장음표시 사용
101쪽
stentia. pb. Concl. pronuntiata hac voce tantum sentio mihi obversa- hri aliquid indeterminatum ; ergo.
Coroll. Idtur talia nomina concreta praecia in eo disserunt nominibus abstractis, quod in loquendo possint applicari ad alia substam fitiva ; in conceptu enim idem important. Conelusio s. Existentia convenit univoce omnibus, quibus O lque eonvenit, sive sint entia creata , sive increata , sive substantialia sive accidentalia. Pb. concl. illa idea existentiae . quam habemus, est unica . eaque sine repusnantia potest attribui enti etiam incre eo, aut accidentali; ergo illis convenit ; quia ideae nostrae tam accu- Erat e repraesentant res , quantum non repugnat eas repraesentari.An
g. i. m. pb. quidquid est omni modo possibili indeterminatum , est trantum uno modo in determinatum; ergo idea existentiae est unica. conclusio 6. Negatio est unius ab altero disiunctio , id est, specialis tendentia mentis , qua unum ab altero disiungimus ι & sicut haec tendentia non est nihil, ita etiam disiunctio realis, seu negatio . non est nihil. p b. Concl. quando nego albedinem de ligno , sentio nec Isbium lignum . nec solam albedinem, nec utrumque simul obversari; sed utraque sub speciali modo , qui vocatur disiuncito, ergo. Conclusio 7. Omnis negatio est aliquid positivum in alterutro e tremorum, quae negantur ab in vicem. ph. Concl. illa unius ab alterodisiunctio . quae obversatur menti, non est nihil, & non repugnat existere In alterutro extremorum, ergo est aliquid positivum. Conclusio 8. Negatio nihil aliud est . quam ordo cujusque rei ad Isuas partes intrinsece exclusivus partium impertinentium. ph. Concl. In mente, dum concipitur negatio, datur talis ordo , seu ordinatio; ergo talis datur a parte rei.
Conclusio m Privatio est negatio formae debitae in subiecto apto. Hinc non differt quoad rem , n attone ; sed tantum quoad rem n gatam. Sic caeeitas est privatio potentiae visivae in oculo, quia potentia
Ohi. t. Cont. 3. Cone . cogitatio est tantum aliquid accidentale. 3. non essentiale menti, ergo abit & redit more aliorum accidentium. α. si in dormiente daretur cogitatio generalis existentiae, tunc non possent dormientes saepe tam lonῆo tempore dormire sine ullis somnii, seu cogitationibus particularibus, quia cogitatio generalis est ordinata
102쪽
nata ad cognitiones partieulares. 3. Mens non semper appetit actu diminum bonum ; etiamsi appetitus summi boni preterequiratur ad omnem volitionem particularem, ergo nec semper actu cogitat de exi-ilentia. licet ejus cognitio praerequiratur ad alias cognitiones partiaeulares. 4. potest cogitatio semper produci 1 mente ut eminenter praecontinente hanc perfectionem ; ergo non est necessitas hujus p rennis cogitationss. Resip. ad i. d. a. cogitatio particularis. c. gene ratis. n. est enim proprietas essentialis, ut osten Ium est. ad. a. n. S. quia cogitatio specilica ac particularis dependet ab organis internis corporeis ; quae etiam longo tempore possunt quiescere ad. 3. r. ν. n. U. N par. disparitas est, quod plus requiratur ad appetitum summi boni , quam e nitionem existentiae; nam ad hunc appetitum p r requiritur non solum cognitio generalis existentiae , sed etiam cogni oti particularis summi boni. Igitur haec argumentatio est a minori ad
malus , quae non licet, ad. 4. d. a. posset produci secundum leges caularum extraordInarias. t, secundum leges causarum ordinariaS , ac in natura usitatas n. a non nego possibile esse , ut in casu extraordinario, quo non potest convenienter haberi causa univoca , effectus procucatur a causa altioris ordinis; sed hoc aliquid extraordinarium est in natura, pro quo nunquam stat praelam pilo. b. Concl. quando concipio Ens. sentio menti alia quid obversiari per modum concreti; quando vero eoncipio Existen-x4 Sisi si obversari per modum mimae abstractae;
ergo non est eadem idea Entis it E istentiae. a. Vnum , verum, bOnim . Res . aliquid , cum Ente convertuntur; lc non convertuntur
cum existentia; ergo non est eadem idea Entis& Existentiae. Resp. ad D d. mal. quando concipio Ens, semio aliquid obversari per modum
Termini concreti. c. min. per modum ideae concretae. n. min. nam solant cum rebus ipsa earum plerumque obversari animo nostro.&hoe maxime fit, quando res obseurae sunt; tunc enim magis convertim tir ad nomina rerum . quam ad ipsas res dico proin cum idea En iis simul obversiri nomen entis , quod est terminus coneretus, Quia potest hignificare rem existentem, aetia exprimit quidem solami existentiam, sed potentialiter significat etiam rem , quae habet existentiam. ac a. c. Vnuna, verum , bonum non convertuntur eum Existentia quoad modum ouuendi .c. quoad modum concipiendi. subd. Oecundumhd, quod dicunt in obliquo. c. secundum id , quod dicunt in recto n Unum in suo conceptu nil aliud dicit, quam aliquid in determinatum. existentiam in ordine ad individuationem; verum dicit aliquid it determia
103쪽
i ii natum, id eit, exiitentiam in ordine ad mentem intelligentem . bonum t
licit aliquissindeterminatum, id est, Existentiam in ordine ad varias per ι ectiones rei; igitur Unum, verum, bo um in recto dicunt Existentiam , cpro in in recto convertuntur eum Existentia, quoad modum concipiendi.licet non eonvertantur quoad modum loquendi; quia voces mul ta significant in potentis. Obj. 3. Cont. s. Conet. Ens non convenit univoch Deo, substam viae, & accidenti, ergo nec Existentia. pb. Ant. eonceptus formalis invisnon praescindit a suis dimerentiis. aut certe se tantum extendit ad cre ta. ergo. r. Existentia Dei est essentialiter independens'. subsistens, ta frealiter identificata cum essentia divina; Existentia autem creata non est ι alis, ergo non conveniunt uni voce. 3. Deus est supra omne id, quod n min ri & eognosci potest, ergo idea Existentiae non assequimur Existen- Ptiam divinam. An r. pb. non solum ex consensu Patrum, sed etiam ex ra
tione; quia Deo tribuimus, quidquid est optimum ae perfectissimum; si figitur aliquid melius de perfectius omni eo, quod cognoscimus, possibi- ἰle est, id Deo tribuendum. Resp. ad a. d. a. Ens, inquantum est ter minus. t. a. inquantum est idea. n. a. quia Ens ut terminus forte poten Pttius significat disserentias, ac creaturas, quam in idea Entis exprimitur. , ad a. d. a. Existentia divina est essentialiter independens &e. continuati- ῆve,c.ibrmaliter subd. qua talis .c.quae est talis.n. a. observandum est,suod . re eo modo sint. quo concipiuntur ,&hinc . quia interdum nobis Obversatur unum continuum v. g. in figura, aut quantitate sine ulla distin - .ctione actuali partium, ideo possibile est tale continuum , ut suo loco prD-h3bitur. . Iam vero tale continuum admitto possibile esse inter illas ip- a tersectiones, quae per ideas nostra, repraesentantur ut diveris, re ex nac suppositione dico Existentiam divinam eontinuative idem esse sum aliis per sectionibus divinis; sicut tamen unitas continuativa in con tinuo quantitatis non impedit,quin partem potentialem continui possim seorsim concipere; ita unitas continuativa divinae Existentiae cum aliis di-Vinis persectionibus non impedit, quin seorsim possit concipi, id est.
formaliter;verum natura hujus unitatis continuativae intelligetur melius e continuo creato quantitatis. & qualitatum explicando interius. ad. 3. c. a. n. C. quia etiamsi Deus simpliciter sit incomprehensibilis, potest tamen cognosci secundum quid id est.secundum unam vel alteram per fectionem.Veld. ergo non assequimur existentiam divinam continuati Vesumptam. c. C. formaliter sumptam. n. C. sicut enim continuum divisibi. Ie est, ita etiam Existentia.
Obi, 4. Cont. 7.&S Coacl. Negatio mundi ante creationem mundi
104쪽
non fuit aliquid positiv uni, ergo non omnis nega tio est aliquid positivum
inal terutro extremorum. A. ant.Αnte creationem mundi nihi extitit praeter . Deusan, ergo nec extitit nagatio. a. non extiterunt extrema,
in quibus negatio mundi ante ejus creationem potuisset subsistere, ergo nec extitit negatio. pbAnt.Extrema in ngationem mundi sunt: Mundus& ejus Existentia, quia in aegatione mundi disiungitur Existentia , mundo. at neutrum extitit, ergo 3. si negatio esset aliquid positivum, tunc in una eademque re deberent dari Infinita entia, sed hoc est erroneum, ergo. naaj.pb. de eadem re verificantur infinitae negationes, nempe ne gationes infinitorum entium possibilium, ergo. si negatio co nsieret in ordine exclusivo omnium partium impertinentium , tunc talis ordo deberet esse relativus ad infinitas partes impertinentes possibiles;
sed etiam hoc excedit limites creatos, emini Resp. d 1, n. a. ad pb. c. a. d. C.ergo nec extitit creatio extra D um.C. C. in Deo. n. C. ad a. n. a. ad pb. d. mai. Extrema sunt mundus,&ejus existentia considerata in sta tu creato vel increato c. maj. tantum
creato. n. maj. nam, ut sequenti quaestione dicetur, de prius jam fuit dLetum; Existentia increata & creata conveniunt uni vota. dc solum disi runt per diversos status, in quibus ponuntur;quando igitur dico: tundus non habet existentiam ; sensias est . mundus non habet existentiam increatam per participationem , seu modo limitato, ac proin in hoc casu alterum extremum est existentia increata, quae utique extitit ab aeterno. Ad 3. n. mai. ad pK d. verificantur innnltae quoad rectum. n. quoad obliquum. e.est enim negatio in recto nil aliud, nisi ordore ad suas partes unicus exclusivus partium impertinentium. ad 4.n
mai. quia hic ordo est exclusivus partium impertinentium sine rei tione ad illas ; cuia immediate est tantum exclusivus alterius ordinis;& hoc non od relationem, sed ob distinctionem ; sicut una idea est exelusiva alterius per seipsam: ita ordo rei ad suas partes est tantum hic ordo ,α non alius ordo.
105쪽
QUAESTIO RQuaenam sit ideo entis Intellectualis, uelis ; Possibilis G actualisu creati, b increati ;corporei in corporei.
COnclusio r. Ens intellectuite non differt intrinsece ab enteph. Concl. Omnis idea , quae obversatur menti, potest dini halio statu; in quo non obversatur menti ; ergo. I b. Anti Omnis idea est de se natura communis indimerens ad quemlibet statum intellectualem , sive realem, ergo. pb. Ant. idea per seipsam, du' obversetur menti , non dicit statum intellectualenti, nec realem. e mcpb. Ant. ignoramus, an idea, quae obversatur, sit in mente, vel mentem ; ergo intrinsece non importat ullum statum. . Corollarium. Igitur Mundus intellectualis intrinsece non dis ' cli mundo reali a quia quaecunque reperiuntur in mundo reali, eod modo reperiuntur in mundo intellectuali; & vicissim.&hinc ens reale cum veritate potest vocari conceptus obiectivus; nam reveri mo reale nihil aliud est, quam illa ipse idea, quae obversatur menti . tamen in alio statu, de cum alia individuatione. Conclusio a. Ens reale tantum differt per hoc ab ente intello . ctuali, quod sit stabiliter fixum ac indeoendens ab arbitrio meo ras. pb. Conc . omnia entia intellectualia possunt pro arbitrio mentis dii solvi , aut mutari, aut destrui; ergo quaecunque pro arbitrio mentis
mutari non possunt ; intellectualia non sunt, ac proin fiunt fixa. An patet in idea Domus, quam possum dii lvere . quandocunque volo; Domus vero realis 1 me dissolvi non potest pro mentis arbitrio. Corollarium. Hinc patet, quam contemptibilia sint ista b r terrena , cum in nullo intrinsece diiserant ab intelleitualibus, Si b, . limitationem suam extrinsece sint longe impersectiora intellectualibuM patet proin, quam stulti sint, qui selicitatem suam potius tanto lab re quaerunt in mundo reali . quam intellectuali ; & denique patet,q aam iacile contemni possint jactata toties ab amatoribus mundi bona, diu quasita , labore improbo empla , & brevi relinquendi.
cum Dominus idearum, quisquis ille sit, in cujus potestate est idos, fingere,
106쪽
Conclusio Ens Possibile, & Actuale non disserunt intrinsece pb. Concl. Omne Ens possibile est Ens intellectuale , & omne Ensactuale est Ens reale ; sed intellectuale & reale non differunt intrinsece . ergo nec ens possibile, & actuale. pb. maj. g. i. m Omne ens possibile per seipsum, vel per imaginem sibi peri ectissime similem ob
versatur menti; ergo est ens intes ectuale.C. patet , quia omne, quod obversatur menti, est idea , adeoque ens intellectuale. Anti pb. Ens possibile in statu possibilitatis suae potest aequε cognosci; ac cognoscitur ens actuale in statu actuali; ergo. Conf.Sentimus entia pollibi a nobis obversari per ideas easdem, per quas obversantur entia actualia; ergo, cum omnis idea possit esse.& sit simillima imago sui objecti, ens possibile dc actuale non diaetunt intrinsecε. Conclusio a. Ens Possibile tantum disteri per hoc ab Ente Actuali, quod illius existentia de se abstrahat a statu ereato vel increato; Existentia autem entis actualis concomitanter dicat statum creatum. rb. Concl. Ens possibile tantum dicitur possibile relate ad statum creatum; ad quem est in potentia; ergo per hoc ipsiam dissert ab actuali, quod abstrahat , statu creato. Anti pb. Ens possibile increato. Non dicitur possibile relate ad omnem existentiam . nec est in potentia ad omnem existentiam, ergo. pb. Ant. Ens possibile non potest concipi sine omni existentia, ergo nec est sine omni existentia ; quia omneens tale est, quale concipitur. Corollarium. Sequitur proin omne Ens possibile secundum sua praedicata intrinseca existere ab aeterno, etiamsi non existat in statu creato ;& quia potest poni in statu creato, ideo de se ac formaliter abstrahit , statu creato & increato, licet reipsa sit in statu increato icquia nihil est increatum extra Deum, ideo intrinseca rerum pollibilitas consistit in ideis divinis; quae per participationem p ssunt poni in statu creato ; quia nempe per modum naturae communis cum rebus creatis univoch conventuat. Conclusio s. Persectio creata non differt intrinsece a persectione increata formaliter seu praecisive sumpta ; id est, etiamsi persectio increata continuative identificetur cum aliis persectionibus divinis, perhυc tamen non amittit suam essem iam , sed manet ejusdem naturae.
107쪽
ac sii non identificaretur ; sicut pars cuni, aut sectio conica manet eius dem naturae, sive continuative identificetur cum cubo aut cono, sive
non fidentificetur ; semperque convenit intrinsece cum alia secti e sibi simili. Pb. Concl. Omnis perfectri creata , eo modo. quo ob versatur ment. necessarib existit, adeoque aeternum; non extra Deum. ergo in Deo. min. supponitur interim. mai. patet ex dictis: quia om nis idea eo modo, quo obversatur menti, eli possibilis, adeoque necis sario existit, ubicunque existat. Pb. a. persectio increata e nostitur, ergo idea creata,per quam
cognoscitur , non differt ab illa intrinsecε. pb. C. Omnis idea potest es debet esse simillima siuo objecto. Pb. 3.Persectio creata intrinsece non dicit imperfectionem; ero
eoipso est in Deo, seu in cumulo omnium persectionum. pKAnt. per fectio creata intrinsece non dicit ullam dependentiam . aut limitatu onem, ergo. Ant. pb. quia in idea perfectionis ereatae talis depende tia aut limitatio non involvitur. conclusio c. Ens Creatum tantum dissert ab Increato per l, quod hoc sit illimitatum; llud limitatum id est ,Ens per hoc dicitur creatum, quod stabiliter ac fixe ponatur in serie entium partieulam ire. CQ . Non datur necessario stabilis ac particulari; series entium. ergo quid, quid est in tali serie , eoipso non est increatum. C. patet , quit omne increatum necessario existit. Ant. pb. omnis serius entium per se est subjecta illimitate arbitrio illius mentis, iis cuius potestate. est ideas gere; ergo non necessario datur series particularis stabilis. m. a. Em, quod tantum habet ordinem stabilem ad seriem entium finitam. habet hunc ordinem ex determinatione alterius causae; ergo iam est creatum. pb. Ant. quodlibet ens potest pro mentis arbitrio referti ad quamlibet seriem entium ; ergo si habet stabilem ordinem ad determinatam seriem entium, hoc non habet ex seipso, sed ex alterius
Conclusio 7. Ens corporeum di incorporeum intrinsece non differunt. pb. Conet. Idea Entis corporei non differt ab ente corporeo intrinsece , sed idea est ens incorporeum, ergo. mai. pb. idea illa est imago simillima entis corporei. ergo. Cons. non repugnat eandem naturam communem V. g. Existentiam poni in statu corporeo , di timcorporeo; ergo etiam iis non repugnat aliis persectionibus. Conclusio Ens corporeum differt ab Ente incorporeo per hoe quod sit connexum cum extensione stabiliter ac independenter ab a-bitrio mentis. v. g. si ponatur aliquis cubus in mente , Bd alius extra mentem; ille erit incorporeus; hic corporeus; nec erit alba dimerent,
108쪽
inter hos duos cubos , nisi quod ille pollit dissolvi, vividi, augeri, aemulari pro arbiti io mentis : hie veto sit independens ab arbitrio menti; . ae stabiliter in suo statu maneat. nisi π utetur a legibus naturae, quibus statis subjectus est. pb. Concl. Hoc distinctivum inter Ens corporeum ac incolporeum sufficit , nec aliud obversatur elare ac di stincte menti. ergo nullum aliud datur. Corollarium. Hinc patet , quod corpus possit fieri spirit Ieper hoc solum , quod incipiat dependere ab arbitrio mentis; sicut idea dependent. aut corpus ideale. Corollarium a. Patet etiam , quam nihil sint omnia entia corporea ; cum in momento unico possint resolvi in nihilum , aut per
mutari pro libitu ab illo. qui est Dominus idearum , & qui potest tollere stabilem ordinem idearum , per quem sunt in stadia corporeo. Et rever, quid sunt ista corpora, nisi stabilia somnia, seu stabilis id arum collectio 3 nisi quod somsia maneant in mente, di ideo stabilia non sint t
Obi. I. Conr. r. & a. Cone Mon omnia entia realia sunt etiam ejus.clem naturae in intellectu, ergo entia realia S intellectualia non sunt eiusdem naturae, ph. Ant. calor aut frigus non est formaliter in Deo: in dividuatio rei essentialiter immultiplicabilis non potest esse naturae communis io creativa mundi etiam non potuit esse ab aeterno in Deo; denique ipse ordo stabilis idearum non potest dari in intellectu, alioquinens reale iam daretur in intellectu. ergo a. aliqua entia realia ellius transeunt, quam intellectualia , ergo non disserunt stabilitate. q. Ideae sunt accidentia, cntia realia sunt substantiae, ergo illiserunt intrinsece. Resp. ad i. n. a. ad pb. Dico, calorem formaliter, id est, concreti ve&in eo statu, in quo nos asticit, non esse in Deo & hinc , quia homines tantum attendunt ad calorem secundum illum statum. secundulii quem nobis obversatur, ideo negandum est simpliciter, in Deo dari ea lorem ; salsum est; Deus est calidus; quia omnis denominatio importat sormam secundum illum statum, ad quem homines respiciunt, requi illis est obvius . ut constat ex Arte Critica. Interim tamen calor estaeque in Deo secundum totum suum esse, demptis impersectionibus, seu dempta carentia perfectionum aliarum ; &divisione persectionum. Individuatio est tantum immultiplicabilis in statu reali , non autem
relate ad alios status; quia idea individuationis aliam immultiplic
109쪽
bilitatem nisi rea; em non importat; individuatio realis est ordo rei ad certas circumstantias stabiliter ; individuatio intellectualis est ordo rei ad easdem circumstantias trant eunter, seu dependenter ab arbitrio mentis ς individuatio realis est quidem ordo stabilis , etiam in intel- lectu , sed non stabiliter. Actio creativa mundi ab aeterno dabatur Lin Deo . sed non proaeterno, ut suo loco videbimus. Ad a. d. a. ali qua entia acce ria tantum ad aliam rem c. a. principalia. n. a. vel subd. transeunt citius ob conditionem status. n. ob voluntatem Con ditoris C. a. ad. g. c. a. n. C. quia ens accidentale& ens substantialet non disserunt intrinsece.
Obj. a. Possibilitas intrinsecae rei consistit in mera non repugnantia praedicatorum inter se. Ergo Ens possibile non est necessario liquid positivum. Ph. C. non repugnantia praedicatorum potest zon' cipi ac dari , etiamsi nil eoncipiatur aut detur positivum , ergo. a. Mundus, inquantum possibiliter distinctus Deo, fuit ante suam creationem possibilis, nec tamen fuit aliquid possitivum , ergo. 3. Relatio creaturae ad creatorem ab aeterno fuit possibilis , nec tamen aliquid positivum ; idem dicendum de actione creativa , inquantum est aliquid ereatum. Resp. ad. r. n. a. quid enim sunt ista praedicata 'quid est repugnantia ρ si aliquid in mente sint; jam eoipQ aliquid positivom sunt, ad a. d. non fuit aliquid positivum in eo statu . in quo fuit possibilis, C. a. in alio statu. n. a. Ad 3. similiter d. non fuerunt aliquid positivum in statu reali , c. in intellectuali. n. a. nam quidquid est in creatura , est etiam in creatore ς sed non eodem modo ; nam actio creati Va Deo immanens tribuit creaturae divisionem a cumulo perfectionum, Si per hoc eidem tribuit stabilitatem independentem ab arbitrio mentis. Dices: Creatura nunquam fit independens it Deo, aut ab arbitrio mentis divinae ; ergo ens actuale differt ab ente possibili non si tum per independentiam . sed per aliud positivum. Resip. ad i. d. non fit independens omni independentia. c. a. aliqua. n. vel subd. non fit independens independenter ab arbitrio mentis divinae. c. dependenter. n. Deus enim sibi ipsi imponit hanc necessitatem consequentem , ut non velit in mundo operari ordinarie , nisi secundum ordinem naturae ii Iepraefixum. Dices: a. Si ens possibile foret aliquid positivum, tune non es et simpliciter ens tantum possibile sed Qtummodo Iec undum qu d, nempe solummodo relate ad statum reatem;sed hoc non potest diei, ergo. p b.min. Potrus non potuit dici Ens possibile, etiamsi fuerit possibilis relate ad aliquem
110쪽
quem statum V. g. pinnitentiae. Rei p. n. maj. quia denominatio simplicia ter desumitur 1 ratione denominandi . ad quam homines plerumque respiciunt; cum igitur loquendo de possibilitate vel existentia rei. homines plerumque respiciant ad statum realem adeb relate ad hunc statum dici cur res simpliciter possibilis.ldeo Petrus non dicitur simpliciter ens possi-hile, quia homines,loquendo de possibilitate Petri. non respiciunt ad si tum poenitentiae, sed ad statum realem; sibi magis obvium. Dices a. si non datur aliquid politivum distinguens mundum realem a mundo increato ideati s tunc difficile erit explicare distinctionem inter naturam,&Deum; sed hoc est favere Atheismo Spinotae, desinensium, ergo.
Cons. sententia asserens mundum conditum e persectionibus increatis simplicibus, videntur accedere ad illorum errores. qui dicunt mundum conditum ex combinatione monadum , aut atomorum ; aut creaturas esse particulas Dei. Resp. ad i. n. a. contrarium patebit suo loco;quia sola divisio , cumulo persectionum est vera distinctio. ad Concn. a. quia nos non admittimus monades, aut atomos: hae enim sunt aliis quid increatum, finitum, & extra Deum ; persectiones autem nostrae simplices sunt illimitatae in Deo ; non pars mundi secundum illum statum indi vidualem, secundum quem sunt ab aeremo ; sed tantum uni v cae cum partibus mundi ; mundus ex his persectionibus increatis non componitur tanquam ex partibus a ctualibus; sed tanquam e genere Deus communicando has perfectiones creaturis nil amittit; sed retinet id.quod dat; ula Deus nil aliud facit, nisi ut perfectio sua increata, quae habet indiuiduationem increatam,habeat etiam individuationem creatam; de
hoc fit limitando banc persectionem per divisionem i cumulo persecti
Obi. a. Cont. Conci. Meae . quae nobis obversantur, non videntur esse entia persectissima, ct infinitae persectionis; ergo non eodem modo limillimo sunt in Deo. a interdum aliqua idea, manens eadem, intenditur notabiliter in sua persectione, v. g. calor, aut lux, erge, omnes perfectiones possunt intendi ad gradum persectionis nobis incognitum de secundum talem gradum persectissimum existere in Deo;& per consequens persectio creata non convenit univocEac modo simillimo eum inisereata,sed tantum analogice ac per proportionem. I. si persectiones creatae uni voce ac formaliter essent in Deo,esset etiam in Deo verus dolor. vera ac sormalis tristitia,poenitentia &c. sed haec sunt suspecta de errore, ac temeraria.Λ. Non repugnat nostrae Philosophiae principiis. si dicatur