장음표시 사용
211쪽
P. I 26. l. 29. Saturninuri Praemissum os in libris editis, quos anto dixi, Alius Confossor. Ibid. l. 3o illicita facisntori Μihi quidsm probata sates. Mahalli conjectura reponentis licua sacientes. Ibid. l. 33. sutile-summum sum c. Hoc eris probat ipsius animae quamvis non Christianae ostimonio Tortullianus lib. do estimon. Animi. RIGALTIUs. ---- Deum. Jovem nimirum, qui pater hominum et Do
Ρ. Ia7. l. 7. ZamaJ Urbs Numidiae aram Ρtolom. Strabono Ρlinio, aliisquo momorata. io loci Hannibal a
Scipione magna strage ictus. FELLUS.
Ibid. non nisi in ecclosis baptismo remittantur Particulam in a Baluti omissam revocavi, quam omnes ulli ny
Ibid. l. o. Ironaeus Is in libria quo momoravi, o fe or audit. Ibid. l. i et haeresis major est Hoc est, major quam celesia Augustinus: Respondetur. Hoc modo dici potest, si ideo avarum colesia non optizat, quod dicatur jam basi tare oras, avaritia major est mo auum falsum est ita armis illud. Lib. vii Contra Donatist ubi supra. An vero allato a contraria parte argumento satisfaciat hoc responsum, viderit vir sanctus; quoniam adducitur hujusmodi, ni
fallor, argumonium haeresis major ideo videri possit, quod Harotici aliqui rebaptigabant catholicos non rebaptizantes. Ibid. l. 3. Faustus Is quoque Confessor appellatur in odiu ante Benedictinam, secutis Erasmum, qui primus haec Acta addidit Baptismati interesdit, id est opponit se, ut satis Latino Faustus loquitur. Ibid. l. I. Rogatianus Ad hunc scripsisso Cyprianum Epistolam ordine 65. notavit orcollus in Africa raristiana via. i. P. 46. P. I 28. l. I. Therapius Hic et pater ultor post eum Confossores in iisdem Ad vocantur.
Ibid. l. 7. Busiaconis Reponendum credidΘrim, By-oene 'gacium enim βυἰακίνην appellat Ptolemaeus cujus regionis fertilitatum miri modis ossor Plinius non uno in
212쪽
loco. Do hujus urbis opiscopo montio habetur in ollat. Carthag. FELLus. In provincia est ita, quae 'moena dicta sat Μ collua in Africa Christiaria, vol. i. P. III. Episcopatus hi ad coloniam pertinet, quae Bigica Lu- oana dicebatur, scindo Bualacensi evasit. Ρ. Ia8. l. 4. ab AggDJ Videtur eas Agiva, de qua botur montis in Collat Carthag. FELLua. m. noster Abaohia, undo Inoortum an a Bachia, an ab Ainia, legondum sit. HARDUINua. io reponi potest Λαδει pro MMaruox Augustino et Cypriani, quibus utor, scriptis. Ibid. l. 3. Alius Victori Con moris titulo matus, ubi supra. Ceterum notat Harduinus, hanc eam Tonacia, qui praecomit, sententiam in m. Sosiat is suin illamque viboimimissas hujus Victoria. Addas unum dolamolii ΜSStis,
hi Novi Coll. Cod. a. et utrumqu meum. Ibid. l. 6. occlesia non os it in superiori Suffragio.Quapropter voculam νη- post ecclesia, quam nescit Augustinus, hinc diciendam censui. uno fimantibu nostris
Ibid. l. 7. Donatulus a Capsa Non dubium sat huic ipsi scriptam esse epistolam Fiat. 53 ad Fortunatum)
cujus os argumontum D iis, qui por tormenta superan- tvr in ipso nim exordio et Donatulus cum aliis appel-ε latur, et Capsensis civitatis fit montio. ' orosili Afri Christiana, Vol. i. p. I9.
Folli aliorumque odd.). Eo, ut vidotur, loquendi genere positum, quo dicitur Ep. xlii. mpostus do saetorribus. Verulussos martyrio nobilis, licet olim schismaticus. Supra adn istum elogia haec omnia in plerisquo exemplaribus omitti.
Ibid. l. 3I. multo magis schismaticus &c. Ita respondo Augustinum Iam ostendimus eos liniare, quia Non amittunt cum recedunt; non enim resipiunt cum redeunt. Pr batio os ex ipsorum Africanorum praxi, cum non rebaptigarent redeunto ab haersat, qui in Musis suissent prius baptigati. P. 29. l. I. ut sustinersm Expsotarom. arito Victor
213쪽
ab Octavo infra dicit aepe Min praecessorum co--m. Fg ua. An udentiani verba noritas episcopatus lucem Morant illi S. Ignati in Epiat ad Magnesio8, την ναινομένην νεωτερικὰ ν ταξιν, aliis disquirendum relinquo. Supplent quidem pronomen me post piscopatus codex Novi Coll. prior et uterque meus, sed cum reliquia nescit illud Augustinus.
P. 29. l. 5. etrus Martyris titulo ornatus in libris Mitis, quos dixi.
alii. Ρlinius lib. v. cap. 4 ab oppido quod insonem dum eum meant, Diarristum a Groeris dictum propter aquarum irrigua situm fuisse in littor Asriosa oosnt linius MΜola. id nota nostra ad collations Carthaginensem,
Ibid. l. aa. Lam ba Fellus quidem imprimendum minuit Lambesa, o ad Suffragium VI occurrit Januarius m Lambaso, ubi notavit vir doctissimus tolemaeum habemurbem Λαμαίσα, ius Λαμβαίσα. Sin vero Lamias hic qu quo reciperetur, tum vero aut duplex unius civitatis praetor mors episcopus emcerstur, aut urbs cognominia suis statuenda sorst. Quod quidem haud raro fit. Ita, cum in Sumagi LII. urbs rauco vel Tucca nominata esset, haec acripsit ad Suffragium ab hoc tortium ossus coa urbs auritanis Sitis. Do qua linius lib. v. c. a. et Notitia Asrio alia a Tuccaas binthina, et tertia Numi- diae. Attamon soria o ramas misi illus episcopus suit, nam in Notitia IIa, et in Colis Carctv monento D inio in Googra is Afristi Mora episcopatus isto provinciae Numidiae momoratur. Si nunc Orcollus in Afri Christiana, Ol. i. p. I94. Lamasua, quae et amasia in Numidia sint, inter Dianam Veteranorum o Zarat, ut Antonini tinerarium stondit.' Diando usillum episcopum commemorat, collua, atquo hae do urbs nitem, cujus episcopus Januarius fuit, acribit, Maud ἡ- muris Numidis urba Lamtias, quae tolomaeo ambo a sat et statio legionis Augustae tertiae.' p. 95.
Ibid. l. as Salvian Imrim appellatur, ubi supra.
214쪽
P. I3o. I. I. Clarus G -r Clarus, et Martyr Secundianus audit in iisdomis . Ibid. l. s. st credontium fidem baptigantes Novo dictum
ab hoc optaoopo pro fidei orodentibus. Solum As etrum oντατ habo Grore inurpretatio. In Meso ruriano voces Mosirim aut nos pototaram foris superadduntur. Interea istud D, significat extra ecclesiam.
Ibid. l. a. et indulgontiam divinae gratiae consecutiJ Edidit Bal ius non sint confectui, et una est o lectionibus quas tacitus induxit. In altero quidem Augustini pineam ΜSto non m Muti omparet; sed stori libri cum oditi tum scripti istud non in ignorant. Ibid. l. 17. Joannos apostolus in opistola sua Ante ADLeanum hunc opiscopum Aurelium a Chullabi in Chulli,
extiterunt, qui secundam hanc Ioannia epistolam adduxerint, Irenaeus lib. i. cap. 6. H. 3. Origenerius item, hic auto dubitantius in Cov-nt suo in S. Ioan Eva . p. 83. d. vetii tum vero andem receperunt pistolam Auctor rumo si s canono S. Scripturos, Cumanaque Atiae ut ad idem FRAGMENTUM ostendi, Vol. i. p. 423. Sodoontrarium socias Cyprianum, etsi collegae ejus Aurelii testimonio multum in hac o tribuit M. Laesnoma, nequo immorito, in per D Fid mat Evang. P. II. Ol. IV. lib. i. o. 44. q. 7. 5. ortam suspiceris, o eo quod hunc ipsum versiculum non asserat vir sanctua via in lib. iii. Testimoniorum ad Quirinum, . 78. ubi ostendore vult ex S. Scriptura, sum MPretiris non aras δη--εν- vel in aliis locis quamplurimis, ubi id facturum illum jum expect vina, si quidsm opistolam recepisset. Et, postquam haec adnotaveram, vidi hoc monentem Anglicum interpretem es. arshallum, Joannis primam opistolam sino ulla numeri
distinotion ubiquo laudari a Cypriano tanquam si secumdam istam ignoravisast. At vero similiter prosor idem illo Cyprianus S. Pauli pistolam ad Thaasalomo Ma potiariorem in E at sua 55 al. 59 immo si quoquo in hoo Su agis ipsa Ioannis oeunda epistola ab Aurelio adsertur. Errat quoquo interpres idem, dum ait, Tertullianum in Primoreis maera bis testimonium dediam Mundae Joannis;
215쪽
quoniam in prior loco, quem nominat arshallus, cap. 33. rospexisso licet dictorem ad epistolam primam Joannis cap. 4 et in altero, nimirum cap. a. magis spectari poteranta ortulliano Pauli apostoli orba in epistola ad Rom.
Ρ. 3o. l. 26. Gomollis Urbs Numidia Antonin Colonia Romana sub Hadriano Imp. deducta, ut Ligorius ex ua nummo docet. ELIA HADRIANAM ILL1ΝΑ. D hoc Litto vidotur mentio habita piat Cyp lxxvi. FELLUs. Confessoris titulus huic opiscopo adjectus os in Cypriani, quaa dixi, editionibus. Ibid. l. 28. illuminare Notat vir doctiss. Anglicus intem pres, ἐμανατικως hoc dici, quia baptismus, τισμὸς illuminatio saepe appelletur. Ibid. l. 3o ab ea In provincia ripolitana, ut diximus sitam illam misso intor duas Syrtes docet linius, lib. v. cap. 4. Et tamen tolemaeus Sabratam, sam os Leptim magnam, quae certo sunt civitatos provinciae λpolitanae, locat in parva Syrte nimirum, ut opinor, quod vicinioros sint minori quam majori Nescio autem an non Virgilius, qui libro quarto Ensidos post inhospitam Syritim locat desertam siti regionom, per desertam sit rogi nom intolloxorit ripolitanos vicinos inhospitae Syrti. Civitas με is logondum os apud artianum Capellam lib. vi nonioensis. Ex ea porro uxorem accepisse Apuleium docet sanctus Augustinus in pistola admarcollinum et Apuloius ipso scribit so uisso factum civem Ooonsom. Vido C acium lib. viii. Observat cap. 7. M
Ibid. l. 3 i. Sabratonsis Urbs Tripolitanae. Sabratallinio. Do hac montio habotur in Collat Carthag. August. lib. iii contra Crescon. c. 53. o Vici Vit Pompeius urbis hujus episcopus, ille ipso videtur ad quem celebrem epistolam scripsit Cyprianus in causa baptismi haeroticorum, contra Stephanum obsorvari poterit, ab ultima antiquutat absentibus opiscopis jus sustragii non periisso, si modo alicui collegarum vices suas obeundi potestatem socerint. Et quido fortassis hinc non prorsus abludit illud quod
216쪽
dicitur, I Cor. V. . ut scit episcopi Achaiae congregati synodico in Corinthium incestum animaverterent por ecclosiae cenaura in absentia Apostoli spiritu. FELLus.
Ρ. 3o. l. I. Leptimagnensis Urbs ripolitanae, x tribus Urbibus, aphri, Abrotono et Lepti magna comflata conflatae). Hanc memorantilinius, Solinus, Antoninus o Ptolem De Lepti minor superius actum. FELLUa. P. 13a. l. 6. Cyprianus Confessor et Martyr in Mit. quas dixi praefixum est. Idemque titulus adversario Cyprianiratophano in veteribus Bedae aliorumque martyrologiis attribuitur. Ibid. eam sententiam Quanquam dogmatis hujus invidia in Cyprianum nostrum imprimis ejiciatur, illud
tamen non tantum 87. Episcoporum Africae, Numidiae otΜauritanis sum iis ultum, sed longo dissitarum ecclesiarum per AEgyptum, Asiam, et Europam sparsarum, eonteasaratione orat firmatum Cano Apost. 46. dicit:
-σκοπον ἡ πρεσβυτερον αἱρετικῶν δεξαμένους βά-σμια, η
μνίαν, καθαιρει θαι προστάσσομεν, τίς γαρ συμψ νησις ρι-
-- πρὸς βελι - εὶ si μερὶς πιοπι μετὰ μωτου; Ita otiam diu ante motam cum Stephano litem decrevorant Synodi Iconiensia, et etiam Synadensis patres, quemadmodum discimus a Dionysio Alexandrino, apud Eussi, lib. Vii. c. 7.μιεμάθηκα καὶ τουτο, ετ ιι νυν οἱ ἐν Ac γρικὴ μόνον τουτοπαρει τήγαγον, - καὶ πρὸ roseo κατα τους πρὸ ἡμῶν ἐπισκόπους, ἐν ταῖς πολυανθρωποτάταις ἐκκλησίαις, καὶ ταις συνόδοις τῶν δελ νῶν, ἐν 'Iκονίου καὶ Συνόδοις, ast παρὰ πολλοῖς τουτο ἔδοξεν, ἄν τὰς βουλὰς ὰνατρέπων, εἰς ἔριν καὶ νιλονεικίαν αυτους ἐμβ εω υκ πομένω ου γὰρ μετακινησεις, φησὶν, δρια του πλησίον σου εθεντο οἱ πατέρες σου. D Iconiensi
nodo, adsm sors tostatur Fimilianus Totum nos jampridam in Imnio, qui Phrygias locus est, mricti in unum, o veniantibu eae Galagia a Cisiria, et elisis prorimis mibus, confirmavimus. Addit porro. Nos, oritati et mnavstudinem jungimus, ει confvstudini Romanorum, On--α inmu, sed struatis opponimus ab initio hoc tonenias quod a Christo et Apostolis traditum si Me --nimus M apud nos aliquando coepissa, eum se ortauio oba malum
217쪽
sis, tu non in unum Deum nossemus, et sanctum baptima non nisi occisia computaremus Cyprianus Epist. ad Jubaianum ait, multos jam annos et longam transiisse oriatoma quo sub Agrippino, iam memoria viro, conveniente in
unum episcopi plurimi Me stat rini. Et Epistola ad Qui
tum non a decessore, sed Antecessoribus suis statutumammat. Insuper ortullianus lib. do Baptismo. c. 5. Unus omnino baptismus a nobis tam a Domini Maviais, quam a Apostoli literis quoniam timis Dominus, et unum baptisma, α una eccloia in coelis. Sed circa haereticos sans quid ustodiandum sit digno quis retractet. Ad nos enim Mirum est: -etiei uitem nullum aboni o ortium matro disciplinoe, quos atra os utique testatur ipsa ademtis communio ionis. Non debes in uia eo osores quod mihi ast incurum, quia non δε Deus si nobis et illis nec untia Christus, id sat idem. Ideoque nec baptismus unua, quia non idem quem cum rite non habeant, in dubio non habent; o capi numerari quod non habetur. Ita nec possunt acri
pere, quia nω habent Pariter in lib. do Praescript Nomo indo strui potist, unde destruitur nemo ab eo illuminatur, a quo contenebratur. Si ad Concilii icoeni tompora descendamus, apparebit, synodi latius Patres, contra quod plurimi contendunt, litom hunc minimo diromisso. Dicit quidem Hieronymus in Dialogo contra Lucisorianos. Quod coena synodus omnes h reticos suscepit, meptis ausi Samomuni discipulis. agis tamen caute agit Augustin. qui licet ait suam do baptismo sontentiam, plenario totius orbis concilio, remotis dubitationibus Irmatam a plenarii consilii sincerum ει liqviatum esse placitum, toti que orbis e Moliri consensum y porro jam in ipsa totius mundi unitata
discussum, comidemtum perficium, atque sm tum tamen, quod annotant Ovanienses, nusquam neque nomen, Nus
sum concilii Augustinus expressit. Credetno aliquia Nicaenos patres Statuisse ut a quacunquo haerea ad occlesiam venientos, exceptis Pauli Samosatoni asseclis, in iterato baptismo admittorontur Nimirum Marcionitas, Valentinianos, bionitas, Carpocratianos, anichaeos, et reliquam lemam potiore loco habitoa, prae Samosatoni amu Eo
218쪽
Oibus. aco Balaamonia inducor ut credam, non perindo eas si παυλιανισταὶ aut παυλικιανοὶ aut παυλιανίσαντες dicantur; as ultimam hanc vocem praedicto patres et gisso, ut omnes haereticos, Ρauli in morem ab orthodoxa fide quoquo modo errantea, comprehΘnderent. περὶ τῶν παυλιανι άντων ἔτα προσήγουνόντων τῆ καθολικ' ἐκκλησίc vos ἐκτέθεσαι, ἀναβαπτίζεσθαι--ους ἐξάπαντος Quibus verbia
diserte dicitur, qui sint per occissis repotitum baptisma admittondi sod ut alii sino baptismo admittorentur, altumost Allontium. Zonaras do Concilio nostro Carthaginiensi
hoc unum adnotat; quod jus sententiae ex parto ait dom-gatum; siquidem iis ἐπὶ αἱρετικοῖς ἐκράτησαν παπιν, ωτε ἐπι τοῖς Ἀγισματικοῖς Et in hujus assortionis probationsmaflari, non Concilium Nicaenum, sed Constantinopolitanum primum. Hrto qui post Concilium Nicaenum variis in locis scripserunt Patres, quique venerandi istius confossus decreta, ne ignomas censendi sunt, ne contemsisse; placitum hoc minime ε inritum, discrussum, oriridem vim, perfotum alget smatum credidero optatus Μiisvitanus, Parmeniano Donatistae orthodoxo quasi omnium haeret, OOrum sacramenta ratificantes ridenti, rospondens diserto ait apud ipsos mori osse sacramenta, aquam illis μου memdacem et lib. v. o V. docet generatim apud Haereticos nulla e sacramenta. Unde Albaspinaeus hoc scholion
apponit 'o in hoo, aliis multis locis conuirio, quod Optatus, aristimat Mereticos posse baptizare. In hac ipsa sententia fuit Magnus Basilius, qui Can. I. do Haereticis in
noro dicit, τουτους δὲ δηλον τι ενευ βαπτίσματος η ἐκκλησια ου παραδέχεται, et Cun. o. Encrutilus, Saccophoros, et Apotuctitas scensens, summatim ait, ἡμιεις μέν τοι ἐνὶ λόγου
4ναβαχπίζομεν του τοιουτους. et Cun. 47. ου δεχόμεθα ουν αυ- τους εἰς mi ἐκκλησιαν, ἐαν μὴ βαπτισθῶσιν εις το ημέτερον
βάπτισμα. Succenturiatur istis Cyrillus Hierosolymitanus, qui in praefatione ait, εῖς κυριος, καὶ μία πίστις, καὶ ἔν βάπτισμια, μόνον γαρ οἱ αἱρετικοὶ ἀναβαπτίζονται, πειδ το πρότερον ου δεν βάπτισμα Athanus Ornt. 3, contra Arianos, forat. I. m. a. 43. d. Bonedictita. de eorum baptismo
dicit, πῶς ου παντελῶς κενὸν καὶ Γλυσιτελὲς το παμ αυτοῖς
219쪽
δώ-ιενόν ἐστι, προσποίησιν μὲν ἔχον, τῆ δἰ ὀληθείρ μηδὲν ἔχον πρὸς εὐσέβειαν βοήθημα; t iis texatur eo in no
mino Patris ot Filii ot Spiritus Sancti baptietam, reponit
a περ δὲ ἄλλο ἐπι κτίσμα παρα τον υἱον osτως ὁ λο αν εἴη τῆς δεηθείας τὸ παρ' αὐτῶν νομιζομενον δίδοσθαι, a τὸ sio in του παγὸς καὶ του υἱου, δια το γεγραμμένον, ὀνομάζειν προσέποιῶνται. Ait porro, πολλαὶ γουν καὶ ἄλλαι αἱρέσεις λέ-
ρου- τα ὀνοματα μονον, μη Φρονουσαι δὲ ὀρθ- ώς εἴρηται, μηδὲ την πίσιν γιαίνουσαν ἔχουσαι, λυσιτελες ἔχωσι καὶ τοπαρ--ων διδόμενον δωρ λειπόμενον ε σεβειει στε καὶ τὸν ρωπιζόμενον παρ αυτῶν πιαίνεσθαι μαλλον ἐν ἀσεβεία, ηλυτρουσθαι. Et inter eos qui integram baptismatis formulam servant, scenset unichaeos, Phrygaa, ac aulianiatas Adeo nondum invaluit concilii Arolatensis I decretum, cui Auguatinus se addixit. Si quis ab haeresivmerit, interrogent eum Symbolum, et, perviderint eum in Parra a Filio, et Sy . Sancto res baptizatrum, manu si tam tum imporiatur, hec Concilium quidem Conηtantinopolitanum canonos. Concilii Pol hic uno non creditur so hac ex parte Arianis gratiam scit no noniacindonianis. Sabbatianis, Novatianis, Quartadecimanis et Apollinaristis ut chrismato solum adhibito in occlesiam admittorontur Aod sex adverso ab iis decretum, quod Eunomianos, ontanistas, Sabellianos, καὶ τα ἄλλας πάσας
αἱρέσεις, παντας τους - αυτῶν θέλοντας προσrίθεσθαι τῆὀρθοδοξίq, ως Ελληνας δεχομεθα, και et ν πρωτην Τημέραν ποιου- μεν αυτους Xρι ανους, την δὲ δευτέραν κατηχουμένους, ιτε
- πρόσωπον, καὶ εἰς τα τα καὶ Ουτως κατηχουμεν αυτους, καὶ ποιουμεν χρονίζειν εἰς πην ἐκκλησίαν, καὶ , κροασθαι τῶν
γραφῶν, καὶ τότε αυτους βαπτίζομεν. Utrum ex paritatis ratione, qui non gravius errarunt Arianis, acollonianis, reliquisque otiumuratis haeresticis, canonis hujus virtut per chrisma in occlosiam sint admittendi, non obstantibus verbis illis enoratim porstringentibus uis 4λλας πάσας
αἱρέσεις minime lixorim certo Balsamon in locum, credidit τι πάντες ο βαπτιζόμενοι εἰς μίαν κατάδυσιν, πάλιν
βαπτίζονται Quanquam non ita multo post, rogorius M.
220쪽
trinam morsionem ex Hispania proscripsit, dicon lib. I. Epist. 1 quod faciebant, fariunt matrum smorem vicisse glorientur. Quae ejus sententia, a quarta Tolotan Synodo confirmata erat. Ubi scretum . plam toneamus baptismi mersionem Agnosco gravem et diuturnam do haereticorum baptismo controversiam, Πωgiis D. Augustini scriptis elicito tando aliquando discussam, et, ut ejus Verbo utar, eliquatam cujus invictis rationibus cessit, qua patet Christianus orbis; et unam fidom saltsm de baptismo habuit, quod et unicum agnovitaemper, donec hoc nostro seculo Anabaptistarum furores;
non ecclesiarum modo, sed etiam gravissimo rerumpublicarum damno recruduerunt. Promtum est dicors Canono 8. Concilii icaeni decretum περὶ τῶν ὀνομιαζόντων μὲν --τους καθαρους ποτε, προσερχομένων δὲ τη καθολιι si καὶ ὰπ στολικὴ ἐκκλησ- ἄστε χειροθετουμένους αυτους, μένειν ἐπως
ἐν τυ, κλήρου. Nimirum ut Novatiani non tantum pro Christianis, sod etiam, si ad clerum admissi, pro loricis haboantur. Novatianis quidem eo promtior Venia, quia,
ut ait Balsamon, περὶ την πίστιν μη σφαλλόμενοι, ἀλλ' sacres παθεῖς κατακρινόμενοι. Sed Si perpendantur quae o nonibus sequentibus, scit nono et scimo habentur, Mil. quod graviorum criminum si aut etiam lapsi, si ad sacros ordinos promoveri contingat, τουτους ὁ κανων υ προσίεται, et γνωσθέντες καθαιρουνται, auspicabitur hos tres canonea, non do admissione in ecclesiam quidquam statuere; sed de gradu eccissiastico suscepto, aut retinendo, aut amittondo praescribere nimirum ut Ordines, sive Θ Surreptionem, sive alia collati hominibus olim Novatianarum partium, καθαροῖς ποτὲ, rati habeantur criminum frograviorum, aut Apostasiae compertis concoasi prorsus irriti aestimentur. Ss nihil tatuo. Unum observare
liceat. D. Augustinum qui in baptismi nogotio Cypriani
auctoritato plurimum premebatur, causae suae adversuatam grave praejudicium unicum sero praesidium potivisse, quod di ret, nihil ab occlesia eo usque definitum, et proinde Cypriani errorem qui docessorum placitis otta retia mordicus insistebat, extra noxam suisse praesertim um