Reliquiae sacrae, sive, auctorum fere jam perditorum: secundi Tertiique saeculi post christum ...

발행: 1846년

분량: 555페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

ΙΝ CONCILIA CARTHAG. 215

nominom condemnaret qui alibi gentium agens, ubi canonsa isti non obfinuerant, eccleatae suae moribus uteretur. FEL-Lua. lecta egregia ista, addas ea utiliter, quae earaonius do Afris in eadem sua sententia perutantibus posuit in annal Cyprian ad an. 57. Oct ii et iii De hsFroticorum autem baptismo alia praeterea, cum ad initium NinL CARTHAG. V. et hujus ipsius Synodi, tum alibi, annotata sunt.

torum l. arshallus, Cypriani Anglicus interpres, qui de Soptimo hoc sub Cypriano Concilio eruditam Dissaria oriem Cypriano suo adjecit, inter alia haec duo scita probare pluribus argumentis aggressus est. Primum ab eo monitum est, quod et t. aranus in Profations ad B Cypriani is ostendit p. xiii et xiv. inter omne ut--nquo do veritate baptismi haeroticorum disputantes comasnaum suisse baptismum illum nullum habere salutis offoctum, donec confirmatus fuerit auctoritat ecclesiae atquo episcopi super revertentes ad ecclesiam Deinde Cypri num et demum omnes judicavisse, disciplinae magis quam fido rem controversam esse atque ita occissim licitum a ex dispensandicium suo baptismos istiusmodi vel irritos vel firmatos habero quanquam multum inter o di orepaverint veteres illi do eo quod ab occlesia fiori opori torsi. Ad posterius hoc quod attinet, an istaeo quaestio ad disciplinam magis quam ad fidem pQrtinore olim cens retur, alii viri doctissimi dubitarunt: tsi non ita a se inviosm violari fidem altorutra pars putaverit, ut haereticos as advorsarios judicaret. Vido intor alios Joannom la

Disortim ait Augustinus lib. v. de Butismo cap. 25. eis parem Christi in cordibus eorum Stephani et Cypriani), in in tali dis pia tion nullum inter eos malum schismatis oriretur. At intorsa lacetti sontentia Et Stephanum re ipsa excommunicasso dissentisntes; quae quidsm fit ori- similis ob verba Firmiliani supra adducta p. 87. ΤΘmpore tamen xysti, successoris tophani, quem -- et pari inm sacerdotem Pontius Cypriani diaconus in ita magistri sui appellat, et oujus martyrium apse commomorat in

222쪽

opistola a M. o Cyprianus, lites istae consopitae sitissovidontur Sod haec hactenus. Constat utique patrocin tum osso praesulem Romanum veteri saltem occidentalium consuetudina, non modo traditionis, quam apostolicam esse credidit, conservandae causa, sed etiam motu rebaptigandiso frustra iterandi baptismum, quom o ὁμόψ ονες Si phani unum osse aiebant secundum sacras literus, quod resor Cyprianus in Epistola ad Quintum p. Ia6. et aliundo oonstat. At utinam Stephanus in s ut cum Augustino loquar, a tota ecclesi nondum scisa, similiter ac S. Dionysius Alexandrinus, in Cypriani et Africano synodi dogma Hieronymo roserente, comentiens, eadem do roagere secum statuit in epistola ad hilemonem scripta, magna et frequentissimaas ecclesius εἰς ἔριν καὶ φιλονεικιαν ἐμβαλεῖν non sustinuisset. Porro ita post sensi oras tolerantia oppositarum sibi partium hunc Philemons Romanum, alterumque Prosisterum, postea Romae episcopum, Dionysium, quorum litteris rescripserat, significare videtur Aloxandrinus Dionysius in epistola ad S. Xystum apud Eusebium H .E. Vii. 5. P. I 3I. l. 7. epistola quae ad Jubaianum Graeci pro opistola ad Jubaianum, illam ad Januarium sivs Concilium Carthag. V. supposuere, et tanquam canonem concilii hujus, am totam inserebant suis codicibus. Ita dicunt,

synodum hanc πασῶν των συνόδων προγενεστέραν Θι colebratam ἐπὶ Δεκίου βασίλεως. orro ovatum presbyterum Romanum, ovatianae haeres originem atque nomen do-diEse. Ita errorem errori cumulant, inter alios, Balsamonot Zonaras et solenno est orientalibus iam universis, in robus Occidontalium porpetuo allucinari. FELLus. De nomino quidem haeresiarcha Romani, nam Novatum pros torum Carthaginionso Graeci haud ogitabant, utrum fuerit Mintus, an potius Novaetianus dictum supra ea ad S. CORN ii Epistolas pag. 33 Cotorum epistola illa ad Januarium ad CoΝcIL. v. CARTHAGiΝΙ-s pertinet, quae, cum concilii nomino acripta morit, a m supra allata

Ibid. l. . advorsarios ChristiJ Addidit particulam et

223쪽

I CONCILIA CARTHAG. 21 T

anto ota Mario ex codicibus auis Orinas avniptam alu-riua, ad clara oditio 3, Augustinum, Graecantilus Inte profusionam, hic quidem magis sequenda eas duxi. Ninquo in codicibus scriptis, quibus usus sum, Cypriani atque Augustini particulam et nunc reperio. P. 3I. l. Ia christiani. Zonam Scholium ad Graecam Concilii Into rotationem. υται μὲν ουν αἱ γνῶμαι τῶν

ἐν τῆ - διν ταώνη c νελθόντων πατέρων - μεγαλι Κυπρι- ανῆ ἀλλ' ἀτε επὶ τοῖς αἱρετικοις ἐκράτησαν πασιν, - ἐπιτοῖς Ἀψιλατικοις. ἡ γαρ δευτέρα οἰκουμιενικχὶ συνοδος, Canon

septimu Concilii Pol sed i haud ver adscriptus hic

designatur. - χηνὶ ψηται, πεξεῖλε τινας των αἱρετικῶν, καὶ ἄνευ βαπτίσματος δέχεσθαι τουτους θεσπίσασα, χριομένους μονον του θείου μωρε, και , ναθεματιζοντας τ ιν οἰκείαν ψεπιν ἔκαστον, καὶ πάσας απλως καὶ διὰ τουτο ουδε ἐξηγγήθησαν αἱ γνῶμαι αὐται, - λη αναγκαῖαι οῖ μηδὲν ἐνεργουσαι, αὐα

227쪽

S. HIERONYMUs, Lib. De Viris Illustribus, cap. lXiX p. 153. UIΟΝYSIUS Aloxandrinae urbis episcopus sub Heracla scholam κατηχήσεων presbyter tenuit, et

Origonis valdo insignis auditor fuit. 'unt ejus,-ς Ad Basilidom quoquo multae opistolae oritur duodscimo Gallioni anno An. h. 264.3

IIemelae succossor A. 248. Philippi tertio Euseb. i. 35.

Eusebius vi. 29. eum dixisset Heraclam ex catecheta factum episcopum Alexandrinum in locum Demetrii, subjungit: τῆς δε

των υτόθι κατηχήσεως την διαπριβην διαδεχεται---σως εἶ καὶ δ- τος τῶν Ωριγενους γε μιε- --πων. Factum ho circa A. C. 23l. FABRICIUS.

Plurima ante memoraverat Hieronymus Dionysiana opera, quorum tantum fragmenta apud Eusebium Athanasium aliosque seriptores supersunt. mon inmerito sane '' ait Ruinarius et Martyrum SMeeris, pag. 176. Dionysio Alexandriae episcopo, quem Graeci' patres agnum Dionysium appellant, locus inter Christi martyres conceditur. Quamvis enim persecutorum gladio non occubuerit bis tamen pro Christiana fide tentus, et in exsi- lium actus fuit, atque nonnisi post ingentes superatos labores, calumitatesque ob fidei Christianae consessionem saepius Per-V pessas vitam iniit Unde a Graecis sub Dρομάρτυρος titulo

228쪽

222 S. DIONYSIUS ALEX.

diora mensis Octobris celebratur.' Porro in omnibus Latinas artyrologias, ut notat avius in Hist Lit. p. 124 hujusce viri et Gregorii eocaesariensis memoria 5. Cal. Novemb. celebratur.' Atque Hu nomine erectam esse initiis ipsis saeculi quarti Alexandriae ecclesiam, idem avius ex Epiphanii Haeres lxix nos docet. Haec autem ecclesia ab Alexandrino populo Athanasii expulsi causa tumultuante incendio consumpta est, referente Sogomen lib. iii Hist. EccI cap. 6. entionem quoque fecit eiusdem ecclesiae Philostorius Hist ii 1 I. Sed salsum est, quod narrat Cedrenus mst. Compend pag. 258 ed. Paris Dionysium Dees imperitante martyrio coronatum fuisae. qui diu postea sub Gallieno anno Christi 264 vel 265 morte obiret Admagni titulum quod attinet disertissimo atque eruditissimo huic episcopo inditum, Eusebius initio libIm mst.

Mel isto elogio eum ornavit, ὁ μέγας Αλεξανδρεως ἐπέσα-ςΔ--ιος, ad quae verba ita alesius, 'mon olus Eusebius, sed ' omnes fere antiqui patre Dionysio Alexandrino cognomen-

tum Magni tribuerunt. Ita Basilius in Epistola canonica ad

σων παρῆλθεν. aximus quoque in Sehesiis ad Dionysium V Areopagitam, et Sumeon etaphrastes in Aetis Passionis V S. Petri Alexandrinorum episcopi cujus locum supra citaVi. Haec Valesius Adde Auctorem ρωεως, quae eidem S. Petro, ipsius Dionysii duobus aliis interpositis succe ori, ab Imp. Iustiniano adscripta est in Tractatu suo si Origenem apud Concilia tom. v. p. 650. d. L M. Conser Adnotati. in . PETRUM ALEX infra.

229쪽

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΠΑΠ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΠΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΔΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ

Dionysius iasilidi dilocto nil interrogans qua hora sit finiihi filio ut fratri, comministro niὐndum jejunium tempore so-a De Obodionii in Domino in lutionis paschalis jejunii. Ais lutem. Iisisti ad te Iliteras, enim aliquo fratre. dicere, fidelissime et eruditissimo fili quod oportet hoc in galli cantu

230쪽

facere alios vero, quod id uit conseam. Per ea autem quae faciendum vespere. Qui enim scripsisti, probasti mne ud- Romae sunt fratres, ut aiunt, modum divinorum evangeli - Ogullum expectant. De iis au rum sensu percepto quod nitem qui hic sunt, dixisti quod hil ab ipsis certo definitum docilius terminum autem xac hora qua murreTit, PParet. tum et horam valde demensam Diverse enim evangelistae ad quaeris imponere, quod quidem monumentum enim ScripΝΘ--, est difficile, et lubricum. Quod runt mutatim temporibus, et enim post reaurrectionis Domi omnes surrexisse jam Domini tempus oportet festum laeti num dixerunt invenisse : intliamque inchoare ad illud us vespere sabbatorum, dixitque animis jejunio humiliatis, atthaeus : Et mane cum ad 3. Prit apud omnes similiter in huc tenebrae essent, ut scribit

SEARCH

MENU NAVIGATION