장음표시 사용
41쪽
vel, quod aliis placet NI est l. q. In addita syllaba i , quae eadem extat in formis et l= κ; atque hoc rectius mihi videtur. Nota esse l. q.
Bebr. II addito sussixo P personae. Cf. Wineri Lexic. i. v. NI et Gesenti thesaurum in uv. , T et - nur Flendor ejus a cum affixo. eaimius, rad. - CNp atana. Particip. Peat, Tad. C p. - ante is, ex praeposit. b, assixo 2 pers. et bap; cs. supra notata. adspectus ejus, ex affixo et pro 'N' , ut videtur, a ΠΗΠ nidia. V. 32. Nubae est nominativus absolutus. =n II pectus ejus: Plur. cum assi a =ΠΠ, emphat. N=ΠΠPlur. Nomina membrorum plurali numero delectari constat, ait Gesenius; cs. ejus thesaur. a. V. et Grarum. Hebr. 3 106, 2. v. 33.
ex astixo et Par8, portio in Stat. constr. N
ut se in st. constr. Π); puta a rad. Via; quare et a per duesh duplicatur.
42쪽
donec raram abscissus fuit lapis , ex Hebraismo pro m M N , ut scribitur infra v. 45;
pis. videtur hic πλεουάζειν, vel reserendum est ad id quod praecessit, ita ut vertas : abscissus suit
tum erat . - et percussit, 3 sem. Prael.
sorma usitata est in Aphel 3 sem. praei. Verborum yy; causa est, ait Schaas sin Op. Aram. pag. 129), accentus ad penultimam retractus undh nero rediit, et Patach mutatum in Myol, ut saepe hae duae inter se permutantur. v. 35. pn comminuta sunt; rad. pri. - a simul verbolentis : sicut unum ex 2 et mn sem. quod hic est pro gen. neut. di ΠΠ. CL IIebr. Ira. et fuerunt; Prael. Peat, ran. Nari. -
43쪽
40 NOTAE MISCELLANEAE IN C. I.
lin, n non R, nullus locus inventus est iis, h. e. fuere ita prorsus dissipata, ut nemo dicere potuisset luc sunt vel illic. 3 pers. Prael. Ithpe. rad. adverte metalliesin litterarum et n; de qua conser Wineri Gramin. 310, pag. 29. ', nam quod est pro nari evasi . 3 sem. Prael. Peat, rad. Nari. - ΠΝbu expressa 3' radi- eali, pro m* implevit; 3 sem. Prael. Peat, rad. R u. v. 36. Iurea dicemus. 1 pers. plur. rad. Vid. Wi-
v. 38. habitantes pro usitatiore , Particis'. Peat, masc. plur. rad. m. - dominarita fecit, dominum constituit. Prael. Aphel. add. astix. pro , rad. V D dominatua esι. V. 39.
44쪽
V. 40. N In erit. Fui. 3 pers. sem. gen. Peal. rad. N Π.--, p ,2 quemadmodum, LXX : ον quam interpretationem si sequamur verbaserh vertenda serent hoc omnino re pecti quo,
essetque in apodosi supplenda particula N sis, quae correspondeat alteri membro comparationis; p Iucomminuens. Particip. Aphel; rad. Pp . contundens, Particip. Peat, rad. ,οΠ. Particip. Pael, rad. Myn. - pnn spro qua usitatior serina cum tetere, Scit. pnn comminuet, Futurum in Aphel, rad. ppI. - ν' na et eonteret, Futurum Peat, rad. vvn. V. 41. rint Π quod autem vidisti supple ante zbu : hoc significat. --divisum regnum ) Particip. Peil. rad. ap Iita LXX qui reddunt hic : ον τροπον. - Vla mixιum; est Particip. pass. Pael, rad. a M.
45쪽
sem. cf. dicta supra v. 33. V. 43. commixti. Particip. Ithpa. rad. l ri, erunι pro lut os dicta supra v. 20. - lip n Merentes, Particip. Peat, rad. pII. - meme quemadmodum. partic. comparat. ἔ=Π particulam expletivam recte dixeris, ut 6in uaa uti. v. 44. E=p= constituet. Futurum Aphel, rad. z p. bmm N, non dest otiari Supple quod ante κ, . Est autem , Inn Futurum sem. gen. 3 pers. Ithpa. , rad. , Π.- partan relinquetur. Futurum Ithpe. ubi nota vocalem chsrah pro usitatiore teterarpand n . - consumet. Futurum 3 pers. sem. Aphel, rad. ' D sinem habere. V. 45.
46쪽
diati etc. Nota haec jungenda esse cum Praecedentibus. verum est somnium, si elis. si . Particip. pass. Aphel, rad. v. 46.=Π BaΗ facies ejus: est plur. num. pDaκ Hebr. Et DR , rad. 'are. --incurvavit sese coram Daniele,na 3pers. Prael. Peat. Nota triplicem esse verborum terminationem in Peal: ,ΠpD e pB. riana est Infinitivus Pael, rad. ' Da. V. 47. Ud p ex neritate cst quod in Verum eSt. nbat γ' quia potuisti, rad. revelare Infinitiv. Ρeat, rad. N a.
47쪽
astixo, ante mente supple = conatuuia eum, ad sensum του ni bori quod praecessit. v. 49. 'ac constauit. Prael. Pael, rad. Nau.
48쪽
IN CAP. II. CHALDAICA ADDITAMENTA ESTHERIS.
In Canonico libro, qui Esther inscribitur, notum est, secundum Vulgatae nostrae editionem, inde a capitis decimi versiculo quarto ad finem usque libri legi haec : 1' Mardochaei somnium cum ejusdem interpretatione: 29 Eunuchorum conjurationem ; 3' Edictum Artaxerxis de trucidandis Hebraeis ; 4' Mardochaei et Estheris ad Deum sumplicationem; 50 Estheris non vocatae ad Regem ingressum; 60 tandem superioris edicti revocationem. Haec autem, quae recensuimus, Omnia desiderantur in Bibliis Hebraicis; leguntur tamen in antiqua Itala et in Graeca versione LXX, et quidem continuae historiae seriei intertexta, non vero ad calcem libri rejecta si), ut in Vulgata nostra sactum est auctore S. Hieronymo, qui hoc modo quae legit in Hebraicis codicibus distinguere voluit ab iis, quae in iisdem scripta non reperit. Habent autem posteriora haec libri Estheris capita eamdem cum novem prioribus canonicam auctora talem, uti luculenter probant scriptores
49쪽
catholici, qui de SS. Scripturarum canone pertrac- tant. Quocirca hic observare liceat S. Hieronymum , si quando censuit additamenta haec canonica destitui auctoritate, in ea tamen sententia non Per- Severasse, quum principio sui commentarii in Cap. I, Joelis ex eisdem additamentis quaedam laudet tamquam e scriptura canonica deprompta. Dicebam mox de S. Hieronymo : gi quando Censuit additamenta canonica destitui auctoritate ;nam licet vulgo sic sentiant. tamen, mea quidem sententia, haud imprudenter in dubium vocari potest, utrum revera S. Hieronrmus additamenta, quae dicimus, pro apoc phis unquam habuerit. Nam qui hoc assirmarat assertionis suae probationem asserre nequeunt aliam, quam quae habeatur ex verbis, quibus Estheris libri editioni praefatus est sanctus Pater. Sic autem scribit tu quem librum Estheris editio vulgata laciniosis hinc inith verborum sinibus sal. lanibus) trahit,
addens ea quae ex tempore dici poterant et audiri ; sicut solitum est scholaribus disciplinis, sumpto tlaemate, excogitare quibus verbis uti potuit qui injuriam passus est, vel qui injuriam secit .n Quae verba, ut quid probent, dicta sint necesse est de ipsis his Estheris capitibus posterioribus,
quae additamenis vocamus, quaeque in ve ione
LXX et Vulgata nostra leguntur. Nam ponam ubi S. Pater dicit ea quos ex tempore dici poterameet audiri addita esse editioni n/0atm quam
50쪽
editionem LXX volunt esse adversarii , non de nostris additamentis esse locutum , nec editionein quam vocat vulgatam eo in loco versionem LXXviralem intellexisse, jam profecto nihil erit in verbis S. Hieronrmi, ex quibus jure quis conficiat eum posteriora Estheris capita pro apocryphis habuisse. Atqui sic omnino res se habere videtur. Nam tametsi editio Utilgata S. Hieronymo εaepissime sit versio LXX viralis, quae et κοινη dicebatur, hanc tamen hoc loco non videtur intellexisse, quum paulo inflati, de eadem versione mentionem faciens, eam septiavinia interpretum Vocet. Accedit, ea quae in nostris additamenus leguntur, non talia esse ut dici possint laciniosiainus sisHopiss Maweidingen continentes ea quin em tempora dici poteranι et audiri; sicut solitum est scholaribus disciplinis, sumpto themate, exeollitare quibus verbia uti potuit qui injuriam passus est, vel qui injuriam fecit. Nam contra quae in his aciduamsntia reseruntur talia sunt, ut necessario veluti nexu cohaereant cum iis quae in prioribus novem Estheris capitibus Sunt enarrata. De hoc qui dubitat, uno tenore legat Estheris librum ex editione LXX virali , in qua, quae additamentorium titulo in Vulgata nostrii ad calcem libri rejecta sunt, historiae seriei inserta suis quaeque locis leguntur. Itaque putem quam in citato loco S. HieronTmus vulgammvocat editionem, intellexisse antiquam versionem latinant, quam Italam vocant, quaeque communis