장음표시 사용
231쪽
hoe ipsum confirmat apostolica aiuraritas, ut sit Deus uerax, omnis autem homo mendax i
Esa.6 & tu ab omni mendacio immaculata, di iussa, & libera possides labia ξ Esuas plangit: Heu mihi misero, quoniam csipunctus sum: quia, cum sim homo, & immunda labia habeam, in medio quoque populi immunda labia habentis ego habito: di postea Seraph ignitum
carbonem forcipe comprehensium deteri ad prophetae labia purganda, non, ut tu loqueris, Pta. Is arrogantis, sed sua uitia confitentis. Iuxta illud quod in psalmo dicitur: d detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam Sagittar potentis acutae cum carbonibus desolatoriis. Et post tantum tumorem, orantisq. lassint iam, & confidentiam sanctitatis, quas stultus stultis persuadere conaris: ut in extremo dicas , quibus tibi, ut mihi miserearis,preces fundo. Si cinctus es, si innocens, si ab omni sorde purgatus; si nec sermone, nec opere peccasti, dicente Iacobo: Qui in uerbo non peccat, iste persectus est uiri & nemo potest retrenare linsua suam: quo modo misericordiam deprecaris,ut uidelicet plangas te,& fundas preces ; quia sanctus, & purus es, & innocens, immaculatisq. labiis, & ab omni liber me Matth. 17 dacio, Dei similis potestati ξ Sic Christus orauit in cruce: Deus Deus meus, ut quid do Psal. x liquisti me longe a salute mea, uerba delictorum meorum. Et rursum: Pater, in manus L ς- 3 tuas commendo spiritum meum. Et: Pater, ignosce eis: quodlenim ficiunt, nesciunt. qui Lus pro nobis agens statias dixerat: Confiteor tibi Domine pater caeli de terrae. Sic docuit apo- Maii, . illius sacrificio credentes audeant loqui: Pater noster m qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum. Illi nomen Dei, quod per se simcium est, in se sanctificari cupiunt: tu dicis, nosti Domine, quam sanctae, & quam innocentes, ct quam
purae manus meae sint. Illi inserunt: Adueniat regnum tuum: spem regni futuro tempore praestolantes: ut, regnante Christo, nequaquam regnet peccatum in mortali eorum corpore: iunguntq. Fiat uoluntas tua, sicut in caelo, & in terra ; ut imitetur angelos humana
gilitas, di voluntas Domini compleatur in terra . Tu dicis: potest homo, si uoluerit, omni carere pecato. Panem quotidianum,sive super omnes substantias, uenturum apostoli deprecantur, ut digni sint assiimptione corporis Christi. Et vos per nimiam sanctitatem, sec ramq. iustitiam, audacter uobis caelestia dona uindicatis. Sequitur: Dimitte nobis debita
nostra, sicut & nos dimittimus debitoribus nostris. De baptismatis fonte surgentes, de r Psal. 3i generati in Dominum saluatorem: impleto illo, quod de se scriptum est: Beati, quoru r missae sunt iniquitates, & quorum tecta sunt peccata: statim in prima communione corporis Christi dicunt: Et dimitte nobis debita nostrai quae illis fuerant in Christi consessione dimissa:& tu arrogans &superbus de sanctarum puritate manuum , & munditia et quii gloriaris. Quamuis sit hominis perfecta conuertio,&post uitia atque peccata uirturum plena possessio: numquid possunt sic esse sine uitio, quo modo illi, qui statim de Christi sente procedunt Et tamen iubentur dicere: Dimitte nobis debita nostra, sicut &nos dimittimus debitoribus nostris: non humilitatis mendacio, ut tu interpretaris, sed pavore fiagilitatis humanae suam conscientiam sermidantis. Illi dicunt: Ne nos inducas in tentationem: tu cum Ioviniano loqueris, eos, qui plena fide baptisma consecuti sunt, tentari ultra &peccare non posse. Ad extremum inserunt: Sed libera nos a malo. Quid precantur a Domino, quod habent in liberi arbitrii potestate o homo nunc mun- dx dus factus es in lauacro,&dete dicitur: Quae est ista, quae ascendit dealbata, innitens super fratruelem suum; ut lota quidem sit, sed custodire non ualeat puritatem, nisi a dominno Deo sustentetur. Quo modo cupis Dei misericordia liberari , qui paulo ante liber Lucit 7 tus es a peccatis, nisi hae ratione, qua diximus ; ut, cum omnia secerimus, nos inutiles Luc.i8 esse sileamur ξ oratio ergo tua , pharisaei uincit superbiam, & publicani comparatione damnatur: qui de longe stans, oculos ad Deum non audebat attollere, sed percutiebat pectus suum, dicensi Deus, propitius esto mihi peccatori. Vnde profertur Domini sententia: Dico uobis, descendit hic iustificatus in domum suam, plus quam ille. Omnis enim, qui se exaltat, humiliabitur: & qui se humiliat, exaltabitur. Apostoli humiliantur, ut exaltentur: discipuli tui eleuantur, ut corruant. Eidem adulans uiduae non erubescis dicere piciatem,quxnusquam reperitur in terra; de ueritatem, quae ubique peregrina sit, in il - ΕΩ. 3 la potissimum commorari: nec recordaris illius sententiae: Populus meus, qui beatum te dicunt, seducunt te,&semitas pedum tuorum supplantant: laudasq. eam uocibus ,&di cis: O te felicem nimium, o beatam , si iustula, quae esse iam non nis in caelo creditur, apud te solam inueniatur in terris. Docere est, hoc, an occidere ξ leuare de terra, an p cipitare de caelo id mulierculae tribuere, quod angeli non audeant usurpare Si autem pietas, ueritas, atque iustitia non inueniuntur in terris, nisi in una muliere: ubi erunt
232쪽
iusti tui, quos absque peccato in terris esse iactabas Quae duo capitula orationis, & laudis,
soles cum tuis iurare discipulis non esse tua, cum perspicue in eis styli tui splendor eluceat; tanta sit uenustas eloquii Tulliani, ut testusneo incedens gradu, quae secreto doces, mittisq. uenalia, publice no audeas profiteri. O te felicem, cuius praeter discipulos nemo conscribit librosi ut, quidquid uideris displicere, non tuum , sed alienum esse contendas. Et quis ille tanti erit ingenii, ut leporem tui sermonis possit imitari C RITO. Non possum
ultra differre: omnis uincitur patientia uestrorum iniquitate uerborum .ioro te, quid insanuli peccauere Θ nec conscientia eis delicti imputari potest, nec ignorantia, qui iuxta I Ion. nam prophetam manum dexteram nesciunt& sinistram. Peccare non possunt,& possunt perire: genua labant, uagitus uerba non explicant, balbutiens lingua ridetur, & aeternae miseriae cruciatus miseris praeparantur. ATTI . Ah nimium disertus esse coepisti, ut non dicam eloquens, postquam discipuli tui uersi sunt in niagistros. Antonius, orator egregius , in cuius laudibus Tullius pertonat, disertos se ait uidisse multos, eloquentem adhuc neminem. Noli ergo mihi oratorum & non tuis floribus ludere, per quos solent imperitorum atque puerorum aures decipi: sed simpliciter die mihi, quid sentias . CRITO. Hoedico, concedas mihi saltem eos ine sine peccato, qui peccare non possunt. A T TI. Concedam, si in Christo fiterint baptizati t nec me tenebis in assensum sententiae tuae, qua dixisti posse hominem sine peccato esse, si uelit. Isti enim nec possunt, nec uolunt ; sed sine ullo peccato per Dei gratiam sunt, quam in baptismo susceperunt . CRITO. Cogis me, ut ad inuidiosum illud ueniam, & dicam tibi: Quid enim peccauerunt ρ ut statim in me populorum lapides coniicias, &, quem uiribus non potes, uoluntate interficias. A T TI. Ille haereticum interficit, qui inh haereticum patitur. Cetera nostra correptio, uiuificatio est rut haeresi moriens, uiuas catholicae fidei. C RIT O. Si nos scitis haereticos, cur non accusatis A T TI. Quia Apostolus me docet haereticum post unam & secundam correptionem ut Tit. 3tare, non accusare, sciens quia peruersus si, &suo iudicio damnatus. Alioqui stultis lima est, super fide mea me ex alterius pendere iudicio. Quid enim, si te alius catholicsi dixerit, statim ne assensum tribuam Quicumque te defenderit, & peruersa credente bene sentire dixerit; non hoc agit, ut te in Amia liberet, sed ut se intimet perfidiae. Multitudo sociorum nequaquam te catholicum, sed haereticum esse demonstrabit. Versi haec ecclesiastico calcentur pede ; ne quasi paruulis fientibus tristior quaedam imago monstretur. Hoc nobis praestet Dei
timor, ut omnes alios contemnamus timores. Proinde aut defende, quod credis; aut relinque, quod defendere non potes. Quemcumque in defensionem tui adduxeris, non patronum, sed socium nominabis. CRITO. Dic, quae ,& me omni libera quaestione, quare insintuli baptizentur A T TI. Vt eis peccata in baptismate dimittantur. C RIT O. id enim commeruere peccati Quisquam ne soluitur non ligatus AT TI. Me interrogas λ Respondebit tibi euangelica tuba, doctor gentium, uas aureum in toto orbe resplendensi Regnauit mors ab Adam usque ad Moysen i etiam in eos, qui non peccauerunt, in Rom. similitii dinem praeuaricationis Adam, qui est forma futuri. Quod si obieceris, dici, esse ali-ruos, qui non peccauerunt: intellige eos illud non peccasse peccatum, quod peccauit Mam praeuaricando in paradiso praeceptum Dei. Ceterum omnes homines, aut antiqui propagatoris Adam, aut suo nomine tenentur obnoxii. Qui paruulus est, parentis in baptismo uinculo soluitur. qui eius aetatis est, quae potest sapere,& alieno & suo, Christi sanguine liberatur. Ac ne me putes haeretico sensu hoc intelligere; beatus martyr Cyprianus, cuius te inscripturarum testimoniis digerendis aemulum gloriaris, in epistola, quam scribit ad episcopum Fidum de infantibus baptizandis, haec memorat. Porro autem si etiam grauissimis delictoribus,&in Deum multo ante peccantibus , cum postea crediderint, remisso peccatorum datur, & a baptismo atque gratia nemo prohibetur: quanto magis prohiberi non debet infans, qui recens natus nihil peccauit, nisi quod, secundum Adam carnaliter natus, contagium mortis antiquae prima natiuitate contraxit qui ad remissionem peccatorum accipiendam hoc ipso facilius accedit, quod illi remittuntur non propria, sed aliena peccata. Et iccirco, frater carissime, haec fuit in concilio nostra sententia, a baptismo atque gratia Dei, qui omnibus misericors,& benignus,& pius est, neminem per nos debere prohiberi. od cum circa uniuersos obseruandum sit aliaque retinendum, tum magis circa infantes ipsos & recens natos obseruandum puta, qui hoc ipso de ope nostra ad diuinam misericordiam plus merentur, quod in primo statim natiuitatis suae ortu plorantes, ac flentes, nihil aliud faciunt, quam deprecantur. Scripsit
dudum uir suictus,& eloquens, episcopus Augusoniis ad Marcellinum, qui postea sub
233쪽
inuidia tyrannidis Heraclianae ab haereticis innocen exsus est, duos libros de insentibus baptizaridis contra haeresim uestram, per quam uultis asserere baptiori infantes, non in remissionem peccatorum, sed in regnum caelorum: iuxta illud quod scriptum est in euange-Ioan.3 lio: Nisi quis renatus fuerit ex aqua & Spiritu λ ,non potest intrare in regnum caelorum. Tertium quoque ad eundem Marcellinum contra eos , qui dicunt idem quia uos, posse hominem sine peccato esse, si uesit, absque Dei gratia. Et quartum nuper ad Hilarium contra doctrinam tuam, multa peruersa fingentem .Rlios quoque specialiter tuo nomini cudem dicitur, qui necdum, in nostias uenere manus. Mnde supraedendum huic labo benseo, ne dicatur mihi illud Horatii: In siluamneligna seras . Aut enim eadem diceremus exsuperfluo: aut , si noua uoluerimus dicere, a clarissimo ingenio occupata sunt meliora. Hoc unum dicam ut tandem finiatur oratio: aut nouum uos debere symbolum tradere, ut post
Patrem & Filium & Spiritu sanctum baptizetis infantes in regnum caelorum: aut, si unum di in parvulis drin magnis habetis baptisma, etiam infantes in remissionem peccatorum baptirandos in similitudinem praeuaricationis Adam credatis. Quod si iniusta uobis uidetur alienorum remisso peccatorum, qua non indiget qui peccare non potuit: transite ad ama- sum uestrum, qui praeterita in caelis & antiqua delicta solui dicit in baptismo: ut, cuius in ceteris auctoritate ducimini, etiam in hac parte errorem sequamini.
OMINVS, qui locutus est ad prophetam iEcceconstitui te hodie super gentes de regna, eradicare, de sutadere, di disperdere, de rursum, aedificare ac plantare, singulis temporibus eandem Ecclesiae suae largitur gratiam: ut integrum corpus conseruetur, de in nullo haereticorum dogmatum uenena praeualeant. TD.r Ruod quidem nunc videmus expletum . nam Ecclesia Christi, quae non habet maculam, neque rugam, aut aliquid istiusmodi, egredientes de cauernis suis , Origenis colubros euangelico ense truncavit ; de secundum Nitriae monachorum agmen,cotagione pestifera liberauit. Pauca ergo ex iis, quae gesta sunt, in generali epistola, quam ad omnes in commune direxi, prout patiebatur angustia temporis, comprehendi. Dignationis tuae est, quae in huiuscemodi certaminibus saepe ante nos pugnauit,& positos in proelio consolari, & congregare totius insulae episcopos, ac synodicas litteras, tam ad nos, qua ad Constantinopoliuranae urbis episcopum, de ii quos alios putaueris, mittere: ut consensu omnium de ipse Origenes nominatim de haeress nefaria condemnetur. didici enim, quod calumniatores uerae fidei, Ammbnius, Eusebius, dc Eutinius, nouo pro haeres furore bacchantes, Constantinopolim nauigarint; ut&nouos, si quos uoluerint, decipiant; de ueteribus suae impiet tis sociis coniungantur . Cum igitur tuae sit, ut cunctis episcopis per Isauriam, atque Pam-n liliam, d. ceterarum prouinciarum, quae in uicino sunt, rei ordinem pandas; de nostram, ignum putas, epistolam subiicias: ut omnes uno spiritu congregati, cum uirtute domini nostri Iesu Christi tradamus eos satanae in interitum impietatis, quae possidet eos. Et ut celerius nostra Constantinopolim scripta perueniant, mitte industrium uirum, de aliquem de clericis, sicut & nos de ipsis Nitriae monasteriis patres monachorum, cum aliis sanctis de continentissimis uiris mitimus, qui possint cunctos in praesenti docere, quae gesta sunt i super omnia quaesumus, ut impensas ad Dominum fundas preces ; quo possimus etiam in isto certamine uictoriam consequi. non enim parua laetitia & in Alexandria de per totam Aegyptum populorum corda peruasit: ex quo pauci homines eiecti sunt, ut purum corpus Ecclesiae permaneret. Saluto muri, qui tecum sunt. te plebs, quae nobiscum est, in D mino salutat.
234쪽
meus sermo cessauerit ; nee considerauerim, quid tu pro dispensatione tunc saceres, sed quid me facere conueniret.&nunc, sumptis dignationis tuae epistolis, mictum aliquem cepisse me uideo euangelicae lectionis. Si enim duri iudicis sententiam crebra mullisis inflescit petitio: quanto magis paterna uiscera interpellatione sedula molliuntur Quod de canonibus eccletiasticis mones, gratias asimus. Quem enim di- ligit Dominus, corripit; & flagellat omnem filium, quem recipit . ed tu scito nobis nihil esse antiquius, quam Christi iura seruare, nec patrum trasnferre terminos, semperq. meminisse, Romanam fidem apostolico ore laudatam: cuius se esse participest Alexandrina RQ ecclesia gloriatur. Super neficia res, quod multam patientiam geris, S putas Ecclesiae uisceribus incubantes tua posse corrigi lenitate, multis sanctis displicet: ne, dum paucorum paenitentiam praestolam, nutrias audaciam perditorum, di fictio robustior fiat. Valeia isto.
Evon neophilus meramnium rem tinem reddis.
ANCTVs episcopus Agatho, eum dilectissimo diacono Athanaso in eccle. liastica directus est causat quam cum didiceris, non ambigo quin nostrum studium probes, &in Ecclesiae uictoria glorieris . namque Origenis haer min Maed monasteriis Nitriae quidam nequam di serios homines serere & sundere cum pientes, prophetica lalce succisi lunt. quia recordati sumus commonentis apostoli: Argue Tit. aeos seuere. Festina igitur & tu, partem huius proiit recepturus, deceptos quosque emendare sermonibus. Optamus, si fieri potest, in diebus nostris catholicam fidem, & Ecclesiae vias cum subie s nobis populis custodire, & omnes nouas sopire doctrinas.
VPER tuae beatitudinis percepi scripta . emendantia uesus silentium , εὶ me ad solitum ossicium prouocantia: unde licet per sanctos fiat res, Priscum, & Eubulum, tuus ad nos sermo cessauerit: tamen, quia uidimus, illos, helo fidei concitatos, raptim Palaestinae lustrasse regiones,&dispersos regulos usque ad suas latebras persecutos ; breuiter scribimus; quod totus mundus exultet, & in tuis uictorius' orietur ; erectumq. nexandriae uexillum crucis, di aduersus haeresim tropham fulgentia , gaudens
235쪽
gaudens populorum turba pro cisto. Macte uirtiate , macte zelo fidei, ostendisti, quod Iinc ue taciturni dispensatio nit, non consensus. Libere enim reuerentiae tuae loquor. Dolebamus te nimium esse patiente; & ignorates magistri Subernacula, gestiebamus in i Urixi perditorum. sed, ut uideo , exaltasti manu diu, & suspendisti plagam, ut seri res sortius. Super sulceptione cuiusdam non debes contra urbis huius desere pontificem: quia nihil tuis litteris praecepisti: & temerarium fuit de eo quqd nesciebat, sene sententiam: tamen or illum nec audere, nec uelle te inaliquo laedere .
JUPLICEM mihi gratiam beatitudinis tuae litterae praestiterunt; quod&san- ctos& uenerabiles Agathonem episeopum,& diaconum Athanasium habuerintll ortitores;&aduersum steteratissimam haeres m, zelum fidei demonstrarint.
4 vox beatitudinis tuae in toto orbe pertonuit ; de, cunctis Christi ecclesiis laetantibus, diaboli uenena siluere. Nequaquam amplius antiquus serpens sibilat; sed contortus Geuisceratus , in cauernarum tenebris delitescens, solem clarum serre non siistinet. qui quidem Luper hac re, di antequam scriberes, ad occidentem epistolas miseram, ex parte haer ticorum strophas meae linguae hominibus indicans. Ex dispensatione Dei sectum puto, ut eo in tempore tu quoque ad Anastasium Papam scriberes, & nostram dum ignoras sententia roborares . Verum a te nunc admoniti, magis studium accommodabimus, ut hic& procul simplices ab more reuocemus. Nec timeamus subire odia quorundam. non enim debemus hominibus placere, sed Deo: quamquam ardentius ab illis desendatur haeresis, quam a nobis oppugnetiir. Simulq. obsecro, ut, si qua synodiea habes, ad me dirigas; qxio possim, tanti Pontificis auctoritate firmatus, liberius & confidentius pro Christo ora reserare. Vincentius presbyter ante biduum, quam hanc epistolam darem, de urbe uenit,&suppliciter te taurat, crebroq. sermone concclebrat Romam, & totam Italiam, tuis post Christum epistolas liberatam. Adnitere ergo Papa amantissime, atque beatissime, & per omnem occasionem ad occiden tales epistopos scribe, ut mala germina acuta, ut ipse significas, siccidere
I DICI, quod&sanctitas tua nouerit Theodorum monachum; eiusq. studium D comprobaui, quia, cum a nobis Romam nauigaturus exiret, noluit ante proficisci, nisi te, I sanctos fratres, qui tecum sunt in monasterio, quasi sua uiscera amplex retur, & inuiseret. Quem cum susceperis, pro Ecclesiae tranquillitate laetare. uidit enim cunNitriae monasteria,&referre potest continentiam &mansuetudinem monachorum; quomodo, extinctis & sugatis Origenis sectatoribus, pax Ecclesiae reddita sit, & disciplina Domini conseruetur. Atque utinam apud uos quoque deponerent hypocri sim, qui occulte dicuntur subruere ueritate . de quibus non bene sentientes, in iis restoninus fiatres, haec me scribere prouocarunt. Quamobrem cauete, & effugite huiuscemodi homines, iuxta quod, lcriptum est: Si quis non affert ad uos ecclesiasticam fidem, huic nec ave dixeritis . Quam quam
236쪽
quam ex superstuo seciam, haec tibi scribere, qui errantes potes ab errorer uocaret tamen nihil nocet& prudentes & eruditos uiros pro solicitudine fidei commonen. Omnes satres, qui tecum sunt, nomine meo tautari uolo.
EPISTOLA LXXIII. ENER ALIS epistola, quae ad omnes catholicos scripta est, ad te proprie
pertinet, qui Zelum fidei aduersus cunctas haereses habens, Origenis proprie, t& Apollinarii discipulis aduersaris r quorum uenenatas radices, & in altum d fixam impietatem, omnipotens Deus protraxit in medium; ut in Alexandria . proditat, in toto orbe arescerent. Scito enim, fili rarissime, Amalech usque ad stirpem esse deletum, & in monte Raphidim erectum trophaeum crucis. Etenim quo modo, porrectis D ψαι in altum Moysi manibus, uincebat Israel: sie Dominus eun rtauit semulum suum Themphilumi ut super altare ecclesae Alexandrina contra Origenem uexillum poneret: & impleretur in eo, quod dicituri Scribe signum hoc: quia delebo funditus Origenis limesim a ficie tertie cum ipso Amalech. Et ne uidear eadem rursus iterare, & prolixiorem epistolam texere; ipsam ad uos scriptam direxi: ut scire possitis, quae nobis scripserit;&quantum boni ultimae aetati meae concesserit Dominus; ut, quod semper clamabam, tanti Pontificis testimonio probaretur. Iam aute puto & te aliquid operis edidisse,&, iuxta priorem epistolam, qua te super hac re fueram cohortatus, elimasse librum, quem tuae linguae homines legant. audio enim & ad occidentem quorundam hominum naufragia peruenisset qui non contenti perditione sua, uolunt plures mortis habere participes: quasi multitudo peccantium se Ius minuat non, numerositate lignorum , maior gehennae flamma succrescat. Sanctos fiatres, qui tecum sunt in monasterio Domino seruientes, & tecum, & per te plurimum tautamus.
IT TAM paruam epistolam scriberem, causae duplicis fuit; quod&tabellarius sestinabat;&ego, alio opere detentus, hoc quasi mi γω me occupare nolui. Quaeris, quidnam illud st, tam grande, tam necessarium, quo epistolicae cO -- ratibulationis munus exclusum sit. Iam pridem cum uoluminibus Hebraeorum editionem Aquilae confero; ne quid sessitan, propter odium Christi, synagoga mutauerit r&, ut amicae menti fatear, quae ad nostram fidem pertineant roborandam, plura reperio. Nunc a Piphetis, Salomone, Psalterio Regnorumq. libris examussim recensitis, Exodum teneo, quem illi Elle semoth mni uocant, ad Leuiticum transturus. Vides igitur, quod nullum ossicium huic operi praeponendum est . attamen ne Currentius noster sorte fi ustra cucurrerit, duas epistolas, quas ad sororem tuam Paulam, eiusq. pi3nus Eustochium miseram, huic sermunculo annexuir ut, dum illas legeris, de in his aliquid doctrinae pariter ac leporis inueneris, putes tibi quoque scripta esse, quae illis salpta sint. Albinam, commu-
237쪽
nem matrem ii me cupio: de corpore loquor, ut spiritu lear, non ignorans. eamq. perte salutari obse , & duplici pietatis ossicio secillari, quod in ima atque eadem Christiana simul diligatur, de mater.
HIERONYMUS ADVERSUS VIGILANTIUM.
v S T V M quidem suerat , nequaquam tibi litteris satisficere, qui tuis auribusli non credidisti: neque enim schedulae potes acquiescere, qui uiuo sermoni noni accomodasti fidem . ses,quia Christus persectae nobis humili ratis exemplar in se tribuit, dans osculum proditori, & latronis paenitentiam in patibulo suscipiens: eadem absenti significo, quae presenti quoque locutus sum, me ita Origenem legisse,
uel legere, ut Apollinarium , uel ceteros traitatores; quorum in quibusdam libros non recipit Ecclesiar non quo omnia dicam esse damnanda, quae in illorum uoluminibus contine tur ; sed quod quaedam reprehendenda confitear. Verum, quia operis mei est & studii, multos legere; ut ex plurimis diuersos fores carpam; non tam probaturus omnia, quam quae bona sunt electurus: assumo multos in manus meas r ut a multis multa cognoscam, secun- i. es scriptum est: Omnia legentes, quae bona sunt retinentes. Vnde satis miror, in te uoluisse Origenis mihi obiicere dogmata, cuius in plerisque errorem usque ad hanc aetatem penitus ignoras. Ego ne haereticus & cur me , quaeso, haeretici non amant orthodoxus qui etiam contra sententiam tuam, & linguam alia praedicantem, aut inuitus sub. scripsisti, & praeuaricator es; aut uolens, & haereticus. Dimisisti Amyptum, & cunctas prouincias reliquisti: in quibus sectam tuam, libera plerique tante defendunt: & elegisti me ad insectandum, qui omnia contra Ecclesiam dogmata reprehendo, & publica uoce condemno . origenes haereticus: quid ad me, qui illum in plerisque haereticum non nego EGrauit de resurrectione corporis, errauit de animarum statu, de diaboli paenitentia; λ quod his maius est, filium Dei & Spiritum sanctum in commentariis Esaiae, Seraphim esse testatus est. Si errasse non dicerem eum, & haec quotidie non anathematizarem, essem erroris illius socius. neque enim ita debemus bona eius recipere . ut mala quoque suscipere coP-mur. At idem&scripturas in multis bene interpretatus est; prophetarum obscura diis ruit; & tam novi,quam ueteris testamenti reuelauit maxima sacramenta. Si igitur,quae bona sunt, transtuliῆ &mala uel amputaui, uel correxi, uel tacuit arguendus sum, cur per me Latini bona eius habeant, & mala ignorent λ Si hoc crimen est: arguatur & consessor Hilarius, qui Psalmorum interpretationem, & Homilias in Iob ex libris eius, idest, ex Graeco in Latinum transtulit. Sit in culpa eiusdem consessionis Vercellensis Eusebius: qui omnium Psalmorum commentarios haeretici hominis uertit in nostrum eloquium; licet haeretica praetermittens, optima quaeque transtulerit. Taceo de Victorino Pictaviens, & ceteris, qui Origenε in explanatione dumtaxat scripturarum secuti sunt,& expresserunt: ne non tam me desedere,quam socios criminis uidear quaerere.Ad te ipsum ueniam: cur tractatus eius in Iob deseriptos habes in quibus contra diabolum, & de stellis, caeloq. disputans, quaedam locutus est,quae Ecclesia no recipit Tibi soli licet, -- , de cunctis & Graecis & Latinis tractatoribus ferre sententia,&, quasi emseria uirgula,alios eiiccte de bibliothecis alios recipere,&,cum tibi placuerit,me uel catholicum,uel haereticu pronunciare; nobis non licet peruersa respuere & damnare, quae saepe damnauimus λ Lege ad Ephesos libros r lege cetera opuscula mea, & maxime in Ecclesinen comentarios i& liquido pervidebis, me adolescentia numqua alicuius auctoritate deterritum acquievisse haereticae prauitati. Non parum est, scire, quod nescias: prudentis hominis est, nosse mensura suam,nec, reto diaboli concitatum imperitiae suae cunctu orbem teste facere.Scilicet gloriari cimis,& in patria tua iactitas, me n6 potuisse respondereeloquentiae tuae, & acumε in te Chrylippi semidasse. Christiana uerecundia teneor,& cellulae meae latebras nolo mordaci sermone reserare. alioqui proferre,
238쪽
-ταν HU τει ν αυ-τεμαι που M. Sed haec aliis aut loquEd aut ridens dimitto .Ego, quasi Christianus cum Cimitiano loquens, obsecro te frater, ne plus uelis rapere, quam sapis: ne uel innocentiam uel simplicitatem tua, uel certe ea quae taceo,&, te non intelligente, ceteri intelligunt, istylo proferas, & ineptiarum tuarum eunctis cachinnum praebeas. Aliud
a parua aetate didicisti; aliis assuetus es disciplinis. Non est eiusdem hominis,& aureos nummos , & scripturas probare ; & degustare uina, & prophetas, uel apostolos intelligere. Melaceras: sanetum fiat rem Oceanum in culpam haereseos uocas i presbyter ora tibi Vincentii, α Pauliniani, de fratris Eusebii iudicium displicet. Solus es Cato Romani generis diserti iasmus, qui teli imonio tuo,& prudentiae uelis credi. Recordare, quaeso, illius diei; quando, me de resurrectione& ueritate corporis praedicante, ex latere subsultabas, & plaudebas manu , & applodebas pede, & orthodoxa conclamabas. Postquam nauigare coepisti ; & ad intimum cerebrum tuum sentinae putredo peruenit ; tunc nos haereticos recordatus es. Quid
tibi faciam Z Credidi sancti presbyteri Paulini epistolis; & illius super nomine tuo non putaui errare iudicium. Et, licet mitim, accepta epistola, άσαυάρ diri sermonem tuum intelligerem: tamen rusticitatem & simplicitatem magis in te arbitrabar, quam uecordiam . Nec reprehendo sanctum uirum . maluit enim apud me dissimulare, quod nouerat, quam portitorem clientulum suis litteris accusare. Sed memet ipsum arguo,qui alterius potius acquievi, qua meo iudicio ; &, oculis aliud cernentibus, aliud schedulae credidi, quam uidebam. Quamobrem desine me lacessere, de uoluminibus tuis obruere. Parce saltem nummis tuis, quibus notarios librariosq. conducens, cisdem &scriptoribus uteris & fautoribus: qui te
ideo forsitan laudant, ut lucrum in scribendo faciant. Si libet exercere ingenium; trade te .grammaticis, atque rhetoribus; disce dialecticam; sectis instruere philosophorum: ut, cum omnia didiceris, saltem tunc tacere incipias. Quamquam stulte ficiam, magistro cumst rum magistros quaerere, & ei modum imponere, qui loqui nescit, & tacere non potest. Verum est illud apud Graecos prouerbium , ονος - λυω . Ego reor, & nomen tibi υἰτ άν --- impositum . nam tota mente dormitas,& profundissimo non tam sommo stertis, quam lethargo. Inter ceteras quippe blasphemias, quas ore sacrilego protulisti, ausus es cicerer montem, de quo abscisus est in Daniele lapis sine manibus, esse diabolum, & lapi- Dan. , dem Christum: qui quia assumpsi corpus ex Adam, qui diabolo ante per uitiacosaeserat, natum esse de uirgine: ut a monte, hoces , a diabolo hominem separaret. O praecidendam linguam, ac per partes, &stasia lacerandam. Quisquam ne Christianus Deum patrem
mnipotentem in personam diaboli interpretatur,& tato piaculo totius orbis aures maculat Si interpretationem tuam quisquam non dicam catholicorum, sed haereticorum, siue gentilium umquam recepit: pium sit, quod locutus es. sin autem tantum nefas numquam audiuit Christi Ecclesia; & per tuum primum os ipse se montem interpretatus est, qui dixerat: Ero similis altissimor age paenitentiam ,& in sacco uersare,&cinere;&tantum scelus iu- Vt gibus absterge lacrymis: si tandem tibi dimittatur haec impietas, de iuxta errorem Origenis tunc ueniam consequaris, quando consecuturus est de diabolus, qui numquam plus, quam per os tuum, deprehenditur blasphemasse. Meam iniuriam patienter tuli: impietatem contra Deum serre non potui. unde & uisus sum mordacius in extrema epistola scribere, quam promiseram: quamquam post priorem paenitentiam, qua a me ueniam deprecatus es, ite rum commisisse, unde agas paenitentiam, stolidissimum sit. Tribuat tibi Cluistus , ut a
dias, de taceas; ut inicillitis, de sc loquaris.
JAIOR A spiritus uincula esse . quam corporum, si olim ambigebamul, nunel strobauimus; dum & mihi sanctitas tua haeret animo ,& ego tibi Christi amorei coniungor. Vere enim & simpliciter candidissimo pectori tuo loquor i ipsa se he- l lula,& muti apices litterarum inspiram in nos tuae mentis affectum. Quod dicis Urigenis inultos errore deceptos, de sanctum filium meum Oceanum illorum insista repugnare r
239쪽
gnare de doleo simul, & gaudeo: dum aut supplantati sunt simplices; aut ab erudito uiro errantibus subuenitur. Et quia meae paruitatis quaeris sententiam, utrum, secundum fratrem Faustinum, penitus respuendus sit, an, secundum quosdam, legendus ex parte: ego Origenem propter eruditionem sic interdum legendum arbitror, quo modo Tertullianum, N uatum, Arnobium, Apollinarium, & nonnullos ecclesiasticos scriptores Graecos pariter &Latinos; ut bona eorum eligamus, uitem usq. contraria, iuxta apostolum dicentem: O. Thess. 1 mnia probate, quod bonum est tenete. Ceterum qui uel in amorem eius nimium, uel in odium stomachi sui prauitate ducuntur, uidentur mihi illi maledicto prophetico subiacere: Esa. 1 Vae his, qui dicunt bonum malum, &malum bonum ι qui ficiunt amarum dulce, & dulce amarum.nec enim propter doctrinam eius praua suscipienda sunt dogmata: nec propter dogmatum prauitatem, si quos commentarios in scripturas sanctas utiles edidit, penitus ro- uendi sunt. Quod si contentiosum inter se amatores eius & obtremtores funem duxerint; ut nihil medium appetant; nec seruent modum , sed totum aut probent, aut: improbent: libentius piam rusticitatem, quam doctam blasphemiam, eligam. Sanctus stater tianus diaconus te impendio resalutat.
HIERON. MARCO PRESBYTERO CELEDENSI.
ECREVERAM quidem utendum mihi psalmistae uoce dicentis: Cum consisteret aduersum me peccator, obmutui ,& humiliatus sum, &slui a bonis. Et
iterum: Ego uero tamquam surdus non audiebam, & tamquam mutus non aperiens os suum de sectus sum ut homo non audiens. sed quia caritas omnia superat , ta propositum uincitassectust non tam iniuriam facientibus reddo uicem, quam tibi respondeo postulanti. Apud Christianos enim, non qui patitur, ut ait quidam, sed qui
facit contumeliam, miser est. Et primo quidem, antequam de fide mea , quam optime nosti, tecum loquar, aduersus barbariem istius loci uersu cogor clamare uulgato: Quod genus hoc hominum quaeue hunc tam barbara morem Permittit patria hospitio prohibemur arenae: Bella cient, primaq. uetant consistere terra. &c. Quae iccirco de gentili poeta sumpsimus; ut, qui Christi pacem non seruat, pacem saltem discat ab ethnico. Haereticiis uocor, homousion praedicans trinitatem. Sabestianae impietatis arguor, tres subsistentes , ueras, integras, periectasq. personas indefessa uoce pronuncians. si ab Arianis, merito: si ab orthodoxis ; qui huiusmodi arguunt fidem, orthodoxi esse deserunt, aut, si eis plaeet , haereticum me cum occidente, haereticum cum A gypto, hocest cum Damasio Petroq.eondemnent. Quid unum hominem, exceptis sociis, criminantur λ Si riuus tenuiter fi uit, non est aluei culpa, sed sentis. Pudet dicerer de cauernis cellularum damnamus orbem . In sicco & cinere uolutati, de episcopis sententiam serimus. Quid ficit sub tunica paenitentis regius animus Catenae, sordes,&comae, non sunt diadeniatis signa, sed fletus. Permittant me, quaeso, nihil loqui. Cur eum lacerant, qui non meretur inuidiam λ Haereticus
sim, quid ad te quiesce, iam dictum est. Plane times, ne eloquentissimus homo in S yro sermone, uel Graeco ecclesias circumeam, populos seducam, schisma conficiam. Nihil alicui praeripui, nihil otiosus accipio. Manu quotidie & proprio sudore quaerimus cibum, scientes ab Apostolo scriptum esse: Qui autem non operatur, nec manducet. Haec, uenerabilis & sancte pater, cum quali gemitu. cum quali dolore conscripserim, testis est Iesus. T cui, numquid semper tacebo, dicit Dominus Non mihi conceditur unus angulus eremi aruotidie exposcor fidem, quas sine fide renatus sim. confiteor, ut uolunt di non placet. sutactabo mon credunt . Vnum tantum placet, ut hinc recedam. Iam iam cedo: abruperunt partem a me animae men carissimos fiatres: ecce discedere cupiunt, immo discedunt, melius esse dieentes, inter fias habitare, quam cum talibus Christianis: & ego ipse, nisi me di corporis imbecillitas,& hiemis retineret asperitas,iam modo fugerem. Verumtamen dum
240쪽
24 uernum tempus adueniat, obsecro ut paucis mihi mensibus eremi concedatur hospitium raut, si hoc tardum uidetur, abscedo. Domini est terra, & plenitudo eius. Ascendant soli eae Psal. 13lum: propter illos tantum Christus mortuus sit: habeant, possideant, glorientur. mihi au Gal. οiem absit gloriari, nisi in cruce domini nostri Iesu Christi ; per quem mihi mundus crucifixus est, & ego mundo. De fide autem, quam dignatus es scribere', sancto Cyrillo dedi conseriptam fidem. Qui sic non credit, alienus a Christo est. ceterum ego fidei meae testes habeo aures tuas,&bcaustauis Zenobii, quem tecum omnes, qui hic sumus, plurimum tautamus.
HIERON. PAMMACHIO ET MARCELLAE.
VRSVM orientalibus uos locupleto mercibus;& Alexandrinas opes primo
Romam uere transmitto. Deus ab austro ueniet; &sanctus de monte Pharan, Abae. 3 umbra condensa: unde &sponsa laetatur in Cantico canticorum, dicens: In um Cant.1
bra eius esicupiui & sedi, & fiuctus eius dulcis in faucibus meis. Vere nunc com Esa. is pletur Esaiae uaticinium praedicantis: In die illa erit altare Domini in medio terrae Ampti. ubi abundauit peccatum, superabundauit& gratia. Qui paruulum Christum seuerant, Τadultum fidei ore defendunt: ut, qui per illos effugerat Herodis manus effugiat haereticum blasphemantem. Quem Demetrius Alexandri urbe pepulit, toto orbe sugat Theophi- Act. illis: ad quem Lucas scripsit Actus apostoloru, qui ex amore Dei nomen inuenit. Vbi nunc est coluber tortuosus ubi uenenatissima vipera Prima hominis facies, utero commissa luporum. Vbi haeresis, quae sibilabat in mundo; & me & Papam Theophilum sui iactabat
erroris 1, latratuq. impudentissimorum canum ad inducendos simplices, nostrum mentiebatur assensum λ oppressa est eius auctoritate, & eloquentia, & in morem daemonicorum spirituum de terra loquitur . nescit enim eum, qui desursum ueniens ea loquitur, quae sursum ibali., sunt. atque utinam serpentina generatio aut limpliciter nostra fateatur, aut constanter defendat sua i ut scite ualeamus, qui nobis amandi sint, qui cauendi . Nunc autem, nousi paenitentiae genus, oderunt nos, quasi hostes: quorum sdem publice negare non audent. R go, quis est iste dolor, qui nec tempore, nec ratione curatur Inter micantes gladios, iacentia corpora,riuos sanguinis profluentes, iunguntur saepe hostiles dextrae; &belli rabiem pax repentina commutat. soli sunt huius haereseos sectatores, qui cum ecclesiasticis non ualent kederari: quia, quod sermone coguntur dicere, mente codemnant. et si quando aperta blasphemia publicis auribus fuerit reuelata ; de uiderint contra se audientium turbam circumstemeret tunc, simulata simplicitate, dicunt audisse se primum, quae magistrum dic
re ante nescierint . cumq. eorum scripta teneantur, uoce negant, quod litteris confitentur.
Quid necesse est obsidere Propontidem, mutare loca, diuersas lustrare regiones, & clari L simum Pontificem Christi, eius'. discipulos rabido ore discerpere Si uera loquimini, pri- sinum erroris ardorem ardore fidei commutate . quid maledictorum pannos hincinde consultis ; de eorum carpitis uitam, quorum fidei resistere non ualetis num iccirco non estis uos haeretici, si nos quidam assertione uestra crediderint peccatores; & os impietate foedum non habebitis, si cicatricem potueritis in nostra aure monstrare Quid iuuat uestram perfidiam, uel pti est pellis Aethiopica, & pardi uarietas, si in nostro corpore naeuus apparue- rit En papa Theophilus tota Origene larguit libertate haereticum esset nec illi di Aa d findunt, sed fingunt ab haereticis immutata ; multorumq. dicunt libros similiter deprau tos; ut illum non sua fide, sed aliorum tueantur erroribus. Verum haec aduersum haereticos dicta sint, qui iniusto contra nos odio saeuientes, mentis latentur arcanum, cic uen
m pectoris irremediabili dolore testantur. Vos, Christiani senatus lumina, accipite de