장음표시 사용
421쪽
autem Christo ne per somnium quidem cogitaret. eque enim eo minus valebant argumenta ejus contra ilhid quod ipse putabat dogma esse Sabellii, propterea quod arctissima unio emet Dei atque hominis immo idcirco vel ficaciores, ni fallor, fierent eaedem probationes ad ostendendum veram inter Patrem et Filium distinctionem. Denique haud nreligendum id est, opposuisse se huic ipsi sententiae de duplici Filio, Divino sthumano, personatum Dionysium in epistola ad aulum Sam Kalenum quod quidem opus, etsi diversa me tenet de ejus γνηπιότητι sententia, praesuli Alexandrino multi viri doctissimi
425쪽
GUL CAVIUs mst Lit tom. i. p. 146. I ΗΕΟGΝΟMUS, Alexandrinus, sacroram libr rum interpres apud Photium Cod. 106. Hi λόγιος Athanasio, o Decret Synod Νicaen qui et alibi
Pum θαυμιάσιον καὶ 'ουδαιον Vocat Claruisse Videtur
circa an. 283. rigenis discipulus, saltem in scriptis ejus versatissimus Certe vir erat cum ob doctrinam, tum ob vitae sanctimoniam celeberrimus Gymnasii Catochetici apud Alexandrinos praesectus erat. Undo in operum suorum inscription ἐξηγητης, seu librorum sacrorum interpres, dictus est, voco liuio muneri no propria. Origenis fuisse discipulum nemora bitare potest, qui librorum ejus argumenta, quae exhibet Photius, secum porpondet Corto Arianis temporibus vetustiorem misso satis arguit, quod adversus Arianos testis adhibetur, quodquo ipsum proxime post Origenom inter viros priscos, admiarandos, eruditos, recenset Athanasius, in illud, Quia
cunque diar. Philippus Sideto eum Pierio in schola Alexandrina successisso dicit in fragmonto a Dod-wello ad finem Dissm f. in Irminum edito . Undo
conjicere a orit, heomostum circa ann 282. hanc scholam tenuisse, ut in Pierio observavimus. crimsit stylo venusto admodum ac perspicuo Pst -
426쪽
Vid infra Excerpta pag. 4ia.)Hae praestantisa. CAVivas a vor haud obstant Philippi Sidotis auctoritate, quae quidem levis est, ego renis Ρiorium, qui porsecutioni Diocletianae supervixorit, o locandum eam Theognoatum nunc atatui, quom proximis post Origonomis inter prisco Athanasius pomeri l. o.
427쪽
CATECHISTAE ALEXAΝDRIΝΙ, QUI MEDIO SECULO TERTIO FLORUIT, RELIQUIAE., in eukio Blas omis in Spiritum Sanctum. 9 ΠΡΩΤΟΝ παραβεβο- ορον, καὶ δεύτερον,
υπεριδων, ουασι αν συγγνωμης τυγχανοι Moe affert S. Athanasius in Epist. iv ad Serapionemri. H. pag. 7 . d. o Benedietin aeumonis ueon et pergit ita acribere :Πρῶτον δὲ δρον κα δευτερον φησι την περὶ πατρὸς καὶ υἱου κατήχησιν τον δὲ τρίτον, τὸν - τῆ τελειώσει καὶ τῆ - πνευμιατος μετοχὴ παραδιδόμενον λόγον καὶ τουω βεβαιῶσαι θέλων, ἐπάγει τὸ παρα του τῆρος εἰρημένον τοῖς μ ησαῖς is Qui primum et secundum Primum autem terminum, et a terminum transgressus est, mi cundum terminum ait, doctrinam nori supplici, dignus videri φ Ru et ui acceptam tem
tium Vero, verbum m inauatione possit qui autem tertium Oon et en parilespatione Spiritus tradi-temserit, non ulterius Ven)Rm -- ouod confirmare volens, ad-ao consequetur ducit illud Discipulis a Salvatore UOL. III. 3 c
428쪽
dictum: μου mina hahe vobis sed quod Filius quidem sese de- disere, sed nom testis portare mo mittat ad imperfectos, Spiritus autem venerit Spiritu vero sanctus sigillum ait EN a eius docebit vos. Deinde ait sectorum sic non propter eXSicut eos qui perfecta non cellentiam Spiritus sancti prae a dum capere possunt alloquitur Filio, inexpiabilis et citra veni- Salvator ad illorum sese parvi am est blasphemia in Spiritatem demittens cum persec tum sed quia imperfectis datis autem Spiritus sanctus ver tu venia ita vero qui donum satur neque tamen quia ideo caeleste gustaverunt, et initiati 5 dixerit, Spiritus sancti doctri sunt, nulla veniae relinquiturnam, Filii doctrinam superarm excusatio vel deprecatio.
429쪽
ναις - αυτου αὐγα, --, με η ουσία του πατρος ἀλλοίωσιν πεμεινεν εμονα αυτῆς Ἀρουσα ν ιον. aec attulit S. Athanasiua in pist de meretis
Nicae e Syn. l. 25. p. 230. 15 Non extri Mua adinventa est Filii substantia, neque ex nihilo educta, sed ex Patrias alantia nata eat, ut luesa splendor et aquae apor nequeeto enim splendor aut vapor pinaqua vel γε sol eat neque rursus aliquid ea alienum, aedes aliquid emanans ex Patris substantia ita tamen ut nutilam divisionem adem Patria subatantia ait perpeam. Ut enim aes idem manens radiis ab ipso profluentibus non minuitur ita neque Patris a Mamtia mutationem ullam patitur,
eum Filium sui ipsius imaginem habet. 3o a
430쪽
412 RELIQUIAE SACRAE Eae Thoognosti ribus
Ira protulit S. Gregorius Moenus in Lib. iii Confra Euno-mium, orat iii p. 32. dit Paris. Καὶ οὐ μόνος, inquit Gregorius, ἐν τουτ πεπλάι ται κατα
Nec solus in hoc per absurdita tem hoc uniVersum consimere, votum dogmatis deceptus est Euno primum Filium velut quandammius, sed etiam in libris a Theog noritiam opificii prius subatinosis conscriptis quid simile licet tui o. eonvenire, qui dicit Deum volen-
Meti sunt meo osti Alexan de Patre agit, eumque esse rerum S drini libri septem, hac inscriptio opificem ostendere nititur etiamne BEATII HEoGNOsTI Aleaean contra eos, qui materiam Deo eo-drini et sacrorum ibrorum inter aetemam faciunt libro vero se- pretis 'polyposes mo libro eundo argumenta quidem ponit.