장음표시 사용
391쪽
3 s et Orthod. Confult. Par. II. 8 . & so. & allegat Gratian. dist. 6 a. c. nulla ratio. Innocen. I. ad Victricium cap. I. Gregorius lib. . epist. 3 q. Venio ad Concilia generalia, quae absque Romani Pon-.tificis auctoritate in Ecclesia celebrari fas nunquam fuitrvi testantur Iulius I. epist. I. ad Episcopos Orientales,&Damasus epist. ad Stephanum. Atque inde factum est, ut Concilia, quae absque Romani Pontificis auctoritate coia lecta suere,nullum prorsus in Ecclesia robur sibi comparti. uerint; quo in numero sunt Antiochenum, de quo ait So-hist Eeel. crates, illud propterea ab Ecclesia reiemis suisse, quodi d. d. c. s. neque Iulius Romanus Episcopus ibi aderat, nec quemquam , qui eius locum teneret, e miserat. Sic Ariminense, teste Theodoreto, Ecclesihist. lib. 2. c. a a. Concilium
Ephesinum a. sub Theodosio Iuniore. Constantinopolitan in sub Leone Isaulicor & alterum sub Constantino Co-pronymo. Basiliense,&alia nonnulla. Hinc perpetuo usu receptum fuit, ut Conciliorum Indictio,ac confirmatio semper a Romano Pontifice effluxerit. Ita Nicenum t. aB. Sylvestro indictum, & confirmatum . fuit, ut patet ex epist. conc. ad Sylvest. Concilium Constantinop. I. a Damala indictum, ac confirmatum fuit, vi testis est Theodoretus Eccles hist. I. s. c. v. Concit. Ephesi-
num i . a Cqlestino conuocatum, & confirmatum fuisset ;cui Cyrillus C testini nomine praefuerit, testis est ipse Cyrillus epist.2s. tom. . Oper. Cyrilli Chalcedonense Comcilium a Leone indilium, & confirmatum suisse, prradentibus in eo Apostolicis Legatis, declarat Leonis ipsius ep.
v. ad Synodum Chalcedonensem cap. I.Caetera Concia Ita omitto . . Ad haec ius audiendarum appellationum, a toto orbet ad solum Romanum Pontificem spectare, quamplurima . Pontificum rescripta, & Conciliorum decreta non obscure insinuant: atque inter haec sunt, quae ex Anacleto ep. I. Sixto ep. a. Alex. ep. I. Iulio ep. I. Felice II epist. I. c. iv.
superius recensuimus ; quibus addi possunt Anicetus epist. ad
392쪽
ad Episcopos Galliae c. 3. Eleutherius cp. a. c. 2. Victor ep.
ad Theophilum, & Episcopos Aegyptios: Zepherinus ep. ad Episcopos Siciliae: Lucius ad Episcopos Galliae,&Hispaniae :& praeter Pontificum rescripta, Concit.Nicenum can. a. ex his, quae collecta sunt ex epist. Iulij Papae, id pre-
Postremo Episcoporum depositiones, ac restitutiones, Romani Pontificis auctoritati semper reseruatas fuisse,antiquus Ecclesiae usus demonstrat. Nam criminosos Episcopos deponere, ac suis sedibus pellere, non alterius, quam Romani Pontificis opus esse agnoscitur; ut testis est Cyprianus ita ad Stephanum Papam scribens e Dirigantur Cyprili.s in Prouincia, ct ad plebem Arelate consistentem d te hieme, quI-- 3. hus absento Martiano, alius in locum eiussubctituatur. Quo iure olim quoque usi sunt Damasus in Flauianum Patria cham Antiochenum: C testinus in Ioannem eiusdem sedis Episcopum: Leo I. in Dioscorum Ale xandri n. Episcopum; ut extat in Concilio Chalced. Sixtus III. in Polychronium, Patriarcham Hierosolymitanum. Caeterum Nicolaus I.in epist. ad Michaelem: Octo Patriarchas Constantinopolitanos enumerat a Romanis Pontificibus depositos. Porro, quemadmodum Episcoporum depositio, sic &restitutio ad Romanos Pontifices spectat: quod ipsa Ecclesiae praxis . ac frequentissima exempla demonstrant; nani Athanasium Alexandrinum, Paulum Constantinopolit. &Marcellum Ancyranum , Episcopos ab Orientali Synodo depositos, Iulius L suis sedibus restituit; Flauianum, Damasus , Theodoretum, Leo I. Chrysostomum, In noctilius,
de alij plerique Episcopi in toto orbe, ab Apostolica Sede suis Ecclesias restituti sunt. Ex quibus tandem (Lector id facile persuasum tibi esse debet: Romani Pontificis Primatum antiquis Patribus, ac veteri Ecclesiae ignotum non
fuisse (vt improbe Caluinus calumniatur; quem tot Patribus , tot Concilijs, tot sanctissimorum Pontificum rescriptis ; tanto denique ac tam praeclaro Ecclesiae usu, ac praxi
393쪽
Orthod. Conmul M. Rir I f. xi agerentibus , toto denique orbe acclamante, agnitum, receptum, confirmatum, celebratum fuisse constad. ii Quibus unicam dumtaxat rationem addere lubet, ex laesa rei natura petitam. Naturq enim principium esti omnem gregem suo Pastore indigere, a quo regatur: alioquin breui dispergendum fore, ut diuina vox Erechielis ore testa-
Erech. 3q. tur, dicens: Factisunt greges mei in rapinam, ct oues mes in deuorationem omnium bestiarum agri, eo quod non UM PUD'Hinc cum minor grex minorem,maior maiorem; maximus certe grex, maximum Pastorem postulat. At cum Ecclesia uniuersalis sit maximus Christi grex, qui ex omnibus Christi ovibus constat: si unicuique Ecclesiae, quae minorem gregem sibi vendicat, suo Pastore, ac Episcopo opus
cst; cur non,&Uniuersalis Ecclesia maximum suum Pastorem, ac Pontificem habere debet, qui totum Christi Gregem curet, & ipsum a direptione ,& luporum deuoratione vendicet e Porro eum dumtaxat esse posse, qui ex diuina institutione Petro succedit, in p. ReguIa susc demonstra
Vides itaque (Lector Scripturarum,Patrum, Conciliorum, Pontificum decretis, Imperialibus edictis, antiquissima Ecesesiae praxi, rationeq. tum ex scripturis, tum ex ipsa rei natura deprompta: bacrum Romanorum Pontificum in Ecclesia Principatum a nobis copiose tibi demonstratu fuisse. Superest, ut re mature apud te ipsum considerata .,
ac prudentissimo animo deliberata, vicariam Christi dignitatem, quam tot clarissimi Imperatores, ac Reges in Romano Pontifice agnouerunt, suspexerunt, coluerunt, ac
venerandam sanxerunt: Tu quoque ijs animi Religione non inferior, agnoscas, S suspicias: tum praeclarissimum Fidei Doctorem, ac Magistrum Hieronymum sortitus, ijs, quibus ille Damasum Romanae Sedis Episcopum olim affatus est verbis, eisdem tu Romanum Pontificem Urbanum . IV. ac sanctissimum Patrem tui amantissimum prosequaris, atque ex imo pectoris sinu expectatissimas has voces
394쪽
Cons. VIII. 3ys depromas: Ego nullum primum, ' Chriclum sequens, Beatitudini tuae, id es, Cathedrae Petri comunione conscior super i iam Petram aediscatam Ecclesia cio . uicumque extra hanc domum Agnum comederit, prophanus es' quicumque tecum nonco igit, spargit.
FIrmissime tene, ct nullatenus dubita (quicuq; Apostolia
cus haberi vis in Romana latum Eccle cam, ct nunquam interruptam Ponti cum successionem seruari: ae' proinde ea Mam veram, oe omlicam Religionem esse . Concilium generale Nicenum, & Constantinopolitanuprimum , quae inter quatuor illa Ecclesiae Concilia adnumerantur, de quibus Gregorius, velut quatuor Euangelijs fidem adhibendam esse vult, dum in symbolo, veram Ecclesiam Apostolicam credendam esse decernunt, illis verbis: Credo una anctam Catholicam , ct Ap olicam Ecclesiam: Illud plane (Lector tibi consilium administrant: ut eam dumtaxat Religionem amplectaris, quae ab Apostolis fundata Apostolica nuncupatur, & cum perpetua, ac nunquam interrupta Pontificum successione, certum, ut cum Irenaeo loquar, veritatis charisma accepit. Nam quo phcto Ecclesia, Apostolica appellari posset ; nisi ea ab Apostolis, pthsettim a Petro Apostolorum vertice, per legitia mam successionis lineam, originem duceret praeclara enim sunt Christi verba, quae Ecclesiam in Petro aedificandam affrmant . Tu es Petruae, Osuper hanc petram aediscabo Ecclesam meam. Hanc UroEcclesiae aedificationem qua doquidem noui in Petro dumtaxat terminandam (ne Ecclesiam cum Petro extinctam credere contingat et sed pe petua Romanorum Pontificum, qui Petro succederent, successione diffundendam fore, ut Ecclesiam ab Inferoruportis, a quibus nullo unquam tempore opprimenda est,
vendicemus: in a. Regula superius euicimus: Hic quid de
395쪽
ss 6 Oreboae Consistat. Par. II. Romanae Religionis successio se sentiendum sit, aperiet dum erit, ut Apostolicae utriusque, dc Ecclesiae, & Pontificis Romani successio perspecta fiat. x Nullum antiquis Patribus ad veram , tum Fidem, tum Religionem declarandam, praeclarius unquam argumentsi visum fuit,quam ut in Romana Ecclesia incorruptam Pontificum successionem ii B. Petro exorsam, ad sua usque tempora seruari demonstrarent: Neque enim absque Dei consilio actum credebant, quod caeteris Apostolicis Ecclesijs, Antiochena, Ephesina , Alexandrina, ae Hierosolymitana ab Infidelibus occupatis, MI schismate, autha resi infectis, ex quo in his successionis linea abrupta est,
haec una Romana Ecclesia, Petri sedes, ac omnium Ecclesialum Mater, perpetuam Pontificum successionem nunquam corruptam retinuerit. In ea siquidem, velut in M tris sinu, Deus opt. Max Veram Fidem, ac Religionem ita saluam, & incolumem seruare decreuerat: ut hac Romanorum Pontificum successione flante, vera Fides, ae Religio nunquam dilaberetur. Atque hinc Irenaeus antiquissimus Pater lib. 3. c.3. nulla aliarum Ecclesiarum habita ratione, Romanae tantum modo Ecclesiae successionem commemorat; ac Romanos Pontifices a Petro usque ad Heutherium tunc sedententa, enumerat; ut veram Ecelestini,ct cum ea verain fidei doctrinam, verae Ecclesiae comitem ostendat. Audi obsecro
Lector quanti antiquissimus hic Pater Romanae Ecclesiae successionem saceret: atque ex eo quam magni tibi facie-da sit, sapienter iudicar a quoniam (inquit valde longum
es . in hoc tali volumine Ommum Ecclesiarum enumerare'
cessiones, maxima, ct antiquissimae, b omnibus cognitae, G riosi is duobus f odii Petra, ct Paulo Romae m. atae, bconstitutae Ecclesiae,eam qua habet ab Apocliati traditionem, Omountiatam homoibus dem , per succes mi Disopcrum
perueniensem que ad nos Indimus co undimus omnes eos,
qui quoquo Hodo, vel per sui placen tam malam , et et vanam.
396쪽
rioriam, vel per caritatem, O malam sententiam, praeterquam oportet, colligunt. Ad hanc enim Ecclesiam, propter potentiorem principalitatem, necesse est omnem conuenire Ecclemiam, hoc eseos, qui sunt undique cles, in quastemper ab his,qui unt undiaque conseruata es ea . quae est ab Apostolis traditio. Quibus(oblecto verborum ornamentis poterat Irenaeus Roman qEcclesiae successione magis illustrare Vides (Lector primum Romanam Ecclesiam maximam, antiquissimam , to to orbe conspicuam, denique a Petro fundatam praedicari: Audis Romanae tantummodo Ecclesiae successionem, caemteris Ecclesiis postliabitis magnifieri: Audis ex hac Romanorum Episcoporum successione Apostolicam doctrinam,& Catholicam fidem demostrari: eaq. uniuersos sectarios, qui longe ab ea successione absunt, confundi: Audis Ronianae Ecclesiae super omnes alias orbis Ecclesias propter Pontificum successionem primatum fuisse collatum . Audis tandem in sola Romana Ecclesia Apostolicam fidem simul cum successione intemeratam custodiri: ita ut quicumque inter fidelex, & Ecclesiae filios haberi volunt ab ea verae fidei lac suggere debeant. At neque his contentus, fortius adhuc alibi hoc ipsum argumentum urget, cum addit: Reliquos et ero , qui ab stum ident A. . principali successione, quoc umque colligantur, , pecus habe . c. s . re, vis quas haereticos, ct maiasententiae: vel quasi cindentes, ct elatos, ct si si pluentes . Caueant ab lienaeo, Protestantes, Puritani, Lutheristae,& quotquot a Romanorum Pontificum successione se ipsos dissutini: videantq. se ad seliis malicorum, & Haereticorum quisquilias relegari. Irenaeo adstipulatu ertulliamis: qui lib. de Praescripti H qret. ex sola Romanorum Pontificum successione aduerasus Haereticos praescribit
Ecclesiaram: euola.at ordit cessitiones ab initio decurrentem: tum post pauca. Sicut Romamnorum Ecclesia Clementem a Perro orianam n edit.
Hoc quoque Argumento Optatus M leuitanus Dona-
, his verbis: Edant origines suarum orum Episcoporum ita persea Tertuli
397쪽
338 Orthod. mult. Par. II. t istas, qui sibi haud secus, quam hac tepestate Lutherani, Caluin istae, Protestantes, atque alij Religionistae, veram
Ecclesiain arrogabant, ut veram Ecclesiam penes se esse demonstret, prouocat his verbis contra Parmenianum. Donatistam scribens et Negare non potes,scire te in Urbe A ma Petro primo Cathedram Episcopalem me collatam, in qua sederit omnium Apostolorum caput Petrus, viae ct Cephas ap- pectatus est: in qua una Cathedra unitas ab omnibus seruaretumne caeteri Apostoli singulas sibi qumque defenderet, otia chismaticus, ct peccator esset, qui contra singularem Cathedram a teram collocaret. Ergo Cathedra mica, quae prima de d tibus edit prior Petrus, cui successit Linus Sc. Iulio succese sit Liberius, Liberus Damasis, Damasio ricius hodie, qtii no-ser es ocius: cum quo nobis totus orbis commercio formatarum in una Communionis societate concorda . Postreino ex hac Romanorum Pontificum successione illos coarguensi, addi r: Vos vestrae Cathedrae originem reGIte, qui vobis vultis j anc am Ecclesiam vendicare. Optato cotemporaneus S. Augustinus hoc ipso Roma.nae successionis telo eo idem Donatistas aggreditur epist.I6S. Vt veram apud eos Ecclesiam non esse confirmet: Si ordo (inquit Episcoporum sibistuc densium cInsiderandus es, quanto certius, ct Wresa grater ab ipso Petro numeramur, cui totius Ecclesiae Auram gerenti Dominus ait super baue Petrum Hscabo Ecclesiam meam e Petro enim successiit Linus, e c. L herio Damasus, Damas abicius, Spicio Aeas Iasius . In hoc ordine succem ionis milvs Donati ea invenItur . Atque adeo certum hoc Demonstrationis genus ad veram Religionem declarandam, esse contendit, ut hoc Romanae successionis vinculo,se in Ecclesia teneri affirmet contra ep. Fundamenti scribens. Multasunt (ait quae me iusissime tenent rata Ecclesiae Catholicae gremio. Tenet consensio Populorum, O Gentium e tenet ausuritas miraculis incohata ,se nutrita, cha-rrime aucta, vetustate sirmata. Tenet ab ipsa sede Apostoli P tri , culpascendas pura uas Domi nis post Resii remonem Dam
398쪽
commmouit, urique a praesentem hi copatum, Sacer tum fueressio . Peto Lector vi mecum Augustini mentem, &verba expendas . Manichaeus erat Augustinus, & ab Ecclesia seiunctus, quaenam vera Religio esset , assidue qua, rebat. Attamen cogitationum fluctibus undique exagit tus animus, quos everteret, aut ubi veram Ecclesiam, ac Religionem quaereret, ignorabat. Plurimae illi sectae, quae Ecclesiae imaginem gererent, sese amplectendae o fierebat, iam enim in Manichvorum sectam, in qua eatenus vixerat,ac edoctas fuerat, illum incidisse poenitebat; quid tandem illum ad Ecclesiam Catholicam compulit quo symbolo illam verarii Ecclesiam, ac Religionem esse agnouit e Plurimis sane: at illud postremum, ac potissimum fuit,quod in ea Pontificum sibi inuicem succedentium,nunquam interruptam seriem a Petro exorsam asseruari perspexit. t anta . quippe huic succelsioni vis ad Religionis veritate demonstranda inest, ut ab illa exerrantes reuocare possit, & in ea incedentes ab omni erroris suspicione tutos sibi vendicet. Quod etiam egregie explicat Origenes in prooem.lib. I. Periarchon. Cum (inquit multi sint, qui se putant semetire M OFigeaea. quae Christi sint nonnulli eorum diuersa a prioribus entiant seruetur vero Ecclesiastica praedicatio per successivis omdinem ab Apostoli, tradita, O virique ad praesens in Eccles I pera
manens . Quibus verbis Origenes aduertarios tacite coarguit, qui non successionem, sed veram doctrinam verae Religionis jmbolum constituunt. At Origenes eam tantum veram doctrinam agnoscendam docet, quae per iuccessionis seriem ab Apostolis prosecta, hactenus in Ecclesia asseruatur. Et quidem cum tam multae doctrinae sint, quae ab aduersariis circumserutur, miram pietatis speciein praeseserentes; Christi merita attollentes; unius dumtaxat - Dei adorationem celebrantes; fidei praemia eaXltates; lci pturarum vim prae omnibus efferentes: quae ratio est, cureas tantopere vera Ecclesia execretur Ea lane, quod cunihil prorsus eum an liquis commune habeant, ab Apost
399쪽
36o Orib. Consultat. Par. II. licae successionis ordine hoc ipso se abhorrere declarant. Porro ea causa est, cur in fidei doctrina tantopere anti uitatem exquirimus, ac recentes doctrinas,velut verae taei pestes,procul abijcimus: nam quae cum antiqua Pomtificum successione doctrina ad nos perlata est, vera, ac Apostolica iure ab omnibus celatur: eas vero, quae ab horum successione procul absunt, non ab Apostolis traditas, sed Apostolicae disciplinae perduelles merito existimamuS. Quod etiam aequum est nos de Religione sentire. ut scilicet ea nobis tantum Religio tanquam vera, & Apostolica commendetur, quae cum Pontificum successione certum Apostolicae veritatis testimonium sibi vendicat: ea vero Omnis quocumque nomine nuncupetur, quae ab Apostolica successione distat, velut Apostolis inaudita, ac inuisa, a toto Christiano orbe expellatur. Denique hoc commune fuit antiquorum Patrum argumentum, qui veram Fidem, ac Religionem ex Romans Ecclesiae successione nunquam interrupta collegerunt. Hieronymus epist. I. ad Damasum: Ambrosiius ad c. g. I. ad Thimoth. Cyprianus cp. 3 3. & lib. q. ep. s. Augustinus ep.I63. Origenes in Prooemio l. i. Periarchon: Irenaeus lib. 3. c. 3. &lib. . c. 3. Tertullianus de Praescript haeret. Eusebius Caesar. in chronico: Epiphanius haeresi i . S alij qu plures . Ex quibus id conficio . Quod si Irenaeus post centum sexaginta tantum annos, Tertullianus post ducentos, Eusebius post trecentos viginti, Epiphanius post trecentos octuaginta, Hieronymus, Augustinus, Optatus post quadringentos annos Romanorum Pontificum successionem
tanquam verae Ecclesiae testem produxerunt, ctir eandem
nobis post 16sq. annos in verae Religionis testimonium proferte non liceat eQuapropter ne hic aliquid (Lector desideres, breuein
Chronologiam, ac successionem Romanorum Potificum, in Romana Ecclesia a Petro exorsam, iuxta antiqua, ac mdelissima Romanae Ecclesiae monumenta, concorde Hi
400쪽
Co I. VIII. g: astoriographorum sententiam hic describere volui , ut eam prae oculis habeas, in eaq. verae Religionis sedem contemplari queas. Petrus igitur primus post Christum Ecclesiae Pontifex a Mao s . Domino institutus , cum Antiochiae annis septem sedisset, postea iubente Christo Romam venit sub Tiberio Caesare, di Romanam Cathedram vigintiquinque annis administrauit, ac Romanus Pontifix primus appellatus est . Tum Petro successit. Ann .s viis nostri To. Unus
Cletus Clemens Anaeletus. Euaristus . Alexander
Calixtus Vrbanus Pontianus . Anterus Fabianus Corneliu S. Lucius Stephanus,
33y Iulius.ssa Liberius. sol Damasu S. 38s Siricius.ss8 Anastasius.
oi Innocentius. io Zolimus. is Bonifacius.
is Celestinus. 3a Sixtus III. o Leo Magnus. di Hilarius. o et Simplicius. 83 Felix II. ya Gelasius. s6 Anastasius II. ,8 Symmachus. si Hormisda. sis Ioannes.