Reliquiae sacrae, sive, auctorum fere jam perditorum: secundi Tertiique saeculi post christum ...

281쪽

P. 447. notavi. Et propterea quod hujus historio vortacum occasion epistolae, quam interpretamur, apprime comjunguntur, huc eadem affores haud gravabor. πανοὶ δὲ κα Γότθοι κώ Κάροοι, καὶ Ουγυρουνδοι γω δὲ ταυτα περὶ τὸν ' Ιστρον οἰ-υντα) μέρος ουδὲν τῆς Ιταλίας ἡ τῆς 'Lλλυρίως

καταλαόντε Mycoro διετέλουν, οὐδενὸς ἀνθισταμένου πάντα ἐπινεμόμενοι. Boρανοὶ δὲ καὶ της εἰ, την Ασίαν διαβάσεως ἐπειρῶντο καὶ ψόν γε κατεπράξαντ ταυτην διὰ τῶν οἰκουνrωντον Βόσπορον, δέει μαλλον ἡ γνώμη πλοῖά τε δεδωκότων καὶ ἡγησα νων τῆ διαβάσεως - μὲν γὰρ βασιλεῖς Mois 3σαν, Ira παρα πατρὸς ἐκδεχόμενοι τὴν ρον δῶ τε ι πρὸς

'Ruμαίους νιλίαν, καὶ τὸ τῶν μορῶν υσύμβολον, καὶ τὰ παρα - βασιλέων αἰποῖς μου ἐκ του πεμπόμενα δῶρα, διετέλουν είργοντες ἐπὶ την Ασίαν διαβῆναι βουλομένους τους Σκυθας ἐπεὶ δὲ του βασιλικου γένους διανθαρεντος ἀναξίοι τινὲς καὶ ἀπερριμιμένοι τῆς Vγεμονίας κατέστησαν κωρωι, δεδιότες ἐφ ἐ-τοις την δια - Βοσπόρου τοι Σκύθαις ἐπὶ τὴν Ασίαν δεδώκασι πάροδον, πλοίοις αὐτοὶ οἰκεως διαβιβάσαντες a πάλιν ἀναλαβόντες ἀναι- ησαν ἐπ ἔκον Τῶν δὲ Σκυθῶν τὰ ἐν ποσὶ πάντα ληιωμένων, o μὲν τὴν παραλίαν Οἰκουντες του Πόντου πρὸς τὰ ιμ-γεια καὶ δ ρώματα ἀνεώρουν οἱ δὲ βάρβαροι v Πιτυουντι o. se Z imus lib. i. mat. p. 28 ed. Oxon. Ostorum anonis hujus initio πολλοὶ pro ἄλλοι haboni Podalium ocissius, in quibus Morus pro αμοι sicut in Gregorii oditionibus, Oxtat. o tamen

αυτους cum uitam αυτοι Conciliorum et e sisum soriptorumlootione mutaveram.

Ρ. 62. l. 6. τὰ πολ--J Ita indefinito oodd. isti omnos praeter unum os edit principia i tionem firmantea, dum

ceterae τα του πολέμου habent. Praestat τα τῶν πολεμιών Podalium.

Ibid. l. 8. συγγέροντα Ha appellatione nixus ill montius presbyterum Euphrosynum uias statuit in m. EM. it. S. Gregorii Art. I et Vero fortasse. Contra, si Euphrosyni aetas, non ossicium, hi apoctatur, etsi vix sensXjam factus esse ipso quidom Gregorius videbitur, a tompus irruptionis Gothorum, et juvoniis annos ejus cogitΘs, quo tempore origonom lauda st, advortandum tamen est,

282쪽

opistolam suam cum pluribus, hoc eat, senatu suo, scriPsimo Gregorium. Ρ. 26 a. l. o. αυτου τωι marisiorum s Bovomini lectionem, quae idem significat, duo manuscripti Zonoram quo praebent solua tuori αὐτὸς videbatur coda I96 cujus tamen prae vetustato pono deleta est scriptura. Praestat αυ-ου Pe lium, αυτοῖς νι m altera habet. Ibid. l. I. ad os ἐκκηρυξαι In editis oti σε δεῖ ἐκπιν ξαι, quod mutavi, cum absit δει, cujus nihil opus, a crimiis Bodleianis omni nec oviam nequo movit cidem

gendum est.

Ibid. ἐκκη ξαι - mx-J De eodem hoc poenita tium ordino ita locutus est Gregorius, ad τῆς δικροάσεως

ἀπεῖρξαι δει in Canon suo septimo, ad quem notat Zonarna, τουτέστιν ἔξω παντελῶς τῆς ἐκκλησίας ἐσπηκμακναν, ἐν τόπου δολαδη προσκλαιόντων. Similito S. Gregorius in Caunono VIII. Hi enim, antequam poenitentiam, ut loquBbantur, a MFresia, sive ad poenitentiam ecclesiasticam admitterentiis, extra ecclesiam, ne inter audientes quidem recepti, flentos consistobant Zonarus ad Canonem hunc quintum, ινὸς, φησὶν, ἀπολέσαντες ο&εια πράγμ1τα, ast ευρόντες ἀψότρια, λέγουσι κατέχειν αυτα ὰν ἄν ἀπώλεσαν, ἐξαπατῶντες αὐτους. περ γαρ, νησὶν ἐγένοντο ἐκείνοις οἱ πολέμιοι βάρβαροι τουτο γίνοντα αυτοὶ τοῖς ἀδελφοις. ηρπασαν οἱ βάρβαροι τὰ

ἐκείνοιν, κακεινοι τοι τῶν ἀδελ νῶν. διὰ ταυτα ἀπεστείλα λεν,

Bias. καὶ αυτόθι αντε Arcus με πομιν, καὶ τίνας δεῖ κατηγορουντας τwων προσδέχεσθαι, καὶ os ἐκκηρυξαι ηγουν τίνας τῆς ἐκκλησίας ἐξῶσαι, και τῶν πιστῶν χωρίσαι, στε μη συνευχεσθαι--οις τίνα δὲ δει κανηγορ-ντας προσδεχεσθαι, δεκτον κε*γάλαιον τη δευτερας οἰκουμενικης συνόδου διδασκε ἀναγνωστεον καὶ τα ἐκεῖ γεγραμιμένα.

283쪽

Ρ. 26 a. l. 3. Ar γγελη In edd. omnibus praeter primes m Parisia omiae orba a canoniatis addita praecedunt, Περὶ τῶν - κατεχόντων το in ἐκ των βαρβάμυν- γιαλώτουs: et in Parisiana Latino quidem adposita sunt. Hi vero titulus, pariter a ceteri canonibus, qui sequuntur, praemissi ad ora quidem nonnullorum odicum exarati sunt, a Mae tamen codicibua scriptis abaunt. Ceterum detrvγγέλη M. principis scripturam pro διαπηγγέλθη firmant odio scripti omnes. Habent vero μηγγέλθη Θαν Podalium

que.

δια νυγόντες κατέ νται πό τινων κατὰ βίαν, καὶ ου παρ ι ρουνται, οικαδε πο-ρε ναι. νησὶν ουν πρὸς As απεστάλη τὸ ἐπιστολιμαῖον moro γράμνια, ὼς τουτο καὶ επιστον ἐλογίσθηαυτψ ἔργον - - ἀπίστων ast ἀσεβῶν εἰ δὲ γέγονεν,

ἀνεκδίκητον οὐ δεσαι. δι κω οφειλουσι τὰ περὶ τουτου πολυπραγμιονηθῆναι, καὶ ἀποστειλα εις την χώραν cia ἐρευνησας νομίζει γαρ ὀος κώ σκηπτὸ ηγουν πυρ ἐκ του --- ἔπεσε καὶ κατέψγλεξε του ταυτα πράσσοντας.

Ibid. l. 5. Τους μὲν οἶν c. Ρositum, quod sequitur, lemma est in M. omnaua Gregorii nostri praeter prine μ- Περὶ τῶν ἐγκαταλεχθέντων τοῖς βαρβάροις, καὶ 1τοπά

τινα κατα τῶν ὁμοήγχλων τολμησάντων. beat vero hi titulus a plerisque codicum Boia neque in textu, sed ad oram tantum, quod meminerim, in codd. 95. et 3385 adpositus ost Abest idem a Syllos Pedaturius.

284쪽

P. 63 l. 6. ἐν αἰχμαλων ἐπιλαθομένους Positum os in editionibus omnibus praeter pris em ἐν α F-λωσ- ἐπελ- θοντας, ἐπιλαθομένους, sed ἐπελθόντας istud negligendum putavi. Neque agnoscunt codices scripti quatuor et quatuor alii locum ita exhibent, ἐν αἰχμαλωσί γενομένουs ἐπιλανθανομένους τε, quaproptor in solo odio ara, favento autem mmcli Interpretariona, Gnaroequo Commentario, ἐπελθοντας vi lotur positum Exhibent Podalium et Θαγὸν τῆ α γαλωσί μέλθόντας ad ἐπ et inciunt rom.

πιστοὶ pro Ποντικοί Ibid. l. a. Πνει uiri. Zonara Rit: 'Οσοι μὲν ἀν ψωσὶν, at Maaλωτισθέντες ποτὲ συγκατετάγησαν τοις βαρβάροις, κἀ με αυτων ἐπῆλθον βαρβαρ-θέντες τὰ ἔθη καὶ σπερ ἐπιλαθόμενοι ἔτι ἐκ του Πόντου ησαν ριστιανοὶ ὁμοφύλους ἐψ-νευσαν ρ ὁδους πεδεω ον τοῖς βαρβάροις ὀγνοουμένας αυτοῖς,ε οἰκίας λανθανούσας ἐπους' ὁποι μηδὲ εἰς ἀκρόαπιν παραδεχθήτωσαν μετανοουντες τουτέστιν ἔξω παντελῶς τῆς ἐκκλησίας ἐσ κέταισαν ἐν τόπω δηλ- προσκλαιόντων, hos Mσκσπήσωσιν οἱ ἄγω περὶ αὐτῶν κοινῆ συνελθόντες ἁγίους δὲ, τοῖς ἐπισκόπους καλει φ του πι-τους ἁπλῶς κατὰ τὸν μέγαν ἀποσπολον Παυλον τὸ δὲ πρὸ αυτῶν του sitio πνευματι, ἐπο- γαγε, δεικνυς τι σα ἐν κοινῆ δι-νκώνει οἰκονομιουνται παρὰ

ἐπισκόπων ρ καὶ ἀπλως τῶν πιστῶν, ὁ εγιον πνευμα ποτίθησιν αυτὰ, τοῖς περὶ αυτῶν διασκεπτομένοις. am strum vidΘ-batur horum proditorum in patriam dolictum, ut illud reliquori judicio synodico Gregorius, quo decemeretur, quid do iis saetondum fuerit; amon post longum sorte tempua

ad communicationΘm occlesiae recipiendis.

Ibid. l. a . Τοῖς δὲ &o. Vulgo praemissa haec sunt, Περὶ

τῶν ικοις λοτρίοις ἐπελθειν τολμιησάντιον ἐν τῆ τῶν βαρβάρων ἐπιδρομῆ. Sed do his additamontis dixi ad Canon.

vi. 'Aξιώσης pro αξιῶσαι minua bens Synomia ac Pedasium. Ibid. l. 7. 'οπίπτεινJ Addunt αυτους codd. 3385. st 625. Rawἰ in quo quidem posteriore verba ter repraesentantur.

285쪽

κροάσεως κωλυέσθωσαν καὶ - τῶν προσκλαιόντων τετάχθω

Ρ. 64. l. a. Τους δὲ ἐν τῆ πεδί-tio. Uiam prasmittitur hi titulus, ex marino, perinde ac stericiam memorati, primit rassumptus, Περὶ τῶν ἐν πεδίου ἐν τοις δίοις ἔκως εὐρόντων τὰ -δ τῶν βαρβάρων κατ ει νθέντα. Ibid. ἐν τῆ πεδώρ, J Articulum 6 in od principo et in o toria omimum addidi s octo SStis, firmantibus id ima in Com--ιario otis utar in Syriama , non item Ar Moni, quae Vocatur, missi. uno praestant articulum Sysios et Podalium. Ibid τι quum in omnibus ad unum, si Biamiama, sequo atquo in ditiori Gregorii principe, καταλε γθέντα, non καταλευνθὲν quae Consiliorum ali--qus a leotio, compareat, τινα, quod quidem Zonam inveniam videtur, hic legendum eam palam sat Sod τι et καταλευνθὲν Ago et Padalium habent. Ibid. l. 4. ἐν τοῖς π-μπουσιν Vorbum ἔστωσαν intrita eo . additum sat, fodiat soriam subintolligendum. Ibid. l. 6. ξιῶσαι. Zonaras ait: οἱ βάρβαροι λε μα--υιπες τὴν χώραν, νυπαθον πράγματα καὶ et κρείτ οσι μεταταυτα ἐντυγχάνοντες, ἡ δια βάρος Di δυνάμενοι ψώρειν σαήρπασαν, τὰ μὰν ἐν τι πεδί ἔπνπτον τὰ δὲ καὶ ἐν &ίαις

286쪽

ἐαι δὲ ἐαυτους προσαγγεΓλωσι, καὶ ποδῶσιν εὐρον, καὶ τῆς εὐχῆς δέωοσθωσαν ἡγουν μέχρι τέλους πιις ευπις συνεσπηκέτωσαν τοι πMσοις, πινης τη ἁγίας μεταληψεως κωλυόμιενοι' ηγουν μέχρι aν μετάνοιαν ἐπιδείξωπιαι, καὶ ταυτης ἀξιωθῶσι.

Ρ. 64. l. 9. η σῶστρα Hanc Conciliorum et Mesregii

lectionΘm pro μησε σῶστρα, confirmant novem mei manu-

is princeps, omne ad unum ML scripti, Zonaremus editio Parisiensis, otia snopuli Epitome veruntamen altera plororumquo librorum impressorum loctio est, faventibus ei Zonaros plerisquo diu Batianwne, Aristenique quae vocatur Mopsi. Cona de acriptura viros doctos ad Thomam Μagist. v. ΕΘημι, si ad Phrynicum p. 96. Interea praeceptum, quod a onticia implendum esset, lex sui Divina justitiam si caritatem Ompis R. Ibid. ὀνόματι καλουσιν Ad oram editionis prino is ot in odio 158 exaratum est, τα- καλουσιν quam

quidem lectionem secutus os Gallandius in Bibliothee,PP. Exhibent porro duo seristi Bodleiani I95. st 625. Rawἰ hψ ὀνόματι ἐτέρου ταντα καλουσιν. Invonitque ortasso ab inseva laclaros sandem scripturam, qui abs in Smismate, καὶ μήτε μην πρα, μήτε μην σῶστρα, Mors εἰώθασιν ἐπανημίζειν ἐτέροις ταυτα ὀνόμασι, τὸ παράπαν εἰσπράττοντες. Sod legisse videtur ἡ νοματι votus interpres incolamp dius, qui Latino vortit, vel quo Μυε modo mer dulam μνειμι. Et vero, quum nesciant voces, ἐτέρου ταυτα ceteriore aeripti odisiani, oditioneaque serme omnes, a commotoribus proficisci variationes istae existimandae sunt. Quin ergo, vel ἰν ὀνόματι καλωσιν sacribendum est, si potius servanda lectio praesons, quam olim satias isse sag oi imo Maon bono momini Hesychii glossa sal, Ωι. 'Aντὶ του διο η ἡ τινι.Ibid. πατουντας. ις ὁμολογουσι - -ημα ora s

287쪽

διδονα αυτα--σθί se ait Zonaras. Ceterum a sextu huc mouonda duxi verba, quae non sunt Gregorii eoo aedaliua cujusdam auctoris, seu potius annotatoris, qui, ut monuit Harduinus ad Consilia, orin quo ante sum, laudat Canonem 75 R . Basilii . M am uotai-. Η προσκλαυσις ἔξω τῆς πύλης του ευκτηρίου ἐστὶν ἔνθα ἐοπωτα τὸν Λ --

θαι ἡ ἀκρωσις, ἔνδοθι τῆς πύλης ἐν τῆ νάρθηκι ἔνθα ἐστάναι

pereatorem tantomis ortet μειε ingredientes orare, ut pro so Mentur. Auditio os intra portam, in loco quem νάρθηκα meant, in ferula ubi porta in qui peccarit, Mars post carectum os, usque a Metaumenos, et illino egredi. Atidion enim, inquit Scripturas et doctrinam, ejiciatur a precarum ne dignus censeatur. Subsectio autem, su subser tio est, ut intra templi portam stans sum Mechumenis diarur congregario seu consisterilia est, ut cum Matia o

sistat, ει cum catechumenis non egrediarur. Postremo a participatio ac me torum. Haec Vero nomino canonia

undocimi S. Gregorii in Mitis appellata, ab auctoribus cum so titulo assere solent. Quae vero ol. Gallandius inimis- gomonia auia ad om iii Bibliot eo sum P. Moras roposuit, hic describam. Primi quidem docem Cano a' oninium eruditorum calculis Gregorii eocaesarisnata emo ' noscuntur: at undecimim et ultimum tanquam subditi-

tium plerique rejiciunt, praeeunt viro docti imo Joanno

288쪽

morino, qui sontantiam suam exponit his verbis P νε- mum tuum anonem, inquit Gregorio That Murm im tributum, non m ipsius, ut is creditur, si opinarur Biasamon, sed eae canonibus princedontibus, et potissimum Misae sancto Basilio coruotum a Gregorii canoni id aeum: manifestum sat primum, ae sermonis tenore non sat enim canon, sed commentarius, verba qui iregorius usis eras saepsicans. His enim stationibus et earum nominibus usus mora ut via tis at ab omnibus cognitis, ut et sanctus Basia citus, Concilium Ni enum, Ancyranum, et nos in ipsorum mentem venit, utpote rem omnibus cognitam, ea interpr tari. Deinde ipsa a prodit, quum scribit auditio, inquit, est quum enim hinc aurior scribebat, habebat in menta sancti Basilii anonem undo illa interpretatio desumpta est. Est

in bibliothoea iuuare Francio Caneinarii Somini antia

'quissima canonum μοθω - ωructio a Gregorio patria 'arcta CP ant octingentos annos Aborata, quo ceteros Thaumarum eam a proeter istum eo uotitur argu mori tum videria, commentarium illum post te ua admotu . tum Thaismatum Epistolo Dias assutum D Poma lib. vi cap. i. . . Hactenus V. C. Contra vero atalis Aloxando Husdsm canonia und imi sinceritatam acri- ter propugnat. Dissent xviii. sec. 3. primum ex ado M antiquissimorum ΜSS. quae pone se habuit Balsamon

με patriarcha Antiochonus, qui eam rogorii Epistolam Misommontariis suis illustravit: sindo ex ipsius Epistolae

canonibus VII. VIII et Ix qui eosdem poenitentiae gradus snumorant, quo memorat Canon I in dubium vocatus. Aliis praetore utitur argumentia in eamdem sententiam,

currona una orini objectionibus; ad quem proindo lectoros omittimus.' p. xxvii. Post hae Gallandi allata nescire me scripsi, quid respondori Natalis Noxandordo ρησε ex canone Basilii hi sumpta, cujus quidsm an

nis orba sunt; Μετα δὲ τωτο ἄλλην τριετίαν εἰς ἀκροαπινμιονην παραδεχθήτω, κω ἀκούων τῆς γραψ in καὶ τῆς διδασκαλίας ἐκβαλλέσθω, και μὴ καταξιουσθε προσευχῆς. OX MOverba ipsa laxandri assore milii licsbat, qui p. 43. haec

ait Respondeo, hanc vocem, inquit, quae senSum per

289쪽

turbat, videri irreptiliam, adeoque expungendum Vel foris verbum νησὶ typographorum oscitantia substitutum Missa pro chri ad ut sit sensua, Dico enim audio, Scripturas et doctrinam seriaruriso.' o hac responsion judiost lector Fateor, canonem, de quo notur, a Ba monaduod imi saeculi canoniata agnosci; sed asson do sodomvetustiores Balaamon Mnam si Ariami quae vocatur Synopria. sque idem comparet in octo odisi a Bodleianos Bibliot eos amplis, quorum nonnulli etiam aetate Balsamonem, ut jam dixi, praecedunt; tum Vero fortam oporae pretium uerit notars Voculam 1 σὶ anto adductam ρῆσιν in ipso illo ara Oxtare, qui solus ex omnibus acriptis codicibus paragraphon hanc habet. Porro ostendit oditio G gorii prinospa, abfuisse paragraphon a Graeco Nomo nono, quo usus est in hac edition Vosaius, cim post canonomx positum istud ab eo uerit, metentia in No-oeamma Grino m. o domum addors mihi licet, annotatores Graecos ad suum Adadium, postquam monuerint, nequo interpretatum esse hunc canonem, neque omnino mentionem Hua secimo onaram, certiores nos sucore, eundo in quibusdam manuscriptis Scholium appellari Cortos tortoris aevi sat vocabulum νάρθηξ in o positum. Attamon dignum

hoc scholium sat, quod consoratur cum non quarto concilii Ancyrani insunt saeculo quarto celebrati, in quo h&Ῥοαπις, ἡ πόπτω-ς η ε η, τὸ τέλειον, seu τῶν ἀγωνι Lτων η μέθεξις hoc nimirum ordine commomorantur. Ubi et Zonarae commontarius adeundus est, cum in hunc quam tum, tum in canonem nonum Ancymnorum.

ADDENDUM.Ρ. 54. lin. 23. Hunc autem atque Gregorium ad matroni suam nunc viduam ab Origono remimo sesam soria oscripsit Hioronymus, cum verba ejus Graeco interpretatus ait πρὸς την μητέρα ἀποπέμιπονται Sophronius, quem ipso quoque Hieronymus testatur introesum Fuscula sua eti-santi sermone tranatiata . o Viria KL cap. penest.

라틴어 텍스트