Reliquiae sacrae, sive, auctorum fere jam perditorum: secundi Tertiique saeculi post christum ...

331쪽

omigium, ut obito id notem, quod ex sala vorborum o structione critio quidam haereticis pararunt, intercludetur Oollation eorum cum tribus aliis SS. Scripturas locis, nimi

hil τον υἱον reponendum sas videbat Turrianus intomma. Ad mam auctari meoeant idem positum est. Ρ. 293. l. 6. ἔν των τριων ΓΗ scepi, quod placuimo videtur Turriano, pistolam Latino vortenti, pro κατὸν τριῶν, idque ad mam auctari mea anti itum est. Infra

ego Μαμβρῆ pro Mavri correxi.

P. 94. l. 3. καὶ ἐκάλεσεν ωτον ἄγγελος Κυρ- ἐκ - ουράνου Hasto Graecia nunc addidi, Turriani interpret tionem Mutua, in qua extat, Et meam sum anginus D mini δε eoelo. Ρ. 95. l. o. ἄνθ -ον δὲ τὸν προγεγραμιμένονJ ro δὲ τὸν xhibet τόνδε margo, verbo λέγομεν omisso, as sim

Ibid. l. 7. ἐν χερσὶ J ἐν χειρὶ Sacer Toxtua si Turrianus. Ρ. 97. l. 8. παρα του πατρος Habent oxemplaria omnia Novi sat παρα του Θεου. abet si pistolae interprea Turrianus. Ibid. l. 16. o δὲ Hν o. Vs subaudiondum os exant odentibus orbum λέγομεν, - πιστευχιεν. ut amdondum iis amant verbum ἐνανθρωπινκέναι. Mons p. 95. Ρ. 98. l. 7. κενώσας ἐαυτον ὰπὸ του εῖναι tiri Θε-J Vid ais quae supra ad EPIM VIEN ET LUGD d votori interpe fatione hujus commatia dixi, vol. I. p. 364. Ibid. l. II. τὸ δὲ-πεπειρμιε-νJ Turrianum secutus L fine interpretantem lego ἡ δὲ et πεπειραμώνος. Ibid. l. 4. ὼς trimo sat, Christus in Votoria tamonio unus o idem ante incarnation- έua Oxtitim praedicatur quomodo poste extitit, una semper Hrsona, quam impie asparabat Paulus Samosatenus. Ρ. 99. l. II. 4 ουσί LV ea υσία et νυσις pro πο- στάσει pomona visitiora votoro interdum adhibent, ut tri

332쪽

luculonior testatus ost holius in Biblioth. Cod. xin pag. 3oo vide et Ioan Damascon in Isagog o. i. T. I. p. p. 15. si ουσίαν pro substantia sona usitatiori positam videas sub pistolae initium. Ρ. 3oo. l. I. Ex AGI DE ΡAUL SAMOHATENminc. Anno Ι 833. cum exucti jam esson sero viginti anni post editam hanc partem Reliquiarum Sacrarum, prodierunt duo ultima volumina Collectionis Nonoe Seriptorum Veterum e Vaticania codicibus ab Angolo aio clarissimo Husdsm bibliothoesa praesecto, et Romanae ecclesiae cardinali, depromptorum. In hujus operis volumino penultimo, seu septimo, inter multos alios votorum scriptorum libellos nunc primum editos positus est Imperatoris Matiniani Contra Mono ravas Tractatus in quo nonnullae aut Samosatoni o tontis ab imperator adducuntur, his praemissis Καὶ ὁ ἐν Λγίοις γαρ Κοριλλος praesul illo Aloxandrinus do incam tion Vorbi dissorona κατ υδὸν ἔτερον του - ἀνθρώπου

κέχγηται παραδείγμπιι, πλην δμι μόνον το ἐκβαλεῖν την Ιαὐλου καὶ Νεστορω βλασήγημίαν, τῶν διαιρουντων τας φύσεις ὰπ ψηλων, καὶ εἰς δυο πρόσωπα ήγουν ποστασεις ταυτας λαμβανοντων, καὶ ἐντευθεν δυο υἱους καὶ δυο ρισπους λεπόντων ἔνα καὶ τον ἐκ του ἐου και πατρὸς υιδν' τερον δὲ τὸν ἐκ τῆς αγίας παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας διαπλαττόντων - διὰ τουτο μηδὲ Θεοτόκον αυτην παρ αυτων μολογεῖσθαι, ὀλλὰ

τὸν ἐξ αυτης πιλον ενθρωπον λέγεσθαι, χάριτι δὲ καὶ οἰκειώσει

tinianus, καὶ πάλιν ὁ αυτος ἀσεβης Παυλος λέγει, 'Ο ΛΟΓΟΣ μείζων rivino. Ρ. 3OI. l. a. - ω μητε ὁ ἐκ Δαβὶδ &c. J Extat quod temtium locatum os fragmentum non tantum in ConisaeasM-

ad Corum CP quae apud Consilia, o in Anastasii Sinaitae

333쪽

Hodes p. 324. servatur, sed etiam apud Leontium Byg-tinum lib. iii Ads Nestorianos et Eutychianos quod quidem Leontii opus Latino tantum oditum est, si in tomo ascundo collocatur Auctarii Bibliotho e Patrum Due Eani. Ibi enim Leontius pag. 36. Tastimonium idem Publicum adversus Nostorium Constantinopoli propositum attulit, et alia d inceps verba Samosateni aut produxit. rimam autem

hujus μήσεως clausulam, una cum ρήσει quarta, ὁ ναινόμιενος

οὐ γῆν, ex alia parto operis sonti Latino odidit Balvetius in Noe sua Couectiori Conciliorum p. I9. ertiners haec

ultima duo Pauli ad Disputatio m rius eo tra Malchio mido Leontius indicavit, qui partom prioris fragmenti it

rum adducens titulum hunc praemisit Του--ου Ρauli εκ του πρὸς Μαλχίονα Μαλχίωνα λόγου, ita Graeco scribitur in odios S. Bodloiano sontii. Immo oro ex titulo operis,alchionis advorsua autum, quem x Leontio infra transcribam, colligendum vidotur, ambo ista Paulio Malchionis sub uno ortasso Dialogo comprehctnsu, BPO

sita suisso in Concilii Antioohon Aotis, quod nunc Iustiniani tractatus stabilivit. P. 3o I. l. 5. κυριος Extant apud omnes praeter Iustinianum iamc, quae olim didi, καὶ γαρ ἐν το προήγηται ἡ ν, μαλλον δὲ ἐν Μωσει, καὶ ἐν πολλοῖς κυρίοις, μαλλον δὲ ἐν u τλώς ἐν ναι Θεου. Habetquo margo tom. iii Conis. ed. Labbe ἴσως ἁγίοις pro κυρίοις. Sed μωρίοις a scriptum proprius abesset; et postquam haec scripsi, vidi in Con-oiliis Romae Graeco ditia margini adpositum fuisse ἴσως

μυρίοις, nihilo tamen minus de hac conjectura an probanda sit, dubito. Immo, quoniam vix arbitror soliciter exponendum esse istud, ἐν πολλοις κυρίοις, quod in Contestations ad Curum repertum est, totam sontantiam ex Justiniano mper redivivo roposui, apud quem κυριος extat pro quis tamen voce, cujus interpretatio itidem satis obscura a videndum, anno Paulus potius posuerit ἐγχώριος horam in halitans, et κω ἐν πολλοῖς ἐγχώριος pro καὶ ἐν πολλοι κύριος

legi oportoret. Nunc quoquo addidi, ελλος γάρ cm, 'I'σους ριστος, καὶ ἁλλος ὁ λόγος, quod Justiniano do-

334쪽

P. 3o I. l. 5. ἐν να-J Extat quidem ἐν να- eo in Cos testatiano ad Gerum seu Tastimonio Publico, sod apud Loontium stra tiniamim vox εο abeat Habo An stasius Sinaita ἐν παν- pro isto ἐν ναψ, comapte. Ibid. I. 7. ' φαινομενος Ex S. odio Montii 'gantini Graeco haec doprompsi Latinus intersa into pro post prius illud ragmentum allatum voco Est vadam huic ρήσει praefixam habet, Baiurius autom istud, Et paulo

post, qui, ut jam dixi, ex alia Leontii parto hae doscripsit.

Ibid. l. o. Extat ho Pauli apud Leontium e. Alia nomnulla hujusos ausi flata infruntur in λαι taliona Mari quae supra nominata si alvo in eodem Teatimonio apud Leontium, tum oro sunt alia praetore Pauli a Loontio alibi commemorata, sed aliunde forsitan quam ex Dialogora sumpta. Cum enim in reliquis hic adductis non nominon-tur libri auli, o quibus ea collocis morant, ipsa illa in is tu, quem vocant, collocare nolui tanquam ad Concilium Antiochenum portinentia; od omnia hoc loco intor asdigerenda curavi, quo major lux affulgore tum auliophilonibus, de quibus varie disputatum sat, tum a nomino τωι quae sequunturmalchionis Epistolaequo Antiochen

sium.

Pauli Sammatoni Sententis quondam εὐαdies Loontia Bodisiano desumpis. Aνθρωπος χρωται ὁ Λογος ου θρίεσαι 'Ο Ναζωραὸς χρίεται ὁ Κύριος ἡ μών. Habo Latinus interpros, Dominus non vitur. καὶ γαρ ὁ Λογος μείζων δεν - ρι-ου Ιnte pro habst Domino Christo); ριστος γαρ διὰ σο νίας μιέγας ἐγένετο Λογος μὰν γὰρ ἄνωθεν 'Iησους δὲ ριοπος ἄνθρωπος ἐντευθεν. Quae adhuc allata sunt, solus Leontius habet; tem, quae sequuntur, in Conustatione quoquo ad Curium CPol apud Consilia extant. Adverbium intero ἐντευθεν

apud Euaobium in Onomatite Urbium voco Σωφειρα, et in Potri Alaxandrini Canons , ubi mors appellatur 4 ἐντευθεν ἀνάλυσις, simili cum signification adhibitum vidcaa;

335쪽

oona et S. Ioan xviii. 36. Paulum λέγειν 'Iησουν ρυπτὸν

κάτωθεν tradunt itidem Antiochen in Epistolos parte, quam Eusebius servavit; qui tamen Issu Christus, ut obitor id

notem, apud evangeliatam est ὁ ἐκ του πανου καταβάς. Ioan sit. 13. Adverbium quoque δε o eodem sensu utque hoc loco ἐντευθεν Samosatenus alibi habet. Μαρία τὸν Λόγον υ ἔτεκεν, ουδὲ - ῆν προ--νων ἡ Μαρία Μαρίατον Λόγον πεδέξατο sor legend. ου inrεδέξατο. Apud L

ontium his Pauli dictis subjunctum est, Nestorius disit, Quomodo igitur Maria antiquior- a Forul καὶ - ἐμὰ

πρεσβυτέρα - Λογου, ἀλλα ἄνθρωπον nata tiro ἔτεκεν

πείσον δε κατα πάντα ἐ'πειδὴ ἐκ πνευματος ἄγω xia ἐξ

ἐπαγγελι--ia ἐκ των γεγραμμενων ἡ ἐπ' α-- -ις. His automaontentiis subjuncta est Ῥῆσις, quam in textu te tiam collocavi tanquam ex auli Disputatione sumptam; doindo positum est istud quod hic sequitur. Και ἀλλαχου λεγει Paulus dAλον εἶναι τον Ιησουν ρι-οw Leonti habet τὸν τὸν In si Xριστὸν, s. τον Κυριον I. X. καὶ δελοντον Θεὸν Θεὸν abest a Contastatio iuri Λόγον. Cons. p. Ρostquam oro ex Graecis dispersis haec digo i, mihi constitit, aut verba, quae a Leontio quidem repetita sunt, partim jam ante edita Graeco uisa a Jacobo Guil. svortino o Codico S. 5o3. Biblioth. Regiae Ρaris in DiMart. de rereri Pauli Samosatani Gottingae 374 I. 4to in q iii pag. O. do qua Dissertation dicturus sum. Theodorus autem do Mithu, saeculi septimi scriptor qui similitor ac vetus auctor horum Collectaneorum inmodium iis tomporibus adductorum, quibus sorvebant litos Νostorianae, dumque Catholici cum aulo estorium,

dicta ejus ex advorso collocantes, libenter conserebunt, mynatos fas haeretico hos credidit)Ῥauli dogma ita exposuit.- νιλὸν ἄνθρωπον εἶναι τὸν Κυρων ἐδυσφήμησεν Ραulus ' σπερ δὲ εἰ Ἀκαστον - προψ πτῶν, ουτω καὶ ἐν αὐτῆγενεσθαι του Θεοῖ λόγου πην ἄσκησιν' ενθεν καὶ δυο φυσεις διηρημένως ἐχουσα καὶ ἀκοινωνητους πρὸς ἐαυτους εἶναι παντά τασιν εν ἡ ριστ- ως ἁλλου δντος αυτου του ριστου καὶ

336쪽

coenos a Bassore editi, cap. ii pag. 3 i. Sed uulua Vorbum Dei συκ ἐνουσιον Mesantivum, sed προφορικὸν pr lativum tantum eas statuebat in qua quidem re ab odissensimo estorium tradit saeculo quinto adulto ari Μorcator in Epistola sita mine intor Meminis Nastoria&o pag. o. d. alug. itidem in Nastorii Maa ---- pitvia p. 165. Consor et Leontium Byg. D Secti Aot. iii 3 3. uno demum adjicor mihi licuit his muli sontentiis quinque praeterea alia ex Sermonibus ejus πρὸς Σάβινον ab auctore operis in bibliothsola diu abditi, Domtrino P tris do Verbi Inoa ouis , olim desumptas. Hua quidsm libri nastasio attributi parto nonnulla nuporodidit vir a m modo commemoratus, do republica littor rum multi nominibus optime meritus, Angelus uiua nunc

Cardinalis, in Soptimo Nonne Collectionis avi rat Scriptorum Volumine, p. 1-73. Interea de aut libro supra dioto ita scribit avius in mat Lit Tom. I. p. I 35. V Su rest Fragmentum Gr. S. ἐκ τῶν προς Σαβειανὸν λόγων Ρauli

in colloctione quadam testimoniorum, cap. 36 quum Da-

is asceno tribuunt nonnulli, quaequo in bibliothoe Gl- logii Claromontani sponitur, uti nos docet abbo Conspect Dam ceni, p. 53. ' Haec avius. In editions tamen Mororum Parallelorum una cum Eclogis codicia Claromontani a Loquion adornata haud xtat hoc auli excorptum Conser o Fabricii Biblioth mmeo lib. v. cap.

3O. Vol. X. Pug. 722-732. edit novae. In Doctrina autem Patrum a Maio odita praefixus est hic titulus pag. 68. se tonitis auli aliorumquo haereticorum; υρησεις θεο γωνα ετικῶν, ων ὁμοψ ρόνες εἰσὶν οἱ μίαν ἐνέργειαν ὐ θελησιν ὁ λογουντες ἐπὶ ριστου του Θεοῖ. Scit haeretici on

tholitae oppositi estorianis. Tum post tria bionis x-corpta sequunturiauli istae :

337쪽

Του αυτου ἐκ τῶν αυτῶν.

338쪽

εἰς τους ἀνας, μίαν ἐπ- sor. αὐτὸς καὶ τὴν αὐτην ἔχων θέλησιν καὶ νέργειαν, ἀει κιν μώρον τῆ νερώσει τῶν ἀνα- Ad hae Cararia in S. Ioannam a M. Cramero nuperrimis edita an pag. 35. hoc praestat. - δὲ γινώσκειν ἔτι ὁ μὲν

ἔτι vo 4νθρώπου ἐστίν S. Joan. v. et 7 . Fortam Paulua inscripto aliquo sontentiam suam do Maona Christi propugnans hoc ovangelistae dicto sua orat. Hi doniquo

Athanasii orba subjungam, quae do aut opinionibuangentia cum superioribus bene conveniunt.-επειδὴ κώ πάντες αἱρετικοὶ τουτο λέγειν εἰώθα νιν, ὼς Παυλος ὁ Σαμοσατευς

Θεὸν ἐκ τῆς παρθένου ὁμολογει, Θεὸν ἐκ Ναζαρὲτ δ νθέντα, καὶ ἐνr θεν τῆς πάρξεως τὴν χὴν ἐσχηκότα καὶ ἀρχον - - λεια παρειληψώτα Λόγον δὲ ἐνεργον ἐξ πανου, καὶ σπινίαν ἐν--- ὁμολογει, - -ὲν προορισμα προ Δονῶν orea τῆ Mυπάρξει ἐκ Ναζαρὲτ ἀναδειχθεντα, να εἴς bi, νησὶν ὁ ἐπὶ

Leonti Byzantini pag. 636 tomi Moundi vivir μι-α. . Paris hujusco fragmonti sic o habet index, Cominu

tatis a Actis e intra Paulum Samosaisnum a Malchiona, Graeo in Codico, Sto Bodlsiano, 'Εκ ---ου sor. περὶ του ut supra apud Justiniano πεπραγμένοιν, πρὸς αυτον Paulum παρὰ Μαλαχίωνος recte codex in superioribuanomen Μαλχιων scripserat αντιρρησεις. Unde suspicabar, Pauli Disputations illam adversus alchionem, cujus fragmenta supra attulerat Leontius insertam Concilii hujus Antioohoni Actis suisas cum alchionia responata. Saeculo autem Mesesiae sexto Leontius scripsit. orro ipsam hanc disputationem, aut saltem, partem ejusdem,

saeculo etiam non adhuc extiti Θ, ostendero videretur.

Froeulphus Loxoviensis in Chronum apud tom. v. Bibliota. Patri Paris. p. 5ao ubi ait, hunc dialogum quo hodia Oxtare, nisi omnia sua ex Hieronymo idem scriptoriosummai st. Sod omnlchion ipso et disputatione ejus advorsus Paulum videuntur Eusebiuna, quae initio harum

339쪽

notarum transcripsi. Ubi Valesius hoc adnotavit: 'mio με Malohio o consutation Pauli Samosaten tantam gloriam retulit ut ea do causa inmonologii Graecorum P momori consecrari dis 8. Octobris.' Ad hae statuit S. Hieronymus, De Viris si cap. i. postquam Eusobii verba repraesentavit, scriptam amalchion epistolam synodicam fuisse, quae o Eusebio desumpta mox sistitur; quod tamen tam avio quam Fabricio propter allentium Eus ii, qui magnam illius partem adduxit, dubium vi batur. Ceterum hoc fragmentum a m primo Graeco editum Latino praestitit, sicut illud quod ant odit Bal ius in Nova Couere. Conril. p. i. et post sum Gallandius intomo iii Bibliot eos suae P. ubi in Prolem. p. xxXix. sententiam deinceps mutasso Fabricium ait, alchionomepistolae synodiose auctorem agnoscentem in Ba Gr. tom. xi pag. 346. Eandemquo do pistolae auctor opinionem habet t. filius ad edit reconi tom. vii Furioiani eris p. 3O8. P. 3oa. l. II. Ex simplicibus fit M. Ρetrus Diaconus, qui saeculo scripsit sexto,malchionis locum ita induxit mno aliam a sanctis patribus adunation εχ dimnites et human isto Christus Dominus noster compositus Priapinooetur. Quod nolo Paulus Samosatonus com tori, damnatus sat ab Antio-eiano remellis; a filon presbytem jusdem Antiochenoeestime, viro re omnia eruditissimo, et ab universis sarem dotatis, qui contra undem Paulum onus rant, tunc iacto,

qui summum disputationis ortamen a consili momoratos Apians ita undem spretiorem λι- vitora redarguit,

oms: EX simplicibus fit o.

Ibid. l. 7. et ideo composita esse non possit. Consebat aulus, siquidem sapienti propter incrementi et diminutionis

receptions cum lio nequeat componi substantialitΘr, hoc sequi, Christum non posso constar ex Sapisntia substantiva, seu Filio vo Verbo Dei, et homino. alo abest particula non anto possit apud Balugium itidom in edit. princips opusculi Petri Diaconi. Ρ. 3O3. l. 4. 'Επιοπολή. is orti &c.J Capit 3o lib. vii. Hist. Me Eusobius opistolae hujus synodicae pariem sorip-

340쪽

tis consignavit, paucia latis praemiaris Μίαν, μι ἐκ κοι

non inomnmodum fuerit hic refrere Epistola DIONYSIO.&o. Hieronymus tradit, ut modo dixi Malohionem hano epistolam ex persona synodi scripsisso, quod quidom propter ostimonium Hieronymi, verisimile videtur, o do rosito Eusobius. Opellam vero ante me Gallandius, partimo Eusobio, partim vero ex Leonti Byzantino sumptam, tomo iii Bibliotheem sum ' inscripto Malchionis nomino una cum Valesii notis adjscit. Cetorum Vocem Ε πιστολὴ quam ex scriptis suis codicibus addidit Valesius, in Cod. Savit soli ossi inveni praet0rmisit autem Strothius in sua usobii ditions neque extat haec ἐπιγραψ,h in m. Nomoto Nequo in codico Medio ο-Florentino, quem est septingentos annos uisso scriptum roseri Jacobua ron

Ρ. 3Ο3. l. 6. παση τῆ υπὸ τὸν Ουρανὸν καθολικὴ ἐκκλησώ JOrta fortasso si formula soloianis, quae extat et sup p. 73. ex Ρaulino illo in Epiri ad Coloss. i. 3. του, -

γελίου-του κηρυχθέντος ἐν πάση τῆ κτίσει, τῆ πο τον -- ρανόν.