장음표시 사용
231쪽
Patrocinia Bonon. I tristi descriptus in Originali cedula
tempore primi transumpti, utique notarius salsum dixit let, allerendo se auscultasse, de in omnibus concordare inuenisse, unde illi tanquauario, de uacillanti in aliquo non esset credendum, l.qui falsa, uel ua, ria, st. de testibus, imo ex t hoc posset puniri secundum Bald. nu. I.& Alber. num. s. in d. l. scripturae, Nec obstabitanterptaetatio data dictae consessioni notarii, ni scilicet intelligatur, qudd concordet exemplum in omnibus, quae descripta sunt in eodem exem plo, cam Originali cedula,quoniam haec interis praetatio de intelligentia casua nostro quadrare non potest , ex quo ipse notarius dedit extra illud priamum exemplum cum anno . indietione, loco, testibus, subscriptione& aliis requisitis , praeter dictum cognitorem . subiungendo illud exemplum tradete in publica formam, quo casu, si non suillet perfectum quo ad omnia , non diceretur traditum in publicam formam prout notarius consessus suit, Bar. -int . exempla T. de edendo , Item addidit illud uerbum in omnibus, quod uerbum tollit omnem distacultatem, nam quomodo esset pos
sibile, quod auscultatio fuisset facta in omnibus, si aliquid suisset relictum indicta cedula, qui ergo omne dicit nihil excludit, adiura
uulgar. unde cogimur dicere aut notarium falso addidisse cognito aem,aut in sua subscriptione me titum suille, ic utroque casu seminper notarius esset puniendus . dc scripturis non creditur, ut dicunt Bald. &alii ind. l. scriptura , minusque alius i ntellectus conside. ratus in dubiis quadrare uidetur, ut scilicet illud uerbum in omni- rbus,intelligatur, de reseratur ad illud solum quod in solio sibi, testatore praesentato extat descriptum manu ipsius testatoris, Quia hoc sorte procedere posset ubi notarius solum exemptu tradidisset de his, quae sunt manu testatoris, sed quia tradidit exemplum, in quo sunt descripta omnia, annus, dies, locus de testes proptcrea non potest dici,.quod illa relatio solum ad cedula manu testatoris reseratur, sed de- . bet referri non solum ad cedulam manu testatoris, sed etiam ad alias qualitates ibidem descriptas, cum sint partes ipsius in strumenti, alias illud uerbum in omnibus non cois
ueniret, ut ergo conueniat, fatem
1 3 est i relatioaem fuisse factam ad
substantiam, ac solemnitates, &omnia,& cum omnibus suis qualitatibus, Bar. in l. r. is de recep. cum uulga. Nec illa uerba notarii, per me ut supra rogata, restringuntur
ad descripta per ipsum notarium tantum in ipsa cedula, ante substriptiones Testium, quia cum sit rogatus etiam de illis subscriptionibus Testiti, imo illae subscriptiones sint de parte dicti instrumenti, ut supra clixi allegando Bal. in d. l. i.de eden. dici non potest rese
232쪽
rantur ad partem rogitus tantum, quia de necessitate debent referri ad totum rogi tum, & ad omnes partes instrumenti, alias illud uet-bum in omnibus, non operaretur secundum sensum, & intellectumi suum t de cuius natura est , ut omnia comprehedat, & ad omnia trahatur, Bart. ini. generaliter, Luxori, is de usustuct. leg. ca. si Romanorum 19. distinct. ubi Praepositus nume. I 6. & in quantum dicitur, qudd lineae per notarium sactae statim post subscriptiones t stium demon strant ceci uiam Originalem testamenti esse persectam,
dico, quod i stud multum mihi placet: hi ego quoque illud assirmo,& istud iam deduxi pro maximo fundamento, ad demonstrandum notarium addidisse dictam clausulam cognitoris post traditionem dicti primi exempli, sicque falsum comississe. Sed in quantum dicitur, quod illa fides cognitoris suit descripta in dicta cedula memoriae cauta, & non ut in originali cedula testamenti uenir et, nec illius appellatione comprethenderetur.
Tunc dico,quod i ipse notarius nois poterat scibere , nisi ea de quibus
erat rogatus tanquam tabellio, de non aliter, Bald. ind. l. r. ff. de ed do, Curi. Sen. in cons. 16. num.
praeterea illud in facto falsissimum esse ostendo.Nam ipse notarius ibi addidit dicta cognitione laquam de rogi tu, de in ipso comprehendi uoluit, & de hoc non est dubitamdum,quia hoc idem clare,& explicite confessus suit, notarius, tradidit enim cxtra aliam copiam dicti praetensi testamenti, & sic tertium exemplum, in quo addidit dictam cognitionem,& de ea asseruit se rogatum, quo casu, quia habemus claram consessionem ipsius notarii super hoc non est amplius disputa dum, licet cx alio dici potuisiat hac cognitionem suisse de rogi tu , ex quo illa cognitio erat necessaria, ut infra ostendetur, sed quia habemus consessionem,ulterius non
in sisto. Et ad illud, quδd tertio loco in dubiis
considerabatur, circa inueti similitudinem, scilicet quod non sit uerisimile, notariu descripsisse in originali cedula illam cognitionem, quia tunc aut illa cognitio erat deforma & solemnitate substantiali actus,quq si omitteretur dolus prisumeretur,& notarius falsarius e set t. iubemus C. de testa. cum aliis allegatis, & ex hoc solo uidetur dicendum, uerisimilius esse, quod illam fidem descripserit in illa cedula, quam quod illa omiserit, &p stea ex interuallo post traditu exe-ptu addiderit, ex illa iuris praesum I 6 ptione, quod i quilibet pr sumitur diligens in ossicio suo c. ad audientiam, de priscript.cum aliis in
17 dubiis allegatis, & quia i etiam
falsitas a notario non praesumitur, quando notarius emolumentum' non est consequuturus, Roland. a valle consi. 38. num. 3I. dc 36. lib.
233쪽
r. cum aliis ad id citatis, cui illudi 8 quoque accedit, quod i ex omissione huiusmodi solenwitatis notarius damnum pateretur, quia ad damna & interella partis tenere
tu Iasin l. errore, num. 2. C. de te in
stam .& qubd praesumatur fides descripta tempore receptionis caedulae tenet Zuccard. in Lis. C. de ediacto diui . num. 3 36. de 3 37. cui ego addo Menoci in ead. l. nume. 723. cum seq. ex quibus in effectu uidetur dicendum, ptaesumptionem uari similiorem elle pro not irio, quod potius omissio cognitionis in exe-plo acciderit per errorem,B u to. de Imol. in l.quoties f. i. n. de haered. instit.& praesertim concurrente bona fama ipsius notarii, Ruy. consi. 14 3. num. 14. lib. F. Aut illa cognitio non erat de sorma & solemnitate actias,& tunc illa non sit de originali cedula, ut dictum est. nulla uerisimilitudo, aut in ueri limilitudo considerari potest, qui nimb si constat et notarium addidisse post traditum exemplum illani fidem cognitionis, adhuc cedula originalis no
uitiaretur, nec autenticum,& exe-
plum ex ea sumpta, δc producta: ast ex quo illa additio etiam si esset
falsa non tangit substantiam negotii ad tradita per Innoc. & Docto. in cap. fraternitatis de haeretic. &per Alex. de Neuode communi attestantem in cons.7 i. nu. 7. Vndeao cum non sit i mutata substantia, non potest notarius nec utens puniti de salso, ut habetur per Nat.in cons. 3 r . lib. 1.& si quispiam ueIlet dicere, quod nullus ex testibus fidem secerit de cognitione illa pretiatonorario, & sane hoc esset a ueritate alienum , quia Marescottus de Octavianus testes examinati,t
stati fuerunt hanc fidem suisse factam, taliter quδd concludendum
uidetur nullam extare inuerisimilitudinem. Ad haec omnia respondetur, & imprimis praesuppone dum, cognitorem elle necessitium infra ostendam, ac retorquedo sundamentum supra,qubd quilibet p- sumatur diligens in officio suo, dico illud uerum esse,& pro nobis multum facere, considerando, Pfuit adhibita diligentia maxima in
auscultando dictum primum transumptum cum originali cedula,& ita est pr. esumendum,& nihilominus in eodem ttasumpto cognitor non suit appositus, ergo concludendum est, quod non fuit appositus, quia non aderat in i psa cedula originali descriptus,& si illa cognitio sitisset descripta in ipsa cedula constaret de negligentia & desidia
dicti notarii, sicque per cotrarium operaretur praesumptio contra ipsum notarium, quod id doloseo mislset per d. l. iubemus C. de te ini stam. t ex hac enim diligentia , ouae in eo praesumitur,non est prς- ruinendum, qu5d illam clausulatam patentem omisisset in auscultando l. in omni, l. regula, & l. nec supina ff. de iur.& fich. ignor Curi
234쪽
minis terminatibus ponit Crauet. in consi. I 3 .nu. 38. uersi.amplius.
ubi dicit, quod sit in prima imbreuiatura fuisset descriptum nomen alicuius, non est uerisimile, quod in leuatione instrumenti per errorem, aut obliuionem ommissum
suisset, sed quod dicta diligentia
fuerit adhibita in auscultando dictum primum itansumptum osteditur pluribus modis,primo enim constat quod in auscultando omiserat quodam uerbum, quod addidit in ipso transumpto, subiungendo illa uerba, approbo ego Antonius notarius, quod uerbii sic additum ostendit diligentem collatici. nem fuisse factam, & claia demonstrat. quod si in originali cedula suisset descriptus cognitor, utique suisset additus in ipso trasumpto scut suit additum illud uerbu ommissum, ita propriὸ, ac in sortiori casu arguit Crauet.ind. consi.i 34 reodem num. 38.
Secundρ, quis esset tam supinus, qui uellet praesumere dictum cognito. rem fuisse descriptum in ipsa cedulaὶNam ratio manifesta ostendit cotrarium , quoniam si illa cognitio fuisset descripta in ipsa cedula, nopotuisset praetermitti in legendo &auscultando ultimam subscriptionem testium est enim illa cognitio adhaerens & propinqua dictat se b- scriptioni testium,ita de taliter, Pultima linea subscriptionis testiuuideri,& legi non poterat, quin de necessitate legeretur, de uideretur
dicta cognitio, si ibi fuisset descripta e non fuit ergo tempi re dictae auscultationis visa, neque lecta, nec in transumpto addita,quia ibi non aderat. Tertio, non est praesumendum, quod ipse notarius ominmisisset decli bcre clausulam tam importantem a dicto transumpto, si illa annotata suisset in ipsa cedula, ut dicit Curi. d. consi. 16. loco praecitato. Quarto quid egemus
praesumptionibus nam nos habemus claram consessionem notarii, qui huiusmodi transumptum auscultauit, de cum originali cedulae in omnibus concordare inuenit, sed si praesumptiones essent attenudendae utique istet essent maiores, dc esticatiores, & per istas toleren tur illae: late Crauet. consi. 2 So. nu. 1.& 218.nu. 2I. Duae t enim prς- sumptiones in crimine falsi tussiciunt, ut scriptura non probet, &etiam si criminaliter ageretur,cia
uet. d cons. I 3 .nume. 39. sed ubi habemus ueritatem contra prae-
sumptionem, et praesumptio ipsa nihil operatur, Bald. in l. filium nume.7.isde his, qui sunt sui uel
consi. 6. nume. 3 2. Ueritas autem
constat per consessionem ipsius norarii, & partis, quo casu nulla est maior probatio ueritatis, quam partis consesso, uulg. l. generali ter C.
x quamuis i sta consessio multum urgeat,& elset lassiciens ad omnia rasiluen-
235쪽
soluedum, nihilominus sigillatim
respondendo ad omnia, lico, non obitare illud, quod notarIus emo lumentum non fuerit consequutus: quis enim reuelauit hoc, quod non suerit consequutus aliquid rcerte nullus,unde magis praesumitur hunc notarium aliquid, de ultra aliquid consequutum suille, ex uo maxime Soli meus, ut ipse sate tur,acessit ad ciuitatem Venetia tu clam & latenter, ut ipsum notariu sacie ad faciem alloqueretur,& cueo dolum & machinationem tractaret Sc perficeret, mediantibus mediis in similibus, necellariis, uinimo de necessitate est concluendum, notarium tradid ille secudum transumptum, seu authenticum ipsi Soli meo contrarium &diuersum a primo, soluta pecunia, quoniam a communiter acci- identibus, iste falsitates non com--mittuntur gratis, sed mediante pe cunia,& tato magis,quia illa clau-
,sula cognitoris est substantialis, Sede partibus tangentibus ipsum institi nuntum, ut dictum suit, quo casu si non suisset ita substantialis,
i utique Sollineus non curasset secu dum transumptum cum illa fide. hibere,& in quantum,quod ipse notarius teneretur ad damna Solli mei, dico, quod illud non habet
locum inter Soli meum & notarium , quia sicuti fuerunt concordes in fabricando dictam salii tatem , ita pariter est praesumendum, quod fuerint in concordia
super dictis damnis , quia si da
Nec obstat, quod illa additio cognitoris praesumatur facta statim te pore receptionis cedulae ,'ut per Zuccata de alios supra citatos, quia
respondeo, quod illa praesumptio tollitur per consessionem ipsus
notarii contrariam, de qua supra, item de per praesumptiones maiores &efficatiores de quibus supra, quae etiam in isto casu excludunt
praetensum errorem , secundum Curtium sen. in d. consi. s6. num. 32. nec similiter obstat bona fama notarii,quia primo posscin respona dere, quddi haec bona fama in go. nere non tollit indicia Sc probationes in specie , ut ibi dicit Curi. de late ponit Ioan . Arnonus in suo se iali loquio 37. ubi alios allegat. Nihi :lominus dico, quod licet praesumatur, quemlibet es Iebonumisma 21 lus reperiatur,ttamen ista prςsumptio est praesumptio naturae, quo casu si accidens naturae contrariuappareat per illud remonetur effectus praesumptionis ipsius natur ex quo delinquens censetur constitutus in quali possessione malitiae,& ita praesens status intuendus
est, siue sit accidens naturae contra t. tium , siue secundum naturam, sue praeter naturam , ut inquit
236쪽
ualet accidentalis, ex quo natura alteratur, sic ergo dicendum est in isto notario, qui licet aliti fuisset praesumendus bonus, tamen illa praesumptio nunc cessabit, propim falsitatem per eum commissam,
sicque constabit de mala fama ipsus, ac de dolo & falsitate praedicta. Sed &si illa cognitio non suisset de solemnitate substantiali actus, de appellatione cedulae testa menti non ueniret, cuius contrarium tamen
uerius est, ut supra ostensum sui u& infra etiam Ostendetur, & consequenter non tangeret substantia negocii, nihilominus illa additio uitiaret, quia fides notarii uacillaret,ut per Bald. & alios in diα l. scripturci quin imb contra Alexan.
de Neuotenct Crauet. in consit. 6.a6 num. I .cum sequenti & ista opinio, quod uitietur in totum instru mentum, quando salsitas fuit perpetrata in committendo etiam in separatis a negocio principali,tenet Tiraq.de poenis,causa - . na. r. Quinimo non deficiunt alii, qui indistinctὸ tenuerunt falsitate committi, etia in omittendo, & inseparatis: sed si etiam essemus in separatis,& negocium non tangentiar bus, tamen i data falsitate poena extraordinari ac uitari non potest, ita in particulari tenet Bossius inritu. de sals num. I 8. de plura cumulat Marsil. in l. i. g. praeterea , nume. 2 3. ad i.Corn. de sicar. sed nos sumus extra omnem difficultatem,quoniam constat de ipsa salsitate paries substantiales instrumenti tangente, qua stante cessat consi. Nattae , I . in secundo,quia ibi ueritas non fuerat mutata, sed latum uerba, quae mutatio uerborum no accidit in casu nostro, sed suit mutata ueritas de substantia negocii. Quantum uero attinet ad fidem sactam notario per aliquem ex testibus in strume tariis, satis su pra suit responsum , quod illi testes nihil probant, sed de si etiam probarent.
tamen non facerent ad casum de quo disputatur, quia proniac non quaeritur, an fueriti uel non fuerit sacta fides coenitionis, sed tantum an illa fuerit scripta in cedula testamentaria periplum notarium.
Et licet ex praedictis pateat solutio ad illud, quod quarto loco in dubiis dicebatur, scilicet,quod cudicta diuersitas scripturarum non mutet substantiam, & ambae scripturae se inuicem compatiantur, de hoc casu scriptura minus plena per pleniorem suppleatur, Bald. de alii in d. l. Imperator. T de stat. lio 18 min. t tamen iterum respodeo, quod Bald. non loquitur in casa nostro, quando scripturae simi contrariae, uel diuersae eiusdem sim:. Item di quando ab eadem parte fuerunt productae, quia hoc casu Bald.ibi contrarium sentit, quod
neutrum ualeat, allegando. texta
in d. l. scripturae, de in terminis ideBald. ita tenet in l. salius. num. 2 1. uel sic. scias.C. de surt ubi dicit, uel
237쪽
uet neutri standum esse, uel continenti angustiora capitula,& sic ad Ilteram decidit casum nostrum, de ratio est,quia parti ita producenti diuersa instrumenta est imputandum,quia in facultate ei us erat, ea praeuidere,& non producere. cap.
imputari, & ibi scribent. de fide
Item non obstat,qubd sit recurrenduad originale pio effugienda falsitate,& diuersitate, quia iam satis dedi responsuminimeis allegationi bus,qubd non sit recurrendum ad matricem, quando scripturae diuersae ab eadem parte producuturas i quia hoc aperte tenet Bartol. in l. Sempronius Proculo. T delega. 1.& Grama. in sepius allegato coms. 66.nu. 18. in ciuilibus. Min usq; obstat, illa additio sit eiusdem attramenti & caracteris scripta in eadem cedula, quia hoc negatur, nam illi Domini Veneti nolueruthoc attestari, afferentes se non esse peritos, & ad eos iudicium illud non pertinere, quo casu, quia satentur se non esse peritos, illis noso est credendum, et creditur enim perito,&non imperito. l. I. de ibi Bartol. F. de uentr. inspiciendo. Item etiam huiusmodi literae responsales non fuerunt factae parte citata, nec ad illius in statiam, quo casu non sunt habendae in consideratione. Et propterea cessat illa prisumptio, quod fuerit addita huiusmodi cognitio tempore congruo
stinctio,& interpretatio, etiam humana admittatur, ut perscribe tes. in dict. l. scripturae, quia, ut dictum fuit, subdistinctio& interpretatio non potest admitti, quando unum instrumentum dicit aliter,quam aliud, dc est eiusdem facti, & ambo instrumenta ab eadeparte producuntur, ut in terminis nostris suit factum , ita declarat Bartol.in d .l. scripturae,& supra dixi, non repeto,& tanto magis stante consessione notarii & partis, quae de directo contrariatur prae- tenso authentico .
tur dictis scripturae, ut quia una fuerit copia, & alia fuerit authenistica, de quando producitur copia, non est dubium,qubd ad uerinc tionem copiae potest produci authenticum, quia illud sateor: sed dico, quod nos non sumus in illis terminis, sed longὸ diuersis, quia illud primum exemplum fuit datum extra in forma probate, &aathentica; habet enim omnia requisita praeter illam cognitionem. Ite notarius asseruit se tradere in publicam sorinam, & ibi se sub inii psit i de signum suum apposuit, quo casu dicitur datum in publica forma, Barto. in I.gesta. C. de reiud. Paris de Puta in tracta. de reaia sumpti instrumentorum, rubr. I ianu. 3 a. Et sic nos sumus extra illos
terminos, qu bd dictiam authenticum suerit productum pro uerita Z a catione
238쪽
catione copiae, nec refert, qu bd notarius primum transumptum exeplum appellauerit, secundum autem authenticum uocauerit,quoniam illa copia, seu exemplum ap pellatur etiam autheticum instru . mentum , quando est manu eiusdem notari j in publicam formam
redactum, ut in casu nostro, ita
Montarent. in suis seoliis ad stat: Bononien. sub rubrica de instru ment. 5 actis, in uerbo copiam, pag. I 87. taliter quδd non erit constituenda differentia inter copiam de authenticum, aliis esset uerbalis differentia, quae non est habedain consideratione, sicque cessa butdifferentiae uerborum si' per notarium & prassientes testes examinatos in ciuitate Venetiatu, quia ultra q iod dicti testes sunt nulli-Wr recepti, ut latius deduxi i meis allegationibus ; deponui etiam de asserta consuetudine, quae consuetudo nihil facit, quia quicquid sit
de consuetudine circa modum e xemplandi, & authenticandi, illa consuetudo non facit ad rem nostram, quia nos tractamus, an sit
uel non sit additum. Et propterea, cum fuerit addita illa cognitio, soquitur quod dicta instrumenta sibi inuicem derogant de fide, & ex neutro illorum agi potetit. Nec praetensum authenticum ultimo loco productum praeualc-re dc bet, uti plenius & solemnius, ut uidetur uoluisse Cephal. in con a Q. 238. num. 2I.lib. a. quia i Ce
phal. ibi loquitur iii casu diuersita s
simo, erat enim ibi productum authenticum ex una parte, & ex alia parte erat productum protocollude prima matrix: dc illa prima matrix erat nullat de inualida, quia carebat omnibus de iure requistis solemnitatibus, quo casu cosuluit
ibi Ceph. quod in dubio illud auia
thenticum censeri debebat proto, Icollu,quia prima matrix erat nulla de inualida, sed non sumus ire dubio, sed in claris,ergo. Item scripturae sunt productae ab eade parte. Item non sumus in scripturis sub ordinatis , t v 3 in matrice is copia extra tradita, sed in duabus si copiis traditis inuicem pugnantibu s, de con trari an tibus, quo casu
Cephal. non loquitur, dc ob id ad
Nec cessare uidet ut illa diuet. stas, de suspicio fals ex eo,, eis rit probata huiusimodi fides cognitionis per Marescotium & Oct
uianum testes instrumentarios,
quia, ut dictu fuit supra, illi testes nihil probant: nam licet Octauia nus deposuerit fidem fuisse facta , lde descriptam per notarium in matrice; tamen ille est singularis, &consequenter nihil probat, quoniaad probandam solemnitatem instrumenti, saltem duo requirutur, ut est communis sententia, de qua per Brun. in tract: de rin. in titu.
de probat. sor.uers quod si agatur, sol. mihi 86. Et Ludovicus Marea scottus hoc no uult assi rinare, sed potius
239쪽
potius contradicere: uidetur. Eduamuis ipse Ludovicus postmoum in secunda instantia examinatus contrarium asseruerisi tamenon facit aliquam probationem quia allocutus fuit partem,& post publicatas attestationes fuit receptus, Se sic ex interuallo deposuit
Feli in d. c. praeterea, post alios, nu. a. de test. cogen. Item dicti testem deposuerunt contra propriam consessionem ipsius notarij dc partis 3 3'quae consessio superat depositio
nes ipsorum tum si, Bal. consi. i 92. l. 2. l ib. et . late Ct auet. con sit. 6i 3 nu. D Nec isto cata admittitur unus testis tantum ad probandam Meritatem ipsius instrumenti , seu testamenti, ut per Ioann. de Imol. inca. cum Ioannes, de fide instrv. & per B ,er. decis G 8.nu. . qui tibi Imol. & Boer. ac alii lianc opi. reinentes, hoc intelligunt aeram esse, quando notarius Se testis instrumentarius deponerent pro instrumento,quia secundum eos instrumentum firmum maneret, sed in casu nostronos habemus notariu& partem contrariantes ipsi testi, eri. Praeterea Boer. ibi non quiescit illi opinioni, & multos contrariu dicentes allegat, dc pro contraria opinione multum stringit
3 3 una ratio, scilicet quod in hae
falsitate notarius ipse est etia reus, ergo non potest esse testis. Ite contra propriam consessionem testificari non potest, i. generaliter, in fi. C. de non num .pec. & hoc uerius
esse dicit Vitalis iiij tra Dinus larum, du tractat de erro e uotarii in derbo errore, ueti esta uidenda circa principium, sol.mihi r. Ite de tanto magis tanquam testis notarius non est admittendus , quia eius fides uacillat, i. qui salsa, uel uaria. ff. de test. Bal. de Alber. in d. I scripturae. Praeterea non admittilatur isti testes, quia statim φ prodii
cuntur scripturae diuersae ab eadε
parte sibi inuicem derogant de fide illis non creditur, ita de talis 3 6 ter, quod probatio in contrariu, nec aliqua coclectio admittitur te spectu partis,quae illi instrumento adhibuit fidem, ac illud in iudicio produ cit, ista est notabilis decisio.
Alber. in . . l. Imperator. ff. de stata homin l& ita eum refert &sequi, tur Marne n l. si libratius . nu.; His de reguli tur.& ratio potest elle, quia qui producit in iudicio seripturam, censetur fateri contenta in illa esse uera, ca. cum uenerabilis, de excepi. Bal. ind. l. scripturae,nu. I. Et ex praemissis resoluitur illud, quod scriptura habet primo diu ueritatis, quia in casu nostro habet primordium falsitatis, ut alias dixi,o quo hic constat de consessionibus partis & notatii . Nec
erit uerum, qudd per unicum testem sufficiat probare fidem illius
cognitionis, arguendo ex his; quae uolunt Alexa. in conii l. l o. lib. I.& post eum Grat. in consi. I, s. nux me. o. lib. 2. quod tot tesses sussi aciunt ad probandum errore, quot requiruntur
240쪽
Ira η 1 T . Ferrantis Gregiarei
requiruntur ad conficiendum uo consessaone ipsus notarii non sue luntatem, quia respondeo, ψ licet rit probatum, nec probati possit unicus testis sufficeret ad faciendu intrepide concludendum est, di- fidem ipsi notario in illo actu testa ctum Soli meum rite & recte conis menti, tamen si solemnitas ista sue dem natum fuisse. iit omissa, ad illam probandam Non obstat tandem, quod in testamerequiruntur duo testes, ut est com to, de quo agitur, cognitor non sit munis opinio,quam supra allega. necessarius, de praesertim quandoui, citando Brunum in tractatide cedulae manu propria testatorum suem. & tanto magis,quando suit praesentantur Notario, quia tunc negata uoluntas testatoris, & om- 39 t in eis cessat omnis falsi suspinia prout fuit factum in casu no- cio,ut uidetur uoluisse Bero. in G1 7 stro, quo casu etiam duo non susficiunt, sed plures requiruntur, ut in terminis uoluit Mayn .in l. qua- diu, nu. 3 1.is de reg. iur. Et propterea non erit sublata suspicio, seu probatio falsi, & consequenter cessabunt omnia in contrarium allo. gata in dubiis traditis, ultra quia etiam in casu de quo agitur no admittitur probatio in contrarium,
tum quia pars approbauit dictas scripturas per productionem in iudicio factam, ut supra dictum est, 38 tum etiam quia t. sumus intestamento in quo non admittitur pro batio erroris in contrarium, Aleti in d. l. iubemus.C. de testam . nu.7.
ubi dicit, quod error isto casu allegari non potest, quia praesumptio est iuris & de iure, v dolose hoc
fuerit omissum , contra qua probatio non admittitur, secundum Alex. ihi: tum etiam quia,ut dicta est, unus testis tantum non susscit, sed plures requirutur, de maximὸ notario contrariu confitente, stan- re ergo, quod concludenter cotrasi. I .nume. I 6. dc 63aib. a. & ratio cognitionis est, ut fit sitas evitetur,l si non speciali, & l. si unus C. detestam.qua ratione cessante, cessare debet ejus dispositio, capit. cum cessante, de appellat. Paris in consi. 33. nume. 6. & 37. lib. 2. quia r spondetur in primis, quod Bero.ind. consi. i. nihil dicit de cognitore, an ille requiratur,uel non requiratur , sed tantum loquitur quando testator tradit notulam testameti manu sua notario,quia tunc ces.sat suspicio falsi , & in hoc etiam
ego non dissentio , quia circa ea, quae cotinentur in ipia cedula manu testatoris,non est dubiu, quodeessat falsi suspicio. At nos non uersamur circa ea, quae sunt manu i
statoris, sed in his, quae sunt manu ipsius notarii, in quo suspicio potest cadere. Vnde non imeri id hac considerationem facit Bero. in praecitato consi. nume. 63. ubi dicit, suspicionem falsi cessare circa ea,quq scripta sunt manu testatoris, secus autem esse in his, quae sunt scripta