장음표시 사용
81쪽
6 De mero intellectu trium capp. 1. n. X T. t poena, amisso bono ipsam permanendi libertatem amisisse quantumlibet velis . Aliud est
esse quidem sine merito, verum etiam sine crimine in bonis Creatoris et Aliud est inde cecidisse per crimen, quo fueras evectus per gratiam. Propter hoc itaque magnum considerabileque discrimen jure merito asseritur de mdam , quod in eo statu, in quo conditus fuerat rectus ejus meritum fuisset si permanere evoluisse , sicut fecerunt Angeli Sancti , qui cadentibus aliis per liberum arbitrium , per idem liberum arbitrium steterunt ipsi , di hujus mansionis debitam mercedem recipere meruerunt. Etenim in illo
statu recto non permansisset , sicut nec permanserunt Angeli sancti per arbitrium, Salvatoris gratia a damnationis poena liberatum sed permansisset ut ipsi per liberum gratia Conditoris arbitrium, nec culpabiliter lapsum ab ea rectitudine , in qua primitus conditus suerat. Non ob aliud igitur ita diversimode Virta, tertissimus loquitur, nisi ad indicandam maximam illam differentiam , quae interest arbitrium liberum, arbitrium liberatum verumtamen absit, ut sive liberum sive liberatum in seipso
ac non potius glorietur in Domino, aut v quo modo nutet immota illa de inconcussa confessio , qua saluberrime confitemur, quod rectissime
82쪽
De Correptione gr Gratia . Gi Nempe ad indicandam veram flatuum non adjutoriorum dioersitatem.
od si hoc illud est , quod apertissime
colligitur ex his, quae in antecedentibus digesta sunt, multo liquidius Se apertius colligitur ex his , quae in subsequentibus sunt disserenda . Si hoc adjutorium, inquit, mel Angelo me homini quamprimum Dei sunt, desisset, quoniam non ah natura facta erat , ut me dimino adjutorio posse manere si pellet, non utique sua culpa cecidisset . Verumtamen hoc adjutorium, quo fiunt juste damnabiles qui culpabiliter deseruerunt, haud amplius quam quid posset liberum refugarum arbitrium , ac in illos quid ultitiae judicium possit, ostendit. Sed si Angelorum refugarum fit inexcusabilis per hoc adjutorium a veritate in qua poterant Permam nereri defectio et Angelorum sanctorum non in seipsis aut a seipsis quod in Ueritate steterunt, sed in Deo, a Deo fit gloriosa permansio. Siquidem qui largitus est tinctis gratiae beneficium , quo fieret ut starent, non subtraxit sed abunde concessit culpabiliter lapsis magnam quidem sed disparem gratiam, sine qua non possent , dc per quam possent permanere si verum
83쪽
6 De mero intellectu trium Capp. X. n. XIX. lent, non autem qua fieret ut vellent. Sum me erga hos de ineffabiliter justus et Summe erga illos, ineffabiliter justus simul, misericors, quibus praeterea placuit largiri velle quod possent . Nunc vero hominibus in Adam, cum Adam lapsis justeque damnatis illud ipsum possibilitatis adjutorium, quod integritati naturae aequitatis debito rogabatur, propter originale illud magnumque peccatum factum est indebitum donum miserationis, gratiae . Nunc enim quibus deest tale adjutorium jam poena peccati es fiuibus autem datur secundum gratiam datur non secundum debitum, o tanto amplius datur per Iesum Christum Dominum Nostrum , aut busta Deo dare placuit, ut non solum adsit sine
quo manere non possumus , merum etiam tantum
ac tale sic, ut velimus . In illis igitur quibus deest , ostenditur quid possit justitiae judiciurn, quo juste denegatur quod culpabiliter deseruerunt. In eis autem quibus vel ipsa emergendi a damnationis malo, boni recipiendi qualiscumque possibilitas datur , ostenditur ex illis quibus non datur quam gratuitore misericorditer detur pers C. D. N. licet per eumdem D. . C. n-
tantum augeat sua munera, quibus id donare placuit misericors Deus, ut in eis praeclarissime
.ineffabiliter eluceat gratiae beneficium . si quippe in nobis per hanc Dei gratiam in bono recis
84쪽
D Corireptione di Gratia. 63piendo inpersmeranter tenendo non solum posse pudet olumus, merum etiam melle quod possumus , quod non fuit in homine primo. Unum enm horum fuit alterum non fuit Continuatio ejusdem argumentii XXXIREN igitur quo pacto donum dono gratiam
gratiae adjutorium comparet adjutorio et Adjutorium quod Praedestinatis conceditur ei, quod primo homini datum fuit. Adjutorium quod habuit, Wper quod habuit posse quod vellet, ei, quod illis servatur ex hominum numero , in quibus ostenditur illud ipsum gratiae beneficium, quod prius apparuerat in Angelis sanctis , fer quod fit in utrisque velle quod possint. Iterare non piget mirum si quaeritur aliquid hac manifestatione liquidiussi Quid non fuit in homine primo ripam gratiam non habuit primus homo , qua numquam melle esse malus . Quid est in nobis per hanc Dei gratiam e Non solum posse quod molumus, verum etiam melit quod possumus . num horum fuit in homino primo , posse nempe quod vellet alterum non fuit , hoc est velle quod posset. Sibi imputet grave crimen nolendi quod posset, quodque tam facile posset, nulla rixa in seipso adversus
85쪽
6 De mero intellectu trium Capp. x Id. XII. seipsum tentatus , atque turbatus quam sacile vellet si Deo deputent , qui Deo debent de posse quod volunt, velle quod possunt Crimen fuit Adae adjutorium deseruisse, quo posset permanere si vellet Quod adjutorium, quae gratia proculdubio magna erat, qua etiam di monis strata est potentia liberi arbitrii. Non ideo tamen ignorent Angeli sancti, quod non in seipsis aut in libero arbitrio, cujus potentia demonstrata est in refugis, sed in Deo gloriandum eis est, qui abundantiori prae ceteris charitatis dono ostendit in ipsis quid posset suae gratiae beneficium, d operatus est in eis meritum permansionis plenitudinemque mercedis . Quod si rursus objici vellet Ut quid ergo factum es donum gratia , ouae sutura erat g homini licui facta est Angelis sanctus merces meriti Facile respondet
SS. Doctor inquiens: Nunc autem perscccatum perdito bono , merito ' in his qui liberantur , factum est donum gratiae , quae merces meriti sutura erat. Hoc bonum quod Adam corruente cum
ipso, in ipse .per ipsum amiserunt homines, non amiserunt Angeli sancti ac proim de longius distat ac prorsus a merito, qui est in merito M poena peccati, qui bonum a quo perverse recessit, culpabiliter cecidit, gratiar debet a qua recuperatur amissum, de qua etiam
86쪽
De Correptione in alia. fit, ut non solum possit tenere si velit, verum etiam velit, ac tantum velit ut perseverantistis me teneat, ab eis quibus a bono in quo conditi fuerant, quod non suis meritis quidem, sedi, nitate sui Conditoris acceperant, poterant tamen deficere de deseruisse si vellent, ut nec velint, uberior misericordia largitur. de supra. XXXV.
Istud ipsum lucidissime adhuc, pulcherrime exequitur praestantissimus Doctor praeoclara illa distinctione, quam ob oculos ponit, re diligenter vigilanterque intuendam sapientissime monet. Quapropter , inquit, bina ista quid inter se disserant migilanter est diligenter intuendum est posse non peccare , g non posse peccare so se non mori , o non posse moriri bonum posse non deserere, es bonum non posse deserere .
Potuit enim non peccare primus homo , potuit noumori, potuit bonum non deserere . ygum uid dicturi sumus , non potuit peccare , qui ale habebat Lberum arbitrium ' liberi praeconium arbitrii 'Numquid dicturi sumus non potuit peccare qui tale habebat liberum arbitrium ran vero quia tale habebat liberum arbitrium, ut bene velle posset, mala , ideo excluditur gratia illa haud
87쪽
66 me mero intellectu trium Capp. X. n. XIX. eqvidem parva, qua demonstrata est etiam potentia liberi arbitris Dum ergo hortim habuit, ubdelicet posse non peccare, non mori, bonum non deserere, ac etiam peccando moriendo, b,
num deserendo ostendit se quidem nolle quod posset, sed post e quod vellet, ac per hoc quid
posset liberum arbitrium. Alterum non habuit, nimirum non posse peccare, non posse mori, non posse bonum deserere, quo etiam demonstratur quid possit gratiae beneficium, quod in Pr estinatis adimpletur, sanctis, dum perseverantiae felicitate donatur liberum arbitrium corum, d illa natura , quae in Adam nimium
culpabiliter lapsa usta peccati poena ipsam perseverandi possibilitatem amiserat . Numquid dicturi sumus liberum arbitrium, quod a seipso ne habuisset quidem posse quod vellet , hoc est
Posse non peccare , non mori, bonum non deserere , a seipso habiturum, quod incomparabiliter majus, quod ineffabiliter melius est, velle nempe quod posset, hoc est non posse peccare, non posse mori , non posse bonum deserere Ergone qui nec a seipso perseverantiae possibilitatem habuit sed a Gratia , a seipso habebit perseverantia felicitatem, non a gratiari Dicat ista qui volet, nemo profecto credet tam deridicula prorsus, absona , qui saluberrime confiteatur, quod rech sime credit Deum se ordinasse dee. CAP.
88쪽
Gratiam moluntatis nee minuere gratiam potentiae , nec excludere
XXXVI. DEinde tenore ac serie disputationis mirum
in modum copulata, ac sibimetipsi concinnitate, acumine singulari indissolubiliter intertexta, duodecimum caput aggreditur. Et
quasi ei objici posset non quidem illud , quod
supra objectum fuerat Si ergo Adam non habuit gratiam Sed quod multo congruentius occurrere poterat, hoc est si Adam arbitrio ita libero ut bene velle posset de male bonum deserendo nil aliud quam quid posset, ostendit, quae gratia quale adjutorium fur illud quo habuit tam misere possest continuo vigilantissime reponit: Numquid quia erunt bona notas ima potiora atque meliora , ideo fuerunt illa prima mel nulla in paris i Perinde ac si diceret, numquid nulla vel parva erat gratia qua habuit posse quod vellet , quia non habuit gratiam , qua fieret eum velle , quod posset Denuo igitur eo redit, ut ipsa adjutoria distinguat Aliud est, inquiens , adsutorium sine quo aliquid non fit, aliudes adjutorium quo aliquid fit. Nam sue alimentis
89쪽
68 De mero intellectu trilis Capp. X. XLIV.
non possumus miraere, nec tamen cum assuerint alimenta eis fit ut miυat , qui mori mosi erit. Eigo adjutorium alimentorum es ne quo non fit, nououo fit ut m amus . A Dero beatitudo quam non habet homo, cum data fuerit, continuo fit beatus.
Adjutorium es enim non solum sine quo non fit, rum etiam quo fit, propter quod uatur . uapropter hoc adjutorium, quo si est, errane quo non sit Euia erui data fuerit homini beabitudo, continuo fit beatus, Pra data numquam fuerit , numquam erit. Ahmenta Uero Mn consequenter faciunt ,
ut homo tam sed tamen sine illis non potes etiιυere. Primo itaque homini, qui in eo bono , in quo factus fuerat rectus acceperat posse non peccare,
posse non moriri posse ipsum bonum non deserere
datum es adjutorium perseraerantia , non quo fieret ut pers raret, sed ne quo per liberum arbitrium perseυerare non posset muc mero sane is in regnum Dei per gratiiam Dei praedestinatis , non tantum aD adiutorium persmerantine datur, sed tale ut eis perasDerantia ipsa donetur, non solum ut sine F adjutorio perseraerantes esse non posistit, merum etiam ut per hoc donum non ius perfrui ante sint. Hoc documentum uberrimumque testimonium totum quantumvis prolixius transcribere non piguit , mirum enim si huic tantae perspicuitati vel a lippientibus contradicitur . Primus homo acceperat poste non peccare, non mori, bonum non
90쪽
deserere, datum est adjutorium perseverantiae non quo fieret ut perseverare , sed sine quo per liberum arbitrium perseverare non posset, alimentorum ad instar , sine quibus homo non potest vivere , quibus tamen non fit consequenter ut vivat, qui mori voluerit. t non acciperet hoc donum Dei primus homo , ides in bono per-sυerantiam , sed perseυerare me non perseraerare in ejus relinqueretur arbitrio , tales habebat mires ejus moluntas, ut digne tanta bonitati, en Dimodi facilitati persinrandi committeretur arbitrium.
Sibi ergo imputet, qui mori voluit, dum alimenta haberet, quibus tam feliciter faciliterque vivere posset, quam faciliter feliciterque voluisset . An vero voluisset sine adjutorio quo fieret ut velletri absit. Beatitudo nimis a non habet homo , cum data fuerit , continuo si beatus Adjutorium est enim non sitim sine quo non sit, et erum etiam quo fit propter quod datisr. Hoc adjutorium, hoc donum , haec gratia ea est , qua non quid possit liberum arbitrium , sed quid gratiae beneficium possit, ostenditur. Sias data fuerit homini beatitudo, continuo fit beatus, data numquam fuerit , num ii am erit. Post adeo
apertam tam veram tam firmam certamque definitionem ubi est quaeso versatilis gratia , ubi iactitata adjutoriorum distinctiori Concussa diruta eversa contrita , projecta est . Per hoc enim