Reliquiae sacrae, sive, auctorum fere jam perditorum: secundi Tertiique saeculi post christum ...

발행: 1846년

분량: 555페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

I CONCILIA CARTHAG. IM

q. 8 p. 13. Verisimilius, ne tamen ore dixissot a Cypriani votoribus librariis; nam in edit. Erasmiana, quae

Baalles anno i52 excusa est, indicantur haec acta cum

tribus Cypriani pistolis o votustis codicibus addita suisma Erasmo Immo in pluribus aliis Cypriani manuscriptis

inventa sunt. Eadem habent vetustae Conciliorum Coss-tionos; si ex Latina in linguam Graecam versa extant in Zonarae Commoriariis in Canori inc pag. 27 i. d. aris. anni 618. pa porro causae suisso Jacobilis Orionialibus opinatus en Renaudotius tom ii Litum omental Coruci.

p. 99. ut haereticorum baptismum reprobarent; nam cum canone conciliorum Veterum in Syriacam linguam tran

surrent, quod factum est, uit enaudotius, paullo post occupatam amuhamedanis Syriam, haec decreta reliquia conjunxerunt; tantiquo martyris nomen illis fraudi fuit, ' dum homines votoris historis haud satis periti, quae ab illis octoginta septem episcopis de rebaptisandis haere- 'iois constituta suerant, eodom loco habuerunt ac reliqua conciliorum deerota. ' Haec illo. Ρ. II5. l. . provincia Asrica Plinio Musitan remo, ει quin promis vocetur Africa lib. V. c. 4. Quae nimirum capta Carthagino, in Romanam ditionem primo pervenerat oti provinciae formam redigebatur: quaeque Romae ad Ashinoum proximo alacebat. FELLus. irum est ripolim,

quae una erat provinciarum Africanarum, non misso nominatam in hoc concilio, cum constet in o tanquam praesente nominari unnulum Girbitanuin, Natalem censem, Pon potum Sabratensom, et Drogam Leptima ensona, qui certe erant piAcopi provinciae ripolitanae, praesertim cum constet ripolim misso numoratam intor provincias Africae in concilio Cabarsusaitano BALUEaUs. onuerat suus,

ut paulo post viilobis, optem quidem sui a partitionea Amos respectu regiminis civilia sed tros tantum sui osoriosi licas ox Synodi hujus initio colligendum me. Septenaria quidem, prius senaria, Oxtitit provinciarum divisio; sed iisdsm temporibus sub Africa provincia i terdum comprΘhensa tiam civili ration suisso ripolis videtur, simul memoratis Numidia et Mauritania, quae

192쪽

prius sub regibus suerant. Haec olim scripsi. Jam conserendus est l. Steph. Antonius orcelli in fine Christisma Brixis an I 8I6, Vol. i. Ρ. i. cap. I. P. al-23. P. II 5. l. o. Praesente etiam plebis maxima parto Sodrelatae sunt tantum placoporum sententiae exclusis etiam

presbyteris et diaconis. Ibid. l. 4. Cyprianus dixit Sententiam is suam ultimustulit haec autem non or modum suffragii asserebantur, sod praefationis, et ut consultationi suturae aditus pandor tur. Primum sermonem vocat Augustinus lib. ii do Bapt. oont. Donat. Is libris vi et vii concilium hoc orbatim d scripsit, redargutionibus singulis episcoporum sentontiis positis. FELLUs. Ad morem quod attino rosorondi in acta concilii singulorum sententias, Comolius Romanua episcopus in Epistola ad Cy --, quam P. I 8. Bupr OOllocavi, postquam de presbyterio convocato, in quo aderant etiam episcopi quinquo, scit montionem, haec scribit E in motum omnium se eonsilium in dorum dignoso res, Miam senuntias nostras placuit in notitiam astram proferri quas a subsectas gas. Interea illud notatu dignum ost,aeso episcopos in votustissimo hoc Africano concilio unfragia tulisse, ut o actis a t. storum amundus Μiasorius unno 733 Dissortesionam didit Vonsilia, in qua notha ac supposititia misso cum hujus Conoili actatum Cypriani epistolas do baptismo omnes, una cum ΘlΘ-bribus illis Firmiliani ad Cyprianum litteria, improbo omsilio et pessimo exemplo pro viribus probare aggreditur, eaquo omnia Donatistis potius tribuore studst. Quamvis insolicitor ei res comerit, immo quam ridiculo, vix sino vix quidem opus at, ut certiores fiant antiquitatis Christianae poriti. orro nunc vido similitor judicam do

hujus viri temerario conatu nonnullo etiam ex comm nion Romanta, omnes speraverim, quod, primus docuit ejusdem communionis vir eruditus,matthias Dannonmur supra commemoratus in Institutioni is suis praeclaris pag. II 5. quae anno I 788. Viennae ditae sunt. Alios praeterea, ae Protoatantes, commemoravorunt eisman in Hist.

Metis. Novi Tost vol. i. pag. 4 et Ochius in Comment.

193쪽

ΙΝ ΟΝCILIA CARTHAG. 18

D LU Manibus Melamuriois q. xviii. p. 94. Adisis et Μamachii Originas et antiquitat Chris lancio, Vol ii. M. 336 qui ipso optimo ait, si sua sit monumenta hae vetera in puriis numerare, nullum sano tam incoriim umqus genuinum suturum aso, quod dicere cuique non liceat. Nunc vero, quod referro pigot vidi tantum valuisse apud Μorcellum praejudicia, ut in Afris Christiana modo dicta, opere sane egregio Iliasorii scita approbaret. Sed

do hae ro plus alibi dixi ad Firmiliani Epistolam apud

inus a Vol. i. p. 59. Alium quendam non nomino, qui indignus suit, ut a Gottabido Lumper in maioris auari domoο-Critie tam operos consuta tur. Ρ. II 5. l. 4. consessus Solius, quod sciam, Baiurianae oditionis fido nititur hoo verbum mn Mus, sin admonitu in illam sosptum. Haud xtat in quatuor, quibus utor, oodicibus Vorsio Actorum Graeca tantum habet, ὀλλὰ κώτη πνροιώσει της δεηθείας χάριν μιολόγησεν. ajus veroeat, quod loca extant allia in hoc Concilio circiter novom, quorum immutandorum Baturius praeter morem suum nullam reddidit rationsm Quum oro vir doctissimus codicea scripto ad triginta minus in subsidium habus it in Cypriano suo odendo, mihi orat religio eliminars bona alioquin lectionea, do quarum causa in absentia testium prudenter judicare non licebat. Commemorations ergo istarum contonius sui. Sod aliae praeterea paucae lectiones sunt a Baiurio nam textum Cypriani ante mortem jus typis impressum uisas Praelatio ostendit cum silentio similiter introductae, quas quidem, cum haud aeque bonae vidΘ-rentur, ratione de iis roddita, dimittondas osso a textu Putavi. Cons supra p. I. Cum vero ibidom dixi, Cypriani toxium non totum a Balugio curatum suisso, ibi molius posuissem, illum aliquando ab editoribus Bonodiolinis post mortem Balugii mutatum sas quod quido in colobri loco Libri do Unitate Molesto a soriactum ipsi profitentur,cto vero ut hoc eo loco sacerent, causae extran e impulerunt. Ceterum xta Epistola hi momorata Cypriani ad

Jubaianum, num. LXXX. Signata.

194쪽

quod ad tempus alto socerat Stephanus Romanus prae- aut unde merito suo limo audivit ex ore prolata Firmili ni Cappadocis Litos et dissontumes quanta paroini per aestigia testas mundis Mintum est quam magnum tibi ema mati, quando is a tot gregibus seidis i. Midisti enim D ipsum. Noli te factore. Siquidem si os est schi

mauisus, qui Mi communione ecclesiastico unitaris apostatam feerit. Dum enim putas omnes a te absitineri possε, solum εα omnibus abstinuisti, pag. 5o. d. Bened Cypriani, subfinom opistolae. Has autom littora accepisse post celebr&tum hoc Concilium Cyprianum, ostendit Pearsonius an Lad an. 256 3 8-Ii. At Stephanummoque cum Africaniano cum Orientalibus pacem rupisse, sed tantum minatum esse a pacem cum iis rupturum, at in priori sententia per-mRnerent, Ostendore aggressus a Valosius ad umbium Η. E. Vii. 5. Qua Voro ratione vel cum Firmiliani vorbis, vel cum robus a Stephano notis, hoc convenire possit, vix

intelligo.

P. II 5. l. 8 episcopum so piscoporum constituit In Veron episcopum se opiscoporum constituit. Vulgo habetur episcopum δε esse . o. quod apertissimo declarat pordorisum a Tertulliano dici cum ista verba profert advoraua Psychicos RioALTIUs. Vid. quae dicta in lib. do Unitate, P. IO8. Hunc loquendi modum non a ortulliano On-nista didicit Cyprianus, quod amolius insinuare voluit; as a D. Ρstro, siquidem in Epistola ad Quintum dicat

Auctor noster B Apostolum non ondio M sibi aliquid

violenter, aut arroganter assumaisso, ut dicere so primagum

obtinera tio. FELLΠΗ. Eo titulo olim ornati quoque sunt plures episcopi qui non orant papae Romani Sidonius, lib.

Vi epist. I. Lupum piscopum Tricassinum vocat patrem patrum et episcopum piscoporum Ennodius lib. i. carm. 15. sanctum Ambrosium vocat episcopum episcoporum.

Matthaeus Parisius in anno 1254. loquens de mortemu-gonis opiscopi liensis, ait: Qui siout abbas abbatum in Anglia, ita et opiscopus episcoporum coruscavit Otium principibus aliquando is honos habitus est, ut vocarentur Piscopi episcoporum Arriani, ut testatur Lucisor alaritanua

195쪽

in libro do moriondo pro Dei Filio, Constantium imperatorem V abant episcopum episcoporum. onachus Sangallensis in libro do colosiastica cura Carolim. cap. xxvii. eum vocat episcopum episcoporum Adgarus rex Angliae, ut legitur in opistola Isaac Casauboni ad Jacobum regem, et apud Joannem Seldonum in notis ad Eadmorum, vocatur pastor pastorum in synodo Anglicana sub un-stano celebrata Notum est Constantinum, vocari communem episcopum apud Eusebium Vido Cotelerit notas inopistolam Cl0montis ad Jacobum, et Franciscum Bernardinum Ferrarium lib. iii cap. i. de Antiquo Ecclesiasticarum Epistolarum Genero. BALUZIUs. Fellus, quem ego hi a cuius sum, appellato codice Veronensi, verbum me des verat, quod et abfuisse a Sto Societatis suae Josuitarum Harduinus Conciliorum editor testatur; neque comparet istud esse apud Augustinum lib. ii. Contra Donauia ubi Dpriani verba priori loco adducuntur, nam omnia haec syn dio bis ibi ponuntur. Ρ. II 5. l. o. libertatis ot potestatis suae arbitrium proprium Hoc est, ut ait arshallus, qui ipse contra cujusvis episcopi in aliena dition potestatem pluribus argumentatus erat, in rebus ad disciplinam ecclosiasticam pertinentibus, do quibus nihil prius fuerat in synodo aliqua decretum. Verumtamen aliquam ego in hi quoque rebus libertato relictam fuisse uspicor etiam post synodun hanc peractam judicio uniuscujusque episcopi. Quod patere videtur, ex eo quod diu ante hoc tempus praesentemque synodum Agrippino tum sedis Carthaginiensi episcopo plurimi episcopi simul conveniente rebaptigandossas haeretico statuerunt. Congruenter in Fiat ad Antonianum p. a de re multum diuquo controversa, riscipiendis ad pacem occlosis peccatoribus, scripsit Cyprianus Et quid tu apud antecessores nostros quidam do episcopis istis inprovincia nostra dandam pacem moechis non putaverunt, et in totum poenitentiae L um contra adusteros clauserunt. Non tam a coepiscoporum suorum eorum re Merunt, aut a tholici ecclesia unitatem et duritim vel censuros suo obstination rupe tu ut quia apud alios adulteris Ma dabatur,

196쪽

qui non dabat a securia separaretur. Mammis concordiae vinculo et perseverant catholis ecclesio individuo aeramento, actum um disponit si dirigit unusquisquo episcopus ratio m propositi sui Domino redditurus. Consor ero egregias littoras Ρetri Gunning episcopi Eliensis ad Sholdonum archiepiscopum Cantuarionso do istis in hoc Concilio Dpriani orbis, aliisque locis similibus, quos ad episcopos

tantum alienae ditionis pertinere, non ad cujusque metropolitans civitatis subditos, vir doctissim istatuit. Editae sunt in Bibliothaca Literaria, num II quae l. viri Jebbio et Maio adscripta est. Attamen convenientior sententiae meae videtur haec verborum Cypriani interpretatio, cujus auctor est S. Augustinus statim addens liqua in his quo attonibus, quas nondum siquastissima peremotion dis Moesis s. lib. iii m Bapt. cap. 3. o nos, ut alibi Augustinus acripsit, senario totius orbis conrisio, quod saluberrimo senti δαι- etiam remotis dulitas nibus sirmaretur. P. II 6. l. 6. Caecilius a Bilia Hunc eundom eam, ainus Caecilium illum, ad quem mittit librum suum s Coena

Domini Cyprianus judicat sillior in maloir ωiaraudas Moura Sacris i Eoctis vol. iii cap. XXV. q. 7. M. 57o. Ibid. l. i. exoroigat In codd. Veronensi et Fox. ---sidias, quod ex vitiosa pronunciatione venit, iras ut M t. undo alii, ridias RisALTIus. Ita in Commodiani nat α. numero xxvii. pag. 23O. d. Davia titulus eat, Qui d-diant famulo pro uini int, ubi hi Cypriani codicos cum

Commodiano a Darisio conseruntur.

Ibid sacramontum interrogat Additur vox sacrilegus in odit Balvetii, fortasso o ΜSStis, vocabulum tamen nescientibus editis, ni fallor, omnibus, Intrepretationeque Grinoa, et augustino. Delovi eam, cum mihi quidem haud placeret repetitio vocis in squentibus, ponis astare sacrilosus. Servandum autem id cenaui, quod paulo anto a Balugio nihil adnotanto in textu positum sat staruntur pro veteri lectionis aguntur, et mox ad finem hujus suffragii Domino pro Mo. Nunc vido in uno ex codicibus meis olim Meremannis vocem acrito a extantam; et in codios utroquo Novi ou et

197쪽

in auaro meo geruntur positum est Sed Deo non Domino

praestant omnes.

P. 16. l. 5. Primus amigi a Urbs Zeugitanae. Augustinus habet, Primus Felis amigir . Augustinus in duobus, quos teneo, SStis habot tantum Felis, Migis . JIdquo nomen saepius, et designato repetit. Cum ero oonstet plures hic subsequi Felices o solenne sit jusdem nominis episcopos, adjecta aliqua nota a reliquis disti mors subest non levia suspicio, illum qui hoc loco sento tiam tulit Folico misso appellatum, et quia ante reliquos dixorat, primum vocari, ut a Folio a Bagat, alio Folico ab Uthina, a Marmetani, a Busiaconis, o a Gurgitibus di tingueretur; et ita, lapsu satis proclivi, primi vocem quae

numerum solummodo designabat, vero nomine, tanquum suPBoacuneo, omisso in nomon transiisso Civitatis hujus

opiscopi montionem faciunt inter alio Collat Carthag. st Vict. Vii. ore notandum, in Africa rimatos, non ab

urbium opibus aut praerogativa, sed se maum tempti sum ordinationis, ut Loonia IX. orbis utar, censori solitos utique ideo senas appellabantur. Insuper in sumagiis sorsndiata sui mos perpetuus, ut ii qui primi ad episcopatum promoti, anto alios sontentiam dicerent. Quare illos qui hio ordinom ducunt, provinciarum primats suisas oxistimo. Septem quidem suerunt partitionsa Africae, reapsotu regiminis Oirilisu od tros tantum uisa Molosiasticas, ex symodi hujus initio datur intelligi FELLUs. Vid supra P. 85. At notaverat anto Pamelius, misi oum,S otianutio quod intor robatur Folix tum in xouais tum apud D. Augustinum, eo quod rimus episcopus supra tomo primo cum aliis opistolam lxviii. scripssrit.' Epistola haec est Concilii suporius numerati iv. equo comparot nomen Asiae in quatuor, quibus utor, Cypriani ΜSStia.

Quinctiam notandum est, vocem si non praefixum emis

siet a Bagat, qui proxime oquitur, similiter a reliquia Felicibus. Scribitur urbs Mistima, quod reposui pro MM- stirpa, in odd. Erami, minutii Morsu quo Ati asino MConrisiis odii is, et rectius quam in editt. post amesianam, nam migi a tum in Notitia tum in Cosi reMy.

198쪽

memoratu, in provincia proconsulari sita ost Vid. Dupinii Geograph. Sacram Asricae S. Optato praefixam pag. xxxii. Etsi notat Harduinus logi in S. suo Miarima, et ita resso habet in meo codico Memanniam. Ρ. II 6. l. a. olycarpua ab Adrumsto Is est illo doquo mentio sacta in epist xlvi ad am num xlv et sominas Ep. lxxxvi ad Pameli num lxviii. FELLus. P. II 7. l. . inter laicos recipi Sic Cyprian. Epist ad Antonianum, Si tamen a ima est Trophimus, ut laicus communicae RioALTIus Adde quod supra dictum os in Epist. Concilii Carthag. IV. . O6. et not. p. 43. Nunc tandem moneo, legi laicos recipi pro inter lateos recipi, id- quo ortasso melius, in codicibus duob- intor Var. Lecti. edit Oxon memoratia, ut in quatuor illis, quos manibus tracto ΜSStis. Ibid. l. i. Nemesianus' hubunis Epistolam suam 76ae 77. S. Cyprianus inscripsit novom episcopis una cum plurimis o clero ac plobo ad metalla damnatia Episcopi omnes huic concilio interfuerant, quorum primus satin mesianus, ceteri, quorum nomina infra reperias, Felix Lucius, alter Felix Litteus, Polianus, Victor, Jader, Dativus. Ibid. l. i . salsi ChristiJ salsi Christiani. Ita restituimus o fido votorum librorum. Confirmant autem hanc matututionem orba Secundiani a Carpis pag. 333. actorum concilii: Si Christiani non sunt, quomodo Christianos fas innis Non displicet amo lsotio quae habo Fau Christi.

in quibus logobatur nisi Christiani. Sed alteram revocavi

locutionem, quae cum orta esset ex at xxiv. 24. et Marc.

xiii. a. tum a Firmiliano in extrema pistola adhibetur. Et tamen non pudet Stephanum, inquit ille, Cyprianum pseudochristum et pssudoapostolum et dolo-m Operarium dicere. Nunc extare lections fati Christi in odire Novi Coc.

ero et in utroquis me compertum St.

Ibid. l. i5. Qui do est in falsis vitin omnia haec,

199쪽

IN CONCILIA CARTHAG. IM

P. II 7. l. o. a tramo Quamvis alia lectio, quae habet ossisno, bona sit, coactus sum mutaro propter auctoritatem votorum xemplarium ; etenim intraneo scriptum invoni insoptam ei libris nostris ot in duobus Anglicanis i immo Monaatoriensia, in quo legitur amomo, probat hanc ut tionem saas legitimam infra in allocution Sodati a burbo, p. 33a pro agimus codex Gratianopolitanus habot

quae receptu est scriptura, alugius posuit. Eaetrano in tribus o quatuor nostris SSus extat, aetemo in codico altero olim Druriano Aquam pro aqvias hubent hi omnes. Ρ. II 8. l. 4. quia Deus Spiritus c. Vido librum domni Pstri Gustant in quo confirmantur vindiciae veterum diuum, p. 57. et 5a 53 ipsarum indie. BALugius. Agit Millius quoquo in Aspendio ad Notas in TeM. Nov. p. 3I, M. Oxon do hoc Latinorum additamento, quia Dera spiritus est, at δε εο natus sat quae quidem clausula ει - μο natu est, in antiquissimo cod. evangelii Latino, qui Biblioth. Bodloianae est, additur. Cotorum Folius istud a dolo nata est si Oxponit, et natus de Spiritu, de Deo nasus a De quo tamen interpretamento haec adnotat Maranus in Pr fatione ad Cyprianum p xxxvi. minua Misommodo oditorixontonsis illud, de εο nam est, sto oxplicat, natus do Spiritu do Deo natus est. At dico dobuisset smosianus, do Deo natum est. Qui modiocriter attondst, hanc hujus loci vidobit esse sententiam, quod Vox spiritu natum est, Spiritum osse, quia Spiritus Sanctus, cum Deus sit, o Deo natu sit sius processerit, haec siam interdum idona sonant, pro summa sua potestate 'piritus sos ossicit quos regenerat.' Ibid. l. . idololatris sorvitus Addidit vocem servit sorsitanis codicibus suis Balugius, quam agnoscit Vulgata Interpretatio vertens idolorum servit , extatque servit in nostris Cypriani ΜSStis. Ibid. l. 7. Lamboso Λαμιαίσα ivs Λαμβαμα Ptol. Numidis urbs, de qua supra ex Anton insuper Cypr. piat. lix adiam numeros tu Lambesitanam Coloniam appollat.

200쪽

P. II 8. l. 6. Ite a Moris omnes praetor Baiurium' boni, Ita rem e Gesto, cui quatuor mei codices conssntiunt, Augustinusque. Et vulgo si legitur in Novo Tost nam addita sat particula υν in exemplaribus Graecis impromis, renitentibus tamen plurimis codicibus manuscriptis. ox vero in Suffragii x et xxIx et xxxV. ubi affertur locus,

orgo abeat; sicut apud Auctorem Do Robutiam p. 338. . Cypriani M. Oxon. Ibid. l. 3i insaluati et contrarii facti sint Particulam Mox odio moo, qui olim es. ΜΘormanni suit, adjeci. o -- flat cum t mutari debet. Ibid. l. 3 a. Domus contrariinrum legi dabent emendario πη

Hobraea toto coelo videntur distare, mu=N ',' EI', N. sacile est conjectura nasoqui quid prae oculis aborent Graeci interpretos, nisi orto per errorem legerunt fit M iis , habitacula derisoria in piamentum. FELLus. ε- boni pro dobet ex vetustioribus editionibus reposui, consen-tlantibus nostria ΜSStis et Augustino. Ρ. I9. l. I. primo purgari Anglicua ait interpros- poenitentiam, quae agenda est antis admissionem ad ε Molosiam per baptismum. V Sod forsitan intolligondus

est exorcismus, qui in Suffragiis VIII et xxxI. et xxxVII.

hominibus conversis commendari et injungi vidotur. Porro in canono, qui vulgo audit Concilii in monte Mowndi neptimus, mos exorctgandi tam illo haereticos, qui in onominantur, quam ethnicos, ante baptismum, firmatur ac stabilitur. Ibid. l. 5. itemque ad Stephanum Ita scriptum est in oditionibus, si in omnibus sero libris votoribus. Quae verba desunt in uxonsi, recte autem omissa in illo uias et dolori oboro in colligitur quod ortum sit nullam antea littorarum Cypriani ad Stephanum montionem fiori in hacvnodo, uti recto observavit sanctu Augustinua, lib. i. de Baptismo contra Donatist , cap. 5. ubi etiam acribitas pistolam illam Cypriani ad Stephanum non vidiam. Vorum id probat istud additamentum eam vetua. Vid supra, p. 5oa BALugius Ibi Bal ius loquitur do opistola,

SEARCH

MENU NAVIGATION