장음표시 사용
161쪽
Ibid. l. a. horum fio inum durissimorum Jmorum hominum injustorum durissimorum. Ita coogit m auctoritas sedecim veterum exemplarium et Mustissimarum editi num ut mutarem lectionem jam inde ab Erasmo receptam. Quae est, consentientibus duobus o meis codicibus scriptia, hominum isto Mur morum, sed horum pro istorum ρο- stantomoermanniano omnia enim vetor exemplariai
boni ortim hominum injustorum durissimorum. Sane in Fuxenai legitur tantum hominum dur morum, por incuriam vidolios librarii, qui aliquid omisit. In capito xvi. umeroram, ex quo locus isto descriptus est, legitur Recedite ad bomaeulis hominum impiorum. In Epistola tamen 76. H. 77 3 pag. 355. ubi ido locus resertur legitur homin- istorum
duriarimorum BALugius Exhibent in hoc quoquo loco, do quo agimus, eandem prorsus lectionem, hominum istorum d rissimorum, oditionos pones ms Manutiana,Morallii, Pamasic, et Rimini, Muinaquo. Editionos vero primm Romana ne Venota aboni hominum injunorum durissimorum, dum aliae duae Huado foro aetatis circa annum 47I typis impressae, iaminum istorum durissimorum praestant. Sed et Hisronymus M. Luciferianos p. 28, M. Fro n. assert ex S. Scriptura, istorum hominum durissimorum. Itaque loetionem consimilem, horum Mininum durissimorum, quam Harduinus in Ginrisiorum editions aliique praestant, reposui, nam Vocem injustorum so impiorum, quae quidem in cod. Noricosi a extat, eo negligondam putavi, quod loctio duplex tantum sit, dum σκληρῶν vocabulum τῶν, alii alio modo Vertunt. ultae porro apud Cyprianum hujusmodi sunt lectiones. Quod autem consent cum in notis suis Rigaltiustum Anglicua interpres por vocem durissimorum significari hoc loco a Cypriano ovatianos, qui lapsis poenitentiam negarent, id mihi minus certum videtur. P. I 3 l. 24 tangere ea quo ad os pertinens Veis seditiones ot undooim libri vetoros habent, nolit tangor ab omnibus quae a cris Quod mutatum videtur a posteri-
162쪽
oribus librariis studio revocandae octionis quas oxta in odition vulgata sacrae scriptum. BALUalcf. Libri voteron quos memorat Baiuraus, quibuscum consentiunt odioon Novi Cosi meusquo olim se annianus, τους ο ad litoram exprimunt, ita enim Graeca so habent, Καὶ μὴ απτεσθε ὀπδπάντων ὁσα ἐστὶν αυτοις.
Ibid. l. 6. plebs obsoquens Sormo de vexatione D natistarum editus in appendico optati a viro docti imo Ludovico Ellios Du-Ρin pag. 99. . 3. Aia Fui moranis
Ibid. l. 7. a peccator praeposito Magna isti auctoritas datur plobi, ut do vita et moribus episcopi sui judicet, si si constiterit illum rear in fide, ab ejus communionis
abalinoat. Nam cum ideo iscopua, ut ait sanctus Hieronymus in Dialogo advorsu Lucisorianos, in ecclesia constituatur ut populum coerceat ab errore, quantus error erit in populo cum errat illa qui docet. Item in Epistola ad Ραmmachium contra Joannom torosolymitanum Sanctiores mim sunt aures m udi quam sacerdotis animus. Vide notannostras ad Agobardum pag. 6 i. et viri doctissimi nobi quo amicissimi omni ornardi domontesalcon pries tionem ad opuscula sancti Athanasii q. 6. id etiam itinerarium Adriani Ρapse VI editum in libro tortio lacollaneorum nostrorum pag. 45i. Exemplum plebis reosdem volentis ab placopo suo resor sanctus Augustinus inopistola ad uncilionem, quamvis non agoretur de fidΘ, sed do nova translation unius vocabuli in capite quarto libri Jonae. os hominos Romanae communionis putamus recedendum sas a Papa si sit seroticus. ALVEIUA.
Νotavit inter alia Anglicus Cypriani interpres, laicia vindicari hanc potestato in decimo quinto Canon Concilii, quod vocat illo optimum incumonicum, quod quidomunum est ex synodis Photianis, cujus extant Canones Pag. 33I. et seq. Synodiri Bereremani, asparandi aes ab episcopo suo, si modo circa dogmata jam Ofinita manifestus haereticus extiterit, otiamsi nulla in eum lata esas synodionsententia. At vom hunc canonom ad clerum praesuli haeretico subditum praecipuo pertinere dicerem Nunc
163쪽
autem lectorem ad notam ologare licet in Angliea Patrum
Biblio iaca V. II. p. i. p. IO S. Cyprian. Ρ. m. l. 28. ipsa maxime habsat potestatemino. Non proprio motu impulsa, sed admonita per justam ac necΘ sariam sollicitudinem aliorum praepositorum, per aliarum ecclesiarum episcopos, quorum consilia divinis praecopiis respondent. RIGA IV a Fello allatus. Ρ. I . l. 4. α Aaron apposit J XX. προστεθευ ὰπ θανέτω ἐκεῖ. Vulgata, oui tu ris moriatur ibi, h. e. eo fige uir ad patres suos. Ita οὐ Fu risis a Balugio momoratus habot et Aaron appositus adpares mos moriatur.
Anglica Bibliorum vorsio, ad MFuium uum. Ibid. l. 6. ordinationes sacerdotales non nisi o. Hocoxemplo Christianorum Noxando Severus dispositiones suas publicabat, ubi aliquos volebat vel motore provincita
dam, vel praepositos sacero, vel procuratores, id est rati nates, ordinare nomina eorum proponebat, dicebatquo grave eas quum id Christiani o Judaei acorent in ordinandis sacerdotibus, non fieri in provinciarum motoribus, . quae apud Lampridium RiGA Ius a Fello allatus. Ibid. l. a. apostolo Antea legebatur opiscopo Veram lectionem nobis subministrarunt tria vetera exemplaria. BALugius. Sed prius restituta a Fello morat vox πο- Molo ex quatuor codicibus, quorum unus erat Novi Cou. prior. Similiter unus de meis, o tres asteri, quibus utor,
Maθνῶν, uig. discipulorum, RIGALTIUs a Follo allatus. Tros libri vetores, discipuἰorum, eodem sensu. aulo post quoquo scriptum sat discipulorum. Apud ortussianum in libro do oenitentia, ad unius quidem discentia gladium. Vido notas Ρamelli BALugius. In codico meo olim mermania extat discipulorum. Ibid. l. 4. fuit autem turba in u- ἐά το αυτό. Ipso Cyprianus principio hujus Epist. - in unum convenia must Psal oxxi hina μετοχῆ αυτῆς ἐά τὸ α/ό. RiGALTIus a Fosso allatus. Vulgata habet, erat avis hominum turba simias viginti Ballinumquo audi, qui roposuit,
164쪽
me autem turba kominum fore entum m ML Antea ibi
scriptum erat turba in timo vel in unum. Nos emendavimus o supplevimus o fido quatuor votorum exemplarium. Moto sano. Nam in Actibus Apostolorum undo uocemusos his locus, legitur ara oontum riginti. BALugius. Si vires Quum oro Meo lsotio ox vi atacinum Cypriano post advecta esse mihi videretur, prout ipso quoque Balumus do alio loco Cypriani a librariis mutato pag. 79 judicaverret,
votorem octions quam firmant odico nostri omnes, nil autem Maamanniano post v om rurba habente, Go-
πλήθους rioianus Epistola II. σεμε parias in Mum. Rio inius a Fello allatus. Duo libri vos ea ι amisiati rudinem BALugius. Via ta hoc loco habet, sonu clinus aviam dia -- m audinam discipulorum. Ibid. l. 6. at non per mo Καὶ - δἰ ἐμου ἡ ξαν. s. viii Ri inius a Follo allatus. Mox in orbis, ει --ε--j quo actum δε με conversation μ' inu, Pro Z -- positio do a Cypriano positu Bat. P. I m. l. 6. macind. ordinations a in rorat phanua sui minus excusandua quod contra canone propriae
Ibid. l. 8. Romam porgona quo solebant contuma s, ut procul ab auia quibus orant noti, sacilius fallorent, sucumo imposturam iacorent. Is inius a Follo allatus. Ibid. l. io exambiro roponi Ut ad ommunionem Romanae ecclesiae admissus, ad auo redux a illuc pro episcopo agnitum jactaret, nullosque jam sine schismatia uotis Pomo Hus communionem refugore, atquidem unitas Messalae id poscebat, ut alictuus Messalae membrum bomnibus agnomoretur. FELLua Baallidis factum ob inuonom, non appellationom, vocat Cypriauius, quod monot
165쪽
Richorius in mat. Conril. merasium, lib. I. o. i. . . Et quidquid colligendum est, x eo quod ad Romanum episcopum se recepisset Basilides, communions e lo-aiuaticam a majoris odia episcopo adipisci sporans, constat ab Hispania rogatam esse post piscopum illum a Baallido circumventum ecclosiam Africanam, ut ab ipsa ad se scribo tu do oposition duorum opiscoporum, Mquis ordination o substitution Sabini tum vero Africanum occisaiam, aetis horum Hispanorum comprobatis, eos, niscum Basilido aut altoro so artialo, protis ovangelii atque seclesiae legibua, communicarent, magnopore hortatum suism. Sic rem contraxi. Cons. Dupin. M Antiqua Mino. Disciplina Disseri II cap. i. q. a. p. 52. et Collier. Hi trire Graia tio tom. iii Art. Sain Cyprion. p. 25. Ρ. IO5. l. ii jure depositus Anis logo turrum. Quae sano lectio optima eat. Verum cum jura scriptum sit in codico Voronensi, in quindecim votustis exemplaribus no tria, et in opto Anglicanis, imorellius ita quoque mauorit, non rodidi dicero me obore loctionem quae tot auctoritatibus nititur. Videtur auto disserentiam intoriae duo vocabula posuisse auctor pansorio Flavio tum Constantino dicti. Ait enim Fecisti ut quod potaram jure pater Dat obstinuias videamur. ALVEIUs. Praestant jura nostri quinquo odio .
Ibid. l. ao dolictis gravibus involutus Principio Epistolae dixit: Nefandorum facinori consciantia vinctos. Mox diost, Grambus dolictis impliori . t alibi, Conso entiam multis doliciorum laquoris vinetam. RioALTIus a Fello allatus. Ita quatuord im libri votoros ot oditiones Erasis otiorellii. At antiquioros oditiones o us libri veterea boni gravique in lutus crimine B Lugius. Cum loctione post recepta eodices nostri faciunt. Ibid. l. 3. st ut Folix Non sano improbanda est intompretia Anglici conjoctura. oxistimantis in locum Martialia successorem datum suisae hunc Felicem, qui missus cum Sabino Baallidis auocossor et opiscopu hic dioitur. Idom-que placere nunc ido es. ochio in Commovi. D Lisy tionibus Melesiastisis q. 5.
166쪽
P. m. l. 24. Felix do Caesaraugusta Hinc Baronius eglogit illum fuisse episcopum Caesaraugustanum ejusquo sententiam amploxi sunt scriptoro rerum Arragonensium. Sod illam gravitor Oxagitat Franciscus ivarius in commentariis auia ad chronicon Oxtri, et contendit hunc Felicem non uisas episcopum, sed presbyterum Vallatae Urbicus in Vaccaeis, argumento sumpto ex eo chroni . Sane certum est Felicem non vocari piscopum a Cypriano Sed ex modo scribendi Cyprianico facito, proclivo ost xistimare illum a dignitate decoratum uisso. Nam episcoporum qui concilium cum Cypriano colobrarunt apud Carthainem dignitates non reconae notarius qui
nota conscripsit, sed tantum nomina eorum si urbium quibus illi praesidobant, hoc modo pag. a. Comitius a Buta, Primus rarissima, Polycamus ab A --to et si do gloris. Itaque licet Cyprianus scripserit tantum μανῶ Coesarauguo a attontium ejus non probat Folicom non fialsas episcopum Una res difficultatom mihi vidoturis bere, quomodo episcopus Caesaraugustanus potus it acriboro ad Cyprianum de causa Basilidis et artialis, cum vicinua eorum non esset, quippe longo intervallo ab eis sejunctus, neque probabile sit Sabinum et Folioom, qui brevi compendio poterant trajicero in Africam, prosoctonomo ad ultimos Hispaniarum fines ut per montes 'renaeos irent ad Cyprianum. Si verum esset quod in formons dosancto Laurentio dixit sanctus Vincentius Ferrari innotum Xystumiapam vadontem ad oelobrandum concilium ol
tanum transisse per Caesaraugustam, istud confirmaro fortassis posset iis Sabini et Felicia per Caesaraugustam. Sod istud non aliundo constat quam ex sermon sancti
Vincontii Jam quod do allata Urbicua istic o Dextro rosor Bivarius, id vero vanum est, uti et illud quod ait apud Cyprianum pro Mesaraug- logi obore alia a bima, quam locat non longo ab Asturica Nimia miseria est audacem eas hominem nimis. 'ALVEIIIs.
Ibid. l. i. si sibi vel laico &o. Vidosis notam ad init. supinoris Epist. Synodicae. ibid. l. 33 lutulenta convivia Ubi do Idolothytis vesci
167쪽
oportebat, nec sino libation ad profana numina biboro licuit. FELLUA. Canon Ancyran Concilii Soptimo uni bantur Christiani, qui ejusmodi convivia publica collatis symbolis obironi. P. O5. l. 33. in collegio Ita omnes libri votoros stoditions omnes umelian antiquiores. amolius ergo mutavit ex unico codico Anglicano et posuit sit olivia. Ita quidem Nori Coll. cod prior, sed reliquis, quibus usus sum, rotat6ntibus. Quod miror retentum vias in posterioribus oditionibus. ALU Zius. raetor pontificum, Fr trum arvalium Potitiorum, Augurum, collegia, si alia id genus quae Ethnicum idololatriam proximo spectabant; plurima suerunt quae ad reipub administrationem, ad negotiationes, et artificia pertinuere, quae quidem omnia sub tutela alicujus profani numinis collocabantur; et proindosori non potuit, ut quis illis interesset, quin cultus istius fioret particeps. FELLUS. P. O6. l. a. apud prophan sepulchra Rigaltius ait, In iis vero opulcris erunt plurima quae ad ritus ethnico pertinebant, quibus communicare et contaminari videbantur, qui mortuos suos illic deponebant et hoc solo pateticipes idololatris suisso dicobantur. Sod et minimo conveniebat Christia a charitati unitatiquo Ecclesiasticae, fratrum defunctorum corpora sepulcri inserm hostium nominia Christiani quasi ipsi defuncti, tum maxime cum O rentur, extra ecclesiam suissoni Jur igitur Christiana fraternitas thnicorum collogia despuebat, ut pestifera;
eorumqus sepulcra ut conditoria mortuorum. Etenim fidele habuere sua κοιμητ)ήρια dormientium videlicet, in apem resurrectionis ac beatitatis aeternae. Hujusce autem
spoi pignus illis sui Christus qui depositus in sepulcro revixit surrexitque. Ac multoribus Dominum in sepulcro quaerentibus obviam factus angelus dixit, οὐκ ἔστιν ἔδε, non est hie. Qui sano titulus tanto magnificus et gloriosus, quanto dispar vulgatis illis tumulorum inscriptionibus,mio Situs Est, Hic Jacot. Haec Rigaltius. Porro quemadm dum a pluribus obsorvatum, quod omnia sors gentium milito, mortuorum sui cultus, ita vix aliqua ex parto magis
168쪽
Ethnica superstitio so Oxorebat, quam in cura pro mortuis;
hinc sacristolis, iisquo non raro humanis, Dii inseri soli-estandi, si placandi Alanos hinc tonsi crines, quaesiis
calvities, et incisa corpor mortuorum causa, do quibus agitur Deut xiv. i. FELLΠs. orba illa aetera
sitim mors, et alienigenis, de gentilibus si vulgo nominatis, extra ecclosiam positis, alienisquo a sacris Christianis, interpretanda videntur. Ρ. ω. . . apud procuratorem ducenarium Extra curas xercitus et negotia bolli circa Ρrincipem Romanum suit militia duplox Littorata, quae scriniis operam dabat: Rctuosn, quae rebus Mondis erat occupatissima. Hi magistriani dicebantur, et ex sorum schola Duosnari s Centenarii, sive SexMonarii, qui fiscatos pecunias exigebant, n moro Muniarum quas in stipendium accipiobant, nun-oupati, Di tib Ilii ubi do mour Caes. κῶ τοῖς γε ἐμιγο-
ποις καὶ αυτο τ ονομα απὸ του ἀριθμου τῶν διωμένων πτοις
χρημάτων Capitolinus iniertinaco Ad ducensem Matorii rum stipondium translatus in Dariam. Votus inscriptio: Pro rator Augusti proni in Boetiam ad si na aeripianda. Apulsius, Milosi vii Procurator Prin is ducenaria perfunctus Natio valdo infesta Christiania. tonim poris casionem ossicii sui omnia minim niaxima quae in provinciis agerentur renunciabunt. Itaquo ab iis saepe voxati Consessores Christiani nominis, nisi pactione turpi voxationem redimorent, sicut ab isto artiali laetum innuit Cyprianus. itullis os lib. . Cod do exactionibus tributorum, ubi Constantinua Imp vetat Ducenarios aliquem ex obitoribus convonire priusquam a tabulario civitatis nominatim revos accipiant debitorum, et . AOq. Nemo carcsrem, inquit, pl-datam se verbera, alu pondera, agiaque ab imolentia Iudicum reporta supplicia in obito solutionibus e a scat. Et apud usebium logitur pistola Synodi Antioch0nse ad Dionysium Romae, et Μακimum Alexandris episcopos, qua patre Antiocheni tantam in aulo Samosatono uisso superbium notant, ut Duo narius aliquis haberi dobuorit magis quum episcopus, udiso pravo et insolenter circa omnem fraternitatὐm sutagebat.
169쪽
Verba Synodi, Historiae Ecclesiasticae lib. vii cap. 3O. io
habent, καὶ ἐντως ψ λοψ ρονε καὶ inrερηρται κοσμικα δεμί- ματα ποδυόμενος, καὶ δουκηνάριος μια ον et ἐπισκοπος θέλων καλεισθαι, ad σοβῶν κατα τα Ιηορας, και ἐπιστολας ἀναγινωσκε ον ad παγορευων, αμα βαδίζων δημοσίρ, καὶ δορυ-ψwρουμενος c. occo igitur hominum genus valde m
lestum, adeoque odiosum passim et invisum plerisque, ut etiam Circitorum o Curiosorum, o praesertim Chri tianis, qui saepissimo talium officiorum crudelitato com- prohonsi ad potestatos rapi antur. Eulogius archiepiscopus Alexandrinus libro do Disciplina colesiastica adversus ovatum, mentionem facit commentarii cujusdam ovatiani, cujus hanc fuisse hypothesin reseri, τι
βασιλειωντος Ρωριαίων Δεκίου καὶ Ου εριανου, Περέννιος Δουκηνάριος προσταγμα λαβὼν παρ αυτῶν, πάντας τους ἀνὰ την Ρώμην καὶ α περιξ ἐπαρχίας χριστιανους βαρυτάταιS βασάνοις καὶ πικραῖ τιμορίαις δωλολατρειν ἐβιάζετο, καὶ
πολλοὶ μὲν καὶ αὐοι ἐνιδίδουν τῆ βία &o. apud Photium in Bibliotho is cod. 8a. Videantur in do Beneficiariis et Curiosis ad Tertullianum obsorvavimus, et quae ad ultimam Cypriani Epistolam do rumontariis sed inprimis quae ad Capitolini ortinacem Salmasius Ris inius a Fello allatus. lum do duconariis rudito dicta reperies inobservationibus Rigiatii. Vido etiam notam marginalemmati honani ad pistolam synodi Antiochonae apud Rufinum lib. vii cap. 26. o Josophum caligerum in Μanilium. Joannos Calvinus in toxico juridico, in verbo Ducenarii, citat epistolam quartam libri primi sancti Dpriani, quae est haec nostra, in qua ait extare haec Vere neque ut illo sup biorit, sublatusque fuerit mundanis di talibus, ducenarius potius quam is pus vo ruri vo M. At ego ista nequo in oditionibus invoni noquo in libris votoribus. ALVEIUου. Haec orba a Rigallio suporius adducta sunt ex Epistola Antiochonorum, cujus epistolae partes ms infra collocantur. Ρ. IO6. l. a. et martyrio quoquo dignation Domini honoratus Finge sicca moris, non cruenta, affectum fuisse Cornelium, postquam Dominum consessum esset, prout
170쪽
tissimi Cesagogi auctor allato, cujus verba sunt in Cor-lio Post Me ciuium uis saeptiis , ibi in gloria dormitionem acc*it; attamen vir magnus minus recto Si tuom videtur, Cornelio mortem cruentam adscripsim posteriores magis quam Hieronymum, etsi in libro De Viris KL iliconism, o Christum martyrio coronatum fias nasium quoniam in Vita Pauli Eremitos ab sodem Hieronymo conscripta hoc positum eat p. 4o. d. roben Comnesiua manvis, Cyprianus Carthagine, felici mors daninaris v. Porro quanquam, in Epiat sua 6 vel 68 Cyprianus Lucium Cornelii succossorem, qui similiter in exilium actus non in Martyrum Catalogo sed in Depositions seu sepulturis, iamporum invenitur δεα- martyrem, commemorato Lmul Cornelio, appellavorit, siletquo do martyrio ornolii Armenia Chroni Eusebiani intorpretatio, non itidem Hisronymiana, eorum tamen sententium mugis amplectendam propter Hieronymi verba arbitror, qui gladio imperatorio occisum emo Cornelium statuerint. Cornelii venerandum cruorem memorat quoque Maximus episcopus eculo quinto aurinonsis, in Semnonibus suis, quos primus odidit uratorius. Vid. Sorm. v. pag. 46. tomi quartia Moti. Ambrosianoe Biblicitia p. Porro decollatus est Comnelius, ait quidsm Anastasius Bibliothooarius in Vitis Pontis o ιι. p. O. d. Ogunt. P. 93. edit. Om. Sed, psrinde ac artyrologia, ex actis quae adulterina idon-tur. Nunc vero digna putavi, quae hic describantur . Paciant verba qui ad finem vomente saeculo quarto Symponianum ouatiatium in Epistola ii ita compellat. Nam quod anto passum Novatianum putas et Cyprianum disias subjungis Praecessit, adversarius meus, de dicto isto, quod Cypriano tributum ost, nil mihi constat ei loquam mani vis repondsum. Novatianua nam rium nunquam tulit, ne sae orbis satissimi Cypriani auditum istud aut lectum est. Habes ergo epistolaa, quibus Comesium urbis spiscopum, cui Mintum Novatiantis insiderat, inimicis primo ita resistentem amo, ominasum Meps, saeviis refert, plurimis confessor a plurimi qumque martyribus ducem