione summi quique pij,ac Religiosi Imperatores, ac Reges, totius Christiani orbis no-
irine, supremum hunc in Romanis Pontificibus Primatu agnouerunt, ac suis edictis roborarunt; quod quintum a gumentum est. Celebre est Constantini Magni Imper roris edictum, in quo haec de B. Sylvestro, ac Romanorum Pontificum dignitate leguntur. Dum hyc praedicante L. Syl. Constitio. uestro agnoscerem, O benefici s ipsius B Petri integerrime canitati comperi me rem tutum totile iudicauimus, Tma cum om- Ecclesiae.
mbas Sara sis, ct uniuerso Senatu, Optimatib q. meis, citaraacto Populo Romanae gloriae Imperiosubiacenti, Ut sicut in terris S. Petrus Uicarius Fili Dei esse videtur constitutus, etiaci Ponti es, qui successores sunt ipsius Principis sopolorum, Principatu potestatem amplius, quam rerrena Imperialis tro. syraesera nitatis mansuetudo habere videtur, concessam a nobis, nostroq. Imperio obtinea t. Quo edicto Constantinus, non nouum Principatum Romanis Pontificibus concedit; cum illum in B. Petro iam institutum agnoscat: sed antiquum lege lata corroborat, ut poenis obnoxium ostendat, qui eidem sub ij ci recusauerit. Iustinianus quoque apertissimis verbis, non semel, sed frequenter supremam in omnes o bis Ecclesias potestatem Romano Pontifici a Christo traditam testatur: tum in Authenticis de Ecclesi tit &priuil. cap. r. Vbi ab omnibus tenendum esse decernit: omnium Sacerdotum Romanum Pontificem esse Principem: tum in epist. ad Ioannem Papam, qua extat in C. de summ . Tri
387쪽
Orthod..C onsulti Par. II Rourat, subSylis os rate rapum l. sub finem a simio nis fidei. Ahiet beata 8 s. Mileuitauum ep. ad Innocentium: Pap. Carthaginense ad Innosin. Pap. Romanum glab Symma choc. a. Auresianense Q. I. Turonense a. c. I. Maccarente r. c. et r. ag. Mopsuestanum. epist. ad vigi- lium Pap. Nicenum a. m. a. 6. O T. Alia recentiora
-i His accedat quartum Argumentum , ab antiquissimorae Pontificum rescriptis ductum,qui uniuersalis Ecia diiq Priamatum sibi a Domino creditum agnouerunt Ara ue hi cum danctissimi viri taediit, & ex lus. quamplurin q, Suaim profitebamur fidem ac doctri in,inai tyrio testati Alerint plane dubitandum i fostest, 'inlii Catholicain potius livatus doginaris Mem quampropitara diguitatem prole ivoluerint. Primum Anacletu in praeterco, cuius testim
nium sit peridi esplicassianus iiPost Anacie tum Alixap. I. Mar r, quid deliRoiilani Pontificis sede sentiendum sit, tuae
Alex. l. ep. verbis aperit. Re itum es et tui adhu ursanciae. O loqi. Resica Adis aricem, cus smmarum di post lanea Ouiarum i ct Omnian Dossit Ecesca fim ab raso inmino tradita ictig rasia caput imo dicente Principitripos clanma Petro Tu et Pet mi, Osuper .. Vides, quam pete me Martyr, Romani b Pontificis in cunctast orbis ita lesias praeemiuentiam tete Christi vicariariun testatum relinquat ita I. E . Vare Erulem Religione Sixtus inimus,VSacram Romanorumam. . ep, Pontificum dignitatem pru equitiit itai scribens et i quis. vcro viarum, ps arasserati v ahquia a viersitate; licenter his anc anti O ADLIota areae dem appellet; in ad eam quasi ad caput si fragismet habeat, veramoccns damnetur. aut Ecclemta
Ira detrimentum patiatur ., Quem sequutus Pius Ita&im i Christi mat r. Christusoinquit han anctam Sedem, moivicam omnium Ecclestariam capus esse Araecepit, aes,dicrauci Priccipi Ap Iuoium. Tu es Petrum ver cte. Denique .hanc fidem testantur Euaristus missi i ad Episcopos O rien tales: Felix II. epist. i. c. I s Damasus epist. r. Siricius
388쪽
. U. VII. 3 sep. 3. Innocentius I. epist. sa. Leo I. ser. I. de Natali Ap stolorum: Gelasius in decreto de Apocryphis scrip . Anastasius II. ep. ad Augustum. Hormis da epist. ad Remigiu,
ct alij plerique; qui primis quinque seculis Pontificia di
gnitate, &sanctimonia floruerunt . quibus si non propria, ea saltem ratione credendum est, quod ij ea secula coluerunt, in quibus , iuxta Caluini sententiam, sana fides, ac doctrina in Ecclesia vigebat. At vero, non minori Religione summi quique pij, ac Religiosi Imperatores, ac Reges, totius Christiani orbis nomine , supremum hunc in Romanis Pontificibus Primatu agnouerunt, ac suis edictis roborarunt; quod quintum a gumentum est. Celebre est Constantini Magni Imper toris edicitam, in quo haec de B. Sylvestro, ac Romanorum Pontificum dignitate leguntur. Dum hyc praedicante et hi, ueram agnoscerem, O benefici s ipsius si Petri integerrime Onitati comperi me resituram totile iudicauimus, unἀ cum omnibus Satrapis , ct uniuerso Senatu, optire alibuss meis, cictincto Populo Romanae gloriae Imperio subiacenti, ut sicut in
terris S. Petrus Uicarius Fub Dei esse videtur constitutus, etiaci Ponti es, qui sicce res sunt ipsius Principis Ap olorum,
Principatuspotc statem amplius, quam terrena Imperialis tro. syraeserenitatis massuetudo habere videtur, concessam a nobis,
no Iroq. Imperio obtinea t. Quo edicto Constantinus, non nouum Principatum Romanis Pontificibus concedit; cum illum in B. Petro iam institutum agnoscat: sed antiquum lege lata corroborat, ut poenis obnoxium ostendat, qui ei dem subijci recusauerit. Iustinianus quoque apertilliinis verbis, non semel, sed frequenter supremam in omnes orbis Ecclesias potestatem Romano Pontifici a Christo traditam testatur: tum in Authenticis de Eccles. tit & priuil. cap. a. Vbi ab omnibus tenendum esse decernit : Omni uin Sacerdotum Romanum Pontificem esse Principem: tum in epis . ad Ioannem Papam, quarextat in C. de sum m. Trinit. & fid. Cath. ubi inter alia haec scribit Nec enim patia
389쪽
nit. de fi d. Cath. Nertc. viii. Angli*Rex in asserti
sso orthod. Cousultat. Par. II. mur quicquam , quod ad Ecclesiarum statu pertinet, quamuis
manifestum, ac indubitatum te, quod movetur, ut non NIam
vestrae innotescissam tali, quae est caput omnium Ecclesiam, Rursusque id confirmat in Authentica, quod Ecclesia Romana centum annorum gaudeat praescriptione, dum ita scribit: Ut legum orginem anterior Roma sortita est, ita Osummi Pontimatus apicem apud eam me, nemo est, qui dubitet Quod si inter illos veteris Ecclesiq orthodoxos nemo erat, qui de Romani Pontificis Primatu dubitaret: Cur de illo Lutherani, Caluinistae, Protestantes, Puritani , ac alij R ligionistae, non tam dubitant, quam eum omnino e medio sublatum volunt e plane hoc ipso se inter orthodoxos minia
His adde (Lectoo Honorium Augustum ad Bonifacium
Pap. Valentinianum III. epist.ad Theodos. Imperat. quae extat in Conc. Chalc. Valentinianum, & Martianum epist. ad Le onem : Martianum epist. ad Leone in P. Gallam Pl cidia, e p. ad Pulcheriam Augustam: Pulcheria Augustam cp.ad Leonem P. Luitprandii Regem Longobard. in legi.bus Longobard. tit. 23. S. s. Lotharium Regem ep. ad Adrianum II Leonem Regem Armen. ep. ad Innocen. III. Ludovicum Regem Francorum ep. ad Alexand. P. Vladinaum Regem Poloniae ep. ad Ioann. XXII. Eduardum Regem Angliae ep. ad Boni cium . Adde tandem Hem icum Octauu in Angliae Regem, qui antequam a Romana Ecclesia descisceret, ob denegatum illi cum Anna Bolena connubium, adeo Apostolicae Sedi addictus fuit, ut aduersus Lutherum, tunc in Romanum Pontificem debacchantem, Romanae Sedis auctoritatem, ac Primatum edito libro defendcrit, cuius haec inter alia sunt vel ba. Negare Lucterusnore potes , quin omnIs Ecclesia elium, sacrosanctam Sedem
Rom nam velut Matrem, 'Imitem. recognoscst, ac veneretur, quacumquesaltem, neque locorum dissantia, neque periculis interiacentibus prohibetur accesu, quamquam is vera dicat, qui ex India quoque veniunt huc: Indi etiam ipsi tot terrarum, tot
390쪽
Cong I. VII. 3 si marium , sitsolitudinum plagis distancti , Romano tam v se Pontisici ubmitrant. Ergo si lautam, ac tam late fugam potestatem, neque Dei iussu Nutifex, neque hominum voluntate conse uutus es e ua sibi vi vendicavit; dicat, velim, Lutheis rus quomodo rei tantae ditionis erupit possissionem p Non pates obscurum esse initium tam immense pote utiae, praesertim si intra
homInum memoriam nata rit. aeuod si rem dixerit, vin et ortasse, aut duar aetate verare; in memoriam uobis rem redigat res in se alioqui si tam oratissa sit, ut rei etiam tantae obliterata sit origo e legibus omnino cautum me cogu at, vet culus rus omnem ho minum memoriam ita supergredietur, in sciri non
possit, cuiusmodi habuerit initium, censetur habui e legitimum cetitumq. me cuni Fat omnium consisti gentium, ne qua diu
manseruis Immota, mytaeaetetur.
Haec, &alia plurima, Rex ille de Romanae Sedis au
ritate commemorat; quae antiquam imiorum suorum pietatem, atque in Romanam Sedem obseruantiam testatam, relinquunt- , His tandem postremum argumentum accedat, ex ipsa
antiquissima Ecclesiae praxi depromptum equae Romanos Pontifices suprema hac potestate semper usos declarat. Ecclesiasticam potestatem, quatuor capitibus potissimu C l . la'. contineri, ex Caluino recipio. (Tametsi nec integra, nec persecta sit distributio, cum pleraq. alia capita desiderentur nimirum, O .dinatione Episcoporum, Conciliorum Indictione. Audiendis appellationibus, Monitionibus castigatorijs, aut censuris. Haec, diuturna Ecclesiae Praxi, fo-lis Romanis Pontificibus reseruata esse compertissimum, est. Nam Episcoporum ordinationes ubique terrarum sola Romani Pontificis auctoritate fuisse factas , ipse usus
Anacleti constitutio fuit ex Apostolica traditione pro- Arieletisfecta; ut Episcopus, non nisi a tribus Episcopis ordinetur; epist. s. ordinationem vero Episcoporum irritam esse, quae absque Romani Pontificis assensu fieret, docuerunt Leo I. epistol. Xx a B q.