장음표시 사용
151쪽
alatiinap. LXV. al. LXIV. FELLUs. Quamquam amelius agnoscat oditiones Manutii et Morellii istic habere quondam, magis tamen ei placuit lectio votorum editionum, in quibus scriptum est quodam, eam vid licet ob causam, ut illo ait, quod satis constes ex sequentibu adhuc vixisse Victorem presbyterum cum Cyprianus hanc epistolam acriberet. Quod est certissimum. Verum vox quondam non accipienda est in hoc loco tanquam intelligi debHret dolo nodeiuncto, sed do eo qui poenitentiam accepisset post lapsum, dejectus erat de gradu presbyteri, sicut infra pist lxiv. pag. IIO. legitur Fortunalianum quondam apud vos epi-Pum. Lectionem porro quam nos revocamus Qxhibesnt libri veterea et vetusti ima hujus epistolis versio Syriaca quam servat bibliotheca frenissimi Ducis Florentiae, ut ego accepi a viro istius linguae et bonurum litterarum peritissimo Eusobi Mnaudotio. Sic in opistola Felicis Papae III ad Acacium, quondam Piscosos, nunc vero honore ει communis privatos. Possunt reperiri plurima exempla similia. BALUEius. Jam rece rat ellua lectionem quom dam codicibus suis nixus, quibus nunc adjungo quatuor ex quinque illis, quibus usus sum. Interea haud licuimo clericoqui poenitentiam si si recipere locum suum in ecclesia, satis ostendit Basilidis exomplum in littoris Synodicis proximo post has uoquentibus commemoratuin Idemquo inculcant cum Rigaltius alibi in citis a Cyprianum, tum Albaapinaeus Obsereari de Veserim Meles Rit. lib. ii cap. 34. Binctamusque antiquit Meias Christ. lib. i. cap. a. qq. a. et 4. Ρ. 98. l. 3. temere herapius collega nosteri aluetius quidem duorum librorum sterum id nixus, a quibus
aberat vox temere, eandem ut a sciolo quodam ex sequentibus pag. hujus lin. o. adjectam neglexit quae vero ipso salonio Viro l. in pluribus veteribus exomplaribus lectio inventa est, hanc ego minime eliminandam putavi, pri sortim cum bono conveniret loco suo vocabulum. uno ego hanc oditorum librorum lectionem in mines opori ori
si si priori et in btia mota Sed in odio Mei Coll.
152쪽
a. Vox temere ante matutino posita est, neque a omninooxtat in codice olim Memnanni. Ρ. 98 l. 13. heraptus Episcopus Bullensis in provincia proconsulari. Duplex autem fuit, ut alibi diximus, Bulla in ea provincia, una dicta simpliciter ulla, cujus isto herapius orat episcopus, alia ulla regia. Concilio Carthaginonsi sub Gonsilio intorsuit Epigonius episcopus Bullonsium regiorum, collationi vero Carthaginensi inter Catholicos et Donatistas Dominicus spiscopus Bullonatum regiorum catholicus et Felix Donatista, qui in gestis vo-tur simpliciter opiscopus Bullensis BALUZIUs. Ibid. l. 5. scroti nostri Cons prioris Epistolae init. Ibid. l. 6. sine potitu et conscientia plebis me avi pissim dicit, communio, stiam cum Fuia oonsilio. Ri-
Ibid. l. 7. nulla infirmitato monte ac necessitato cogento Significari hoc loco Anglicus monet interpres duo poenitentiae laxamenta, quae in duabus synodis conce amorant; quorum alterum permittebat absolutionem, quam clinicam vocat, de vita periclitantibus altorum ignoscobat enitentibus, ingruent pera utions et minitante iniquitato tomporum. Ibid. l. a. a per hoc An scribondum ae propter fios, eum ex compendio voci orror Milo oriri possct lΙbid. l. et . Quantum vero &c. Citat hunc locum an tua Augustinus lib. iv. contra duas epistolas Pelagianorum
Ibid. l. 6. baptigari non oportere Do baptismo insantium id Josephum icocomitem lib. ii cap. I. do Antiquis Baptismi Ritibus et Scripta Anglicana Buceri p. 655. 667. 78 a. id etiam motatum Florentii Conrii do Statu Parvulorum sino baptismo decedentium. ALVEIUs. Ibid. l. 29. sanctificandum Ita omnes editiones anto Ρamelianam et pleriquo libri veteres. amolius scripsit mori eandum. Ita etiam igaltius, quamvis Goulartius, repudiata lections Pamelii, scripsisset sancti und- Hano lectionem maluerunt Angli Rocte quidem. Est onim
153쪽
optima. Vido Epistolam o ad Magnum pag. 52. 155. BALugius Sancti an praestant codices quibus utor in his Conciliis edendia. Ρ. 98. l. 29 in concilio nostro omnibus visum est Augustinus lib. iv. de Bapi contra Donatistas RP. 3, 24 Insantium baptismum traditioni apostolicae adscribit, hanc
regulam proponens, Quod universa με securia, nec conrisiis ina tutum, sed semper retentum est, non in auctoritassapostolis traditum redi m creditur. Lico in Concilio hoc Carthaginions 66. Opiscoporum, omnibu visum si inusii hominum nato misericordiamisi, et gratiam Gne n- dum hae non ad sed aptismum statuendum adducta
qui olim obtinuit sod ad Afrorum hac in ro judaigantium
errorem rosollendum vibrata, qui ad diem octavum, circumcisioni olim praestitutum ritum illum dissorondum censebant. FELLus. Nota Baturius, vocem deesse omnibus, quam valdo superfluam appellat, in septem codicibus antiquis, extare tamen ai apud Auguriistin Sod do inutilitato Hus mihi non constat. Ρ. 99. l. 4. nulla anima ordenda st Citat hunc locum sanctus Augustinus in epistola ad Hioronymum do Origino Animarum. ALVEIUs. Ibid. l. 6. secundum dierum saecularium cursum Sio infra Secundum seculam, non secundum D m. Nam apud Deum non est tempus. Diea igitur dicit oculares uti ab
hominibus in oculo numerantur. RIGALTIUS.
Ibid. l. a. viduae filium Ita votores oditiones et omnes sero libri votoros. amolius odidit nidum Sunamitis filum ex unico codico Anglicano, lassus vocem Sunamitis dosiderari in Metoris antiquis codicibus Angli scripserunt Sunamitidis. Ego sustuli hanc vocem, quam non dubito
emo ex glossemate. Adnione tamen mo illam reperisso in quinquo libris veteribus. ALVEIUs. unc sacer cum Balugio vidis odicem Novi Col posteriorem duosque meos, cum amolio vero votustissimum cum olim Mesrmanni.
Habo ood prior Noe Coll. Sunamitis lium, voco ei in
Ibid. l. 16. inaequalitatomy Reliquae editt. quas vidi
154쪽
omnes praeter Benedictinam Vol aequalitatem vel qualitas haboni, o fortam lectionem scopiam in codicibus suis invenit alutius. In nostris libris Oxtat inlitagem. Cetorum aenigmata istaec ab imprudentia illa propo absunt, quae fidom historiarum sacrarum subverter ausa sit, ut mystici adstruantur sensus libris divinis. Ρ. 99. l. 3. discrimenJ ros libri vetoros haboni di rentiam τε risorimen, alius diserimen. x similibus o
tibus, ut Meps monuimus, orta sunt tot vocabula synonyma apud Cyprianum BAL 'gius. Ita et codex meu olim
Μωrmauni di rentiam τε diserimon Miat. Ibid. l. 9. praebeat patrem Ita omnos soro libri vetoressi omnes editiones. Atque ea lectio est optima. Nam
cortum est Deum so omnibus hominibus aequaliter pra Mars patrem. Est enim pater noster, in primi vero e rum qui credunt in eum, eorum qui per eum sanctificatist gratis spiritalis nativitato reparati filii ejus esse coep runt, ut ait sanctus martyr in libro do ration Dominicap. o6. Et tamen amelius magis probat conjecturam Costorii existimantis logendum esse parem ἰ eamque On-jocturam amolius, ut ipso ait, in sua ditione posuisast nisi contradicontos habuisset omnes libros manuscriptos et omnes editiones. Ego tamen vocem parem operi in duobus codicibus antiquis BALugius. Ita unius codicis hanc osso scripturam refert editio xon. sed patrem praestant libri, quibus utor, ΜSSti. Ibid. l. I. adhuc horreat exosculari Rigaltius ait, Fidus, ad quom est haec Epistola Cypriani, horrebat aculari recens natos insantcs, cum suis impodimentis profusos utiquo si oblitos, indequo in octavum a partu diem dissore baptismum volebat. Horrorem discutit Cypri nus iisdsm argumentis quibus Τortullianus Marcionis haeresin consutavit oxhorrentis Fidei Christianae articulum quo Christum filium Do do aris virginia toro Vero hominem natum adserimus Christ Miloaei domino ilium iu immunditiis, in utero os 'ularum, illum per pudenda P latum, illum per Laibria inritum. Propter eum descendit, proster eum praedicavit hae erubesemda illi facis quov
155쪽
νε-mit ri Horrescis in infanu recentos inue Dolman tum meranda est, non erubesemda. Haec Rigali. otus hic apparatus ex thnica superstitions originem sumsit. acrobius lib. I. cap. 6 Est, inquit, Nundinum Romanorum era a non disis centium nunc pata quia tricus dicitur. Est autem dias Minicus quo inmfantes lustrantur et nomen accipiunt, sed is maribus Ontis, octaeus est feminis. Dato insantea non ad osculum admittandos anto diem octavum, sequebatur utiquo non bain tigandos quilibet enim Christianus, fraternitatis uro ad pacis osculum admissus. FELLUs. In ritu baptismi dare osculum minister, et fortasse qui adessent, consuevit. Ρ. Οo. l. o. sacrumentum est Pariter hujus typi mo- minit D. Augustinus contra Faustum anich. lib. xvi. o. 29. Tertio dis Gurgo quem dominicum dicimus, qui post salbarum numin turictaeus, etiam circumcisionem octaei diei adis promotandum pertinere declarat. Et paulo post. Quia ista resurrectio quo credita est nos justi ut illa e- taene diri circumcisione Murata est. FELLus. In superioribus sceditione Balugiana mox nato poEt recens excidit.
Ibid. l. a. veritate completum Quidam libri votoroso oditio orolli habent in veritate. Quod potos esso
melius. ALVEIus Addo editionem principem, ceterasquousque ad Manutianiam, codicemque scriptum N i Coll. a. retinent et praepositionem in ut Balugius notavit Ilorellii oditiono. At a reliquis abest. Ibid. amquo octavus dios Vid infra Annotationes
Ibid. l. 15. post sabbatum primus et dominicuri a num ante hos ducontos annos bellui cum maxima utrinque Merbitato gestum et pugnatum est inter Paulum do Middelburgo, qui postsa sui episcopus Forosemproniensis Ρetrum do Rivo sacrae paginae prosessorem in acad inia Lovaniensi, et homam agin episcopum Loxoviensem et oin archiopiscopum Caesariensem, an die octava sabbati, id est dis dominica, Christus resurrexisset. ra intus Potritas Rivo oditus sui anno 149a in urbe Lovaniensi, si ausi advoraus Petrum in libro oxio do Recta
156쪽
Paschae Colobrations. At tractatus Thomae nondum dutus habetur in bibliothoo rogia. BALugius. Vidosis insenquae de tempore Dominicae resurrectioni alii aliter stat orint in DioΝYsi ALEx Epist ad Basili nil odita. P. I . l. 8. Propter quod O. Rosor hunc Mum
sanctus Augustinua ormons 94. p. II93. novae ditionis.
BALUAius. Ibi S. Auguntinua via alius quia adductora ohaec quidem praefatus sat Sanctus Cy rianus St, quem in man--npsi, antiquus opis pus odia hujus quid semaeri do baptismo parvulorum, imo quid a per Minaeiam 8-aias monstraverit, paululum accipite. Ibid. l. 7. Porro autem c. Τotum hunc locum do- scripsit innotus Hieronymus in fino libri torti advorsus Pelagianos. Sod apud Hieronymum legitur remissi pro remissa et pro eo quod apud Cyprianum octo scriptum os do ope nostra a divina miserisordia, in Hieronymo h bo do ops noum ad divinam misoricordiam. ALVEIUS. Ibid. l. 28 gravi imis delictoribus Negatoribus, sacriscatis, libollatis. Doliotores dicit os qui fido Christo
datam dosorvorunt, dereliquerunt. Observavimus supra ad Epist. V. H. LII. Ri Amius a Fello allatus. At vero magis suadet illud, cum κε crediderint, exponenda verba
istaeo do hominibus Christianam fidem amplexis, atquo idcirco baptismum petentibus, po quem quidem baptismi ritum in nomino Divino colobratum peccata omnia remittiao dolori credobat antiquitas. Ibid. l. 3 et nisi quod ocundum Adam Vix alibi sp
ritur, apud antiquos scriptores, locus ad confirmandum dogma do originali peccato, magis appositus, et XPre sua. Do Veterum hac in ausa placitia consulatur auctor
Historias Olagianae, lib. i. qui amon immorito sugillat Gemontem Alexandrinum, quasi doctrinam do originali
peccato non satis intellexi st, siquidem quae Stromat. lib. iii ab ipso disputata sunt, adversus noratiis intemtabantur, qui sorebant hν γένεσιν πλως ἐπικατάρατον, ut ait Epiph. Porro assorebant Adamum damnatum Iren. lib. I. c. o. FELLUs. toronyinus lib. iii. M. Pelas.
p. 545. et pluribus locis Augustinua, auctoritatem harum
157쪽
litteram Ρolagianis, ut notavit Collior maloire se rati,cto via. iii p. 59O. obje runt Extant autem praeterea
insignia quaedam do peccato originis in Cypriani libro Dorialitu Virginum p I8o atquo adjiciendi sunt auctoribus illis veteribus, quos dogmatis hujus adduxit vindice or ditissimus ossius in mat Pelagiana lib. i. p. I. thss. 5. Theophilus Antiochonus, ortullianus, cujus tamen te timonium quoddam in Thasib Theoltas Histor Disput ii. ab sodom assertur ossio, Hippolytus, Firmilianus Μωthodius, Dionysiusque Alexandrinua, votustissimi ori' toros; ne dubito, quin horum dicti addi mereantur Clamontis Romani illa in Epistola ad Corinthios, cap. 3I. Ceterum in Epist. 66 p. 593. om ii. d. Benedicti e Augustinus se scribit; satus quidem Cyprianus non
aliquod decretum condem novum, sed celerio fiam mmissimam innans ad corrigendum eos, qui putabant πιεωω-m diem nativitatis non esse parvulum baptizandum, non amem, sin animam disit osse non perdendam, α narum in baptizari posse, cum via quibusdam coepiscopis
Ρ ΙΟΙ. l. Io nativitatis ause ortu plorantes Scriptores Ethnici infantium modo natorum fletum, miseriarum sequentia vitae omen putabant Cyprianus pistati ascribit, o ceu precum inarticulatam formulam commendat. EGLus. Et alius quidam ex patribus Ante Nicaenis, cujus
tamen nomen me excidit memoria, recens natorum agitus ad deplorationem peccati originis detorquet.
Ibid. l. 8. Epistola Cortum est hanc epistolam esse responsionem ad epistolam quam episcopi Hispani scrip- aerant ad Afros in causa Basilidis otiartialis. ulla illio mentio pistolas ab illis scriptis ad Romanos. Et tamen Baronius, qui vult omnia ecclesiarum Notia vetustis illis temporibus relata suim ad Ρapam, verisimili et vfhomontis duo oonjectura ait ut Oxistimet oti m et Sabinum
158쪽
episcopos Hispanos, qui missi suerant in Africam, ut aio Cypriani quoque suffragio sua ipsorum elections probata, indo tum ipsius tum aliorum ipsius collogarum litteris pariter communiti Romam ad resollonda Basilidis mondacia
navigarent, odisque apostolicae auctoritate compescerent contumaces qui Hispaniae episcopo contempsissent. At quia levis conjectura, ut Cicor nit, non penditur, ista inter leves numerabitur. BALugius. Consera Rigallium
Ρ. o I. l. a. Nicomedes &c.J In nonnullis libris scriptis si in editt. amellii Rigauit omissa sunt nomina episcoporum, quae post Polycamum hic sequuntur. Aliis autem ΜSStis nullum omnino praetor Cypriani nomen adeat, inploris ius tanas codicibus cum scriptis tum antiquius impressis omnia haec nomina signantur.
Ibid. l. 3o. Legionom Urbs est Hispaniae arracon-- sis in finibus Asturum a Nerva Imperatore condita, qui et Asturicam instauravit unde ex vicinia non minus quam querela recte hic conjunguntur civitatos istae ut et Emerita, urbs adjacens ab Auguato condita. Quibus additur Caesar-augusta vid. p. 1 m. iisdem auspiciis structa, quibus pessimi Oxompli attentatum artialis et Basilidis gravo periculum induxerat. FELLUs. Quae urbes hodieque Leon, Astorya, Merida, Zaragosa, parum mutato nomine appellantur.
Ρ. Ioa. l. 5. libellis idololatriae commaculatis D libollaticis, sive illis, qui libollum so judicis testimonium sibi
comparabant, in qu scriptum erat, ipsos legibus satia- fecisse, id sat Diis sacrificasse, tamstsi nihil jusmodi moissent, vide l. Μoshemium more suo, hoc est et doctoo suso, in pereis Rebu Christianorum anis Constant M. disputantem Saec. III. 3. ix. p. 48a 89. Ibid. l. 8 desidorastis roscribi ad hae vobis Non inconvenienter, neque absurde aliquis opinabitur, clorum Hispanum super istis episcopis idololatris stiam ad Stoph num litora dedisso, ut ad Cyprianum Sod cur ad Cyprianum, si potestas infinita penes Romanum Immo mano, ut longe posito, ac per negligontiam coopto, sivo per umbitum aut gratiam subornato, Basilidos otiartialis
159쪽
injusto repositi in piscopatum do quo justo dopositi su
runt, cui usurpare locum pristinum conarentur, obstiter clerici Legionenses et Asturicenses una cum plebs,
datisquo ad Cyprianum littoris appellavero Carthaginiensem adversus Romanum. RIGALTIU a Fello allatus.
Ρ. Ioa. l. 28. contemptis divinis praeceptis c. Hio Esaiae locus sona o origo est omnium quas antehac , servavimus dictionum hujusmodi Cyprianicarum, quibus hominum commenta, divinis mandatis opposita, damna tur: Dixorat autem Esaias: μάνην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες iet άλματα ἀνθρώπων κω διδασκαλίας Christus apud Matth Pharisaeos increpans dixit: Quare et vos dimini mandatum Dei, per traditionem estram. Quod Pprianus interpretatur, ejicitis manda tum Dei, ut tradiationem estram statuatis. Pro transgredimini, si rejicitia, aut irritum feristis, Graeca habent παραβαίνετε et hic γωσατε.
Cyprianus dixit, contemnitis. Itaque opponit humanae indulgontiae, divinam praescriptionem : humanis doctrinis, divina praecepta traditionibus humanis mandata divina. Ac senis statuit quod semper custodiri velit, humanam indulgentiam nihil concedoro cuiquam posse, ubi Doua intercedit, hoc est, vetat. Videantur observationos ad Epist.
III. ubi de ecclesia humana RiGALT. a Fello allatus.
Ibid. l. I. in causa Sic reddidit Cyprianus quas
Septuaginta dixero, μάτην σεβονταί με. in ca a vane, Perperam. RIGALTius a Fello allatus.
Ρ. IO3. l. 4. audiri in preciburi Adnotat Erasmus videri Cyprianum ensisso sacrificio sacordotis impii nihil moi immo magis inquinari populum. Joannes Gerson in sermon do coena Domini Dio consaqu-ter cur Cyprianus Mailii doctores plurimi, quorum dicta recitantur in decretis, posuerunt,iai fori in aeramentis nihilque oon rei a schismaticis. Vide I. q. I. in decroto Gratiani. Apud Ethoriumst satum in libro primo adversus Elipandum olsinnumscriptum est sacrificium altaris offerri non posse per quemlibet acordolom sod per sacerdoto sanctum et justum.
Albortus Stadonsis dosoribens historiam quorundam Mersticorum qui anno 248. coeperunt pullularo in colosia Dor, ait illos dixisse sacerdotes in peccati mortalibus com
160쪽
atituto non posse oonficer suchariatiam. In articulis Wiolo damnatis in concilio Constantions logitur Sis ampus via cerdos sat in psos o mori , non ordinas, non conficit, non comere, non baptizat Joanni do Varennis pastor sancti sati in diocesi Romons objectum ostoadem tempestate quod piasios praedicari quod presbyterimn binarii non cori labant orpus Christi, ut videro est in om primo operum Gersonii p. 9I5. postremae editionis. Apud doricum Myniadum an I42O. q. 7. existbulla artini Papaeo advorsus icolaum Semrarium praedicantem quod orationes et proces missalos presbyts-rorum publice concubinariorum orant nullius valoris et presbyteros publice concubinarios fas pejores Juda. Vido Gregorium VII. lib. iv Εpiat. o. LI. o. et notas nostras ad Agobardum p. 66. Contra apud Gratianum . . I. O . Intra catholicam refertur locus ex Augustino, in quo seriptum os intra catholicam ecclesiam in mysterio cor poris et sanguinis Domini nihil a bono magis, nihil malo minus perfici sacerdote Vido Hugonem archiopiscopum Rothomagensem lib. v. Dialogorum ap. II. et Epistolam Hus Apologoticam ad atthaeum Albanonasm, Vido otiam, Antonium arsilium in tractatu do Aquabonedicta p. 266 BALugius. De soli sacerdotibus Dprianua cum collegis suis loqui videtur, qui peccatis illis contaminentur, propter quae ego oclesiastica sacerdotii iungi ossiciis desinoroni. Adde, quod jam depositus, mu- ms juris rat Basilidos. P. O3. l. 6. peccatorem Codices aliquot momorat editiooxon. , in quibus scriptum est, ut in uno do meis, peccatores, quemadmodum logitur in Eoangelio, sed stiam in hoc ἁμαρτωλον odice nonnulli praestant.
Ibid. l. 9. Nec sibi plob blandiatur Huno locum alicubi mutatum et intorpolatum rotulit Algerus acholus, tious Loodionsis in libro domiserioordia et Iustitia cap. 8 i. st post sacris o contaminati nonnulla addidit quae nequo
in vulgatis ditionibus xtant nequo in codicibus manuscriptis. Ea sic aboni. Nonns enim quia Ionas cum inobediantia esset in navi, naria perielitat itur conteri, quia Acta cum an iam clo ina avrein rea in Istrael, - -