장음표시 사용
171쪽
factu m. α cum plurimis gloriosissimo coronatum, vivenis tamen Novatiano, tiamque secum. Nam si iam at celesia
Christi reos reait no illum labor eonfessionis urgeret. primum stimulatus invidia, piscopatum Comeli non fer bat inda a Novato, paucorum epistolia derisu addiserat. mpo omnia de oratiano Cypriani litterin preMω-nit. Porro
etiam si passus est aliquid Noratianua, non tanis stiam ore suo, non tamen eo natus. Quidni ν intra securia Hosm,tio. ricinus autem in concordia amnium, in pace communi, - - asorum rem Mam est; et rem confossus itaratis presseia mibus, si musta laesintians Maeatus, ει novissim a
rutari alio propinatus sat mo fuit coronari. 3. Vii. M. ao tom. vii Bibliota Parrum Gallandianae. Ρ. Io6. l. 7. Do timor irreligiosus Ex uno tantum o
dico scripto posuit Folius Dei timor apud irreligiosos, dum impressos habere ait Do timor irreligiosus. Sod in primis oditi atque in Erasmona apud irreligiosos extam invenio. Silet Balugius altora lootione rotonis Olim conjeci legem dum Do timor religiosus, quod post positum apud Cypri
num est. Nunc vero inspecto codico Novi Cou actino, in quo scriptum est in religiosis, reponendum duco, in irrem foris. Mox habes a religion divina re dentibus. Praestant vel inreligiosus, si irreligiosua, reliqui me codicos. Ρ. Ο7. l. 3. nec anni J Duo libri vetores ot antiquae ditiones praeserunt armis. Sed hanc lectionem docili melius, quia ipsi constabat regem abuchodonosorem nullis armis aggressum esse tres pueros, et posuit anni ex fide quinquo veterum ex0mplarium, quum lectionem ego quoquo repHri in viginti x nostris. Unus moua votus habet aminis. Atquo ego a lectionem facito credo Maomeliorem, cum dici non possit do pueris aut adoloscentibus os esse senio ot annis ractos, et quia vox caminis melius congruit cum historia. Quippo certum est abuchodonosorem, ut pueros istos commovero et terreret multiplicis poenae comminatione, minas actasse, Pericula intentasse, denique parari jussisso ornacom sivo, ut Subpitii Severi vorbo utar, caminum ignis ardentis in quom conjicerentur Confirmant hanc moam opinionem orba
172쪽
cypriani ex pistola lui pag. I. in qua tros pueri non dicuntur anni fracti, sed aetate territi, et minis regis ot flammis sortiores xtitisas. Itaquo retinui eam loctionsmquum puto esse meliorem. Commodius autona erectiusquo
de hac mo emondation existimabit judiciumquo faciet qui varias istas lections aino ullo praejudicio examinavorit. Itaonim me incorius exploratiusquo vel comgero potorit vel probare. Recte autem dixit Cyprianua pueros nec ociminis nee minis fractos. Nam Cicero in libro primo Offciorum dixit frangi motu, et Statius x. hebaidos minis frangi. Sunt etiam alia exempla. BALugius Ante amelium, rosoronto amolio ipso, extitit illud in annis in diations Manutii immo in Cypriani voterrimis ditionibus. Noquo in lectionibus variis edit Oaeon ulla memoratur te tionis variotas. Miugio tamen istud nso aminis oditioni
suae reponenti, quae quidem vox caminus in Orations με -rtim ad eum apud Danielo inusnitur, orsitan conse aissem, nisi obstarent res duae, primu ordo praeposterus verborum, nec caminis nec minis flacitos, deinde orba ipsa Cypriani, quae a viro es adductu sunt, Imitsmur pueros, Ananiam, Azarium, et Misatilem, qui nos cetas territi,
ipso regno suo regem fiat rivis vicerunt, et minis regis et flammis fortiores intuerunt. Et alibi quoquo, si bono memini, apud Cyprianum ex tenera horum consessorum aetato hortamonium ducitur ad sortitudinem. Itaqus lectionem prius receptam nec annis h. e. uVenilibus annis, revocavi. quam quidem loctionem nixus fido unius tantum odicis
cum alter nec caminis Balugius mutaverat.
P. Io7. l. I9. etsi aliqui de collegis nostria tio. Stoph nus suiquo hoc quoquo loco vituporantur, qui mimori socum pecontoribus poenitontiam non agontibus illicita communication passi sint. Ibid. l. I. non intiatiaeerunt Consentit Cyprianus loctioni illorum codicum qui habent ου ἐνοησαν; et oincepso αυτα ποιουσι, et es συνευδοκουσι. FELLUs. Ea quae istic
Pamolius ait non sporiri in votoribus manuscriptis non inullo runt-digni reo operi in quindecim. ALUZIUA.
173쪽
Cum amolii scriptis consentientes vidis codices quibus usus sum. Vulgo legitur γνοντες sine particula negativa
apud apostiatim verba repotentem. P. O8. l. 5. nocentium contactibua polluunturi Mi nua epist iii refores noceret , attactus peccantium fugere. RIGAmius a Fello allatus.
Ibid. l. Ia Opto vosJ Duo libri votoros et editio orsLlii habent istam . Utraque lectio bona sat propter rationes alibi allata in simili occasione pag. 393. BALUZIUs. Soli ad Episu Cyprian 6. ubi ad lectiones opto vos ot opto
ιε, hae sunt a Balugio adnotata Tamstsi pistola scripta sit ad pluros, praecipuo tamen et nominatim μ' scripta sat ad Rogatianum porsonam illustrem. Et ideo' Cyprianus finem ei opponona, clausulam valedictoriam, ut solst, ad sum dirigere potuit.' Antomorellium Oxhibuorat optamus vos Erasmus. Sed in epistola Synodali proximo sequento, ubi logitur optamua, vetustissimae diu. sicut hic haboni opto. imirum ita interdum ponitur clausula per compendia, p. V. F. H. S. B. V. isto praestant tres mei manuscripti In codice Nomiosi priore ais, pro tota clausula extat. A posteriori codice clausula abest.
Ρ Ι 8. l. 7. Anno coLV. Hoc Concilium, praeeunto Ρ-rsonio in Annal Cyprian. anne 55 post Christum apposui Variatur enim do tempore hujus utquo reliquarum
sub Cypriano synodorum in Conrisiis ditis Cotorum do synodo ipsa ita scribit Cyprianus in initio Epistolos ad
Quintum. Retulit ad me 'inter carissime, Lusianus compresbyter noster is destiarasse, tu signi aramus tibi quid sentiam , his qui apud Meratim et schismaticos baptizari md-tur. De qua re quid nupor in Conrisio plurimi coepi scopi cum compresbyteri qui adorant ominu rimu ut scires, si iam Epistolopis inpium tibi misi. Haec illo ad Quintum. Postea vero ad Stephanum quoquo Romanum et a Jubaianum inadsm haac synodalo misit litora Cyprianus,
174쪽
una cum ipsa illa ad Quintum epistola, ut constat ex spistolis ad fundem Stephanum atque Jubaianum. P. O9. l. I. Cum simul in concilio Graeculus into ros, ἐν κοινοβουλίω Epistola hae in odios Synodio Graecae
Eoolosim, concilio Carthaginiensi sub Cypriano habito pra figitur, hoc os Concilium sub Cypriano septimum stquasi illius canon perhibetur; quHm episcoporum sumagi quae sum tanquam ἐνθυμήματα siV λαχειρχη-α, ut ait Zonarus, Vario illustrarunt, sequebantur. Balaam et
Zonaras, litoria isti Jubaiano responsum uias roddituma erunt, eo quod illius mentionem actam in Cypriani proloquio observassent; quanquam o Codiosa ΜSS. Latini plurimi, suffragia ha in re perhibent. Sod perpetui hospitos imo idontalium robus fuerunt orioniales, nec quidem doctius optatolam ipsam in Graecum sermonem transtul Θ, quam de scripti occasione si origino senserunt. Interea vom dicondum, quod siquidem haec epistola orat synodio Miseroticorum baptisma damnabat paritor cum illa synodo quae sequobatur lxxxvii. Episcoporum, merito in pandoctas Oonciliorum scipiobatur; o ita ad Orientalos, qui divom sarum synodorum divorsi semporibus habitarum sorata pro ejusdem placitia accipisbant, error non admodum
damnoso, morat transmissa. Oreo notandum, omnes
synodo Africanas sub Cypriano a Concilio soxto sisnorali
in rullo fuisse confirmatas can. a. FELLUs. onuit B
lugius inscriptions hanc osse in eoiae Thuani Inripit ad Ha -- quod nomen in plurimis codd. xtat pro Misaris, uno do patribus hujus Concilii Abor Meund , in uno oro veteri, Incipit ad Maianwm pistola tertia, his ipsis, id est de lapsia. se os inscriptio in odio Novi Coll. priori, si in uno do mola. Ss in postoriori nullum
Quod ad canonom attins Concilii Sorii Gonoralis, verba
patrum sunt, 'Επισφραγιζομεν δὲ κῶ -- λοιπους πάιπας ρους κανόνας τους υπὸ τῶν ἁγίων καὶ μακαρίων πατέρων et μῶν ἐκτεθέντας, τουτ - τῶν τε ἐν Νικαία, &c doinde post nominuta reliquorum conciliorum et patrum decreta smunt, sed caute, scribere, ἔτι μὴν καὶ τὸν πο Κυπριαν- - γε--
175쪽
μένου Αρχιεπισκοπου τῆς Aqγρων χώρας καὶ μάρτυρος, κώ τῆς κατ αυτον Συνμου ἐκτεθέντα κανόνα, ὁ ἐν τοι τῶν προειρημένων προέδρων τόποις, καὶ μόνον, κατὰ το παραδοθὲν αυτοις
ἔθος ἐκράτησεν. an. i. CanoMibus quoque, qui apostoliri Vocantur 4 et 47, haereticos donuo baptizando eam jussum est. Sed mos rursus tingondi illos quidem haeretio , qui in nomino sacrae laiadis baptizati essent, noquo anto nequo post tempus conciliorum horum Africanorum majori parti occlesiarum placuit. esto sunt temporum hi conciliis vetustiorum ipso quoquo Cyprianus et o
piscopi ejus, qui tot locis consuotudinem sibi advorsari satentur. Ait ipso stiam Firmilianus in E Mola ad Cypro
anum suum quod quidem amersuo Stephanum eos dicera Afri potastis, unita veritas ctrrorem vos consuetudini reruqui s. q. 3. Hoc praesul Caesar e Cappadocum qui statim post gloriatur, se suos ius Asiaticos vinitati et commarudinem jungere, et consuetudini Romanorum so --
rudinem, sis veritatis, opponere M initio Mo tonanus quod a Christo, ab apostolis traditum est. Sod inmon Harduino haud amontisndum videtur, qui S. Hisronymi auctoritatos tua concilium in Africa his Cyprianicis in indico suo Conciliorum Morinduxit in quo illi ipsi piamin verba Hisronymi sunt a ersus Luciferianos, p. 17. d. roben. qui rebaptizandos haraticos, m εο Cypriano statuerant, ad
antiquam consuetudino revoluti novum emi re decretum. Νam, et recte monuorunt contra Hieronymum cum multi
alii tum Baanagius anxiari vol. i. p. 386. ad Arelatenae Concilium usquo regnant Constantino . Afrorum Lguisse rebaptigandi disciplinam, id tostanto ipsa illa Synodo, an viii. De Asti quod propria ego sua utuntur virebaptizont, placuit, ut si ad celeriam aliquis da fiamsi τε ris, interrogent eum syndolum. ει si pervidorint sum in Patre sit Filio a Spiritu Sancto esse baptizauum, manus si tantum imponatur in aeripiat Spiruum Sanctum. Adde quod, sitias unquam concilium extitisast, certo certius Augustinua in saponso suo, in lib. . t 7 Coatra Donatist , post singulas, quas flari, sontentia patrum qui in Concilio Asricano tertio de Baptismo, alvo septim sub Cypriano,
176쪽
interfuerant, de retractata ipsorum phalone ad omnem versum nonnihil Ingerer perstitisset. P. O9. l. a. ud nos Mirum est has voces, quae Prop
gutae sunt ex editionis rasmi, desunt enim in aliis oditionibus, non reperiri nisi in tribus antiquis xemplaribus, quamvis hanc epistolam contulerim cum viginti mx D sunt ergo in uronensi, in uno Remigiano, o in eccensi. BALugius. Voluit dicero Balugius, Eaetant ergo, non D-s m. Sed deorant sedom voco in Mae odioribu in sinu. Oma indicatis, aliisque quaή- quibus utor, inque eis
Ibid. l. 4 quae una et vera est Ita restituimus hunc
locum ex fide quatuor votorum librorum. ALUZIUs Vulgo,q muria sat et consentientibus quatuor nostri codicibus.
Ibid. l. . anto moribus nostris Agrippino idoliost staliis, quos septuaginta suimo scribit sanctus Auguatinus, uti monuimus ad epistolam nonam pag. 396. Vide etiam
nota ad epistolam lxxiii. ΑLugius. Nihil habot ibi Balu-gius de Agrippini temporo, quod quidem plerisque videtur ignotius esse, quam ut certi aliquid do eo statuatur. Nam qui Cypriano sunt in Epistola sua lxxiii. sive ad Iubaianwm multi anni et longa crias, eos, paucos ante Cy rianum annos appellat Augustinus lib. iv. Contra Donatiat. cap. 6. Attamen jam diu apud Afros invaluisse opinionem de vanitato baptismi haereticorum, ostendit ortullianus, adhuc catholicus, in libro suo De Baptismo, ubi iisdem sultus rationibus, quas nobis inculcat Cyprianus, improbathseroticorum baptismum, ac pro irrito habet. Vid. cap. 5. Immo oro in Geographia Africae Sacra S. Optato a Du-pinio praefixa post verba Tertulliani p. xxx allata, Circa Bratim sane quid custodiendum, digne vis retractet ad nos mim editum est per eadem orba dosignari ait so haud dubitaro vir doctissimus decrotum Agrippini contra haereticorum baptisma indeque et o Cypriani verbis colligit, videri Agrippinum, non tertio, ut vulgo putant, sed sub finem secundi ecclesiae saeculi Carthagino odisse. Νοquo aetato Agrippini divorsam constituerat Fellus ad locum illum Epistolos ab Maiam , p. 99 dumquct ideo ru-
177쪽
ditum ' in Christiana auctorem et Morcellum statuem, a Cypriano dearmata esse Mundi potius saeculi extrema,
quam initia tertii, via. i. p. a. Ceterum in Epistia M Mum, quae ostra haereticis baptizandis, Cypriani motabo ad Agrippini aliorumque decretum pertinentia; Quod quidam a Agrippinus bom menwriae vir cum interis me iam is suis, qui suo in tempore in proriseia Africa ει Numidia Melesiam Domini gubernabant, statuit e librare
consilii communia Mamin. marit p. 27. M. Benedictin. P. Io9. l. o. Vobiscum pari consension conjungimusJ Cum haec priua cum antecedentibus conjuncta Ment, ideo olim orioci, vel legendum eam conjuncti pro conjungimu claudicare enim orationem, si posita finali distinctions post v ea illas, et a nobis δεεreatam, conjungimur es- Θ- ponendum. diti aliqui ac scripti confessum pro conasmaton Oxhibent, sed Marpretatio Graeca και συζεο μνhabet. Ibid. l. Ia extra ecclesiam Vetus interpretatio in scentiore odio Victorino, id ea erim formam celerim. Tamon baptizatur qui a Iudino vel a pensili mel ab hosteti baptizatur, si semindum formam sociario baptizet. Suminium sat istud occapite A quodam viam apud Gratianum dist. 4. do oona ratione, ubi Nicolaua ripa I. respondens ad consulta Bulgarorum ait baptismum sas bonum, quamvis si collatus ab eo quem non constabat eam Christianum, a collatus ait in nomino sanctae rinitatis
vel tantum in Christi nomino. Contra Gregorius III. scribona ad Bonifacium archiepiscopum praecipit ut illi
donuo baptizentur quos a paganis baptizato esse constitorii Rosortu illa constitutio lib. vii Capitularium cap. Io I. et apud Gratianum cap. Quos a paganis eadem dia- tinctiono. id etiam bullam Eugonii IV. apud doricum Myniadum an. 439. q. 15. Vide Gerochum Micheraperigonasm in tractatu adversus simoniacos cap. a. et l-gorum scholasticum sodiensem cap. 5a domisericordia o Justitia. ALVEIUS. Ibid. l. a. baptisma unum Non tantum so nomino
quod repoti non debst; sed quia ab ecclesia proficiscitur
178쪽
quae nisi una superesso non potest. FELLUE. Certum eat magnam ea tempestat suime controvorsiam inter episcopos ecclosiae Romanae et Carthaginensis an haeretici mnisntes ad scol iam obeant robaptizari. Initia hujus controversis vulgo reseruntur ad pontificatum ripserat phani At Rufinus lib. vii cap. a. scribit eam coepias sub pontificatu Cornelii Quod Baronius contὐndit aso salsum. Sed Baronii sentcntiam quidam viri docti putarunt
non eas Verum. rosocto auctoritas Rufini votoris ot
docti scriptoris non obst dici a quo bonis tostimoniis. Potos autem illa confirmari auctoritato epistolae Comolii ad Cyprianum, quam dosoripsi ex duobus antiquis codicibus manuscriptis, quorum unus est in biblioth a mon---torii sancti Remigii Romonsis, alius in bibliothoca illustri sim o doctissimi viri Ioannis Bohiori praesidis insulati in
partamonio Burgundiae. Edita est autem supra Pug. 67. Ubi vor Raphael volatorranus inuoneri Cornelium o - msse Cypriano nondum invenire potui. Caetorem latio annotari potest Armenos, ut tradit Guid do Porpiniano, dixisso quod verum baptisma solum erat in ecclesia majoris Amaeniae, et non in aliis, propior quod alios ad Mooni-ontes rebaptigabant. BALDEIUs. Haud germanum es-,
sed omnino spudiari debere, spistolam istam ornoli ad Cyprianum a Baiurio primum oditam, standi ad nomS CORNELii Excorpiorum p. 88. P. Io9. l. 5. lacus destritori Rigaltius ait; λάκκους συντετριμμένους Vulg. stema dis patas, hoc est, rimarum plenas, hac illacquo Orfluentes. Pacianus epist. iii non consecrassa sed content , atritum lacum a Perini o tis adamarit Hieronymus advorsus Lucisorianos Conatus
sat et salvo Cyprianus contritos laeis fuerε, ne bibere doaqua aliena, et idcirco Mereticorum baptisma reprobam, ad Stephanum tune Romano urbis episcopum, qui a beato Pstro vigesimu serius fiat, super hac re Africanam Symdum direrit: sed conatus ejus frustra fuit. RiGALTriis a Fello allatus. Roposuit S. Hieronymo editor ejus novissimusci Vallarsius semimus se in g, pro vigesimus Mintus. Et Eumbi Chronicum tam Hieronymianum quam Armenium
179쪽
Stephanuvi vicesimum ocundum post Dotrum dicit Sodalii Ρotro et Stophano inclusis numerant episcopos vigintio quatuor, qui tum Clotum tum Anactetum agnoscunt. P. O0. l. 5 aquam portare Septuaginta dixerant: ἴδωρ συνέχειν Apud Balsam et Zonaram legitur, συσχεia'. Apud ortui. Merunt sibi lamis contritos, qui non poterans aquam continctra RioALTIU a Follo allatus. Ibid. l. 16. Ab aqua aliena Haec frustra alibi quam in Graecia exemplaribus quaeruntur. FELLus. Additamentum eat των, ad finem capiti noni Pr orb. et quanquam ad edit Oxon oram locus alius aliquanto similia in cap. vi. 24. vfrius esset v. 5. Proverb signatus est, diversum quid sensisso iis orbis vidstur doctissimus editor, qui nullum Scripturae locum apposuit ad haec adom orba in SuMagio V. GΝcILII Ii quod mox aequitur. Posuit imisma ad verba in Proverbiis antecedontia, Οἴτε γαρ δια- mimi ,δωρ ὀλλότριον Cismena Alex in Stram lib. i. c. I9.
- βάπτισμα τὸ αἱρετικον, υκ οἰκειον καὶ νήσων λογιωμιένη. Hic bono nota Clementis no saeculi socundi et in AEgypto scribentis opinionemras haeretico baptismo Oam domquo de olotianorum baptismo Aloxandrinum praesulem Petrum amplexum aso sententiam, constat o Sogomoni lib. ii ma Mol. cap. 25. Ibid. l. 8. mundari et sanctificari aquam Formulae illae liturgicae quibus olementa sacramentorum ad usus divinorum mystoriorum separantur; in si aliunde apparent non tum nuperae esse, quam Ovatores sibi et aliis pomauadero sutagunt. FELLUS.
Ibid. l. o. Sod o ipsa interrogatio Dum inrgitamur, inquit ertullianus, amplius aliquid responderite3, quam Domin a in Mangelio determinarit, sub Antistitia manu
Mestamur. RIGALTiUs a Fello allatus. Ibid. l. 32. remissionem peccatorum per sanctam eccisiam
Apostolorum Symbolum quanquam in omnibus ecclesiis obtinuit, in singulis sero, quemadmodum a Rumno olim observatum, aliquatΘnus variabat: Asricanam ecclesiam hoc modo articulos hosce conoopisse, ex Cypriani orbis antis videtur constars ipsa, inquit, interroga io qua su in
180쪽
τῆς νθορας λελυτρι--θα τὸ δὲ πνευματικον, μυτέστιν ἄκεχρίσμεθα Nagianaen orat. I. μυστήριον ευμ μ Chrysost in Epist ad Heb. Rom. xvii. μυρ ρ ρωιs, tia πάλαν δυσωδίας πληροῖς Revera, quemadmodum Dominus eat tur, ut xxiii. 9 esturo sanctificat munus quod aupo
imponitur, ita qui non habent altar aut euotariatiam, nec unctionem spiritualem habere possunt. Et quidem argumenti hujus vim admisisas idontur advorauriarum partium patroni, siquidem apud haereti a baptizatoa, Pormanuum impositionsm recipiendos statuebant. Ad unctionom spiritualem haec omnino revocat D. Aumatin lib. xv doarinit. c. 26. Manifestiva decisio, soli Christo, mi tum est in otiis apostolorismo. 38. Quoniam timui eum D a Spiritu sancto. Noa utique iam visibili, o domo r
tim, quod sibili signi catur ungu- quo baptizo sis a
sociaria. FELLUs. In emendando hoc loco secuti sum
in primis scripturam libri Corbsionaia. Ρosuit Bal ius in
hoc loco omendando e inristia est,nia tio in auari san
iis M. Sox libri manuscripti et votorea oditionea tabo
oleum in auari sancti oratum. Μanutius posuit Porro amtem veharistia sat unde baptizati unguntur, Meum in auari sancti eatum. Ita et odit princeps et aliae ejusdem aetatis.JΗioronymus in dialogo adversus Luciserianos ait apti mum non eas tradendum sino eueharistia. Quod diu duravit in cessata Dei, ut ostensum a nobis at in notis ad Reginonem p. 55 I. 657. et in notis ad Capitularia p. 3236. In concilio Pragensimu itarum apud Coohiaeum lib. v. historis Husaitarum decrotum sat ut eucharistias communio detur insantibus. Haec tantum. Et tamen Odoricus Mynaldus an I et I . . ia scribit illud ab illis statutum eas circa insanis baptismo portuendos. Quod Verum non est. Haec nim additi Mynaldi non Oxtat in decreto synodi. Ensaa Sylvius in dialogo contra Bohomoast aboritas, qui oditus est inter illius opistolas, ait Vestia hoc Am ortim insania fuit, qui natos is in Mo- veniabant,moae baptizouos, o altaris sacramento resistebant, quod ει vos iam facere, qui iam us aqua infantes ad evehariatim si monta vocatis In responsionibus Armenorum ad M