장음표시 사용
361쪽
καὶ mi ἀνθρώποις συνανεστράψγη, καὶ ὁ ἄνθρωπον ἴτος, ε/πιστός ἐστι καὶ ἀπαθης, καὶ ἀπερίγρωπος. sol. 66 edit Veron.
an. 53 I. Ipse vero Εhrlichius audiatur, cujus verba haeo sunt q. v. p. 26 etsi de dictorum patrum actauit opinionibus ms Moum consontientem non habet. In Oxplioations ' horum orborum diu multumquo, o non satis solicitor, me desudamo ingenuo sateor. Id nim onerandi epi- Mopi Masrom idontur, quod in proximo ante dontibus ' negant. rosecto non intelligo, cur sua in ontro 'mariae seundario tantum filias dicatur, cum, ut ipsi opinantur, Maionum principalitor haud xpers fuerit.
V Deindo modo dicta loquondi ratio, ab illis adhibita a
mamosatenianismo ne latum quidsm unguom distat. Cum V onim seroticus docuerit, Doum orbum cum homino, in ' ventre virginia adhuc latenis, conjunctum fuisse, ut mox ' pluribus ostendomus, incitur, ut Deus orbum, scip- sius muli sontantia, in vont mariae asoundario uerit. vim amo dissicultatos fortasse superantur, si primo
A supponamus, Antiochenos verba Deus secundario in is ire ras, ex monto Samosatoni protulisas deindo fro' statuamus particulam quo ante formes ἀπὸ του κοινου supplendam suas. Indo hic onsua naacitur: ε' quo Deus Verbum passionum. mu oorpus humanum
operum divinorum principaliter Oxpers erat; neque illud 'voritati onsontansunt, Christum hominΘm ullom prim cipalitor Deum oro ocundario in ventre sui s. Id enim quo minua Paulo concodamus, uni duarum natu- rarum substantialis prohibst. Atque haec quido ex Vmonto Antiochonorum.' ' seo illo. otatu dignum est, dici istud a patribus, sum συνουσι μένον eas eum homine, quod quidem autum unquam consessum esse, Vix
videbitur vorum illis, qui attonio animo auporius ollocata oonsidoraverint. amota sorsitan ocuratius scribit shac o di frons S. Cyrillus in Epistria modis Atiaean.
ina, ἐνωθευ σαρκὶ καθ' υπόστασιν. q. 5. Pro isto συνουσ-
362쪽
μένος. Ceterum egregis ex illi hujuso oonoilii patroaras union duarum in Christo naturarum in E asoti priore
scripserant pag. 297-299. Luthoranorum autem structo maiorum do communicatione idiomatum litos non attingo qui amon omne unum Christum vorum Deum et frumhominem se adorare profitentur. P. I a. l. 3. των θεων ἔργωνJ Consor MNONι -- tum Vol a. p. a I.
Ibid. l. 5. ἐπίσκοπον Domittit Μω . Sisom. Ibid. l. 6. του μακαρίου του μακαριτο M. Me . Inoodi medicino Fuketiano et agarino, et apud Nio phorum et Syncollum legitur του μακαρίου nec multum Θ-ser utro modo scribatur. VALEMUs. - του a. d. vitiosB STROTH. μιοκαρίου praestant HS B L mu Sava et modo. μιακαρπου urton tento eo . Romus et Parisivi. Ceterum Demetriano proximo succo iam aulum ex lib. vii Maia noe mat. cap. 7. constat. Domno priori epi- acopi Domotriani filio nomon ortum sat ex Latino, Domino, Domno; et alius fuit postea cognominis episcopus ejusdem Antiochiae, ad quem scripserunt Cyrillus Alexandrinua et Theodoretus. Μox pro τε ista Synesu. οἶν habet. Ibid. l. o. καὶ τὰ παρὰ τουτου κοινωνικα Communioniorias litora vocant Latini, quarum usus eat antiqui im in scolosia. Easdem etiam formata dixorunt, utri tatur Augustinus in Epistola 63. Duplo autem fuit arum nus. Aliae enim clericia et laicis peregrinaturis dabantur, ut a peregrinis episcopia ad communionem admire rentur. Aliae erant quas episcopi testandae communionia
sum ausa ad alios mittebant piscopos, et qua ipsi viei sim ab aliis accipiebant: do quibus hic loquitur Synodus. Ese autem paulo post ordinations mitti solebant a -- cona ordinatis episcopis. De his intelligondus ridotur Amgustinus in Epistola 6a Cyprianus in Epistola ad Com lium p. a. Denique Epistola synodica Concilii Sardi nata.
363쪽
Si quis tamen cuncta Meo loca de formatis otiam intelligo voluerit, equidem non repugnabo. Porro notanda sat hoc loco diligens cautela sanctorum patrum, qui deposito Mer fico sacerdote, nomen atholici episcopi qui in Hua locum substitutus morat, cunctis opiscopia significant, ut olli taciant a quo cesssi licas litora accipere, et ad quom acri re oboant. Eando ob causam Cyprianua misit Cornelio apse nomina catholicorum opimoporum totiua
Asriem, ut acribit in Epistola citata ad Cornelium. ais quoquo Sardiconsis Concilii andom adhibuorunt diligontiam. Sed si quotio mortuis opiscopis alii in forum
locum fuerant ordinati, eorum nomina reliquis episcopia indicar oonsueverat ordinator; ut scirent ad quo aerubere, et a quibus pacifica litem accipere deberent, ut discimus o Theophili pistolia aschalibus. AL ius. Expunxit a quod addiderat Valesius, anto vocem κοινωνικὰ Strothius, cui favont icephorus, et reserent Buriono
eo . Romus Nomin a Parisini, dum reliqui praestant
alteram lectionem; ego olim, si nunc nuper editorea, Strothum secuti sumus. Ρ. 3 13. l. LI. v δὲ 'Αρτεμ ομος ἐπιστελλέτωJ Artema qilem eundem uias atquo seroticum Artomonem abundo constat valdo senex hoc tompore uiam idoretur, a modo contra eum scripserit, ut omnes sero statuunt, auctor libri
Cato vulgo tributi, qui Parnua Myrinth insoribitur.
Hoc vero vix colligendum Est, fragmentis ipsis, quae ex illo Oxos ait opere Eusebius lib. v. mat. cap. ult. Nequis necesso me, ut ita intelligatur usebius, alia probasas videtur, ut ante ibidem dixi pag. 44. Ol. i. vir docti simus et Wesselingiua, Probab. cap. i. ubi quaeritur, Artemon moritno heodoto coriario antiquior, recentior autem Atenditur uisas ox hoc epistolae synodicae loco. quoniam nisi suporsis illo suisset tomporibus istis, ita do eo vix loquerontur Antioohoni patres. amen Arismonis serosin a aulo snovatam uim is ortibus auia ait ibidom Eusobius, quod probat nonnihil orto tomporis inter Misas inter Artemonia ortum et Samosatenum Rulum, utcunquo vetustior fuerit Artemons Labyrinia auctor.
364쪽
Immo etiam, quoniaam lapsi morant fraginta sere anni inter tempu' quo historiam noripsit suam Euasbius Paul, quo depositionem id vero, ni fallor, ostendit alis divanis aulum Oxortam uiam Mer in quam quidem idem Paulus Mmporibus Eusebii renovam dioitur. Νihilominus fieri, opinor, posses, ut Artemon ato ad auli tempora pom onorit, etiamsi Parvi Labrinthi auctor, quod quidem
pomegat esselingius, contra sum revera scripsBrit. Et-οnim si opus illud, ut ori simile est, imitor annum Christi 23o ab auctore, quicunquo is domum uerit. -- positum osset, tum vero vixi et Artemon uno, ut dixi, superi tos annos circitor quadraginta post impugnatam ha resin suam ab sodem scriptore hoc vero fidem vix summi. Vulgo quido Artomon isto diu anto annum illum 3o. floritisso a reosntioribus statuitur, o inmen ἀμ πυ-,stsi Epiphanium scimus do aut hae scribere, dia'εκαίνυτε
τὸ ν α επιν ου Ἀρτέμι νος, προ ἐτῶν πολλῶν καὶ ἐσβεσμένου. mer lxv. num. I. pag. 6o8. Ceterum, ut in matoriori
tempore saepe usu venit ita S. Pamphiliis martyr a D apro rim cap. 5. duo istos haereticos Artemam et Ρaulum conjunxit: Tertia criminatio quin his omnibus viari
miraria sat quod dicunt sum, Meundum Ariamam via Pamrum Samosatonum purum hominem, id sat non tiam μυ-
diores inristum Filium Dei. o suom simplicem Christi humunitatem docuisse utrumque haereticum amrmat Auctor Commontarii in De Honomismodi Cha Mononsis apud P trum Doctrinam De Urebi In mat-o, quam partimodidit cl. Maius in omo vii. Noem Collectionis Vat. Scrip-
και οὐκ ἄνθρωπον καὶ διὰ Παυλον τον Σαρ νατέα, κώ Αρτεων ο τινες ἀρνουνται ino τὴν Θεότησα, νιλὸν ἄνθρωπον αντον ὁμολογουντες. p. 38. et 48. Denique not ο, nomen
Ariamam ad finomismatota Pauli ad Titum extare. P. 13. l. a. κοινωνείτωσαν Addidit limo historioua:
365쪽
αἰσιώτατα περὶ του πρακτέου διείληφε τουτοις νειριαι προστάτ
ἀρχῆς ἐξελαυνεται τῆς ἐκκλησίας. Et hine quidam a notis Merelata sint. I sur cum Paulus a recta fidis simul a episo patu amississet, Domnus in dictum es adminiat ruinam Antiociansis sociaricae suscepit. εὐ- Paulus a domo seM-- nulla oratia aestare vina intrem tua imporator Aurinan
rectissimo fio negotivi di incarit, ita domum tradi praeeipio , qui 'tavio Christiam e religionis avitatius et I
manus Piscopus sortiarem me modo vir supra momoratus cum summo dedecora per Mecularem potastatam ab sociaria
exturbatus sat Vir quidem eruditissimus io Fulleruauis si Sare lib. ii cap. 9. τον τῆς ἐκκλησία οῖκον quo absistersiaulus noluitispositus, quom alii domum piamsi interpretantur, ex ipsius Euaobii verbis ἐκκλησίαν eam, ivsuρον οἰκον, ostendit. At vfro iis quoquo temporibus habitasso oricos in domibus ecclesiae annexis rQΘndum Bat.
Osris domicilium piscopi Arvomorum in Gallia, qui fuit
sub saeculi quarti finem, Meiarios domum appellat Gregorius Turononsis mat. Francorum l. 44. Consor et lib. i. v. I. De turbis autom, quae Synodalo advors laesum decretum socutae sunt, ita Basilius Diaconus tmonachi in Suppωωtions I p. Thoodosio a Vatintiniano adeorsum Nastorium
oblata. Τουτου ἔνεκα του ληθους δόγματος του ἐν τῆ ἁγι--τάπη ἐκκλησί ἀκριβως κηρυττομένου, κώ - αἱρετικου Παυλου δικαίως ἐξωσθέντος, ἐγένοντο σχίσμιατα λα- ἀκατασπωνίαι
υρέων, ταραχρον ποιμένων. Intor acta Consit E asini tom. iii Gnosi. p. 427. d. Labbe. Similia tabo Graecus quidam ad fino Aristinianos, quae dicitur, Epistotarum Can nicarium Synopsis, quam edidi Bovominus in homo Synodiei sui secundo cui quidem scribenti προς του λέγοντας os η'Pώμη πρ rosis vos, idobatur rotatio illa Aureliani Imp. ad Romanum episcopum prima Misas undamenta pontificiae, quam vocat, tyrannidia. malim di m auctoritatis
366쪽
papalis augmentum attribusndum eam patrocinio Athan sit, quod suscepit Iulius epis pus Romanus, x quo ortae sunt ad Romanam asdem appellatione a ooncilio Sardi constitutae. alo recipaliaulo Maiam olligas itidom ox
Κυριον, in dogmatis Synodi adversus Paulum invenorat Apol linaria, sano quidem sensu, ut sex episcoporum E asotis veri, supm p. 97. ostendunt, posita adversus haeretioum, qui ἐντευθεν, seu κάτωθεν, docuit Mao Dominum Christum. Elonim episcopi illi docebant humanam naturam Christi Π Θεοτητι ἀτρέπτως ἡγνῶσθαι ad τεθεοποιῆσθαι, dum Pauluasi squaces ejus Christum στερον μετὰ την ἐνανθ et νιν ἐκ mox 'ς τεθεοποιῆσθαι, Risbant, v hi qmσιν νιλὸν ἄνθρωπον γεγονέναι Verba sunt adpositismi Fido ab Arianis Italiam missae apud Athanasium De Synodis ap. 3. P. 739. odit. Μonisaucon. erit autem Gregorius, cujus mei tum adversus Apollinarem primus edidit anno i 69a Z inguius bibliothocarius Vaticanus in Coructaneis auia Monmmentorum Veterum, se acribere:-καὶ του κατὰ Νι-ιαν ἐκ μώνηθέντος, οὐ dogmatis Nicaeni τὴν ρῆσιν ἐπὶ λέξεως
τουτον τον τροπον εἰρημένην παρέθετο, το ἐξ πανου καταβάντα, ast σαρκωθέντα, ad ἐνανθρωπήσαντα κώ ταυτα εἰπων Apollinaris i. προκατασκευάσας τον μέλλοντα νηήσεσθω λόγον, ἐσως πονυμ- του Aίου βουλήματος την διάνοιαν, καὶ νησὶν, οἱονεὶ προσοικεμον τοις Mπιδεδειγμένοις, H τως κατὰ την
367쪽
Hso diaretis verbis in stum iuves, Qui de coelora cendit, et incarnatus est, et homo factus est. Et ibi iam diaeis, quari jam antea adstruaeisset, quo moae dictum σαι, proposui sui sonsum hos pacto portis, ruti damonat tia jam iam sequentia Moommodans, Me ad vortam au Spiritum sano, hoc est, montem Deum habens Christus una cum anima et corpore, jure merito homo e coelo venio dicitur. Quid ficte dicta eum praecedentibus commu- M nam Me origismi adversus Samosatanum Sym
P. 3I5. l. 8. M o- δι-ουσιod In Collere Nova sua Patrum tom. i. p. 9. adnotabat posteatonisauconius, cecidiam particulam nori intorpretatione sua, quam lector, inquit, rostituat. Tum vero scribendum foret κουν Pr συκουν, cui quidem omendationi, immo vorse sententiae orruptioni, repugnandum est. P. 3I6. l. 7. πεπρακουαι Ultima se protulit onuau- conius in tomo quoque ii Couect Nov. P. . o. e -- dico quodam Steph. Miugii dosumpta, tanquam quae olim excerpta ement ex opore quidem Athanasiano, non Θm ex
L ibosio, Synodis, cum nonnulla ibi omissa in codico B Iurii extarent, sed alio, non ad synodum Antiochenam apsctantia ista tamen quae in hoo codico reporta sunt, mihi vidobantur ab otioso quopiam homino adjecta, etsi viri quidam doctissimi in hac re sibi imponi pam sint. Sed o missa ad rem haec inter tractatam veniamus.
368쪽
scribit aertullianus, atqus ut Latina ecclesia loquitur, unis substanties, a concilio Antiochon repudiata fuerit, stat prius a duobus illia Dionysiis, Romano et Alexandrino, ooncilioquo Romano, o fidelibus apud AEgyptum aliisque
otiam vetustioribus admi a Rumot, quorem nonnullo τῶν παλλον τινας λογίους καὶ ἐπανανεις ἐπ κόπου καὶ σνορα -
νέας vocat ipso quoquo Euasbius in Epistola ad Camarian- auo apud Socratem et Theodoretum sorvata quamobrem, inquam, vox lata ab Antiochonia improbata morit, duo hi sancti patro Athanasius et Massiua supra ostenderunt. E quibus illo alia multa longiora, praetor orba quae hies oribuntur, do admi tons posuit vocabuli apud Synodum Nicaenam Baallius oro statim mat verba jam adducta, quod sequitur, addidit Τουτο δὲ ἐπὶ χαλκου μὰν κα τῶν ἀπ
se quidem cogitatio locum adiquem habet in acto vir in omstiuis ae o numismasibus: M in s murca in Do Asio substantia non est antiquior, nequo viriqua superposita invia gitur Me enim vitare aut dicere, Omnam impiatoris modum redit id nim ingenuo antiquius su Tolsitur aliam Me bl piamia fias in Priremis Filium: nam inuria 'ἄ-trum rationam abant quin a m subm-- Et postea
λέγεται. s. a. Similitor apud S. Hilarium Libro D is
ossis 3 8i Nonnulli primum idcirco respuendam vocem ὁμυωυσως pronuntiabant, quia Ur orbi hujus nuntiauiam aviataviis prior visui retur, quam duo inter a partitiarao Ubi notatum hoc velim, quod quidem notare nonnulli Athanasium dosondonios omiserunt, ab his Qv-aariis mola ὁμι-υσίου illud eam objectum, quod ei oppositum fuisse ab Antiochonia latribus Basilium si Athanasiun
369쪽
inmani. Intelligo, porgit ori missarius, vitium in inuisigontia. Et profantis fit sonati est, s ---- fudisse ab eoAeria respuendus Mound quoquo id addidi is, quὀd
patres matri Paulis Samosasonti Mersei a pronuntiaruasa, fiam homoousion repudiaverint quia per hane nitia assentia nuneupationem solitarium a tis nisum sibi a Padi praedicatas. Et os sano Mns quin profaniarimum colaria Mognostat, Patrem a Filium in Hanominum profarionibus ad innismis a singularia solitudinam, satis personarum propriatara revocare P. II 96. d. Ben diotin. Et postsa 3 86. Mia homoousion Samosatenus con- fama sat: hoc est, ni fallor, του Λογo homo usion on- AsBus est, negata ποστάσει vel personalitate ejus lata numquid molitis arti negansminti octoginta με si olim respumrunt, Mare M at rurem octo nuper re Frugia. Similitor, propterea quod vocabulo malo usus me Sabelli , domaustulisso Dionysium Aloxandrinum, qui tamen ipso δομοσμιον agnoscebat, tradit Mailius, in E M. ix. νυν μὲν ἀναιρῶν Dionysius is hio suo διὰ τον γε σει τῶν
lib. ii cap. I 8. Eadem Socrates quoquo lib. I. Hist. cap. 23. Sed hae obiter. aulum vero unquam hoc verbum Vel pravo suo sensu amplexum sessas, id alii Athanasium atquo Basilium supra allatos pag. 3I 316 interpretati negarunt inter quos ominent ullus, o naions id Nicin P, sect ii cap. I. 33 9-I4. p. 9-34. Styanu quo hirlbius, Respona ad mition. . V pag. i-crii. t Gul Borriman in Cori natis auia Momriclinis Conc. iii. P. 4 I49 et Ono iv. p. 83. Quibus scriptoribus indicatis, hoc addam, satis ovidonte probari hujus vetu timimi concilii orthodoxiam, cum ex fino epistolae syno-
370쪽
diose, quae ad Dionysium Romanum, Huadem dolos tem luculentum, mima eat, in qua dicitur mutua τὸν Θεὸν
τὸν ἐαυτου καὶ Κυριον denegamo, ut alia multa supra in excerpta omittam, tum vero praeolpus copiates prior
quae Sex opimoporum appellatur; ubi, post definitum Fi
εῖναι Da Θειρ' ἄνθρωπος δὲ καὶ ἐκ σπέρματος Δαβu τὸ κατασάρκα. Supr p. 9o et 298. Sod vixistis vix quidem praetoreundum illud eat, on to sam ostendero viro quoadam eruditos, haud unquam repudiatum mimo a ooncilio Antioohono v abulum lino σων. tonim Oat rudentium aranum, quem video docuimo in Dias mestia Semiariens haud aprovisam modum Antioohsnam vocem ομουσων, idem conatu est tueri Mo.
Guit. Mortinus cum alibi, tum in Dimaret D --- Pati Samos de qua supm eo consilio, opinor, ut Symbolum in Actia Conrisii K - extana, in quo vocabulum Moianos saepe adhibetur, synodo Antiochonae vindiearet, dum Athanasium, Baallium, Hilariumquois fido tantummodo hominum a voce alienorum hae fidem adversa nobis narram statuit. Vid. Dias ejus qq. viii. scix. Ouinam oro persuadobit aut overtinua, aut quisquam aliua, magnos illos patres in his controvoralia per totam vitam exorestat a docipi passo mimo in re tanta do colobrati ita ooncilii deo tot orro, ut optimo monuit ullus, . 4. oonsen mellaeum, qui Nicaenia patribu Antioohonum sor tum ignoratum uisa domorat, Athanasiua, qui unodo Nicaenae, ut dictum sat, ipso intorsuit, dia tori tatur in loco supra allato patrea Mosese oongregato omino im 'tellexiam τὴν πανουργίαν του Πωλλου a Midium Pauli, nemps Sam atoni, in eo solliost, quod sophistica sua