장음표시 사용
231쪽
IVVμειον παραγενομενοι Ουκετι κείμενον αυτονε αυτω κατελαβον, τουτο ἀνωμιολογηται. καὶ ληδεδιας oiaνειν, μιηδε ἐναντιουσθαι τους ευαγγελιστα προς
των ηλθε Μαρία et Μαγδαληνα καὶ α ἄλλη Μαρία
Joannes Et summo diluculo, quod'iiaeritur controversia esseao ut Lucas Et valde mane orto videatur, si omnes in illa nocte jam Ole, ut arcus et quando mundi lucem Dominum nos- surrexit quidem, nemo aperte trum exortum esse consenti- ostendit Quod autem vespere entes, in hora disqentiant, nos sabbati lucescente una sabbato tamen, quae ab eis dicta Sunt, as rum usque ad ortum solis unius pie et fidelitor conciliare stu-
sabbatorum sive diei post sab deamus. batumh qui ad monumentum Quod atthaeo quidem
Venerunt, eum non amplius a dictum est sic habet: Vespere centem inusnerunt, hoc in con autem sabbatorum aucescente 3oseMoest Ac neque dissentire, una sabbatorum, Venit Maria nec adversuri inter se evange Magdalene, et alia Maria adlista existimemus : sed quam spectandum sepulchrum, et ecce quam parva quaedam circa id fuit magnus terraemotus Anye
232쪽
226 RELIQUIAE SACRAE. γελος γαρ Κυρίου καταβας ἐξ υρανου κω προσ
ἐσείσθησαν οι τηρουιπες, καὶ ἐγένοντο κτεὶ νεκροί ἀποκριθεις δε ὁ ἄγγελος , ταις -ωθι, μη ς ο
βεισθε μεis, οἶδα γὰρ - 'Iησουν τον ἐσταυρωμενον πεῖτε. ου εστιν δε ηγέρθη γὰρ καλος ειπε. υτ δε - λεχθεν ὀψε, οἱ μέν τινες ι σονται κατατην κοινοπρο α του ρήματος την ἐσπέραν δηλουν του io σαββατου ο δε οσΜDτερον ἐξακουοντες, Ου τουτο, ἀλλὰ νυκτα βαθεῖαν ἐρουσιν εἶναa βραδυποτα κωμιακρον πονον του ρηματος του ο ρ δηλουντος. καὶοτι νυκτα λεγει, καὶ ου ἐσπεραν, ἐπηγαγε, τῆ ἐπις - ουση εἰς μίαν σαββατων, καὶ ἡκον, inrco, eo οἱ is
λοσοί νασι, ταυρώματα ψέρουσαι, ἀλλὰ θεωρῆσα
θημενον τον ἄγγελον ἐπὶ του λίθου, κω ἀκηκοασιπαμ αυτου, Ου εστιν εἴδε' ηγέρθη Ἀμοίως κω
lus enim Domini cum de coelo significare, vesperam sabbatici odescendisset, accedens demolvi sapientiores autem id exaudi- lapidem, et sedi super ipsum : entes, non hoc, sed profundam erat autem species ejus tityulgur, noctem esse dicent tarditae indumentum ejus album tem et longum tempus Verbonia timore autem ejus concussi vespere significante. Et quod assunt qui seruabant, et facti sunt noctem dicit et non vesperum, ut mortui. Respondens autem subjunxit: Illucescente in u- angelus, disit mulieribus: eti nam sabbatorum, et Venerunt, mete vos, Scio enim quod Iesum nondum, ut reliqui dicunt, cruci um quaeritis: non est hic romata serentes, sed ad spec-3o Resurrexit enim, xicut dixit. Id tandum sepulcrum. Invene- autem quod dictum est, vospe runt autem factum esse terraere, alii 'uidem existimabunt motum, et angelum super lapi- secundum verbi communitatem dem sedentem et audierunt ab
233쪽
μιεν σάββατον ησυχασαν κατα την ἐντολην τῆ δε μιατῶν σαββατων, ορθρου βαμος ἐπι το μνῆμα ηλθον, φερουσα α ητοίματα ἀρωματα, ευρον δε τον λίθον αποκεκυλισμενον ferro του μνημείου. ὁ βαθυς ορθρος ro ἴσως προυποφαινομενην αυγον εωθινὴν εμ γαινῆε της φας των σαββατων. δια τουτο παρι ρχηλκοτος ἔδητελείως συν τ μεο αυτ νυκτὶ πάση του σαββάτου,
ipso, non est hic, surrexit. Si venerunt nuten lapidem a mO- a militer et Ioannes, In una sub numento revolutum. Summum batorum, inquit, Maria Magda mane fortasae matutinum splen- lene venit mane, cum raxent ad dorem, qui prius subal paret. huc tenebrae, ad monumentum, significat unius sabbatorum. Et et ridet lapidem sublatum a vim ideo jam perfecte praeterito cum 25 numento S cundum hoc cum tota consequente nocte sabbato, adhuc essent tenebrae, sed ad et alio die incipiente, Venerunt,maue ud monum ritum praecos aromata et unguenta ferentes. Aeriit. Lucas autem dicit, ab Unde perspicuum est quod biat quidem quieverunt secun multo ante resurrexerat. Moeso dum praeceptum Una autem arcus quoque sequitur, di- sabbatorum summo mane ad cens Emerunt aromata, ut Te- monumentum venerunt, ferentes ientes Iesum ungerent, et valdequc paraverant aromata in mane unius sabbatorvm veniunι
234쪽
μεν γαρ ορμὴ καὶ τὶ Αος αυτων, δῆλον - ορθρου
θεος, καὶ λίαν πρωὶ κατηρχθη παρεσειναν δε καπατε την πορείαν, καὶ περὶ το μν μειον διατρίβουσαι sμέπις ανατολῆς ηλίου. καὶ λεγε καὶ τότε ταυτας ὁ νεανισκος ὁ λευχειμων ' Ηγερθη ' - σπινίδε.
ημιουριον ἡ Ῥας τεταρτον, αρχεσθαι προσῆκε risio ἐπι τὴ του Κυρίου ημῶν ἐκ νεκρων ανα οπε χαρας τους μιεν λίαν ἐπιταχυναντας κω προ νυκτος ἐγγυς τμη μιεσουσης ανιεντας, ως ὀλιγωρους καὶ ικρατεis
ριεμς όμεθα, παρ ὀλίγον προκαταλυοντας τον δρομον, λέγοντος ανδρος - νου Ου μικρὸν ἐν βίω το παρα is μιικρον τους δε δενυστερίζοντας και διαρκουντας ἐπὶ πλειοπον, καὶ ριεχρι τετάρτης νυλακῆς ἐγκαρτερουν-
ad monumentum orto jam sole hora, vel etiam seniihorula, vel, alde enim mane hic quoque quarta horae, oportet incipere dixit, quod ident est ac sumulo laetitiam ob Domini nostri adodiluculo, et subjunxit, Ortojan mortuis reaurrectionem, enun- sole. irofectio enim, et iter tiamus eos quidem qui nimi- earum summo diluculo et valde um festinant, et ante mediam mane incupit in itinere autem, noctem jejunium solvunt, ut et circa monumentum, morum negligentes et intemperante astraxfrunt κque ad Ortum so reprehendimus, ut qui prope-lis, et ei quidam tunc dicit a modum, antequam purisit, cur- dolescens candidatus. Resur sum abruperint, dicente viro rexit, non est hic sapiente, o parum est in vita IIaec autem cum ita se a quod parum abest. EO autem obeant, illis qui hoc accuratius qui differunt, et plurimum per-hubtiliusque considerant, quota ferunt, et ad quartam usque Vi
235쪽
giliam fortiter abstinent, in qua raverunt, deinde defessi sunt. etiam Servator noster in mari et propemodum deficiunt, ig-a ambulans navigantibus quoque noscendum est quod celerius apparuit, ut generosos et labo gustent. Si qui autem non morum tolerantes suscipimus: iis do non transmissis, sed ne e- autem qui interea ut moti sunt, junatis quidem, vel etiam in de- vel it potuerunt, laesinunt, licatis opiparisque conviviin, a non valde molesti simus quan consumptis praecedentibus qua-doquidem nec ex jejuniorum tuor diebus, ad duos eosque so- dies aequali aut simili toleran los extremo die cum venetia omnes perferunt: sed alii rint, illis a se cibo non gustato quidem, Vel omnes transmit transmissis, parasceve et Rb-3o tunt, jejuni permanentes, alii bato, magnum quid et egregi- duos, alii tres, alii quatuor, alii um se sacere existimant, si ad nullum Et iis quidem qui in auroram usque permanserint: illis transmittendis valde labo non existimo eos ex aequo cer-
236쪽
θεσο ιενος ταπεινουν κω κακουν κω συστελλειν
εαυτον, μη πείθοιτο, ἀλλ' αντίλεγοι, τολο αυτρεγκλημα προς δευτερον ας νισμιόν fol. 2. Synopsis intom si Synodici Beveregiani J
tamen subiisse cum iis qui ου et monitus ut sese humiliet aD pluribus diebus prius exercu fligat, submittatque non pare- erunt Haec ergo, ut entio, at, sed usque immorigerum se consulens de hoc scripsi praebeat, hoc ei in crimen ce- det secunda excommunicatione et c
Eos, qui prae expectatione De mulieribus autem, quae mortis a, excommunicatione sunt in abscensu, an ea sic af noluti sunt, si ultra nuperstites sectas oporteat domum Dei inmaneant, et nihil interea mali redi, supervacaneum vel in-3osecorint, denuo ligare absurdum terrogare existimo. meque e- erit. Si quis autem postquam ni ipsas arbitror, si sint in convaluerit, majori animadver et fidelen, sic affecta ausurausione indigere adhuc videatur, vel ad sanctam mensam ce -
237쪽
διακρινόμενος, νησὶν, ἐαν phy, κατακεκριτα κω ἐν
dere, Vel corpus et sanguinem Porro et conjuges debent Domini attingere. Neque enim esse aut idonei judices Quod
a quae XII annorum fluxum a enim a se invicem ex consensu
tiebatur psum Dominum festi ad tempus abstinere conveniat, nans ad medicinam tetigit, sed ut vacent orationi, et urina solam ejus imbriam orare e conveniant, Paulum dicentemnim, quomodocumque se habe audiverunt. as at aliquis, et utcumque si aD Qui autem in non volunta- sectus Domini meminisse, et rio nocturno fluxu fuerint, ii auxilium implorare, non est re quoque propriam conscientim prehendendum. Ad sancta au aequantur, et seipsos an de eo tem et sancta sanctorum, qui discernant an non considerent. 3o non anima et corpore purus Quemadmodum in cibis, qui est, accedere prohibebitur discernit, inquit, a comederit,
238쪽
τουτοις υσυνείδητος σπω καὶ ευπαρρησίαστος κατα
ευχομαι. Extat haec Epistola cum alibi, tum in Conciliorum edit. Harduin tom. i. p. 185. condemnatus est in his quo Em autem, non ut doctor, Aed Isque bonae sit conscientiae, et ut cum omni simplicitate conlibere loquatur, secundum pro Venit mos invicem disserere, priam cogitationem, qui ad De meam sententiam in communeum accedit edidi quam cum tu examina-Has tu quidem nos hono veris, ill mi sapientissime acirans non enim ignorans, o di quod tibi justum meliusque ap-lecte nobis quaestiones propo paruerit, vel an sic etiam de suisti nos ut ejusdem senten nis habere existimus, rescribas. tiae, sicut et sumus, ejusdem Valere te, dilecte fili mi, in paceque animi tibi iraeparans. Domino ministrantem opto. as
239쪽
CV epistola quae soquitur,agni Dionysii ad Bassi
dem, inter epistolas, quae dicuntur Canonicae, Boensentur, ipsa se in plurimis votoribus canonum conciliorumquΘcoli tionibus cum oditis tum nondum ditis vrohondi solet. Inde factum ost, ut novom ad minimum exemplaria Vetusta conferro mihi licuerit, quae in bibliotheca Messiana serontur, et quorum nullis usus suisso videsu in hujus quidem epistola recension Bevero us modisum suum adomans; qui tamen unum eorundem codicum comm moravit in synodis Ancyrana Mino aesarionat, ainuo inopistola S. stri Alexandrini opiseopi a martyris. Ex his autem codicibus, qui omnes ox diversis intor a profecti sunt sontibus, o quorum nonnulli und imum fortam e cloatae saeculum attingunt, Dionysianam hanc epistolam Me numero emendaturus sum, cetera varietate lectionia haud momorata, nisi quando ex magno consensu Odicum, vel propior aliam causam, notabilis fuerit. Dei ad maximam quod attinet epistolae partem, auxilium duorum ali
240쪽
rum codicunt bibliothocae Coistinianae, sive Sangormanon- sis, per anticum Parisiis peregrinantem mihi compararo licuit, tu quidum codices timoris 37. et Iaa in Catalogo Ilonisauconii insigniti sunt. Adhuc opo unius de codicibus odiolanis, tum maximo per Ny Usin, in quam seripsit Scholia Aloxius Aristonus jam in Synodico Boner giam editam, hoc quoquo edoctus sum, haud integram censori obor illam do qua agimus epistolam. Ita nimtitulus jus se abs in codico votustissimo numero 6.
intoria ecianos notato Του μακαρίου διο σίου πάπα ἀλεξανδρείας, ἐκ τῆς προς βασιλειδηὐ ἐπιστολῆς περὶ του &c. At-
quo etiam apertius istud in Syn si declaratur, quippe cum memoretur in o alius quidam canon praeter illo in epistola nunc extantos. Ad toxium donique quod pertinoi, ipsum ad oditioncm Conciliorum Harduinam quam nihil sero discrepantem in his canonibus inveni a novissimueditions anaiana, exprimendum Ase curavi, sed, ut videbis, auctum ot mendatum. Primus omnium meo
edidit Epistolas Canonicas Fronto Ducaeus, prius quidem cum a monis Commentario Parisiis anno I 62o, deindo ibidem anno 62a, cum Zonar illo conjunctus. Osia quam oro a in edita suerat haec Dionysii epistola onliber ex Gerinania ocontor advoctus mihi obtigit, qui anno primo nostri saeculi Lipsim prodiorat, hunc prae a serens
titulum sod abbreviatum, Πηδαλιον της νοητης Νεος. ης μιαττων ὀρθοδοξων ἐκκλησιας, ἡ τοι orirαντες ι ροι και ἀγιοι
toritato acrio Synodi, atque impensis monachorum Atho montis dita est, nunc doinceps requonter adduxi, et docvnon XIII. Ancyran Concilii eliciter appoliare potui. Ρ. 23. l. I. του Μακαριου o. ἐκ της cJ Hunc indicom, prie aliis hujus optatolae titulis excisarocoiano codice modo