Reliquiae sacrae, sive, auctorum fere jam perditorum: secundi Tertiique saeculi post christum ...

발행: 1846년

분량: 555페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

I CONCILIA CARTHAG. 175

jocta Latinorum iissis ad Papam enodictum XII anno 33 et logitur quod illi postquam puerum baptigarunt, baptis tum communicant sis. Cum corpore Christi sim tang-ιι- ροεri, si reponunt, et si credo celebres, si in is ore illo baptizetur pure, bos indicum sacerdos digitum suum tingit in sanguino, si inde tangit labia uari. ALVEIUs. Quamvis aliter jusserint tum decem codices scripti, quibus nunc adjungo duos meos, tum veteros impressi, qui in in . O M. testes adducuntur sotionis, δε- in altari an ti amm, praeserenda videtur rasmiana octio Eucha ristia, α wndo baptizati tinguntur oleum, in auari sanos .catur, quae perspicua est et apprim convenit cum argumentis atque proposito scriptoris probare olentis, chrisma apud haereticos non possis extare, neque signum ipsum,

nec rem signatam neque eucharistiam fori apti tuos omnino posas Etenim amrmat Harduinus ad Concilia, in quibus haec extat lectio, ando in Sto Societatis suae aliisque optimae notae praestari. Quod cl. Μamnum p rindo a Baiurium sorinas sugerat, qui, cum Balugius ex Cor tonsi verba, oleo in altari sancti eato, subdidisset, haec scripsit inimes ad Cypriani M. Benedici. p. ix optimo hunc locum monilavit Baturius, pro eo quod logebatur in antiquis editionibus, oleum in altari sancti altum, vel apud Erasinum et Pamolium liboriori conjoctura, Eue - ristia, at vinde baptizari tinguntur oleum in altari sanctiso r. orro id non dicit Cyprianus quod ab so por Metaphoram dictum xistimant Rigaltius si Folius, ou-

charistiam sae oleum, quo unguntur, sed potius eu-

oharistiam sus id undo oleum, quo baptizati unguntur, M sanctificationem deducit quia idolico olsum in altari sanctificabatur intor ipsas sacrificii procos. V Sic illo.

Nunc video scopisso lections Erasmianam in nuperam

suam oditiononi Cypriani es Goldhor Lips. I 838.

P. Ilo. l. . olei creaturam Irenaeus, creaturam pinnis eveharistio et adiris lib. v. c. a. Iterum lib. V. c. a.

Ibid. l. 4. non via Quatuor libri eis a non im pingves Ρamelius ait sanctum Augustinum, qui sepo

182쪽

citat hunc locum, aliquando scribore vat, quandoqus impingues. Duae itaque otiam sevo Augustini orant hujus loci lectiones. BALugius Vulgata, n- impingua. P. II O. l. 19. ae qui Deum colunt -- pro sum ex uno didi moueiano in odit Oxon commomorato, et ex quatuor illis quae ips usus sum codicibus. Ibid. l. 27. hoc ipsum deponat Errorem suum. Dictum quid sivo sentontiam Cyprianua in sequentibus cogitam videtur. Ρ. III. l. 4. super strum versio Graeca tantum habet: ἐπάνω Πέτρου του 'Amοσωλου ὀιρχῆθεν ἐνότητος τεθεμελιωμένης. Ipso Cyprianus lib. de Unitate cessa suprevnum indi ut ecclesiam. Et paulo post in unitatem man festaret, unitatis j dem originem ab uno incipionum Minauctoritat divomu Ρacianus pist iii ad Patrum De tu est Dominus ad unum ideo, ut unitatem fundam saeamo mae idipsum in commune principiens. RIGA IUE Fello allatus. Ita omnino xxi libri votoros et duo laudatia amolio Vstorea oditiones habent stram. Ita etiam editio orolliana et tres libri votoros. Vido quae in simili causa notata sunt supra ad epistolam si p. 428. ALVEIUE. Veram lectionem Petrum pro pristina potiram codices quibus utor praestant.

Ibid. l. a. posus it Fortasse logend. vel posuit, vel ponit. In quatuor codicibua scriptis, qui in ed. Oxon mem rantur, ex quibus si S. Cossi ori prior Θxtat ponit.

Ibid. l. 6 colligero et considorare Graeca orato, πιννιέναι καὶ νοεῖν FELLUS.

Ibid. l. s. quaecunquo advorsarii ejus et antichristi sa-oiunt opudiars Non id vult ut nihil a ron orthodoxi quod serotici faciunt. In pistola enim a Jubaianum cum objiceretur Novatianes oenientis baptizare solitos, respondet, ad nos non pertinere quid hostes ecclesias fariavi. Hoc ipsi propositum ost ut conficiat; nihil ratum osse, aut ex jure valHro quod illi scissent, qui xtra Mol aiam positi. ox, per omnia iamne gratici sacramenta. Νon tantum per confirmationis ritum aut sucharistiae administrationem, sod otiani baptisnai, qui ad coleainin

183쪽

I CONCILIA CARTHAG. I T

ipsam aditum acit. FELLUs. Proximo post praestant illud eis qui, cum editi tum scripti, exceptis duobus codicibus in Var Lecti in editio maeon commemoratis, qui su stituunt si qui ot si quidem pro eis qui lectionem corrigere

volentes. Habet agnoscant ,ro agnoscunt cod. Meermam nianua.

Ρ. II a. l. 9 Cyprianus Cum propter illam cui nuno incumbo mendationem et illustrationem operum sancti Cypriani legendam suscepissem prolixam nimia epistolam Joannis Launoli ad Jacobum Bovilaquam do discordia Papae Stephani cum Cypriano miratus sum tam multu boo dici potuisso ut nihil dicoretur. Quaecunque enim asser urgumonis ot testimonia advorsus Stephanum nullius momenti sunt in hac causa et quandam habent insulsitatem. Quid enim ad causam baptismi adit Cyprianisamum eas celebriorem quam famam Stephani Cypri num non cedore Stephano, Cyprianum congregasse cono, lium in causa baptismi, Stephanum non onymam ecclosius orientis si occidontis non suscepisa propugn-dam sententiam Stophani, si multa alia hujusmodi quae ad causam non pertinent, quorum otiam plurima salsa sunt Nemo autem, ut ait Hieronymus in epistola ad Pamm chium contra Joannem Hierosolymitanum, salso Verum

probat. Itaque ista facito possoni rosutari. Sod tanti non aunt. Verissimum igitur os quod ait Optatus in libro quinto, veritatem studiis impodiri. Vido Facundum in libro contra ocianum pag. 577 primae editionis BALU-

Ibid. l. a. colobrare concilium Colobratum fuisse n. 255 mete, ut opinor, probat earsonius in annalibus DPrianicis. BALugius Anto pascha anni aequontis 256 lebratum hoc concilium misso, doco Psaraonius in oporemsmorat ad an illum, . . D eodo hoc concilio ita cyprianus in E inst. ad Maianum, quae sat 3. Et num

184쪽

quoque sum in -- --ἐώ--, tam prim in Afri squam Numidiae spissopi numero in uaginta α --. P. II l. 4. cum tua gravitato Hunc ipsum Steph num idem Cyprianus appellabit sumesum, im rivum alvs improvidum, ineptum, obstinatum. piat ad ompeium. RIGALTius a Fello allatus. Ibid. l. 4. pleno sanctificari Ciab. S. plans quod otiam in uno e suis Oxoniensis oditor offendit. Concinnior ostra tio ceterorum librorum. Hoc enim istic pleno

sanctificari sonat, quod on mari in his ejusdsm Cypriani spist lxxiii., per nostram orati--- ιanus i os ιω--σiritum nosvin con quantur, ει signa A Domini coΝηUMMENTUR. orro Cyprianum his verbia, Quemquaaacramento nascantur, ut haeretio ad occisaiam onioni confirmationis sacramentum una cum baptismo suscipiant, postularo, ex subjecta dissertation nostra num. 7. Θ Ι 8.

planum fiet. CousTANT. Qui in Rom. Pontis is Maeoad Stophanum litteras locavit, P. I 6. Ibid sacramento utroquo Baptismo si Sancti Spiritus infusiono, id est, ut dicet paulo post, aqua et Spiritu. Quod saepe repetit alibi. si tussianus in libro do Virginibus Volandis: Una nobis si illis des, unus Deus, idem

Christus, eadem spes, eadem lanaeri saeramenta Sirici

in pistola ad Himerium quib- solis per annum disius, id os paschatis et pentecostea ad dem confluontibu mri rati baptismatis tradi convenit sacramenta. id Sirm-dum cupit quinto secundi antirrholici, ubi Oxplicat hunc Cypriani locum. Vide etiam lom a Cupitularium p. l 236.

Caeterum pro trogus quinquo vetera exemplaria habent utrumque. BALUgius. Do baptismo manuumquΘ imposutions post baptismum Cyprianum interpretandum essis, satis Atondit Sustragium Quintum CorucILII proximsaequentis, cum Canone 7 Cynoil Arelat. i. collatum.

En Suffragium ipsum, Malo ergo sibi quidam uer stantur isadem apostoli orba, quae in hoc posita sunt Carthaginisnsi concilio, sespiciuntur , ut dioant, quod Fermanu impositionem Spiritum Sanctum Moipiant se sis cipiantur cum manifestum sit utroque sacramento debem

185쪽

IN CONCILIA CARTHAG. 17s

eos re sci in ecclesia catholica Cano autem Arelatensia Concilii ita a habot Bonosiacos autem ea eodem Troo venieM , quos sicut Arianos baptizari in Trinuat manis tum est, dum interrogati dem Matram eae toto ordo confari fuerint, HRIAΜAT ET MANU IΜP ITIONE in sociariareripi s. t. ino, ni fallor, constat, perinde utquo TCypriani verbis a Coustantio supra allatis, qui interea canonem hunc Arelatensem, nusquam, quod meminerim, in hac causa adduxit, intelligendam eas verbis, utroque sacra-m-ω, non aquam baptismi et Spiritus Sancti gratiam in eo ossatam, neque baptismum manusque impositionem in pomite tiam, multo minus baptismum atque eucharistiam,sod baptismi et confirmationis baptismi sacramonis. Θ-que aliter xponentem hunc et consimilo locos otiam Μaranum vidis in ProUM- α S. Cypriani is p. xvii. st xviii. stat Cyprianum existimet ille, non nescivisas Si phanum, et qui ab illo stabant, do manuum impositions in poenitentiam, haereticia omnino nocessaria ad Spiritum Sanctum accipiendum, non de sacramento confirmationis, locutos haud enim repugnare, ut Cyprianus anan ab adversariis accepta sacramentum confirmationis toranduntem statueret, quamvis illud ab iisdem itorari minimo suspicaretur, sed eo sciret manus impositionem in poenitentiam tantum intolloxiam, quam ad Spiritum consorem dum ne Mariam putaverint. Videsis tamen quod infra

ad Sumagium Octavum Concilii Soptimi mox dicotur Sod maxime idcirco mononda suporiora duxi, quod de baptismo es ueharistia locum minus sole exposuisset arshallus Anglicua into res ronitentibus verbis portis Sustragii Quinti Husdsm Concilii, ut ostondi. Ρ. I a. l. 5. rena tua Quatuor antiqui odiosa haboni denuo nou . Quae lectio non displicet, cum vox δε-oxtet in capite tortio vangelii secundum Joannom, x quo locus isto petitus est. Sed puto Cyprianum, qui alia

V aions utebatur quam vulgata nostra, scripsisse re sua. BALugius. Habent natus tros scripti in M. Ozon momo

ruti, quorum unus eat Nomiosi prior, cui addondi alius

186쪽

meus Drurianus, oditionosquo Cypriani veterrimae renatus priostat eod. Novi Coll. aure, denuo renarua auaserimus cod.

Meormannianus.

P. II a. l. 6. st spirituJan S. Ciab. hic additur sancto: quod abosas deboro amolius recte probat. Eo autem Actuum Apostolicorum Θxemplo, quo nunc Cyprianus sententiam suam sulcim nititur, nonymus a Rigiatio ad calcem operum ortulliani oditus apposito utitur ad amconsutandam. Inde nimissiondit Spiritum Sanctum percipi potuisse sine baptismo, sicut baptismum in confirmationis sacramento collatum suisa aliis forumdom Actuum exomplis demonstrat. ConisANT. Sancto additur in ocmmissimi riano si in Pamosi mesis, sod et in omnibus oditionibus ante Manutia m. P. II 3. l. o. ad Quintum Epist. lxxi. BALug.

Ιbid. l. a. ad coepiscopos in Numidia Est pistola

Synodica, quae proximo anto posita est.

Ibid. l. 6. ut etiam si qui c. Nitidior sors oratio, at hic particula ut Oxpuncta legerotur stiam si qui presbyteri aut diaeoni εἰ in ecclesia, qui anto τε suppresso. In uno S. recentior Colb habetur, avi disini εἰ olor iis ecclesia sed hujus codicis plura loca, alibi aperto vitiata, si detrahunt auctoritatem. Rus tamen lectionisavs Innocentius I. piat. xvi adiacedonas n. 8 ubi dolis, qui ab haereticis baptigati ordinatiquo ad ecclesiam

transeunt, ait, Nostro is sat ocissio his per manus imp sitionem, laicam tantum tria σε communionem, nec eae his aliquom in loricatus honorem vel Miginum subrogare. Os autom qui a Catholica ad haeresim tra erunt, praeterendocet non aliter oportere nisi per poenitentiam mari . Tumnum. . utrumquo ponit inter regula rate res, quas ab Apostolis εἰ Apostoliris viri traditas relegia Romana ustodit. Quibus cum consentaneum sit subnexum Africani concilii decretum, mirum non est illud a Stephano minimo suisas contradictum. Non ido inmon hoc in colesia obtinuit, quia haereticorum ordinatio nulla cenae tur; sed quin Do ministros a spretionsione alienos esse atque immu-

187쪽

ΙN CONCILIA CARTHAG. 181

milato deceret. Quocirca si quando a communi lego x-oepti sunt nonnulli puta Novatiani Nicaeno canon 8 ut Innocontiva in laudata epistola n. Io fatetur, a subindo Donatisti aut alii ut post reditum ordinarentur, nu

quam si praecoptum. Immo Cod cun soci Asric. o. 48. Nordinatio a non secus atque rebaptizorio a prohibentur.

CousTANT. Conso Suffragium Quartum Concilii vii. Sed stat vitiosa sit oratio, v eo quoque ς ipsam sollicitandamtamon haud puto. ositum interea est a Cypriano siqvi pro quique Abest qui ante vel a M. utroquo mo et a

Novi Cou posteriori. In Novi Coz priori τε qui extat. Ρ. II 3. l. I. divinumJ ros libri votores haboni indis

Ibid. i. 25. ordinationis et honoris arma a in Mint instrumenta cujusliba res, inquit Sorvius ad ii AEnsid. io

Vero sunt insignia ius ornamonis. Quemadmodum et Homorus dixit, ὁπλισθεν δὲ γυναῖκες. o in clipsis illustriumvirorum oscripti vultus expresso thoraco arma lucis,oπλα μοτός ad Bom. iii Ia Suid ὁπλα νωτός. ὁ ἀπο-ολ- α τῶν Mercis ἐργασίαι. RiGALT. a Fello allatus. At consera cum istis, qui in contra nos rebella mini, ea quae habes lin. a. pag. sequentis, i- autem majus potest assislictum-furore pugnasso lP. II . l. 13. in domo fidei In ecclosia Dei, quae est fidolium mater Undo et domestici fiat, ο&ειοι της πωπεως, ad Gal. i. qui sunt o familia fidei RioALTius a Follo allatus. Porro notat into ros Anglicus, per iam idcirco appellaro cyprianum haereticorum et schismaticorum scelus, quod iidem homines, maxime sacerdotes, commissam rem sibi ab sociosi prodidissent. Ibid. l. 6. et contra occlesiam sisterint Ista imitatus est Anselmus opiscopus Havelborgensis in fomo xiii Spudilogi Dacheriani pag. oa BALUZIUS. Ibid. l. 17. Haec ad conscisntiam tuam Ex his orbis Hieronymus ad Luciferianos obsorvavit, beatum Cypri

num haec non cum anathemate eorum, qui se sequi nol erant, odidisse: siquidem in communione, inquit, eorum permansit, qui sententiae suae contraiorant, in hortatum

188쪽

potius suisse, propter Novatum, si alia tunc serosea

multas enascentes, Θ quisquam ab eo sine damnations erroris sui, reciperetur. RisALTIus a Fello allatus.

P. II l. I. quod semel imbiborint Epiat ad Quint. De σε mumquemque, non pro eo quod semo imbibera ει teneboet, pertinaciter congredi sod si quid Aius ει utilius saetiterit, sibonur a ueti RioALTIUs a Fello allatus. a gunt limo contrariae partis sntentiam do haereticorum baptismo consora si illa quae in actis Synodi proximemquΘntis ponuntur. Colligit quidem ex verbis, quae mox

adduntur, Anglicus interpres, censuisas omnes praeter

Stephanum spiscopos fidolibus licors de ro illa oontroversa inter a dissentire, quae ad disciplinam magis quam ad fidem pertinor videretur. Vorum do illis Amaam serimis ueriint, quos novimus d re aliter judicaas quam Cyprianum suosquo id quod Cyprianum monuerat Quintus inmauritania episcopus, ut o epistola ipsius Cypriani adsundsm Quintum constat.

P. III. l. 4. Carthaginiens Concilium Ρost lito dohaereticorum baptismo diu multumqu agitatam, non tantum per epistola cum piscopis sorsim, sed tiam in synodia eorundem frequenter congregatis Cal. Soptembris A. 56. Concilium, si quod aliud, ante Constantini om-pora, colobrutisaimum lxxxvii. piscoporum Amos pro vinciae Numidis et Mauritanis cogondum Carthagini curavit Cyprianus. Cum vero controvorsis statum in litoris Iubaiani ad ipsum scriptis, ejusque invicem responso perquam accurate proponi censore consultissimus raesul ox iisdsm primo in loco lectis, tractationum synodicam inchoandam duxit Epistolas vero praedictas lite jam adulta, et Stephano in aperta simultate provecto, tinnsmissas suisso ex iis quae inibi momorantur robus gestis, abunde conatat. Quemadmodum vero tractatu do attontia natalea xinde suos assignavimus, quod anto litora istas

189쪽

I CONCILIA CARTHAG. IM

oonscriptus appareat eodem jum d hoc concilio sentantiam seremus nimirum quod illi temporia patio, imo monais Septembris initiis dubeatur, quae transmisina istas Epistolas, si Valeriani persecutionem intercesserant. Porro non tantum epistola Jubaiani et Cypriani ad ipsum sodoliam illa ad Stephanum in concilio lecta constat ex summo septimo, octavo, quod Crescens a Cirta tulit. Obitor notandum nihil in hac causa ab Africanis patribus innovatum; qui decretis olim sub Agrippino, nec non in Orionis non uno loco conciliariter sancitia adhaerebant. Imo Messala univorsalis in Concilio Nicaeno Stephani pla- estis qui a quacunque inresi enia te admisit, nullulenua Mo sit; siquidem aulianista ad occlesiam accedent baptizandos decreverat. Rei gestae historiam alibi sustus sollies ad finem hujus Concilii enarrabimus. FELL Is. Sunt quidem ipsius Stephani Hrba, a quacunque haeresi venientes, a Cypriano in epistolam suam ad Pompeium

relaturi nec tamen statuendum videtur, episcopum mnnum omnes omnino haereticos qualicunque baptismo gaudentes admittendos emo in ecclosiam in alia nova tinctione censuisse. um ex verbis etiam advoraariorum

Stephani satis ostendit i Coustantius in Disseri de Si Hani I. Papin sententia ira receptionem ficereti mum, quae Episto cis Rram Ponti eum ab so inforta est, intra Pagg. λ7-a56, eorum duntaxat, qui in nomino Asia Christi baptigati essent, baptismum a Stophano fuisse receptum feci. i. P. a3o. Et opusculi De Relaptim is votus auctor, aetatis ejusdsm fortasse scriptor, qui baptisma Mum a quocunquo in nomina Iesu Christi, propior nominis invocationsm, Omprobasse ae indicat, adustorinum, quod vocat, immo inum necinum baptisma seroticorum quorundam n libri sui eommemoratorum minim admisit. Atqui nonnullos tunc haereticos xtitiam, qui in nomino Domini Jesu non baptizarent, hoc est, ut o Firmiliani pistolari. vii istud into, lexisse Stophanum colligitur, qui in nomino auctae rini- istis, haud tingsront, nos docon cum alii tum Gennadius Massiliensis De Melasis Dogmasibus, cap. lii pag. 3O. --Ηambum recensitis nominibus dotractantium id haer

190쪽

arum; quarum tamen d nonnullis merito dubites, annon potius ecclesiasticam baptigandi formam scuta suerint. Oilius inveniuntur haeretici, ait S. Augiistinus, qui Omnino non baptizant, quam qui illis orbis non baptizant, lib. vi. D Baptismo, cap. I. Ρ. i5. l. 8. Cum in unum Gosta hujus concilii primus omnium didit Erasmus cum tituli gloriae, id sat cum vocabulis consessorum et martyrum, quae praefixu sunt nominibus quorumdam episcoporum. o titulos Graeca versio non habet, nequo editio Μorelliana eos oro satis constat non scriptos fuisse in gestis, sed additos postea a quodam studioso. Quar valde mirum est illos suis θ tontos in oditions R. Ρ Ηarduini. Respondit autem sanctua Augustinus in libro sexto do Baptismo advorsus Donatiata ad ea quae episcopi in o concilio congregati attulerunt pro confirmanda opinion sua de baptismo haereticorum. Vidorat hoc concilium Hunibortus episcopus Sylvae Candidae, qui lib. i. adversus Simoniacos cap. ix ait: M se glorios martyr et ponti a Cyprian quid de Merarim mbaptismia sanxerit, eae concilio ipsius vid ter eos solis terit. Eadem nim contra illud cum suis coepiscopis sanaeis quod si praefati canorias Apostolici Canonsa enim Ap stolici, quo refert Humbertus, damnant haereticorum baintisma. Vido notitiam Ecclssiasticam ab sutii, p. 7. ubi agit de canonibus Apostolorum BALΠgius. Notatu di num est, mitterem Cyprianum Epistolam 77 al. 76, ad novem coepiscopo suos in metallo Siguens constitutos, quorum omnium nomina in his Actis signantur. Responata eorundsm consesaorum in tribus, quae apud Cyprianum au cedunt, Epistolis servantur. Ait autem in Annasib auis

Cyprianicis Ρsaraoni Sontonii in tanta Synodo lioet

M vera non sit, et a S. Aumatino postea propter Donati tas resutata, inalgno tamen hoc a venerandae antiqui- tatis monumentum.' Ad an. 56, . ix. Cum Acta laus ab Augustino in lib. i. st vii De Baptismo contra Donatistas nobis onasmata essent, indo a dosumpta su-

iam in opora Cypriani ab ejus oditoribus, vult atthias Dan-

SEARCH

MENU NAVIGATION