Reliquiae sacrae, sive, auctorum fere jam perditorum: secundi Tertiique saeculi post christum ...

발행: 1846년

분량: 555페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

CONCILIA

DE PACE LAPSIS DANDA.Smodis Leto Epistola ad Comelium Romanum Episcopum, inues priani Epistolas a LIV. de LVII. et F. 77. e t. 3 Bonodistinae,aetas. CYPRIANUS, Liboralis, Caldonius, NicomedΘs, seculius, Junius, arrulius, Felix, Successus, Faustinus, Fortunatus, Victor, Satuminus, alius Satuminus, Rogatianus, Tertullus, Lucianus, Satius, Secundinua, alius Satuminus, 35 Eutychos, Ampius, alius aluminus, Aurelius, rimus, Herculaneus, Victoricus, Quintus, Honoratus,manthansus, Hortensianus, orianus, ambus, Donatus, omponius, Polycarpus, Demetrius, alius Donatus, Privatianus, Fortunatus, Rogatus, o iunnulus Comoli, fratri salutom. ao Statueramus quidem jam pridom, Dator carissime, participato invicem nobiscum consilio, ut qui in persecutionia ius talion supplantati ab adversario et lapsi sui ont, si sacrificii a illicitia macula ont, agerent diu poenitentim

102쪽

94 RELIQUI E SACRAE.

plonam, et si oriculuin infirmitatis urgoret, pacem sub ictu mortis acciporent. eo enim fas erat aut permittobat pateria pietas et divina clementia occlesiam pulsantibus claudi, o dolentibus ac deprecantibus Apsi salutaris subsidium donogari, ut d saeculo recedontea in communica stion et paco ad Dominum dimitterentur, quando per sorit

ipso qui logo dedit, ut ligata in terris etiam in caelis ligata ossent, solvi autem possent illic quae hic prius in

clesia solverentur. Sed enim cum videamus diem rursus alterius insostationis appropinquare coepisse, et orebris roatquo assiduis ostensionibus admonsamur ut ad ortamen

quod nobis hostis indicit armati et parati simus, plebem

otiam nobis do divina dignations commissam xhortationibus nostris praeparomus, et omnes ninino militos Christi qui arma desidorandio praelium flagitant intra castra Domi is esca colligamus, scomitato creonte censuimus eis qui de closia Domini non moessorunt, sed poenitontiam agereo lamontari a Dominum doprocari a primo lapsus sui disnon destiterunt, pacem dandam easo, et os ad praelium quod immino armari si instrui oportere obtemperan-a dum est namquo ostensionibus atque admonitionibus justis, ut a pastoribus ovos in oriculo non deserantur, as grex omnis in unum congregetur, o oxercitus Domini ad os tamen militiae caelestia armotur. Orito nim trahobatur dolontium poenitantia tomporo longior ut infirmis in initias subvoniretur quandiu quis et tranquillitus aderat, quae dissores diu plangontium lacryma et subvonim sero OH-ontibus in infirmitato pateretur. At vero nunc non infirmis, sed sortibus, pax nocossaria sat nec morientibus, sed vivontibus, communicatio a nobis danda est ut quos 3o excitamus et hortamur ad praelium non inermos et nudos relinquamus, sed profections sanguinis si orporis Christi muniamus is cum ad hoc sat oueharistia ut pomit acob

103쪽

pientibus esse tutela, quo tuto esse contra adversarium volumus, munimonio Dominicae aturitatis armemus. amquomodo docemus aut provocamus eos in con salone

nominis anminem suum landoro, si is militaturis Christis sanguinem donegamus Aut quomodo ad martyrii poculum idoneos facimus, si non eos prius ad bibendum in ecclosia poculum Domini juro communicationis admittimus 3 Intoream debot, rator carissims, inter eos qui vel apostataverunt et ad saeculum cui renuntiaverant reversito gentiliter vivunt, o ad Mereticos transfugae facti, contra ecclesiam parricidalia quotidie arma suscipiunt, et inter eos qui ab sociosis limino non recedentes et implorantos jugitor a dolento divina et paterna solatia, nunc se ad pugnam paratos esse et pro Domini sui nomine ac pro sua 5 salute stare sortitor et pugnaro profitentur. Hoc in tempore pacem nos non dormientibus sed vigilantibus damus, pacem non dolitiis sed armis damus, pacem non ad quieto sed ad aciem damus. Si ascundum quod eos audimus et optamus et credimus, sortitor telorint, si advorsa-aorium nobiscum in congression prostraverint, non poenitot pa in concessisse tam sortibus, immo episcopatus nostri

honor grandis et gloria est pacem dodisas martyribus, ut sacordotes qui sacrificia Dot quotidio celebramus, hostias Deo et victimas praeparomus Si autem, quod Dominus as avertat a fratribus nostris, aliquis lapsorum sesellerit, ut pacem subdole petat, et impondentia praelii tempore communicationem non praeliaturus accipiat, o ipsum allit et decipit, qui aliud ordo occultat, et aliud voce r nuntiat in quantum nobis et videro et judicare

so conceditur, faciem singulorum videmus, cor scrutari et mentem perspicere non pomumus. De his judicat occultorum scrutator et cognitor cito venturus et do arcaniscordis Rus abditis judicaturus. Obosas autem mali bonis non debent, sed magis mali a bonis adjuvari. Noos ideo martyrium facturi pax neganda est quia sunt qui-

104쪽

dam negaturi, cum propter hoc pax danda sit omnibus militaturis no per ignorantiam nostram illo incipiat praetoriri qui habo in praelio coronari. eo quisquam dicat, qui martyrium tollit, sanguine suo baptizatur, ne pax illi ab spiscopo necessaria est habituro gloriae suae pacem 5st coopturo majorem de Domini dignatione mercedem. Primo idoneus esse non potest ad martyrium qui ab ecclesia non armatur ad priolium, et mons oficit quam non recepta sucharistia origit, accendit Dominus Onim in ovangelio suo dicit: d Cum autem os tradiderint, nolite Iomystare quid loquamini. Mitur enim nobis in illa hora quid loquamini. Non enim os estis qui loquimini, sed viritus patris astri qui loquitur in vobis. Quando autem dicat in traditis atque in consession nominis constitutis apiritum patris loqui, quomodo potest ad consessionem sparatu aut donoua inveniri qui non prius pace acceptam perit spiritum patris, qui corroborans servos suos ipso loquitur et confitotur in nobis Tum sindo si relictis omnibus robus suis fugerit, et in latobris atquo in solitudine constitutus in latronos orto incurrerit, aut in sobri zobus et in languor decesserit, nonno nobis imputabitur quod tam bonus miles, qui omnia sua dereliquit, o oontempta domo ot parentibus aut liboris sequi Dominummum maluit, sine paco et in communications do dit Nonno nobis via negligentia segnis vel duritia rudelisas adscribstur in dio judicii quod pastores credita et commissus nobis oves nec curare in pace neo in aes voluerimus armare Nonne ingorotur nobis a Domin quod per prophetam suum clamat et dicit: Eoo lae eonsumuis se lania vos tegitis, et quod erassum est inter uis, si v 3o meas non Moestia, quod in moetum est non conformatis, et quod malo aluit non corroborastis, at quod contribularum εα non consolidaatis, et quod errabat non revocastis, a quod

105쪽

paria non inquisistis, et q-d foris fuit eo scistis latore, stdiversos sunt oves meoe, o quod non sunt maiores, o factoaestin in comesturam omni s hostiis agri non fuit qui imquireme, neque qui remearet. Propterea hinc dicit Domin rs Ecce so ver pastores, et requiram ove mea de manibus

eorum, et avertam eos ut non pascant oves meus, et jam non F o mi eas, et extraham τε mea de ore eorum, tis camaas eum Daicio. o igitur ore nostro, quo Paeomisgamus, quo duritiam magis humanae crudolitatis quam dulcedinem a divinae et paternae pietatis opponimus, oves nobis commissae a Domino reposcantur, placuit nobis, sancto spiritu suggerente, et Domino per visiones multa et manifestas admonente, quia hostis nobis imminere praenuntiatur et ostenditur, colligore intra astra milito Christi, et exami-ε5 nati singulorum causis, pacem lapsis dare, immo pugn turis arma umorere. Quod credimus vobis quoque

tempe misericordiae contemplation placiturum. Quod sido collegis aliquis xlitori qui urgente certamine pacem fratribus o sororibus non putat dandam, reddo illo rati-αoonem in dis judicii Domino vo importunae censurae Vel inhumanae duritiae suae. Nos quod fido et inritati si sollicitudini congruobat, quae erant in conscientia nostra protulimus, diem certaminis appropinquasse, hostem Vi

lonium cito contra nos exsurgere, pugnum, non talomas qualis suit, sod graviorem multo et acriorem venire hoc nobis divinitus isoquontor ostendi, do hoc nos providentias, soricordia Domini saepius admoneri de cujus ops et pistat qui in eum confidimus possumus eas securi, quin qui in paco militibus suis suturam praenuntiat pugnam,so dabit militantibus in congressione victoriam. Optamus trifrater carissimo, semper bone Valere.

106쪽

M RELIQUIAE SACRAE CARTHAGINIENSE CONCILIUΜ SUB CYΡRIANO TERTIUΜ,

ANNO MM CHRIBTUM NATUM 253 HABITUM,

DE INFANTIBUS BAPTIZANDIS.

arias.

Cyprianua si satin ollogae qui in concilio assuerunt numero xvi. Fido rates salutem. Legimus littoras tuas, Dator carissimo, quibus significarii do Victor quondam opresbytero, quod ei antequam poenitentiam plenam egi ast, si Domino Deo, in quom deliquerat, satias isset, tomero horaseus collega noster immaturo sempore et praepropera Astination paco doderit. Quae ros nos satis movit, Boomum eam a decreti nostri auctoritate, ut ante i 5 legitimum et plenum tempus satisfactionis, et sine potituet consolentia plebis, nulla infirmitato urgento a necessitate cogente, pax et concedoretur Sod librato apud nos diu oonsilio, satis suit objurgare Therapium collegam nomtrum quod tomero hoc so fit, instruximo no quid talo odo Metoro Miat rios tamen quomodocunquis a me doto Dei somes datam non putavimus auferendam ω Per for propior hoc totori communications sibi conco in usurpare permisimus Quantum vero ad causam insantium portinoi, quos dixisti intra asoundum vel tertium asdism quo nati sint constitutos baptigari non oportere, et oonsiderandam emes Hegem circumcisionis AEntiquae, ut hitra octavum diem sum qui natus os baptizandum et aanctificandum non putares, longo aliud in concilio nostro omnibus visum est. In hoc enim quod tu putabas esse3osaciendum nemo consensit, sed universi potius judicavimus

Oen. xvii. II.

107쪽

nulli homini nato Maoricordiamisi et gratiam donogandam. Nam cum Dominus in evangelio suo dicat s Fili ,--is non veni anima 4--- -iare, sed sinare, quantum in nobis eat, si fieri potast, nulla anima perdendas sat Quid nimis deost qui somo in toromo manibus formatus osti obis enim atque oculis nostris Mundum dierum saecularium cursum acci re qui nati sunt inor mentum vidsntur. Caeterum quaecunque amo sunt, Dolfactoris Hostate o opere persecta sunt Esa doniquoio apud omnes, sive insantes, sivo majore natu, unam divini munisi aequalitatem declarat nobis divinae scripturae fidos. Holiamus super insantom viduae filium qui mortuus ja-baciis Misum doprecans superstravit ut capiti caput es faciei acies applicaretur, o supersus Helisaei membra is singulis parvuli membris ot pedes pedibus jungerentur. Quae rea a Moundum nativitatis nostrae et corporis ina qualitatem cogitetur, adulto et provocto insana non posmi

aequari, ns o serere et ussicors possent parva membrumajoribus. Sed illi aequalitas divina si spiritalis expri-aomitur, quod pares atquo aequales sint omne hominea, quando a Deo emo facti sunt, et possit eis nostra in incrementis corporis secundum saeculum, non eoundum Deum, habere discrimon nisi si et gratia ipsa, quae bain ιigatis datur, pro aetato accipiontium via minor vel majoras tribuitur, cum spiritus innotus non do mensura sed do pietato atqus indulgentia atoma, sequalia omnibus praebeatur. Nam sua ut personam non accipit, sic eo aetatem, cum so omnibus ad caelostia gratis consecutionomaequalitato librata praebeat patrem Nam et quod voati-sogium insantis in primis partu sui diebus constituti mundum non eas dixisti, quod unusquisque nostrum adhuc horreat exosculari, nec hoc putamus ad caelestem gratiam dandam impossimonio osse oportero. Scriptum est enim :

108쪽

100 RELIQUIAE SACRAE.

Omnia munda mn mundis. M aliquis nostrum id dobothorrere quod Deus dignatus sat sacere. Nam etsi adhuc insana a partu novus est, non ita est tamen ut quisquam illum in gratia danda atqus in paco facienda horrered sat osculari, quando in osculo infantia unusquisquo nos strum pro sua religion ipsa adhuc reconto Dei manus debeat cogitare, quas in homino modo format et recens nato quodam modo exosculamur, quando id quod Deus secit amploctimur. Nam quod in udaica circumcisiono mali octavus die obsorvabatur, sacramentum est inio umbra atquo in imagino ante praemissum, sed veniente Christo veritate completum. Nam qui octavus dios, ideat, post sabbatum primus, dies suturus erat quo Dominus resurgeret o nos vivificaretis circumcisionem nobis spiritalom daret, hic dies octavus, id est, post sabbatum primus iso Dominicus, praeco it in imagino. Quae imago cessavit superveniente postmodum veritato et data nobis spiritali circumcisione. Propter quod neminΘm putamus' gratia consequenda impediendum ess ea lego quae jam statuta sat nec spiritalem circumcisionem impediri carnali cimeto cumcisione debere, sed omnem omnino hominem admittendum osso ad gratiam Christi, quando ot stras in actis apostolorum loquatur et dicat: Dominus mihi dixit nominem hominem communem diceridum et immundum Caeterum si homines impedire aliquid ad consecutionΘm gratiae asposset, magis adultos o provecto et majores natu po sent impediro peccata graviora. Porro autem si tiam gravissimis dolictoribus si in Doum multum anto peccantibus, cum postea crediderint, omissa peccatorum datur,

et a baptismo atque a gratia nemo prohibetur, quanto 3. magis prohiberi non obet insans, qui ocona natus nihil peccavit, nisi quod secundum Adam carnaliter natus contagium tortis antiquae prima nativitato contraxit, qui ad

109쪽

Tomimam peccatoriam accipiondam hoc ipso sacilius accedit quod illi omittuntur, non propria, sed aliena peccatu. Et idcirco, rater carissimo, haec suit in concilio nostra sententia, a baptismo atquo a gratia Dei, qui omnibus 5 misericors et benignus et pius eat, neminem po nos debere prohiberi. Quod cum circa universos observandum sitainuo retinendum, tum magis circa insante ipsos et cens natos observandum putamus, qui hoc ipso do ops nostra ac de divina misericordia plus morentur quod in a P primo statim nativitatis suae ortu plorantos ac flentes nihil aliud faciunt quam deprecantur. Optamus te, frater

carissimo, semper ens Valere.

DE BASILIDE ET MARTIALE HISPANIAE EPISCOPIS LIBELLATICIS. Synodio hino Epistola ad Clerum et Plebes ad Legionem,

α Asturicce, et Emeritae, consistentes, est inter Uypriani aes Epistolain xviii. εἰ VIi et pag. I 17. edit Benedictinoe

Cyprianus, Caecilius, rimus, Polycarpus, Nicomedes, Lucilianus, Succosaus, edatus, Fortunatus, Januarius, Secundinus, omponius Honoratus, Victor, Aurelius, as Satius Ρetrus, alius Januarius, Saturninus, alius Aurelius, Venantius, Quietus, Rogatianus, enax, Felix Faustus, Quintus, alius Saturninus, Lucius, Vincentius, Libosus,

Geminius, arcellus, ambus, Adolphius, Victoricus, et Paulus Felici presbytero et plobibus consistentibus adso Legionem et Asturicae, item Laelio diacono et plobi Eme-

110쪽

ritae oonsistantibus fratribus in Domino salutem. Cum in unum convenissemus, logimus littera vostras, fratroadiloctissimi, quas ad nos per Felicem et Sabinum coepiac pos nostros pro fidei vestrae integritato et promo timoros istis, significantos Basilidem si Martialem libollis ido stolatriae commaculatos et nefandorum facinorum consci-Θnti Vinctos episcopatum gerere et sacerdotium si administrare non oportereri et desiderastis rescribi ad haeo vobis, et justam paritor ac ne Mariam sollicitudinom vostram via solatio vel auxilio nostrae sentontiae sublevari. o Sod nim dosidori huic vostro non tam nostra consilia quam divina praecopia rospondent, quibus jampridem mandatur voce caelesti, et Dei lego praescribitur quos et quales oporteat deserviro altari et sacrificia divina colo-braro. In Exodo namquo admoysem Deus loquitur et is monet dicens: Sacerdotes qui acco M ad Dominum Deum sancti centur, a forte Grelinquas illos Dominus. Et it rum DB cum accedunt ministrare ad altare sancti, non adduc mi in se delictum n moriantur. Item in Levitico praecipit Dominus et dicit 'Homo in quo fuerit macia est ovilium non accedet inre dona Deo. Quae cum praedictast manifestata sint nobis, praeceptis divinia noceas estis, aequia nostra desorviani nec personam in jusmodi rebus accipore aut aliquid cuiquam largiri potos humana indul-gontia ubi intorcodit et logo tribuit divina praescriptio ets que enim immemores esse obemus quid a Judaeos per Esaiam prophetam locutus sit Dominus increpana et indignans quod contemptis divinis praeceptis, humanas doctrinas sequerεntur. Populus ista, inquit, labiis suis

doeentes. Quod item Dominus in evangolio repoti et dicit: 'R6 uis manda rum mi ut traditionem satram isturiis.

SEARCH

MENU NAVIGATION