장음표시 사용
71쪽
quario autem die exacerbata sunt omnia, septimo die iactatio toto eorupore, sudor frigidus, extremorum frigus diu manens die. indieare videbanis tur, undecimo die mortem instare; verum tamen & hune diem super vixit, quamvis vomitu aeruginosis, bilioso , extremorum frigore &e. inlignem; requentibus autem diebus omnia adhue in pejus ruebant, & deeima quarta die periit, licet adhue irrito naturae conamine narium haemorrhasia e dem die contingeret. Quod autem quandoque quartus dies index sit sexti diei, docet Pbiisses q) historia ; cui quarto dιe omnia exacerbabantur,& urinae erant nigrae; tamen ille non septimo , sed sexto die periit. In fine tamen hujus historiae monet Hippocrates, exacerbationes in hoc morbo accidisse diebus paribus et atque hine patet ratio , quae sexto die potius mors exspectanda fuerit, quam septimo. Plura alia ex Hippocrate adserri possent, quae huc faciunt; verum puto haec suffieere, ut dierum indicum dignitas probetur. Ex omnibus his apparet, prognosin Μedicam in morborum eventu, &tempore definiendis plurimum sic promoveri posse ; neque tamen in his esse absolutam , & mathematicam certitudinem; unde in praesagiis suis veterani Μedici cauti solent esse, se quamvis ex pessimis signis mortem prae.
videant, summum periculum adesse monent quidem, raro tamen omnino conclamatos aegros pronunciant, sed aliquam adhuc in sinu spem fovent. Et contra , quamvis omnia in morbis acutis satis mitia videantur sympto.
mata, nihil negligunt. nihil temere tentant, moniti ab ipso Hippomare se , quod in initio disseile sit distinguere morbos, qui intra longissimum temo
pus judicari debent , ab illis , qui ei to finientur , eum similia saepe sint
eorum principia. Famae enim damnum incurrit Μedicus, si brevem,&s cilem pronunciaverit morbum, qui dein L longitudine taediosus , 3c nons ne dii erimine decurrit ; omnia enim tune mala solent eurantis Medici eommissis erroribus tribui . Minus quidem malum est , si evaserit aeger, iuem moriturum pronunciaverat ; nam tune Medici peritiae adhue saepe olet tribui, quod ex ipsis oret saucibus evaserit aeger. Interim tamen is praestat in his cautum esse Μedicum, semperque memorem moniti H n erariei cuius de in Commentariis s. 38τ. memini quod nempe Acutorum
morborum Vm omnino cenae fiant praeri Isones, neque mortis, neque senisatis f .
Nec aequi harum rerum judices saeile imperitiae damnabunt Μ dicum, licet aeger, quem ex pessimis signis obtervatis moriturum praedia erat . eva. serit; eum & Hervbsa r . praeter mnoreatis exspectationem , ex perie losissimo morbo inloes emerserit. Errarent tamen summopere, qui inde eoncluderent dierum indi eum, &eriticorum observationem inutilem esse, eum raris quibusdam casi hus evenistus non respondeat penitus illis . quae ex horum doctrina praesagi verat Medicus. De qua re videantur illa, quae ad S. 387. ubi de crisi agitur,di. Ota suerunt. Certe
72쪽
vir, primum quidem, maximum fg-m insantis bonae retris coctioris esse dixit I se -πm autem , quod ab aIιquo die i idaeatorio antea iudicetur, cus nexa es diei iudaeautis potentia. Patet ergo ex omnibus huc usque dictis,
sumarum usum habere in Μedicina doctrinam Ueterum de diebus eritieis,& illorum indicibus, quorum dignitatem optime notavit Actuarisu twJ diu
cens: Atque haec in perfectis udiciis accιdiana, quae edi in indicibus antea
I mscantur. Nam se quid in is natura J an praedictis iudiciis metui momenti
est factura; id ante iudicii diem in inistra quasi praeludens nunciat. Quare aut uui su rer, aut sanguinis e nare sillae, aut parum cocti spuri educisur,
atque aur pusiliunt , aut maius quippiam aviis appareto uis sone quod ma-κria turgeat, aut aegri mres validae sint , praeeuntes fg scationes iudicium antevertat, non aliter diuam in aliιs per contraria pedetentim id, quod mum es , crebris iudieiorum circuitibus coquitων expelliturque.. Minime autem credendum est, s ussicere, ut in morbἰs curandis Μed usdies numeret, praesagia inde iaciat, reliquum vero naturae commiriat, ubi que,&semper spectatorem agere contentus. Patuit enim ex illis, quae de
cura generali sebrium dicta fuerunt, ut materies librilis subigit, coqui, m bilis reddi, & ad exeretionem disponi possit , requiri tale febris modera.
men , ut nec torpeat nimis, neque furibundo impetu corpus destruat: simul etiam idoneo viri u viribus, & vitae eonsulendum est, symptomata mitiganda, idoneis remediis promoveri debent illa naturae molimina , quibus vel ad subigendam , vel expellendam morbi materiam utitur, viae lubricandae sunr, per quas materiae expellendae exitus praevidetur; impedimenta tollenda die. Neque hoc tantum, verum ubi praevidetur ex signis, malam futuram esse eri sim, omni artis molimine haec praecavenda erit. Sic sedenhamias x , dum observaverat in febribus continuis nauseam, & vomendi conatum peto
petuum adesse, deinde libris progressu malignum humorem subigi quidem utcunque , & versus intestina depelli , tu neque in fine morbi diat rhoeam sequi, sed tanto saepe cum impetu, ut mala eris, fractis jam morbi deis
eursia aegrorum viribus, mortem faceret; dato vomitorio in ipso morbi initio iunestam hane crisem praeeave te hoe vero facto, totus in eo versabatur, ut febrilem motum debito in moderamine servaret, reprimendo nimis impetu sum , excitando vero nimis languidum s let inprimis circa morbi nnem , tunc enim eardiacis datis criticam secretionem, & excretionem meteriae febriistis, quae in hoc morbo circa decimum quartum diem blando sudore feri sole. bat, tuto promovebat. Unde apparet, quod masnus ille Medicus non fuerit otiosus tantum spectator, sed sedulus naturae minister . qui accurata morboarum observatione Moverat, impedimenta tollere, adhibere illa , quae incepta naturae molimina juvarent, vitare illa, quae haec impedirent; quamvis non adeo operoso remediorum apparatu ad haee omnia uteretur, sed in tenuioris
73쪽
vir tis hominibus , ut sumptibus parectet, simplicissimis tantum ,& pretio viliabus omnia haee perficeret. Ubi vero debitum illud libris moderamen aderat de quo vide 6o'. ingenue fatetur se nulla omnino adhibuisse remedia, nisi aegrorum vel adstantium importunitas aliquid extorqueret set J: tuncque tantum talia dedit, quae aegris placerent, neque interim nocere possent. Lonage ergo aberat ab illorum Medi eorum opinione, qui venam secando, pu gando Sic. omnia turbant in morbis: de quibus iure dixit Galenus I ' J, quod toties peccent , quoties ad aegrum accedunt ἔ tales enim piaculum crede.rent, nisi quotidie validis, & variis remediis morbum aggrederentur. Quam infausto autem successu hoc factum fuerit in morbis curandis , sive stim uolantibus remediis librilem impetum nimis augerent, sive contraria methodo venae sectione, purgantibus, clysmatibus &c nimis repetitis una eum mor- vires aegrorum profligarent, passim in suis operibus docuit sedensamus. Priori enim methodo lethales inhammatorii morbi brevi nascebantur; r steriori vero febris, quae profligata saepe videbatur, post fallaces inducias reo crudescebat denuo, & integrum suum stadium de novo decurrebat; imo &quandoque ad quadraginta. & ultra dies manebat pertinax, quae rite trauciata binarum septimanarum spatio totum suum decursum absolvisset. Neque credendum est, prudenti usu illorum . quae moderando libris imis petui serviunt, turbari tam facile crisim , I dierum criti torum ordinem, adeoque nullum horum usum esse , nisi dum totum curationis opus soli naturae relinquitur. Licet enim sedenbam- a venam secaret, imo & la pius , si nimius libris impetus id posceret , vomitorium daret in morbi Mittio. ae elysmata injiceret; tamen legitimum suum decursum absoluebat morbus, quia sollicite cavebat semper , ne ultra modum deprimeret febris impetum. Vidi sic, quamvis bis venam secuissem in morbo acuto , largam tamen haemorrhagiam narium septimo morbi die contigisse: & eredo, quod
unicuique ad haec attento apparedit in morbis curandis hujus rei veritas. So vi TUR ET D iE DEe RETO Rio vo MITU , ALVO. Quantum pondus habeant evacuationes in morbis, dum diebus decretoriis contingunt, modo demonstratum Dit; neque enim hoe tantum in narium haemorrhagia loeum habet, verum etiam in reliquis evacuationibus hic enumeratis. c.um autem tot viscera se per has vias evacuare queant, imo & totum corpus huc suos humores derivare possit, uti demonstratum est, quando de Vomitu, &Diarebo inter symptomata librilia agebatur; patet ratio. quare toties morbi mare ria eritice evacuetur per baec loca. Notandum tamen, non quemvis alvi fluxum, vel vomitum hic conducere; nam inter maligna libris ardentis sympt mala etiam vomitus numeratur; & statim in eadem hac paragrapho
patebit, alvum nimis fluxam in febre ardenti lethalem esse. Agitur enim tantum hic de vomitu, & alvi fluxu , quae post coctionem in se hre aris denti, & die critico fiunt, atque perceptum mox levamen ab aegris salutarem illorum effectum demonstrat r hoc enim criterio inprimis disti rguit
74쪽
A mater salutares tales evacuationes a symptomaticis, Se n entibus, si nempe conterant, & aegri facile ferant ; uti Iatius dictum fuit in Com. mentariis β. 3ς4. 2-, ubi etiam de signisi, quae vomitum , vel di arrhoeam criticam praecedere solent, actum suit, & simul notatum , raro per solum vomitum crisin absolvi, sed fere semper diarrhoeam illum comitari. SuDORE. Calido nempe & copioIb, per universum corpus aequabiliter diffuso. Videantur illa , quae de ludore critico in Commentariis g. 39 . a. dicta suerunt. Ubi simul habentur signa, quibus sudorem Miricum saluta. .rem distinguere possumus, & illam futurum praenoscere. URINA . Quamvis per urinae vias naturaliter expurgentur illa , quae per circulationis vim aeriora reddita nocerent, si diutius manerent in corpore ;tamen raro per hanc solam viam morbi maveria erit , sed plerumque aliae evacuationes hanc comitantur. Unde etiam urinae sedimentum copiosum, &Jaudabile potius pro coctionis signo habetur, quam quod ab hac sola evacua. tione integra sanatio exspectetur. Sic Hippocrates scJ notavit quidem, uri.
nas eo piolas multum, ae laudabile sedimentum continentes, narium haemo
rhagiam, biliosa alvo excreta, dysenteriam, fuisse quatuor modos, quibus servabanιur aegri febre ardente illius conisti cutionis laborantes: sed simul meis allet, plurimos non una, sed pluribus evacuationibus emimeratis simul eo . . tingentibus, sanatos suisse. Iterum de critica materiae febrilis per urinania evacuatione videri rebent illa , quae ad 394. a. habentur ἀUnde etiam Gatiuus l. l. haemorrhagiam narium, sudorem multum, post rigorem validum, loto corpore manentem & copiosum , & biliosorum pet omitum, aut alvum excretionem habuit pro illis modis, quibus libris aradens eritice solvi possit. ρ SPUTO CRAsso. Cum libris ardens, utique sequenti paragrapho dicetur,
pro sua causa proxima habeat eruorem orbatum parte liquidiore, adeoque ille aptissimus sic fiat, ut circa ultimas arteriarum angustias haerere incipiat immeabilis redditus, incipient pulmonis arteriae brevi hoc sanguine ita farinari rid quod docent respiratio de Ha; anhelola, cita , calor ad vitalia ardenis iissimus, ipsiim aerem exspiratum incendens, uti 3'. dictum fuit. Unde etiam Hippocrates te a monuit, quod libris ardens lovat in pulmonis inflam mationem transire; notatque sputa biliosa in hoe morbo excerni: & alibi, f), multa spuere tales aegros, & purulentos εμ ν reddi monetia ob eandei rationem, & tussicula inter symptomata libris ardentis S. 739. recensebatur. Dum ergo in savitatem tendit hic morbus , solvi incipiunt illa , quae vata pulmonaribus impacta haerebant, & per dilatata extrema arteriarum exhala xium, in aerea superficie pulmonum distalitarum , exprimi ; sicque sputa crassa exibunt, uti postea dicetur, ubi de peripneumonia agetur. Praeterea
in hoc morbo saepe tota aerea pulmonum superficies sicca fit, simili modo,
75쪽
ut in ore, saueibus, Si lingua apparet atque uti postea int rae saepe pelles
una cum tenaci, A viscoso muco ab omnibus partibus Oris interni teredunt,
ita etiam & in pulmone fieri videtur; unde sputa tunc crassa, & susea pri. mo, postea viscosa, & tenacia excernutitur. Notavis inter eritieas ita tones febris ardentis sputa crassa Hippo atra g , dicens: M s sanguis e naribue effluxerit , solvitur assectus, arqua δε fretores summenerino iudιe rei lagitim cum urinis albis eras que, O ιaevibus sedime iris , ac δε abscessus aliqvis oristus fueris. Si vero absque bis soluta fueris s febris ardens J retariis morbi
rursum erit, atqua ooxae, aut crurum dolor aderis, existietque erassa, s μηαι futurus A.
Paullo post autem libJ denuo sputa erata, tanquam judicatoria, in sobre ardente memorat. Notat autem Galenus ε in Commentariis suis ad haec loea, sputa erassa in tali calu tantum locum habere, ubi pulmo tria. febre ardente affectus suit. Cum autem raro in solo pulmone labes hae. reat, sed omnes sere functiones corporis turbentur in perieulosissimo hoe morbo, patet, sputa crassa cum reliquis eriticis evacuationibus saepe quidem concurrere, raro tamen, vel nunquam judicium his solis absolvi.
sita febris ardens, uti ad , 733. dictum fuit , omnia servat tertianae in. dicia, solummodo ab illa di pens in eo, quod nec cum rigore invadat , neque in totum desinat et adeoque patet, exquisitae se i ardenti proprium esse, ut habeat inmaribus diebus exacerbationes. si jam simul & die pari,quo remissior solebat esse morbi vis, nova accessio fiat, tanto pejus se ha Sunt aegri , atqua eo citius illorum vires prosternentur. Si vero ex unione libris continuae, & tertianae intermittentis vides . 38. γ facta fuerit febris ardens hac lege, ut primus tertianae paroxysmus in secundum morbi diem incidat, exacerbationes contingent diebus paribus, quarto nempe &e. ideoque pro pessimo signo hoe habetur, quia tune exacerbatio an sextum diem morbi incidit. Verum qui morbi diebus paribus exacerbantur, etiam diebus pari. hus iudicantur, uti in eadem hae paragrapho, dum de diebus criti eis as batur, dictum fuit; adeoque periculum est, ne judicium sexto die contui. gat. Verum constitit ex ante dictis, quam infamis sextus morbi dies habitus fuerit a Veteribus Μedicis, dum plerumque malae, vel saltem impe sectae erises hoe die contingunt; & si quid boni aeciderit quandoque nocdie, semper tamen ingentes turbas, & lummum discrimen simul habuit. Patet hine ratio, quare adeo perieulosae sint accessionis diebus paribus ante sextum diem. Post hune autem minus discriminis in illis est, quia elapso die sexto, eum sequens exacerbatio in diem octavum indieat, non est tam magnum periculum, ne die septimo, qui levior est, pereat aeger; adeoque
cum septimum diem superet morbus, non erit exquisita libris ardens, quam intra primam septimanam, certo terminari ex Galens in eadem hoc paragra.
pho dictum fuit. Ad acutos ergo simplicirer dictos morbos pertinebit, qui
a) Devictum morbis acutis. Charier. Tom. Q. pag. 112. 11 .
76쪽
s. 74 ἄvit plurimum quatuordecim diebus terminare solente eumque in decimum quartum, parem nempe, & simul insignem criticum diem , tune exacerbatis, incidat, spes est di eodem die persectam erisim contingere posse. Confir. anantur iam modo dicta pulcherrime Nivo His c/ observatis. In libra ardetve laborantibus enim, quibus pernicies imminebat, notat inter alia mala signa, quod accessiones fierent diebus pari bos, quarto die labores ha4berent maximos, & sexto die cum sudore morerentur. Sic & ia alia conis Bitutione epidemica sl J febres ardentea admodum lethales aderant; notataque . plurimis aegris emacerbationes diebus paribus contigisse.
quam pessimas & lethales in Pragnos iris i m i damnavit Hippocrares . Quia
imo Gaisavi sint testatur. quod nullum servatum uiderit, qui talem urinam minxerat, & pro signo internae mortificationis habuit, ac si eo rupti jam, & gangraenos humores per urinam exirent. Μinus tamen perie kiam urinam voluit, in qua solam id, quod subsidet, nigrum erat; multo manus adhuc illam, in qua solum enaeorema, vel nabecula higresceret. Atque ob hane caulam videtur i. Coacis sol haberi: Perniciose vi urina nigrum s dimentum habeas, m erat Paullo enim post pa in febribus erraticis nigras nubeculas in urinis quartanam febrem notare dicitur. Lechalis ergo habe.vitur inprimis talis urina. quae tota nigra est; di omnium maxime , si
simul laetor adst. Augetur periculum, B sii ι pauca. 3c tenuis sit; quia& gangraenosam humorum dispositionem notat, dum interim Mec corrupta non evacuantur satis per urinam, sed pro maxima parte manent. Vade Seri pocrates s a notat, urinas nigras, paveas, Lenues, suisse aliis, qui ex
febribus ardentibus moriebantur.
Urinis autem nigris copiose prodeuntibus , levamen percepisse puerperam, quae lochiorum sappressione laborabat, notat Galamis ν , dum eo m. mentatur morbum puerperae . quae lochiis suppressis tertio a partu diei febre acuta corripiebatur. & eui undecimo die urinae multae tenues. & niis grae profluebant; postmocam in aquosas mutatae, quae mulier octogesimo morbi die periit. In Epide nieis tamen habentur ea sus i aegri evaserint, licet urinae ni. grae, & tenues fuerint. Sic Nicodemus iam prima morbi die urinas te. es, & nigras minxit, uti etiam secundo die, qui tamen vigesimo quarto die, urina alba copiosum sedimentum habente, & sudore calido copioso per votum corpus, iudicatus suis, licet etiam perpetuo exacerbationes diebus paribus habuisset. Uerum in hoc aegro quarto die morbi urinae tenues quidem fuerunt, nigras autem fuisse non legitur. Et morosa mulier, quae in Thaso decumbeta ci licet circa tertiam diem urinas 1enues & nigras
77쪽
habuerit, tamen nocte , quae tertiam diem sequebatur, sudore erit leo iudieata fuit, dum simul & menstrua sub erism prodirent. In Herodito ab initio
morbi usque ad deeimum quartum diem urinae tenues, & nigrae fuerunt, qui tamen centesima die iudicatus fuit sui. Notandum tamen , quod in nisaegris urinae quidem fuerint nigrae, & tenues, sed non addatur smul paucas fuisse r adeoque ex his non potest concludi , urinam nigram , paucam , t nvem, non semper lethalem esse. In Merone s. vero, qui etiam evasit , urinae erant tenues & subnigrae, atque subnigrum, & divulsum enaeorema
habebant, adeoque minus malae, quam urinae nigrae. LETHALE SANGUINis SPUTUΜ; LETHALIS SANGUt Nis ΜiCTus . Desi
gnant enim, tantum esse impetum tanguinis per vasa moti, ut illa rumpa tur, & contentum sanguinem eructent: quantum autem periculum immineat, dum in pulmonis vasis hoc fit, facile patet, si consideretur, in febre ardenti celerrimam esse trajectionem sanguinis per vasa pulmonum , adeoque omni momento vasa haec rupta urgeri sanguinis impetu, & copia; hine nullam consolidationis spem esse, quae in cura haemo ploes unice pendet ab illis , quae pacatissimum sanguinis motum per vasa emcere valent, simulque hoe praestant, ut blandissima st omnium humorum indoles, quibus omnino conintraria in hoc morbo obtinent. Illa autem, quae per urinam sit, sanguinis excretio sorte inprimis ideo fit, quod per acutissimam febrim olea, Sc salia sanguinis aeriora reddita viis de F. Ioo. , naturaliter por has vias eliminanda, vasa eroserint; adeoque pessimam humorum degenerationem indieat. Illae ergo. quae per has vias fiunt, haemorrhagiae nunquam criticae sunt, nec naturae morbum superantis robore fiunt, sed a morbi impetu validissimo, & aucta humorum acrimo.nia , pendent: cum e contra narium haemorrhagia toties salutaris in febre ardenti observetur, uti antea demonstratum fuit. Unde etiam & mictum sanguineum , & violentam sanguinis e pulmonibus eruptionem proceriissimis mortis signis habuit in variolis Ddenbamus; sateturque se nulla methodo has haemorrhagias compescere potuisse cx . - DECLUTI Tio LAEs A MALA. Quanta siccitas in faucibus, lingua, de toto ore interno, quandoque in febre ardenti fiat, dictum fuit ad 6. 73q. verum a tanta siccitate harum partium deglutitio laeditur; adeoque nocet hoe symptomata ut causa, & ut signum . Ut causa, quia ad curationem hujus morbi
requiritur magna copia liquidi aquosi tenuis, quod urinae materiam suppeditabit, & sudori praebebit vehiculum , uti 7 3. in eura libris ardentis dicetur: verum deglutitione laesa sufficiens liquidi copia ingeri nequit . Ut signum vero nocet deglutio laesa, quia denotat pessimam organorum deglutitioni servientium ex siceationem, vel & quandoque eorundem inflammationem, quamvis vel sola siccitas deglutitionem laedere possit ,& freque te e in se bribus ardentibus illam impediat. Hinc dixit Hippocrates o In febribus derepento suffocari, γ aeglutire non posse , clara rumorem, motum.
78쪽
ExTREMORUM REFRlGERATIO PLssIMA. Qtrando nempe non amplius r calescunt corporis extrema, vel saltem diutissime illud frigus manet. Cum enim febris ardens de genere sit continuarum remittentium , uti S. dictum suit, & remissiones saepe manifestae, atque exacerbationes pariter in hae febre deprehendatur; acerbationis ingruentis tempore extrema saepe refrigescunt, uti in omni sere febre incipiente se vide 363. et verum . frigus extremorum ab hae causa natum brevi cessat, 3c ingens calor sequiis Iur, neque adeo malum signum dat tale Digus. Sed ubi per aestum febris ardentis sie inspissatus fuerit sanguis, ut per minores arterias vix transire possit, tune ad extrema corporis usque propelli nequit, bc tantum fere per va- a majora, & cordi vicina movetur, & quidem rapidissime; unde frigus tune extremorum intolerabilis aestus circa vitalia comitatur c vide g. 73ς. illud autem frigus extremorum tune diu manet, imo saepe non amplius recalet cunnuti contigit Philisco set J Sileno ca aliisque pluribus , quorum historiae in
Epidemicis habentur, qui perierun L. iFACI Es RUBRA , S SUDANS MALA . Quando per un; versum corpus calidus sudor aequabiliter diffunditur, optimum signum est ; & sebris ardens saepius, uti antea vidimus, tali sudore judicatur. Verum hie agitur de sudore , qui in sola faeie, & capite observatur, uti in moribu is hominibus toties contingit. Videmus enim in morbis acutis paullo ante mortem, quamvis omni morbi decursu tota cutis siccissima ruerit, sudoris guttulas erumpere, neque dissi uere, sed figurae suae tenaces cuti adhaerere , & plerumque simul frigidus tune talis sudor est, de quo mira phrasi dixit Helmontius s vide
Commentaria g. 43 a. J Quod non sit tam latex in sua natura, quantum ros alia meMarius resalutus, cui mors imperat. Quandoque tamen & calidus talis suis dor, in guttas collectus, in facile apparet, malo etiam omine: tunc enim, sanguine per febris vehementiam in minora vala pulso, facies rubet, simul sue impetu a tergo urgentis liquidi tenuissima adhuc pars exprimitur, quae an cutis superficiem emergens in guttas colligitur. Ubi enim soluta morbi materies, per vasa libera, & pervia mota, sudore expellitur de corpore, nun
quam talis sudor in guttas eolligitur, sed humid. vaporis speeie per totum corpus exit aequabiliter; vel collectus in liquorem de pluit. Unde bonos sudores dixit Hippocrates s bJ, qui guttatim stillant, & vaporem attollunt. Contra vero monuit te): Pusimos esse, qui suat frigidi qui eirea captis
taurum oe faelem, oe cervicem oriuntur. Isti enim cum febre acuta quidem mor Φem, cum mitiori vero morbi longitudinem praenunciant . Damnavit pariter ,
qui milii instar in futtulas collecti prodeunt, uti Sc illos , qui in s.lo
collo emergunt. Unde etiam alibi: at monet, quod illi, quibus ex febre ardenti pernicies immineret, paullulum in fronte, & claviculis exsudarent, nemo vero pes uni versum corpus. Patet ergo, quam malum signum det rubra. facies , sodoris gutuitis. oblita, in febre ardente: designat enim i flamma.
79쪽
lammatoria spissitudiae immeabilam sanguinem vasa aliena ingressum in I vel
cisca arteriarum singuinearum ultimas angustias haerere,&paueulum tu vidi Lsmae partis adhuc exprimi, simulque . instante iam morte, resolvi sic exhalamia in cute vascula, uti crassiim, & viscidum sudorem transmittant. Quod εc optime notavit Hippocrates set dicens: Careeemm a erisum sudoram rationem ν-ufe vortet. Aliι enim sunt ob corporum resolutio.em , alii vero ia
Megmones vehementia . Quinam autem sit res boni, aut mali sint in f hribus , pluribus dictum fuit ad I. 394. a. PAROTIs Nore su PURANS Ex ITIALis. Quid parot s sit, in Commenta.
fiis 41 6. dictum suit; atque ibi ex CHIO sfl notatum, quandoque in iecuriada valetudine parotides nasci, atque tunc reprimentibus tentari posse , ubi a tem ex adversa valetudine fiunt, tunc reprimentium ulum damnat, & illas maturari, & quam primum aperiri. commodius esse monet. Verum 3. 3ph, ibi agebatur de illo Maris exitu, quo in alium morbum tendis, dum mat
ria cratica non expellitur de corpore; sed ad quaedam lora deponitur, etiam Irotides numeratae suerunt. Adeoque, ubi parotides in febre ardenti fiunt, Unum es , materiam febrilem eritice versus illas glandulas deponi; cumque sanguis in hoe morbo liquidiori parte Orbatus sit, & simul majorem acrim niam acquis verit . benigna resolutio parotidum expectari nequit; cum ad illam humores blandi, motus sedatus, & eausa obstruens non nimis solidata requirantur vide g. 336. )d adeoque sola suppuratio hic locum habet, quae ergo nis fiat, pejores inflammationis exitus tantum expectandi sunt. Vel& quandoque parotides jam tumentes subito evanescunt , redeurae iterum materia morbosa in languinem; unde recidivae pessimae, & in libre ardente saepe mors sequitur e uti enim antea in hae paragrapho dictum suit ex μ' pocrater judicatoria non iudicantia partim lethalia lunt, partim dissiellis j dicit, designant enim irritos naturae conatus fuisse, quod i emper pessimum fgnum habetur; nisi statim in alio corporis loco insignes abscessus appis, reant; vel criticis aliis evaeuationibus materia morbi eliminetur : uti pati
cherrime monetur an Coacu Hamistio rubus ubi sequentia habentur. P eundes c. ἰ παν ἐs ex acutis moisu, maxime m sebribus in antitas, suus , β η- iuicationem fecerint, maturescant, aus ex naribus sangmnis fluxerita aut tirinae fedimentum crassiam habuerint, pereuαν. Pleraque vera talium pum eum aurea subsitant. Verum consederare oponet insuper enam fas horas, δε--endantur, sive remittans, atque μ ἔ--riciare L S. enim limitatur illud
pretesagium, quod alibi ibi magis abiolute ponitur: Ea febre ardente, abisscessu rima aures non βppurata , rara servantuν. Sa enim alia Via exeat modi Di materies, spes est . ando etiam Optime monuit Μν rates, considerandum esse, an libris antendatur, vel remittat; si enim . evanestente parotide, stabris subito augeatur ,.vovimus materiam febrilem , de novo sanguini usis amallas turbas facere; adeoque malum morbi .exitiam metuendum esse. Ubi vero hoc non fit, brevi per alias vias erituram, vel ad alia loca deponea. dam et.) In Proomnlcis master. Tom. Vin. pag. σου. . D Lib. VI eap. ιε ρο 393. g . . με, cuarier. Tom. Qu. .Pas. Ma. ca N. AII. ibid. pag. 3ID
80쪽
esse, sperare Eeet. Hine optime dixit Hypsiserater alio in lom. ι ; damnosas esse parotides, si abstiue judicatione issim dissipentur. mando.
que etiam contingit, ut parotides dispareant, Se nu ac morbi augmentum vel recidiva fiat, de aeinde de novo iterum assurgant, de permaneant ἡ . Sa pius autem, dum evanescunt parotides , ad alia loca deponitur materies moris Di, vel exit de corpore, si superfuturi sint aegri . Sic notavit Hippocrases cI , evanescentibus parotidibus, ad ilium sinistrum, & summam coxendicem gra. vitaim deeubuisse, & tarde, quadragesimo nempe die, convaluisse aegrum. Et paullo post m habet sequentia e silutas tinnores cisca aures in febribus cum dolore atiniuntuν, quibusdam eritios csante fedre, neque subsedebauν, --que suppurabantuν οῦ illis orta diarebo bitiosa, aut d enseria, atis crassarum ει inarum sedimentam , seruit, velut Hermippo CD menio ς cujus historiam e
dem hoc libro l. J dedit. Huie aegro decimo septimo die morbi ortae pareatides manebant quἴdem, sed non iuppurabantur; trigesimo vero primo die, post alvi fluxum & utinas erastas, suosederunt. Ex quibus omnibus apparet, parotides in febre ardenti, si non suppurentur, exiliales esse, hi si illis subsidentibus, vel absque suppuratione permanentibus, alia via crisis fiat, sive per effluxum , sive per abscessiim atque tunc in tali casu non nisi longo tempore aegri judieantur. , Quandoque etiam febribus quibusdam ardentibus epidemice grassantibus
familiare fuit P ut parotides absque suppuratione evanescerent : notatque
Minus tot absque periculo hoc factum fuisse, procuratis per sudores, aut
alvi fluxum, vaeuationibus . . . t
Neque cogitandum est, licet parotides in febribus ardentibus ortae supinpurentur, temper certam salutem tequi: minus enim tutae semper sunt illae criles, quae per abscessum fiunt. Si e notavit Hippocrates s p J, binis aegris suppuratas fuisse parotides; illosque tamen periisse. Quam rem postea sum. Ini nominis Mediei suis observationibus confirmaverunt ργ. Ubi autem hominibus absque febre praegressas, & Geterum sanis, parotides oriuntur, quod saepius vidi, nullum in his periculum est, lieest ad suppurationem non perveniant, sed dissipentur: quod & Hippoerares ΓνI in quadam eonstitutione epide mi ea pluribus contigisse notat . Sed tunc , uti
optime monet, tumores illi laxi sunt, magni , & late dimisi , absque i
flammatione, & doloris expertest in quibus curandis tutum reprimentium usim Celsus dixerat. Cum contra parotides in febre ardem e natae, mina. ras, durae, & dolentes esse soleant. ALVUS NiΜIs PLUxA LETHALI s. Criti eo alvi Ram febrim ardentem sa. 'nari quandoque, antea vidimus; aterum rizagitur de illo alvi fluxu, qui sym